Grensverleggende sterrenbeelden Provincies willen dansdag niet alléén organiseren Cultuur&Kunst Van Gogh vrijgesproken van anti-semitisme Zilveren feest in Leidse Schouwburg Droomvoorstelling Wagners 'Der fliegende Hollander' WOENSDAG 27 JANUAR11993 Vlaamse subsidieaanvragen Amsterdam» Het Fonds voor de Letteren verwacht in 1993 twee maal zoveel subsidieaanvragen van Vlaamse auteurs en vertalers als in 1992. Het baseert die verwachting op de 32 subsidiever zoeken die tot nu toe zijn ingediend. In het voorjaar zal het Fonds enkele tientallen Vlaamse aanvragen binnenkrijgen voor een aanvullend honorarium. Wanneer er niet snel een toerei kende Financiële voorziening iq Vlaanderen tot stand komt, ziet het fonds zich gedwongen het beleid drastisch te wijzigen. Dat zou betekenen dat de hoogte van de subsidiebedragen omlaag moet. Expositie Art Nouveau verlengd arnhem» De tentoonstelling 'Art Nouveau en Art Deco Glas' in het Arnhemse Gemeentemuseum is (met inmiddels meer dan 10.000 bezoekers) zo'n succes, dat ze met twee weken verlengd is tot en met 21 februari. Er zijn 180 glas-objecten te zien uit de collectie van het Glasmuseum Hentrich in Düsseldorf. Weefsels van Sumbain Museon den haag „Eiland aan een draad" is de titel van een tentoon stelling in het Haagse Museon over oude en nieuwe weefsels van het Indonesische eiland Sumba. Het eiland is beroemd om zijn textiel. Weefsels spelen een belangrijke rol in het ceremoniële le ven van de Sumbanezen en tevens in de mythen over het ont staan van het eiland. De expositie is te zien van 29 januari tot en met 13 juni. In boek 'De Weldoener' De schrijver en cineast Theo van Gogh is gisteren door het gerechtshof in Amsterdam vrij gesproken van belediging. Van Gogh werd ervan beschuldigd zich in zijn boek 'De Weldoe ner' anti-semitisch te hebben uitgelaten. Twee weken geleden eiste procureur-generaal mr. A.G. Korvinus een voorwaardelijke gevangenisstraf van een maand met een proeftijd van twee jaar en een geldboete van 2000 gul den. In 'De Weldoener' komen passages voor als „wat ruikt het hier naar caramel" en „vandaag verbranden ze alleen de suiker zieke joden". Volgens Van Gogh zijn die uitlatingen niet beledi gend en grievend voor joden. Het zijn „sick jokes" gericht te gen de auteur Leon de Winter, die in de context van het stuk moeten worden gelezen. Het is een stijl die ook Youp van 't Hek en Freek de Jonge hanteren, al dus Van Gogh. Het hof volgde die redenering. Forum bijna zonder schuld enschede «anp De schuldenlast van het mu ziek- en operagezelschap Fo rum is de afgelopen vier jaar van 5,9 miljoen gulden naar acht ton teruggebracht. Dit blijkt uit het financieel ver slag over 1992 dat deze week is gepresenteerd. Het negatief eigen vermo gen, waaronder Forum ja renlang gebukt ging, is hier-% mee vooral op eigen kracht nagenoeg weggewerkt voor het eind van de periode die geldt voor het Tweede Kun stenplan (1989 tot en met 1992), zo stelt het gezelschap tevreden vast. Forum kwam vooral in financiële nood door de fusie met het Overijssels Phüharmonisch Orkest. Het financieel verslag over 1992 is mogelijk het laatste van Forum, want er bestaat een plan het gezelschap op te heffen en te laten opgaan in de nieuwe Nationale Reis opera. In de loop van februa ri wordt het besluit van mi nister D'Ancona (Cultuur) over de toekomst van Forum verwacht. Zij neemt tegelijk een beslisssing over Forum Filharmonisch. Aangenomen wordt dat het orkest onder één noemer wordt gebracht met Het Gelders Orkest (HGO). John Lennon begin en hoogtepunt in carrière van fotografe Annie Leibovitz Aanvankelijk lukte het niet echt die dag. Vooral Yoko Ono werkte niet mee. Ter gelegenheid van het verschijnen van de elpee 'Double Fantasy' wilde het tijdschrift Rol ling Stone John Lennon op het omslag. De ex-Beatle stond erop dat zijn vrouw ook op die coverfoto zou ko men. Tenslotte was 'Double Fantasy' een album dat ze samen, om en om een nummer zingend, hadden ge maakt. Fotografe Annie Leibovitz vond het prima, maar Yoko was wat op haar teentjes getrapt. Leibo vitz' verzoek om, net als John, uit de kleren te gaan, wees ze af. Wel ging ze op bed liggen. Len non schoof in zijn blootje tegen haar aan, klampte zich als het ware vast aan zijn in het zwart geklede vrouw. Leibovitz zag het mooie contrast en drukte af. Lennon was zo enthousiast over de proefafdruk dat hjj de foto grafe 'de opdracht gaF die foto op de cover te zetten. Einde sessie. Ieder zijns weegs. Lennon en Ono reden naar hun Newyorkse hotel. Op het moment dat ze naar binnen wilden lopen, stapte ene Mark Chapman uit de anonimiteit door Lennon neer te schieten. 8 december 1980: John Lennon vermoord; Annie Leibovitz had zijn laatste foto. 8 december 1980 is de enige precieze datum die vermeld staat bij de over zichtstentoonstelling van het werk van Leibovitz, die tot en met 14 maart in het Stedelijk Museum in Amsterdam is te Het was de tweede coverfoto van John Lennon die Annie Lei bovitz voor Rolling Stone had gemaakt. Tien jaar eerder, toen het blad nog maar drie jaar be stond en Leibovitz net beroeps was geworden, was de ex-Beatle de eerste die de destijds 22-jari- ge fotografe mocht portretteren buiten Californië. Groot was haar verbazing toen de hoofdre dacteur van Rolling Stone, Jann Wenner, een van haar proefaf- drukken selecteerde voor de voorpagina. De twee Lennon-foto's mar keren het begin- en het hoogte punt van Annie Leibovitz' loop baan als popfotografe. Ze geven de ontwikkeling aan, van een lucky shot naar een beheerste enscenering. Nog altijd legt ze grootheden vast, maar sinds ze in 1983 Rolling Stone verruilde voor Vanity Fair heeft haar werkterrein zich verlegd naar alle beroemdheden binnen de massacultuur van de Verenigde Staten. Kenmerkend voor 'een Leibo vitz' is de combinatie van hel derheid, kleur, humor, ironie en lichte absurditeit. Wat de foto's vooral zo sterk maakt, is dat ze zo opvallen. Dat klinkt gek, maar bladerend door een tijd schrift sla je terug als het oog een fractie van een seconde een Leibovitz heeft waargenomen. Ze trekken meteen alle aan dacht naar zich toe. De reden daarvoor is waar schijnlijk gelegen in het feit dat Annie Leibovitz jarenlang ver sterk geënsceneerd waren. Het liefst werkte ze in haar studio of bij de mensen thuis. De foto's hielden hun directheid, maar werden tegelijkertijd overdre ven van aard. De enscenering lag er duimen dik bovenop, waardoor hef werk aan de ene kant komischer, maar aan de andere kant afstandelijker, koe ler werd. Beroemd is de foto van Whoopi Goldberg. Leibovitz had haar gezien in een Film waarin de zwarte actrice pro beerde met zeep haar zwarte huid weg te wassen. Uiteindelijk belandde ze in een witte bad kuip ondergedompeld in (lau we) melk. Haar armen, benen en lachende gezicht steken er bovenuit. Bovendien vormen ze natuurlijk een prachtig contrast met de witte melk. Bijzonder is ook de serie, voor Vanity Fair gemaakt maar net als opvallend veel andere uit de catalogus nooit gepubliceerd, van Keith Haring. Speciaal voor de grafFiti-kunstenaar had Lei bovitz een wit interieur laten aanrukken. Binnen drie kwar tier had Haring met zwarte verf de hem kenmerkende, vrolijke grafFiti-krabbels aangebracht. Zelf schilderde hij zich net zo op. Hij ging op in de achter grond. Kunstwerken zijn het die Leibovitz maakt. Meer dan twintig jaar lang legt ze imago's voor altijd vast. Sterrenbeelden. Elke plaat is klassiek of hangt daar tegenaan. Door haar word je echt vereeuwigd, hoe vluchtig het Amerikaanse glamourland ook is. 'Annie Leibovitz Photographs 1970- 1990'. Stedelijk Museum Amsterdam, Tot en met zondag 14 maart dagelijks van 11.00 tot 17.00 uur. Voor de Britse regisseur Richard Jones is 'het zich verdiepen in de betekenis van kijken en zien' het Leitmotiv dat hij aan deze voorstelling meen de te moeten meegeven. Meestal leidt dat soort mededelingen tot bedenkingen omdat jonge re gisseurs het nog wel eens beter «denken te weten dan Wagner zelf. Hier is dat gelukkig niet ge beurd. Jones heeft de theaterman Wagner alle eer gegeven. De componist maakte niet alleen de muziek maar schreef tot in de kleinste details voor hoe de voorstelling moest worden opge bouwd. Technisch waren Wagners opera's vroe ger vaak heel moeilijk te realiseren, maar de hui dige stand van de techniek geeft regisseurs en in hun spoor decorbouwers en lichtontwerpers on gekende mogelijkheden. In het Muziektheater zijn die tot volle wasdom gekomen. Ook in de be lichting en in het toneelbeeld is telkens een Leit motiv te zien, zodat er veel valt te 'kijken'. Gelukkig is er ook veel te horen. Wagner bren gen is voor iedere uitvoerende een krachtproef. Voor de solisten zeker. Zij moeten een orkestbak met een kleine honderd musici overmeesteren, hetgeen volume en vooral uithoudingsvermogen vergt. De Duitse dirigent Christof Perick, die bij deze voorstelling het estafettestokje om nog nim mer opgehelderde redenen van NPO-directeur Hartmuth Haenchen overnam, is op dat punt een fijngevoelig man. Hij houdt er een stevig tempo op na zodat de dames en heren op het toneel niet ook nog bijkans in ademnood geraken bij de vo cale toeren die Wagner toch al verlangt. De rolbe zetting is uitstekend maar vooral toch het (ver sterkte) koor van de Nederlandse Opera, ingestu deerd door Winfried Maczewski, verdient de bloemen. Het werk wordt in één zitting van bijna tweeën eenhalf uur afgewerkt. Dat lijkt lang maar door de betoverende enscenering en de meeslepende muziek gaat het geheel als in een droom voorbij. Gaat dat 'zien'. opera recensie »sam de jager Der fliegende Hollander, opera van Richard Wagner Uitvoering in het Muziektheater Amsterdam door de Nederlandse Opera mmv het Nederlands Philharmonisch Orkest. Muzikale leiding Christof Perick, regie Richard Jones Belangrijkste rollen: ArturKorn (Daland), Kathryn Hames (Sen- ta), Kenneth Garrison (Erik). Hebe Dijkstra (Mary), Glenn Winsla- de (Steuermann), Wolfgang Schone (Hollander) Voorstellingen op 28 en 31 januari (matinee), 2, 5, 8,11, 15, 18 februari, 21 fe- bruan (matinee). John Lennon en Yoko Ono. De laatste foto die van Lennon werd gemaakt, voordat hij in New York werd ver moord. FOTO Copyright 1980 ANNIE LEIBOVITZ/CONTACT PRESS IMAGES antwoordelijk was voor de aan dachttrekkende en artistiek grensverleggende coverfoto's van Rolling Stone. De direct aansprekende omslagfoto's stuwden de verkoop behoorlijk op.. Leibovitz werd langzamer hand net zo beroemd als de sterren die ze fotografeerde, ook als die sterren Mick Jagger of Andy Warhol heetten. In het midden van de jaren tachtig maakte ze voor Vanity Fair talloze, zeer bijzondere fo to's, die zonder uitzondering leiden Jan Visser, 25 jaar als suppoost in dienst bij de Leidse schouwburg, werd gisteren vanwege zijn jubileum in de bloemetjes gezet. Uit handen van wethouder Heriny Koek kreeg hij de erepenning van de gemeente Leiden. En als klap op de vuurpijl hadden zijn collega's van de schouwburg zich merkwaardig uitgedost om hem een gezongen blijk van waardering te geven. foto henk bouwman „Al waar ik van droomde, zie ik hier", zingt der fliegende Hollander als hij Senta, de aan hem ver kwanselde dochter van de de zeeman Daland, voor het eerst ontmoet. Die woorden zijn eigen lijk ook symbolisch voor de jongste voorstelling van Wagners Der Fliegende Hollander in het Mu ziektheater. De grens tussen droom en werkelijk heid is vaag. Soms wordt wat in de droom is ge zien ook bewaarheid. Erik, de verloofde van Sen ta, ziet werkelijkheid worden dat zij zich vergooit aan de spookachtige Hollander die nooit meer dichter bij de gedroomde eeuwige getrouwe zal komen dan nu. Werkelijkheid wordt zijn 'verlos sing' niet. Hij blijft voor altijd op zee. De opera gaat echter niet alleen over het nood lot van de zeeman maar ook over trouw en over egoïsme. Wagner heeft telkens aan die elementen en stemmingen, aan al die mensen een Leitmotiv gekoppeld dat als een parelsnoer door het werk slingert. De herkenningsmelodie in optima for ma. In dit vroege werk begon hij daar mee, maar het zoeken naar een Leitmotiv en naar de 'unendliche Melodie' bleven hem obsederen. Wa gner was zijn leven lang rusteloos op zoek naar de theatrale eenheid tussen muziek en handeling. Hij wilde de kijker onderdompelen in een muzi kale droom; zelfs als daar een drakerige legende als de Vliegende Hollander voor moest worden gebruikt. r De dans heeft geen vast publiek. De dans moet het hebben van initiatieven en dansvoorstellin gen moeten passen in het totale aanbod van een schouwburg. Dit zei directeur Martin Berend- sen van het Th.eatemetwerk Ne derland deze week op de Lan delijke Dansdag in cultureel centrum De Vest in Alkmaar. Behalve aan het publiek moet er ook aan provincies worden ge trokken, zo bleek. Tot nu toe nemen vijf provincies de kosten voor hun rekening. Dat moeten er volgens de organisatoren meer worden. De Landelijke Dansdag vierde het vijfjarig jubileum niet uit bundig. Hoewel het aantal deel nemers de afgelopen jaren is verdubbeld van 75 tot 150, uitte directeur Fons Dis van De Vest zijn zorgen over de organisatie. Aanvankelijk zou Alkmaar de eerste dansdag organiseren waarna de organisatie zou rou- lerën over alle provincies. Maar daar is niets van gekomen. Al leen Noord-Holland, Zuid-Hol land, Gelderland, Utrecht en Brabant betalen mee. En de provincie waar de dag wordt ge houden, betaalt tweemaal zo veel als de overige vier. Verder vraagt de organisatie veel tijd en energie. Kunstbus Meer tijd en aandacht wordt er geschonken aan het trekken van bezoekers naar dansvoorstellin gen. In Zuid-Holland loopt er de kunstbus. Iris van de Goot en Juliska Kok, medewerkers van de Culturele Raad Zuid-Hol land, roemden het succes van dit project. De kunstbus voert sinds 1991 vijftigplussers uit de kleinere plaatsen in Zuid-Hol land naar de theaters in de gro tere omringende plaatsen. Ie dereen die in zijn woonplaats minimaal veertig geïnteresseer den weet te vinden, kan de bus 'huren'. De provincie betaalt 400 gulden voor de bus en 350 gulden voor educatieve onder steuning, zoals een instructie ochtend vooraf in een muziek school als het bij voorbeéld om opera gaat. Het uiteindelijke doel is: mee- reizenden aanzetten tot het ne men van eén schouwburgabon nement en het volgen van een cursus kunstzinnige vorming. In Zuid-Holland komt volgens de medewerksters 53 procent van .de deelnemers met de kunstbus voor de eeïste maal in het thea ter. Of die vervolgens een abon nement nemen of een cursus gaan volgen, is de medewerk sters niet bekend. Muziekprijzen voor Jackson en Mariah Carey los angeles upi/dpa De popzangers Michael Jack son, Mariah Carey en Boyz II Men zijn de grote winnaars ge worden van de American Music Awards. De uitreiking was aan leiding voor een galashow in het Shrine Auditorium in Los Ange les. Jackson kreeg voor zijn hele oeuvre en zijn inzet voor kinde ren in nood de eerste 'Interna tionale Kunstenaarsprijs', die voortaan naar hem zal worden genoemd. Zijn single 'Remem ber the time' werd bekroond als beste soullied, de elpee 'Dange rous' als beste popplaat. De beste pop-rockplaat van 1992 was 'End of the Road' van de groep Boyz II Men. Mariah Carey won in de categorie pop- rockzangeres en Billy Ray Cyrus werd de favoriete country-zan- ger. Andere prijswinnaars wa ren Genesis (pop-rockgroep), Uitgever stopt met 'Skoop' De Hollands Pers Unie (HPU) heeft met onmiddellijke ingang de uitgave van het maandelijkse Filmtijdschrift Skoop gestaakt. Recente onderhandelingen tus sen uitgever en redactie hebben volgens de HPU niet geleid tot werkbare afspraken omtrent voortzetting van het verliesge vende blad. Mariah Carey was behoorlijk in haar nopjes met haar American Music Award. foto afp Pearl Jam (beste nieuwe band), wassenen'). De American Music bers. Hun status is minder groot Metallica (beste hardrock Awards worden jaarlijks uitge- dan die van de Grammys, de band), en Michael Bolton (beste reikt na een landelijke enquete 'Oscars' van de muziekindus- 'hedendaagse artiest voor vol- onder 20.000 muziekliefheb- trie. HPU nam Skoop in 1987OVCT. Vorig jaar ontstonden conflicten tussen de uitgever en de redac tie over de koers van het blad. De redactie dreigde in decem ber met een kort geding, omdat het vreesde niet bij de ontwik keling van toekomstplannen voor Skoop betrokken te wor den. De uitgever kan na het ver breken van de samenwerking geen recht op de naam doen geldryi. Die komt weer ter be schikking aan de Stichting Skoop.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 21