Aardbevingen vanuit ruimte 'voorspelbaar' Ideale dode in 1200 plakjes Pasgeborene komt soms met staartje ter wereld Wetenschap Migrainelijders kunnen rustig Imigran inspuiten Onderzoek naar nieuw soort babyvoeding I u LEEUWEN Leidse neuroloog: 'Geen paniek' LEIDEN JAN WESTERLAKEN DINSDAG 26 JANUAR11993 LEIDEN BEN APELDOORN In de volgende eeuw hoeven medische studenten waar schijnlijk niet meer in lijken te snijden om hun anatomi sche kennis van het menselij ke lichaam op te vijzelen. De medicus in spe hoeft straks alleen maar achter een beeld scherm plaats te nemen en toetst in welk lichaamsdeel of soort weefsel hij/zij wil deter- Op het scherm verschijnt een uitgebreid keuzemenu: wat en hoe wil men onder zoeken. Wil men een door snede van een zeker stukje weefsel, over welke kenmer ken wil men daarbij beschik ken en wil men er wel of geen bloed bij tijdens het 'snijden'. I let maakt niet uit wat men wil ontleden of analyseren; een stukje teennagel, een segmentje tong, een plakje longweefsel of een dwars doorsnede van de hypofyse. De database van het vorig jaar in de VS gestarte 'Visible Human Project' zal groot ge noeg zijn om in alle weten schappelijke behoeften te Maar voor het zover is, zal er wèl moeten worden gesne den. Heel minutieus, heel veel en in zo perfect mogelijk bewaard gebleven doden. Doden van verkeersongeluk ken of van ander fysiek ge weld zijn uitgesloten van het project. Dc 'ideale doden' zijn die na een overdosis drugs of koolmonoxidevergif tiging. Bovendien moeten ze een verklaring op zak hebben dat ze hun lichaam aan de wetenschap wensen af te staan. De doden moeten tus sen de 20 en 60 jaar zijn en bij voorkeur van gemiddelde lichaamslengte en gewicht zijn. Bovendien moeten ge schikte kandidaten binnen twaald uur nadat de dood in trad ingevroren zijn om opti male versheid te garanderen. Begin vorig jaar kreeg de uni versiteit van Colorado van het Amerikaanse 'National Library of Medicine' op dracht (en 1,5 miljoen gul den) om te zoeken naar ge schikte mannelijke en vrou welijke kandidaten. Dat bleek tegen te vallen. In de vriezers van de Colora- do-universiteit bevinden zich nu drie mannelijke en twee vrouwelijke lichamen. Pro jectleider en celbioloog Victor Spitzer is over de mannen 'redelijk tevreden' maar over de diepgevroren constitutie van de vrouwen minder. Er wordt dus naarstig doorge zocht. Heeft men eenmaal vol doende lichamen van beide seksen, dan wordt daaruit éénATouw en één man geko zen. Die worden Eva en Adam gedoopt en vervolgens in diepgekoelde toestand met een elektrische vleessnijder die is voorzien een speciaal, computergestuurd zaagblad in 1200 plakken van een millimeter dun worden ver zaagd. Elke plak wordt van alle kanten tot in de kleinste de tails in zichtbaar licht gefoto grafeerd. Voordat het zaag- proces begint worden de li chamen in hun geheel in beeld gebracht met behulp van computer-tomografie en magnetische resonantie. Met een roterende 'scanner' wordt met zachte röntgen straling, alleen weefsel in zorgvuldig geselecteerde la gen afgetast en driedimensio naal vastgelegd. Bij afbeeldingen via mag netische resonantie maakt men gebruik van de natuur lijke trilling van de atomen en moleculen waaruit weefsel is opgebouwd. Ook bij diepge vroren omstandigheden zijn die trillingen aanwezig; ze houden pas op bij het abso lute nulpunt (-273,15 graden Celsius) maar zo kouden zijn de lichamen niet. Met het opbouwen van de elektronische versie van Adam en Eva tot één giganti sche database, is zeker 30 miljoen gulden gemoeid. En zeker vijf jaar noeste arbeid. Alle gegevens, inclusief de fo to's, worden digitaal opgesla gen. Men denkt in totaal 85 compact discs nodig te heb ben om de naar schatting 60 Gigabytes (60.000 Megabytes) grote database van het 'Visual Human Project' kwijt te kun nen. De NLM is van plan de gegevens centraal ter be schikking te stellen. Elk onderzoeksinstituut kan er, tegen betaling, ge bruik véin maken door tevo ren in te tekenen op de gehe le database of een deel daar van. Via net huidige mondia le data-transmissienet kun nen de gegevens met een snelheid van één Gigabyte per seconde worden overges eind. Adam en Eva kunnen zo in precies één minuut naar elk instituut ter wereld worden overgebracht met een heel goede, snelle com puter. Hij kostte een slordige 1,5 miljard gulden, draait al 1,5 jaar rondjes om de aarde op een hoogte van bijna 800 kilometer en is in staat bewegingen waar te ne men van slechts enkele millimeters en tempera tuurverschillen van amper een graad: de 'Earth Resources Satellite' (ERS). Deze Europese satelliet, een van de grootste projec ten van de ruimtevaartor ganisatie ESA, moet vrijwel alle gesteldheden te land, ter zee en in de lucht met ongekende precisie in kaart brengen. LEIDEN BEN APELDOORN Dat is hard nodig, want er ge beurt op onze planeet zó ont zagwekkend veel op het gebied van atmosferische en oceani sche stromingspatronen, tecto- nische bewegingen, tempera- tuuropbouw, milieu-effecten en ijsafkalving en -aangroei dat men, ondanks miljoenen meet gegevens van talloze grondsta tions en allerlei satellieten, een éénduidige standaard mist als basis voor al die gegevens. Die basis moet de ERS leve ren. De satelliet maakt daarbij onder meer gebmik van radar signalen die zowel dienen voor zeer nauwkeurige hoogtebepa lingen als, via radarinterferome- trie (het samenvoegen van beel den uit een iets andere ge zichtshoek), driedimensionale beelden van alle mogelijke ge bieden op aarde. Bij andere gol flengten (infrarood, ultraviolet) kan men ziekten in gewassen of bepaalde processen in de dampkring (ozonlaag) opspo ren. Uit de aard van terugge kaatste radarsignalen kan men bijvoorbeeld waterbewegingen en oceaanbodems in kaart brengen en bewegingen van en spanningen tussen diverse landschollen afleiden. Wat het laatste betreft blijkt de ERS de toch al hooggespan nen verwachtingen nog te over treffen. Zo kunnen met de ERS geweldig nauwkeurige topogra fische kaarten van de aarde worden gemaakt. Daarbij wor den jaarlijkse bewegingen in de aardkorst van slechts enkele millimeters zichtbaar. Dat bleek nadat nabij de Duitse stad Bonn over een afstand van 20 kilome ter een serie radarspiegels was geplaatst om de ERS-radar te testen. Enkele spiegels werden na de test slechts enkele centi meters verplaatst, wat door de ERS, bij volgende passages, overduidelijk werd aangetoond. Deze bijna griezelige nauw keurigheid maakt het mogelijk om tectonische bewegingen, met name in aardbevingsrijke gebieden, veel nauwkeuriger te volgen dan tot dusverre moge lijk was. Men acht dit van groot belang voor dié gebieden waar binnen afzienbare termijn een zware aardbeving wordt ver wacht met mogelijk rampzalige gevolgen voor wereldsteden als bijvoorbeeld San Francisco, Los Angeles en Tokyo. Door in die gebieden radar- spiegels te plaatsen en deze op de ERS-apparatuur in te rege len, kunnen zelfs de geringste bewegingen van de landmassa's in de gaten worden gehouden. Omdat de ERS-radar ook in staat is de oceaanbodem af te tasten, kunnen daar optredende verschuivingen bij de opper vlakte-metingen worden be trokken. Men verwacht hiermee beter in staat te zijn om een aanstaande zware aardbeving 'te zien aankomen'. Jarenlang was er tussen zeke re landgebieden geen sprake van verschuiving; de spannin gen in de aardkorst hoopten zich al die tijd geweldig op tot dat ene, catastrofale moment waarop de achterstand in één klap geheel of gedeeltelijk teniet wordt gedaan. Juist 'rustige' ge bieden, gelegen nabij het vaak complexe breukenpatroon tus sen twee onderling schuivende landschollen, zijn verdacht. Met dezelfde techniek kan men ook op handen zijnde vul kaanerupties opsporen. Vul kaanuitbarstingen worden veel al voorafgegaan door bewegin gen in de aardkorst en soms lo pen de spanningen in de diep in de korst verscholen liggende magmahaard zó hoog op dat een uitgestrekt gebied succes sievelijk meters wordt opgetild. Migraine-patiënten kunnen het geneesmiddel Imigran rustig inspuiten om een aan val van hoofdpijn te onder drukken. Ze hoeven niet bang te zijn om door een hartin farct te worden getroffen. Zo reageert de Leidse neuroloog dr. M. Ferrari op berichten over hartklachten na gebruik van het anti-migrainemiddel. Volgens de neuroloog zijn er absoluut geen duidelijke aan wijzingen dat Imigran een hartaanval zou veroorzaken. Het drukkend gevoel op de borst dat in sommige gevallen na een injectie kan ontstaan, is geen reden om zich zorgen te maken, zegt hij. Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde meldde onlangs, dat een 47-jarige vrouw een uur, nadat zij zich met Imigran had ingespoten, door een hartinfarct werd ge troffen. Kort erop volgde een bericht over een tweede geval. Maar dit infarct trad pas een week na toediening van Imi gran op. Beide patiënten heb ben de aanval overleefd. Ferrari, op basis van wiens promotie-onderzoek Imigran twee jaar geleden als anti-mi- grainemiddel werd geregi streerd, zegt dat er over de hele wereld ongeveer een half miljoen mensen zijn, die het medicijn geregeld gebruiken. Daarom kan één melding op DEN BOSCH Voor een kleine miljoen vrou wen in Nederland, die onge wenst urine verliezen als gevolg van stress-incontinentie, heeft Havenco in Den Bosch een tampon op de markt gebracht, die in de meeste gevallen een einde maakt aan deze hinderlij ke kwaal. De tampon, een En gelse vinding, corrigeert het af- sluitmechanisme van de blaas waardoor urineverlies wordt voorkomen. Incontinentie treft ongeveer tien procent van de Nederland se vrouwen. Een vorm van on gewild urineverlies is de zoge naamde stress-incontinentie, die het meest voorkomt in de leeftijd van twintig tot zestig jaar. Het kenmerk ervan is dat inspanning (bukken, tillen, traplopen, sporten, hoesten, la chen, niezen, persen, springen) urineverlies tot gevolg heeft. Tot nu toe werd de kwaal toeval berusten, licht hij toe. „Je kunt achter de televisie j ook door een hartaanval wor- den getroffen. Is die tv dan daarvan de oorzaak? Wanneer wordt aangetoond dat Imi gran een verhoogd risico geeft op een hartinfarct, ja, dan hebben we echt een pro bleem. Vooralsnog zie ik geen j enkele reden om in paniek te raken." Hij voegt er onmiddellijk i aan toe, dat Imigran wel pro blemen kan veroorzaken bij hartpatiënten. Maar dat doet ook het andere middel (er- gotamine), dat ook tegen mi graine wordt voorgeschreven. Van dit medicijn, aldus Ferra ri, is aangetoond dat het de oorzaak was van dertig hart- j aanvallen. Gemakshalve wordt dit vergeten, merkt hij cynisch op. De Leide neuroloog is er Ij wel voorstander van dat er een zorgvuldig onderzoek komt waarin wordt gekeken 1 naar de relatie tussen Imigran en het ontstaan van hart klachten. Wat hem betreft I wordt het anti-migrainemid- del gewoon voorgeschreven. „De meeste collega's denken er precies hetzelfde over. Er is i geen enkele reden om het niet te doen. Indien er zich na gebruik van Imigran meer j hartinfarcten zouden voor- j doen, dan is voorzichtigheid I geboden. Daarvan is echter i geen sprake." vaak bestreden door middel van een operatie of door materiaal si waarin de urine werd opgevan gen. De operatie heeft tot doel I: het afsluitmechanisme te corri geren. De tampon, die in de va gina wordt ingebracht, corri geert dit mechanisme eveneens. Voordat de tampon kan wor den ingebracht moet hij met! warm water nat worden ge maakt waarna een ronde vorm aanneemt. Zodra die is inge bracht kan hij zonder bezwaar de hele dag op zijn plaats blij ven. Tijdens de menstruatie - wordt de tampon niet gedragen. Volgens Havenco heeft drie kwart van de vrouwen met on- j gewenst urineverlies baat bij de tampon. Ziekenfondsen en par- j ticuliere ziektekostenverzeke- raars vergoeden in de meeste gévallen de kosten van de tam pon als de huisarts of specialist j een medische verklaring ver strekt. Moedermelk is het beste voor een pasgeboren baby. Deze vierling houdt het echter bij de fles. Een nieuw soort babyvoeding, waaruit de baby naar verwachting gemakkelijker vetten kan opnemen, wordt momenteel getest in het Sophia-kinderziekenhuis in Rotterdam. foto ap ROTTERDAM GPD Voor een pasgeboren baby is moedermelk het beste. Niet voor niets streven onderzoekers ernaar kunstmatige flessemelk zo veel mogelijk op de natuurlij ke babyvoeding te laten lijken. In dat proces is een stap voor waarts gezet. Een nieuw soort babyvoeding, waaruit de baby naar verwachting makkelijker vetten kan opnemen, wordt nu getest in het Sophia-kinderzie kenhuis in Rotterdam. In Nederland geeft ongeveer de helft van de moeders hun kinderen kunstmatige voeding. „Daar zijn allerlei redenen voor", zegt research-verpleeg- kundige Anneke Boerlage. „Een aantak vrouwen wil geen borst voeding geven, bijvoorbeeld omdat dat niet te combineren valt met het werk. Of ze vinden het niet prettig. En dan is er nog een groep bij wie het simpelweg niet lukt omdat ze onvoldoende moedermelk produceren". In de afgelopen de.cennia is de flessemelk stapje voor stapje verbeterd. Kunstmatige voeding is nu voor een groot deel iden tiek aan moedermelk, zegt prof. dr P.J.L Sauer die samen met dr V.P. Carniëlli in het Sophia-kin derziekenhuis het onderzoek leidt. „Maar dat geldt nog niet voor de vetten". Het gaat om de plek die het vetzuur palmitaat in de voeding inneemt. „Palmitaat is het meest voorkomende vet zuur", legt Sauer uit. „Het is een zuur dat nooit vrij in onze voe ding voorkomt. Het is altijd ge bonden aan een suiker". Wie moedermelk tot in mole culen ontleedt, ontdekt dat het vetzuur palmitaat gebonden is aan de tweede poot, een soort aanhechtingspunt, van het sui ker glycerol. „In kunstmatige babyvoeding zit het vetzuur op een andere plek, namelijk aan de eerste poot. Het menselijk li chaam beschikt over enzymen die het palmitaat wel van de eerste, maar niet van de tweede poot kan halen. Als vet vrij is, wordt het niet zo goed opgeno men", zegt Sauer. „Dat leidt er toe dat de vetten in de flesse- voeding niet zo goed door de baby kunnen worden opgeno men als de vetten in moeder melk". De techniek om palmitaat te laten hechten aan de tweede- poot van glycerol bestaat al eni ge tijd. Pas sinds kort is het mo gelijk dit molecuul op grote schaal te fabriceren. Het Sophia-kinderziekenhuis on derzoekt de werking ervan in flessevoeding. Dat gebeurt door middel van 'blind onderzoek'. „We hebben drie soorten ba byvoeding", legt Boerlage uit. „De eerste is de babyvoeding die nu in de winkels te koop is. Daarin zit minder palmitaat dan in moedermelk. De andere twee soorten bevatten dezelfde concentratie vetzuur als in moedermelk, alleen is die in de ene soort gebonden aan de eer ste poot van het glycerol en in de andere aan de tweede poot". De onderzoekers noch de moeders die meedoen, weten welke van de drie voedingen de baby krijgt toegediend. Pas na afloop - de testen zullen onge veer drie maanden in beslag ne men - kunnen de resultaten worden vergeleken. „De ontlas ting van baby's die flessemelk krijgen, is meestal wat harder", zegt Sauer. „Dat komt omdat de baby de vetten uit de flessemelk minder goed kan opnemen. Je kan dus verwachten dat de ont lasting met de verbeterde baby voeding minder hard wordt. Maar of dat echt verbetert, moet blijken". De ouders die meedoen aan het onderzoek, dat begint direct na de geboorte van het kind, krijgen de voeding thuis be zorgd. Boerlage: „Tijdens het eerste bezoek meet ik gelijk de dikte van de huidplooien van het kind. Dat gebeurt ook bij het tweede bezoek, na twee we ken, en het derde na vier we ken". In de zogenaamde 'ba lansperiode' daarna wordt van het kind wat bloed afgenomen en gedurende 24 uur urine ver zameld. Dat gebeurt ook met de ontlasting. DEN BOSCH «KEES WIESE Het is een uiterst zeldzaam verschijnsel, maar het komt voor: soms wordt de mens geboren met een staartje. De kinderartsen C.W.R. Zijlmans en J.H. Hoekstra van het Bosch Medicentrum in Den Bosch beschrijven in het Ne derlands Tijdschrift voor Ge neeskunde zo'n baby met staart: een gezond jongetje dat na een ongestoorde zwangerschap en een vlotte bevalling ter wereld kwam. Hij had aan het eind van zijn rug een in een punt uit lopend staartje van 3,5 centi meter lengte en aan de basis een doorsnee van 7 millime ter. Het werd chirurgisch ver wijderd en bleek te bestaan uit vet en bindweefsel, met daarin aderen en enkele ze nuwen. Kraakbeen, been en spierweefsel ontbraken. In de huid bevonden zich talg en zweetklieren. Het jongetje had geen afwijkingen aan de wervelkolom. In de vorige eeuw, toen Darwins evolutietheorie ter discussie stond, zijn vele, vaak dubieuze gevallen van menselijke staarten beschre ven. Voor de evolutionisten was de menselijke staart een teken van terugval naar de lagere soort (primaten). Na dat de moderne evolutie theorie in de westerse weten schap en Filosofie was aan vaard, taande de interesse in het fenomeen van de mense lijke staart. Sindsdien zijn sporadisch gevallen beschre ven, vooral in de tweede helft van deze eeuw". „In het verleden waren le genden over staarten bij mensen wijdverbreid. Zelfs volksstammen met staarten werden genoemd. Een ko ninklijke familie in India, 'de langstaarten Ranas van Sua- rashta', zou haar afkomst van de aapgod Hanuman hebben bewezen met het erfelijke staartje. Vele theorieën zijn aangedragen om het ver schijnsel te verklaren. In 1894 nog werd een pasgeborene beschreven wiens staart werd beschouwd als een gevolg van bezorgdheid van de moeder tijdens de zwanger schap over een aantal bigge tjes". Volgens de artsen Zijlmans en Hoekstra groeit bij het menselijk embryo normaal de staart vrijwel identiek met die van staartdragende die ren gedurende de eerste 6 weken. Het embryo is dan 14 tot 16 millimeter groot. In de 7de en 8ste week, verkleint het en vergroeit het met om liggende structuren tot een zichtbare slaartknop over blijft. Deze staartknop, die doorgaans verdwijnt, kan blijven en zelfs uitgroeien. „De staart is recht, geseg menteerd of gekruld, kan heen en weer bewegen (kwispelen) of immobiel zijn. Hij kan ontspringen op di verse plaatsen aan het einde van de ruggegraat, maar ook terzijde daarvan. Het vermo gen te groeien kan aanzien lijk zijn. Men kan zich voor stellen dat in de tijd dat deze staarten niet werden verwij derd, lichamelijk ongemak en diepe schaamtegevoelens gemeld werden. Redenen van wel of niet behandelen zijn niet altijd van medische aard. In 1903 weigerden ou ders deze ingreep bij hun kind in de hoop financieel te kunnen profiteren door de curiositeit tentoon te stel len", aldus de artsen Zijl mans en Hoekstra.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 10