Meer samenwerking tussen oud en jong 'Cursus geeft vrouwen meer moed' Swetterhage zoekt vrijwilligers 'Rouwverwerking staat in de kinderschoenen' Regio Leiden Leerlingen 'Rijnlands' spelen VN-diplomaat MAANDAG 25 JANUAR11993 Stichting Welzijn Ouderen Sassenheini-Wannond begint project Projecten op basisscholen, een tentoonstelling, het Gil de-project en sportmanifestaties: in het kader van het Europees Jaar van de Ouderen, wil de Stichting Welzijn Ouderen Sassenheim-Warmond dit jaar verschillende projecten ontplooien die erop gericht zijn de relatie tus sen ouderen en jongeren in de gemeenten te verbeteren. Daartoe zijn diverse plannen opgesteld die uitgevoerd zouden moeten worden met medewerking van bijvoor beeld ouderen-organisaties, scholen en verenigingen. nog veel misverstanden over ouderen. Contacten tussen de generaties zijn er vrijwel niet. Dit jaar is bedoeld om hier eni ge verandering in te brengen. Afhankelijk van de reacties op de verschillende plannen zal er een keuze worden gemaakt wel- conny smits A. Kuckartz van de stichting overhandigde de plannen voor de diverse projecten vandaag aan de gemeentebesturen van Sassenheim en Warmond. „Bij kinderen en jongeren bestaan ke projecten wel en welke idee- en niet gerealiseerd kunnen worden." Zo worden er ouderen ge zocht die tijdens projecten op basisscholen bijvoorbeeld wil len vertellen hoe het vroeger was om kind te zijn. Of die tij dens de lessen handvaardigheid willen helpen bij het repareren van speelgoed. Ook kunnen er voor de kinderen excursies wor den gehouden naar een verzor gingshuis of ouderenkoren. Bedoeling is ook om een ten toonstelling samen te stellen met materiaal dat op basisscho len tijdens de projecten wordt geproduceerd. Jongeren en ou deren zouden bovendien via culturele en sportieve menten met elkaar in contact kunnen worden gebracht. Een ander idee is om mini-enquête de vooroordelen te toetsen die ouderen en jon geren over elkaar hebben. Als er interesse blijkt te bestaan voor gezamenlijk overleg, zou er ge sproken kunnen worden het verschil tussen oud en jong zijn of vroeger en nu. Via een grootouderproject zouden ou deren zonder kleinkinderen en kinderen zonder grootouders desgewenst met elkaar in con tact kunnen worden gebracht, een project dat in andere ge- succesvol is gebleken. Portier geslagen na weigeren toegang wassenaar Een 31-jarige man uit Wassenaar is zaterdagavond rond half twaalf mishandeld door twee 21-jarige mannen, even eens uit Wassenaar. Het slachtoffer is portier van een besloten club. Vier mannen moest hij de toegang weigeren. Twee van hen vielen hem vervolgens aan. De man liep een gescheurde wenk brauw en diverse kneuzingen op. Cheques gestolen in Oegstgeest oegstgeest Een woning aan de Waldeck Pyrmontlaan in Oegst geest is zaterdagnacht bezocht door inbrekers. Een raam van de keukendeur werd met een bijl ingeslagen. De hele woning werd doorzocht. Vermist worden cheques, giropasjes en geld. Inbrekers nemen gouden sieraden mee Een groot aantal gouden sieraden is in de nacht van vrijdag op zaterdag gestolen uit een woning aan de Splinterlaan in Leiderdorp. De inbrekers kwamen de flatwoning binnen door de balkondeur op de eerste etage open te breken. Een andere woning aan de Splinterlaan werd gisteren overdag door inbre kers bezocht. Ook bij deze woning werd de balkondeur openge broken om binnen te komen. Een kistjamef geld is verdwenen. Ouderen kunnen naar zomerschool voorschoten In navolging van Amsterdam en Voorburg begint de gemeente Voorschoten in de maanden juli en augustus met een zomerschool voor ouderen. Juist omdat de meeste culturele activiteiten in de zomermaanden stilliggen en ouderen in die periode vaak niet op vakantie gaan, kunnen Voorschotense 55- plussers deelnemen aan cursussen en workshops op het gebied van toneel, dans en muziek. In de laatste week van oktober kun nen Voorschotense ouderen zich tijdens de 'meer bewegen voor ouderen-week' uitleven in het zwembad, op de tennisbaan en in de sporthal. Dit zijn de belangrijkste activiteitën die de gemeen te Voorschoten, de plaatselijke afdeling van de ANBO en de Stichting Gecoördineerd Ouderenwerk Voorschoten organise- r veel verstandelijk gehandicapten van het Zoeterwoudse Swetterhage c Bijna dertig leerlingen van het Rijnlands Lyceum in Oegst geest testen déze week hun politieke vaardigheden in Den Haag, Zij doen mee aan een rollenspel waarin een verga dering van de Verenigde Na ties wordt nagebootst. Deze jaarlijks terugkerende confe rentie voor middelbare scho len bestaat 25 jaar. Deze week komen alle deel nemers zo'n 2500 leerlin gen afkomstig van zo'n 140 scholen over de hele wereld bij elkaar in het Congres gebouw van Den Haag. De or ganisatie is in handen van de Verenigde Naties. Prins Wil lem Alexander, die ooit zelf deelnemer aan dit project was, is bij de opening aanwe zig. Elke school heeft een dele gatie samengesteld van een van de VN-landen. De leerlin gen uit Oegstgeest hebben zich voorbereid als afgevaar digden van de landen Mexico en Guinea Bissau. De trots van de school is Erik Stahl. Hij is door de selectie gekomen als voorzitter van de General Assembly. De onderwerpen op de agenda zijn: de rechten van de mens, de ontwapening, vluchtelingen- en asielzoe kersbeleid, milieuzaken en economische groei. Agenda punten van de VN-veilig heidsraad zijn de problemen in Cambodja, Irak, het voor malige Joegoslavië, Cyprus, Libanon, Zuid-Afrika en So malië. Tijdens de bijeenkom sten van de ECOSÓC wordt gepraat over onder meer cri minaliteit, AIDS, hygiene- en waterproblematiek en de rechten van kinderen. In 1968 zette Paul Sand van de Amerikaanse Highschool in Den Haag de eerste stap naar het simmulatiespel. Het aantal deelnemers is sinds die eerste conferentie vertienvou digd naar bijna 3000. zoeterwoude Hij heeft het zichtbaar naar zijn zin, plonzend en poedelend in het water van het kleine zwem bad. Maar helemaal alleen zwemmen, dat zou onverant woord zijn. Daarom houdt een vrijwilligster de verstandelijk ge handicapte van het Zoeter woudse Swetterhage in de aga ten. En juist aan die vrijwilligers heeft de woon- en leefgemeen schap gebrek. „Voor de extra dingen die de kwaliteit van het leven van onze bewoners vergroten, is gewoon geen geld. Zonder vrijwilligers redden we het niet", zegt staf functionaris Aart de Jong van Swetterhage. De 305 'bewoners' van het Zoeterwoudse Swetterhage worden begeleid door zo'n 420 werknemers. De verstandelijk en soms ook lichamelijk gehan dicapten leiden een zo normaal mogelijk leven: ze wonen met elkaar, als in een groot gezin, in 37 woonhuizen, waar een of twee begeleiders toezicht hou den. In de woningen zijn huis kamers en hebben veel bewo ners hun eigen slaapkamer. Verder heeft Swetterhage een gebouwtje waar de mensen da gelijks kunnen (hand)werken, er is een kinderboerderij, een zwembad en een heuse bar waar de bewoners elke maan dag terecht kunnen voor een gezellig avondje uit, met limo nade, thee of koffie. Er is genoeg te doen voor de Swetterhage-bewoners, zowel binnen als buiten het terrein, maar een toeziend oog is in veel gevallen wel nodig. Een uitstap je, naar de bioscoop, de dieren tuin? Prima, maar dat kan het personeel niet allemaal behap pen. En vrijwilligers kunnen nu juist datgene doen, waar het personeel niet aan toekomt, be nadrukt De Jong. Volgens De Jong heeft die grote behoefte aan vrijwilligers ook te maken met het feit dat de ouders van de verstandelijk gehandicapten in veel gevallen al wat ouder zijn. ,,De gemid delde leeftijd van de bewoners is 40 jaar, de ouders zijn dan vaak in de zestig of ouder. Voor hen is het ook niet meer zo makkelijk om van alles te on dernemen. Vrijwilligers zijn dan een uitkomst." Swetterhage heeft nu al een behoorlijke groep vrijwilligers: ruim honderd mensen zetten zich in om het leven van de ver standelijk gehandicapten zo aangenaam mogelijk te maken. Met alle leuke dingen die 'nor male' mensen ook doen. „Maar we hebben niet genoeg helpen de handen. Veel vraag is er bij voorbeeld naar zogeheten be- zoekvrijwilligers. Dat zijn men sen die onze bewoners komen bezoeken, en met ze op stap gaan, naar de bios of iets derge lijks." „Ook zijn er vrijwilligers no dig in het zwembad, en mensen die af en toe als chauffeur willen optreden om de gehandicapten ergens heen te brengen. Ook kunnen het pastoraat en de kin derboerderij in Swetterhage vrijwilligers gebruiken. Ook tij dens de zomerfeesten is hulp nodig." Kortom: er is genoeg te doen in Swetterhage voor wie wat tijd over heeft en eens iets wil aan pakken voor een ander. De Jong: „Vrijwilligers krijgen trou wens een onkostenvergoeding en zijn ook verzekerd tegen schade, op ons terrein." Wie belangstelling heeft voor dit werk kan contact opnemen met Aart de Jong van Swetter hage, tel 01715-3723. Lessen assertiviteit in Voorschoten Hulpverleners nog werkeloos wassenaar/voorschoten „Mensen zijn vaak bang van het woord assertiviteit. Maar asser tief zijn is niet 'ikke, ikke en de rest kan stikken'. Het is opko men voor jezelf zonder daarbij de belangen van anderen uit het oog te verliezen." De Wassenaarse Margo van Biezen (61) begint vanavond in het Cultureel Centrum in Voor schoten met het eerste deel van de cursus voor vrouwen 'Beter omgaan met jezelf en anderen'. De cursus is gebaseerd op de uitgangspunten van de Ameri kaanse psycholoog Thomas Gordon. Vrouwen moeten altijd be schikbaar zijn, en vooral niets voor zichzelf opeisen: het zijn nog maar enkele van de inmid dels achterhaalde denkbeelden over hoe vrouwen zich dienen te gedragen. Toch is de invloed ervan nog steeds goed merk baar. „Veel vrouwen van mijn ge neratie hebben er last van. Maar het verbaast me hoeveel jonge vrouwen zich nog herkennen in dat beeld. Ze laten hun doen en laten bepalen door wat anderen van hen verwachten. Durven geen 'nee' te zeggen. Hebben het gevoel dat anderen macht over hen uitoefenen. Dat kun nen vrienden zijn, vriendinnen, ouders, de partner, maar ook de werkgever." Voor de cursus van Margo van Biezen geven zich vrouwen op van allerlei leeftijden, van begin twintig tot eind zestig jaar. Ook het opleidingsniveau is heel divers. Margo van Biezen rekent vrouwen uit allerlei lagen van de bevolking tot haar cur sisten. .Alleen niet de heel laag opgeleiden. Die bereik ik niet en dat is eigenlijk jammer." Veel problemen waarmee vrouwen worstelen rijn volgens Van Biezen terug te voqren op warmond/sassenheim Margo van Biezen: „Assertiviteit is opkomen voor jezef zonder daarbij de belangen van anderen uit het oog te verliezen." foto henk bouwman een gebrek aan assertiviteit. „Het heeft allemaal te maken met: hoe communiceer ik. Maar daar kun je iets aan doen. Je kunt bepaalde vaardigheden aanleren. Ik had ooit een lerares op de cursus die die vaardighe den goed kon gebruiken in het contact met haar collega's, maar ook met de leerlingen." De groep van twaalf vrouwen die vanavond voor het eerst bij eenkomt, is geen therapauti- sche groep, benadrukt Van Bie zen. „Als mensen heel erg in de knoop ritten, of heel erg verle gen zijn, komen ze in zo'n cur susgroep niet zo goed uit de verf. Voor hen is het vaak beter om een andere vorm van bege leiding of hulp te zoeken, bij voorbeeld bij een Riagg." Vol gens Van Biezen is de cursus heel geschikt voor vrouwen die niet echt ontevreden rijn, maar vinden dat 'het beter kan'. „Het is geen groep van allerlei gefrus treerde mensen." Margo van Biezen heeft niet de illusie dat de vrouwen na de twaalf bijeenkomsten durende cursus cofnpleet anders gaan communiceren. „Maar vaak krijgen ze meer moed door het volgen van de cursus. Om bij voorbeeld dingen die nooit zijn uitgepraat, toch ter sprake te brengen." Echt goed omgaan met jezelf en anderen is volgens Van Bie zen bovendien een proces dat het hele leven duurt. „In het cursusboek wordt gesproken van 'de effectieve mens'. Dat is een ideaalbeeld, iets waarnaar je je hele leven blijft streven. Ik ben nu 61, maar ben nog steeds onderweg." ellen verbunt De dood is dan misschien geen taboe meer, de opvatting dat na een paar maanden niet meer mag worden gerouwd, leeft nog steeds. Juist in die maanden dat familie en vrienden hun steun omzetten in een gedachte van 'doe nu maar weer normaal', staan 13 vrouwen uit Warmond en Sassenheim paraat. Deze vrijwillige hulpverleners volg den hiertoe zelf een cursus 'rouwverwerking'. Tot nu toe heeft slechts één persoon uit Sassenheim gebruik gemaakt van de diensten van de vrouwen. „Rouwverwerking staat nog in de kinderschoe nen", verklaart een hulpverle ner uit Warmond, die niet met naam en toenaam in de krant wil. De vrouwen willen ano niem blijven. Een van de rede nen daarvoor is dat ze bang zijn dat ze direct worden benaderd door hulpzoekenden, terwijl alle contacten eigenlijk via de Stich ting Welzijn Ouderen lopen. Mensen staan nog steeds huiverig tegenover rouwverwer king, vertellen de vrouwen. „Als je zegt dat je een cursus bloem schikken aan het volgen bent, dan vinden de mensen dat leuk, maar als je zegt dat je vanavond naar de cursus rouwverwerking moet, staan ze je secondenlang aan te kijken zonder iets te zeg gen." Dat mensen niet in de rij staan om geholpen te worden met de verwerking van de dood van een dierbare, betekent niet dat de cursus tijdverspilling is geweest. De cursisten kunnen de informatie ook gebruiken bij het (vrijwilligers)werk dat ze al doen. Bovendien hebben ze tij dens de eerste twee lessen van de cursus over zichzelf uit de school moeten klappen. „De emoties liepen daarbij hoog op. Dingen die je zelf al verdrongen hebt, werden weer naar boven gehaald", vertelt een Sassen- heimse. Om de meest uiteenlopende redenen hebben mensen be hoefte om hun hart te luchten. Niet alleen omdat ze het verlies van een dierbare moeilijk kun nen verwerken, maar ook na een echtscheiding of na de ge boorte van een gehandicapt kind. Ook ouderen die hun ver trouwde omgeving moeten ver laten om in een klein flatje te gaan wonen, kunnen iets heb ben aan de hulpverleners bij rouwverwerking. „In het begin zoeken mensen troost bij familie en vrienden. Op een gegeven moment heb ben die echter geen tijd meer of vinden ze dat er na een aafflal maanden niet meer over ge praat mag worden. Vooral in moeilijke dagen, zoals de ver jaardag van de gestorvene en in de feestmaand december, zitten de mensen die het rouwproces aan het verwerken zijn, met op gekropte gevoelens", vertelt een Warmondse. Als er niemand meer wil luis teren dan kunnen de van de rouwverwerking desge vraagd hun oor te luisteren leg gen. Met hun huisbezoeken hebben ze niet de bedoelirig om de mensen over hun eigen ver leden te vertellen of de proble men van de mensen op hun nek te halen. „Problemen oplossen kunnen we niet. We kunnen al leen geduldig luisteren. Ook als ze voor de zoveelste keer het zelfde aanhalen." In de tien lessen van de Leid- se psychologe drs. Mariëlla Fris sen, leerden de vrijwilligsters een aantal praktische tips. Hoe je bijvoorbeeld een lang durend gesprek tactisch kunt beëindi gen en hoe je het gesprek op de juiste golflengte kunt brengen. „Je moet dus nooit zeggen: dag mevrouw, hoe gaal het nu?, want dan zeggen ze altijd: goed." De vrouwen zijn het er over eens dat huilen goed is voor de rouwverwerking. „Bij de ramp in de Bijlmer zag je een Ghane- se vrouw haar verdriet eruit schreeuwen. Dat durven we hier in Holland niet, daar zijn we te nuchter voor. Het is wel eens goed om iemand die het verdriet opkropt, mee te nemen naar zee. Laat ze maar gillen te gen de wind in." Wie moeite heeft met rouwen en wil praten met een van de hulpverlenen, kan con tact opnemen met de coördi nator van de Stichting Welzijn Ouderen, Anton Kuckartz. Te lefoonnummer: 02522-31805 in de ochtenduren. Oegstgeest zoekt contact met Poolse stad Grodzisk oegstgeesteen vriendschapsband met een stad in het Oos ten aangeknoopt. Deze zogenaamde jumelage- banden bevorderen de sociale en culturele uit- ling. Het 700-jarige Grodzisk is een van de 'n Polen en heeft ongeveer 11.000 De gemeente Oegstgeest onderzoekt of een ste denband met de Poolse stad Grodzisk interessant is. Sinds de relatie tussen West- en Oost-Europa oudste is verbeterd, hebben talloze Nederlandse steden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 11