4
ft» e
1
Gebruikers Waag
sturen brandbrief
Concerten voor het hele gezin
Mulisch voorlopig niet
weg bij De Bezige Bij
Cultuur.&Kunst
Samenwerking bij
Biënnale Venetië
Na opera op vleugels huiswaarts
Topmuziek en zeldzaam
gemak in solo De Vries
VRIJDAG 22 JANUAR11993
Pluimage voert 'West Side' uit
leiderdorp» Het Leids Musical gezelschap Pluimage houdt be
gin februari audities voor de nieuwe musical 'West Side Story'
die op 16,17 en 18 december in de Leidse Schouwburg wordt
uitgevoerd. Na My Fair Lady, South Pacific en Foxtrot is dit de
vierde musical die het nog jonge gezelschap ten tonele brengt.
Belangstellenden voor deelname kunnen dit kenbaar maken
door een briefje te sturen naar producent Ronald Veeren, Luy-
kendreef 32,2353 BH Leiderdorp.
Meer 'Leedvermaak'
leiden Vanwege de grote belangstelling geeft De Toneelfabriek
een extra voorstelling van Judith Herzbergs 'Leedvermaak'. Op
zondagmiddag is de matinee opnieuw in Microtheater Imperi
um, Oude Vest 33e. Aanvang: 14.30 uur. reserveringen bij K O,
telefoon 141141.
eindhoven cpd
De Nederlander Niek Kemps en
de Vlaming Jan Vercruysse zijn
de twee beeldend kunstenaars
die het belangrijkste deel uit
maken van de eerste gezamen
lijke Vlaams/Nederlandse pre
sentatie op de Biënnale van Ve
netië. De internationale ten
toonstelling, die voor de 45ste
keer wordt gepresenteerd, gaat
op 13 juni open en sluit op 10
oktober. Werk van de twee
wordt gepresenteerd in de naast
elkaar gelegen paviljoens van
Vlaanderen en Nederland op
het tentoonstellingsterrein voor
landenexposities in de Dogen-
stad, de 'Giardini'. Als commis
saris van de exposities in de pa
viljoens is Jan Debbaut, direc
teur van het Eindhovense Van
Abbe Museum en geboren Vla
ming, benoemd.
Nederland en Vlaanderen
werken ook samen aan de sa
menstelling van een presentatie
van jonge kunstenaars die niet
op het tentoonstellingsterrein,
maar elders in Venetië, waar
schijnlijk in een klooster, wordt
gehouden. De samensteller van
die expositie is nog niet bekend.
Het ligt in de bedoeling om ook
tijdens komende Biënnales sa
men te werken. De Nederlandse
Rijksdienst Beeldende Kunst
treedt als coördinator op.
Overigens is de samenwer
king voor de Biënnale niet de
enige op cultureel gebied tussen
Vlaanderen en Nederland. Zo
wordt een tentoonstelling over
'Het zilveren licht' met Neder
landse en Vlaamse schilder
kunst voorbereid door Jan Hoet
en Rudi Fuchs. Deze zal in het
Palazzo Grassi in Venetië te zien
zal zijn. De beide gemeen-
Stijl-route tot
eind januari
De Stijl-route, als eerbetoon aan
Theo van Doesburg, J.J.P. Oud
en Vilmos Huszar, die 75 jaar
geleden aan het Kort Galgewa
ter De Stijl oprichtten, is ver
lengd.
Tot en met zondag 31 januari
kan het publiek nog de wande
ling langs eigentijdse gevelele
menten van Sjef Oltheten ma
ken, de ruimtelijk constructies
in De Lakenhal en Ars Aemula
bewonderen en replica's op
Kort Galgewater en Meelfabriek
Een wandelroute is bij de VW
verkrijgbaar.
Raad Amsterdam
wijst korting
Kindertheater af
De Amsterdamse commissie
cultuur en jeugdzaken gaat
voorlopig niet akkoord met
een subsidiekorting van
120.000 gulden voor Kinder
theater Elleboog per 1 janua
ri 1994. „Elleboog moet op
een behoorlijke manier blij
ven bestaan. Dat zal niet luk
ken als we in één klap zo'n
grote hap uit het budget ne
men", stelde het PvdA-raads-
lid Annemarie Grewel deze
week namens de raadsmeer-
derheid. Het Kindertheater
ontvangt tot nu toe een jaar
lijkse gemeentesubsidie van
zeven ton.
Elleboog bereikt in en bui
ten Amsterdam met zijn the
ater- en circusclubs en voor
stellingen jaarlijks 32.500
kinderen en 23.000 oudere
bezoekers. In het kader van
onderzoek naar mogelijke
bezuinigingen stelde Bureau
Berenschot onlangs voor de
gemeentelijke bijdrage fnet
15 procent te verlagen.
schappen werken al samen aan
een presentatie op de Frankfur
ter Buchmesse.
Individualisten
Kemps en Vercruysse hadden
beiden nog niet zo lang geleden
een solo-tentoonstelling in het
Van Abbe Museum. Debbaut
stelde deze week bij de presen
tatie van de Biënnale-plannen
dan ook „vertrouwd met het
werk te zijn!'. De beide kunste
naars, die beelden maken, heb
ben „een geprofileerd oeuvre,
een eigenzinnige stellingname
en zijn internationaal nog niet
erg bekend", aldus Debbaut.
„Het zijn twee individualisten
die in hun werk nadenken over
hun positie en de positie van de
kunst".
Debbaut, die al eerder pre
sentaties voor ons land verzorg
de op de Biënnale van Sao Pao
lo en Venetië, stelt dat hij dui
delijk niet gekozen heeft voor
een groeps- of thematentoon
stelling. Hij gaat de paviljoens
samen met de kunstenaars in
richten en de bij de exposities
verschijnende catalogus bevat
door de exposanten zelf ge
maakte delen. Beiden maken
voor de Biënnale nieuw werk,
zo'n tien beelden elk, waarin
het materiaal glas een belangrij
ke rol zal vervullen.
Met de keus voor de twee re
latief jonge kunstenaars wijken
Vlaanderen en Nederland af van
reeds bekende keuzes voor de
Biënnale. Een aantal andere
landen heeft gekozen voor ge
vestigde namen. Zo presenteert
Spanje Tapiès, Duitsland Hans
Haacke, de Verenigde Staten
Louise Bourgeois en Engeland
Richard Hamilton.
Scène uit 'Le Nozze di Figaro' door de Staatsopera van Lodz.
de Staatsopera Lodz. Met Elzbieta Walas-
zcyk als Susanna en Zbigniew Macias als
Figaro, Andrzej Kostrzewski en Krystyna
Rorbach: Graaf en Gravin van Almaviva
Ewa Szymkiewicz Cherubino en Jerzy
Wolniak: Basilio. Muzikale leiding Andrze)
Gezien op 21/1 in de Leidse Schouwburg
Over de Poolse namen van de
zangers zou je kunnen struike
len, zó ingewikkeld zien ze er
uit. Hun optreden daarentegen
deed de bezoekers van de
schouwburg op gevleugelde
voeten huiswaarts keren.
Ook zonder voorkennis van
de ingewikkelde theatergebeur
tenissen was deze Opera Buffa
van Mozart zéér genietbaar.
Wie het Italiaans niet beheerste,
hoorde in de snelle recitatieven
louter helder gearticuleerde en
fraai gezongen klanken. Maar
dan nog: wat een lust voor het
oor en vooral voor het oog! Met
eenvoudige requisieten als een
touw, een bed en kleine witte
zakdoekjes werden aria's op dy
namische wijze verbeeld. Regis
seur Adam Hanuszkiewicz, ac
teur en theaterdirecteur, wordt
dan ook tot de interessantste
persoonlijkheden uit de Poolse
theaterwereld gerekend.
Voor de toeschouwer is al
snel zonder meer duidelijk dat
de graaf achter Susanna aan zit,
kamermeisje van de gravin.
Wanneer hij Susanna in haar
eentje aantreft, rukt hij zich on
middellijk een aantal kleren van
het lijf en stort zich bovenop
haar. Meestal beperkt hofmake
rij op het operatoneel zich tot
het werpen van min of meer
verliefde blikken, maar Hanusz-
kiewicfc schuwt een licht pikan
te aanpak niet en laat de zan
gers handtastelijk worden. In
deze operavoorstelling werd tot
mijn vreugde nu eens overtui
gend geacteerd. Het verhaal van
het aanstaande bruidspaar
Figaro-Susanna ontrolde zich
vol vaart en vitaliteit. Hoe het
mis dreigde te gaan en uitein
delijk toch nog goed kwam.
Slapstick-achtige grappen de
den het publiek meer dan eens
hartelijk in lachen uitbarsten.
De aria's en vele ensembles
voor twee tot zes zangers tege
lijk voegden zich heel soepel in
het geheel omdat er bovendien
prachtig werd gezongen. Het
leek alsof zingen een even na
tuurlijke manier van uitdrukken
was geworden als spreken. De
zangers en zangeressen pasten
qua stemkwaliteit zelfs prachtig
bij elkaar, géén zwakke schakel
in het geheel. Het applaus in de
volle schouwburg was wèl
spontaan en ook langdurig,
maar enthousiasme voor open
doekjes zat er niet meer in.
FOTO JORIS VAN BENNEKOM
Het Hemels Fagotje door de Stichting Windroos opent zondag 31 januari de serie familieconcerten in De Muzenhof.
LeiderdorpseMuzenhof experimenteert met mengvorm
LEIDERDORP WILFRED SIMONS
Kinderen èn volwassenen op een speelse
manier kennis laten maken met klassieke
muziek en theater. Met deze gedachte in
het achterhoofd hebben Nicolette Komen
en Mieke Bergkamp drie zogeheten 'fami
lieconcerten' naar de Leiderdorpse Muzen-
hof gehaald. De twee vrouwen, die verant
woordelijk zijn voor de programmering in
de Muzenhof, benadrukken dat het om een
experiment gaat. De theaterzaal heeft dit
soort concerten namelijk nog niet eerder
binnen haar muren gehad.
Een familieconcert is een mengvorm tus
sen een concert en een theaterstuk: „Mu
ziek en toneelspel staan naast elkaar en
moeten elkaar versterken. Beide kunstvor
men zijn dus even belangrijk. De meng
vorm is niet alleen interessant voor liefheb
bers van klassieke muziek. Ook mensen die
vooral van mime of van toneel houden, ko
men hierbij aan hun trekken", aldus Ko
men.
De serie begint op zondag 31 januari met
een uitvoering van Het Hemels Fagotje door
de Stichting Windroos. Het verhaal is ge
schreven door Annie M.G. Schmidt en Kees
Olthuis componeerde de muziek. Zondag
28 februari is muziektheater Baboing aan
de beurt met het muzikale sprookje Babar
Babar. De avonturen van het olifantje Babar
zijn van muziek voorzien door onder meer
Francis Poulenc en Roel van Oosten. Tot
slot presenteren blazersensemble Qktopus
en acteur Martin Mens op zondag 4 april
het Mexicaanse sprookje Het Ei, waarvoor
de muziek opnieuw geschreven is door
Kees Olthuis. Alle concerten zijn geschikt
voor kinderen vanaf een jaar of zes.
Over de reden van de koerswijziging zegt
Komen: „Op zondagmiddag programmeer
den wij tot nu toe altijd koffieconcerten.
Daar kwam heel weinig publiek op af. Uit
onderzoek bleek dat het overgrote deel van
het publiek op de zondagmiddag wel wil
komen, maar niet kan. Voor de zaterdag
avond krijgen de meeste theater- of con
certbezoekers nog wel een kinderoppas,
maar voor de zondag niet. Toen dachten
brengen we geen* theatervorm
zowel volwassenen als kinderen in-
is? Dan kunnen de bezoekers hun
kinderen gewoon meenemen
Komen en Bergkamp houden na afloop
van de concerten een enquête onder de be
zoekers. Als uit de resultaten blijkt dat het
initiatief aanslaat, halen zij het volgende
seizoen opnieuw een aantal familieconcer
ten naar de Muzenhof.
Dc aanvang van dc concerten is steeds 12.30 uur.
met uitzondering van Babar Babar. Dc aanvang
van dit concert is 14.30 uur.
'Gemeente biedt geen alternatief
De fracties in de gemeenteraad, krijgen vandaag of mor
gen een brandbrief, met een uitnodiging voor een bijeen
komst op 6 februari. Tijdens die bijeenkomst hopen de
gebruikers van de Waag, Hot House, Folkclub Horus, het
5 Mei Comité, de Stichting Leidse Jazzweek en de Leidse
Vereniging van Amateurfotografen de politiek te bewe
gen af te zien van de plannen met De Waag. Volgens die
plannen mag de Waag vanaf 1 mei van dit jaar nog alleen
worden gebruikt voor door de gemeente georganiseerde
exposities.
LEIDEN ANNEMIEK RUYGROK
De vertegenwoordigers van bo
vengenoemde organisaties zijn
bepaald niet te spreken over de
gang van zaken rond het Waag
gebouw. Dat bleek gisteravond
tijdens een bijeenkomst bij de
Stichting Welzijn. Dat ze er uit
moeten, was al drie jaar offi
cieus bekend. Maar officieel
hebben ze nooit iets vernomen.
Alleen jazzclub Hot House
kreeg in oktober vorig jaar een
brief van de coördinator van De
Waag, Frits Bruins, waarin
stond dat men naar een andere
ruimte moest uitzien. De Stich
ting Leidse Jazz Week kreeg in
december mondeling te horen
dat De Waag in 1993 voor het
laatst voor de jazzweek kon
worden gebruikt.
De gebruikers van De Waag
hebben vooral bezwaar tegen
het feit dat er evenmin een re
delijk alternatief wordt gebo
den. Cor Elzinga van de Stich
ting Leidse Jazz Week: „In een
artikel in het Leidsch Dagblad
zegt de gemeente verplicht te
zijn voor een alternatief te zor
gen. Maar er wordt niets, niets
gepresteerd. Het enige waar
Yvonne van Baarle, hoofd van
de afdeling cultuur, mee komt is
de Stadsgehoorzaal. Maar dat is
geen alternatief. Die is veel te
duur." Tijdens de bijeenkomst
bleek, bij monde van Henny
Kwik die het Keytown Jazz Fes
tival organiseert, dat de tarieven
voor de Stadsgehoorzaal dit jaar
met maar liefst 30 procent zijn
verhoogd.
Michael Collins van Folkclub
Horus noemde de gang van za
ken 'chaotisch'. ..Bovendien zit
Frits Bruins zelf in zijn maag
met de Gaudeamusconcerten.
Hij moet daarvoor ook een an
dere plek zoeken. Dat zal de Ka
pelzaal van K O wel worden."
D. van Dam van het 5 Mei Co
mité maakt bezwaar tegen het
feit dat zijn organisatie 'alles uit
de pers moet vernemen'. „De
Waag wordt onttrokken aan het
Leidse Verenigingsleven, terwijl
het een goedkoop en zeer toe-
gankèlijk podium is. Op deze
manier is het Waaggebouw
slechts voor een heel klein, eli
tair groepje toegankelijk." Mar
tin Bergwerff van de Leidse Ver
eniging van Amateurfotografen
beschuldigt Van Baarle en
Bruins van onfantsoenlijk ge
drag. „Zij komen hun afspraken
niet na." De amateurfotografen
houden eens in de twee jaar een
tentoonstelling in De Waag. Dit
jaar moeten ze een andere plek
zoeken. Bergwerff: „Toevaillig,
omdat ik in de Hooglandse kerk
was en daar tegenover een kerk
bestuurslid m'n nood klaagde
over de onzekerheid waarin wij
verkeren, heb ik kunnen regelen
dat we in de Hooglandse Kerk
terecht kunnen. Maar dat is niet
aan de gemeente te danken."
Van Dam: „Leiden beroept
zich erop een stad van vluchte
lingen te zijn, krijgt zelfs prijzen
voor het vluchtelingenbeleid.
En nu, in een tijd van opko
mend racisme, wordt het 5 Mei
Comité de Waag uitgezet."
Michael Collins van Horus
\Toeg zich af of de gemeente er
wel over heeft nagedacht om
„het enige verenigingsgebouw
dat bekend staat om z'n goede
akoestiek" voor beeldende
kunst te gaan gebruiken. „Een
kunstvorm die toch weinig af
hankelijk is van de akoestiek."
De bijeenkomst gisteravond
was bedoeld om de betrokke
nen op één lijn te krijgen. Het
was voor het eerst dat alle ge
bruikers van de Waag om één
tafel zaten. Tijdens de bijeen
komst bleek dat men zich door
de gemeente behoorlijk in de
maling voelt genomen. „De
Waag is een gemeenschapshuis.
Dit gemeentelijk beleid gaat ten
koste van een heleboel clubs.
De streekfunctie van De Waag
verdwijnt hierdoor."
RECENSIE LI DY VAN DER SPEK
Concert door Han de Vries, hobo. Istvén
Parkanyi. viool. Matthias Maurer, altviool
en Young-Chang Cho. cello Georgani
seerd door de Stichting Cornelis de Vla
ming; gehoord 21 januari in de Ouds-
hoomse kerk te Alphen a/d Rijn
Toen Van Beethoven zijn strijk
trio's schreef (drie in getal) in
1797, zou Mozart 41 jaar zijn
geweest ware hij niet op 35-jari-
ge leeftijd gestorven, waarme ik
maar wil aangeven hoe dicht
deze muziek nog bij Mozart te
plaatsen is. Het Strijktrio in c
van Beethoven en het Hobo
kwartet van Mozart weerklon
ken dan ook als één soepele
voortzetting van klassieken, ook
al wordt Beethoven.
Direct al aan het begin van
het strijktrio stond al vast dat
deze strijkers geen tijd nodig
hadden om aan elkaar te wen
nen. Van de eerste tot de laatste
noot werd er topmuziek ge
maakt, in het zeer intens en
weloverwogen gespeelde adagio
zowel als in het felle bijna
agressieve spel van het presto,
dat plotseling soepel en schijn
baar moeiteloos over kon gaan
in vloeiende brede melodieën.
In het hobokwartet soleerde
Han de Vries. Met een zeldzaam
gemak en een mooie volle, dan
weer weke, klank, in het adagio
soms in zeer lange en uitge
sponnen frases van één enkele
toon, spoedde De Vries zich in
'een pittig tempo, zich gesteund
wetend door een krachtig strij
kerstrio, via een dansend rondo
naar het einde.
Na de pauze moest hij zich
zelf helemaal alléén waar ma
ken in de zes 'Metamorphoses
after Ovid' voor hobo solo van
Benjamin Britten (1913-1976).
Geestige markante muziek,
waarin De Vries de rusten per
fect timede tussen kleine
'schertsende' staccatoachtige
melodietjes rond de gedaante
verwisselingen van Pan, Bac
chus, Narcissus en anderen.
Het strijktrio van Hermann
Berens (1826-1880) wordt maar
weinig gespeeld. Het is muziek
die qua klankidioom en structu
ren al te plaatsen is in de hoog
romantiek en ze is nog in hoge
mate traditioneel te noemen.
Met veel Schwung en allure
werd dit vierdelige werk ge
speeld; toch maakte het weinig
los, mede doordat er tussen de
delen onderling nauwelijks
spanning of afwisseling be
stond. Hooguit de vurige harts
tochtelijk gespeelde slotfase in
de finale wrikte even aan het
bijna te ontspannen consume
ren van deze 'lekkere' muziek.
LEIDEN/AMSTERDAM CEES VAN HOORE
Voorlopig gaat Harry Mulisch
niet weg bij zijn uitgeverij De
Bezige Bij. Deze week dreigde
hij daarmee als daar een boekje
met columns van Stephan San
ders zou worden uitgegeven. In
een van die columns beschul
digde Sanders Mulisch ervan
dat hij zich tijdens zijn Cuba-
periode zou hebben uitgespro
ken voor het niet verlenen van
gratie aan Cubaanse 'stakers en
saboteurs". Mulisch zou in zijn
boekje 'Over de affaire Padilla'
(1971) hebben geschreven dat
de dichter Padilla geen gratie
zou moeten krijgen van Castro.
De auteur wijst die beschuldi
ging van de hand, maar vindt
het bericht over zijn vertrek bij
De Bezige Bij nogal 'opgeklopt'.
Mulisch: „Ja, natuurlijk heb ik
in De Volkskrant gezegd dat ik
wegga bij De Bezige Bij als die
columns van Sanders worden
uitgegeven. Vertrouwt u die
krant niet? Ik word daarin toch
geciteerd. Maar ^r is pas een
boekje van Sanders uitgegeven,
dus ik denk dat de kwestie pas
over zo'n jaar of vier gaat spe
len. De Bezige Bij is vrij om wie
dan ook uit te geven. Maar ik
ben als schrijver vrij om mijn ei
gen uitgever te zoeken. Als die
columns van Sanders verschij
nen, zal ik overwegen of ik bij
De Bij moet blijven. Ik ben blij
dat ik niet meer in het bestuur
van de uitgeverij zit, anders had
het wat moeilijker gelegen."
Is dit geen vorm van chanta
ge? Riekt dit niet naar kapitte
ling? Een schrijver moet toch al
tijd op de barricade staan voor
het 'vrije woord'? „Ia, maar ik
zal nooit op de barricade gaan
staan voor de leugen. Ach, ik
weet wel wat Sanders wil: hij wil
karaktermoord plegen. Hij gaat
in op een dun boekje dat ik in
1971 heb geschreven. 'Over de
affaire Padilla' heet het. Hij be
weert dat ik in dat boekje zou
hebben geschreven dat ik er een
voorstander van was om geen
gratie te verlenen aan de Cu- -
baanse dichter Padilla. Dat is
dus flauwe kul. Dat vind je in
dat boek nergens terug. Of ik
niet met een kanon op een mu£~
aan hel schieten ben? Ja, zo zou
je het misschien wel kunnen
noemen. Weet u. als je hier als
schrijver een boek als 'De ont-
dekkmg van de hemel' publi
ceert. lig je eruit. Zo'n dik boek.
dat mag je niet doen. Dan gaan
ze lopen zoeken. Dat soort
kwaadaardigheid vind je alleen
maar in Nederland. Ie moet hier
binnen de rooilijn blijven, als u
begrijpt wat ik bedoel. Maar er
zal binnenkort wel iemand kq-
men die aantoont dat ik piet
heb geschreven wat Sanders be
weert." De schrijver Stephan
Sanders was niet bereikbaar
voor commentaar.
