De vervaardiging
van een sportieve
Supersterspot
Rtv show
VRIJDAG 22 JANUARI 1993
10
Jack van der Voom: „Nu nog
J wordt gesproken over die ene Su
perstarcompetitie met Joop Zoete
melk."
De AVRO-look op een nog ongerept vulkanisch eiland
Piet Raij'makers: „Pfff, 180 kilo tillen, m'n lijf is er niet blij mee."
TIN AiO GERARD VAN PUTTEN
AVRO-look op Lanzarote. Da's te
zeggen, de vlag van de 'Algeme
ne' wappert fier in de wind die
speelt rond de Canarische Eilanden, waar
het legendarische Superstars na zes jaar
herleeft als Superster. Wie had dat toch
kunnen denken, want hoe lang is het gele
den dat enkele nieuwlichters bij de AVRO
het besluit namen Superstars te laten val
len? Of de kritische AVRO-leden een en an
der op prijs hebben gesteld, valt moeilijk te
zeggen. Vast staat dat de ledenadministratie
de laatste twee jaar bijna 150.000 opzeggin
gen moest noteren. In magere tijden ben je
dan al gauw geneigd terug te grijpen naar
een succesvoller verleden. Je verliest leden
en je moet wat.
Oude tijden herleven derhalve bij de AVRO.
Mies is weer in de hoofdrol, de Sterke-Man-
competitie is terug van lang weggeweest en
ook Superster blijkt bij nader inzien toch
wel op het imago aan te sluiten van jong,
dynamisch en toch stijlvol.
Tegenwoordig kun je topsporters moeilijk
nog warm maken voor een sportieve slag
met hoog amusementsgehalte in een of an
der vaderlands pretpark dat aanleunt tegen
een complex vakantiewoningen. Het wordt
wel even anders als topsporters een gratis
verblijf in het vooruitzicht wordt gesteld op
een vulkanisch eiland, waar het nooit win
tert.
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten in
Club La Santa, waar in het kader van de
boddy- en gezondheidscultuur niet op een
spierbundel, een vetkwab en een lik zonne
brandolie meer of minder wordt gekeken.
Behoudens hier en daar wat achterstallig
onderhoud appelleert de op enkele steen
worpen van het plaatsje Tinajo gelegen lo
catie niet alleen aan de wensen van recht
geaarde fitnessers en gezondheidsfreaks,
het is ook het exclusieve domein voor am
bitieuze topsporters. Trots maakt de direc
tie van Club La Santa in een folder bij voor
beeld melding van de geregelde komst van
de Britse atleet en Olympisch kampioen
sprint Linford Christie.
Ongerept
Nóg is het maanlandschap van Lanzarote
tamelijk ongerept. Nög zijn, langs Spaanse
Costa's wijd en zijd bekende, neringdoen
den als Koos Patat en Jantje Croissantje
godlof niet neergestreken op het eiland om
een patatje oorlog, zuurkool met vette jus
en pannekoeken als exquise maaltijden op
menukaarten aan te prijzen. Maar hoe lang
nog is de CabildoInsular, deeilandenraad,
mans genoeg om de hap-slik-wegvoedings-
specialisten van Lanzarote te houden. De
toeristen komen met charters tegelijk naar
hier om Lanzarote te ontdekken.
Niet voor niets ging de Deense directie van
Club la Santa in op het voorstel van de
AVRO de topsporters gratis kost en inwo
ning aan te bieden. Niet voor niets ook zag
een touroperator in het Oosten des lands er
brood in de sporters een kosteloze vlucht
naar en van Lanzarote te garanderen, in ruil
voor ten minste een pagina reclame in
AVRO Bode/TeleVizier. De bewuste tour
operator besloot Club La Santa meteen
maar in het reisprogramma op te nemen.
Twee uitzendingen van Superster (de vrou
wen op 23 januari; de mannen een week la
ter), daar kan geen STER-spot tegenop. En
enkele regels wervende tekst in de reisgids
over doevakantie op Lanzarote, verluchtigd
met wat kleurenfoto's, al helemaal niet.
Om nagenoeg elk risico uit te bannen en
het succes van het programma in elk geval
financieel te verzekeren werd de verzeke
ringsmaatschappij Sterpolis als hoofdspon
sor binnengehaald. Wie riep daar Super
sterspot? „Maar dan nog", rekent eind
redacteur Hennie van Hoogenvest voor,
„kom je toch op een paar ton uit." Alles bij
elkaar niet veel meer dan een halve ton, is
de schatting die elders bij de AVRO wordt
gemaakt. Een verhaal op zich trouwens, die
Van Hoogenvest. Een uitermate dominant
type. De man vond zich op Lanzarote ken
nelijk zo ontzettend belangrijk en interes
sant dat er voor de jeugdige regissèur Alje
Kamphuis niet veel meer overschoot dan
een veredelde loopjongenrol. Het moet ge
zegd dat de knaap zich met de walkietalkie
in de hand voorbeeldig van zijn taak kweet.
Commerciële zaken
Maar daarmee heb je de sporters nog niet
aan de start. Aardig hoor, een trofee, maar
een geldprijs is wel zo welkom. De eerste
prijs levért 2500 gulden op, de tweede 2000
en de derde altijd nog 500 gulden. Tevoren
was ieder afzonderlijk al 500 gulden zakgeld
in handen gestopt. Maar dan nog. Ja, uiter
aard had de zeer ambitieuze eindredacteur
Olympisch kampioene Ellen van Langen als
het paradepaardje van zijn programma wil
len strikken. Volgens zeggen was ze zeer
vereerd met de uitnodiging, maar helaas
paste Superster niet in haar trainingssche
ma.
En dan komen er tegenwoordig ook nog
commerciële zaken om de hoek kijken, zo
dra je met topsporters in zee gaat. Letitia
Vriesde bij voorbeeld had haar loopschoe
nen vergeten en daar kwam even narigheid
van. De Surinaamse is een atlete die
meestal van zessen klaar pleegt te zijn.
Maar om vijf uur zondagsmorgehs honden
weer trotseren, terwijl 'heel' Nederland zich
nog eens besluit om te draaien? Morgen
brengen! Al wie zich op het onwezenlijke
tijdstip bij Schiphol/Hilton present meldde:
geen Vriesde. Natuurlijk had ze de brief van
de AVRO ontvangen waarin te lezen viel
hoe laat ze werd verwacht. Ze las vijf uur en
dat kon volgens Vriesde eenvoudig niet an
ders dan vijf uur 's middags zijn.
Eindredacteur Van Hoogenvest waagde er
een paniektelefoontje aan. En nog een, en
nog een. De telefoon van Vriesde liet al
maar de ingesprektoon horen. De Rotter
damse politie meldde zich in tijd van nood
als de beste kameraad van de AVRO. Letitia
Vriesde werd uit bed gebeld. Nee, ze had
niets gehoord. De telefoon lag er naast.
Haastige spoed
Nu is haastige spoed zelden goed en dat
werd Vriesde na aankomst op Lanzarote
snel duidelijk. De loopschoenen had ze in
Hoogvliet laten staan en zeker voor een at
lete is dat tamelijk vervelend. Goed, ze kon
er een paar te leen krijgen. Nog maatje 40
ook, maar die weigerde ze toch beleefd. Le
titia voelde er weinig voor om met haar
sponsor Nike problemen te krijgen door op
schoeisel van Supersters subsponsor Ree
bok te gaan lopen.
Meer nog dan de ambitie om Superster te
worden, streden de kandidaat-supersterren
tegen hun angst voor een afgang. Maar ju
doka Ben Spijkers bij voorbeeld voelde zich
extra opgepept door de schorsing van een
jaar, hem opgelegd op grond van vermeen
de uitlatingen die de Judobond niet welge
vallig waren.
Op zijn beurt had ruiter Piet Raymakers de
laatste drie maanden speciaal getraind voor
Acht vrouwelijke en acht mannelijke
topsporters hebben vorige week op het
Canarische Eiland Lanzarote gestreden
om de trofee Superster 1993. Bij de
vrouwen deden mee atlete Letitia
Vriesde, de wielrensters Ingrid Haringa
en Leontien van Moorsel, de judoka
Jessica Cal, de hockeyster Mieketine
Wouters, de surfster Dorien de Vries,
de triatlete Thea Sybesma en de zwem
ster Karin Brienesse.
Bij de mannen kwamen aan de start
de boksers Arnold Vanderlijde en Or-
han Delibas, de volleyballer Avital Se-
linger, de judoka Ben Spijkers, de paar-
deruiter Piet Raij makers, discuswerper
Erik de Bruin, motorcoureur Wilco Zee-
lenberg en hockeyer Floris-Jan Bove-
lander.
De volgende onderdelen werden af
gewerkt 50 meter zwemmen; dead-lift;
kanoën; 100 meter atletiek; basketbal;
mountain-bike tegen de heuvel op; golf
en 5,6 kilometer duurloop.
Superster. „Niet om eerste te worden, tegen
giganten als Ben Spijkers en Erik de Bruin
kan ik toch niet op. Die gasten zijn dagelijks
met hun lichaam bezig en ik met paarden.
Maar ik voel er weinig voor hier een mod
derfiguur te slaan. Vandaar dat ik een paar
golflessen heb genomen en ook voor het
eerst van m'n leven ben gaan kanoën."
Arnold Vanderlijde had ook zo z'n zorgen.
Na de Spelen in Barcelona nam hij het be
sluit zich een jaar te gaan oriënteren in de
marketingsector. De afgezwaaide gentle-
man-bokser volgt intussen ook een oplei
ding aan het Instituut Opleiding Manage
ment in Groningen. Of hij ooit terugkeert in
de ring weet hij nog niet („Dat probleem
schuif ik voor me uit"), een ding wist hij wèl
zeker na bestudering van de deelnemers
lijst: „Ik ben de enige niet meer actieve
sportbeoefenaar. Ik heb verdullemeeen half
jaar niets gedaan. Als ik maar niet laatste
word. Jazéééker is dat mijn grootste pro
bleem."
Geen beter vermaak dan leedvermaak, ook
rond een sportief getint amusementspro
gramma als Superster. Topprestaties graag,
maar fluisterend verkneukelde menigeen
zich bij voorbaat op het clowneske gestun
tel van een absoluut eenzijdige sporter van
het merk Joop Zoetemelk. In de uitzending
van 30 januari zullen nog beelden van Joop
de antiheld worden getoond. „Niet om hem
belachelijk te maken", bezweert presenta
tor Jack van der Voom, maar lachen is tij
dens het bekijken van Superster wel toege
staan.
Van der Voom: „Het was in 1979, in Israël,
maar er wordt nu nog over gepraat. Het
mooiste was het onderdeel optrekken aan
de brug. Joop ging nog iets te snel van start
ook. Hij trok zich een keer op en het was
gebeurd. Absoluut amotorisch. De bewe
ging hadden we daardoor maar voor de
helft kunnen filmen."
Geen joker
Zonder zijn paard Rinnetou Z leek Piet Ray
makers geknipt voor de rol van runninggag
maar daar kon de goegemeente zich wel
eens goed in hebben vergist. De goedmoe
dige Brabander en held van stal Zangers-
heide, die in Barcelona op persoonlijke titel
de zilveren medaille ophaalde en ook deel
uit maakte van de gouden ruiterequipe, is
geen joker die op bestelling kan worden in
gezet.
Acteren in een introductiefilmpje, prima.
Niet-zwemmer Kees Verkerk had zich ten
slotte als hoofdscheidsrechter in duikerspak
gehesen om zogenaamd alle parcoursen na
te meten. En triatlete Thea Sybesma werd
achter het biljart geplaatst. Het leek de he
ren programmamakers Hennie van Hoo
genvest (eindredactie) en Alje Kamphuis
(regie) wel een leuk idee om Raymakers als
een klein kind met een schepje en een em
mertje in het zand te parkeren. Maar dat
geplande feestje onder de zomerse januari
zon ging niet door. De reactie van Rayma-
kers: „Moe ge goe luisteren, je ken me voor j
veul krijge, maar da doe ik nie.
Wat 'ons' Piet wel deed was 180 kilogram
(„Het lijf was er niet blij mee") omhoog
brengen op het onderdeel 'dead lift'. Dat
kon bokser Orhan Delibas niet zeggen. En
dat terwijl Raymakers de olijke Turk een
pony had beloofd bij winst op dat onder
deel. Delibas had die weddenschap gretig
aangenomen en tevens plechtig beloofd de
pony dan naar Raymakers („Paardelul Z")
te zullen vernoemen. Het kwam er niet van.
Delibas: „Ach wat zou het ook. Wat moet ik
met een paard? Daarom heb ik Bruintje
Beer dat dead-liften maar laten winnen."
Eenling
Krachtmens en discuswerper Erik de Bruin
werd tijdens de opnameweek nogal eeos
nagewezen als de man die zich wel erg na
drukkelijk aan het sociale gedrag van de
groep onttrok. Hij verkoos het gezelschap
van zijn Ierse vriendin. Wie besluit De Bruin j
uit te nodigen, benadert een eenling met
trekjes die voor anderen bij tijd en wijle
moeilijk te pruimen zijn. Dan kan het ge
beuren dat meneer als enige zijn beoogde
danspartner als muurbloem laat zitten ten
tijde van het afsluitende Supersterbal.
In de vele jaren dat De Bruin topsport be
drijft, heeft hij zich nooit anders gedragen.
Dan past het niet achteraf te zeuren over
een eigengereide caso quo eikelige opstel
ling. Kwestie van je huiswerk maken en dat
had de AVRO in het geval-De Bruin niet ge
daan. Je moet als regisseur en vermeend
sportkenner toch wel erg naief zijn om ho
gelijk verbaasd uit te roepen: „En het is an
ders zo'n aardige jongen." Reactie van in
terviewer Arno Vermeulen: „Kan wel zijh,
maar toch doet het vreemd aan als iemand
wel uitgebreid ingaat op een vraag of hij
goed voor de dag is gekomen, maar alleen
bot 'ja' of'nee' roept als het met meneer
wat minder is gegaan."
Leerzame dagen trouwens voor de pro
grammamakers daar, op Lanzarote. Niet al
les had zich blijkbaar tot in de finesses in
het draaiboek laten vastleggen, gezien de
talloze verhitte discussies hoe de regels nu
weer moesten worden toegepast. En zo
heeft wielrenster Ingrid Haringa op geheel
eigen wijze („O, dus ik moet gaan staairals-
of ik moet poepen") het een en ander opge
stoken van de golflessen.
Wie op Lanzarote na een boeiend sport-
spektakel uiteindelijk straalden als Super
ster is een geheim dat wordt ontsluierd op
23 en 30 januari. Een sportuitzending biedt
een publieke omroep meer ruimte om re
clame binnen te halen dan advertentiepro
gramma's, vandaar dat de AVRO Superster
vooraf slim bij de Nederlandse Sport Fede
ratie had aangemeld als topsportevene
ment.
„Wablief, een topsportevenement?" vroeg
de wegens een liesblessure voortijdig afge
haakte wielrenster Leontien van Moorsel,
„nou voor mij nie, ik heb deze maand juist
effe gas teruggenomen. Straks ga ik veertien
dagen naar de wintersport en hier heb ik
meegedaan voor de gein. Lekker in de zon,
wat wilt ge nog meer?" Zei Ben Spijkers:
„Een verademing, zo'n weekje topsporters
onder elkaar zonder het gekift dat in de ju-
doweréld zo gebruikelijk is."
(Superster, morgen en zaterdag 30 janua
ri, Nederland 1,19.00 uur)
