Prijs voor
inrichting
van plein
Leidse ontwerpers voelen zich gepasseerd
Stroomcursus voor slimme meiden
Leiden
Computers gestolen
DONDERDAG 21 JANUAR11993
Leiden schrijft een prijsvraag uit voor het beste idee voor
een andere inrichting van het Stadhuisplein. De eerste,
tweede en derde prijs bedragen 1000, 500 en 250 gulden.
Aanstaand weekeinde maakt de gemeente het plan be
kend. Inzendingen zijn tot 15 maart welkom. De jury
maakt op 15 maart de winnaars bekend.
leiden wim koevoet
Volgens PvdA-wethouder T. van
Rij (PvdA/ruimtelijke ordening)
staat niet vast dat het winnende
plan ook wordt uitgevoerd.
„Een op zich goed plan kan im
mers onuitvoerbaar zijn vanwe
ge een rioolbuis of nutsleidin-
gen onder de grond. Van 'gewo
ne' burgers kun je in tegenstel
ling tot architecten niet ver
wachten dat ze met zulke din
gen rekening houden."
De gemeenteraad verzocht
tijdens de behandeling van de
marktennota om de Leidse be
volking heel nadrukkelijk te be
trekken bij de plannen voor het
Stadhuisplein. Zowel tekenin
gen als geschreven inzendingen
zijn toegestaan. „De een kan
zich beter in woorden, de ander
beter in beelden uitdrukken",
zegt ambtenaar R. Verplancke
van ruimtelijke ordening en
stadsbeheer daarover. „We
moeten niet van tevoren al
drempels aanleggen.
Volgens de ambtenaar vinden
veel Leidenaars 'een plan zon
der iets maar niets'. „Al zou na
tuurlijk best iemand de prijs
vraag kunnen winnen met het
plan het plein maar zo te laten."
Verplancke denkt dat bij de
inzendingen veel pogingen zul
len worden gedaan om een link
te leggen tussen de Nieuwe Rijn
en het plein. Ook verwacht hij
ideëen 'om de trappen richting
Breestraat open te gooien'.
In de jury zitten onder ande
ren een stedebouwkundige, een
architect, wethouder Van Rij en
gebruikers en bewoners van het
Stadhuisplein.
Cynthia en Daisy (r) maken voor het eerst kennis met elektriciteit. Een technisch vak
leiden. annet de jong
Twee computers ter waarde van 10.000 gulden zijn op onver
klaarbare wijze verdwenen uit de showroom van de de firma
Restart aan de Overrijn. De computers werden gisteren en eer
gisteren weggehaald. Er werden geen braaksporen aangetroffen.
Daisy (10), Ragina (11) en Deb-
by (12) doen mee aan de cursus
'Electriciteit voor meisjes'. 'Een
slimme meid is op haar toe
komst voorbereid', zo luidt im
mers de slogan. Maar daar
moeten ze erg om lachen. De
vraag of meisjes van hun leeftijd
niet liever op jazzballet gaan of
televisie kijken, vinden ze hele7
maal belachelijk. „Wij vinden
het hier gewoon leiik. Elke dins
dag- en woensdagavond zijn we
hier", zegt Daisy. 'Hier' is in
buurthuis 'Op Eigen Wieken'.
Technika 10, de organisator
van de cursus, heeft vrijwilligers
in dienst die op verschillende
plaatsen door het hele land
technische cursussen geven aan
meisjes van 10 tot 13 jaar. De
bedoeling is meisjes te stimule
ren een technische richting op
te gaan, zodat 'meer meisjes
doorstromen naar technische
beroepen'. In dit geval slaat
Technika 10 de plank echter
volledig mis.
Al snel wordt duidelijk dat de
drie meisjes alleen van het be
staan van Technika 10 afweten
omdat er een cursus wordt ge
geven in 'hun' buurthuis. Ze
staan er geen moment bij stil
dat ze met de cursus bezig zijn.
„Ik vind het wel leuk dat ik
straks thuis de broodrooster kan
maken", zegt Ragina. Ze weet
dan nog niet dat ze in de cursus
niet met 220 volt zal werken.
Het is de eerste les. De meis
jes moeten hand in hand in een
kring gaan staan. „Stroom gaat
in een kring", zegt leidster Ivon-
ne Keur. „Er moet overal con
tact zijn, anders lukt het niet."
Spelenderwijs krijgen ze een
idee van wat elektriciteit is.
„Wat is geleiden, meiden?",
roept de leidster. Op die vraag
hebben ze nog geen antwoord.
Even later strippen de kleine
meisjes met een grote striptang
onhandig elektriciteitsdraden
en voelen met hun tong of de
batterijen vol zijn.
Ivonne Keur en Anneke En-
sing, de twee door Technika 10
geschoolde leidsters, hebben
niet het idee dat de meisjes in
de toekomst door dit soort cur
sussen eerder een technisch be
roep zullen kiezen. „Ze vinden
het alleen maar leuk", zegt
Keur. „Wel hopen we de ver
meende achterstand op te hef
fen die meisjes van 10 tot 13
jaar hebben op jongens van die
leeftijd. Meisjes hebben nog
geen begrip van gereedschap en
stroom, terwijl jongens daar
door hun ouders veel eerder
mee geconfronteerd worden.
loftaan leefmans
Leidse reclame- en ontwerpbureaus
zijn er verontwaardigd over dat het
nieuwe logo van de gemeente door een
Amsterdams bureau is gemaakt. San-
der Pardon van het gelijknamige Leid
se communicatiebureau is verbaasd
over de 'lakse en ongeïnteresseerde
houding van de gemeente'. Een open
inschrijving had hem beter geleken.
Pardon, die zegt veel samen te wer
ken met andere Leidse ontwerpers, re
ageert op een artikel in de rubriek
'Steeds' in het Leidsch Dagblad van af
gelopen woensdag. Daarin werd het
nieuwe logo van de gemeente, ontwor
pen door het Amsterdamse bureau
BRS Premsela Vonk, op de korrel geno
men.
„Het is niet meer dan logisch dat
dergelijke opdrachten van de gemeen
te op z'n minst via een competitieron
de worden vergeleken en het spreekt
vanzelf dat daarbij wordt gekeken naar
het talent binnen de eigen stadsmuren.
Natuurlijk, diegene die het beste aan
voelt en laat zien wat de opdrachtgever
wil, verdient de opdracht. Nu is er
maar één Leids bureau gevraagd en is
de keus toch gevallen op een bureau
van buiten Leiden", aldus Pardon.
Ook Wim Mulder, de man die in
1969 het logo ontwierp dat tot de afge
lopen week werd gebruikt, is teleurge
steld over de handelwijze van de ge
meente. „Mijn logo is twintig jaar lang
gebruikt, maar het is nooit écht inge
voerd. Ik vind dat jammer en ik heb ze
ker een onbevredigd gevoel als ik zie
hoeveel geld ermee gemoeid is. En ik
betwijfel of het nieuwe ontwerp het
jaar 2000 haalt", aldus Mulder.
Zowel Mulder als Pardon zijn er van
overtuigd dat de ton die de gemeente
aan het nieuwe embleem uitgeeft, te
veel is. „Aan mij is indertijd 10.000 gul
den betaald. Met de inflatie meegere
kend zou dat nu ongeveer uitkomen
op 50.000 gulden", aldus Mulder. Dat
is ook het bedrag waar Pardon aan
denkt. Hij spreekt dan ook van 'ver
kwisting'.
R. van Ark is de baas van het logo
project bij de gemeente. Hij vindt die
opmerkingen niet terecht: „Het is zelfs
scherp geprijsd. Die ton is niet alleen
voor het ontwerpen van het logo. Het
bureau heeft ook het nieuwe lettertype,
het nieuwe briefpapier, de visitekaart
jes en de gemeente-advertentie ont
worpen." aldus Van Ark.
Ook weerlegt hij de kritiek op het feit
dat er weinig Leidse bureaus zijn ge
vraagd: „Er is een voorselectie gemaakt
en bij de laatste vier zat inderdaad een
Leids bureau. Dat BRS heeft gewon
nen, komt omdat het met kop en
schouders boven de anderen uitstak",
aldus Van Ark.
De komst van een nieuwe woonboot in
het Galgewater is een aantal
'walbewoners' een doorn in het oog. Ten
onrechte vindt de eigenaar. Kortom,
water en vuur in het Rembrandtkwartier.
„De
verwachtingen
II die het
gemeentebestuur
bij de
JÉk omwonenden van
fLJrll het Galgewater
H heeft gewekt dat
zorg (om van de
omgeving van de
geboortegrond
van Rembrandteen bijzonder
fraai en waardevol stadsgezicht
te maken) gecontinueerd zou
worden, zijn op 7 december
tenietgedaan door het toelaten
van een woonboot, zonder dat
de buurt daarvan op de hoogte
was, op een beeldbepalend deel
van het Galgewater.
Watergruwel
Deze lange volzin staat te lezen
in een boze brief die ongeveer
25 bewoners van woningen aan
Galgewater, Weddesteeg en Van
Zuytbrouckhof aan de gemeen
te schreven. De eigenaar van de
boot, die zijn naam liever niet
in de krant wil hebben, vindt de
kritiek van de walbewoners niet
terecht: „Ze hadden wel van
itiijri komst op de hoogte kun
nen zijn. Het zogeheten lig
plaatsenplan waar mijn lig
plaats in stond vermeld was in
het zondagsblaadje te lezen.
Daar is toen geen bezwaar te
gen gemaakt, waarschijnlijk
omdat er ook geen boot lag.
Maar er heeft altijd een boot
mogen en kunnen liggen. En
omdat ik wegmoest van het
Utrechtse Jaagpad, lig ik nu
hier."
Gemeentelijke havenmeester A.
Paridon bevestigt het verhaal
van de woonbootbewoner:
„Twee woonboten lagen precies
vóór de aanlegsteiger van de
jachthaven van Kloos aan het
Utrechtse Jaagpad. Die zijn
wegbestemd. In overleg met de
eigenaars is een van de twee
naar het Galgewater verhuisd.
Dat kon, want daar is een plaats
zoals in het ligplaatsenplan
stond."
Waterafstotend
Op dat punt hebben de bewo
ners dus schijnbaar geen 'duk
dalf om op te staan. Hadden ze
maar tegen dat zogeheten lig
plaatsenplan moeten ageren.
Nu is 't te laat. Maar drs. C. von
Ronnen, de voorman van de be
zwaarmakers van het Galgewa
ter en omstreken, heeft nog
meer klachten. Het gaat om
'een woonboot temeer die in
kleur, vormgeving en staat van
onderhoud aan geen enkele
norm van schoonheid voldoet.
Waarom niet woonboten op
termijn verwijderd, waardoor
het zicht op de historische sche
pen én de Stadstimmerwerf niet
door slecht ogende woonboten
wordt geblokkeerd', aldus de
briefschrijver.
En over die passage kan de ano
nieme woonbooteigenaar zich
zeer kwaad maken: „Zoals je
ziet ben ik met de renovatie van
de boot bezig. Dat is dus geen
eerlijke kritiek. Er moet nog ge
schilderd wórden en wat mij
betreft mogen de bewoners
anytime bij me langskomen.
De 'lelijke' flats met daarvoor de 'lelijke'
Dat kunnen we het er best over
hebben. Mogen ze wat mij be
treft de kleur zelf bepalen", zo
reikt hij de hand symbolisch
richting de vaste wal.
Waterlinie
De vraag is echter of de walkan-
ters die hand zullen accepteren.
Vlak nadat de boot vorige
maand aanlegde, werd er een
sticker met de tekst 'donder op'
op de deur van de boot geplakt
en twee weken later lag er een
heuse dreigbrief in de bus van
iemand die schreef al dertien
jaar aan het Galgewater te wo
nen. Onverkwikkelijk.
Maar als het hard-tegen-hard
moet, kan de woonbootbewo
ner ook z'n mannetje staan: „Ik
begrijp best dat je even schrikt
als je opeens een bak voor je
deur krijgt. Maar ze zouden blij
moeten zijn dat er al die jaren,
géén schip heeft gelegen. Ver
der vind ik die 'mooi of lelijk'-
discussie helemaal niet op z'n
plaats. Alsof die flats waar zij in
aantasting v
INSTITUUT BURGERRAADSLIEDEN
Petra de Vries kreeg
niet vaak post. Als
er al eens een brief
voor haar bezorgd
werd, was het
meestal een aan
maning om een re
kening te betalen.
Toen ze dan ook de
brievenbus hoorde
gaan, dacht ze dat
het wel weer een
brief van de ver
huurder zou zijn
om de huur tijdig te
betalen. Sinds ze
een uitkering heeft
van de sociale
dienst betaalt ze de
huur altijd aan het
eind van de maand
als zij haar uitke
ring ontvangt. Te
laat volgens de ver
huurder.
Maar het was een
brief van de sociale
dienst. De inhoud
stemde haar niet
bepaald vrolijk.
Haar uitkering zou
een maand lang
met 10% verlaagd
worden omdat ze
verwijtbaar gehan
deld zou hebben.
Wat ze dan had ge
daan werd niet ver
meld. Het zou wel
een vergissing zijn, dacht ze nog
optimistisch.
Een telefoontje naar de sociale
dienst hielp haar snel uit die
droom. Ze had een tijdje gele
den een oproep ontvangen om
naar een voorlichtingsmiddag
op het Arbeidsbureau te gaan
voor een opleiding bij het Cen
trum Vakopleiding voor Volwas
senen. Ze had dit opgevat als
een vrijblijvende uitnodiging en
toen zij door ziekte die middag
verhinderd was, had zij er in het
geheel niet bij stil gestaan dat
zij zich had moeten afmelden.
Bovendien stond zij bij het Cen
trum toch al ingeschreven voor
een opleiding zodat de voor
lichting eigenlijk overbodig was.
Petra was er goed kwaad over.
Oké, ze had natuurlijk wel even
kunnen bellen, maar om nu ge
lijk, zonder waarschuwing, haar
uitkering te verlagen.
Sanktiebeleid
Petra was één van de eerste
'slachtoffers' van een met in
gang van 16 oktober 1992 gewij
zigd sanktiebeleid in de RWW.
Voorheen stond in de wet een
bepaling dat de gemeente bij
verwijtbare gedragingen de uit
kering tijdelijk konden verlagen.
In de wet waren over de hoogte
en de duur van de verlaging
geen voorschriften opgenomen.
Dat is nu gewijzigd. Er zijn twee
nieuwe artikelen in de wet op
genomen waarin staat vermeld
dat er vier verwijtbare catego-
riën van gedragingen zijn. lede-
2 categorie kent zijn eigen
De a
Korting op
uitkering
i gedra
ging valt onder
categorie 2 en
betekent een
sanktievan 10%
gedurende één
maand. Bij een
bare gedraging
wordt de perio
de verdubbeld.
Voor 16 oktober
werden er uiter
aard ook sank-
ties opgelegd bij
verwijtbare ge
dragingen. Het
grootste verschil
is dat de betrok
kene bij een eer
ste verwijtbare
gedraging die als
minder zwaar
wegend kon
worden aange
merkt, een
schriftelijke
waarschuwing
ontving. In het
geval van Petra
zou in hei «die
den met een
dergelijke waar
schuwing zijn
'olstaan. Zij ha
dan geweten dat
zi)e
het v
volg verstandig
aan zou doen altijd de sociale
dienst op de hoogte te stellen
als zij verhinderd was aan een
uitnodiging van hen gevolg te
geven.
Lik op stuk
De verscherping van de sankties
past in het beleid van de staats
secretaris om werklozen zoveel
mogelijk te aktiveren bij het
weer inschakelen in het ar
beidsproces. Als een werkloze
niet meewerkt heeft dat gevol
gen heeft voor zijn uitkering.
Het verband tussen de verwijt
bare gedraging en de opgelegde
korting moet herkenbaar zijn.
Dit maakt het voeren van een
'lik op stuk' beleid aldus de
staatssecretaris noodzakelijk
waarbij de sanktie zeer snel
volgt op de weigering van de
uitkeringsgerechtigde.
Hoezeer dit ook aanvaardbaar
kan zijn immers tegenover
het recht op uitkering staan ook
bepaalde verplichtingen in
sommige gevallen kan het toch
zeer onbillijk uitpakken. Niet
moet uit het oog worden verlo
ren dat er een verband moet be
staan tussen de verwijtbare ge
draging en de mogelijk mis ge
lopen kansen op werk. Daarvan
was bij Petra geen sprake.
Toch zal zij nu een bezwaar
schrift moeten schrijven als zij
met de korting niet akkoord
gaat. Daarom een waarschu
wing aan alle uitkeringsgerech
tigden: geef altijd aan oproepen
van de sociale dienst gehoor, of
meld je af als je verhinderd
sankties strafkorting). Alle ge- bent! Dat voorkomt een hoop
noemde categoriën hebben be- narigheid.
trekking op het weer ingescha
keld worden in het arbeidspro
ces. De sankties lopen uiteen
van 5% korting op de uitkering
gedurende één maand bij niet
inschrijving bij het Arbeidsbu
reau, tot 20% korting gedurende
twee maanden bij het niet aan
vaarden van passend werk of
ontslag door eigen schuld.
Inst. Burgerraadslieden, Bree
straat 92,2311 CV Leiden.
Spreekuren: ma 11 -12) en do
(18.30-20) en op tel. afspraak
(254142)
VRIJE TIJD
Emilie Knappert
De Emilie Knappert Scholenge
meenschap houdt vanavond
van 19.00 tot 21.30 uur open
huis in haar dependance aan de
Vijf Meilaan 210. Dan wordt in
formatie gegeven over de oplei
dingen tot dokters-, tandarts
en apothekersassistente, en
over opleidingen in de kraam-
en gezinszorg en tot verzor
gingsassistente en verzorgster
van bejaarden en lichamelijke
gehandicapten.
Squash
De Leidse Squash en Racket
club begint op 23 januari met
een cursus squash voor begin
ners. De cursus wordt gegeven
in de 'Drie Oktoberhal' aan de
Smaragdlaan. De kosten bedra
gen 60 gulden voor vier lessen.
Informatie: tel. 31560
Kaartavond
De muziek- en showband Con
cordia houdt op zaterdag 23 ja
nuari een kaart-en sjoelavond
in het verenigingsgebouw aan
de Langegracht 61. Aanvang
20.00 uur.
Bingo
In het buurthuis aan het Val
kenpad in de Merenwijk wordt
zaterdag 23 januari een bingo
gehouden. Aanvang 20.15, zaal
open om 19.00 uur.
mooi zijn. Laat
hebben over
de historische
omgeving, want dan moeten
hun huizen als eerste weg." (LL)
Zuidhollands Landschap
koopt landgoed Wassergeest
lisseboscomple&n van twee tot
achttien hectare met daartussen
weilanden. De bosschages zijn
hoofdzakelijk dichtbegroeid
hakhout mpt elzen, essen en
berken.
In het voorjaar groeien er bol
gewassen. liet 'gebied is rijk aan
vogels. Ruim^ëstig soorten nes
telen in de bossen en weilanden
van dit rustgebied temidden
van de bollenvelden.
Het Zuidhollandse landschap
heeft het landgoed Wassergeest
in Lisse gekocht. Het terrein is
vijft.g hectare groot en ligt naast
de Keukenhof. De eigenaresse
van het landgoed was gravin
van Rechteren Limpurg te Dalf-
sen. Het terrein is tot nu toe af
gesloten geweest voor publiek.
Het gebied bestaat uit vier
