IS
'Geen geduld meer voor Kuifje'
'We gaan tot het uiterste'
Leiden
h»
Verstening polders
laat Leidenaars koud
VRIJDAG 15 JANUAR11993
Belgisch stripweekblad binnenkort verleden tijd
In de hoogtijdagen werden in
gezinnen hele veldslagen uitge
vochten om het stripblad als
eerste te mogen lezen. Maar dat
is verleden tijd. De laatste paar
jaar beleven de stripbladen bar
re tijden. Enige jaren geleden
stopten de maandbladen Tita
nic en Wordt Vervolgd. Nu is
het de beurt aan het Belgische
weekblad Kuifje, het blad 'voor
de jeugd van 7 tot 77 jaar'. Al
leen de Donald Duck, Robbe
does, Sjors en Sjimmie en Tina
zijn overgebleven.
„De jeugd van tegenwoordig
heeft het geduld niet meer",
zegt Leiderdorper Ger Renes.
Hij is niet alleen al zo n 35 jaar
een verwoed verzamelaar van
stripalbums, maar ook zeer ge-
interesseerd in de stripbladen.
„Inde stripbladen staan ver
volgverhalen en daar hebben
die jongelui geen zin meer in.
Die willen meteen de ontkno
ping weten. In een stripblad
wordt een verhaal echter over
wel tien of meer weken uitge
smeerd".
„Bijzonder jammer", zegt Renes
over het 'overlijdensbericht' van
Kuifje dat gisteren door een Bel
gisch persbureau werd ver
spreid. Hij denkt dat de huidige
jeugd door het wegvallen van
steeds meer bladen ook minder
'stripminded' wordt. „Zij ko
men minder makkelijk met
nieuwe tekenaars en hun strips
in aanraking. Daar was het blad
trouwens ook een beetje voor
bedoeld, om de weg te effenen
voor nieuwe stripalbums."
Renes moet toegeven dat hijzelf
de laatste jaren ook niet meer
was geabonneerd op Kuifje.
„Op een gegeven moment kreeg
ik in de gaten dat het uiteinde
lijk veel goedkoper was om de
verzamelbundels te kopen dan
het hebben van een abonne
ment. Daarbij komt dat de inge
bonden en van een harde kaft
voorziene bundels er erg rqpoi
uitzien. Het nadeel is alleen dat
je dan een tijdje moet wachten
en dat het formaat wat kleiner is
dan die van de bladen, omdat er
wat vanaf is gesneden. Voor
verzamelaars is het daarom
minder origineel", aldus Renes
die al geruime tijd ook de eerste
jaargangen van het 46 jaar oude
stripblad op de kop tracht te tik
ken.
De huidige stripalbums vindt
Renes in vergelijking met een
stripblad wei duur. „Een beetje
album kost tegenwoordig een
tientje. En wees eerlijk, binnen
20 minuten heb je zo'n boek
uit. Goed, dan kun je nog wel
eens rustig gaan zitten om meer
aandacht te besteden aan de te
keningen. Stripbladen zijn te
genwoordig net zo mooi, het is
iri kleuren op mooi papier ge
drukt. Vroeger was dat zwart
wit op krantenpapier."
Stripverzamelaar Ger Renes: „In de stripbladen staan vervolgverhalen en daar hebben de jongelui geen z
Waarde
Of de jaargangen van het week
blad Kuifje nu antiquarische
waarde krijgen, is volgens Wil
lem van Dijk van De Leidse
Stripshop een kwestie van af
wachten. „Vaak komt bij het
overlijden van een tekenaar ook
wel de verzamelwoede los. Toen
Willy VanderSteen dood ging,
waren de Suske en Wiske's niet
meer aan te slepen. Maar of dat
ook bij een wat kwijnend blad
als Kuifje gebeurt, weet ik niet.
Ja, bij hele oude nummers na
tuurlijkwei."
Volgens Van Dijk abonneren
mensen zich niet meer op
weekbladen, omdat zij van de
strips die zij mooi vinden, direct
het album kopen. „Mensen vin
den dat zij voor de strips die
dan nog overblijven te veel geld
moeten betalen", zo verklaart
Van Dijk de misère in de strip
wereld.
Zelf was Leidenaar Wim Maat
van stripwinkel Dumpie nooit
geabonneerd op Kuifje. „Wel op
de Pep en de Arend, een vaag
Een geschenk
uit de hemel
Het weekblad Kuifje ontstond vlak na de oorlog, in 1946.
In tegenstelling tot wat in veel berichten stond, was de
tekenaar van de strip Kuifje, Hergé, niet de oprichter van
het gelijknamige weekblad. In zijn Hergé-biografie
schrijft Harry Thompson dat het weekblad voor Hergé
wel als een geschenk uit de hemel kwam.
Georges Remi, zoals de echte naam van de tekenaar
luidt, was gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog
blijven werken. Na de oorlog werd Hergé beschouwd als
een collaborateur en mocht hij niet meer tekenen. Uit
gever en verzetsheld Raymond Leblanc verschafte Hergé
daarom een 'certificaat van goed burgerschap'.
Kuifje-fan Leblanc kon makkelijk aan papier en inkt ko
men en richtte vervolgens een weekblad op waarin on
der meer de verhalen van Hergé stonden. Het blad droeg
ook de naam van zijn stripheld. Later distantieerde Her
gé zich helemaal van het weekblad.
foto jan holvast
christelijk blaadje. Wij hadden
geen geld voor een stripalbum
en dus waren wij aangewezen
op die bladen." Hij vindt het
een slechte ontwikkeling dat de
stripbladen uitsterven. „Ik zie
het toch als een soort reclame
folder. Je Iaat zien hoe goed een
strip is. Neem nu het voorbeeld
van Joop Klepzeiker van de
Leidse tekenaar Eric Schreurs.
Die maakte al jaren albums,
maar werd pas razend populair
toen hij in weekbladen kwam."
De Eerste Katwijkse Leesporte
feuille heeft Kuifje uit de map
gehaald op het moment dat het
blad om de 14 dagen uitkwam.
„Voor de liefhebbers hebben we
het blad vanaf dat moment er
los bijgeleverd. Ik denk dat wij
nog zo'n 80 losse bladen heb
ben", zegt woordvoerster C.
Kroon. Kuifje heeft altijd deel
uitgemaakt van de map om de
kinderen in het gezin te plezie
ren. „Op dit moment hebben
wij voor hen alleen nog de Do
nald Duck en de Tina."
Leraren nog steeds flink getreiterd door leerlingen
Krammetjes die mef een venij
nige tik tegen het schoolbord
werden geschoten, vlak boven
de hand die onregelmatige
werkwoorden opschreef. Bu
reaus die op scherp werden ge
steld. Punaises op stoelzittin
gen, of, als het een nuffige on
derwijzeres betrof, een wind-
kussen. Ja, jongens waren we.
En geen lekkere jongens. Meni
ge leraar liep na onze pesterijen
met bibberkin de klas uit. Wij
vragen alsnog om vergeving.
Maar hoe zit het tegenwoordig?
Worden de huidige leraren ook
nog zo gepest?
Onderwijzers en leerlingen uit
de regio klappen uit de school.
Conrector Houdijk van het Ag-
nescollege in Leiden vindt dat
er tegenwoordig minder wordt
gepest. De oorzaak daarvan ligt
volgens haar in de meer open
verhouding tussen leraar en
leerling. Ze herinnert zich nog
wel dat ze vroeger zeli een be
hoorlijke pestkop was. „Ja, als
de leraar dan iets op het bord
stond te schrijven, gingen we
met z'n allen met de tafeltjes
telkens een stukje vooruit, zodat
we op het laatst op nog geen
halve meter van het bord af za
ten. Of we gingen zoemen. Of
om de beurt hoesten. En tegen
de verwarming tikken. Of alle
maal in eendepas de klas in ko
men. We hebben ook wel sjaals
aan elkaar gebonden en daar
mee een stoel buiten het klaslo
kaal gehangen. Dat soort din
gen dus. Misschien ben ik nu
wel zo alert op pesterijen omdat
ik zo goed weet hoe die dingen
werken."
Volgens Elizabeth Verheijen
(12) van het Agnes worden
vooral de leraren die saai les ge
ven gepest. De aardrijkskunde
leraar is zo'n man. „Hij kan heel
gemene opmerkingen maken.
Dan scheldt hij je uit voor 'Oen!
of zo. Ja, en dat krijgt hij dan la
ter terug."
Floor Koelewijn (51), die biolo
gie geeft op de Rembrandt
Scholengemeenschap en daar
naast leerling-begeleider en
brugklas-coördinator is, zegt
dat iedere nieuwe docent door
de leerlingen wordt uitgepro
beerd. „De eerste confrontatie
met de leraar is van essentieel
belang. Als hij een rol speelt,
hebben de leerlingen dat
meteen door. Daar hebben ze
feilloze voelsprietjes voor. Je
moet gewoon jezelf zijn. Doe je
dat niet, dan prikken ze daar
meteen doorheen. Als je echt
een goede indruk van een leraar
wilt hebben, moet je de leerlin
gen hun mening over hem op
papier laten zetten. Dan weet je
meteen zijn sterke en zwakke
punten. Sommige leraren heb
ben altijd een ordeprobleem.
Postuur of uiterlijk dat heeft
allemaal niets met orde houden
te maken. Ik heb wel leraren
meegemaakt die 's morgens re
delijk fris aankwamen en 's
middags totaal gesloopt en met
hangende schoudertjes naar
huis toe gingen. Als collega's
houden we dat wel in de gaten
en dan zeggen we na verloop
van tijd: 'Jóh, ga wat anders
doen'. Bij sollicitaties, als het
een kandidaat betrof die les ge
ven alleen maar als een manier
van geldverdienen zag, vroeg ik
wel eens: 'Houdt u van dieren?'
Dan zag je ze gek kijken. Maar
kinderen reageren net als dieren
vaak heel instinctmatig. Ze heb
ben de ongedwongenheid van
dieren. Maar ik vind dit nog
steeds een heerlijk vak."
Zigeunermeisje
H. Luyendijk (42), conrector van
het Rijnlands Lyceum, beaamt
dat pesten nog steeds voor
komt. Ook op zijn lyceum.
„Maar het is niet meer zoals in
jongensboeken wordt beschre
ven dat de leraren huilend het
pand verlaten. Onlangs is er bij
de Rijksuniversiteit Leiden een
studie verschenen over het mo
rele klimaat op scholen. Daarin
doet een groepje leerlingen uit
spraken als 'We gaan tot het ui
terste' en 'We hebben hem in
onze macht'. Dat zegt toch wel
iets."
„Toen ik zelf pas begon, maakte
ik een cruciale fout. Ik dacht:
nou breekt de hel los. Het was
met tekstverklaring. In de tekst
kwam de uitdrukking 'baaien
rok' voor. Ik vertelde de leerlin
gen dat dat Zuidafrikaans was
en dat 'baaien' 'heel groot' be
tekende. Een slim meisje zei de
volgende morgen dat ze het
woord had opgezocht en dat ik
abuis was. Baaien' betekende
'wollen'.Ze had natuurlijk ge
lijk. Ik kon twee dingen doen: óf
toegeven dat ik fout zat óf zeg
gen: het is zo en niet anders. Ik
heb voor de eerste oplossing ge
kozen. Ik dacht: als ik dit over
leef, dan overleef ik alles. Want
er wordt toch ineens aan je au
toriteit getornd. En ik overleefde
t als le
het.'
„Jer
tend aardig gevonden willen
worden. Ik moet altijd denken
aan die tekening van Peter van
Straaten. Daarop zie je een le
raar voor de klas staan en hij
zegt; 'Als jullie me oen lui vir-
den, moet je het gt woon zeg
gen'. Kijk, je moet een zekere
autoriteit houden. En introduc
ties als 'Ik ben gewoon Theo', of
'Zeg maar Frans', zoals gebrui
kelijk in de jaren zeventig, die
werken ook niet meer."
„Ik heb het idee dat de genera
tie van nu veel gezeglijker is dan
die van 15 jaar geleden. Je kunt
de meest rabiate onzin spuien
en ze schrijven het keurig op in
hun cahier. Vijftien jaar geleden
vroegen ze om de haverklap
naar het waarom van je bewe
ringen. Nu zijn ze het a priori al
met je eens.
Berpke van Oers (17), een leer
ling van De Vrije School, is zich
er van bewust dat je als groep
heel veel macht hebt. „Je kunt
met z'n allen iemand maken of
breken. We hebben een lerares
gehad die nogal labiel was door
moeilijkheden in haar persoon
lijke leven. Na wat pesterijen
was ze op een keer echt hele
maal in tranen. En toen begon
er iemand achterin de klas te
zingen: 'Er zat een klein zigeu
nermeisje huilend op een
steen'. Naderhand heb je wel in
de gaten hoe wreed zoiets is,
maar dat besef komt pas als je
alleen bent. Als je met een
groep bezig bent, word je mee
gezogen in die pesterijen. Dan
is dat gewoon heel leuk. Ja, ik
geloof dat die lerares toen een
tijd overspannen thuis is ge
weest."
Watersnoodramp 1 februari 1953
Op 1 februari van dit jaar is het veertig jaar geleden dat ons land werd getroffen door
de watersnoodramp. Het Leidsch Dagblad wil uitgebreid aandacht schenken aan de
ze ingrijpende gebeurtenis, die velen zich ongetwijfeld nog herinneren. De redactie
van deze krant wil graag in contact komen met lezers die als reddingswerker betrok
ken zijn geweest bij de hulpverlening. Deze mensen wordt verzocht zich te melden
bij de redactie van het Gesprek van de Dag, telefoon 071 - 161440, op werkdagen tui
ser» 8.30 en 17.00 uur.
Pleepapier waarop koppies van linkse
politici op zijn afgebeeld. Een flauw
grapje van een vermoedelijk rechtse
fabrikant. Nauwelijks het vermelden
waard. Maar in het Stadsbouwhuis
maakt zo'n rol deel uit van een kleine
expo. Is dat nou leuk?
Voor Sandra Smit
I hobby. De 23-
jarige Leidse
spaart
closetrolhouders
en als je haar verzameling ziet,
wordt duidelijk waarom. In de
loop der jaren hebben heel wat
ontwerpers gepoogd het aloude
houdertje met verstelbaar
stokje-voor-de-rol een origineel
uiterlijk te geven. Van Blokker-
kitsch tot Italiaans top-design.
In de collectie van Smit zitten
een jackpot, porseleinen kikkers
en andere dieren, achterkanten
van auto's, complete radio's en
andere 'hebbedingetjes': „En ik
heb met die verzameling al een
keer in de Story gestaan, dat
vond ik onwijs leuk", aldus Smit
die thuis maar liefst 98 houders
op haar overvolle toilet heeft
hangen.
Papierwinkel
Om openbare gebouwen wat
aan te kleden, is het tegenwoor
dig mode er vitrines te plaatsen
waarin van alles kan worden ge-
exposeerd. Zo staan bij de bi
bliotheek aan de Nieuwstraat
doorlopend twee aquaria waar
verzamelaars hun tandenbor
stels, brandweerauto's en voet
balplaatjes kunnen 'showen'aan
het publiek.
Ook in het Stadsbouwhuis krij
gen verzamelaars sinds kort de
ruimte om de dagelijks
langstrekkende hordes ambte
naren en bezoekers hun collec
tie te tonen. „Ik coördineer dat
een beetje. Normaal zaten die
vitrines vol met materiaal van
archeologisch bodemonder
zoek. Maar dat verdween. Toen
dacht ik, misschien zijn er hob
byisten en verzamelaars die een
tentoonstelling willen", aldus
gemeentelijk bibliothecaris A.
Honkoop.
In een van de glazen kasten in
de hal van het Stadsbouwhuis
aan de Langegracht zitten op dit
moment tientallen konijntjes en
in de ander zijn de pleerolhou-
ders van Smit te bezichtigen.
Drukpapier
En bij pleerolhouders horen na
tuurlijk ook pleerollen. Smit
spaart alleen 'opvallend', be
drukt, zeg maar voorbedrukt
wc-papier. Ook daarvan heeft
ze enkele voorbeelden in de
kast van het Stadsbouwhuis ge
legd. En inderdaad, één daarvan
bevat de hoofden van linkse
Tweede-Kamerleden. De fabri
kant had dat 'humoristisch' be
doeld. Je kunt de pot op met,
naar keuze: Wim Kok, Hans van
Mierlo, André van der Louw én
Joop den Uyl.
Dat laatste is een beetje pijnlijk,
een smetje op de verder aardige
expo. Niet alleen is de man
overleden, maar zijn dochter is
nota bene een van de vijf amb
telijke opperhoofden bij de ge-
Leidenaren liggen niet wakker
van de bouw van 11.000 huizen
in polders in de Leidse regio en
de Duin- en Bollenstreek, zo
lijkt. Op een bijeenkomst waar
de omstreden plannen werden
toegelicht, gisteravond in de
kantine van het Stadsbouwhuis,
kwamen welgeteld twintig men
sen af. Niet één van hen protes
teerde. Een jong stel kwam zelfs
informeren of het in aanmer
king kwam voor een van de
nieuwe huizen. De twee keer
den teleurgesteld huiswaarts
nadat wethouder T. van Rij
(PvdA) duidelijk had gemaakt
de plannen voor het tijdvak
2000-2015 gelden.
De wethouder toonde zich
aanvankelijk ook wat verbaasd
over de geringe belangstelling
en de matheid waarmee kennis
werd genomen van de struc-
tuurvisie voor de Leidse regio.
Het plan is, na een lange discus
sie, gemaakt door de wethou
ders ruimtelijke ordening van
Leiden, Alkemade, Oegstgeest,
Zoeterwoude, Leiderdorp en
Voorschoten.
Tot actie tegen de plannen is
in Leiden niemand bereid. Of
het zou Leidenaar A. Bossen
moeten zijn die een tekening
had ingestuurd waarop een gro
te hand ('De hand van de stuur
groep') is te zien die lukraak
huizen en bedrijven rond
strooit. „Als u zo doorgaat, is
straks iedereen een milieur
amp-nomade", staat eronder.
Van Rij had de tekening duide
lijk in het zicht laten ophangen,
maar niemand Ring erop in.
Van Rij: „Tijdens een bijeen
komst over de woonruimtever
deling, een paar maanden gele
den, was het hier barstensvol. Ik
kon er zelf niet eens meer bij.
Een verklaring zou kunnen zijn
dat die structuurvisie een nogal
abstract verhaal is. Bovendien is
voor veel mensen 2000 nog zo
ver weg."
De uitgerolde toiletrol in de vitrine van het Stadsbouwhuis.
Verdachte verduistering overleden
leiden zijn medewerkers. De verduiste-
ring zou zijn gepleegd in de pr
riode 1991-1992. De verdachte
blijkt echter rond de jaarwisse
rieden in Thai-
e stelt daarom
verder onderzoek in.
1 De 46-jarige eigenaar van ee
computerbedrijf aan de Rijn:
foto» jan holvast burgerweg heeft bij de politie ling te zijn
aangifte gedaan van verduiste- land. De politie
ring van een ton door et
Leiden: „Wat ik daarvan
vind? Ik vind daar niks van want
ik heb het niet eens gezien. Gis
teren was ik nog op het Stads
bouwhuis en het is me niet eens
opgevallen. Ik zal eerst eens
gaan kijken", aldus S. Noor
man-Den Uyl, directeur van de
sociale dienst.
Papier hier
Het blijft dus onbekend wat zij
ervan denkt. Maar je kan op je
klompen aanvoelen dat ze het
flauw en ongepast vindt. „Ik
moet je eerlijk zeggen het was
mij nog niet eens opgevallen.
Het is grappig dat ik dat hoor.
De enige richtlijnen die ik heb
t wel e
mag, zijn dat het i
mag zijn", aldus Hon
koop die het voorval ook te on
beduidend voorwoorden vindt.
Toegegeven, het is maar een
heel klein Joop den Uyltje. En je
moet heel goed kijken wil je het
'koppie' zien. Maar in de Twee
de Kamer werd voor de oud -
premier een borstbeeld ont
huld. Leiden toont een karika
tuur op wc-papier. Verschil
moet er zijn. (LL)
VRUETIJD
Nieuwjaarsinstuif
Het samenwerkingsverband
tussen Leidse volksdansgroe
pen, Lopank, geeft een nieuw
jaarsinstuif op zaterdag 16 janu
ari. De instuif wordt gehouden
in ile zaal .i.m de Mkldelsteg
rachl 8 (zaalschoeisel verplicht»
vanaf 20.00 uur. Toegang 7.50
gulden.
