Leiden Regio 'Directie van Bambini bestaat uit beunhazen' 'Overheid moet spreiding allochtonen stimuleren' Schatkamers Academie krijgen opknapbeurt 'Groen' opnieuw gekraakt MAANDAG 4 JANUAR11993 971 9 Weekeinde weer vol inbraken leiden Nadat de kerstdagen voor een uitzonderlijk hoog aantal inbraken in Leiden zorgden, is ook het nieuwe jaar met een reeks diefstallen uit woningen begonnen. Afgelopen zaterdag waren bewoners aan de Onafhanxelijkheidsweg, Charlie Toor- opweg, Agaatlaan, A'dams Jofferspad en de Rijnsburgerweg (AZL) het slachtoffer. Gisteren werd ingebroken in huizen aan de Smaragdlaan, Spoorlaan en een restaurant aan de Nieuwstraat. In vrijwel alle gevallen ging het de daders om hi-fi- en video-ap- paratuur. Symposium artikel 12 gemeenten leiden Artikel 12 gemeenten, die van het rijk extra financiële ondersteuning krijgen, staan centraal op een symposium dat op donderdag 14 januari in de Pieterskerk wordt gehouden. Aan staatssecretaris D. de Graaff-Nauta (binnenlandse zaken) wordt die dag een onderzoeksrapport over artikel 12 gemeenten aan geboden. Kinderdagverblijf overweegt juridische stappen De directie van kinderdagverblijf Bambini overweegt ju ridische stappen tegen wethouder A. van Bochove (wel zijn/CDA). Volgens de wethouder zijn de uitbaters van het particuliere kinderdagverblijf aan de Boerhaavelaan 'beunhazen'. Hij adviseert ouders om hun kinderen niet bij het dagverblijf onder te brengen. Van Bochove zegt bij voortdu ring klachten te ontvangen van ouders die kinderen bij Bambini hebben. „Ze gebruiken de ge meente als vertrouwensper soon, omdat ze bang zijn voor de directie van het kinderdag verblijf indien ze klagen." De klachten gaan volgens Van Bochove vooral over een slechte verhouding tussen staf en ou ders en over de financiële af wikkeling van contracten. Hij heeft ook verhalen gehoord over mishandeling. „Maar daar heb ik me niet eens op geba seerd, want er is nooit aangifte gedaan bij de politie." De uitlatingen van de wet houder zijn opvallend omdat de gemeente Bambini in het voor jaar nog een vergunning heeft verleend. Maar daarin is vol gens Van Bochove niets gere geld op het gebied van pedago gische zaken. „Er staan alleen voorwaarden in voor praktische dingen als minimale oppervlak te en sanitair. Daaraan voldoet Bambini, waardoor wij nu ook helemaal niets kunnen uitrich ten." Van Bochove is niet bang voor juridische stappen van Bambini naar aanleiding van zijn uitlatingen. „Als de directie ook nog eens gaat procederen tegen een wethouder, komt ze helemaal in een kwaad daglicht te staan." Daarbij meent hij ge Vijf aanhoudingen op Nieuwjaar Na een van de rustigste vierin gen van Oud en Nieuw, werden op nieuwjaarsochtend toch vijf personenen aangehouden voor diefstallen en vernielingen. Twee mannen werden opgepakt nadat zij op nieuwjaarsochtend uit een kledingzaak aan de St. Jorissteeg veertig trainingspak ken en een aantal jassen had den gestolen. Het tweetal had eerst de ruit ingeslagen. Het ging om een 23-jarige Leidenaar en een 19-jarige man uit Roelo- farendsveen die pas na een ach tervolging op de Nieuwe Rijn kon worden aangehouden. Een 19-jarige vrouw uit Leids- chendam en een 21-jarige Lei denaar zijn opgepakt nadat ze op nieuwjaarsochtend ruiten van de Chinese toko aan de Pie- terskerkchoorsteeg hadden in gegooid. Oplettende omwonen den zorgden ervoor dat de poli tie het duo in de kraag kon grij pen. De schade bedraagt onge veer 10.000 gulden. Een 19-jari- ge Leidenaar was rond dezelfde tijd dusdanig in de war van het uitbundig vieren van het nieu we jaar dat hij met een vlagge- stok op de ramen van een kap salon in de Driftstraat ging beu ken. Ook hij is i De komende acht jaar heeft de universiteit jaarlijks 35 mille over voor de restauratie van 400 portretten en de twee stijlkamers in het Academiegebouw aan het Rapenburg 73. De opknapbeurt komt niets te vroeg. „Het was natuurlijk wel nodig", weet con servator W. Otterspeer van het Academisch Historisch Museum. Otterspeer promoveerde onlangs op zijn proefschrift 'De wiekslag van hun geest. De Leidse universiteit in de negentiende eeuw'. Hieraan wordt hij nog even herinnerd als we de Tuinkamer, een van de twee stijlka mers, ontgrendelen. Zijn oog valt op een dienblaadje met een lege champagnefles en wat glazen. „In deze kamer dronk ik me moed in", verklaart hij zich nader. Terwijl hij even eerder vertelde dat deze ruimte al leen voor representatieve doeleinden ge bruikt wordt. In het verleden had wel ieder een toegang tot deze kamer. En dat is te zien ook. De verf op het behang is op som mige plaatsen drastisch beschadigd. „Stu denten stonden gewoon met hun rug tegen de beschildering te leunen." Zowel het behang als de portretten ko men terecht bij E. Becker uit Delft. Zij heeft al eerder schilderijen voor de universiteit gerestaureerd. Ze weet dat de meeste por tretten ooit al eens zijn bewerkt. Maar dat hoeft niet te betekenen dat die nu nog goed zijn. Elk portret krijgt zijn eigen behande ling. „Eerst stel ik vast hoe de algemene conditie is. Daarbij kijk ik bijvoorbeeld of het doek wel goed gespannen is en dat er geen plooien in vallen, of de verf vast zit en of het oppervlak vuil is. Daarna stel ik een rapport op en dan ga ik aan de slag", aldus Becker. Het eerste portret van de universiteitsver zameling was van Erasmus. In 1596 werd het evenbeeld van de geleerde aan de bi bliotheek geschonken. De verzameling van portretten van hoogleraren die ooit aan de universiteit gedoceerd hebben, kreeg pas in de 18de eeuw vorm. Een deel daarvan hangt in de Senaatskamer. De eer om in de ze nostalgische ruimte te mogen hangen is verbonden aan drie voorwaarden: je bent een professsor aan de Leidse universiteit geweest, je moet inmiddels gestorven zijn en je portret is door een goede schilder op het doek gezet. De twaalf eerste portretten in de Senaculum schilderde Leidenaar Van der My in 1736. „Bij elk portret hoort een eigen verhaal", vertelt Otterspeer en kijkt in de ogen van Hector Treub. „Deze man bijvoorbeeld was een gynaecoloog die altijd vlinderdasjes droeg en zich heftig parfumeerde. Zijn he kel aan Duitsland schoof hij niet onder stoelen of banken. Vandaar dat ze hem in dit buurland het predikaat 'aan politiek doende vroedvrouw' gaven." noeg brieven van ouders te heb ben om zijn uitspraak ook voor een rechter aannemelijk te ma ken. De wethouder zegt niet met de Bambini-staf te hebben gespro ken over de klachten. Dat steekt directeur B. van Lingen van het kinderdagverblijf. „Als de ge meente iets van ons wil, laat ze ons dan uitnodigen voor een gesprek en niet allerlei dingen over straat gaan roepen." De di recteur gelooft niet zo veel van het verhaal dat de gemeente zo veel boze brieven krijgt. Bij Bambini is volgens hem juist zo'n goede klachtenprocedure. „Als ouders er niet uitkomen met de directie, kunnen ze naar een arbitrage-commissie. Daar in zitten behalve de directiele den leidsters en ouders." Van Lingen meent dat Van Bochove zich iets rustiger moet houden. „Hij kan zijn uitspra ken niet hard maken. Daarbij draaien we al ruim vier jaar zonder een cent subsidie en zijn we tot midden 1994 volgeboekt. Dus zulke beunhazen zijn we niet." Van Lingen kon vanoch tend zo kort na de uitspraken van de wethouder nog niet ver tellen of hij naar de rechter stapt met de eis dat hij zijn uit spraken intrekt. „Maar natuur lijk overwegen we dat." Bambini kwam eind 1991 ook al in opspraak nadat het AZL een contract over tientalllen kinderplaatsen op het laatste moment afblies. Personeel van het ziekenhuis kwam in op stand tegen de overeenkomst omdat ze diverse verhalen had gehoord over slechte omstan digheden bij het dagverblijf. Bij de behandeling van de nieuwe vergunnning voor Bam bini eind april ontstond dan ook wat onrust in de gemeenteraad. Fracties van D66, Groen Links, WD, SP en CDA vroegen zich af of wel voldoende aandacht is besteed aan de klachten die be kend werden door de AZL- kwestie. Uiteindelijk werd de vergunning toch verleend. W. Otterspeer, conservator van het Academisch Historisch Museum, bij de portretten in de Senatorskamer van de Leidse universiteit. Deze schilde rijen worden gerestaureerd. foto hielco kuipers De panden van de voormali ge drukkerij en uitgeverij Groen aan de Langebrug en de Pieterskerkchoorsteeg zijn tijdens de jaarwisseling op nieuw gekraakt. De krakers beweren dat zij een afspraak hadden, dat als er zes weken na de uitruiming niets met de panden was gebeurd, ze mochten terugkeren. Sinds de Groèn-bedrijven in 1991 uit de panden ver trokken naar een nieuwe be huizing aan de Roosevelt- straat, is het complex in han den van verschilende pro jectontwikkelaars gekomen. Omdat de gemeente vrijwel alleen maar woningbouw toestaat, haakte een hoop ontwikkelaars af. Uiteindelijk werd het complex gekraakt. Een paar maanden gele den bleek een Amsterdamse firma wel serieuze plannen te hebben voor het pand en de krakers verlieten op 1 okto ber de panden nadat hen duizend gulden per persoon was betaald door de eige naar. De panden werden ver volgens dichtgetimmerd. Het complex is inmiddels weer doorverkocht aan de firma Korswagen uit Warmond. Deze heeft nieuwe plannen gemaakt om het complex te verbouwen. Er zouden wo ningen en winkels moeten komen. Maar volgens de krakers is het daarbij gebleven en staan de panden nog steeds onno dig leeg. In een pamflet dat ze huis-aan-huis in de buurt hebben verspreid, staat ver der dat de gemeente nog geen datum heeft kunnen noemen voor de sanering van de vervuilde bodem on der het complex. Om hoeveel krakers het ditmaal gaat, kon de politie vanochtend niet precies zeggen. Van Rij: gelijke kansen voor woningzoekenden leiden Wethouder T. van Rij (volkshuisvesting) is geen voorstander van voorrangs regelingen om allochtonen meer kansen te geven op de woonmarkt. „ledereen is vrij om te kiezen waar hij of zij wil wonen", aldus de PvdA-bestuurder. „Als al lochtonen niet in Leiden- Noord of de Slaaghwijk wil len wonen kan dat, maar dan moeten ze wat langer wachten." De wethouder meent dat het oude en het nieuwe woonruimteverdelingssys teem allochtonen gelijke kansen geeft bij het vinden van een gewenste woning. Dat er ondanks die gelijke kansen toch een grote con centraties Turken en Marokkanen in bepaalde wijken zijn, zou ook aan de allochtonen zelf liggen. „Ik heb begrepen dat veel Tur ken en Marokkanen liever geen huursubsidie ontvan gen. Liever een zeer lage huur betalen, dan een iets hogere huur met steun van de overheid. Ze zijn vaak bang die huursubsidie later weer te verliezen." Dat de Stevenshof een geheel 'blanke' wijk is, ligt volgens Van Rij aan de hoge huren. „De meeste woningen zijn voor allochtonen te duur. Het is nu eenmaal zo dat nieuwe woningen duurder zijn dan oude." in een actief spreidings- beleid ziet Van Rij weinig heil. „Als er één Turkse fa milie in een portiek komt wonen, willen Nederlanders al weg. In Zuid-West zie je dat: daar beginnen de Ne derlanders ook al te piepen. Het is gewoon een kwestie van integratie. Bij een sprei- dingsbeleid zou je een slot moeten zetten op wijken waar veel buitenlanders wonen en daar voel ik niets voor. Turken en Marokka nen willen dat zelf trou wens ook niet." Om ontstaan van zwarte wijken te voorkomen tijdens ons onderzoek hebben geïnterviewd kennen het nieu we systeem niet. Als je hoopt dat de nieuwe regeling gunstig voor Turken en Marokkanen uitpakt, is het wellicht zinvol de etnische afkomst van woning zoekenden te registreren. Dan kun je na verloop van tijd con troleren of het nieuwe systeem voldoende allochtonen heeft geholpen." Woningbouwverenigingen zouden op hun beurt de ge meente jaarlijks moeten rap porteren wat voor soort wonin gen ze in de aanbieding heb ben. „Er zouden prestatie-af spraken tussen gemeente en corporaties kunnen worden ge maakt. Dat woningbouwvereni gingen zich verplichten per jaaf een bepaald percentage wonin gen aan allochtonen toe te wij zen. In Helmond is dat bijvoor beeld ingevoerd." Woningbouwvereningen die in sommige wijken geen huizen hebben die geschikt zijn voor allochtonen, moeten creatieve oplossingen bedenken om daar verandering in te brengen. ,Als in een wijk te weinig grote wo ningen beschikbaar zijn, zou den woningbouwverenigingen twee kleine naast elkaar gelegen woningen aan één gezin kun nen toewijzen. In gedeelten van relatief dure wijken als de Ste venshof zou je de huren kunst matig wat kunnen verlagen. Een soort huurgewenning voor alle Leidenaars met lage inkomens. Zoiets hebben ze in Breda ge daan, met de achtergrond dat allochtonen daardoor beter over de stad worden gespreid." 'Positieve discriminatie' is volgens Van Duin onvermijde lijk als je wilt voorkomen dat er zwarte wijken in een gemeente ontstaan. Het is hetzelfde als op de arbeidsmarkt. Je kunt wel zeggen dat allochtonen met de zelfde opleiding als autochto nen gelijke kansen op een baan hebben, maar onderzoeken wij zen uit dat het toch niet zo is." Gemeente en woningbouwcor poraties moeten hun best doen om wijken als de Stevenshof, Meerburg en Zuid-West toegan kelijker te maken voor allochto nen. Door een gebrek elders in de stad aan grote en betaalbare woningen, vestigen allochtonen zich nu vooral in sociale ver- nieuwingswijken. Daardoor dreigen in de toekomst 'zwarte wijken' te ontstaan. T. van Duin van het Leids In stituut voor Sociaal Weten schappelijk Onderzoek is er van overtuigd dat het nieuwe woon ruimteverdelingssysteem niet voldoende is voor een betere 'spreiding' van Turken, Marok kanen en Surinamers. De kan sen op verhuizing naar een be tere omgeving zijn voor au tochtonen en allochtonen niet gelijk, stelt hij vast. „In alle gro te steden heeft de overheid aan vullende maatregelen genomen om het ontstaan van 'zwarte wijken' tegen te gaan. Soms in de richting van positieve discri minatie." Uit de resultaten van een on langs gepubliceerd onderzoek ('Thuis in de wijk'), dat Van Duin samen met G. Palenéwen hield, blijkt dat een ruime meerderheid van de Leidse al lochtonen in sociale vemieu- wingswijken zou willen verhui zen naar een meer gemengde buurt, waar veel Nederlandse gezinnen wonen. Dat zou de in tegratie tussen beide groepen bevorderen. Van Duin: „De wens om te verhuizen betekent overigens niet dat men vreselijk ontevre den is over de huidige woon omgeving, maar de mensen be schouwen grote concentraties allochtonen in één wijk wel als een belemmering voor integra tie." Concentratie leiden telt, in vergelijking met de grote steden, geen echte 'zwarte wijken'. Het stedelijk gemiddelde aan niet-Nederlan ders ligt in de Sleutelstad op zes procent. In een grote stad als Rotterdam ligt dat percentage veel hoger: op 20 procent. Van Duin: „Als je in Leiden kijkt naar de sociale vernieuwings- wijken als het Noorderkwartier, de Kooi en de Slaaghwijk ligt het gemiddelde op 12 tot 14 procent. Vervolgens hebben we ook gekeken naar straten en huizenblokkken en dan ontdek je op sommige plaatsen een concentratie van allochtonen dat oploopt tot 35 procent. Bij voorbeeld in de 'hoven' ten noorden van de Willem de Zwij gerlaan en de omgeving van de Bernhardstraat." Autochtonen trekken weg uit de sociale vemieuwingswijken. Enerzijds omdat de woningen vaak oud zijn en de al wat oude re bewoners willen verhuizen naar een kleinere woning. An derzijds omdat steeds meer al lochtonen de wijken bevolken. „Het is een wisselwerking", zegt Van Duin. „Op het moment dat dieinstroom van Turken en Marokkanen begint, is het voor Nederlanders vaak een extra ar gument om de wijk te verlaten." Voor allochtonen is de keuze meestal beperkt. Hun inko menspositie ligt gemiddeld een stuk lager dan die van Neder landers. De gezinnen zijn ge middeld groter. „In het Noor derkwartier heb je veel grote goedkope woningen. Voor al lochtonen is er vaak geen alter natief om elders te wonen." Vooroordelen De onderzoeker denkt dat voor oordelen van ambtenaren die de woonruimte in Leiden verde len er misschien ook toe bijdra gen dat veel allochtonen 'in re latief zwarte wijken' terechtko men. Ambtenaren die er vanuit zouden gaan dat Turken, Marokkanen en Surinamers het liefst bij elkaar in de buurt wo nen. „De resultaten van mijn onderzoek geven aan dat dat dus nietwaar is." Dat woningzoekenden vanaf 1 januari zelf moeten 'sollicite ren' naar vrijkomende wonin gen is al een stap in de goede richting van een betere sprei ding, denkt de onderzoeker. „Maar veel allochtonen die wij 'Achmed welterusten' staat er op deze vuilcontainer in Leiden-Noord. Het is een van de wijken waar relatief veel allochtonen wonen. Het gemeen tebestuur zou voor een betere spreiding moeten zorgen om het ontstaan van 'zwarte wijken' tegen te gaan. »foto wim dijkman

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 9