'Het gaat erom wat het publiek voelt' yJe moet het allemaal zelf doen9 Cultuur&Kunst Concerten John Cale uitgesteld Opnieuw toneelstuk afgelast Van de Hulst kiest voor mensen Boer: Dit is een voorpremière ZATERDAG 19 DECEMBER 1992 19 LEIDEN/LEIDERDORP Het concert dat lohn Cale begin januari in Leiden zou geven, is uitgesteld. Wegens persoonlijke omstandighe den kan organisator Haqs van Polanen het optreden voorlopig niet rond krijgen. Het Franse management van John Cale liet daarop weten dat dë rockzanger pas in het najaar weer beschikbaar is. Van Polanen neemt daar geen genoegen mee: ,,Lk ga koste wat het kost proberen om hem in maart of april 1993 naar Leiden te halen." In oktober van dit jaar strikte de 40-jarige Leiderdorper de Amerikaanse zanger Eric An dersen voor twee concerten in Leiden. Voor het optreden van Ca le in Leiden bestond over weldigende belangstelling Van Polanen wilde aanvan kelijk twee concerten in gale rie Stelling organiseren, maar per concert konden daar maar 200 mensen naar bin nen. Bovendien beschikt Stelling niet over een volledi ge hinderwetvergunning. Van Polanen overwoog daar om om uit te wijken naar de Leidse Schouwburg en daar één groot concert te laten ge ven. Onderhandelingen daarover met de schouwburg zijn overigens nog niet be gonnen. Annet Nieuwenhuijzen in blijspel Annie M.G. Schmidt Annie M.G.Schmidt schreef na jaren weer eens voor het theater. Het resultaat, het blijspel 'We hebben samen een paard' over een driehoeksverhouding, is volgende week in de Leidse schouwburg te zien. 'La grande dame' van de Nederlandse literatuur merkte over haar nieuwe stuk op: 'Een driehoeksverhouding is tenminste een thema dat niet veroudert. Bovendien weet ik daar veel van: ik was ooit de Andere Vrouw, de slechte.' Annet Nieuwen huijzen, een andere 'grande dame', die van het theater, vertolkt in de komedie de hoofdrol van 'de bedrogen echtgenote'. "We hebben samen een paard', dat Annet Nieuwenhuijzen on der regie van Christiaan Nortier speelt met Trudy Labij, Rick Hancké, Hugo Haenen en Ge- nio de Groot, gaat over vriend schap, jaloezie en andere men selijke hebbelijkheden. Het blij spel is gesitueerd in een ver bouwde boerderij, waarin drie therapeuten, een echtpaar en een vriendin die de stad zijn ontvlucht, een praktijk begin- In haar stuk bespot Annie M.G. onder meer de groeiende groep alternatieve genezers die beweert dat elke lichamelijke kwaal of ziekte niet 'zomaar' ontstaat, maar 'in het hoofd zit', oftewel een psychische oorzaak heeft. Nieuwenhuijzen: „Het stuk speelt zich af in een milieu dat het midden houdt tussen genezen en kraken: de chi ropractors bij voorbeeld stelt Annie aan de kaak. Daar maakt ze grappen over. Ze vindt dat er te veel waarde wordt gehecht aan alternatieve geneeswijzen; ze vindt het dubieus, je kunt er niet voorzichtig genoeg mee zijn." „Maar bij Annie wordt zo'n onderwerp niet op de spits ge dreven: zij is de koningin van het lichte genre; nergens wordt het echt hard, ze streeft naar het harmoniemodel; het stuk biedt vermaak, gegrinnik over onzin." Vrije produktie Annet Nieuwenhuijzen was ver bonden aan de Haagse Come- die. Theater, Nieuw Rotterdams Toneel, Globe, Publiekstheater en Toneelgroep Amsterdam. „Bij de Haagse Comedie, waar ik als volontair ben begonnen, heb ik verschrikkelijk veel ge daan. Het kwam voor dat er wel acht premières in een seizoen waren. Je moest soms verschil lende rollen door elkaar spelen; niet alleen doubleerde je, je tripleerde ook wel. Je werd ge dwongen om alles te doen, ko medie, tragedie, alles; dat voor kwam dat je in een bepaald ge nre terechtkwam Eind jaren tachtig maakte ze de overstap van een toneelge zelschap naar de 'vrije produk- ties'. „Dat had ik nog niet eer der gedaan. Dat heeft een aan tal redenen. Met het ouder wor den wilde ik het wat rustiger aan doen. Bij Toneelgroep Am sterdam was het korte-termijn- planning. Dat vond ik niet zo plezierig; als ik dan in de vakan tie werd gebeld met de vraag wat ik in het nieuwe seizoen ging doen, kon ik alleen maar antwoorden: dat weet ik niet. Leuke bijkomstigheid is dat vrije produkties meer de pro vincie ingaan; ik vind het enig, het is een heel nieuw publiek dat ik ben tegengekomen." in haar (bijna) veertigjarige toneelcarrière heeft zij het Ne derlandse theaterklimaat gron dig zien veranderen. Over de kwaliteit van het huidige thea teraanbod is ze niet altijd even enthousiast. „In de jaren zeven tig kwam de verbeelding aan de macht. Letterlijk. De wereldlite ratuur, zowel modern als klas siek, het werd allemaal gedra matiseerd. Toneel heeft zich er door verbreed. Alleen wordt de literaire kant veel minder bena drukt dan vroeger; er wordt nu teveel gesnoeid in teksten om aan het juiste beeld te voldoen." „De vakmatigheid heeft vaak plaatsgemaakt voor een grote geestelijke benadering; het ge voel, de maatschappelijke bena dering staat centraal. Dat merk je aan veel jonge theatermensen als je het maar voelt, alleen dat telt voor hen. Maar mij inte resseert het geen klap wat ie mand op het toneel voelt. Het gaat erom wat iemand in de zaal voelt. En ondergaat." Voorstelling; 'We hebben sa men een paard' van Annie M.G. SchmidL Regie: Christi aan Nortier. Decor: Patrick Theunisse. Kostuums: Yan Tax. Met: Annet Nieuwenhuijzen, Trudy Labij, Rik Hancké, Hugo Haenen en Genio de Groot. Muziek: Harry Bannink. Te zien: Leidse Schouwburg: 21, 22 en 23 december. Annet Nieuwenhuijzen en Trudy Labij in 'We hebben samen een paard'. Het nieuwe blijspel van Annie M.G. Schmidt is komende week in de Leidse Schouwburg te zien. foto jan swinkels den haag anp Het Nationale Toneel in Den Haag heeft „Leonie staat op springen" van Feydeau voor lopig afgelast. Het gezelschap is zelf niet tevreden over de kwaliteit van de produktie. Of het stuk helemaal niet meer gespeeld zal worden, moet nog worden beslist. Het afgelasten van voor stellingen die niet aan de verwachtingen voldoen, komt in on§ land steeds va ker voor. Alleen dit seizoen al heeft dat acht ton aan (dus uiteindelijk niet bestede) subsidiegelden gekost. Het stuk, dat onder regie van Herman Gilis begin de cember in première ging, kreeg genadeloze kritieken: „Het is smakeloos. Niet om dat er een uur wordt gezeurd over borsten als kapstokken en een ontsluiting ter grootte van een kwartje. Nee, deze combinatie van twee eenak ters is smakeloos in de zin van de welbekende plank die regisseur Gilis met een oor verdovende dreun misslaat," aldus criticus Dirk Willem Rosie. Mieke de Groote in 'Leonie staat op springen' dat het Nationale Toneel voorlopig van de lijst heeft geschrapt. foto pan sok Net dat ene lichte vlekje naast haar schuin naar achter hellen de hoofd. Beiden in een filmisch blauwe gloed. Buiten. Liggend. Hij met die gesloten ogen in kennelijke vervoering. Zij met een blik die een mengeling lijkt van passieve berusting en dro merige afwezigheid. Een scherp belijnde bloedrode mond, een vuile huid met litteken in fel contrast met een gaaf en ver zorgd gelaat. Haar blik niet ge richt op hem maar op de derde aanwezige, de fotograaf. Agres sie? Liefde? Beide? Het blijft on duidelijk. Hoe dan ook, zeker is dat de derde aanwezige Wim van de Hulst (1957) is die, geassisteerd en geïnspireerd door Marion Rosendahl, sinds 1984 werk zaam is als free-lance fotograaf. Tot 7 januari exposeert hij, on der meer met bovenbeschreven foto, in fotogalerie 'de Kleine Klup'. Van de Hulst, die aan de Amsterdamse Rietveld akade- mie studeerde, probeert zoals hij zegt 'tijdens een sessie een sfeer te creëren waarbinnen men zich vrij kan laten gaan, waarbinnen de persoonlijke, natuurlijke defensie kan weg vallen'. Hij wil deelnemer en onderdeel worden van het ge beuren, één worden met de persoon of de personen die hij fotografeert. Dat Van de Hulst regelmatig slaagt in dit streven is ook goed te z de t fa de Canadese zanger, dichter en romanschrijver Leo nard Cohen. Is de eerste foto een schoolvoorbeeld van het klassieke portret, de tweede toont dat Van de Hulst met Co- hen het een en ander heeft uit gewisseld. Zittend voor een ruw bepleisterde muur, het hoofd in de handen, de ogen gesloten, is Cohen plotseling meer dan een portret. Hier wordt, mede door het sober gekozen decor en een schitterend lange schaduw, een gemoedsgesteldheid gesugge reerd en vastgelegd: de zanger en zijn melancholieke imago in één beeld gevangen. Maar Van de Hulst kan en wil meer, beperkt zich niet tot één stijl. Bij elke foto zijn de geko zen middelen aangepast aan het te fotograferen object en de omstandigheden. Hij fotogra feert in Ideur zowel als zwart wit, schuwt grove noch fijne korrel, gebruikt verschillende camera's, technieken en papier soorten. Overeenkomst bij dit alles is dat hij duidelijk voor mensen kiest. Met een lichte voorkeur voor het theatrale ziin het weer geven van menselijke persoon lijkheid en karakter zijn thema tiek, waarbij hij ook hier zichzelf geen beperkingen oplegt. Wim van de Hulst, vakfoto graaf. Beleefd aanbevolen. VERVOLG VOORPAGINA Twin Peaks: Fire walk with me zou oorspronkelijk op 17 de cember landelijk in première gaan. Filmdistributeur Meteor kon voor die datum echter niet genoeg theaters vinden die de film wilden draaien. Volgens Pollée besloot Meteor de premièredatum daarom één week uit te stellen. Het Kijkhuis werkt echter met een program mering die voor een maand vooruit wordt gemaakt; de af spraak kon niet worden herzien. Pollée: „De fout ligt bij ons; wij kunnen Jan Boer nergens toe dwingen." Pollée vreest nu dat bioscoop keten Cannon Meteor op de vergissing aanspreekt: „Zij wil len de primeur. Als dit feit in de krant komt, zal ik Jan Boer zeg gen dat hij de vertoning onmid dellijk moet stoppen." Jan Boer is niet onder de in druk van de dreigementen: „Er is niets aan de hand. In vakter men heet dit een 'sneak pre view', wat in feite niets anders is dan een voorpremière. Dat mag allemaal best." _a12 Dire Straits grootste publiekstrekker Rotterdam Dire Straits heeft tijdens vier Kuipconcerten het af gelopen jaar de meeste popliefhebbers op de been gebracht: 183.394 om precies te zijn, volgens het 'traditionele' overzicht van Mojo Concerts. Op de tweede plaats komt Michael Jackson, die via twee optredens in het Feyenoordstadion eindigt op 92.087 bezoekers. Prince staat derde met 69.846 concertklanten, verdeeld over vijfmaal Ahoy' en eenmaal MECC (Maastricht). Toto is eervol vierde met 59300 verkochte kaarten voor negen optredens. Pinkpop, Nederlands oudste festival, neemt de vijfde positie in met een score van 55.307 bezoekers. Werk Dagobert gezocht lisse Voor een tentoonstelling in Den Helder wordt naarstig ge zocht naar schilderijen, gemaakt door broeder Dagobert. Deze man, kunstschilder uit liefhebberij, werkte onder zijn eigen naam Willem Hoeben tien jaar lang (1947-1957) als onderwijzer in Lisse. Zijn kunstwerken gaf hij weg aan iedereen die ze mooi vond. Wie een werk van Hoeben (of broeder Dagobert) in bruikleen wil afstaan, kan contact opnemen met de Stichting K.E.E.S., Westgracht 100, 1781 BZ Den Helder, telefoon 080- 21610. Exposities in de regio regio Gedurende de maand december worden weer tal van ex posities in deze omgeving gehouden. Zo is in de hal van het ge meentehuis in Voorhout t/m 15 maart werk te zien van Nicolaas de Waard. Olieverf en aquarellen van Wil Broek-Bouman en ke- ramiek van P.J. Stolker worden tot en met 28 januari tentoonge steld in het gemeentehuis van Leiderdorp. Van de hand van Thea Epskamp zijn de aquarellen die (t/m tweede kerstdag) bij Koedistan aan de Leidse Korevaarstraat hangen. De Leidse beeldhouwster Clazien Juffermans exposeert in december bij de Leidse Fick Makelaardij, Doezastraat 21 Richenel pakt zaken met nieuwe cd wat gestructureerder aan Het liefst zou hij bekend worden als Veelzijdig Artiest. Vooralsnog wordt Ri chenel vooral geassocieerd met house, disco, bizarre uitdossingen, absurdis tische clips. „Toen ik met disco begon, had ik geen idee dat dat zo'n invloed zou hebben op je imago." Reden om de za ken voortaan wat gestructureerder aan te pakken. De eerste stap op die weg is z'n nieuwe cd 'Oasis'. Zitten we alleen nog met een pro bleem. Want de cd is voornamelijk Mooi. maar in welk genre moeten we het ei genlijkplaatsen? „Dat is met mij altijd het probleem. Vergeleken met de house muziek die ik ook nog maak, is dit rustige muziek. De teksten, een aantal is geschreven door Paula Patricio, zijn niet eenvoudig. Ik zou zelf ook niet weten in welk vakje je de cd moet plaatsen. Misschien dat hij daarom ook nog vrij weinig op de radio wordt gedraaid.' „Toch is het belangrijk dat ik wat dui delijkheid schep. Mensen hebben toch behoefte aan een kader. Ik ben er nog niet helemaal uit. Het hangt ook samen met m'n voornemen om een theater show te gaan maken. We zijn volop be zig. Na jaren heb ik eindelijk een goed team bij elkaar. We zijn nóg aan het puz zelen. Het visuele aspect is heel belang rijk. Je verschijning maakt deel uit van het beeld dat er van je als artiest ont staat." Eerder is Richenel vergeleken met mensen als Grace Jones. Annie Lennox en Boy George. „Dat hebben altijd ande ren gedaan. Waarschijnlijk is de achter grond daarvan dat ze me ook in het bui tenland, waar ik platen heb opgenomen en heb opgetreden, niet een, twee, drie konden plaatsen. Maar dat ze deze na men noemden, zegt natuurlijk wel iets over het niveau waarop ze me schatten." Live aid „En eerlijk gezegd denk ik dat ik me kan meten met die mensen. Als ik bij voor beeld de artiesten van Live Aid op de te levisie zie. dan denk ik: daar had ik bij kunnen staan, als vertegenwoordiger van Nederland. Vooral omdat ik live zo goed uit de voeten kan." „Voor m'n single L'Esclave Endormi' heb ik zelfs, in 1987, de Zilveren Harp gekre gen. Maar daar heb je niks aan. hoor. Welnee. Ik vond het zelf geweldig, een erkenning. Maar je krijgt er echt geen ex tra werk door. Ook denk je: nu zal je wel een beetje begeleiding krijgen, worden opgevangen. Nee hoor. Je krijgt die Harp en iedereen vergeet het verder. „Dat het niet is opgepakt, kan natuur lijk ook aan mijn repertoire liggen. Het is niet zo toegankelijk als dat van bijvoor beeld Gordon. Maar neem nou Fay Lovs- ki: die heeft ook zo'n harp gehad. Ik ge loof ook niet dat zij er veel wijzer van is geworden. Je moet het allemaal zelf doen. En misschien is dat wel goed. Ik heb zo veel verschillende dingen gedaan. Eerder dit jaar heb ik ook opgetreden met het Metropole-orkest. Heb ik een aantal songs van Billy Holiday gezongen. Prachtig. En met dat orkest: het was een feest. Ik had graag, om het beeld com pleet te maken, ook een nummer dat ik met het orkest heb gezongen, op de nieuwe cd gehad. Maar er waren moei lijkheden om de rechten. Jammer, heel „Je hebt kans dat het beeld nu toch nog even wat eenzijdig blijft. Net zo goed als ik het jammer vind dat die vrouwelij ke kant van me zo veel is belicht Na tuurlijk heb ik veel vrouwelijks in me. Ik hoef alleen maar een beetje lippenstift op te doen en de mensen houden me voor een vrouw. Het androgyne wezen: de mens van de toekomst. Maar ik hou me op dat gebied maar een beetje koest. Ik heb ervaren dat al te veel aandacht voor dat punt in je nadeel gaat werken. En ik wil vooral de nadruk gaan leggen op de diverse aspecten van m'n per soonlijkheid, ik wil niet meer één deel er uit lichten." Op de plaat bedankt Richenel („Ik heet Richenel. naar mijn grootvader, het is een oude Surinaamse naam") de men sen die het hebben kunnen opbrengen om met zo'n 'Enfant terrible' te werken. „Zo ben ik wel eens genoemd. Ik ben ook lastig natuurlijk: ik stel vragen, neem niet alles als vanzelfsprekend aan. Maar de titel 'enfant terrible' heb ik, denk ik, voornamelijk te danken aan het feit dat ik me nooit in een vakje heb willen laten stoppen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 19