'Een stukje van Katie
leeft door in Eilish'
Beschaafd kwijlen bij de Bronsjes
Rtv show
Wervelende ijsshow rond
de avonturen van Peter Pan
De hoofdrol van Mies
WOENSDAG 16 DECEMBER 1992195
Aangrijpende documentaire over scheiding Siamese tweeling
De Siamese tweeling Katie en Ellis
De Ierse Mary en Li-
am Holton stonden
begin dit jaar voor
de ingrijpendste beslissing in
hun leven. Moesten zij hun vro
lijke, gelukkige en gezonde
tweelingdochtertjes laten ope
reren of niet? Kiezen voor het
laatste zou het minst gevaarlijk
zijn, maar de driejarige Katie en
Eilish tevens onherroepelijk tot
elkaar veroordelen.
De twee goedlachse meisjes
zijn namelijk geen gewone
tweeling, maar een Siamese
tweeling. Van schouder tot
heup zitten ze met hun borst en
buik aan elkaar vast. Ze hebben
ieder een hart, longen en een
wervelkolom, maar delen twee
benen, één bekken, één lever en
één blaas.;
Het echtpaar kiest na een
lang jaar van wikken en wegen
uiteindelijk voor een mens
waardiger bestaan voor de
tweeling en laat ze operatief
scheiden in het wereldberoem
de Great Ormond Street Hospi
tal in Londen. Het wordt de
moeilijkste scheidingsoperatie
ooit uitgevoerd. De gevolgen
zijn vreselijk. Vier dagen na de
operatie sterft Katie aan een
hartaanval. Eilish moet alleen
verder.
Doodsangsten
I-Iet leven van Mary en Liam, de
tweeling en hun drie gezonde
olton voor de operatie.
oudere zusjes voor de operatie
is een jaar lang gefilmd door
een Engelse cameraploeg. Het
resultaat daarvan is de aangrij
pende documentaire Siamese
Twins, die Veronica zondag
avond in een uitzending van
Nieuwslijn op televisie brengt.
Het is een documentaire met
trieste maar zeker ook vrolijke
momenten.
De doodsangsten van de ou
ders worden afgewisseld met
beelden van rust en geluk in het
jonge gezin. Ondanks de staren
de blikken worden Katie en Ei
lish vanaf het begin opgevoed
als een normale tweeling. De
gemeenschap in het kleine
dorpje net buiten Dublin accep
teert de kinderen. Katie en Ei
lish zijn nog te jong om te be
seffen dat ze anders zijn.
Artsen ontdekken pas een dag
voor de bevalling dat de twee
ling aan elkaar vast zit. „Na de
bevalling liep ik in shocktoe
stand over de gang. Voordat ik
het in de gaten had zag ik mijn
twee dochters. Zijn ze niet
prachtig, waren hiijn eerste
woorden. De dokter keek me
verrast aan en zei 'ja inder
daad', vertelt Liam Holton over
het moment na de geboorte.
Zijn vrouw durfde niet te kijken
naar haar pasgeboren kinderen.
,Ik heb eerst een foto van ze be
keken. Ik vond het meteen twee
gewone baby's."
De artsen besluiten niet direct
te opereren. Dat zou te gevaar
lijk zijn. Hoe ouder de kinderen
zijn hoe groter de kans op een
succesvolle scheidingsoperatie.
Mary en Liam willen ieder risico
mijden en besluiten zolang mo
gelijk te wachten. Het hele pro
ces van wikken en wegen wordt
prachtig in beeld gebracht.
„Moeten we ze wel scheiden?
Ze zijn toch heel erg gelukkig zo
samen. Ze lachen en hebben
plezier", stelt Liam vast. De
twijfel slaat steeds toe. Het echt
paar leeft langzaam naar het
spannende moment van de
scheiding toe. Pas als de artsen
er zeker van zijn dat de risico's
minimaal zijn, zetten ze door.
Mededeling
Begin april dit jaar is het zover.
In een 15 uur durende operatie
worden Katie en Eilish geschei
den. De operatie is in de docu
mentaire niet meer dan een
mededeling. Meer is ook niet
nodig. Bloederige sensationele
beelden zouden afbreuk doen
aan integriteit van de film.
Katie sterft vier dagen later.
Ze blijkt al sinds de geboorte
een zwak hart te hebben en zou
op termijn het leven van haar
zelf en haar zusje in gevaar heb
ben gebracht. Voor haar ouders
een geruststellende gedachte.
„Een stukje van Katie leeft door
in Eilish. Ze heeft het vrolijke
van haar zusje overgenomen",
merkt haar moeder. Eilish kijkt
afwezig om zich heen. Ze be
grijpt niet waar Katie is geble-
(Uitzending: zondag 20 decem
ber, 21.30 uur, Nederland 2)
CLOSE UP Gerard van Putten
Walt Disney's World on Ice komt voor de zesde
keer naar Nederland. In de kerstperiode is van
dinsdag 22 tot en met maandag 28 december een
groots opgezette ijsshow rond de Disney-creatie
Peter Pan te zien. Plaats van handeling: de Sta-
tenhal van het Nederlands Congresgebouw in
Den Haag.
De show vertelt het verhaal van het meisje
Wendy dat haar broertjes Michiel en John altijd
voorleest. Ook Peter Pan luistert vaak mee. Op
een dag vliegen Wendy en haar broertjes met Pe
ter Pan en zijn elfenvriendinnetje Rinkelbel mee
naar Nooitgedachtland. Daar beleven ze span
nende avonturen in hun strijd tegen de gemene
kapitein Haak en zijn piraten. Natuurlijk is Peter
Pan de schurken te slim af. Er is verrassend
schaatswerk te zien, opgesierd met tal van specia
le effecten. Behalve Peter Pan zijn ook Mickey en
Minnie Mouse, Donald en Katrien Duck en Knab
bel en Babbel van de partij.
De kosten van de kaartjes variëren van 20 tot,50
gulden en kunnen worden besteld bij het Con
gresgebouw (070-3520304) of via de Landelijke
Reserveerlijn (070-3617710)
Mies Bouwman is
terug op tv. En ze
meteen met de deur in huis te
vallen, nog lang niet op haar re
tour. Mies oefent onveranderd
een onweerstaanbare, een wel
haast magische aantrekkings
kracht op de kijkende massa uit.
Vier jaar lang moest ze wegens
ziekte verstek laten gaan. Een
ontstoken slagader in de slaap
stuurde haar naar een lijdens
weg, die ze met vallen en op
slaan heeft afgelegd.
Stralend vierde ze haar rentree
met een kijkdichtheid van 22,
hetgeen neerkomt op een kleine
3 miljoen kijkers. De aflevering
met WD-kamerlid en oud-
zwemster Erica Terpstra in de
hoofdrol waardeerde het kij
kersvolk met 7,6. En zondag zat
opnieuw eenvijfde van het Ne
derlandse bevolkingsbestand
knus op de driezits in opperste
bewondering te staren naar
Mies. Ditmaal stond Chiem van
Houweninge in het middelpunt
van de belangstelling. En alweer
sloeg de applausmeter uit naar
Dat zijn rapportcijfers waar een
62-jarige mee thuis kan komen,
zonder tegenover huisgenoten
het aloude excuus te hoeven
verzuchten: „Ach, as we maar
gezond zijn."
Gelukkig is Mies dat ook weer.
Ze kwam, zag en herwon haar
publiek.
Natuurlijk kun je dan heel scep
tisch gaan roepen dat het enige
verrassende aan 'In de Hoofd
rol' de enkele wegblijver is, die
beweert wegens drukke werk
zaamheden geen tijd te hebben
om de hoofdrolspeler in de ar
men te sluiten. Inderdaad kan
er worden gezeurd over het ge
niet laten wegkijken, maar zich
in het bezit weten van het pre
rogatief om zelf de datum van
afscheid te bepalen.
Sensatie roept ze evenmin op,
nu Mies Bouwman twee afleve
ringen nadrukkelijk heeft bewe
zen dat die sinistere jaren haar
als programmamaakster niet
hebben kunnen breken. Onge
twijfeld roept Mies Bouwman
met haar overigens oprechte le
vensblijheid irritatie op bij som
migen. Je moet inderdaad hou
den van een programma als 'In
de Hoofdrol', dat in de jaren
vijftig prototypen had in Bert
Garthoffs 'Dit is uw leven' en
'Anders dan anderen'. Temeer
omdat er in het Gooi ook nog
varianten op zijn bedacht als
'Spoorloos', 'TV-Masqué' en
Henny Huismans 'Surprise
show'.
Maar Mies heeft dat ondefini
eerbare, de allure die haar verre
onderscheidt van anderen. Dat
is niet trainbaar, valt niet te lé
ren, ze heeft die aanwezigheid
gewoon. Mies Bouwman is er zo
een van wie je niet per se hoeft
te houden om haar desondanks
te kunnen waarderen. Anders
gezegd: het genre programma's
dat ze maakt hoeft je niet aan te
spreken, maar dan nog is ze van
afstand te herkennen als een
vrouw die haar vak tot in de fi
nesses verstaat. Zelfs als ze niet
op de voorgrond staat blijkt ze
nog altijd in staat de hoofdrol te
spelen. Mies en scène is in feite
de mise-en-scène van haar ei
gen programma's: haar natuur
lijke aanwezigheid maakt dat de
uitzendingen niet al te zeer op
getut hoeft te worden.
Zo is hét toevallig ook nog eens
een keer!
manipuleer met sentimenten.
Met recht en reden mag worden
aangestipt dat Mies koeterwaals
gaat brabbelen, zodra er een
gast van over de grens de oer-
hollandse ambiance van 'In de
Hoofdrol' komt opsnuiven. Er
zit wat in, dat die telkens open
zwaaiende deur met dat bege
leidende tétóté etcetera erger
nissen oproept. Vast en zeker
zal door deze en gene worden
verondersteld dat Mies wel
twintig van die rode mantelpak
jes, met daaraan aard- en nagel
vast een zwarte coltrui, in de
kast moet hebben hangen. Wel
zeker ook geeft Mies gelegen
heid tot het nabouwen van kre
ten van het merk-Bouwman als
„fantastisch, wat enig, lieve, lie-
die Open het Dorp-taal.
Het is allemaal zo waar als de
waarheid van de legendarische
koe die pal voor de tv-camera
zonder enige gêne besloot een
pracht van een dampende vlaai
op het podium te-deponeren,
toen Mies eind jaren vijftig de
quiz 'Van je familie moetje het
hebben' presenteerde.
Dat waren nog eens tijden.
Maar toch, mag ze in het heden
last hebben van een goed hu
meur met die grootse ontvangst
die haar werd bereid door al die
lieve, lieve mensen? Ja, dat mag!
En al die miljoenen die zondag
avond onderuit gezakt naar 'In
de Hoofdrol' kijken om pas
daarna een schuchter begin te
maken met de geestelijke voor
bereiding op de sleur van de na
kende maandag, zijn heus niet
allemaal meelijkijkers of sensa
tiezoekers. Mies heeft in de eer
ste aflevering geen enkele aan
leiding gegeven tot zieligverkla-
ring. Mies is trouwens de laatste
die op medelijden zit te wach
ten. Mies behoort nu eenmaal
tot het selecte gezelschap van
omroepmedewerkers die zich
Dezer dagen had een
belangrijke gebeur
tenis plaats voor
kunstminnaars met een goed
gevulde portemonnee: de
spraakmakendste kunsthande
laar van het moment, Loek
Brons, hield 'Open Huis'. Loek
Brons? Pardon! We bedoelen
natuurlijk doctorandus Loek
Brons, in vroeger dagen be
kendheid genietend als 'De On
derbroekenkoning'. Toen hij
zijn florerende textiel-keten ver
ruilde voor een studie kunstge
schiedenis en zich stortte op de
wondere wereld van de schil
derkunst, bleek alras dat hij ook
t prijziger doeken dan
Snert en champagne op party van kunstminnende onderbroekenkoning
die voor hand, thee e
wist, terwijl zijn
vrouw Miep het huis
houdgeld nog wat
extra aanvulde met
haar handel in prik
kelende videoban
den.
Wie de jaarbalans
van 1992 liever niet
met een teveel aan
lastige contanten af
gesloten zag, of de
naderende kerst
vreugde nog wat wil
de opvijzelen met
een nieuw magisch
realistje aan de
wand, kon zijn hart
ophalen in de riante
villa van de Bronsjes
aan de Amsterdamse
Apollolaan, waar de
fluwelen muren rij
kelijk waren behan-
t raad
plek getroffen door hevige lek
kage. „Je sopte tot je enkels
door het water", aldus Miep,
„maar ik heb Loek naar bed ge
stuurd, eens even flink met God
gesproken en toen de waterstof
zuiger erdoorheen gehaald."
Geen storende druppel meer
te bekennen dus. De erwten
soep staat te borrelen, geflan
keerd door schalen met rook
worst en croutons, die ge
dienstige gastvrouwen naar
wens in de kopjes van de bezoe
kers laten plonzen. Boven een
hoeveelheid taarten die de col
lectie van een eersteklas ban
ketbakker verre overtreft, hangt
een bordje 'Eet zoveel als u wilt
(dus minimaal drie stukken
s.v.p.)'en het nutti
gen van de cham
pagne wordt aan
gemoedigd met de
tekst 'Drink wat (en
liefst veel)'.
Na aan deze dwin
gende oproepen
gehoor te hebben
gegeven, wandelen
de gasten be
schaafd kwijlend
langs de fraaie doe
ken. Doctorandus
Brons, artistiek ge
kleed in een glan
zend zwart colbert
met ballenpatroon
en bijpassende glit
terdas, geeft uitleg:
„Mooi hè, die Wil
link. Die kon er wat
van, een echte
schilder. Ja ja, 't is
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
gen met aantrekkelijke meester- allemaal top wat hier hangt."
werken. Ook Panda ging
kijkje nemen.
Loek Brons, over wie wel ge
fluisterd wordt dat hij zijn afstu
deerscriptie tegen het beschei
den honorarium van dertigdui
zend gulden heeft laten vervaar
digen door de schrijver Gerrit
Komrij, belooft ons op zijn uit
nodiging een 'speciale prijsac-
Een absoluut kerstkoopje zijn
ae 'Vlinderschilderijen' van
Hans Verhoef (1500 gulden),
ietsje duurder is 'Afscheid van
Mathilde' van Carel Willink
(1.100.000 gulden). Veel men
sen in de kunsthandel zijn
kwaad op de doctorandus, om
dat hij de prijzen zo zou opdrij-
i, waardoor alle verzekerings-
tie', 'champagne erwtensoep' premies omhoog moeten. „On-
'vrij entree'. Dat laatste ont
lokt een minachtend gegrom
aan een collega-kunsthande
laar: „Vrij entree? Natuurlijk,
het is toch gewoon een winkel?"
Paniek
'Gewoon i
vindt Brons, „het is de
klant zelf die de prijs bepaalt.
Als de klant er zo veel voor wil
geven, wel, dan is dat de prijs."
Waakhond
Twee dikke heren knikken in-
m iedereen van hopen lekkers
voorzien. Ze is zelf ook een
kunstwerk, heel mooi
/inkel' is echter stemmend. Op hun vraag of in zwart met goud, een
niet een omschrijving die
toepassing genoemd kan wor
den op het 'home sweet home'
van Loek en Miep Brons. De
woonkamer, formaat flinke rol-
schaatsbaan, is uitgevoerd in
gedistingeerd zwart-grijs en
wordt gedomineerd door een
zwart lederen zestig-zitter rond
een kleuren tv van bioscoopfor
maat. In een speciale uitbouw
met comfortabele zitjes is de
hap- en drankhoek ingericht.
De Bronsjes werden nog even
bevangen door paniek toen een
dag voor het 'Open Huis' een
aanvang zou nemen juist deze
Brons niet bang is voor inbraak
moet hij smakelijk lachen. „Eén
keer is hier een inbreker binnen
geweest, maar die kwam op de
gang Miep tegen en die begon
meteen zo te meppen en te
slaan dat de man het huis uit is
gevlucht. Miep is voor niets
mende paillettentijger op de
rug. „Govers?" raadt een van de
gasten, met een bekakt mondje.
„Welnee, ik klooi alles zelf in el
kaar, met behulp van mijn naai
ster."
Men nipt champagne,
i thans kunstkenner, showt het schilderij 'Het signaal' van Pyke
en Herman Koch. Ze hebben
net de wekelijkse radio-opname
van 'De Familie Doorsnee' ach
ter de rug en komen hier
lekker een
drinken en
ook iets kopen. „Loek, wat heb
je nou nog in de uitverkoop?"
informeert De Gooyer. „Niets
meer," antwoordt Brons, „dat is
allemaal al verkocht."
ste aanwinst, de rode Perzische
schoonheid Fleurtje. Alle aan
dacht voor de schilderijen isóp-
eens verdwenen, er wordt nog.
glaasje champagne slechts geknuffeld en geaaid,
weet, misschien Loek Brons staat er gelaten bij,
maar hij hoeft niet te klagen:
het flinke aantal rode stickertjes
geeft aan dat hij zijn oude ere
titel van 'Onderbroekenkoning'
met een gerust hart kan
niemand bang, veel beter nog en compositie en hier en daar
over penseelvoering Gooyer: „Is Willink dan niet in gen door 'Kunstkoning'. En wat
dan een waakhond."
Miep zelf, die niet alleen be
kend is door haar erotische vi
deo's, maar ook in de buurt gro
te beroemdheid geniet vanwege
het feit dat ze haar Perzische
katten in een kinderwagen mee
uit winkelen neemt, loopt rond
de aanbieding vandaag?" Brons,
wit wegtrekkend: „Grrmmbl."
„Ok, ok," zegt Rijk, „ik heb het
wordt een rood stickertje ge
plakt ten teken dat een schilde
rij zojuist van eigenaar is veran
derd. Het lijkt gedaan met deze Stanleymes steek ik wel
deftige rust als Rijk de Gooyer mijn
zijn entree maakt, in het gezel
schap van zijn zeer spetterende
vriendin Nel, Olga Zuiderhoek
waar, informeer ik
zichtig van achter de spinnende
Fleurtje, van dat verhaal dat
bijtend zuur thuisgelaten en dat Komrij uw afstudeerscriptie
SSSsL1heeft geschreven? „Ha ha,"
Miep sleept een batterij
Chablis en Pouilly Fumée aan
en toont dan trots haar nieuw-
lacht de doctorandus, „Komrij
mocht willen dat hij zo mooi
over kunst kon schrijven."
