UIT De stoktechniek van een golfend geleerde uit Heerde Rtv show ?TT gesprokef Kinderen als huwelijksmakelaar Vanessa's kerstsingle 'Happy X-mas' lijkt schot in de roos WOENSDAG 16 DECEMBER 1992 De frivole escapade van Cees van Drongelen SOEST GERARD VAN PUTTEN Wie had dat nu achter hem ge zocht! Dat het nog eens zo ver zou komen dat Cees van Drongelen over de tong zou gaan als schrijver van erotische rijmpjes. De inkeurige AVRO-medewerker zou volgens een veel bij kappers en tandart sen gelezen blad zelfs zijn uitge ver rode oortjes hebben be zorgd. Nee, volgens de redactie van het desbetreffende roddel blad is er maar één conclusie mogelijk: de bundel 'Een golfen de Goeroe uit Bombay...' levert ten minste de aanwijzing op dat er blijkbaar andere dingen in Van Drongelens hoofd omgaan dan kunst alleen. Da's een ont hulling waar je als gossip-repor ter mee thuis kunt komen. „Mijn reactie is de volgende: zet bij mij op de stoep een li chamelijk volwassene die nog nooit aan seks en erotiek heeft gedacht, dan verstrek ik die per soon een zes gangen-diner met champagne. Inderdaad ben ik een nette, keurig opgevoede man. In de jaren vijftig werd uitdrukkelijk gelet op je voorko men. Dat speelt mee in je per soonlijke ontwikkeling. Maar je kunt het een niet losmaken van het ander. Erotiek hoort bij mij, is een onderdeel van mijn zijn. Erotiek hoort bij de mens, an ders zouden we hier niet eens zitten. Ontkennen wat er in ons hoofd speelt is hypocriet." Is Van Drongelen werkelijk een schuinsmarcheerder, een kat in het donker knijper? Niet meer en niet minder in elk geval dan vermaarde auteurs en tekstschrijvers als onder ande ren John O'Mill, Mark Twain, drs. P., Gerril den Braber, Ivo de Wijs en Kees Stip. En Cees van Drongelen is ook niet zo gepo lijst, niet zo grijs, niet zo n bes te, brave man als zijn reputatie doet geloven. I lij is tamelijk on dernemend, dat wel. Ga maar na: zijn maatschappelijke loop baan nam een vlucht als ste ward bij de KLM. Daarna ver legde hij in 1963 zijn koers rich ting omroep. Eerst was hij om roeper/programmamaker bij de Wereldomroep, daarna trad Van Drongelen in dienst bij de AVRO. HILVERSUM i In een poging om het ge zellig te houden heeft Rianne extra haar best ge daan op het avondeten. Plakjes hardgekookt ei omlijsten als bloemblaadjes de grote huza rensalade. De cijfers van toma tenketchup erop geven aan dat haar vader en moeder vandaag precies negentien jaar, vier maanden en vijf dagen ge trouwd zijn. Het gerecht ziet er feestelijk uit, maar de stemming in huize Hulshof is dat aller minst. De maaltijd loopt uit op de zoveelste ruzie en de kinde ren gaan maar vast van tafel. Even later horen ze hun vader woedend de huisdeur achter zich dichtslaan. Dit is een van de taferelen uit 'Naar de sterren, naar de maan', de nieuwe dramaserie van de IKON over het uit elkaar gaan van ouders. In drie delen volgt de kijker de huwelijksproble men van Man en Els Hulshof vanuit het perspectief van de dertienjarige tweeling Rinus en Rianne, twee mooie rollen van debutanten Aryaty Krancher en Sophie Jean Marius. Programmamaakster Mary Michon en scriptschrijfster Marjan Jelsma hebben daarvoor bewust gekozen. Oorspronkelijk bestond hun opdracht uit het maken van een voorlichtingsvi deo voor de RIAGG in Gronin gen. Materiaal voor volwasse nen over echtscheidingsproble- matiek was er genoeg, vond men daar. De bedoeling was om nu eens te laten zien hoe kinde ren zo'n ingrijpende gebeurte nis beleven. Scènes uit een hu welijk dus, maar dan voor jon geren. Vervreemden „Van tie RIAGG kregen we een aantal A-viertjes waarop stond wat er in het programma aan de orde moest komen", vertelt Marjan Jelsma. „Dat varieerde van gebeurtenissen voor en na de scheiding, hoe ouders de zorg voor de kinderen verdelen Bij die omroep fungeerde hij als redacteur/verslaggever bij AVRO's Radiojournaal. Eind ja ren zestig stapte hij over naar de televisie, meer bepaald naar AVRO's Televizier Magazine. Bij toeval, louter en alleen omdat presentator Willem Duys iets anders te doen had, trad hij toe tot de wereld van de kunst. Ge durende tal van jaren inviteerde Van Drongelen jonge mensen op het concertpodium en nu beweegt hij zich alweer 70 uit zendingen tussen 'Kunst en Kitsch'. Daarnaast kruipt hij eens per week een uur achter de radiomicrofoon om het pro gramma 'Met mij valt te praten' te presenteren. „Op grond van wat je op tv doet, word je gerubriceerd en gecatalogiseerd. Je doen en la ten voor de camera wekt een bepaald verwachtingspatroon. Voor een belangrijk deel zijn de opvattingen over mij toegesne den op de programma's die ik heb gemaakt. Maar als mij ooit iets frivools was aangeboden, had ik daar in principe geen nee tegen gezegd. Niet veel mensen weten nog dat ik vijf jaar lang aan 'Superstars' heb meege daan." Niets menselijks is dus ook Cees van Drongelen vreemd. Nee, de AVRO-leiding heeft hem niet op de vingers getikt naar aanleiding van zijn frivole escapade. „Ik ben er door deze en gene wel uitdrukkelijk op aangesproken. In die zin dat er geen enkele negatieve reactie is gekomen, maar wel iets van: hij doet het toch maar." Golf Afgaande op omslag en inhoud van zijn bij de Weerter uitge verij M P uitgegeven werk je slaat de limerick nogal eens op golf. Maar dat kan natuurlijk ook te maken hebben met Van Drongelens persoonlijke inte ressegebied. Een jaar of vijf nu speelt Van Drongelen het spel. Zijn handicap is niet om over naar huis te schrijven. Belang rijker voor de buitenwereld is dat hij in het verenigingsleven van de Zeister golf- en hockey club zijn passie voor het ver vaardigen van limericks ontdek te. In het tamelijk studentikoze milieu van een gecombineerde golf- en hockeyclub mogen de heren clubleden elkaar op zoge en het probleem van de loyali teit waar kinderen zo vaak mee zitten: moeten ze voor iemand kiezen? Al die zaken hadden we er netjes in verwerkt. Het geheel werd daardoor wel wat pedago gisch, maar voor een voorlich tingsvideo was dat geen pro bleem." Daarna liep alles anders. IKON-eindredacteur Lejo Schenk kreeg het script onder ogen en zag er onmiddellijk een televisieserie in. Het verhaal werd ruimer opgezet en uitge breid tot drie episodes. Regis seur Gcrmaine Groenier toont daarin met gevoel voor detail hoe Rinus en Rianne hun ou ders van elkaar zien vervreem den en hoe de tweeling pogin gen doet om hun ouders bij el kaar te houden. Maar tijdens een verregende kampeervakantie op de Wad den scherpen de tegenstellin gen zich aan en een lang ge koesterde gezamenlijke droom, het kopen van het prachtige ou de huis De Varenhof, wordt niet verwezenlijkt. Tederheid spreekt alleen nog uit brieven die Man lang geleden schreef aan zijn toen nog zwangere 'El- se-mus': „Pas je goed op met die twee voetballers in je buik?" leest Rianne. Tussendoor geeft de serie ook naamde 'herenavonden' graag overtreffen in het maken van li mericks. Bij het knappend haardvuur, de borrel en het bit een vaak geestig en ontroerend beeld van het leven van dertien jarigen. Rinus beleeft zijn eerste echte verliefdheid, iets dat zijn zusje veel eerder door heeft dan hijzelf. Rianne doet het niet zo erg goed op school en besteedt liever haar tijd aan haar hobby fotograferen. Huwelijksmakelaar De research voor 'Naar de ster ren, naar de maan' liep gelijk op met het verzamelen van materi aal voor 'Barst', een andere jon- gerenproduktie van de IKON. Voor dat laatste programma voerde Marjan Jelsma vele ge sprekken met jongens en meis jes tussen de tien en negentien jaar. „Als we spraken over weg lopen van huis of drankmis bruik begonnen jongeren bijna altijd over de echtscheiding van hun ouders. Ook heb ik gepraat met tweelingen, waarbij bleek dat die zich niet zelden opsplit sen in een advocaat voor de va der en een advocaat voor de' moeder. Ze kregen dan bijna dezelfde ruzies als die zich tus sen de ouders afspeelden." De reden waarom Han en Els uit elkaar gaan, is bewust vaag gehouden, iets waarvoor de schrijfster nog even heeft moe ten knokken. „Sommige men sen wilden weten waarom ze tergamituur binnen handbereik willen de sterke verhalen op rijm makkelijk loskomen. Van het een kwam het ander gingen scheiden. Maar dan krijg je al gauw de situatie van de man die bijvoorbeeld alcoholist is, waarna iedereen kan zeggen dat het logisch is dat die vrouw van hem af wil. Of iets vergelijk baars, maar dan omgekeerd. Volwassenen wilden een ac ceptabele reden voorgeschoteld krijgen, zodat kijkers begrip konden hebben voor scheiding. Daar wilde ik niet aan, want daar gaat het hier niet over. Uit onze gesprekken met jongeren kwamen vooral hun angsten en onzekerheden over de toekomst naar voren. Veel kinderen ge droegen zich als huwelijksma kelaar en probeerden van alles om hun vader en moeder bij el kaar te houden. Maar ook al hadden ze haarscherp in de ga ten wat er zich tussen hun ou ders afspeelde, ze konden niet vertellen waarom hun vader en moeder uit elkaar gingen. Het echte probleem kunnen ze niet bevatten. Dat kunnen ouders in die fase zelf niet eens. Het ge beurt gewoon en ik heb willen laten zien wat kinderen dan meemaken." (Naar de sterren, naar de maan, vanavond, 19.00-19.35 uur, Nederland 1) in de Zeister bossen. Waarom geen limerick-wedstrijd uitge schreven als het clubhuis door gaans een verzamelplaats is WASSENAAR GPD I1 appy X-mas', de kerstsingle JL. JL van Vanessa lijkt een klapper. De exempla ren vliegen de winkel uit. Het idee werd geboren in augustus. Vanessa: „Het was dertig gra den, we lagen met z'n allen bij het zwembad. Ik had al eens voorgesteld om met kerst een plaat te maken. We hebben im mers die Stichting 'Elk kind op schoolreis' opgericht, al zes jaar geleden. Het leek mij een leuk idee een plaat te maken, waar van de opbrengst naar de stich ting zou gaan." „Opeens hoorde ik op de ra dio John Lennon's 'Happy X- Mas'. Ik kreeg een idee en zette de radio harder. Nu is Hans een ontzettende John Lennon-fan. Voordat ik iets had gezegd, riep hij: 'Je gaat toch niet John Len- non coveren, hè? Dat is nog nooit gedaan. Je moet daar van af blijven.' Ik zei: 'Zal ik je nog eens wat vertellen: ik ga het doen met onze kinderen." Vanessa is nu samen met Constanza (17), Jordy (10), Shanna (7) en Marvin (4) op de cd te horen. Ze zijn ook te zien in de clip, maar verder zullen zij niet middels televisieoptredens aan den volke worden getoond. Vanessa: „Nee hoor, dan ben ik net Adamo." Weelderig Vanessa zingt dus tóch weer. Terwijl ze zich eerder had voor genomen om min of meer een punt achter haar zangcarrière te zetten. „Ik was ook al een eigen onderneming begonnen: 'Va nessa Sound Productions.' Als oudedagsvoorziening. We im porteerden geluidsboxen uit Schotland. En we deden het goed met 34 man in dienst. De zaak heb ik overgedaan aan het personeel en hij loopt nog steeds hartstikke coed." voor zoveel creativiteit, bedacht de clubbladredactie. Dat liet Van Drongelen niet op zich zit ten. „Toen ben ik echt aan de gang gegaan", vertelt hij. „Ik ben er 's avonds eens goed voor gaan zitten en maakte er prompt twaalf." Al jaren had koesterde de nu 56-jarige Cees van Drongelen latente interesse voor de light verse, het pikante plezierge- dicht. Vroeger in Delft, in de ja ren vijftig op het Grotius-gym- nasium placht Van Drongelen al rijkelijk romantisch getinte stro fen uit de dichtaderen te laten vloeien. „Later kwam ik in de boekhandel de fantastische li- merii k-bijbel tegen. Daarin stonden 2750 limericks. Steady- aan ben ik me erin gaan verdie pen en ontdekte de moeilijk heidsgraad van het maken van een limerick." Rijmschema Niet dat Cees van Drongelen geneigd is zich jnet andermans werk te bemoeien, daar is hij een te beminnelijk mens voor. Maar graag verwijst hij naar het voorwoord van 'Een Golfende Goeroe in Bombay...Daarin legt hij omstandig uit waaraan de al eeuwenoude, voor het eerst in 1820 in druk verschenen lime rick zoal moet voldoen: „Zo is er eerst het rijmschema. Dat gaat van a a b b a. Dus de eerste, de tweede en de vijfde regel moe ten op elkaar rijmen en evenzo de derde en vierde regel. Het metrum de regelmaat waar mee de klemtonen van woor den en lettergrepen elkaar op volgen is een zogenoemde 'dactylus', dus lang-kort-kort. In de eerste regel moet bij voor keur een plaatsnaam voorko men, maar een eigennaam mag ook. Omdat er sprake is van een mop op rijm, moet er in de laatste regel een 'pointe' aanwe zig zijn, een wending die het verhaaltje komisch maakt. Alli teratie en/of binnenrijm zal de limerick extra kwaliteit ver- schaffen."(..) Limericks te over heeft hij verzameld in de loop der tijd. 's Nachts, in bed, begint het bij hem bovenin te borrelen. Dan krijgt hij de mooiste invallen. Vandaar dat naast hem, op het nachtkastje een blocnote gereed ligt. Het slaapkamerlampje knipt hij er niet eens voor aan. Voor de zakenrelaties heeft ze, vorig jaar, op het feest ter ere van haar veertigste jaar, toch nog maar eens gezongen. „Ook om te bewijzen dat ik live zin gen helemaal niet schuw. Al die praatjes. Ik heb wel eens bezwa ren gemaakt tegen live zingen. Weet je waarom? Omdat er zo iets bestond als het studiopro- dukt Vanessa. Bij de opnamen werd m'n stem opgeschroefd. Zonder de middelen van de stu dio was ik toch verplicht het zelfde resultaat te behalen. Dat was moeilijk. Ach, en eigenlijk vind ik mijn stem, nu zeker, meer geschikt voor ballads." De kerstsingle lijkt een schot in de roos. „Natuurlijk vinden de kinderen het prachtig." Zoals de kinderen, allemaal geadop teerd en afkomstig uit kansarme landen, alles fantastisch vinden in hun nieuwe leven. Beseffen ze in wat voor weelderige om geving ze opgroeien? Vanessa: „Nauwelijks, denk ik. Want hun vriendjes en vriendinnetjes hier in de buurt wonen bijna alle maal zoals wij. Laatst logeerde een van hen bij mijn schoon moeder in Rotterdam. Die heeft een mooi huis, maar dat kind stond aan het begin van de straat aan te bellen. Omdat hij Van Drongelen noteert op de tast, de hanepoten ontcijferen is het probleem van de volgende morgen. Maar meer dan eens over komt het Van Drongelen, dat hij de slaap niet kan vatten. Hele nachten doorleeft hij achter zijn tekstverwerker, de ene na de andere limerick floept dan op zijn scherm en dikwijls tot wan hoop van mevrouw Van Dron gelen doet 'haar' Cees pas tegen het ochtendgloren het licht uit. Enig raffinement kan Van Drongelen trouwens niet ont zegd worden. Hoe maak je mensen nieuwsgierig? Bijvoor beeld door twee van de vijf hoofdstukken met een speciale omslag af te schermen voor le zers van beneden de achttien en voor de geestelijken en da mes. die erotische versjes niet comme il faat vinden. Wie wel van de laatste hoofdstukken kennis wil nemen, wordt door Van Drongelen van harte uitge nodigd de schaar ter hand te De moeite loont, lees maar Een golfend geleerde uit Heer- de Zocht een 'hole', maar hij vond een verkeerde Hij kwam bij een meid Met veel capaciteit, Die zijn stoktechniek hevig waardeerde Tussen kunst en kitsch moet Een golfende Goeroe uit Bombay liggen. Van Drongelen laat die suggestie even op zich in werken en zegt dan: „Een lime rick maken is geen kunst, een li merick maken is ook geen kitsch, een limerick maken is het bedrijven van kunstnijver heid.". Van Drongelen kondigt alvast aan dat ergehs in april een nieuwe bundel van zijn kunst nijverheid op de markt ver schijnt. „Een week of vier gele den heb ik hier in Soest op koopavond op verzoek van de plaatselijke boekhandelaar een nandtekeningsessie gehouden. In een huis-aan-huisblad was van tevoren een oproep ge plaatst, waarin mensen werden uitgenodigd een limerick te schrijven. Eventueel zouden die dan in mijn nieuwe boekje wor den opgenomen. Meer dan de helft ging over seks en erotiek. Ik bedoel maar." dacht dat de hele straat van Vanessa probeert wel tegen gas te geven. „Ik heb ze niet aangenomen om ze in weelde op te voeden. Ik probeer ze vooral op te voeden tot sociaal voelende mensen. Tot mensen die iets over hebben voor een ander. Want dan ben je in staat om vriendschappen op te bou wen. Dan pas heb je een echt rijk leven." „Dat geldt voor mezelf ook, hoor. Ik geniet van het leven dat we nu leiden. Ik ben blij dat ik de kinderen veel kan bieden. Maar als hier de zaak onver hoopt in elkaar zou klappen, sta ik morgen weer achter de toon bank. Met een glimlach. Zo ben ik immers zelf opgevoed. Mijn ouders hadden zes horecazaken in Kijkduin. Van 's morgens vijf tot 's nachts één werken. We hebben allemaal thuis mee moeten werken. Maar het was een warm huis. Dat wil ik die kinderen ook weer bieden." „Kinderen voelen dat op de een of andere manier aan. Maar je moet ze ook beschermen. Vandaar dat ik het met de kerst single wat betreft de kinderen bij de clip houd." Harry Mulisch in Vi f Nederland: „Stel dat een dem tegen je zegt, je m kiezen. Of we doei alles weg, wat je ai romans en verhalen hebt gesch ven en we houden 'De ondekkit van de hemel' over. Of 'De ont dekking van de hemel' wordt v^ de aardbodem weggevaagd en het andere mag blijven. Een moeilijke keuze, maar ik denk d ik voor 'De ontdekking van de h mei' zou kiezen. Maar dan gaat ook 'De aanslag weg' en het 'Zwarte Licht'. Het iseen immo rele vraag van die demon." Ryan van den Akker in VARA TV- Magazine: „Voorlopig heb ik bij het speler 'Cyrano' nog elke avond de kout rillingen als om kwart over acht het orkest begint en niet meer o houdt voor kwart over elf. Het is heerlijk om te zingen; als ik op het toneel sta, stijg ik op en dai heb ik Danny tegenover me, die me met zijn aardse instelling w| met beide benen op de grond trekt. Maar af en toe sta ik dood angsten uit of 't allemaal weer 2 lukken. Je kunt nooit zeggen: vanavond doe ik het wat rustigej aan, 't is gewoon topsport." Christina Appelgate, alias Kelly li 'Married with Children' in Veronii Ik ben een kind van detelevisj Toen ik drie maanden was, kwa1 ik al op de buis, op mijn zevend verdiende ik genoeg om een hu te kunnen kopen en op mijn zes tiende ben ik van school afgega om me full-time op mijn carrièn te kunnen storten. Ik ben het al leen zat dat je steeds met een kind-ster wordt vergeleken. Je moet keihard werken om aan ro' len te komen. Als je dat niet doi lig je eruit zodra de eerste rimpt op je gezicht verschijnen." Jay Mclnerney, schrijver van het boek 'Bright lights, big city' in Hu mo: „Een overdosis...Aids...het had gekund. Maar ik heb besloten vj mijn leven geen eenakter te ma ken." Mary-Lou van Steenis: „Ik weet van mezelf dat ik heel afstandeli kan zijn." foto»ai Mary-Lou van Steenis in Revu: •„Ik weet van mezelf dat ik heel 1 afstandelijk kan zijn. En heel erj op mezelf, waardoor mensen de' j ken dat ik arrogant ben. En dan ga ik niet iedereen uitleggen dat dit niet zo is." j Robert ten Brink in Revu: „Waar het programma toe leidt? Je bedoelt op tv bij 'All you need is love' een afspraakje maken, trouwen, scheiden en bij 'Vinger aan de pols' een kind krijgen? Weet je wat ik denk? Het leidt hj lemaal nergens toe." Bennie Jolink in Panorama: „We zien onszelf als een leger met manschappen en materiaal. Het zal wel zo zijn dat een en an der agressief overkomt, maar da! is het beslist niet. Vechtpartijen komen tijdens de voorstelling bij na niet voor. Je ziet wel 'ns gaste die tot onder hun nagels getatoe eerd zijn en dan kun je denken.- Poeh, dat kan wel 'ns moeihjkhe den geven, maar juist die gaan b nummers als 'Hen drik Haverkamp' en 'Mam, woar is mien pils' héél leuk voorop in de polonaise." Zangeres Neneh Cher- ry in Revu: ~W „Ik wilde sexy en sensueel overkomen zonder meteen een 'mevrouwtje wijd beens' te lijken." IKON-dramaserie over uit elkaar gaan van ouders IEMIEK HUYERMAN Els en Han Hulshof tijdens een van hun vele n Opbrengst plaat gaat naar Stichting yElk kind op schoolreis9 Vanessa met echtgenoot en hun vier geadopteerde kinderen. Cees van Drongelen: „Ontkennen wat er in ons hoofd speelt is hypocriet' archieffoto rob c. croes

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 10