'De Breinbrekers' zal menige kijker hoofdbrekens bezorgen ËÉwGS Willeke van Ammelrooy in de rol van biechtmoeder Rtv show 'Help': mensen die meer durfden dan ze dachten faberikaat MAANDAG 7 DECEMBER 1992 Gemiste kans om hersenonderzoek toegankelijk te maken In het menselijk brein lig gen ontelbare wetens waardigheden opgesla gen, maar de mens heeft van de hersenen eigenlijk nauwelijks weet. Negentig procent van de kennis die de wetenschap na in tensief hersenonderzoek draagt, is pas in de laatste tien jaar ver worven. Dat neemt niet weg dat hersenonderzoekers nog legio mysteries dienen te ontraadse len. Vooralsnog hult het mense lijke zenuwcentrum zich in ge heimzinnigheid als het gaat om een prangende vraag als: hoe wordt vanuit de bovenkamer het lichaam wordt bestuurd? Evenmin heeft het onderzoek duidelijkheid verschaft over de regie van denkvermogen, zin tuigen, geest en bewustzijn. In de Verenigde Staten zijn de jaren negentig uitgeroepen tot het decennium van de herse nen. In verband daarmee is daar een begin gemaakt met de aanpak van een omvangrijk on derzoeksprogramma. In navol ging daarvan ontfermt de Ne derlandse wetenschap zich deze week over het soortgelijke pro ject 'Brein 2002'. In het verlengde daarvan zegt cineast Jos Withagen de film 'De Breinbrekers', die vanavond (om 22.53 uur) wordt ingepast in de NCRV-reeks Dokument, te hebben vervaardigd om het hersenonderzoek meer onder de publieke aandacht te bren gen. Er hoeft weinig verbeel dingskracht te worden opge wekt om te kunnen veronder stellen dat wetenschappers hun medewerking aan deze docu mentaire hebben verleend in de hoop gelden te genereren, no dig voor nog 'meer onderzoek. „Nu al", weet Withagen, „wordt in de gezondheidszorg eender de van de kosten uitgegeven aan ziekten die verband houden met de hersenen." De bevolking vergrijst en de consequentie daarvan is dat in de toekomst ouderdomsziekten als dementie, de ziekte van Parkinson en hersenbloedingen in toenemende mate zullen voorkomen. Rondgang Arts en filosoof Gert Jan Lok horst maakt in de film 'De Breinbrekers' een rondgang langs de Nederlandse instituten voor hersenonderzoek. In Gro ningen staat de PET-scanner opgesteld, een apparaat dat een waarde van 15 miljoen gulden vertegenwoordigt en hersenen in actie kan laten zien. Ook her senbloedingen kunnen met be hulp van dit apparaat in beeld worden gebracht. Lokhorst geeft het woord aan de Amsterdamse professor Swaab, die niet lang geleden de aandacht op zich vestigde met zijn constatering dat de herse nen van homosexuelen kleiner van afmeting zijn dan die van heterosexuelen. In 'De Brein brekers' filosofeert Swaab over een toekomstige beheersing van de ziekte van Alzheimer. In het verleden werd ervan uit gegaan dat aan de kwaal de vorming van giftig eiwit tussen de her sencellen ten grondslag lag, maar Swaab hangt die theorie niet langer aan. In 'De Breinbre kers' vertelt hij bezig te zijn met het ontwikkelen van de theorie dat beschadigde hersencellen eventueel ook weer kunnen herstellen. In Heemstede gaat Lokhorst op bezoek bij dokter Kasteleijn van het Epileptisch Centrum 'Meer en Bosch'. Zij doet onder zoek naar 'flitsgevoelige' epilep sie. Bij haar op consult is Cindy, een meid van 21, die graag pi loot had willen worden en voor wie het rijbewijs ook nooit weg gelegd zal zijn. „Verder kan ik er goed mee leven, maar in de au to krijg ik al last als het zonlicht tussen de bomen doorspeelt. En nu onder de flitslamp komt ook weer dat gevoel alsof ik schokjes krijg in de borststreek." Nadeel Het nadeel van arts/filosoof Lokhorst in de rol van ondervra ger is dat veel van wat de geïn terviewden vertellen hem ver trouwd voorkomt. Hoe goed hij mogelijk ook gecoached en ge regisseerd moge zijn, door zijn gebrek aan ervaring als intervie wer blijkt hij onvoldoende in staat de geraadpleegde weten schappers te verleiden tot een meer toegankelijke benadering van de materie. Wetenschappers zijn meer en meer geneigd de deuren van hun laboratoria open te gooien. Maar, zo brengt 'De Breinbre kers' onbedoeld en tegelijk ge nadeloos aan het licht, menige hoogleraar bedient zich on veranderd van klinisch jargon uit vrees anders niet serieus te worden genomen door de ge achte collegae. En wat heet dan toegankelijk? Met name de Amsterdamse professor Wadman mag zich staande voor het schoolbord, niet geremd door enige inter ruptie van Lokhorst, verliezen in een gedetailleerde verhande ling. In de collegezaal of op een symposium zal zijn exposé over de mogelijke werking van het geheugen vermoedelijk een hoog appreciatiegehalte heb ben, maar het zal waarschijnlijk het bevattingsvermogen van de gemiddelde tv-kijker verre te boven gaan. Cynisch geformuleerd had Withagen voor zijn film geen betere titel kunnen kiezen. De man die tv-programma's pleegt STARDOM Prof. dr. Swaab, directeur van het Nederlands Herseninstituut, is een van de Breinbrekers die vanavond te zien zijn in de NCRV-reeks 'Doku ment' foto ronald sweering te produceren onder de ambi tieuze firmanaam 'Meesterwer ken', heeft een film gemaakt die heel wat kijkers hoofdbrekens zal bezorgen. Ais ze tenminste na de causerie van Wadman niet zijn afgehaakt. „Achteraf bezien is het mis schien toch een te ambitieus project geweest", erkent Gert Jan Lokhorst heel openhartig. „Er zijn nu vier aspecten van het hersenonderzoek belicht, misschien was het beter ge weest om ons te beperken tot bijvoorbeeld epilepsie." De makers van 'De Breinbre kers' geven overigens toe dat ze lang niet alles snappen van wat in de film is te zien. Regisseur Jan Louter „Als je over hersen onderzoek een programma wil maken, weet je bij voorbaat dat je begint aan iets verschrikkelijk ingewikkelds. Zo ingewikkeld dat je een soort basis onder de materie moet leggen. Voer je de versimpeling te ver door, dan kom je voor het dilemma te staan of wetenschap nog wel wetenschap is." Cineast Withagen: „Soms had ik ook het idee: dit kan ik niet meer volgen. Toen we aan het filmen waren hebben we dan ook gedacht: mocht het daar en daar onduidelijk blijven, laten we onze fascinatie voor het her senonderzoek dan doorgeven." Daar was Ger van Dongen, eindredacteur tv-documentai- res bij de NCRV, wel voor te porren. „Wetenschap is tv-on- vriendelijk. Als eindredacteur moet je je dan wel tien keer be denken voordat je eraan begint. Ik besef ook wel dat de meeste kijkers niet alles zullen begrij pen van wat ze in deze film te zien krijgen. Maar de vormge ving is zo aantrekkelijk dat er soms een prachtige waas van geheimzinnigheid wordt opge roepen." (Het Dokument: 'De Brein brekers'; Nederland 1, van avond om 22.53 uur) Ruiken als megaster Michael Jackson. Ook dat is nu mogelijk. De zanger heeft een parfumlijn op de markt gebracht. Voor de mannen is er het geurtje 'Legen de de Michael Jackson' en de vrouwen kunnen zich hullen in 'Mystique de Michael'. Een flesje kost 50 gulden en is voorzien van een hologram van Michael. Lisa Marie Presley, dochter van de King, heeft het leven ge schonken aan een zoon. Deze jongste telg Lisa Marie heeft al een dochtertje zal niet wor den vernoemd naar zijn beroem de grootvader. Dat zou te veel druk op het ventje uitoefenen. Hoe zoonlief nu wel gaat heten is nog volstrekt onduidelijk. Dat het kind er staks met zijn zus warm pjes bijzit is inmiddels wel be kend. Lisa Marie erft over enkele jaren een vermogen van 100 mil joen gulden. Je zal maar idolaat zijn van Madonna en niet haar nieuwe film 'Body of evidence' mogen. In de rolprent zitten heel wat ero tische scènes en dat is de Ameri kaanse filmkeuring in het ver keerde keelgat geschoten. Als de film niet wordt gekuisd komen jonge fans de bioscoop niet in. Gert-Jan Dröge is bezig de laatste hand te leggen aan een nieuwe serie van 'Glamourland'. Dröge heeft in verschillende lan den beroemdheden gefilmd en uiteraard op de korrel genomen. De laatste afleveringen van het society-programma beloven dan ook weer een groots spektakel te worden. Wat Dröge na 'Glamour land' voor het kijkerspubliek in petto heeft, is nog niet bekend. Snelle jongen, Rob de Nijs, Rob de Nijs is op de weg een ware snelheidsduivel. foto united photos de boer ook al wordt hij eind deze maand dan vijftig. Soms rijdt hij, althans zijn particuliere chauffeur, zich zelf voorbij. Vooral 's nachts na een optreden wil dat nog wel eens gebeuren. Van de week werd de zanger op de A 28 ge snapt door de Amersfoortse poli tie. De Nijs liefde voor gas op de plank vertaalde zich in een snel heid van 180 kilometet per uur, waar maximaal 120 kilometer per uur was toegestaan. Overi gens hadden agenten in Zeist al om assistentie van collega's in de omtrek gevraagd; in het wagen park van de Zeister politie was zo' gauw geen auto te vinden die de Mercedes kon bijhouden. De Nijs werd uiteindelijk op de bon ge slingerd en moest zijn vluggertje bovendien bekopen met een fik-L se verkoudheid. Het schijnt niet meer zo te bo teren tussen John McEnroe en Ta- tum O'Neal. Op de tennisbaan gaan de jaren tellen, Tatum daar entegen wil haar filmcarrière een nieuwe start geven. Zowel Mac als Tatum heeft nu een advocaat in de arm genomen. Of de juris ten bezig zijn een pleidooi te ver vaardigen voor de houdbaarheid van dit huwelijk laat zich voorals nog raden. CLOSE UP Gerard van Putten Het Faberikaat als wanprodukt Dc tv is ccn buitenge woon vraatzuchtig medium. In de loop van, zeg maar, het visuele tijd perk zijn heel wat prominenten roemloos opgegaan in het im mense peloton van grauwe ano nymi. En hedendaagse pro grammamakers moeten al hun creativiteit aanwenden om niet te worden gekastijd door het herhaaldelijk uitgesproken ver moeden dat alles al eens is be dacht. De betrekkelijkheid van tv-be- kendheid ligt ook opgesloten in het gegeven dat verdiensten die een relatie hebben met het ver leden absoluut niet tellen. An ders dan in menig buitenland is roem beperkt houdbaar. Geen tv-persoonlijkheid die zich er hier tot in lengten van jaren op kan beroemen ooit iets aardigs op de buis te hebben gebracht. Neem NCRV-coryfeeën als Jan Fillekers en Henk van der Horst. Ze tekenden mede voor de suc cesformule van Farce Majeure en Showroom, maar het is ook hun tragiek dat het verleden in het heden amper van belang is. Het tempo van de hedendaagse maatschappij is nauwelijks nog bij te benen en de tv gedraagt zich wat dat betreft als een stra lend symbool. Het mag dan ook geen bevreemding wekken dat sommige beeldbuisexperts pro gramma's amper de tijd van ge wenning gunnen. Het Faberikaat is door tal van beroepskijkers al na de eerste aflevering zonder enig mededo gen als een wanprodukt door gedraaid. Nu doet de ultra-ou bollige titel ook het ergste vre zen. Peterselie had trouwens ook gekund, want Peter Faber komt op zijn wijze dertig minu ten lang in beeld. Het voordeel van deze acteur is dat hij geen misverstanden oproept. Welke rol hij ook speelt, Faber blijft onder alle omstandigheden Fa ber. Of hij nu uit zijn busje stapt als hoofd sponsorwerving in buitengewone dienst, als straat zanger of als wufte hittepetit, Peter Faber blijft ook als Petra Faber gewoon Peter Faber. Hoog op de hakken tippelde Fa ber deze week achter op jaren gekomen stellen aan om te vra- pet met in zijn onmiddellijke nabijheid een 65 plus-perma- nentje meende dat wel te we ten. Zijn ideale vrouw moest huiselijk zijn en goed kunnen koken. En trouw zijn, vulde zij maar alvast aan. En aan al die eigenschappen meende zij wel te voldoen. Sterker nog, zij was volgens zichzelf de ideale vrouw en hij knikte maar braaf van ja. Dan had een ander stel het hart meer op de tong. Faber zag voor zich een paar, dat de gouden bruiloft al achter de rug had. Maar huwelijksgeluk hoeft blijk baar niet altijd samen te gaan met de duur van een relatie. Wat dat betreft liet Het Faberi kaat zich laatst van z'n meest onthullende en leerzame kant Doodgemoedereerd gaf me vrouw prijs dat ze bij die man, zo te zien een kloon van een Wim de Bie-typetje, was geble ven omdat ze nooit een ander had kunnen krijgen. Kan het dodelijker? Van zichzelf gaf ze hoog op, mevrouw presenteer de zich als de ideale vrouw. Want beargumenteerde ze haar stelling: ze was sportief, zwom en deed op haar manier nog aan fitness en ze vervaardigde kerstkaarten als het zo uitkwam. Zwelgen in zelfingenomenheid, daar leek het op. De kloon van het De Bie-typetje achtte het dan ook gepast van onder zijn pet iets te zeggen. „Ideale vrouw en gij geleuft dat? Het Faberikaat (met van links naar rechts Henk van der Horst, Peter Faber en Jan Fillekers) is door tal van be roepskijkers al na de eerste aflevering als wanprodukt doorgedraaid. foto pr Ideale vrouwen bestaan niet. Al lemaal wéaéterverf." Zij van Faber: „Maar u houdt het anders wel heel lang met el kaar uit." Antwoord van De Bie: „Wat moet je anders?" Hadden Jan Fillekers en Henk van der Horst het daar maar bij gelaten. Maar in hun opvatting over een op zich amusante tv- bezigheid als Nederlandertje kijken past het om ook nog een paar zogenaamd humoristische sketches te vervaardigen. De tijd heeft niet stil gestaan en dat komt schrijnend aan het licht, als Faber in de huid van bij voorbeeld een sponsorwerver mag kruipen. Triest om te zeggen, maar het is eigenlijk te zielig voor woorden. Faber als Faber in witte regenjas en met bril op de neus meldt welgemoed sponsors te werven als directeur van de bv Eigenbe lang. Onlangs moest dit type, zo vertelt Faber verder het verhaal, een kruissteek klep aorta om- keer-operatie ondergaan. En nu komt de uitsmijter: als rechtge aard doe-het-zelver heeft hij de operatie laten financieren door een firma voor doe-het-zelvers, genaamd De Beitel. Wat te vrezen viel, werd kort daarop bewaarheid: het kan er ger. Regenjas met bril had een keten van reisbureau's zo ver weten te krijgen om een wapen stilstand van drie weken in Bos nië te financieren. Het mes zou daarbij aan twee kanten snij den. Het plan voorzag er in de Bosniërs zo rond de kerst mas saal naar Benidorm en de Algar- ve te evacueren, teneinde de Nederlandse toeristen in de ge legenheid te stellen op hun ge mak „er zijn immers geen mensen meer die op elkaar schieten" het geteisterde Bosnië op alle toeristische aan trekkelijkheden te wegen. Er zijn mensen die niet van op houden weten. Hoe passé kan iemand in de tegenwoordige tijd zijn. Sketches als deze kun nen niet meer, dit zijn teksten van de hand van tekstschrijvers bij wie de fut er al lang uit is, maar die tegen beter weten in de onvermijdelijk naderende vut-Ieeftijd van zich weg probe ren te schrijven. NCRV grijp in. Voorkom dat mensen met een alleszins verdienstelijk tv-verle den helemaal worden opgeslokt door dat vraatzuchtige medium. En Faber, ach, over hem hoeft niemand in te zitten. Hij valt al tijd wel weer in een of andere film te persen waarin hij Faber kan spelen. voor hun eigen rechten of die van hun medemens. Het zijn ontroerende, geesti- tot veel meer toekijken. nooit met kleine criminaliteit of ge, spannende verhalen, aanverwante zaken in aanraking geko- Duidelijk is dat mense men? Een gestolen fiets, krassen op de in staat zijn dan alleen auto, gesjoemel met een uitkering, be- Der serie is bedoeld om de discussie dreigingen, een vernielde telefooncel, die mentaliteit op gang te brengen. De Dergelijke zaken zijn normaal geworden lijst van onderwerpen die in 'Help' aan hebben alles te maken met de heer- de orde komen is zeer uiteenlopend: dis sende mentaliteit mentaliteit.van: 'ach laat mas eenmaal niet anders". Om deze mentaliteit gaat he De criminatie, burenruzie, kindermishande- t is nu ling, telefoonterreur. doorrijden na een aanrijding, gokverslaving enzovoorts. Per de 13- aflevering komen twee onderwerpen i Delphine Tilman als Nicolien in de nieuwe dramaserie 'Help' delige NCRV-serie 'Help'. Het is een bod. Een vast terugkerend element zijn reeks gedramatiseerde verhalen, geba- de gesprekken tussen de oudere journa- s gebeurtenissen. De kijjker list Hugo en krantenbezorger Gerrit. (Help, vanaf vanavond iedere maan dag, 19.28 uur, Nederland 1) die de verandering wèl hun mond open durf den te doen. Mensen die opkwar Het geweten ontlasten in NCRV'S 'Bekentenissen' HILVERSUM SUSANNE VAN VELZEN Naast actrice, regis seur en schrijfster is Willeke van Ammel rooy sinds kort ook biechtmoe der. In die rol is ze vanavond bij de NCRV voor het eerst te zien. Ze presenteert het nieuwe tele visieprogramma 'Bekentenis sen', waarin mensen hun gewe ten kunnen ontlasten. Willeke van Ammelrooy zet in het pro gramma aan tot het doen van een bekentenis. Een panel van bekende en onbekende Neder landers geven na de bekentenis advies en ondersteuning. Anonimiteit speelt een hele grote rol in het programma. De gast blijft door middel van een wand gescheiden van het panel en de presentatrice. Zij zien evenals de kijker thuis slechts een kleine glimp van de gast. Die glimp is niet meer dan een silhouet en een gezicht dat door de camera onherkenbaar is ge maakt. De gast kan wel door de wand kijken en ziet Willeke en het panel in een rose gekleurde wereld. De anonimiteit gaat zelfs zó ver dat Willeke voor de opname geen woord gewisseld heeft met haar gast en absoluut niet weet wat de bekentenis is. Slechts één redacteur heeft van begin tot eind contact met de per soon. „Ik vind die confrontatie op het allerlaatste moment pri ma. Daar heb ik geen moeite mee. Ik hoef niet per se iemand goed te kennen voordat ik er een warm en diep gesprek mee kan voeren." Knuffelen Ze voegt er aan toe dat ze af en toe wel schrok van de verhalen die mensen haar in de studio vertelden. „Een vrouw zei bij voorbeeld dat ze zichzelf zo waardeloos en lelijk vond. Ik wist niet dat sommige mensen zo vreselijk met zichzelf in de knoop zitten." Willeke had het er na de eerste opnames wel eens moeilijk mee dat ze de gast na afloop niet even kon spre ken. „Ik zou ze het liefst even beetpakken. Even knuffelen." Volgens eindredacteur Hans Sleeuwenhoek is voor de pre sentatie van 'Bekentenissen' voor Willeke van Ammelrooy gekozen omdat ze „een wat ou dere rijpe vrouw is." We zoch ten in ieder geval een vrouw en iemand die een hoop vertrou wen uitstraalt. We hebben ook heel bewust naar een bekend gezicht gezocht omdat de kijker zich daar makkelijker mee kan identificeren. Willeke heeft weliswaar geen ervaring met presenteren van televisiepro gramma's, maar ze heeft ge noeg ervaring met het medi- Mensen gaan te biecht bij Willeke van Ammelrooy. foto archief urn." Het idee voor 'Bekentenis sen' is vorig jaar ontstaan achter de schermen bij Rondom Tien. Sleeuwenhoek: „We merkten bij het maken van dat programma dat veel mensen best wilden praten over hun problemen, maar dan alleen onherkenbaar in beeld. In Italië zijn we gaan kijken bij een soortgelijk pro gramma waarin mensen ano niem hun verhaal vertellen. Dat programma was heel erg voyeu ristisch. zo wilden wij het dus absoluut niet. Het moet bij de NCRV passen. Integer zijn." Reacties Voorlopig zendt de NCRV vier afleveringen van 'Bekentenis sen' uit. De reacties op de op roepen die de redactie heeft ge daan waren niet overweldigend. Zo'n vijftien mensen reageer den. „Dat waren grotendeels mensen die met hun homo seksualiteit zaten. Getrouwde mannen die nooit hebben ver teld dat ze homoseksueel zijn." Deze mensen vielen af v kentenissen'. Het moet volgens Sleeuwenhoek meer gaan om iets wat een persoon in het ver leden heeft gedaan. Dat kan va riëren van een bankoverval tot iemand bedrogen hebben en van seksueel misbruik tot moord. „Met een moord zijn we wel heel voorzichtig. Het moet niet zo zijn dat de politie na de uit zending bij ons aanklopt en vraagt om de identiteit van de gast bekend te maken. We over leggen in twijfelgevallen met onze juristen. Een moord kan bij voorbeeld al heel lang ver jaard zijn en dat hoeft geen pro blemen op te leveren." Ondanks de soms vreselijke dingen die de gasten bekennen (de NCRV wil liever niet dat van tevoren bekend wordt wat de gasten gedaan hebben) blijft Willeke van Ammelrooy heel begripvol. „Ik mag reageren hoe ik wil en zou me dus ook kwaad kunnen maken. Dat is tijdens de eerste vier opnames niet ge beurd. Ik start het gesprek op basis van begrip. Iemand lucht schuldbewust zijn hart en daf wekt al snel begrip op." ('Bekentenissen' dinsdag 8 de cember, 22.34 uur Nederland

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 12