Leiden Regio Moeders klagen over speelzalen Leidse 'Lou de Jong' is nu voltooid Ritzen onder vuur bij studenten Minerva Auto's blijven door Noordeinde rijden Nog geen oordeel stationstunnel t HET RAPENBURG M F'OTOHENK 8' 'Herstel Rijnkade in oude luister' DINSDAG 1 DECEMBER 1992 11 ioman leefmans erna straatsma cert v WIM WEGMAN Man na taxi-ruzie mishandeld leiden Een 33-jarige Leidenaar is zondagmiddag in een taxi op het Stationsplein door twee mannen misnandeld. De man was in de enige taxi gestapt die op dat moment beschikbaar was. Dat was niet naar de zin van een viertal onbekenden, twee mannen en twee vrouwen tussen de 20 en 25 jaar oud. De twee mannen begonnen de Leidenaar te schoppen en te slaan terwijl hij in de taxi zat. Op verzoek van de taxichauffeur stapte het slachtoffer uit om erger te voorkomen, waarna het kwartet de taxi in bezit nam en door de chauffeur naar een onbekende bestemming werd vervoerd. De Leidenaar liep kneuzingen en een spierver- rekking op, maar hij hoefde zich niet onders doktersbehandeling te stellen. Hij heeft aangifte gedaan van mishandeling. Laatste overlast van Veronieabar leiden De Veronieabar aan de Beestenmarkt heeft aan het eind van zijn bestaan gisteravond nog voor geluidsoverlast gezorgd. Er was een afscheidsfeest aan de gang en de muziek stoorde de omwonenden. De politie kwam omstreeks twee uur controleren. Op dat moment was Leidse Kees net uitgezongen en was er een soundmixshow aan de gang. De eigenaar beloofde beterschap, maar een uur later wera door omwonenden weer geklaagd. Óp dat moment was het feest echter afgelopen en de geluidsoverlast van de ter ziele gegane Veronieabar voorgoed uit de wereld. leiden «gert visser Het verzoek van bewoners van het Noordeinde om deze straat autovrij te maken, is door de Raad van State afgewezen. De poging van de bewoners om de overlast van het verkeer terug te dringen, dateert al van 1988 toen de gemeente op een deel van de straat eenrichtingverkeer instelde. De bewoners meenden dat deze maatregel niet ver genoeg ging omdat autobussen en taxi's van de maatregel werden uitgezonderd en tekenden be roep aan. Een jaar later werd het besluit echter door de ge meente teruggedraaid omdat het verkeer door de gedeeltelij ke afsluiting volledig vastliep. Veel automobilisten konden geen uitweg vinden en negeer den het inrijverbod op het Noordeinde. De politie zag geen kans de overtreders aan te pak ken en het inrijverbod te hand haven. Voor de bewoners was het terugdraaien van het inrij verbod een grote teleurstelling. Begin dit jaar betoogden zij voor de Raad van State dat de drukte op het Noordeinde (ge schat wordt dat er in 2000 dage lijks 9000 auto's zullen rijden) zorgt voor geluids- en stank overlast. Bovendien zouden de panden aan het Noordeinde schade oplopen door trillingen als gevolg van het autoverkeer. Volgens de Raad van State gaat de geluidsoverlast de nor men echter niet te boven. Dat geldt ook voor de luchtveront reiniging. Daarom is er volgens de Raad van State geen reden om de gemeente terug te flui ten. De Raad wijst er bovendien op dat bij het autoluw maken van de Leidse binnenstad, de verkeerssituatie op het Noord einde opnieuw wordt bekeken. De Raad vindt het niet juist dat daarop nu al op wordt vooruit gelopen. Wethouder j. Walen kamp (verkeer) verklaarde giste ren nog geen idee te hebben wat er precies met het Noord- einde gaat gebeuren. In de loop van volgend jaar zal dat duide lijk worden. Moeders van kinderen van 't Pinkeltje en 't Sprongetje in Leiden-Noord zijn klagen steen en been over deze twee peuterspeelzalen. In een brief aan de directeur van de Stichting Sociaal Kultureel Werk in Leiden (SKIL) kondi gen zij aan met hem te komen praten. buurthuis gevestigd, 't Pinkeltje staat een eindje verderop. De moeders van 't Pinkeltje willen zo min mogelijk te maken heb ben met de coördinator van het buurthuis. Die zou hen onbe hoorlijk behandelen en twee- en driejarige peuters door el kaar husselen als de peuterleid ster ziek is. Volgens de moeders speelt de coördinator de baas zonder dat hij rekening houdt met hun wensen. Zo zou hij zonder enig overleg de prijs hebben verdub beld van de koffie die de moe ders drinken als ze hun kinde ren bij de peuterspeelzalen af zetten. Volgens adjunct-directeur T. Fluitsma van komt de kritiek niet uit de lucht vallen. „Waar mee ik zeker niet wil zeggen dat er niets aan de hand is. Als waar is wat de moeders schrijven, dan moet er zeker wat gebeu- Volgens de moeders is onlangs een tweejarige peuter weggelo pen. Wegens ziekte moest een stagiaire in haar eentje een peu- tergroep draaien. De onervaren peuterleidster is achter de klei ne vluchteling aan gegaan. De andere kinderen werden alleen gelaten. Verder moeten ouders dikwijls voor de gesloten deur wachten. Vooral als er op vrij dag leidsters ziek zijn gaat het mis. Van buurthuis 't Spoortje is er dan ook niemand die de deur kan openen. De zes moeders die de brief hebben opgesteld beweren dat de sfeer in het buurthuis 'zoda nig is verziekt dat de peuterleid sters niet meer kunnen functio- Beide peuterspeelzalen beho ren organisatorisch bij buurt huis 't Spoortje aan de Bern- hardkade. 't Sprongetje is in het „Dat verhaal van die stagiaire springt er wat mij betreft uit. Als de peuterleidsters ziek zijn kun je de zalen beter sluiten dan aan een stagiaire overlaten. Overi gens is er een nieuw vervan- gingsbeleid op komst waarbij ervaren vrijwilligsters betaald kunnen worden. Dat biedt wel lichtuitkomst." Op de achtergrond speelt vol gens Fluitsma de discussie over de kinderopvang in de wijk mee. Er is een initiatiefgroep opgestaan in Leiden-Noord die bij de nieuwbouw achter het buurthuis alle vormen van kin deropvang bijeen wil brengen. SKIL is daar volgens Fluitsma niet op tegen maar kan zich ook voorstellen dat de bij 't Spoortje behorende peuterspeelzalen daar gewoon blijven. „Van de moeders die de brief hebben geschreven, zitten er ook een paar bij de initiatiefgroep." Verder is volgens Fluitsma 't Pinkeltje altijd een wat zelfstan diger opererende peuterspeel zaal geweest. „Dat komt ge woon doordat deze peuter speelzaal niet in het buurthuis zit. Wij willen die band verstevi gen want 't Pinkeltje hoort ge woon bij 't Spoortje." leiden loman leefaaans De gemeentelijke welstandscommissie heeft gis teravond positief noch negatief kunnen oordelen over de 'schoonheid' van de nieuwe stationstun nel. De commissie beschikte slechts over één plattegrond en die was van het totale gebied. Daar was voor de commissieleden niets aan af te lezen. Het ontwerp is dan ook aangehouden. „En dan te bedenken dat de ontwerpers van de stationsplannen, in het verleden zelfs voor klein ste wandjes, die toch achter andere bouwwerken zouden verdwijnen, persóónlijk uitleg kwamen geven. Dit is weer het tegenovergestelde. Eén simpele kaart. Daar doen we dus niks mee", aldus commissielid W. Smits. En daar dachten de andere commissieleden hetzelfde over. Zij wilden tekeningen zien van tunnelwanden, ingangen, eventuele hekwerken, de plaats en vorm van de verlichting en de verde re afwerking. Totdat daar meer over bekend is, zal de commissie geen uitspraak doen. Aan burge meester en wethouders is nu gevraagd om bij de volgende vergadering, half december, de bijbeho rende detailtekeningen te overleggen, alvorens een oordeel over de schoonheid, hét doel van de welstandcommissie, kan worden geveld. Laatste deel Rapenburgserie belicht universitaire gebouwen leiden emiel fangmann Met 'Het Rijck van Pallas' is gis termiddag het zesde en laatste deel van de monumentale serie over de geschiedenis van het Rapenburg gepresenteerd. In het Academiegebouw, dat in dit deel uitgebreid aan de orde komt. 'Het Rijck van Pallas', ge noemd naar de Griekse godin der wijsheid Pallas Athene, be- handelt het gedeelte Rapenbrug 59 tot 73. Daar bevinden zich vooral de universitaire panden van 'de mooiste gracht ter we reld'. Het deel wordt ingeleid door R. Ekkart met een essay over Leidse portretschilders) en W. Otterspeer (met een verhaal over het streven naar zelfstan digheid van de universiteit rond 1900). Met de publikatie is een on derzoek afgesloten dat in 1977 begon en waarvan zes jaar terug het eerste deel het licht zag. „Met vriendelijk ironie wordt het wel een soort Lou de Jong- reeks genoemd", zo sprak hoogleraar kunstgeschiedenis C. Willemijn Fock gisteren. De zes delen (4470 pagina's in totaal) mogen uniek in Europa en waarschijnlijk in de wereld worden genoemd. Nog nergens is immers de wooncultuur van een complete straat zo uitge breid beschreven. Daarvoor wa ren de belangrijkste bronnen de 260 boedelinventarissen van de 64 beschreven panden, die in hun geheel zijn gepubliceerd. De beschrijving werd aangevuld met de gegevens over de bewo ners, waarvoor bijvoorbeeld brieven en dagboeken een bron vormden. Professor Fock illustreerde dat de historische beschrijving van het Rapenburg eigenlijk nooit af is. „Van de zomer kwam ik in Engeland in een middeleeuws kasteel Brusselse wandtapijten tegen. Die bleken van de familie Van Leyden die jaren aan het Rapenburg heeft gewoond." De andere samen steller, emeritus hoogleraar H. Lunsingh Scheurleer verhaalde van ae verdwenen Leidse Restauratie van Academiegebouw Secretaris D. den Os van Leidse Universiteit maakte gisteren bekend dat de uni versiteit tot 2000 jaarlijks 35 duizend gulden over heeft voor restauratie van het Aca demiegebouw, Rapenburg 73. Het gaat dan in de eerste plaats om de vele portretten van hoogleraren in het ge bouw en het interieur van bijvoorbeeld de tuin- en regentenkamer. schoorsteenmantel die ten slot te na een aantal veilingen in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires terecht kwam. Lunsingh Scheurleer was be trokken bij de herinrichting van het Paleis op den Dam en het Loo in Apeldoorn en stond in de jaren zestig aan de basis van het Rapenburg-project, dat later door zijn leerling Willemijn Fock werd uitgevoerd en nu is voltooid. De derde samensteller, A. van Dissel, werd gisteren her dacht. Hij overleed dit jaar on verwacht. De status van het Rapenburg is niet altijd zo groot geweest als tegenwoordig, zo werd ook nog eens in herinnering gebracht. Begin deze eeuw wilde men het water, dat toen stonk en ver vuild was, vervangen door plantsoenen. Het beeld van burgemeester Van der Werff zou daarbij worden verplaatst naar het Academiegebouw. Daar heeft het gemeentebe stuur, samen met de pasopge richte vereniging Oud-Leiden, een stokje voor gestoken. Th. H. Lunsingh Scheurleer, C. Wille mijn Fock en A.J. van Dissel: Hel Ra penburg, geschiedenis van een Leidse gracht. Deel VI A en B, 874 pagina's, 55 gulden. Index van personen op de serie, 158 blz, 10 gulden. Te verkrij gen bij hei Kunsthistorisch instituut, Geschiedenis van een Leidse gracht Minister Ritzen kreeg het gisteren tijdens een forum in studentensociëteit Minerva zwaar te verduren, Wat is het verschil met Deetman?' leiden emiel fangmann Het onderwijsbeleid van minis ter Jo Ritzen (PvdA) kwam giste ren in een afgeladen sociëteit Minerva zwaar onder vuur te liggen. „De kwaliteit van het on derwijs verloedert", was het hardste verwijt dat hij kreeg. Het was een van de weinige ke ren dat de bewindsman 'het een beetje zat was' en zich 'in zijn kuif gepikt voelde'. Waarop hij de ongelovige studenten nog eens voorhield dat het hoger onderwijs in Nederland toch echt nog tot het het betere in Europa behoort. Over zijn nieuwste plan, de basisbeurs afhankelijk te maken van het ouderlijk inkomen, was hij kort. Het kabinet heeft lijnen uitgezet voor de bezuinigingen. In het voorjaar komen nadere voorstellen hoe het met het hui dige stelsel in de tweede helft van de jaren negentig moet. In het door de Jonge Socialis ten georganiseerde forum, on der leiding van PvdA-voorzitter Felix Rottenberg, verdedigde Ritzen de invoering van de tem pobeurs, die hij vanaf volgend jaar wil invoeren. Daarbij moe ten studenten dan in hun eerste jaar 10 procent en in het vol gende enkele tientallen procen ten van de leerstof halen, willen ze hun basisbeurs niet kwijtra ken. Die wordt anders omgezet in een rentedragende lening. „U hier zou er blij mee moeten zijn, want het komt juist de wèl studerenden ten goede." Naast studiefinanciering kwam ook de kwaliteit van het onderwijs ter sprake. Stüdente I. Pserhof vond dat studenten het wettelijk recht moeten krijgen om enquêtes te houden over die kwaliteit. Ook bij sollicitatie van docenten zouden ze in vloed moeten krijgen. Met het glas in de hand en met de dictie van wijlen Molly Geertsema viel een Minervaan haar echter af. „Excellentie, je laat de gehange ne toch ook de beul niet kie zen". Ritzen was het met de studente wel gedeeltelijk eens, maar vond 'een wet een uiterste middel' om deze inspraak te re gelen. „Ik ben meer voor afspra- Voorzitter Simone van Geest van de Landelijke Studenten vakbond wond zich vanuit de zaal op over het voornemen na de propedeuse in de studie zwaarder te selecteren. Ook hoogleraar rechten H. van Gun- steren vond al die tussentijdse controles ook weer bij de tempobeurs lastig en cor rumperend. Het zou maar tot allerlei gesjoemel om een puntje meer of minder leiden om toch aan de eis te voldoen. Liever zag hij een toelatingsexa men vóór de studie. Maar Rit zen noemde het vwo-examen goed genoeg en nog eens zo'n selectie vooraf 'geen Haarlem merolie' te vinden. Het bleef gisteravond bij woorden en een door de Leidse STROP (Studenten Tegen Rit- zens Onderwijs Politiek) aange boden petitie met 2400 meren deels Leidse handtekeningen tégen zijn beleid. Rottenberg: „De minister telt eventjes." Ritzen zei ten slotte evengoed blij te zijn met de assertieve, kritische student van tegen woordig. „Zo'n student zoals die dus hier in de zaal zit." Wat hem overigens op de toewer- ping 'slijmbal, slijmbal' kwam te staan. De studenten vielen na afloop ook Rottenberg aan op de ma nier waarop hij het debat had geleid. Hem werd manipulatie verweten, omdat hij hun vragen een eigen draai had gegeven in het gesprek met zijn partijge noot. Rottenberg zei een andere stijl dan gebruikelijk te hante ren. „En daarbij: ik heb toch ge vraagd wat nu het verschil met de vorige minister Deetman was. Dat is toch een lastige vraag." Ook Ritzen kon imm- mers geen grote verschillen op- Algemene en Academische Boekhandel oensdag 2 december 1992 i 15.00 uur tot 16.30 uur Max Velthuijs van de Gouden Griffel en Zilveren Pe voor het boek: "Kikkeren het Vogeltje") zijn nieuwste boek "Kikker in de Kou" en overig werk bij Boekhandel Kooyker Breestraat 93, 2311 CK Leiden. tel.:071-160500, fax: 071-144439. leiden loman leefmans De Nonnenbrug over het Rapenburg in vroeger tijden. foto archief Doelensteeg 16. Gemeente-archief, telijk te bestellen (voor verzending Rapen burgpro jekt Leiden of bankgiro Lakenhal, boeken 8,50 gulden extra, Index 6,50 49.94.22.503 l.n.v. prof. dr. C. Fock, Bewoners van de Rijnkade willen dat hun straat aan de Nieuwe Rijn in oude luister wordt her steld. In een deze zomer gehouden enquête, werd meermalen gevraagd om de antieke lantaarnpa len op straat, bootogen aan het water en nieuwe bomen. De gemeente gaat de bewoners een eind tegemoet komen. De enquête werd gehouden op initiatief van twee bewoners. Aanleiding was het feit dat bij verschillende herbestratingen de Rijnkaders niet bij de uitvoering werden betrokken: „En dat wilde we nu eens een keer voor zijn", legt R. Vogelaar, een van de initiatienemers uit. Van de 23 wooneenheden (17 huizen) aan de Rijnkade werden 21 formulieren ingevuld. En uit de antwoorden en opmerkingen werd een ver- nen tfe singels neer. langlijst samengesteld dat aan de gemeente werd voorgelegd. Ambtenaar K. Cusell liet gistermiddag tijdens een vergadering van Zeeheldenbuurtbewoners weten dat aan de meeste eisen zal worden vol daan. De stoepen worden breder, er komen nieu we paaltjes, de straat is inmiddels al 30-kilometer gebied maar eventueel komen daar nog drempels bij. Verder komen er bootogen aan ae nel ver nieuwde kade zodat pleziervaartuigen makkelij ker aan kunnen leggen en de kale grond waar vroeger een huis stond, mag door de bewoners als parkeerplaats worden gebruikt. Cusell meldde vervolgens dat de komst van nieuwe bomen nog niet helemaal zeker is. Het enige waar hij de bewoners helemaal in moest te leurstellen, was de terugkeer van de antieke lan taarnpalen. IX- gemeente zet deze alleen nog hin de sir

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 11