'Zo word ik niet beter'
De positieve
uitstraling
van Oltmans
Sport
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1992
25
REDACTIE: HERMAN JOUSTRA AD VAN K.
ROB ONDERWATER*
A BROUWER DE KONING
Het wil nog niet echt vlot
ten met Dennis Krijgs
man. De 20-jarige Alphe-
naar, afkomstig van ARC,
zit nu alweer anderhalf
jaar bij Vitesse. Zit, want
van spelen is tot nu toe
niet veel terechtgekomen.
Zo zat hij afgelopen don
derdag op de tribune tij
dens de wedstrijd tegen
Real Madrid. De door
braak waar hij zo op had
gehoopt is vooralsnog uit
gebleven. Hij heeft zelfs
het gevoel dat hij er de
laatste tijd maar een
beetje bijhangt. Krijgsman
zou best willen blijven,
maar dan wil hij wel pre
cies weten wat de club
met hem van plan is. An
ders wil hij liever worden
uitgeleend om ervaring op
te doen.
Doorbraak Krijgsman bij Vitesse blijft uit
a VAN WANROOY
Anderhalf jaar geleden stond
Dennis Krijgsman flink in de
belangstelling van betaalde
voetbalclubs. Tot de zes eredivi
sietrainers die aan de deur klop
ten behoorde ook Bert Jacobs,
toen nog aan Vitesse verbon
den. Tijdens een oefensessie
van het Nederlands amateurelf
tal, in Zeist tegen UVS, besloot
de intussen naar het Spaanse
Gijon uitgeweken Jacobs de ros
sige Alphenaar naar Arnhem te
halen. Een tweejarige A-con-
tract met nog eens een optie
voor twee jaar kon de toenmali
ge ARC-spits niet weerstaan.
Andere aanbiedingen vielen er
bij in het niet. De belofte van Ja
cobs dat Krijgsman bovendien
een serieuze kans zou krijgen
bij de runner-up van toen, deed
de Alphense scholier besluiten
om snel te tekenen.
Vorig jaar kreeg de twintigja
rige speler, die een jongens
droom in vervulling zag gaan,
acht keer de kans. Twee keer
stond hij in de basis, zes keer
viel hij in. Ondanks goede pres
taties en het feit dat hij ingezet
kon worden op diverse aanvals-
en middenveldposities, bracht
dat seizoen nog niet wat Krijgs
man er van verwachtte. „Maar
ik beschouw het als een leerjaar.
Volgend jaar moet het ge
beuren." riep hij toen. Dit
seizoen is hij echter slechts
één keer (tegen Twente)
ingevallen. Momenteel
houdt een knieblessure
hem zelfs van de bank. Te
gen Real Madrid zat Krijgs
man derhalve op de tribu-
„Te balen, dat wel. Ten
eerste van die blessure en
ten tweede van het feit dat
ik tot nu toe geen kans
krijg om te spelen. Ik had
echt gedacht dat ik, met name
in de voorbereiding, meer kan
sen zou krijgen. Zeker omdat
we een nieuwe trainer hebben.
Maar die heeft niets veranderd.
De vaste elf zijn blijven staan.
Verder krijgt niemand de kans
zich te bewijzen. Alleen Huub
Loeffen mag zo af en toe inval
len."
Krijgsman is niet erg gelukkig
met het bewind van de nieuwe
Duitse trainer Herbert Neu
mann. „Het is best wel een trai
ner van wie wat leert, hoor. Hij
legt alles goed uit en kan nog
heel aardig met de bal overweg.
Maar wij hebben samen nog
geen gesprek gevoerd. In de
voorbereiding heb ik tegen NEC
in de basis gestaan. Nu moet je
je bewijzen, heeft hij gezegd.
Voor mezelf ging het goed.
Maar je hoort er nooit meer
wat over."
De contacten tussen Neu
mann en spelers als Krijgs
man, de wisselspelers dus,
worden vooral onderhouden
door Frits van der Berk, die
als trainer van het tweede
team veel met hen te maken
heeft. „Met hem kunnen we
aardig praten. Elke zaterdag
heeft hij ook een gesprek
met Neumann en dan
brengt hij onze visie, onze
boodschap over. Verder
kunnen we alleen maar hard
trainen en afwachten."
Het zal duidelijk zijn dat de
communicatie in Arnhem verre
van soepel verloopt. Nu Krijgs
man geblesseerd is geraakt,
voelt hij zich er helemaal een
beetje bijhangen. „Ik heb nog
nooit een blessure gehad waar
door ik niet kon spelen. En nu
heb ik een knieband verrekt.
Dat voorval dateert al van eind
oktober. Daags na de thuiswed
strijd tegen KV Mechelen ge
beurde het op de training. Ik leg
een balletje breed en het schiet
er zo in. Lullig, maar het is niet
anders. Ik ben er zeker nog twee
weken mee zoet."
Krijgsman, die momenteel
aan krachttraining doet, is door
de blessure een stuk terugge
worpen. Voor de Europa Cup
Dennis Krijgsman op zijn vaste stek: de reservebank van Vitesse.
foto loek zuyderduin
vloog hij mee naar Deny City
en was er voor hem al een
plaatsje op de bank gereser
veerd voor de uitbeurten tegen
KV Mechelen en Real Madrid.
„Ik hoop dat ik als wissel mee
naar Madrid kan, want dat is
wel iets bijzonders", zegt hij te
gen beter weten in.
De Alphenaar heeft i
wel tijd om over zijn toekomst
na te denken. Zijn contract
loopt af. „Ik denk er al over wat
ik wil. Ik zou best van de optie
gebruik willen maken, maar
dan moet er eerst gepraat wor
den. Binnenkort zal ik eens een
lijntje uitleggen. Vragen wat de
bedoeling is. Zelf heb ik in mijn
hoofd om bij Vitesse te blijven,
maar dan wil ik wel verhuurd
worden aan een lagere club. Zo
dat ik daar ervaring op kan
doen. Want om nou voor het
derde jaar op de bank te gaan
zitten? Daar word ik in ieder ge
val niet beter van."
Inmiddels lonken er al clubs
als Den Bosch, Fortuna en NAC
naar de diensten van Vitesse-re
serves. Met name Richard
Roelofsen en Ton van Bremen
zijn gepolst. Niemand ziet
Krijgsman voorlopig staan. ,,|e
moet afwachten, natuurlijk.
Maar ik wil wel. Ik geloof dat ik
dan eerder een kans krijg.
Neem Erwin van der Looi. Die is
een half jaartje naar Den Bosch
geweest en die staat er ineens
in. Voordat hij dat uitstapje
maakte, zag niemand hem. Gek,
eigenlijk, dat ze je pas waarde
ren als je elders speelt."
TIM BROUWER DE KONING
Oltmans, dat mag duidelijk zijn,
is vereerd met zijn aanstelling
als bondscoach. Over zijn erva
ringen met de Oranje-vrouwen,
die hij op de Olympische Spelen
in Barcelona slechts naar de^
zesde plaats leidde, wil hij wei-"
nig kwijt. „Bij het coachen van
vrouwen komt heel wat kijken.
Zij horen net als de mannen bij
de wereldtop. Ze hebben net zo
veel voor hun sport over. Maar
het is een vast gegeven dat de
mogelijkheden van mannen
groter zijn dan van vrouwen."
Liever brengt Oltmans het ge
sprek op zijn huidige werk
zaamheden. Op school zien ze
de Oegstgeestenaar weinig
meer. „Ik heb voor langere tijd
onbetaald verlof. Van alle kan
ten krijg ik medewerking. Maar
tussen nu en anderhalve maand
beslis ik of ik nog terugkeer op
het Stedelijk Gymnasium. De
collega's die voor mij invallen
moeten ook weten waar ze aan
toe zijn."
Bureau
Mocht de sportleraar zijn school
de rug toekeren, dan wordt hij
geheel teruggeworpen op zijn
grootste passie: hockey. Behalve
zijn part-time functie bij de
hockeybond heeft Oltmans met
Voorschotenaar Ton van Gils en
Franklin Dikmoet het bureau
Interim Hockey Management
opgericht. „Wij doen kortlopen
de projecten voor hockeyver-
enigingen. Dat werkt voor alle
partijen prima. Zo ben ik nu ze
ven weken in Breda werkzaam
geweest. Daar moeten we iets
met een blijvend karakter ach
terlaten. De resultaten van het
vrouwenteam, acht punten uit
de laatste vijf wedstrijden, zijn
bemoedigend. Alleen jammer
dat de spits eindelijk heeft ge
scoord. Dat kost me namelijk
een krat bier. Het grote voordeel
voor mij is, dat ik van project tot
project kan bekijken of ik be
schikbaar ben. Eist het Neder
lands elftal mij op. dan sla ik ge
woon een keer over."
Voorlopig is het nog niet zo
ver. Wel heeft Oltmans een se
lectie van 21 spelers om zich
heen verzameld, die zich voor
bereidt op een serie van drie in
terlands tegen Frankrijk. Hoe
wel international Floris Jan Bo-
velander hem net zo'n type als
Hans Jorritsma noemde, neemt
Oltmans niet klakkeloos de
draad op die zijn voorganger
heeft laten vallen. „Het Neder
landse hockey moet weer een
positieve uitstraling krijgen. We
hebben de afgelopen tijd te veel
negatieve publiciteit gehad."
Erfenis
De 'erfenis' van Jorritsma be
perkt zich voorlopig tot vijf spe
lers, die er ook in Barcelona bij
waren Oltmans rekent erop dat
zich gaandeweg ten minste drie
andere 'olympiërs' bij de selec
tie voegen. „Als ze goed genoeg
zijn, ruim ik graag een plaatsje
voor hen in. Zij zijn tijdelijk niet
beschikbaar vanwege werk of
studie. Daarvoor heb ik begrip.
Tenslotte gaat het om amateurs,
die ook aan hun maatschappe
lijke carrière moeten denken."
De kans is groot dat Oltmans
in februari met een tamelijk on
ervaren groep naar Lahore
(Pakistan) afreist, waar Neder
land deelneemt aan een zes- of
/evenlandeotoernooi. „Maar
Bondscoach Roelant Oltmans: „Op school zien ze mij niet vaak meer."
Oegstgeestenaar gaat zich wellicht
full-time met hockey bezighouden
dat geldt misschien ook wel
voor de andere landen. Het be
langrijkste is dat wij een hecht
team vormen. Aan de centrale
trainingen zal het niet liggen.
Daar trainen die jongens op
woensdagavond drie uur lang
vol gas. Als wij toe zijn aan het
eerste grote evenement, de we
reldkampioenschappen -van
1994 in Sydney, moeten de spe
lers gemiddeld zo'n 75 inter
lands achter hun naam hebben.
Aan mij de taak om een concept
te vinden waarin iedereen opti
maal tot zijn recht komt."
Het relaas van de bondscoach
klinkt aannemelijk, op het gelik
te af. Heeft de oud-speler van
het Amstelveense Pinoké, door
een slepende achillespeesbles
sure al snel tot de bank 'veroor
deeld', de lijnen bewust zo uit
gezet? „Nee, ik doe niet aan car
rière-planning. Al kwamen de
meeste aanbiedingen precies
op het goede moment. Ik heb in
al die jaren maar één aanbod
afgeslagen. Dat kwam van Kam
pong, in de tijd dat ik nog bij
Bloemendaal zat. Daar had ik
met drie Nederlandse titels en
één Europa Cup een mooie
tijd."
Als de clubcoach van weleer
de Bloemendaalse lijn doortrekt
naar Oranje, houdt hij het als
bondscoach nog wel vijf jaar
vol.
foto loek zuyderduin
Roelant Oltmans bewan
delt het liefst de weg der
geleidelijkheid. De 38-ja-
rige Oegstgeestenaar be
kleedt inmiddels het
hoogste hockey-ambt in
Nederland, dat van bonds
coach bij de mannen. Via
het toenmalige LMHC,
Bloemendaal en het Ne
derlands vrouwenteam is
de gymnastiekleraar van
het Stedelijk Gymnasium
in Leiden stap voor stap
op de bovenste sport van
de ladder gekomen. Zijn
aanstelling als bonds
coach was dan ook alles
behalve een verrassing. Er
zit zelfs ritme in de loop
baan van Oltmans. Op
drie succesvolle Leidse ja
ren, waarin hij van LMHC
een degelijke hoofdklasser
maakte, volgden vijf top
jaren bij Bloemendaal.
Vervolgens zwaaide de
Oegstgeestenaar drie jaar
de scepter bij de vrouwen.
„Dus zou het mooi zijn als
ik bij de mannen weer aan
een periode van vijf jaar
tóe ben."
ACHTERGROND
LEIDEN TIM BROUWER DE KONING
Help, de topsport verzuipt!
Zou het toeval zijn geweest, dat zowel de
volleybalbond als de tafeltennisbond en de
zwembond in het afgelopen weekeinde de
noodklok luidden? Elke bond deed dat
weliswaar op geheel eigen wijze. De zo pro
fessioneel ogende volleybalbond repte nog
over topsport, maar kwam 'alleen' wat mil
joenen tekort. De zwembond voerde een
contributie-verhoging door zonder dat de
topsport er wijzer van werd. En de verza
melde tafeltennissers zetten tijdens de
bondsraad na een overvloedige lunch zon
der blikken of blozen het mes in de top
sport.
Ging het in het verleden vaak over het al
dan niet aanwezige 'topsportklimaat', nu is
de discussie in Nederland teruggebracht tot
haar ware proporties: geld. Moeten recrean
ten met z'n allen het vele geld ophoesten
dat de wedstrijdsporters nodig hebben om
de wereldtop te halen? Zo lang er gulle geld
schieters zijn, kunnen forse contributie-ver
hoging dan uitblijven. Maar en dan nog
afgezien van de huidige economische re
cessie na de Olympische Spelen richt
menig sponsor zijn pijlen weer eens op an
dere dan sportieve doelen.
Bovendien, was Barcelona wel zo profijtelijk
voor de Nederlandse sporters? De uitschie
ter van Ellen van Langen heeft tenminste
nog minister D'Ancona van WVC op het
smalle topsport-pad gezet. Maar voor
zwemmers en tafeltennissers was tijdens de
Spelen weinig roem weggelegd. Zelfs de zil
veren volleybalplak leverde niet automa
tisch een opvolger op voor de scheidende
sponsor Nationale Nederlanden, die zijn pr-
geld voortaan in het nationale voetbalelftal
gaat steken.
In dit geval gaat het om volledig professio
nele topsportbeoefening. Toch is het ook in
het betaalde voetbal niet alles goud wat er
blinkt. Met kunst- en vliegwerk trachten Be
taald Voetbal Organisaties hun hoofd boven
water te houden. Niet zelden drijft zo n
BVO financieel vooreen onevenredig groot
deel op de clubliefde van een suikeroompje.
En dan is voetbal nog een volkssport, die
het in Nederland ongetwijfeld langer uit
zingt dan basketbal. Het failliet van de be
kendste clubvertegenwoordigers Den Hel
der en Den Bosch zou wel eens de
doodsteek voor die tak van sport kunnen
betekenen.
Structureel deugt het allemaal gewoon niet.
Sport kost veel, topsport heel veel geld. Het
is maar net wat de gek er voor overheeft.
Terwijl het rijke Westen al jaren zit te wach
ten op de ineenstorting van het sport-impe-
rium in het voormalige Oostblok, ligt hier
precies hetzelfde gevaar op de loer.
Tegen die achtergrond zijn de huidige ont
wikkelingen verklaarbaar. Als het geld op is,
valt volgens goed democratisch gebruik de
keuze op een brede basis. De topsport
hangt er vervolgens bij. Vroeg of laat trekt
de economie wel weer aan. Of tilt een enke
ling a la Van Langen een bepaalde tak van
sport een paar jaar naar een hoger niveau.
Structureel wordt niets geregeld. De zwem
bond komt nog het dichtst bij een oplos
sing. Ieder lid van de Koninklijke Neder
landse Zwem Bond draagt eenmalig zestig
cent af ten behoeve van een pr-functiona-
ris. Die moet in staat zijn zichzelf terug te
verdienen. Maar wat zal dat de Nederlandse
zwemmers opleveren? Sponsoring ligt per
definitie moeilijk bij een sport die zich gro
tendeels onder water afspeelt.
Dan heeft waterpoloër Hans Nieuwenhuis
het slimmer aangepakt. Hij biedt potentiële
sponsors tenminste enige waar voor hun
geld door een boekje over zijn olympische
ervaringen op de markt te brengen. Zijn pr-
functionaris heette Mart Smeets, die het
boekje in het sportjournaal op tv aanprees,
dus enig succes is verzekerd. Maar stel dat
Nieuwenburg met de inkomsten uit zijn
Als we de kranten moeten geloven, zit de Nederlandse sport met een post-olympische re
cessie. Na de Zomerspelen van Barcelona haalt de ene na de andere sportbond de
buikriem aan. Met minder te besteden middelen moeten keuzes worden gemaakt De
topsport lijkt in Nederland het kind van de rekening te worden.
Hoe hard Edwin Benne (nummer 10) ook smasht, als geen sponsor toehapt blijft het shirt van de
Nederlandse voleyballers zonder opschrift foto archief
Ron Dekker (voorgrond) met een variant op shirtreclame. Jammer genoeg speelt de zwemsport
zich grotendeels onder water af. foto archief
boekje de reiskosten voor een verre Europa
Cup-wedstrijd van Polar Bears kan betalen,
dan is hij nog maar één ronde verder. Zelfs
deze creatieve vorm van sportsponsoring
heeft de waarde van een druppel op een
gloeiende plaat. Bonden en overheid, wordt
bet derhalve niet eena tQd vooi een fatsoen
lijk topsport beleid?
