Kadootjes gekocht?
Gratis gedicht
erbij op het station.
'Wél elitair, maar niet bekakt'
Sport
LSG zet
Katwijk
in de hoek
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1992
Daan Ottervanger vertrouwt leiding Alecto aan anderen toe
Daan Ottervanger heeft de hamer neergelegd. De 72-jari-
ge Leiderdorper was zes jaar lang zo'n beetje de enige
van de hockeyvereniging Alecto, die met dat stuk gereed
schap overweg kon. Maar als voorzitter wilde hij zich
vanwege zijn leeftijd niet nog eens tekenen voor een pe
riode van drie jaar. Toen zich in de persoon van Wim
Schellekens een kandidaat-opvolger meldde, kon Otter
vanger met een gerust hart terugtreden.
Ruud Lubbers van het Rotter
damse Leonidas.
Last zullen ze van de oud-
voorzitter niet meer hebben bij
Alecto. „Nu ik mijn handen van
het bestuurswerk aftrek, blijf ik
niet over de schouders van mijn
opvolger meekijken", zegt Ot
tervanger aan het eind van zijn
TIM BROUWER DE KONING
Vanaf vandaag moet hij het
doen met zijn wekelijkse wed
strijden in de veteranencompe-
titie. Waarin hij twee keer per
jaar 'messcherpe' persoonlijke
duels uitvecht met premier
hockeyverhaal, dat meer dan
een halve eeuw beslaat. „Bo
vendien, stel dat Alecto ooit aan
een derde kunstgrasveld toe is,
dan ben ik niet de meest ge
schikte persoon voor die opera
tie. Ik ben nu nog moe van de
aanleg van het tweede kunst
grasveld."
Bedenktijd
Volgens Ottervanger is het be
sturen van een 900 leden tellen
de hockeyvereniging geen sine
cure. „Daarom heb ik, toen ik in
1985 werd benaderd, een
maand bedenktijd gevraagd.
Een voordeel was dat ik mijn
maatschappelijke loopbaan net
had beëindigd. Ik had mijn han
den vrij. Maar ik wilde ook we
ten wat de mogelijkheden wa
ren van de vereniging, die ik in
1970 had helpen oprichten."
Voor hij de voorzittershamer
ter hand nam, vroeg de Leider
dorper eerst tijd voor het opstel
len van een beleidsplan. „Ik had
in mijn werk als beroepsofficier
en later als administrateur bij
de Koninklijke Nederlandse
Vereniging Voor Luchtvaart de
nodige ervaring opgedaan. Bo
vendien wist ik wat ik wilde. Bij
Alecto moest prestatie-hockey
mogelijk worden. Toen de leden
die ik altijd als mijn baas heb
beschouwd het beleidsplan
hadden geaccepteerd, kon ik ze
er zo nodig mee om de oren
slaan."
Hoewel Ottervanger sportieve
doelen voorop stelde, verloor hij
Het lijkt wel of iedereen tegelijk sinterklaasinkopen doet.
't Is dan ook 'gezellig' druk op de parkeerplaatsen in en
rond het centrum. Daarom is het een goed idee om met de
trein te komen. U hoeft niet op het verkeer te letten. U kunt
met uw medepassagiers leuke ideetjes voor surprises uit
wisselen. En u stapt natuurlijk midden in het centrum uit.
Bovendien staat op dinsdag 1 december van 18.00 tot
21.00 uur de sneldichter Erik van Muiswinkel voor u klaar
op station Leiden.
Op vertoon van een geldig treinkaartje krijgt u een
gedicht dat de Rijmpiet zelf had kunnen bedenken. Laat uw
auto (of schimmel) dus maar lekker thuis.
Op vertoon van een geldig treinkaartje helpt de sneldichter op station Leiden u graag.
de sociale functie van de vereni
ging nooit uit het oog. „Nor
maal gesproken zijn er drie ni
veaus, waarop mensen sociaal
actief zijn: gezin, werk en ont
spanning. Ik vind het belangrijk
dat leden van Alecto met elkaar
meeleven. Als iemand van ons
naar het ziekenhuis moet, loopt
hij gegarandeerd één van de ve
le leden die daar werken tegen
het lijf. Die kan dan de helpen
de hand bieden."
Hamer
„Mensen daarentegen die han
dig zijn met hamer en zaag zijn
in onze gelederen schaars.
Waarmee ik niet wil zeggen dat
wij er alleen voor de elite zijn.
Er bestaat geen ballotage of
ledenstop. Bekakt zijn wij zeker
niet. Elitair alleen in die zin, dat
wij bij dezelfde groep behoren.
Het is een voordeel als de ou
ders van onze jeugdleden vroe
ger ook hebben gehockeyd.
Maar het omgekeerde komt ook
voor. Ouders, die met hun kin
deren naar Alecto komen, wil
len zelf de stick ter hand ne
men. Er zijn zelfs huisvrouwen
teams die nu in competitiever
band spelen."
Zo ziet Ottervanger het graag.
Zelf was hij als hockeyer een
laatbloeier, hoewel hij in 1933 al
eens een medaille in de wacht
sleepte. Toen hij was uitgeke
ken op voetballen („Tegen die
boerenjongens") richtte hij in
1941 in Den Helder hockeyclub
Hermes op. Na sportieve triom
fen in Nederlands Indië en
Zwolle keerde hij op zijn 38ste
weer terug. „Ik moest Hermes
voor degradatie te behoeden.
Vanuit het Gooi, waar ik toen
woonde, ging ik alleen naar uit
wedstrijden toe. Maar omdat
mijn ouders en schoonouders
in Den Helder woonden, vond
ik het volgende seizoen geen
punt om ook de thuiswedstrij
den te spelen. Altijd in de spits.
Er zat bij mij geen sleet op. Wel
was het voor mij een ontdek
king dat er nog veel meer actie
ve leeftijdgenoten op de velden
rondlopen. Van de Nederlandse
Vereniging van Zestig-plus Hoc
keyers ben ik niet eens de oud
ste."
Ottervanger vindt het belangrijk
dat bij Alecto van piepjong tot
Hij is 72 maar speelt nog altijd, de oud-praeses van Alecto. Tweemaal
per jaar vecht hij zelfs 'messcherpe' duels met minister-president Ruud
stok-oud op wedstrijdniveau
wordt gespeeld. „Bij de jeugd
hebben wij trainers voor alle ni
veaus, maar speciale aandacht
voor de sterkste jeugdteams. Bij
ons eerste vrouwen-elftal zie je
waartoe dat kan leiden. Dat be
staat grotendeels uit eigen
kweek en was aan het begin van
het seizoen onbedreigd koplo
per in de overgangsklasse. Maar
promotie naar de hoofdklasse is
misschien nog te hoog gegre
pen."
Het eerste mannenteam
daarentegen degradeerde vorig
jaar naar de derde klasse. „Dat
was een grote teleurstelling.
Maar we reisden wél met 200
supporters naar Zoetermeer,
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
waar het degradatie-duel werd
gespeeld. Dat toont in mijn
ogen meteen de kracht van
Alecto."
Ottervanger rekent er op dat de
Leiderdorpse hockeyclub ook
na zijn afscheid dezelfde koers
blijft varen „Alecto is uitge
groeid tot een vereniging waar
prestatie-hockey wordt beoe
fend. De volgende stap is die
naar landelijke bekendheid.
Ook het organiseren van inter
lands hoort erbij. Bovendien
moet AJecto blijven groeien om
een breed draagvlak te houden.
We beschikken al over veel goe
de mensen. Ik merk dat we in
de loop der jaren allure hebben
gekregen."
Aad Koudijzer
krijgt gelijk
DE GELIJKENIS i
ANTWERPEN GPD
Beerschot moet oud-trainer Aad
Koudijzer binnen een week als
nog achterstallig salaris betalen.
Komt de eens zo roemruchte
club uit Antwerpen dit dwang
bevel van de Belgische voetbal
bond niet na, dan wordt Beer
schot uit de competitie verwij
derd en de reeds gespeelde
wedstrijden ongeldig verklaard.
Koudijzer, die bij Beerschot
ontslagen werd, heeft dus met
succes geprocedeerd tegen zijn
oud-werkgever.
Het is overigens niet de eerste
keer dat de club van 'het Kiel'
een financiële klap incasseert.
Enige jaren geleden werd de
club door de bond naar de der
de klasse teruggezet, omdat na
onderzoek was gebleken dat de
boekhouding onzuiver was.
Momenteel speelt Beerschot in
de tweede klasse, waar het in de
top meedraait samen met Se-
raing uit Wallonië.
Marathon
ditmaal door
Zoeterwoude
2QETERWOUDE
Zoeterwoude-Dorp wordt weer
opgenomen in het parcours van
de Leidse marathon. Op last van
sponsor 3M, die is gevestigd in
Zoeterwoude, wordt die ge
meente op 6 juni 1993 .net als
in 1991 aangedaan. Door de
uitloop naar Zoeterwoude ver
valt de Voorschotense lus, die
het afgelopen jaar in het par
cours was opgenomen.
Centraal wint
De driebanders van Centraal
hebben een knappe overwin
ning geboekt op LM 3. Het werd
6-2 in Oegstgeest. Door dit re
sultaat schuift de ploeg naar de
middenmoot van poule 4 van
de tweede divisie.. Siem de
Groot (0.795), Rob Hilgeman
(0.576) en Kees Moddermeyer
(0.576) zorgden voor de winst
partijen. Kopman Jan van Loon
(0.603) verloor als enige.
VOORSCHOTEN HERMAN JOUSTRA
Leuke pa, de vader van Niels en
Ivo Karremans. Een compli
menteuze man ook, niet te be
roerd om zijn beide zoons een
pluim te geven. Luister maar
naar Niels, aanvaller en met zijn
18 jaar de jongste van twee kin
deren: „Vader zegt tegen mij dat
hij mij beter vindt. Maar ik ge
loof dat hij tegen Ivo hetzelfde
zegt." Ivo, twintig jaar en mid
denvelden „De laatste tijd heeft
hij het er niet meer over, maar
vroeger was dat inderdaad het
geval. Zei-die dat hij mij toch
wel de betere voetballer vond."
Tweespalt zaaien in het eigen
gezin, fraai is dat. Van je familie
moet je het maar hebben.
„Och", zegt Ivo: „Misschien
deed hij dat wel om ons op te
jutten." Wat denken ze dan zelf
over eikaars kwaliteiten als
voetballer? Niels: „Ivo speelt
veel mooier dan ik. Hij is dege
ne met de acties. Ivo lost pro
blemen ook heel slim op. Je kan
zeggen dat hij met verstand
speelt. Ik ben veel impulsiever.
Hij lijkt wel Wat op Rob Witsch-
ge. Een spelverdeler, met al die
steekpassjes."
Ivo is het niet helemaal met
hem eens: „Dat vind ik niet erg
om te horen. Kon ik dat niveau
maar halen. Niels heeft veel weg
van Kiprich. Hij gaat ook recht
op het doel af. Het zijn alletwee
spitsen die de kortste weg naar
de goal zoeken. Niels speelt
constant, zijn spel levert meer
rendement op voor de ploeg
dan mijn spel. Ik ben wisselval
liger. Ik mooie acties? Dat klopt
wel, ja. Maar die lukken niet al
tijd. Als ik iemand tussen zijn
benen doorspeel, ben ik de bal
nog wel eens kwijt. Dat hij veel
impulsiever is, is waar." Vervol
gens kijkt hij veelbetekenend
naar zijn broertje, alsof hij wil
zeggen: 'beken het nou maar'.
Niels doet dat zonder
schroom: „Ik maak nog wel
eens domme overtredingen. Die
gele kaart van afgelopen zondag
(tegen SJZ) was dom. Een-
wraakactie, ik was al een paar
keer hard aangepakt. Mijn te
genstander speelde de bal te ver
voor zich uit en ik maakte een
sliding op zijn benen. Ik wist
van tevoren al dat ik geel zou
krijgen. Ivo doet zoiets niet. Of
bijna niet."
Die knikt. „Ik sta op één boe
king, vorig seizoen was dat.
Het zoeken naar overeenkomsten en verschillen. Dat is het uitgangspunt van een se
rie verhalen getiteld: de gelijkenis. Daarin komen telkens twee leden uit een sportie
ve familie aan bod. Dat kunnen broer en zus zijn, vader en dochter of bijvoorbeeld
twee neven. In deze aflevering komen de broers Ivo (20) en Niels Karremans (18)
aan bod. Beiden zijn jong en talentvol en voetballen bij SVLV in Voorschoten.
Niels (links) en Ivo Karremans van SVLV. Wie de betere voetballer Is? „De ander."
Toen gaven ze nog geen gele
kaarten. Ik schopte met gestrekt
been door, nadat de scheids
rechter niet voor een overtre
ding op onze keeper had geflo
ten. Ach, op het middenveld
moet je de beuk er af en toe ook
ingooien. Maar het is waar: ik
ga bijna nooit over de schreef."
Niels een glimlach van oor
tot oor probeert zijn gedrag
te rechtvaardigen. „In de voor
hoede moet je meer voor jezelf
opkomen. Tegenstanders pro
beren mij vaak te intimideren.
Met een vliegende tackle. Of ze
gaan op je tenen staan. Maar al
te veel ga ik er niet op in hoor.
Je kunt niet zeggen dat ik een
gemene voetballer ben. Ik loop
niet de hele tijd te schoppen.
Afgelopen zondag heb ik tegen
mijn tegenstander gezegd dat ik
hem een zielig mannetje vond."
Ivo begrijpt dat goed, „al heb
ik op het middenveld nauwe
lijks met intimidatie te maken.
Maar als het zou moeten, bijt ik
ook van me af." Dat zal leuk
zijn op de training als ze tegen
elkaar voetballen. Ivo: „Loop je
hem eruit dan kost het je je trai
ningsjack." Niels: „Geschopt
wordt er niet. Het is vooral vast
houden. We willen allebei niet
verliezen."
Toch is het duidelijk: Niels is
degene die het méést van zich
af bijt. Ivo is wat dat betreft een
stuk rustiger. Heeft dat ook met
verlegenheid te maken? Ivo be
aamt dat met enige aarzeling,
Niels vult aan: „Ik voetbal met
meer zelfvertrouwen." Ivo: „Hij
straalt meer uit. Als hij de bal
vraagt, krijgt hij hem ook. Als ik
dat doe, krijg ik hem twee van
de vijf keer. Maar het begint te
komen, ik krijg steeds meer zelf
vertrouwen."
En hoe zit dat buiten het
veld? Het lijkt er in elk geval op
dat Niels zich tijdens het ge
sprek meer op zijn gemak voelt
dan Ivo. Dat klopt ook, zeggen
beiden. Ivo is nog altijd een
beetje verlegen, al zit er duide-
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
lijk verbetering in. Niels „Ik was
ook de eerste die ging stappen,
Ivo bleef thuis. Maar nu gaat hij
ook mee. We stappen met een
grote groep."
Bovendien is de huidige se
lectie van SVLV één grote vrien
denclub. iedereen heeft alles
voor elkaar over. Daarvan krijg
je ook zelfvertrouwen, zeggen
de broers. „De sfeer is nog beter
dan vorig seizoen", zegt Ivo, die
bezig is aan zijn tweede jaar in
één. „Er zijn nu meer jeugdspe
lers bijgekomen. Ja, onder an
deren Niels. Vorig jaar was ik
nog één van de weinigen."
Ivo voelt zich zelfs zozeer
thuis bij de club („Pa heeft er al
tijd gevoetbald, logisch dat hij
bepaalde waar we gingen voet
ballen toen we nog klein wa
ren") dat hij er veel van zijn
vrije tijd in steekt. Overdag volgt
hij de meao in Leiden, 's avonds
en in de weekeinden is hij trai
ner van de jeugd en jeugdleider.
Niels, die op de mts zit, niet:
„Ivo is meer een voetbaldier
dan ik. Hij probeert alle wed
strijden op tv te volgen. Ik niet.
Ivo is een fanatiek Feyenoord-
supporter. Ik niet. Ik was vroe
ger zelfs voor Ajax." En lachend:
„Maar onder dwang van Pa heb
ik ook voor Feyenoord gekozen.
Al lig ik er niet wakker van als ze
hebben verloren. Ivo wel."
„Jeugdleider? Dat is niets voor
mij. Dat komt ook omdat ik vrij
dagavond achter de bar sta in
de Gouden Leeuw. Om dan elke
zaterdagochtend zo vroeg mee
te gaan... Nee, da's niet echt
leuk." Ivo: „Je kunt niet met
kleintjes omgaan. Dat is het."
Geintje toch? Ivo: „Ja, een gein
tje."
Maar toch. Is Ivo misschien
wat socialer dan Niels? Ivo: „Ja."
Niels; „Ik zeg niks." Ivo: „Hij is
meer van ikke, ikke..." Niels:
„Nou ga je overdrijven." Ivo: „Je
bent niet echt egoïstisch, nee.
Maar als ze mij vragen om iets
te doen wat ik eigenlijk niet leuk
vind, dan zeg ik vaak: dat is
goed, dat doe ik wel. Jij niet."
Niels, grinnikend; „Ivo zegt bij
na nooit nee, als hem iets wordt
gevraagd. Ik heb niet zo veel zin
om dingen te doen die ik niet
leuk vind. Zeker niet voor men
sen die ik niet zo goed ken.
Maar voor de vereniging, heb ik
wel wat over. Dan help ik ook
wel eens mee op een feest
avond."
Eens SVLVer, altijd SVLVer
dus? Nee! Niels: „Ik zou eventu
eel wel naar een eersteklasser
willen. Zondag of zaterdag, dat
maakt me niet uit. Een tweede-
of derdeklasser zie ik niet zitten.
Dat doe ik niet. De tweede klas
se ligt voor SVLV ook binnen
het bereik." Ivo: „Ja, een eerste
klasser, dat zie ik ook wel zitten.
Lr moet in elk geval sprake zijn
van een duidelijke verbetering.
Anders blijf ik gewoon lekker bij
SVLV. In elk geval blijf ik het
liefst met Niels voetballen."
Dan hoeft Pa tenminste niet
te kiezen.
LEIDEN RUUD DOBBELAAR
SCHAAKMEDEWERKER
In de promotieklasse van de
Leidse schaakcompetitie maken
de teams van Voorschoten 1 en
LSG 4 voorlopig met een maxi
male score de dienst uit en zit
Oegstgeest 1 als outsider in de
wachtkamer. Na de onderlinge
ontmoeting van de beide koplo
pers in de komende vierde ron
de kan dit achttal zich echter zo
weer in de kampioensrace voe
gen.
LSG 4 deed in de derde ronde
de beste zaken, dankzij 1-7
winst bij Katwijk 1. De Katwij-
kers lieten zich daarbij met op
vallend gemak naar de slacht
bank voeren. In een vooruitge-
speeld duel nam Arvik Harms in
Leiden het eerste winstpunt
voor zijn rekening door een
scherpe partij met Frans Vreug-
dehil tot winst te voeren.
In Katwijk zelf voerde Jan-
Aart van der Steen de marge
naar 0-2 op. door op het kop-
bord het openingsvoordeel te
gen Gert Koelewijn secuur uit te
buiten. Dit overigens onder pro
test van Katwijk-captain
Wilfried Binnendijk. Hij meent
dat Van der Steen, teamleider
van LSG 1 of niet, gelet op zijn
rating in de landelijke competi
tie thuishoort. Hoewel hij het
zich nog onnodig moelijk
maakte, tekende Ruud Dobbe
laar ondertussen voor 0-3 ten
koste van Guidi van de Bent.
Erik van der Marei bracht zich
in tijdnood tegen Daan Binnen
dijk onnodig in de problemen,
maar wist zijn riante postie als
nog te verzilveren. Gedegen
winst van Edwin Vreugdehil op
Wilfried Binnendijk stelde de
Leidse zege vervolgens veilig: 0-
5. Gijs Haasnoot mocht daarop
de Katwijkse eer redden, door te
lang nadenken van Peter Ver
woerd goed af te straffen. Cees.
Beekhuis en Chris Manniën
dienden tegen Erik van 't Hoff
en Jan Hellenberg de nodige
hobbels te nemen, maar ook zij
scoorden toch volle punten: 1-7.
Voorschoten 1 ontnam met
een 5-3 zege het vorig seizoen
nog zo sterk acterende AAS 1 de
laatste kampioensilJusies. Aan
vankelijk leek zelfs een Voor-
schoter monsterzege in het ver
schiet te liggen. Een hectische
tijdnoodfase bezorgde teamlei
der Jan Beij echter nog onver
wacht spannende momenten.
Frank den Herder leek als eerste
Voorschotenaar op weg naar de
zege. maar liet zich door een
eeuwig schaak offer van De
Jong verschalken: remise. Mar
co Combé en Markus Driessen
gaven vervolgens het goede
voorbeeld, dank zij overwinnin
gen uit één stuk op respectieve
lijk De Leur en Helsloot: 2'/»-
Frits Fritschy werd echter na
een sterk loperoffer als tweede
Voorschotenaar geflest. HIJ
mocht uiteindelijk blij zijn dat
hij er, dank zij een flink portie
bluf, tegen Eveleens nog met
een remise af kwam.
Cruciaal was toen de winst
van Charles van der Ven. die na
stukwinst ook al in de proble
men was geraakt en slechts met
moeite het hoofd boven water
hield: 4-1. Simon Algera zat
voortdurend in de tang bij Ko-
renwinder en moest zich na af
breken gewonnen geven: 4-2.
Omdat Bert Houweling inmid
dels zijn gestaag groeiende
voordeel in drie pluspionnen
had omgezet, was er voor de
thuisclub bij het afbreken geen
vuiltje meer aan de lucht: 5-3.
Blok '77 pakt
weer puntje
ln de rayon-volleybolcom-
petitie verraste het vrou
wenteam van Blok '77 door
gelijk te spelen tegen LUSV,
de koploper in de hoogste
klasse.
In sporthal Qeijn Duin
waren de eerste en tweede
set voor LUSV: 14-16 cn 8-
15. Vervolgens sloeg het
Katwijkse team twee keer
zijn slag: 15-10 en 15-12.
LUSV was in aanvallend
opzicht duidelijk sterker,
maar stuitte voortdurend
op de veldverdediging van
Blok. De Katwijkse formatie
speelt dit seizoen rnet
slechts een spelverdeclstcr,
Marleen de Vink. Dat was
aanvankelijk even wennen
(twee nederlagen). De
laatste vijf duels echter le
verden evenveel punten op.
