Fianna Fail zoekt partner Feiten &Meningen Noren bang voor visverkoop Canada bewijst met uitwijzing Luitjens niemand een dienst Geen berging Huskies moeten weg van ijs Antarctica WOENSDAG 25 NOVEMBER 1992 Ierse premier Reynolds heeft uitstraling van een dood schaap Geen politieke partij in West-Europa heeft zo vaak de premier mogen leveren als de Fianna Féil in Ierland. Sinds Famon de Valera in maart 1932 regeringsleider werd, was de partij nauwelijks meer uit het regerings pluche weg te branden. Toch dreigt dit vandaag te gaan gebeuren. Alle opiniepeilingen wijzen op een historische nederlaag voor de partij van premier Albert Reynolds. Hoewel Reynolds misschien wel Brittannië dat de Ieren onaf- de meest impopulaire Fianna hankelijkheid gaf (maar de LONDEN CEES V CORRESPONDENT Fail-leider uit de Ierse geschie denis is, zal zijn partij deze week ondanks verlies toch als grootste van het slagveld ko men. De vraag is alleen: hoe groot? De Ierse politiek is van oudsher een strijd tussen de Fianna Fail eerlijkheid' van politici. Slechts en de Fine Gael, de twee partij- Bij de verkiezingen se parlement, de Dafl, gaat het vooral om economische zaken zoals het werkloosheidscijfer van 20 procent, de hoge ren testand en de wankele positie van het Ierse punt dat het afge lopen weekeinde op het nipper tje aan devaluatie ontkwam maar nog steeds onder zware druk staat. Reynolds zocht een oplossing voor de problemen in een ster ke regering bestaande uit één partij. Toen hij in februari van dit jaar na inteme partijstrubbe lingen Charles Haughey opvolg de als partijleider en premier, maakte hij er geen geheim van weinig te zien in de al sinds 1989 bestaande coalitie met de Progressive Democrats. „Een ar rangement van voorbijgaande aard"' zo noemde hij de samen werking. Het is dan ook niet verwonder lijk dat het niet erg boterde tus sen Reynolds en PD-leider Des O' Malley wiens partij met haar zes zetels de Fianna Fóil (77 ze tels) aan de broodnodige stem men in de 166 zetels tellende Dafl moest helpen. Begin no vember barstte de bom. Reynolds beschuldigde O'Mal- ley van „roekeloos, onverant woordelijk en oneerlijk" gedrag bij zijn getuigeverklaring tegen over een tribunaal dat onder zoek doet naar fraude bij de ex port van Iers rundvlees. De eis van O'Malley dat hij deze be schuldiging zou intrekken, leg de Reynolds naast zich neer en daarmee was het lot van het ka binet bezegeld. Fout Hoewel de rundvlees-affaire voor de meeste Ieren tamelijk ondoorgrondelijk is, voelen ve len aan hun water dat Reynolds fout zit. Blijkens een opiniepei ling hecht 81 procent van de kiezers groot belang aan de 31 procent van de ondervraag den meende dat Reynolds ove het Ier- deze karaktereigenschap be schikt. Noordieren aan Londen kluis terde). De Fine Gael ontstond uit een aantal groeperingen die volgens de historicus Joe Lee 'niet intel ligent genoeg waren om fascis tisch te kunnen zijn'. Deze groeperingen waren voorstan der van het omstreden verdrag. Verschillen i die in de jaren '20 uit de van de Ierse burgeroorlog vi zen. De Fianna Féfl was destijds Maar dezer dagen zijn de tegen het verdrag met Groot- EVER" k V>i\LUNG moweb, EVteV CRILp CHILD schillen wat minder duidelijk. Beide partijen zijn rechts, pro- EG en voorstanders van een markteconomie. Toen Fianna Féil-premier Sean Lemass ooit werd gevraagd wat het verschil was tussen zijn partij en Fine Gael, sprak hij: „Het verschil is dat wij in de regering zitten en zij niet." Decennialang werd het gezicht van Fianna Fail meer bepaald door het charisma van haar lei ders dan door haar beleid. Er was binnen de partij zelfs spra ke van dynastie-vorming. De dochter van Sean Lemass, bij voorbeeld, lerlands premier in de jaren '60, trouwde de man "f die in de jaren '80 het land zou bestieren. Charles Haughey. En nu Haughey afscheid neemt De leren moeten vandaag hun keuze bepalen. weerspannige journalisten te la ten afluisteren. Van Haughey werd ooit gezegd: „Als je hem een touw geeft dat lang genoeg is, hangt-ie je eraan op." Begin dit jaar moest The Boss echter schreven hem als corrupt, en een collega-politicus noemde hem 'een kruising tussen Ri chard Nixon en Antonio Sala- zar'. Maar Haughey genoot de steun van een groot deel der van de politiek, probeert hij zijn zijn biezen pakken, toen zijn rol kiezers. Reynolds daarentegen zoon in het parlement te krij gen. Haughey was een charismati sche, doch omstreden figuur. Hij ging over lijken en schrok e niet voor terug de telefoons vai Corrupt Haughey was controversieel. Sommige commentatoren om- heeft de uitstraling dood schaap. Afgezien van de hondebrokkenfabriek die hem miljonair maakte, valt o leven weinig te melden. Als de opiniepeilers de verkie zijn zingen winnen, krijgt Fianna Fail vandaag 40 procent van de stemmen. Maar de vraag is of Reynolds nog een partij kan vinden om een coalitie mee te vormen. De Progressieve De mocraten wensen niet langer onder zijn zielloze leiding het land mee te besturen en de Fina Gael is al helemaal uitgesloten als partner. Voor zover Reynolds nog hoop koestert, is die gevestigd op de Labour Party van Dick Spring. Labour lijkt de grote winnaar van deze verkiezingen te zullen worden, en kan misschien zelfs de positie van Fine Gael als tweede partij overnemen. Maar Spring heeft ook een prijskaart je aan regeringsdeelname ge hangen. Hij wil alleen meedoen als het premierschap rouleert tussen de leiders der coalitie partijen. Lekkende onderzeeër Komsomolets bedreigt visgronden AMSTERDAM MAARTEN KUIPER door de omhulsels van de reac toren en de kernkoppen. Deze week maakte de Russische on- De Noren hangt opnieuw een flinke gastronomische tegenslag derzoeker Nicolai Nosov be- De Ieren kiezen vandaag niet alleen een nieuw parlement, zij boven het hoofd Nog steeds mogen zich ook uitspreken over het absolute abortusverbod dat en ze geen besmel rendier- in de katholieke Ierse Republiek van kracht is. v1pp« Ptpn Hat afVomctio ie uit De vraag is of Ierse vrouwen naar het buitenland mogen voor de door TSjernobyl besmette abortus, of informatie over abortus eenvoudig toegankelijk moet bergstreken, maar binnenkort worden en of abortus mogelijk gemaakt moet worden als het le- Pr wplürht nnk pppn ven van de vrouw in het geding is. Het derde voorstel zal het Noorse vis meer op tafe, De waarschijnlijk niet halen, omdat voorstanders van abortus vin- drie :aar geleden in de den dat de regering ten onrechte onderscheid maakt tussen de Mftnr<;p 7pp op7nnkpn SnviPt- gezondheid eif het leven van Ierse vrouwen. Voor het hoofdkwartier van de anü-abortusbeweging in Dublin radioactief cesium en be- kend dat uit een van de reacto ren inmiddels radioactief cesi um-137 is gaan lekken. Nosov, die deze zomer een Noors-Rus sische expeditie naar het wrak leidde, verwacht dat in 1994 of 1995 ook het plutonium dat in de kernkoppen zit, vrij zal ko men. Voedselketen Nosov is niet de eerste die de lekkage onthult Noorse on- De Komsomolets was een expe- derzoekers deden dat al eerder rimentele onderzeeër, die met twee nieuwe geavanceerde kernreactoren en dikke scheepshuid van titanium die per kon duiken dan welke wes terse onderzeeër ook. Maar op 8 gens milieuorganisaties april 1989 moest de Sovjet-vloot Noorwegen een zeer ernstige het schip haar enige exem- dit jaar maar hij vestigt op nieuw de aandacht op de po tentiële milieuramp die in de Komsomolets schuilt. Het cesi- plutonium vormen vol- Alsof het om een tweede Eich- niann of Mengele ging, zo fel heeft Canada de Noorddrentse oorlogsmisdadiger Jacob Luitjens op de huid gezeten. Met succes; vrijdag wordt de ex-Rodenaar (die nu in Van couver woont) op Schiphol af geleverd. Canada is de man nu liever kwijt dan rijk. Maar wie was in de oorlogsjaren Jacob Luitjens dan wel? Een man die toen 'fout' was, overtuigd NS- B'er en lid van de gehate land wacht. Die met zijn trawanten succesvol kon worden afgeslo ten. „Meneer Luitjens moet uit Canada. Daar is het ooit alle maal om begonnen". Frappant is dat zijn vroegere slachtoffers Luitjens komst eer der vrezen dan begroeten. Het zal, zeggen ze, het verleden weer oprakelen en hen slechte de koningin. En zo begon het balletje officieel te rollen. Het rolde verder tot nu en zal vrij dag op Schiphol (waar Luitjens dan aan de Nederlandse autori teiten wordt overgedragen) pas stoppen. Zo is de ex-Rodenaar alsnog door zijn oorlogsverle den ingehaald. bedreiging voor het leven in de Noorse Zee. De reactoren bevatten cesium met een radioactieve waarde van tien miljoen curie verge- de Noorddrentse bevolking het heersende mening onder de nachten bezorgen. „Dat doet de Lang leefde hij onopgemerkt, publiciteit over de zaak al", zegt Eerst in Paraguay, waar hij in de Jan Fonk (65), die nu in de Ach- Mennonitische kolonie 'Fem- terhoek woont. „Laat hem maar heim' bekend was onder de mooi in Vancouver, dat geeft de schuilnaam Harder en waar hij meeste rust". Het is de over leven zuur maakte, jacht maakte op onderduikers verzetsmensen. En ze oppakte als hij de kans had, ze in han den van de Duitsers speelde. Dót was de rol van Jacob v Luitjens tijdens de Tweede We- Verieaen reldoorlog. Bepaald geen lie verdje dus, maar evenmin ie mand wiens rol in de oorlog zelfs maar in de buurt kwam van die van een Eichmann of een Mengele. oud-slachtoffers van Luitjens, van wie een aantal indertijd naar Vancouver trok om tijdens het proces tegen hem te getui gen. Het heeft overigens jaren ge duurd voordat Canada Luitjens in de tang kreeg. In 1961 emi greerde hij vanuit Paraguay een voorbeeldige onderwijzer was. Als voorbeeldig stond hij later ook in Canada bekend. Een vooraanstaand burger was hij in Vancouver. Toen duidelijk werd dat hij een oorlogsverle den had, organiseerden studen ten een pro-demonstratie voor de populaire lector. Tevergeefs overigens. Blazoen Canada wil het gevlekte blazoen plaar aan de zee prijsgeven. Na een felle brand aan boord zonk de Komsomolets op vijf honderd kilometer uit de Noor se kust naar een diepte van bij na 1.700 meter. 42 van de 69 be manningsleden verdwenen met het schip in de diepte. Op de zeebodem ligt sindsdien een nucleaire tijdbom. Naast de brandstof voor de twee kernre actoren heeft de Komsomolets twee torpedo's met kernkoppen gram is bij voorbeeld al vol- aan boord. Het zoute zeewater vreet zich langzaam een weg der snel op in water en vormt daarom vooral een bedreiging voor het leven in de naaste om geving van de onderzeeër. Maar als het daar in de voedselketen terechtkomt, kan het ook vissen en andere zeedieren op grotere afstand radioactief besmetten. Volgens wetenschappers van twee Noorse regeringsinstanties op het gebied van nucleaire energie valt het allemaal wel mee. „Wij geloven niet dat de onderzeeër een bedreiging vormt voor de visstand", zegt Knut Gussgard van het Noorse Bureau voor Nucleaire Veilig heid. Ook volgens Arling Stran den van de Noorse Nucleaire Controleraad „zijn er geen ge varen voor het leven in de zee. Het water is zo diep en de wa terbewegingen zijn zo klein dat er geen enkel gevaar bestaat. De radioactieve straling slaat neer in de zeebodem vlak naast het schip. Maar Veronica Biong van de Noorse afdeling van Greenpea ce is het daar volstrekt niet r AMSTERDAM MK lijk dat met de Tsjemobyl-ramp eens. „We moeten de kracht van 1986, waarbij vijftig miljoen van het water op grote diepte curie vrijkwam. Het lost gemak- niet onderschatten. Er is een kelijk in water op en kan zich sterke stroming en er leven nog dus snel verspreiden. Het pluto- veel kleine zeedieren, die aan nium in de kernkoppen is po- het begin staan van de voedsel- tentieel nog veel dodelijker. Het ladder. De radioactiviteit ver- inademen van een miljoenste spreidt zich zo snel r doende om longkanker op te lo pen. Maar plutonium lost min- i", aldus Biong. „De regering hoopt dat het probleem vanzelf weg zal gaan, maar natuurlijk WIM STEVENHAGEN doet het dat niet." De regering vreest dat de Komsomolets de visserij zal be dreigen. De visindustrie is van groot belang voor de Noorse economie. Het noorden van het land is in belangrijke mate af hankelijk van de visvangst en de visverwerkende industrie. De export van visprodukten, vorig jaar goed voor vijf miljard gul den, zou bij radioactieve be smetting volledig in elkaar stor- „Als het gerucht de ronde doet dat noorse vis radioactief be smet is", zei minister Jorgen Holst vorig jaar, „dan zullen we niet veel vis meer verkopen". Om de afnemers dan ook te kunnen garanderen dat er (nog) niets aan de hand is, staat de visstand voortdurend onder scherpe controle. De resultaten daarvan zijn geruststellend, al dus Per Strand van het Noorse Nationale Instituut voor Stra lingshygiëne: „Zoals altijd wordt in de vissen een kleine hoeveel- In 1989 vatte Moskou het plan op om de gezonken Komsomo lets te bergen. De berging moest worden uitgevoerd door een Nederlands consortium onder leiding van bergingsbedrijf Smit Tak. Het consortium, waartoe ook het Leidse offshore-bedrijf Heerema en het chemieconcern Akzo behoorden, had als enige in de wereld het materieel en de kennis in huis om de klus te kla ren. Maar begin dit jaar stelden de Russische autoriteiten het project plotseling voor onbe paalde tijd uit. Het was duidelijk geworden dat ze de kosten van de berging 400 miljoen gulden niet kon den opbrengen. De Russen heb ben bovendien hun twijfels over de veiligheid van de bergings operatie. De gevaren van een lichte lekkage op grote diepte lijken niet op te wegen tegen de gevaren van de technisch moei lijke en nog nooit eerder uitge voerde berging. Het schip zou kunnen breken en het is zelfs mogelijk dat de kernreactoren spontaan opstarten. De Noorse regering heeft daarom al gezegd dat het misschien beter is om de Komsomolets maar gewoon te laten liggen. heid radioactiviteit gemeten, maar die schrijven we toe aan Tsjemobyl en de Russische kernproeven op Nova Zembla in de jaren vijftig". En al besmet de Komsomolets de vissen, zegt Knut Gussgard, „dan nog is dat onvoldoende om die voor con sumptie ongeschikt te maken". dit land. Er werd hem geen oppoetsen, een daad stellen. Ja- strobreed in de weg gelegd, ook cob Luitjens is er voor uitgeko- Mensen als Luitjens waren er velen in Nederland tijdens de Duitse bezetting. Er is één ver schil: waar anderen hun straf ondergingen, liep Luitjens er voor weg. Hij wachtte zijn be rechting niet af, ontsnapte uit het kamp Westerbork en vlucht- r Paraguay. Je kunt dus omdat hij zijn oorlogsverleden zen. Omdat hij tenslotte veel verzweeg. Dat deed hij ook toen bleek te verbergen. Wie bewijst hij in 1971 het staatsburger schap van Canada aanvroeg en kreeg. Pas eind jaren zeventig doken de eerste meldingen over het oorlogsverleden van Luitjens op. Later werd de stroom be richten zo groot dat Canada er niet meer omheen kon. Het kwam in 1989 eindelijk tot e zeggen dat Nederland nog altijd proces, nadat eerder uitleve- een rekening met Luitjens heeft ringsverzoeken van Nederland te vereffenen. Want een bijzon- werden afgewezen, dcre strafkamer in Assen ver- Het moet dubbel zuur zijn voor oordeelde hem in 1948 al tot le- Luitjens dat hij uitgerekend inslange gevangenisstraf. Maar in hoeverre is het humaan een ouwe baas van 73 nu nog in de lik te stoppen voor zijn regio nale rol in de oorlog? Wie het antwoord weet, mag het zeg gen. „Maar het gaat niet om de Luitjens van nu", stelt directeur John Cremer van de War Crime werkte. De Wit herkende section van het Canadese minis- Luitjens aan zijn mismaakte lin- terie van justitie in Ottawa. „Het kerhand. waarmee hij werd ge- gaat om de Luitjens, zoals hij in boren. de oorlog was". Verheugd is hij De Wit bedacht zich geen mo- over het feit dat de procedure ment en schreef een brief aan werd ontdekt door een oud-lid van het verzet uit Roden, dat naar Vancouver Island was geë migreerd: Ate de Wit. Hij zocht Luitjens op in zijn kantoor toen hij uit zijn vroegere woonplaats had gehoord dat de 'Schrik van Roden' als lector biologie aan de universiteit van Vancouver Canada een dienst met de uit wijzing. Op Justitie na niemand naar het schijnt. Nederland mag zich nu afvragen wat te doen met een man die tot levenslang is veroordeeld. De tijd is nog niet zo ver weg dat de twee van Breda uit humanitaire overwe gingen naar huis werden ge stuurd. Omdat het straffen eens ophoudt een deugd te zijn. Het verschil is overigens wel dat Ja cob Luitjens geen dag heeft vastgezeten en de twee van Bre da jaren. Tenslotte: Jacob Luitjens is in middels tot het geloof bekeerd. Hij heeft zijn God vergiffenis ge vraagd en, naar hij zegt. die ge- Icregen voor zijn fouten in de oorlog. Zijn vroegere slachtof fers in Noord-Drenthe vroeg hij nooit om vergeving. Voor de rechtbank in Vancouver kon hij toen hem daarnaar werd ge vraagd die grootheid niet op brengen. Dat had niemand in Noord- Drenthe trouwens ook ver wacht. THE INDEPENDENT Na een halve eeuw trouwe dienst op het koudste continent zijn de huskies van Antarctica 'slachtoffer' geworden van het milieubewustzijn van de jaren negentig. Maandag arriveerden 22 blaffende huskies per schip in de haven van Hobart, Tasma nia, na een stormachtige tocht de Indische Oceaan. De honden zijn gedeporteerd en onder weg naar een nieuw te huis in de Verenigde Staten. Na de evacuatie van deze laatste groep Australische huskies, hebben alleen Groot-Brittannië en Argentinië nog poolhonden in Antarctica. Maar volgens de bepalingen van het Verdrag over de Be scherming van het Milieu in An tarctica, dat vorig jaar werd on dertekend, zullen ook de reste rende honden vóór 1994 moe ten verdwijnen. Het verdrag maakt Antarctica tot een na tuurreservaat en legt strikte re gels op voor de bescherming van inheemse diersoorten zoals vogels en zeehonden. Alle hus kies moeten daarom weg. Greenpeace is één van de milieubewegingen die het ver bod op huskies steunt met als argument dat er geen plaats meer is voor deze dieren die de sneeuw met urine en ontlasting bevuilen terwijl de wereld An tarctica juist als laatste onaan getaste wildernis wil bewaren. Dit standpunt heeft Greenpeace in conflict gebracht met dieren liefhebbers en leden van vroe gere Zuidpoolexpedities, die zeggen dat de huskies deel uit maken van de geschiedenis van het continent en dat ze het milieu veel minder belasten dan de gemotoriseerde voertuigen die nu worden gebruikt om goe deren te vervoeren. De huskies zijn gisteren naar twee natuurcentra in de Ameri kaanse staat Minnesota gevlo gen. Naar verwachting zullen de dieren zich gemakkelijk aan hun nieuwe omgeving kunnen aanpassen. Hun verzorger, Rex Moncur, voorziet maar één pro bleem: „Ze zullen in het begin wel bang zijn voor bomen". VERTAUNG MARGREET HESLINGA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2