'Demonstreren is zinloos' Katwijkers gaan liever even een hotelletje in dan op het openbare toilet 'Jonge criminelen moeten snel geholpen worden' Het Gesprek van de Dag ANWB wil landelijk netwerk helikopters I.D. van uw nieuwe keuken? SieMatic Keu kencenter Lei d erd orp SieMatic 'Psychologie' wil nette kleding bij uitreiking Dr. Bergman ontvangt prijs 'Randstadprovincies moeten samenwerken' DONDERDAG 5 NOVEMBER 1992 Mineurstemming overheerst bij sluitingsplan zwembad De Vliet Diep in zijn hart doet het pijn. Zwembaddirecteur Caron van de gemeente Leiden geeft dat eerlijk toe. „Het is jam mer", zegt hij, „dat De Vliet dichtgaat. Maar we moeten reëel zijn. Dat bad openhouden kost gewoon veel te veel. En dat kun je het publiek niet jaar in, jaar uit verkopen. Eens moet je de knoop doorhakken. Daar stevenen we nu op af." De Vliet, het openluchtzwem bad aan de Voorschoterweg in Leiden, gaat over twee jaar dicht, omdat twee openluchtba- den (De Vliet en De Zijl) niet rendabel zijn. De gemeenteraad besloot De Vliet te sluiten en De Zijl te overkappen. In de hoop dat dit bad weer rendabel wordt. De reacties van gebruikers en zwembadmedewerkers zijn over het algemeen in mineur. ,,Ik vind het belachelijk dat ze De Vliet willen sluiten", zegt een vrouw die haar fiets op slot zet om in het Vijf Meibad te gaan zwemmen. Maar aan de andere kant begrijpt zij wel dat er steeds minder mensen naar een zwembad gaan. „AJ die re creatiepiassen met ligweides waar je zomers kan zwemmen, zijn gratis. Daar zijn ook dou ches en een EHBO-post. Jan met-de-pet gaat daar naartoe. Als ik een gezin met drie kinde ren had zou ik dat ook doen, want de entreeprijs van de zwembaden is niet echt laag. Bovendien wordt de entree steeds hoger want om mensen te trekken komen er van die speeldingen in de baden." Een man die met moeite van zijn fiets komt, zegt het een domme beslissing te vinden. Hij komt naar het bad om revalida- tie-oefeningen te doen. Ook zijn reactie is heel duidelijk: ,,Dat motten ze niet doen. Anders gaan de jongelui in die vervuil de Vliet erachter zwemmen. Dat lijkt mij geen goede zaak. AJ die bezuinigingen van tegenwoor dig. Nu is het schoolzwemmen ook al afgeschaft en kan mijn kleinzoon niet leren zwemmen. In Leiden doen ze alles voor studenten, terwijl ze voor lan de-Arbeider niks doen. Ook een oudere vrouw die net uit het Vijf Meibad komt, is ver baasd over de beslissing. Ze zwemt zomers altijd in open- luchtbad De Vliet. Wat volgens haar het enige bad is waar ou dere mensen uit Leiden Zuid- West heen kunnen, omdat de andere baden te ver weg zijn. „Demonstreren heeft ook geen zin, omdat de gemeente beslis singen neemt die niet zijn terug te draaien." Het 'jammer' klinkt klinkt even eens uit de mond van mensen die werkzaam zijn of waren bij De Vliet. Mevrouw A. Hellen- doom verdiende er 19 jaar lang haar boterham. Ze gaf er zwem les, hield toezicht, zat achter de kassa, bediende de machineka mer en was waarnemend-chef. „Kortom, een manusje van al les", lacht ze. Nu is ze in de vut. Ze vertelt altijd met plezier in het zwembad te hebben ge werkt. „Ik heb de drukke tijden meegemaakt en heb het minder zien worden. Nu gaat het bad dicht. Maar wat krijgt Leiden er voor terug? Waar moeten de mensen straks zwemmen? De buitenbaden in Zoeterwoude, Leiderdorp en Oegstgeest zijn ook al dicht. Er blijft niets over op die manier." Eén herinnering ligt haar nog vers in het geheugen. Dat was toen er een jongen van de bo dem werd opgevist. Zelf zat ze die dag op de uitkijktoren maar had niets gezien. Zwemmers za gen hem op de bodem liggen en brachten hem aan de kant. La ter bleek dat die jongen aan val lende ziekte leed, maar onwel was geworden nadat hij bier had gedronken. „Gelukkig liep het allemaal goed af', zegt ze. Zwembadchef P. Kantebeen is ook triest gestemd, maar zegt dat sluiting onvermijdelijk is. „Er moet zoveel aan het bad ge sleuteld worden, dat kost ge woon te veel. De politiek heeft dat er niet voor over. lammer blijft het dat het bad verdwijnt. Ouders hoefden hun kinderen nooit te brengen, omdat ze het door een tunneltje konden be reiken. Zeker, wij hebben ons tegen de sluiting verzet en ge zegd dat we liever zagen dat het bad openbleef. Nee, het ziet er niet naar uit dat dit succes heeft." Het meest met de handen in het haar zit voorzitter E. Klasen van de Leidse zwemvereniging LZ 1886. Hij omschrijft de sluiting van De Vliet als dramatisch. Een oplossing om in de zomer maanden te kunnen trainen heeft hij nog niet gevonden en weet ook niet waar hij die moet zoeken. „De zwemwedstrijden zijn nog niet afgelopen. De Ne derlandsekampioenschappen komen eraan, maar waar moe ten we trainen? Binnen, zou je zeggen. Je krijgt dan wel de las tige uren: 's morgsns heel vroeg of's avonds heel laat. Daar krijg je de handen van de leden niet echt mee op elkaar." ELLV HEKMAN EN JAN WESTERLAKEN Eenzaam en alleen staat 'ie daar. Niemand kijkt naar hem om. Niemand erin en nie mand eruit. Nutteloos. Het openbaar toilet op het Emmaplein in Katwijk kan zich niet bepaald verheugen in een gigantische be langstelling. Katwijkers denken zo ongeveer dat je gek bent geworden als je vraagt of ze er ooit gebruik van maken. Niet-dorpsbe- woners lopen liever een hotel of café bin nen. 'Te vies, te openbaar en te eng'. De gemeente lijkt zich met het rode gevaar te financieel danig in de vingers te hebben gesneden. Het apparaat, een volautomati sche robot die zonder juffrouw toch schoongehouden wordt, kostte twee jaar geleden de lieve somma van 88.000 gulden. Grote en kleine boodschappen kosten een gulden, dus er moeten heel wat mensen nun nood lenigen wil de gemeente quitte spelen. Het bezoek blijkt echter nogal tegen te vallen, stellen burgemeester en wethou ders van de badplaats vast. Er was gerekend op ruim 5000 betalende bezoekers per jaar en tot oktober van dit jaar deden slechts 2330 er hun behoefte. De Katwijkers zelf blijken zelf ook niet warm te lopen voor het openbaar toilet. Mevrouw De Best verzekert ons er nooit heen te gaan. „Daar ben ik veel te vies van. Ik heb er ook nog nooit iemand zien bin nengaan". Haar metgezel, een vrouw uit Den Helder, zou evenmin midden op straat gaan zitten. „Als ik moet, ga ik altijd even naar de Hema". Het echtpaar Van Zuijlen uit Rijnsburg ziet een openbaar toilet ook absoluut niet zit ten. „We wilden net even gaan koffie drin ken. Ook dóórom". Meneer van Zuijlen ging vroeger nog wel eens naar waterplaatsen. „Maar toen zat ik ook veel langs de weg." Zijn echtgenote haalt het niet in haar hoofd: „Dan loop ik liever een hotelletje in". Eén Katwijkse wordt zelfs handtastelijk bij de vraag of ze het toilet ooit gebruikt. „Nee, veel te eng. Zo'n gevaarte dat je opslokt. Als je niet binnen een paar minuten klaar bent, wordt je opgesloten en kom je er nooit meer uit". Ze heeft niets tegen het ver schijnsel openbare toiletten, maakt ze dui delijk. „In de promenade moet er een toilet met juffrouw komen. Ga maar vragen bij de bewoners in de buurt van de promenade. Heel vaak gaan ze daar zitten drukken en smeren de boel op de deurklink. Nee, daar zijn ze echt niet tevreden". De café en restaurants nabij het toilet zijn zeker wel blij met de openbare gelegen heid? Nee, dus. De kok van het pannekoe- kenrestaurant vertelt dat nog steeds om de haverklap mensen bij hem naar binnenlo pen, schielijk de wc inschieten en vervol gens argeloos fluitend weer naar buiten lo pen. „V eel mensen proberen het toilet wel, maar het apparaat poept de gulden steeds weer uit. Na een tijdje proberen is de nood zo hoog dat ze hier maar naar binnen lo pen." Ook bij brasserie Den Duik in de passage kunnen ze van 'ongenode wc-bezoekers' meepraten. „Niet echt prettig. Wij moeten zelf ook op die wc en dan wil je toch liever niet dat iedereen er op gaat zegt de eerste verkoopster van de brasserie. Onvrede alom. Dus dan zelf maar eens het ding aan een grondig onderzoek onderwor pen. De gulden slikt het apparaat r in. Zodra de deur opengaat, breekt er een oorverdovend lawaai k>s. Van waterbespa ring hebben ze tn Katwijk kennelijk nog nooh Behoord Bten en mi mm de pot heen gejaagd. De bril. de vloer en de wasbak zien er vlekkerig en plakkerig uiL We zien bij wijze van spreken miljoenen bacteriën en andere enge beestjes aan ons QOg wiurbii tri i l.rn In MM! I fcü vies en te eng n w< on h erg u. n <<j>« n baar toilet. MONICA WtSSHING Leidse onderzoeker pleit voor landelijke aanpak LEIDEN/DEN HAAG ERIC JAN WETERINGS Jongeren die met justitie in aan raking komen moeten zo snel mogelijk hulp krijgen van maat schappelijk werkers. Dit voor komt dat ze op het criminele pad blijven. De Leidse hoogle raar J.D. van der Ploeg heeft dat vanmiddag gezegd voor een ge hoor van Haagse gezagsdragers. Van der Ploeg presenteerde een rapport van het Centrum On derzoek Jeugdhulpverlening van de Leidse universiteit. Elk jaar komen ongeveer 65.000 jongeren in aanraking met de politie. In de meeste gevallen is dat voor diefstal, inbraak, van dalisme en agressie. Na onge veer tien jaar is tweederde van de jongeren daar 'spontaan' mee gestopt. Uit het onderzoek van Van der Ploeg blijkt, dat van de groep die in een vroeg stadi um hulp kreeg, bijna 90 procent niet meer met de politie in aan raking kwam. „En dat durf ik gerust spectaculair te noemen," zegt de onderzoeker. Het onderzoek richtte zich op een groep jongeren (acht tot ongeveer 15 jaar oud) die deel uitmaakte van het Haagse 'Pre- jop' project. Hoewel het onder zoek zich beperkt tot deze groep van ongeveer 200 jonge ren uit Den Haag, gelden de re- sulaten volgens Van der Ploeg ook voor andere steden in Ne derland. „Het onderzoek wordt vergemakkelijkt doordat je in grote steden werkt met grotere aantallen," verklaart hij. Het Prejop project begon in Den Haag in 1984. Maatschap pelijk werkers werken sindsdien nauw samen met de politie om jongeren die over de schreef zijn gegaan te begeleiden. De maatschappelijk werker pro beert te achterhalen of het cri mineel gedrag het gevolg is van problemen thuis, op school, of in het gezin. De begeleiding duurt maximaal drie maanden en zwaardere gevallen worden doorgestuurd naar andere, meer intensieve vormen van hulp. Een half jaar nadat de eerste groep Prejop-hulp kreeg ver richtte de Leidse groep al een ENSCHEDE/LEIDEN onderzoek. Van der Ploeg: „Toen bleek het project al goed te werken." Het onderzoek werd de afgelopen anderhalf jaar herhaald, want de Leidse wetenschappers wilden ook de lange-termijn effecten bestude ren. Het grootste probleem daarbij bleek het opsporen van de groep, die momenteel tussen de 15 en 25 jaar oud is. Van der Ploeg: „Dat werd een hele zoek tocht door bevolkingsregisters. Ie weet hoe accuraat die dingen zijn." Meisjes maken slechts een kwart van het totaal aantal Pre- jop-klanten uit, zo bleek de on derzoekers. Het zijn wel dankbare klanten: na acht jaar zijn er nog maar een paar uit de lichting 1984 die zich aan crimi neel gedrag schuldig maken. Opvallend is ook dat eenderde van de groep jongeren, die met de politie in aanraking komt, al lochtoon is. Volgens Van der Ploeg zijn deze jongeren 'moei lijk behandelbaar'. „Prejop kreeg er weinig vat op." Dat zou nu overigens anders kunnen 1984. „Later kwamen er bijvoor beeld allochtone maatschappe lijk werkers. Wat hun werk voor effect heeft, hebben wij niet on- dertzocht." ANWB-directeur Nouwen heeft vandaag op een conferentie in En schede gepleit voor een landelijk netwerk van helikopters voor het vervoeren van ernstig gewonden naar een traumacentrum. Als deze centra op twaalf plaatsen in het land komen is een landelijk dek kend netwerk mogeli jk. Hiervoor zijn vijf helikopters nodig. Het Academisch Ziekenhuis Leiden heeft een traumacentrum en op het dak van de nieuwbouw een helihaven. De meeste vluchten naar het AZL betreffen te vroeg geboren baby's, die de eerste le vensdagen intensieve verzorging (couveuse) nodig hebben. Een en kele keer. aldus woordvoerder Ketting, landt er een helikopter met een ernstig gewonde. Het ziekenhuis heeft een eigen verkeersleider die de heli binnenloodst. Helikoptertransport van een arts en daardoor snelle hulpverle ning kosten per jaar 10 miljoen gulden maar zo wordt tijdwinst mogelijk, betoogde de ANWB-directeur. En ook kostenbesparing: een korter verblijf op de afdeling intensive care is te verwachten evenals een kortere opnameduur, Pieter van Vollenhoven, voorzit ter van de Raad voor de Verkeersveiligheid, schatte het aantal ge wonden in het verkeer op 250.000 per jaar van wie er 18.000 in een ziekenhuis worden opgenomen. Ongeveer 4500 slachtoffers komen voor behandeling in een traumacentrum terecht. 0ot m onA ihoaroom u «OOI u W mecti «Vu Omtol mi om 10 totctn op itm mm**> t* p«f)O0r*M omvUiO«fll*Oer. Eon reamiiacfi put oo» hnmotoi wi S«Matc "Wl 37 B prmpnwn MH rmm BC PM na t mt mmOMi» boe* geeft een compleet wcncN M boe* *gi «oor uu> ome Iftomoom T(«fi/fe«i Sf4t»r«c Individueel Design Meubelplein 9, Leiderdorp Tel 071-412615 0' etage Mijnders Meubelen) Geopend van 930-1730 uur Donderdag koopavond tot 21 uur Zaterdag van 9 30 1700 uur zijn, want de onderzoekers ke- Volgens Van der Ploeg is het duidelijk dat het Prejop-project ken alleen naar de jaargang Leidse onderzoek om nog een wel werkt. Wij kunnen dus r reden waardevol:.,Van veel nadruk adviseren het contact hulpverlening wordt de waarde tussen politie en hulpverlening in twijfel getrokken, omdat te laten doorgaan. Dit initiatief nooit wordt bekeken of het moet niet tot Den Haag beperkt werkt. Ons onderzoek maakt blijven." De ongeschreven regel van 'jas je-dasje' wordt bij de uitreiking van de examenbullen «001 pM chologie studenten regelmatig overschreden Dat blijkt uit een brief van de commissie voor doctoraalexamens psychologie aan de hooggeleerde docenten Hirnn wijst de ommisMr de hoogleraren op ouders, familie leden en vrienden die van 'heinde en verre zijn gekomen' en die moeite doen om er fees telijk uit te zien tijdens de tien minuten van de plechtigheid. „Men beschouwt de dag als een zeer bijzondere in het leven van degene die afstudeert", zo schrijft commissie. Over het kleding-ritueel voor die plaatsnemen. achteT de tafel meldt de brief dat zij in de 'entourage van de stijlvolle kamers' in het acade miegebouw netjes gekleed moeten gaan. „En als de voor zitter een man is draagt hij een colbert en een stropdas of vlin derstrikje Mannelijke commis sieleden die geen voorzitter zijn hoeven geen stropdas te dragen (liever wel), maar spijkerbroe ken. t-shirts, truien en schreeu werige hemden detoneren in die omgeving en pasv n niet h het rituele karakter van de bij eenkomst Hoe het overigens met de kleding van vrouwen rit is niet bekend. De commissie sluit de brief af met een opmer ktagofM 'te Mo i dto nM' w dt korte plechtigheid gemaakt worden „Die foto's zullen vaak levenslang bewaard worden." De dermato venrreoioge dr. W. Bergman, staflid van de afdeling dermatologie van het Academisch Ziekenhuis leiden, krijgt don derdag de Van Haren Noman Prijs 1992. De prijs. 15.000 gulden, wordt door dr geneesmiddelenfabrikant Glaxo beschikbaar gesteld aan de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologic (huid- en geslachtsziekten) om re search op het gebted van de dermatologie te stimuleren. Ze is ge noemd naar dr. D. van Haren Noman. dir van 1885 tot 1896 hoog leraar dermato-vrncrcologie was in Amsterdam. De vereniging kent de prijs een keer In de twee jaar toe Bergman krijgt de prijs voor haar onderzoek naar metanoom (een tegenwoordig veel voorkomende vorm van huidkanker en het verband tussen meUnomcn en een bepaald soort moedervlekken De drie Randstadprovincies moeten meer gaan samen wer ken. In de toekomst zou dit zelfs tot if>n ftiMr kunnen I. i<|. n (Ui sen Noord- en Zuid Holland en (JtNdN Dat blijkt uil ren r.ip port dat onderzoekers van de lei.lse unnefMieii en het bu reau Berenschot hebben opge steld Op bet zogenaamde Randstadstatencongrrs op 20 november wordt het rapport besproken. De samcnwcTxlng tussen overheidsorganen moet verder gaan. maar wel stapje i in een fusie tussen dr drie Randstad provincies Ook moet daarbij rekening wor den grhotitlen met de vorming van regio's binnen Europa, m stellen de leidse ondcr/nekerv In i!e di-u ussirn.nil -• ,,,f lijke vernieuwing stellen de pro vincies zich tr afwachtend op. constateren de onderzoekers In verschillende Europe— landen bekeken ze bestuursorganisa ties, maar nrrgrm vonden ze •bb !bo(Mnm dta tÊê Nb beeld voor oc Randstad zou kunnen dienen. Het baantjes trekken tijdens een zwemvierdaagse in zwembad De Vliet Is voorbij als de sluitingsplannen van de gemeenteraad doorgaan AJKmtffOTO H(NK BOUWMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 21