'Willem Duyn was een geniale gok'
Rtv show
'Ik hoop dat acteren
mijn vak kan worden'
Nieuwe 'Thorne' in 'The
Bold and The Beautiful'
'Terug naar Transkei'
DONDERDAG 22 OKTOBER 1992
Isa Hoes krijgt een kick van Goede TijdenSlechte Tijden
Bennie Jolink terug bij Normaal; afsclieidsgala voor zijn invaller
Bennie Jolink staat zaterdag weer op de planken. Voorlopig zal hij alleen zingen.
Volgend voorjaar hoopt Jolink weer op de gitaar te kunnen rammen. foto
Opa's Laatste Num
mertje staat er met
priegelige lettertjes
op het affiche. „Ja, dat had best
wat vetter gemogen", schatert
Willem Duyn. De 55-jarige beer
uit Almelo houdt van brede ge
baren en dito teksten. De vroe
gere Mouth van MacNeal speel
de een half jaar voor reddende
engel van de Achterhoekse
band Normaal. Willem springt
aanstaande zaterdag in Win
terswijk voor 't laatst in. De dag
erop vieren 3000 liefhebbers in
Zieuwent de terugkeer van de
Verloren Zoon Bennie Jolink, li
chamelijk én geestelijk gevloerd
door een zwaar auto-ongeluk.
Nu kan hij er om grinniken.
Maar toen hij die negende april
de ogen opensloeg, was Bennie
Jolinks wereld pikzwart. De
frontale klap tegen een eik
knakte niet alleen zijn botten.
De 46-jarige zanger - grote bek,
klein hartje - zat in de put. Heel
diep. Vader Frederik én mana
ger Martin Jansen vonden een
depressieve höker tussen de zie-
kenhuislakens.
Regelneef Jansen onderbrak
Jolinks klaagzang op zijn ma
nier: scherp tot op het bot, zoals
het een oud-uitbener betaamt.
Het had erger gekund, voor het
zelfde geld lag Bennie op de
rug, met vier schepp'n zand op
'n boek. Of bunt dat d'r meer?,
vroeg Jansen aan vader Jolink,
erkend doodgraver te Hum-
melo...
Mijn baby
Bennie Jolink bekijkt deze mor
gen, in de Commodore-studio
op het Zelhemse industrieter
rein, het hoes-ontwerp voor
'Buugen of Basten', de negen
tiende cd. Een tekening van een
klomp, geel-blauw omlijst,
komt uit de map. Zijn idee. Een
'snelle' reclameman uit de
Randstad wilde er wat aan ver
anderen, vertelt hij. Wanneer
Jolink naar Amsterdam kwam
om erover te praten, vroeg de
man, onwetend van Bennies
trauma voor de grote stad.
Nóóit, klonk het antwoord.
Manager Jansen heeft Jolink
daarop - 'Bun ie'j wal good
wies?' - het nodige benul voor
de realiteit bijgebracht.
Het ongeluk heeft z'n sporen
bij Bennie Jolink nagelaten. Zijn
linkerarm krijgt hij maar centi
meter voor centimeter omhoog,
wellicht moet hij weer onder
het mes, klinkt het zorgelijk.
Hij kiest zijn woorden, in dat
sappige dialect waarin hij denkt
en droomt, zorgvuldig. De fans
moeten niet de indruk krijgen
dat de gestaalde leider door één
stuurfout soft is geworden. Maar
er is wél wat gebeurd met de
aanvoerder die gewend was
massa's te bespelen. Jolink: ,,lk
had nooit gedacht dat mij dit
kon overkomen. Het laat een
geestelijke verwonding achter.
Voor een vrolijke flierefluiter die
om half vijf de deur achter zich
dichttrekt ligt zoiets misschien
anders Maar Normaal is mijn
alles, mijn baby."
De fatale rit naar zijn boerde
rijtje heeft hij keer op keer op
nieuw gereden, in de auto én in
zijn hoofd. Hij luisterde, zwaar
overwerkt, naar een bandje met
net opgenomen materiaal. „Bij
het derde nummer was 't de
boom. Je ligt opeens in het zie
kenhuis. Totaal hulpbehoevend.
Je kunt niet eens zelf naar de
wc, maar het fanatisme blijft, al
leen kan ik meer relativeren. Ik
zit geestelijk weer goed in el
kaar. de rommel' tussen de
oren is opgeruimd."
Geniale gok
Zijn allesbepalende positie -
zanger/gezicht/schrijver/ont
werper - moest na de grote klap
worden overgenomen. Als er
niets werd gedaan dan was de
BV Normaal op de fles gegaan.
De rekening zou hoog zijn ge
weest: zijn collega's uit de
maatschap zonder ww op
straat; de apparatuur, de trucks,
de studio zouden moeten wor
den verkocht.
Willem Duyn werd ingehuurd
en „hij werd de geniale gok", al
dus manager Jansen. Bennie
heeft de shows met Willem
Duyn niet gezien. „Ik durfde
niet. Ik was doodsbenauwd dat
het publiek me zou zien. Diepe
re redenen om niet te kijken
waren er niet. Ik ben dankbaar
dat iemand mijn plaats wilde
innemen."
Bij de Veldtocht in maart
moet hij er weer staan, voor
zo'n tachtig optredens in zeven
maanden. Overwogen is een
vijfde man te werven. Iemand
die, net als psychologie student
Robert Colenbrander (De Ka-
chelpiepe) tijdens deze tournee
Jolinks gitaarspel zou kunnen
overnemen. Maar de groep doet
het toch maar niet. „Dan zegt
het publiek: hij kan 't nog niet.
We komen met zijn vieren te
rug, nieuw en scherp."
Jolink gaat repeteren; Duyn
beproeft inmiddels de vering
van bureaustoel. Honderden-
tien kilo zwaar, verpakt in trai
ningspak XXXL zit hier een brok
Nederpop-historie in hoogstei
gen persoon. In 1971 sprak Ad
Visser in zijn Top Pop over die
harige beer op plateauzolen
met dat blonde 'spijkertje' aan
zijn zij. 'How do you do', negen
miljoen singles voor Mouth and
MacNeal, nummer één in Ame
rika. „Een verschrikkelijk nie
mendalletje, maar wél een goeie
act ".oordeeldehij.
De 55-jarige Duyn is knap
grijs geworden. De geboren
Haarlemmer die in Almelo pal
naast het Heracles-stadion
woont, kent net als Jolink de
pieken en dalen van het vak. Na
zijn hits raakte hij een lager wal.
Big Mouth had te vaak last van
een droge keel... Van het Song
festival in Brighton weet hij zich
niet veel meer te herinneren
dan dat hij ter ontnuchtering in
een zwembad werd gekieperd.
Dank zij veel wilskracht liet
hij de fles staan. Hij stapte tien
nachten in z'n onderbroek het
IJsselmeer in; sindsdien smeert
hij z'n imposante lijf alleen nog
met melk. Hij praat gemakkelij
ker over zijn 'dip' dan zijn Ach
terhoekse collega.
„Of ik van die rotperiode heb
geleerd? Geen réét. Wat kun je
leren van een alcoholist? Ben jij
gek! Kom nooit bij mij om hulp
als je in dezelfde rotzooi zit. Je
bent er zelf mee begonnen, zorg
maar dat je eruit komt. Ga voor
mijn part ook in het IJsselmeer
staan, ik heb geen medelijden.
Klap voor je harsens kun je krij
gen en niet zeiken."
Zijn ogen staan scherp achter
het stalen montuur. „Ik drink al
dertien jaar niet meer. met ro
ken ben ik ook gestopt", buldert
hij.
Apart gala
Zijn inzet heeft Normaal geen
kwaad gedaan, meent Willem
Duyn. „Na zeventien jaar word
je als groep nonchalanter, maar
je mag nooit onder een grens
komen. Dat pikt het publiek
Hij jutte zijn tijdelijke part
ners soms flink op. Bassist Wil
lem 'de Zwijger' Terhorst praat
te in twee kwartalen meer dan
hij in zeventien Normaal-jaren
bij elkaar deed. Interim Duyn
tokkelde op de gevoelige snaar
van de sologitarist. Gisteren was
het véél beter, sneerde hij dan
Het wérkte.
„Ze zeggen tegen mij: We
hebben Paul Kemper nog nooit
zo goed horen spelen. Maar die
jongens hebben vast ook wel
eens gedacht: 'nokte die ouwe
Het Willem-doet-Normaal-
slot wordt een apart gala. Mieke
Stemerdink, ook al een beroem
de Achterhoekse komt met haar
Gigantjes naar Winterswijk;
Duyns vrouw Ingrid Kup be
klimt voor drie nummers het
podium van het Cultureel Cen
trum: Big Mouth en Little Eve
na vijftien jaar als zangduo her
enigd.
Daarna wacht de aimabele
'brul-aap' het schnabbelcircuit:
braderieën, partijtjes en perso-
neelsavonden. Hij blijft er nuch
ter onder. „Ik zit al twintig jaar
met bandjes in zaaltjes. Het is
meer ouwehoeren wat ik doe.
Liedjes komen op de tweede
plaats."
Nog een tip voor 'opvolger'
Jolink? „Hij zou het vrolijker
kunnen doen." Duyn dartelde
de laatste maanden met een
kratje Grolsch als accordeon
over de planken, begon het Wil
helmus te zingen, kwam op met
het managerskoffertje van Mar
tin Jansen - 'Ken 'k effen van
gen?' - of fietste de bühne op.
„Boeren zijn niet achterlijk
meer. Ze weten precies hoe ze
overal subsidie moeten krijgen.
Er schijnen al boeren met aids
te zijn. Nee, dat strijdbare van
Bennie hoeft voor mij niet zo."
Manager Martin Jansen glimt.
Hij neemt z'n petje af voor Wil-
lems vakmanschap. „Hij noem
de Bennie élke avond. Iedereen
moest op de knieën. Hun ge
zang werd, zei Duyn dan, opge
nomen voor Bennie. Zelfs jon
gens met tatoeages tot ónder de
nagels gingen plat. Ik ken geen
andere zanger die dat kan."
De manager weet het zeker.
Jolinks ongeluk en de komst van
Duyn hebben de groep nieuwe
energie gegeven. „Normaals be
staan is met enkele jaren ver
lengd."
worden, dus heb ik die auditie
gedaan. Die rol krijg ik nooit,
was mijn eerste gedachte na de
test. Een week later was ik al
aangenomen", herinnert de ac
trice zich.
Isa heeft in tegenstelling tot
haar meeste collega's uit de
soapserie op de toneelschool in
Maastricht gezeten. Zij werd
niet van de straat geplukt, maar
heeft een gedegen acteursoplei
ding achter de rug. Een oplei
ding die ze overigens niet af
maakte. „Het eerste jaar op de
toneelschool ging goed, maar in
het tweede jaar werd ik heel on
zeker. Ik vond iedereen om me
heen goed, behalve mezelf. Ik
besloot er toen een jaar tussen
uit te gaan. Langzaamaan
kwam ik tot de ontdekking dat
ik niet meer terug wilde. Begrijp
me goed. Die school is absoluut
niet slecht. Ook al ging het op
een gegeven moment slecht
met mij, ik heb er veel aan ge
had."
Kritiek
De kritiek van professionele ac
teurs op de acteerprestaties in
Goede Tijden, Slechte Tijden
deelt Isa Hoes niet. „De serie is
een goede leerschool. Je moet
heel zelfstandig werken. Verder
leer je hier veel qua timing in
scènes. Je kunt in de serie heel
goed aan het verbeteren van je
kwaliteiten werken. De meeste
acteurs zijn in die paar jaar heel
hard vooruit gegaan."
„Ik hoop dat acteren mijn vak
kan worden", zegt Isa voorzich
tig. „Ik besef best dat ik er nog
lang niet ben. Ik ben ook heel
nuchter en niet bang voor het
moment dat ik zonder werk zit.
Natuurlijk hoop ik dat zo'n mo
ment nooit komt. Nee, een aan
bieding om in een andere serie
of film te spelen heb ik nog niet
gehad. Maar als blijkt dat de rol
van Myriam spelen het enige is
dat ik kan, dan heb ik dus geen
talent en moet ik maar stoppen
met acteren", zegt ze resoluut,
De grote wens van Isa Hoes is
om een rol in een film te spelen.
„Bij film wordt toch de meeste
aandacht aan acteurs besteed.
Licht en geluid worden veel be
ter geregeld dan in een soap. Er
is veel meer tijd voor alles en in
een film zit natuurlijk meer
diepgang. Maar het lijkt me ook
heel leuk om in tv-series zoals
'De Brug' en het 'Wassende Wa
ter' te spelen."
Dat Nederland te klein is voor
een ambitieuze acteur, vindt Isa
Hoes onzin. „Het klinkt alle
maal heel leuk en aardig om in
Amerika een filmster te zijn,
maar ik ben niet het type dat
over een paar jaar zo nodig over
de grens moet."
Vanaf vanavond is de acteur Jeff
Trachta te zien als Thorne in de
RTL 4-soapserie 'The Bold and
The Beautiful'. Hij neemt de rol
over van Clayton Norcross. Om
deze wissel soepel te laten ver
lopen. hebben de makers van
'The Bold' gekozen voor de vol
gende oplossing: op een avond
valt Thome dronken in slaap,
vervolgens wordt hij de volgen
de ochtend in zijn nieuwe ge
daante wakker.
Jeff Trachta is geen nieuwe
ling op het gebied van 'soaps'.
Hij heeft onder meer de rol van
Hunter Belding vertolktin de
'Loving' en meegespeeld als
Boyce McDonald in One Life to
Live'. Daarnaast was hij ook te
zien in diverse speelfilms, zoals
'Grease' en 'Cabaret'.
(De nieuwe Thorne' is van
avond te zien om 18.20 uur,
RTL 4)
Na een vakantie van
zo'n negen weken
(„die had ik hard
nodig om een beetje bij te ko
men") draait Goede Tijden,
Slechte Tijden weer op volle
toeren. Arnie Alberts, Peter Kel
der, Dian Alberts, Helen Hel-
mink, Simon Dekker en Myriam
van der Pol. Het wel en wee van
Nederlands meest populaire tv-
personages wordt dagelijks ge
volgd door miljoenen kijkers.
Myriam van der Pol, alias Isa
Hoes, speelt vanaf de allerleer-
ste aflevering mee in de soapse
rie. Voorlopig is de 25-jarige ac
trice niet van plan om net als
collega Fréderique Huijdts (An
nette) de serie te verlaten. „Ik
krijg gewoon een kick van het
spelen in deze serie", vertelt Isa
Hoes enthousiast. Over haar rol
van de naïeve en onzekere My
riam, die de meest uiteenlopen
de frutsels in haar kapsel ver
werkt, is Isa zeer tevreden. „My
riam was in het begin alleen het
zeurderige en onzekere typetje.
Nu heeft ze gelukkig een breder
karakter. Dat maakt het spelen
van haar rol interessanter. In
het begin was mijn rol heel
klein. Ik hoefde ook maar twee
dagen per week naar de studio
in Aalsmeer te komen. Ik werkte
enkel achter de bar in de koffie
shop en had in de serie geen
huis."
Isa Hoes had een klein rolletje
in de TROS-serie Medisch Cen
trum West toen ze gevraagd
werd om een test te doen voor
Goede Tijden, Slechte Tijden.
„Mijn castingbureau belde voor
de rol van Myriam. Het zag er
niet riaar uit dat mijn rol in Me
disch Centrum West groter zou
Isa Hoes, alias Myriam, deelt de kritiek niet die professionele acteurs
hebben op de acteerprestaties in Goede Tijden Slechte Tijden.
foto erik geven
lijk zullen krijgen in zijn geboor
teland. „Als we in een zwarte
buurt wonen wordt Wilma als
een madame behandeld en als
we in een blanke buurt wonen
worden mijn kinderen en ik ge
pest."
Dat de zwarte bevolking nog
steeds bang is voor de blanken
ondervond Toni Bouwmans tij
dens het filmen in Zuid-Afrika.
De oudere broer van Patric
vroeg heel bezorgd of hij wel
vrijuit kon praten over zijn poli
tieke gedachten met de camera
in de buurt. „Hij was bang dat
wij van de geheime politie wa
ren." Volgens de programma
maaksters zal het nog genera
ties duren voordat de apartheid
voorbij is.
(Impact: Vanavond, 23.19 uur,
Nedertand 3)
STRIPS
BOLLEBOOM
Impact registreert hereniging Zuid-Afrikaanse familie
nu met hun twee kinderen
Nontyatyambo (6) en Mzolisi
(4) in Zaandam. Het liefst willen
ze zo snel mogelijk voorgoed
naar Patrics geboorteland.
Een paar weken geleden keer
de Patric met vrouw en kinde
ren na zestien jaar voor het
eerst weer terug naar zijn fami
lie in Transkei. Programma
maakster Toni Bouwmans regi
streerde voor het VARA-pro-
gramma Impact de ontroerende
en emotionele hereniging. In de
documentaire wordt nu eens
niet de gewelddadige kant van
Zuid-Afrika in beeld gebracht.
Toni Bouwmans geeft in Terug
naar Transkei een realistisch
beeld van de zwarte gemeen
schap in het dorpje Mbonda
waar Patric geboren is.
Hereniging
Ze volgt Patric op weg naar zijn
broers en bezoekt met hem de
universiteit in Alice waar hij po
litiek bewust raakte. De
hereninging met de familie is
heel sec gefilmd, maar de beel
den spreken voor zich. Daar is
geen commentaar bij nodig.
Ook de spanning die in de lucht
hangt als de familie Wilma voor
het eerst omhelst komt zonder
woorden heel duidelijk over.
Volgens Toni Bouwmans zal
het voor het gezin Mtshaulana
een moeilijke tijd worden als ze
straks in Zuid-Afrika wonen.
„De apartheid is nog zo over
duidelijk aanwezig. De zwarte
bevolking wordt nog steeds be
handeld als 38-ste rang burgers.
De blanken en zwarten wonen
nog altijd gescheiden van el
kaar. Zelfs de familie van Patric
kijkt tegen Wilma op. Zijn moe
der is er heel trots op dat hij
met een blanke Westerse vrouw
is getrouwd. Dat is een overwin
ning voor de familie", vertelt
Toni Bouwmans.
Patric beseft dat ze het moci-
De dag waarop Patric
Mtshaulana ontdek
te dat je in Zuid-
Afrika niet neutraal kunt zijn,
besloot hij om zich aan te slui
ten bij het gewapend verzet van
het ANC. Die dag, precies zes
tien jaar geleden, werd een col
lega-student van Patric zonder
pardon in elkaar geslagen door
de Zuidafrikaanse politie.
„Die jongen was onschuldig.
Hij. deed niet mee aan de de
monstratie die we hielden,
maar zat rustig op zijn kamer.
De politie trapte zijn deur in en
sloeg hem in elkaar. Ik dacht
toen: 'als je dan toch moet lij
den. dan maar voor iets dat je
ook echt gedaan had'. Patric
vluchtte naar Tanzania, waar hij
zijn Hollandse vrouw Wilma
ontmoette. Het echtpaar woont
BOES
De familie Mtshaulana in hun Hollandse woning.
foto cpd
