'Ik heb het liefst een artiest die
al eens op z'n bek is gegaan'
Conny Vandenbos op
zoek naar het ideaal
Rtv show
Toverbal glijdt uit over
kouwe kak op 's party
ry
"MAANDAG 19 OKTOBER 1992
.10
Impresario Gerard van der Kolk 25 jaar in het vak
Vijfentwintig jaar zit
Gerard van der Kolk
inmiddels in de
showbusiness. In 1967 begon
hij, heel voorzichtig, in z'n een
tje een organisatiebureautje,
voornamelijk voor popmuzi
kanten. Nu staat hij aan het
hoofd van een 'Evenementen
bureau' in Hilversum met tien
man personeel. Een groot deel
van de Nederlandse artiesten
kan via zijn bureau worden ge
boekt. „Je moet niet meteen du
re auto's en een sjiek kantoor
willen." Hardlopers zijn doodlo-
pers. In die vijfentwintig jaar
heeft hij ook veel artiesten zien
komen. En zeer velen zien gaan.
„Het aandeel van de popmu
ziek in de boekingen is nu nog
maar vijf procent. Drie of vier
jaar geleden was de laatste uit
barsting. Toen wilden de klan
ten voor personeelsfeesten en
jubilea of de presentatie van
een nieuw produkt graag disco.
Richenel deed het toen erg
goed. Maar de markt verandert
steeds. Mensen raken verwend.
Ze hebben alles al gezien, het
beste van het beste waar ook ter
wereld meegemaakt. De wen
sen worden steeds extravagan-
ter."
Van der Kolk heeft de zaak
"zo breed mogelijk" opgezet.
Zodat in het jubileum-offerte-
boek dat net is uitgekomen het
aanbod uiteen loopt van zan
gers. ensembles, presentatoren,
hele orkesten, buikdansers,
sneltekenaars, silhouettenknip-
sters, hypnotiseurs tot lim
boshows en dansgroepen.
Manager
Lange tijd is Van der Kolk te
vens de persoonlijke manager
van artiesten geweest, zoals
Anita Meyer en de groep Cham
pagne. „Maar daarmee ben ik
gestopt. Als je een goede mana
ger wil zijn, moet je eigenlijk al
tijd tijd voor je mensen hebben.
Dat werk spoorde niet met de
rest van de activiteiten."
Vooral een groep eist veel tijd,
aldus Van der Kolk. „Een verza
meling individuen met hun ei
gen wensen en eisen, en daarbij
komen dan ook de wensen van
de partners van de groepsleden.
Als je dat allemaal in goede ba
nen wil leiden, heb je al je han
den vol. En uiteindelijk komt
het er op neer dat je niets meer
goed doet."
Van der Kolk beperkt zich nu
tot de boekingen van artiesten.
„Eerlijk gezegd heb ik het liefst
artiesten die al een keer op hun
bek zijn gegaan. Meestal heb
ben die leren relativeren. Kijk,
we moeten allemaal leren en te
genslagen leren verwerken.
Maar je wordt daar wel iets
meer mens van. Helemaal je
oude zelf word je in de regel
nooit meer als je, zoals artiesten
nu eenmaal vaak overkomt po
pulair bent geworden. Maar het
is prettiger werken met mensen
die hebben geleerd door de
schone schijn heen te kijken."
In het artiestenvak is een be
paalde dosis nuchterheid bijna
een vereiste om te kunnen over
leven, stelt de impresario. „Ik
noem in dit verband niet graag
namen. Maar ik denk dat ik vei
lig kan zeggen dat Lee Towers
een van de aardigste en ook
nuchterste artiesten is die ik
ken."
„Die weet wellicht al heel lang
dat het vak van artiest meer in
houdt dan alleen maar platen
maken. Maar dat het betekent:
optreden in het land. En je aan
passen aan de eisen van de tijd.
Tot niet zo heel lang geleden
was het voldoende dat bijvoor
beeld op een personeelsfeest
een enkele bekende artiest op
trad. Nu wordt ons gevraagd
een heel personeelsfeest te or
ganiseren. Want één artiest is
niet meer genoeg."
„Daarbij speelt ook een rol
dat de mensen zijn uitgekeken
op de zogenaamde bekende ar
tiesten. Twee jaar achter elkaar
een winnaar van de Soundmix-
show is leuk, maar daarna moet
er toch weer iets heel anders ko-
Van der Kolk vindt dat er wei
nig nieuwe Nederlandse arties
ten zijn. „Je moet als Nederlan
der wel heel erg goed zijn willen
de platenmaatschappijen ertoe
overgaan om een single, laat
staan een cd van je uit te bren
gen. De eerste taak van de grote
platenmaatschappijen - omdat
ze deel uitmaken van interna
tionale concerns - is de grote
buitenlandse artiesten te pro
moten."
Volgens de impresario is er
wel degelijk Nederlands talent
dat internationaal heel goed
voor de dag zou kunnen komen.
„Siggy, Jorge Castro en Claudia,
maar die mensen moeten wel
een kans krijgen. En dan zou
den ze nog, zeker in hun begin
tijd ermee rekening moeten
houden dat ze bij een optreden
deel gaan uitmaken van een
groter geheel."
Ook de opdrachtgevers ver
anderen. Een nieuwe tendens is
nu: reclame-campagnes. Van
der Kolk: „Wij worden steeds
vaker benaderd door reclame
bureaus. Stel: er moet een
nieuw type auto op de markt
worden gezet. Tot voor kort wa
ren advertenties in de kranten
daarvoor het geijkte middel.
Maar het publiek is die kranten
reclames zat. De fabrikant, dus
het reclamebureau, zoekt naar
andere methoden. Naar stunts,
naar presentaties waarvan ze
meer heil, meer publiciteit, ver
wachten."
Voor promotie-activiteiten
worden steeds vaker acteurs en
kleinkunstenaars ingehuurd.
Ook zangers zijn gewild, zij het
dat ze vaak deel uitmaken van
een groter geheel. Van der Kolk:
„Ik herinner me de opening van
de nieuwe hallen van de KLM.
Dat was met recht een evene
ment. Met decors, aankleding
en Hans Vermeulen die op een
gegeven moment rijdend op
een vleugel binnenkwam."
Wat volgens Van der Kolk nu
ook in opkomst is, zijn de com
plete promotiepakketten voor
winkelcentra. De winkeliersver
enigingen worden steeds pro
fessioneler. Ze vragen ook méér
dan alleen maar iets voor de
kinderen."
Impresario Gerard van der Kolk: „Mensen raken verwend. De wensen worden steeds extravaganten
Na lange tijd laat zangeres weer van zich horen
M elf omschrijft Conny
W Vandenbos de afgelo-
m jI pen drie jaar als een
muzikale retraite. „Een aantal
jaren achtereen had ik ieder jaar
een plaat gemaakt, maar gaan
deweg realiseerde ik me dat dat
geen wet van Meden en Perzen
is. Ik heb er toen bewust voor
gekozen net zo lang te wachten
tot ik een aanbieding zou krij
gen waar ik helemaal achter
kon staan. Of dat er een groepje
mensen bij elkaar zou zijn met
wie ik graag zou willen werken."
Haar geduld werd beloond. Met
haar nieuwe cd 'Nu' is ze dik te
vreden.
De plaat werd ten doop ge
houden in het programma dat
ze sinds een aantal jaren pre
senteert bij Radio Utrecht in
Zeist. „Toen ik hier begon, heb
ben we afgesproken dat ik geen
repertoire van mezelf zou draai
en. Dat vind ik terecht. Maar
soms was het wel wat vreemd.
We besteden veel aandacht aan
Nederlands amusement en
daarvan maak ik óók deel uit.
Daarom vond ik het zo leuk dat
mijn collega's hebben voorge
steld om de cd hier, in mijn ei
gen programma, te lanceren."
Conny Vandenbos noemt het
een bekend verhaal. Dat een
zanger eeuwig afhankelijk is van
geld, budgetten en verwachte
verkoopcijfers. Dat Nederland
een kleine markt is en dat het
voor platenmaatschappijen een
groot risico is om een plaat in
STRIPS
het Nederlands uit te brengen.
„In Hilversum wordt te weinig
Nederlandse muziek gedraaid.
Ik ben een paar jaar geleden
daar zo ontzettend moe van ge
worden. Daarbij kwam dat ik
zelf dacht: ik heb al zo veel pla
ten gemaakt, ik zou niet weten
waarover ik nü weer'zou moe
ten zingen."
Positief
Het werk bij Radio Utrecht - de
zangeres presenteert dagelijks
een radioprogramma - vindt
Conny Vandenbos een verade
ming. „Het is een jonge om
roep, alles is in opbouw. Het is
kleinschalig, er zijn geen grote
ambtelijke structuren. In de
paar jaar dat we bezig zijn, is de
luisterdichtheid gegroeid. Zo
merk je dat je energie positief
kan worden aangewend. Dat is
voor je eigen ontwikkeling een
heel mooie ontdekking."
Waarom toch een nieuwe cd?
„Ik ben via Dimitri van Toren,
die me had gevraagd een lied
van hem te zingen op zijn
laatste cd, in contact gekomen
met 'Masters'. Dat is een vrij
kleine platenmaatschapij in
Limburg. Godzijdank een eind
weg van het Gooi, waar ieder
een onderhand het zelfde denkt
en het zelfde praat en allemaal
op een negatieve manier."
„Nadat ik dat lied van Dimitri
had gezongen, benaderden ze
met de vraag of ze het nummer
op single mochten uitbrengen.
Ik heb daarover nagedacht en
toen heb ik geantwoord dat ik
gestreeld was door het voorstel,
maar dat ik aan het nut daarvan
Conny Vandenbos: dik tevreden met nieuwe cd.
mooier schilderij wil maken, de
dichter die z'n laatste gedicht
wil overtreffen en ook de huis
vrouw die het huis nog leuker
wil maken."
„Soms denk je dat je vast zit,
maar na een tijdje wil je toch
weer aan de gang. Dat heb ik
Het gaat Whitney Houston voor
de wind. Kort geleden trouwde zij
met de schatrijke Bobby Brown.
Inmiddels is zij in blijde ver
wachting en vangt ze ook nog
eens een slordige 5 miljoen gul
den voor het geven van drie con
certen.
Mare Klein Essink is werkelijk
van alle markten thuis. In Me
disch Centrum West speelt hij de
dokter. Hij ontpopte zich als een
heuse show- en quizmaster en in
de nieuwe serie 'Cover Story'
gaat hij de journalist uithangen.
Overigens zal Klein Essink als
persmuskiet pas in december
1993 op het scherm verschijnen.
Lange tijd hebben we niets
meer van hem gehoord, maar nu
is Robert Redford helemaal terug.
Redford speelt de hoofdrol in de
thriller 'Sneakers' en deze film is
goed ontvangen bij het publiek.
Daarnaast heeft hij de regie ge
daan van een nieuwe film, 'A Ri
ver Runs Through It', die onlangs
in première is gegaan.
Prof. Christiaan Barnard was de
eerste hartchirurg ter wereld die
harttransplantaties uitvoerde.
Het scalpel neemt de 69-jarige
Barnard niet meer in de hand.
foto patricia steur
ook beschreven in het liedje
'Laatste liefde'. Je gaat door met
zoeken. In de tekst staat 'Lief
de', maar dat staat voor: het
Ideaal. Je zoekt door, je moet
wel, want anders ga je zitten. En
als je gaat zitten, ben je weg."
Wel is hij nu weer in het nieuws,
omdat hij met een veertig jaar
jongere vrouw is getrouwd. Bar
nard hoopt met dit jonge blaadje
zijn eigen ouderdom te bestrij
den.
Voor Nederland is Ruth Jacott
uitverkoren voor het Eurovisie
Songfestival dat volgend jaar
wordt gehouden in Dublin. De
zangeres is er heilig van over
tuigd dat ze in ieder geval bij de
eerste vijf zal eindigen. Overi
gens is Ruth getrouwd met
Humphrey Campbell die ons land
dit jaar bij het songefestival ver
tegenwoordigde.
De Achterhoekse rockgroep
Normaal isweer compleet. Ben
nie Jolink is zo goed als hersteld
en om dit heuglijke feit te vieren
geven zij eind oktober een groot
feest voor de trouwe fans van
Normaal. Bennie zal alleen niet
op zijn gitaar spelen, vanwege
zijn arm. Voorlopig houdt hij het
even bij zingen.
Een dure kijk op de wereld. Dat
heeft talkshow-presentator Arse-
nioHall Mijnheer is verzot op
brillen. Zo verzot zelfs dat hij on
langs een brilletje kocht voor
80.000 gulden.
"p
r staat een lange rij
I .taxi's en limousines
voor het prestigieuze
Amsterdamse Amstel Hotel.
Terwijl we voortkruipen in deze
deftige file, vraagt mijn taxi
chauffeur wat er wel niet te ge
beuren staat. Een feestje rond
Gert-Jan Dröge van 'Glamour
land', leg ik uit. Naar aanleiding
van zijn televisieprogramma is
er een boek gemaakt, Glamour
land - Society volgens Dröge'. En
dat wordt feestelijk ten doop ge
houden. Een handig boekje, je
kunt er bijvoorbeeld uit leren
dat je op je jacht beter goud
kunt gebruiken dan koper, dat
scheelt een stewart voor het
poetsen. „O ja, Dröge," lacht de
man, „die mag ik wel. Leuk hoe
hij altijd die kouwe kakkers op
de hak neemt."
Een statige heer in uniform
opent mijn portier. „Welkom,"
fluistert hij, „het is de trap op en
dan rechtsaf." „Nou, amuseer je
hè, dame", buldert de taxi
chauffeur me na, wat aan het
uniform een afkeurend wenk
brauw-optrekken ontlokt.
Binnengekomen zink ik
meteen tot aan mijn enkels in
het tapijt. Als ik informeer waar
ik even mijn haar kan kammen,
word ik door weer een ander
uniform persoonlijk naar de da
mestoiletten geleid. Alles is hier
verguld, tot de wc rol-houders
en de scharnieren van de brillen
aan toe. Een wandhouder bevat
een buitenmodel fles exclusieve
parfum, voor wie onverhoopt
bemerkt thuis de deodorant te
zijn vergeten. Ja, hier weet men
hoe de vaderlandse crème de la
crème te ontvangen.
Livrie-boys
Op naar de feestelijkheden. In
de zaal worden de gasten ver
welkomd door een nieuwe hor
de livrei-boys, die doorbuigen
onder bladen met dranken. Ik
neem een slokje uit een glas jus
d'orange, om zodoende ruimte
te maken voor een paar slokken
jenever. Fout! Mag niet! Ik word
beleefd naar de bar geleid waar
de gewenste longdrink profes
sioneel voor me wordt bereid.
Frank Covers komt binnen. Hij
neemt een slokje uit een glas jus
en kiept er een jenevertje in om.
Nee! Ook hij wordt met zachte
hand naar de bar gevoerd. „O,
gelukkig," verzucht hij, „ik vond
het zó'n tuttig glaasje. En veel te
klein, mijn neus paste er niet
Gert-Jan Dröge zoent
glamoureus in het rond. „Dag
schat, o dag lieverd, enig dat je
er bent." De voltallige Neder
landse society die de afgelopen
maanden in 'Glamourland'
schitterde en schutterde is hier
vers gekapt aanwezig. Alleen
Jeroen Krabbé ontbreekt. „Dat
komt omdat hij nu ergens fan-
taaaastisch aan het filmen is."
tettert zijn vrouw Herma tegen
twijfelde. Wat is tegenwoordig
een single zonder een cd? Bo
vendien: ik weet van de mensen
die van mijn repertoire houden
dat ze geen singles kopen. Toen
heb ik gevraagd of een cd tot de
mogelijkheden behoorde. En ja:
graag."
Vervolgens is Conny Vanden
bos op zoek gegaan naar reper
toire. In haar radioprogramma
had ze ooit de jongens van Ka-
danz te gast gehad en bij dat ge
sprek was al gebleken dat het
klikte. Zij hebben vijf van de
dertien nummers op de nieuwe
cd geschreven. „Ik heb het aan
tal mensen om mee te werken
beperkt gehouden. Ik heb in de
loop der jaren gemerkt dat ik
het best functioneer in een klein
team. Dat was ook de aantrek
kingskracht van 'Masters'. Het
is een kleine maatschappij,
waar mensen elkaar kennen,
waar je de directeur gewoon
kunt aanspreken. Dat bevalt
me. De beste resultaten bereik
je met mensen waarbij twee
woorden voldoende zijn om el
kaar te begrijpen. Als je alles
moet gaan uitleggen, is dat vaak
een teken dat het fundamenteel
niet goed zit."
Het ideaal
„Ik heb m'n best gedaan. Ik heb
op de hoes van de cd daarom
ook een overpeinzing gezet: 'De
zoektocht naar het volmaakte
zal altijd doorgaan, omdat het
volmaakte (gelukkig) niet be
staat. Ik denk dat die zoektocht
naar het volmaakte onze enige
drijfveer is. We kennen het alle
maal: de schilder die een nog
BOLLEBOOM
BOES
willig gehoor. „Gewoon doordat ze naar 'Glamourland'
naar zijn werk dus," mompelt kijken, dat Jan een Heel Belang-
iemand. Wat zijn
dig voor elkaar. „Wat
een geslaagde ver
momming als tover
bal," wordt er gegie-
geld over Tineke de
Nooij.
Op datzelfde terras
zat van de zomer Jan
des Bouvrie een
glaasje te drinken,
toen twee boten van
een Amsterdamse
roeivereniging langs-
voeren. Bij de aanblik
van Jan keerden ze de
steven, waarbij de
roeiers luid scandeer
den: „Haaallo, daar
zijn we weer!"
Niveau
Zonder Des Bouvrie
geen 'Glamourland',
dus Jan mocht het
voorwoord schrijven voor het
boek. „Zo heeft het toch nog
enig niveau gekregen," aldus
Dröge. „Dank zij 'Glamourland'
verkoopt Des Bouvrie nu einde
lijk ook in België", vertelt een
redactiemedewerker me. „Dat
is iets wat hij altijd al graag wil
de. maar hij raakte er geen stoel
kwijt. Nu denken de Belgen,
rijk persoon is. Zijn de bankstel
len niet aan te sle
pen. Tonnen ver
dient hij er."
Doch het televisie
einde van de
'daar-zijn-we-
weertjes' is na
kend, aldus mijn -
uiteraard geheime
- zegsman: „Er is
een overdosis Des
Bouvrie ontstaan.
De grap is eraf.
Dus wordt hij er in
de eerste nieuwe
'Glamourland -uit
zending uitge
schreven. Hóe, dat
weten we nog niet,
maar de 'déconfi
ture' van J.d.B. is
een feit."
Om dit treurige
nieuws te verwer
ken, trek ik me andermaal even
terug op de vergulde toiletten.
Daar tref ik drie dure dames die
aan het proberen zijn met een
nagelvijl de fles parfum uit de
wandhouder te schroeven. Ze
schrikken als ze me zien. „Dat
zetje toch niet in de krant hè?"
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
Dröge en 'Daar-is-ie-weer*, wiens 'deconfiture' volgens ingewijden
overigens aanstaande is. foto frank fahrner
