Vrienden voor het
leven
7
ZATERDAG 17 OKTOBER 1992
(77 VOEGSEL
Het is vrij zuiver,
zoals wij te werk gaan
De benadering van hun gesprekspartners
zweemt soms naar selectieve verontwaardi
ging. Mogelijk dat Barend en Van Dorp de
schijn tegen hebben, maar ze laden wel eens
de verdenking op zich meer clementie te be
trachten met vedetten dan met sporters van
een lager garnituur. Alsof de heren blij zijn
dat het meneer Van Basten behaagt hun een
gesprek toe te staan. ..Absoluut niet waar
weerspreekt Frits Barend bits. „Wij zullen,
om maar iemand te noemen. Walter Smak
van Telstar met een grotere liefde behande
len dan Marco van Basten. Want Walter
Smak is veel kwetsbaarder.'"
Van Dorp: „Tijdens het Voetbalgala heb
ben we Johan Cruijff heel pittig aangepakt.
Maar Cruijff gaat dan en dat is heel slim
van hem met een lacherig gezicht ons aan
zitten kijken. Zo van: kom maar op. het inte
resseert me verder allemaal niet. Het is echt
niet zo dat we vedetten anders aanpakken
dan gewone sporters."
Barend: „Maar we zijn ook weer niet zo
Hollands burgerlijk dat we de vedette niet de
eer van de vedette gunnen. Wat dat betreft
zijn we wel een beetje Amerikaans. We dur
ven ook toe te geven dat we ongelooflijk kun
nen genieten van Marco van Basten. Johan
Cruijn en Ruud Gullit. Wij vinden dat je best
mag laten merken dat ze het leven iets extra's
bieden. Het leven kleur geven. Bovendien
zijn alle Nederlandse vedetten. Cruijff. Van
Basten. Rijkaard. Koeman en Gullit nog ge
woon allemaal benaderbaar. In tegenstelling
tot Maradona. die omringd wordt door 87
lijfwachten."
Dat het volgens hen wel losloopt met hun
vermeende vriendjespolitiek willen Barend
en Van Dorp gaarne toelichten met een re
cent voorval. Het duo hield Van Basten na
een interland in de wandelgangen staande.
De zo uitbundig geprezen Milanees had als
Oranjeklant weer eens niet datgene gebracht
waartoe hij op basis van zijn capaciteiten wel
in staat moet worden geacht. ..Daar hebben
we hem vrij kritisch over ondervraagd. En ge
zegd dat het niet kan: een snipperdag opne
men. Nee, zei Marco, dat kan niet. Moeten
we dan ook nog zeggen: foei Marco? We zijn
toch geen schoolmeesters. Het kan niet wat
hij gedaan heeft en dat weet hij zelf ook wel."
Van Dorp: ..Misschien dat we tegen be
stuurders en anderen die doorgedraaid zijn
giftiger doen. En dan vooral als een bestuur
der rare besluiten neemt, vreemde uitspra
ken doet, er merkwaardige opvattingen op na
houdt. Barend: „Neem een man als Den Bra
ven. goed voor ons en voor ons programma
dat hij er is. Die pakken we anders aan dan
Van Basten. Tenzij Marco op een dag dezelf
de onzin gaat roepen als Den Braven. Maar
dat zal nooit gebeuren. Van Basten is een
stuk intelligenter dan de voorzitter van
Dordrecht 90."
Relatie
De keuze voor samenwerking in duovorm
ze kwamen elkaar ooit tegen bij Radio Vero
nica is niet ingegeven door de behoefte el-
kaars tekortkomingen te camoufleren. Twee
weten er meer dan een. dat wel. En twee zien
ook meer dan een. Barend en Van Dorp heb
ben ook menigmaal beklemtoond dat hun
innige relatie („alleen gaan we niet met el
kaar naar bed") de samenwerking al die tijd
bestendigde. Henk: „Als Frits iets doet, ben ik
daar heel erg trots op. En andersom is Frits
trots op mij. als ik iets goeds doe. Godal
lemachtig. ik zie het alweer in de krant staan!
Hoe we elkaar aanvullen, waarom zou ie
mand dat in vredesnaam willen weten, daar
denken we nooit over na."
Frits een tikje kregel: „Het is niet zo dat
Henk beter kan stofzuigen en ik beter kan ko
ken en we daarom samen een ideaal huis
houden vormen."
Heren, wel graag bij het werk blijven. Wie
weet is het voor buitenstaanders wel heel inte
ressant te vernemen dat Frits de inleiding van
een verhaal schrijft. Henk de eerste alinea en
vervolgens Frits er weer een paar zinnen op
los ramt Als ware het schrijven van een arti
kel overeenkomstig de Barend-en-Van-Dorp-
methode een schrijfestafette
Barend: „Nee, zo gaat het dus niet. Hoe het
wel gaat, ach. dat is al eens beschreven."
Vertel het toch nog maar een keer. het hele
leven is tenslotte een grote ojyendeur-dienst
Barend: „.Ha. ha. ha. die kenden wij nog
niet. Ik zit achter de machine en Henk zorgt
voor de lekkere drankjes en hapjes."
Van Dorp: „En als Frits klaar is. ga ik naar
huis."
Voor hen is het geen item of Frits het jour
nalistiek zonder Henk af kan of dat Henk
journalistiek afhankelijk is van Frits. Henk
van Dorp: „Ik heb me hier nooit mee bezig
gehouden. Maar het hoort een beetje bij Ne
derland. geloof ik. Kraaykamp is geestig en
De Gooyer absoluut niet Van Kooten is hart
stikke geestig en De Bie is helemaal niet
geestig. Terwijl De Gooyer en De Bie juist wel
ontzettend geestig zijn." Barend: „Hoe ko
men de mensen er bij. zou je zeggen? Mis
schien omdat ze mij zien tikken en Henk
niet. Best mogelijk dat het voor de buitenwe
reld een probleem is. voor ons in elk geval
niet. Het zou kunnen dat als we met een
nieuw iemand geconfronteerd worden, met
pakweg een financieel directeur, dat dan
wordt gevraagd: góh. zou Henk of zou Frits
niet alleen ergens naartoe kunnen gaan? Zou
best kunnen, hoor. Maar dan mis je de toege
voegde waarde van het duo. Dat functioneert
al jaren ongelooflijk goed en dat heeft bij
RTL4 de nieuwe programmleider Bert van
der Veer goed door. Vandaar dat hij ons en
met ons het team volledig de vrije hand
laat. En dat vinden wij wel zo prettig."
Henk van Dorp (links) en Frits Barend: „Als duo functioneren wij ongelooflijk goed."
Door sommige vakbroeders
worden Frits Barend en Henk
B*rend
Frits Barend en Henk van Dorp: een omstreden duo
De vedette's bieden
het leven iets extra's,
geven het leven kleur'
Blijft overeind dat heel wat studiogasten
meedogenloos zijn getackeld door de typi
sche Barend-Van Dorp-aanpak. Hoe
dikwijls is het niet voorgekomen dat Frits
een vraag stelde, de gast in reactie daarop
in opperste concentratie een gloedvol
betoog begon af te steken. En net op het
moment dat de ondervraagde dacht z'n
zegje voorbeeldig te hebben gezegd
kwam Van Dorp er .met een alles ont
nuchterende. soms brutale opmerking
overheen, de geïnterviewde compleet in ver
warring latend? Voorkom dan maar eens een
publieke afgang.
Een vileine gedachte misschien, maar het
is denkbaar dat bij wijze van voorzorgsmaat
regel sponsors en vermogende bestuursleden
Barend en Van Dorp gunstig proberen te
stemmen door bij voorbeeld cadeaus in het
vooruitzicht te stellen. In ruil voor positieve
publiciteit of ten minste een milde vraagstel
ling. Maar nee, ook na diep gepeins bezwe
ren de heren nooit in de verleiding te zijn ge
komen. Barend: „Ja. er is ons een jaar of tien
geleden een reis aangeboden. Daar heb ik
verschrikkelijk om moeten lachen. Ging om
iets van 1500 gulden of zo. Laat ik het gek
scherend zeggen: wij zijn pas te koop als ons
een bedrag van 3 miljoen wordt geboden."
Twee-eenheid
Zoals Barend en Van Dorp met elkaar om
gaan, met elkaar samenwerken, moeten ze
de vervolmaking van een tweëeenheid zijn.
Maar zouden Barend en Van Dorp nooit de
confrontatie aangaan, nooit een match tegen
elkaar spelen, het altijd weer met elkaar eens
zijn als ze aan hun programma werken? Hoe
gaat dat precies als ze aan het schrijven slaan
voor Nieuwe Revu?
Barend: „Misschien is dat wel het geheim
van de smid." Van Dorp: „De confrontatie
zullen wij met elkaar niet aangaan, nee."
Maar altijd eens met elkaar, daarop volgt
een dubbel 'nee'. Barend: „Maar als een per
se iets wil, en die is er van overtuigd dat het
goed is wat-ie wil. dan is het meestal zo dat
de ander zich daarbij neerlegt. Wil de een per
se iets niet, dan legt de ander zich daar ook
bij neer.-'
„Meestal", veroorlooft Van Dorp zich een
komisch bedoeld tussendoortje: „meestal is
Frits degene die zich ergens bij neer moet
leggen."
„Hooguit", vertelt Barend, „gaan we met el
kaar in discussie over de vraag of we een be
paalde passage van een verhaal er in moeten
laten of juist moeten weglaten. Of we een be
paald stukje film wel of niet moeten inmon-
teren. Dat gebeurt intuïtief, want we zijn in
tuïtief. Als de intuïtie van de een zegt dat we
iets moeten doen. dan vindt de ander dat
dikwijls ook. Dat is heel wederzijds. Dat is zo
gegroeid, natuurlijken geheel organisch."
Wat voor moois er niet kan ontstaan in een
werksituatie! Hoe twee zielen zich na een jaar
of twintig samenwerking tot bijna een ge
dachte smeedden. „We hebben een bepaald
mechanisme ontwikkeld om de krant te le
zen of naar radio en televisie te luisteren en
te kijken met de afwijking: wat kun je eventu
eel gebruiken voor je werk? Die techniek heb
ben we ons aangeleerd: gaat onbewust. Vaak
is het zo dat ik Henk bel over iets en dan is
hij op precies hetzelfde moment doende mij
over hetzelfde te bellen. We zijn bij wijze van
spreken zeven dagen per week op pad. Daar
bij kom je onderwerpen tegen die zich bij
voorbeeld goed laten beschrijven, terwijl an
dere typische luister- of kijkonderwerpen
zijn. Wij overlappen in principe nooit. Het is
dus niet zo dat als we Michels bij ons in de
uitzending hebben hij in diezelfde week ook
nog eens in Nieuwe Revu staat."
Gegiebel
Er zijn van die momenten dat Barend en Van
Dorp hun programma verheffen tot smaak-
en spraakmakende televisie om dan ineens
de boel zelf te versjteren door irritant gegie
bel. geginnegap en geklier.
„Maar dat vind ik nou zo leuk dat ouwe-
wijvengegiebel er tussendoor zegt Van
Dorp. „Moet het dan allemaal zo serieus?
Jaaah. ik geef toe: misschien slaat het wel
eens door. Maar ach. wat zal ik er verder van
zeggen?"
Geen idee, maar roep eens wat.
Van Dorp: „Misschien doen we af en toe
kinderachtig en doen we ons daardoor te
kort, maar ach. Als we onszelf terugzien, zijn
Frits en ik zelden tevreden."
Barend: „We zijn heel erg kritisch op el
kaar. Maar dat is ook zo'n cliché geworden."
Van Dorp. bij de burgerlijke stand van
Eemnes beter bekend als Bongaarts: „Een
programma moet je pas na een dag of twee
tenigzien om er goed over te kunnen oorde
len. Vaak zeggen we dan tegen elkaar: dat en
dat was niet goed. Zelden zullen we roepen:
góh. wat hebben we dat toch goed gedaan."
Afgaande op het aanvangstijdstip van hun
programma worden Barend en Van Dorp bij
RTL4 blijkbaar beschouwd als het schonere
volk dat zich later op de avond pleegt aan te
dienen. Maar kwart voor elf is tamelijk laat
op de donderdagavond. Als Van Dorp mag
worden geloofd laten hun miljoenen fans
niet af te klagen dat ze tot zo laat voor hen
moeten opblijven. Barend op gedragen toon:
„Vanuit den lande worden we dagelijks over
stroomd met brieven en telefoontjes."
Kijk aan.
Van Dorp, serieus nu: „We horen van veel
mensen dat we te laat zijn. Misschien zou je
iets vroeger kunnen zitten. Om half elf, maar
niet veel eerder."
Barend: „Maar ook dat weten wij niet. Ba
rend en Van Dorp is geen massa programma,
denken wij. RTL4 heeft een goeie program
mering en dan vooral als het gaat om shows.
Denk niet dat wij ooit de kijkdichtheid zullen
halen van Henny Huisman en Ron Brandste-
der. Misschien dat als je op half tien gaat zit
ten, je wat meer publiek hebt. Kwart voor elf
is wel het uiterste tijdstip waarop je kunt be
ginnen."
Gek genoeg, vinden ze zelf. heeft nog nie
mand een uitnodiging afgeslagen vanwege
het late aanvangsuur van hun progamma.
Naar verluidt waren wel ten minste twee per
sonen afgeknapt op hun speciale benadering
van sporters en hadden daarom neen ver
kocht. Voetbalcoach Co Adriaanse en discus
werper Eric de Bruin met name. En zo zou
Ajax-trainer Louis van Gaal er absoluut niet
voor geporteerd zijn de rit van Avenhom
naar de Hilversumse RTL4-studio te maken.
Barend: „Van Gaal kwam ook niet. toen Ajax
de Europa Cup had gewonnen. Hij ziet ons
als journalisten niet zitten. Dat mag. maar
dat zal ons er niet van weerhouden te schrij
ven dat de manier waarop hij Bryan Roy
heeft behandeld absoluut niet kan. We leven
in 1992. Van Gaal denkt nog vanuit de ouder
wetse baas-knechtverhouding. Los daarvan is
er eigenlijk niet een meer die neen tegen ons
zegt. Adriaanse is gekomen op het moment
dat we hem hebben uitgenodigd."
Ze hebben de indruk dat Eric de Bruin z'n
Barend-en-Van Dorp-boycot, zo die bestond,
heeft opgeheven. Henk: „Ik zal het eens even
goed vertellen. In het blad Sport Internatio
nal heeft De Bruin gezegd dat hij nooit in het
programma van Barend en Van Dorp zou ko
men. Dat is een eigen leven gaan leiden.
Barend: „Hij met die baard is altijd dron
ken. had De Bruin gezegd."
Van Dorp: „In Barcelona, ten tijde van de
Olympische Spelen, hebben we een aardig
gesprek gehad. Hij komt nu heus wel een
keer. Natuurlijk wordt er wel eens nee gezegd
tegen ons. Omdat degenen die wij uitnodig
den toevallig iets anders te doen hadden. Of
de tijd nog niet rijp achtten om met ons over
een bepaald onderwerp te gaan praten."
Barend: „Maar in z'n algemeenheid komen
de mensen wel. Omdat en dat zeggen wij
altijd mensen uit de sportwereld gewend
zijn om anders dan politici te verliezen. Dus
zal een sporter ook de confrontatie met ons
in de regel aandurven."
van Dorp vermoedelijk niet
helemaal zonder kinnesinne
herkend als de Siamese
tweeling. Zelf zien ze zich als
een geslaagde journalistieke
combinatie. En vooral als
vrienden voor het leven. Ze
hebben hun fans, die dwepen
met hun close-harmony-
achtige benadering van de
sport, anderen kunnen Barend
en Van Dorp niet zien. Ze zijn
weer elke donderdagavond in
beeld, op RTL4. Als zo vaak
vullen Frits en Henk elkaar
voortdurend aan. ,,Als duo
functioneren wij ongelooflijk
goed.
J e boezemen tal van autoriteiten
m vrees in. Of ten minste ontzag. En
i niet zonder reden. Ga maar na: in
de meer dan twintig jaar dat ze rondstruinen
in een milieu waar het machtsdenken soms
ongezonde proporties aanneemt, viel door
hun toedoen menig sportbaasje van z'n voet
stuk. Ze hebben een speciaal neusje voor het
opsnuiven van misstanden. Barend en Van
Dorp vlooien dan net zo lang door tot de on
derste steen boven is. Heel wat reputaties
sneefden ten tijde van hun vraaggesprekken,
die geregeld tendeerden naar kruisverhoren.
„Maar", stelt Frits Barend, „als je sterk in je
schoenen staat heb je bij ons niks te vrezen."
Van Dorp: „Of wij een bepaald machtsge
voel hebben? Getverdemme nee. ik moet er
niet aan denken. Het is niet zo dat we er op
uit zijn iemand wollens en wetens onderuit te
halen. Wij zeggen altijd dat we een wedstrijd
spelen. En dat proberen we zo goed mogelijk.
Wij vinden het ook niet erg te verliezen. On
langs hebben wij het moeten afleggen tegen
Eric Vilé, in het 'Bevooroordeel' konden we
absoluut geen vat op de man krijgen. Nader
hand hebben we hem gefeliciteerd."
Barend: „Ik zei eens tegen judoka Irene de
Kok: jij geeft nu aerobics. Waarop Irene zei:
joh. bereid je beter voor en ga es lekker wat
drinken. Prima toch. zien de kijkers dat Ba
rend en Van Dorp ook net mensen zijn."
Gelijke Kansen
De essentie van een wedstrijd, een duel. een
match is dat alle deelnemers er in principe
met gelijke kansen aan beginnen. De speci
fieke aanpak van Barend en Van Dorp laat
wat dat betreft toch wel ruimte voor twijfel.
Barend: „Wij denken dat gasten in de studio
gelijke kansen hebben. Het programma is li
ve. het is eerlijk, al wil ik het woord eerlijk ei
genlijk niet gebruiken, want daar word ik zo
langzamerhand moe van. Maar we zeggen
altijd van tevoren waar het zo ongeveer
over zal gaan. Het gaat altijd over hun vak.
of over hün hobby. Het gaat er soms con
fronterend toe. maar men weet waarvoor
men komt. Daarom denken wij dat het
vrij zuiver is. zoals wij te werk gaan. We
vertellen alleen niet welke vragen we tij
dens uitzending zullen stellen.
Van Dorp: „Ik word altijd overvallen
door een bepaalde droefenis als van
ons wordt verwacht mogelijke twijfels
over de zuiverheid van onze werkwijze
weg te nemen. Wij zullen altijd ver
baal begaafde mensen in het pro
gramma brengen, personen die precies we
ten wat ze aan het doen zijn. Wij zullen nooit
kneuzen interviewen en nooit gefrustreerde
Barend nuanceert de laatste uitspraak: „Al
thans: we zullen gefrustreerde reserves niet
over de frustratie van het reserve-zijn onder
vragen en ook niet over wie eventueel schuld
hebben aan die frustratie. Wel kan bij ons het
leed van een reserve ter sprake worden ge
bracht."
Van Dorp: „Mooi voorbeeld daarvan
was laatst de Ajacied Ron Willems. Die
laten we dan niet praten over Van Gaal.
maar gewoon over zijn zoektocht naar
een club."
V anOotPe
