'Een vraag verzinnen die te beantwoorden is, da's de kunst' T~^ 'Vervelend dat ik zelden verder kwam dan tipparade' 'Open Deur TV geknipt voor mij' Rtv show MAANDAG 5 OKTOBER 1992 14 Frangois Boulanger en Wim Weyland, gaande en komende quizredacteur HILVERSUM ANNEMIEK HUYERMAN en gek kan meer vra- I gen stellen dan tien wijzen kunnen beant woorden. Ónder dat motto heeft Francois Boulanger vele honderden vragen bedacht voor quizzen als TROS Triviant, Sport Triviant en De Connais- seur, de cultuurquiz van de NOS. Officieel hoeft hij die mid dag niet aanwezig te zijn bij de opnamen voor De Connaisseur die in Hilversum plaatshebben. Zijn functie van eindredacteur heeft hij dit nieuwe seizoen im mers ingewisseld voor het pre sentatorschap bij het spel Lin go, eind dit jaar. Hij is aanwezig uit betrokkenheid en als steun voor zijn opvolger Wim Wey land. „Vragen bedenken is niet moeilijk. De kunst is om vragen te zinnen die te beantwoorden zijn", stelt neerlandicus Boulan ger. Hij werd een paar jaar gele den quiz-redacteur, nadat hij voor Triviant een aantal woord puzzels had bedacht. Als erva ren vragenmaker weet hij pre cies wat een goede quizvraag bij de kandidaat en de kijker thuis teweeg moet brengen. „Het gaat erom die vraag te bedenken waarbij iedereen die het antwoord niet kent, roept: o ja!, of wat leuk, dat wist ik hele maal niet. Of waarbij het ant woord op de punt van je tong ligt, maar je komt er net niet op. De vraag dus die een Aha-Erleb- nis inhoudt. Bij het opstellen van vragen nemen we onszelf als criterium: als wij 'o ja' roe pen, hopen we maar dat ande ren dat straks ook doen." Zakjapanner Vragen over jaartallen of hoe veelheden zijn totaal oninteres sant volgens Boulanger. „Kan het jou wat schelen wanneer Rembrandt nou precies dood- - ging of hoeveel pakjes boter er in een kilo gaan?" Als uitzonde ring noemt hij de rekenpuzzel in Triviant. „Daarop zie je ze al lemaal zweten. Hoofdrekenen in de tijd van de zakjapanner kan niemand meer." Wat lastiger is, en dat geldt vooral voor TROS Triviant, is filmpjes bij de vragen te zoeken. Het redactieteam put daarvoor uit o.a. het NOB-filmarchief, het Polygoonjournaal en uit Ameri kaanse voorlichtingsfilms. Daarbij moet er ook op de prijs gelet worden, want de rechten van sommige films lopen op tot honderd dollar per seconde. Nu Triviant het vijfde seizoen in gaat, merkt de redactie dat wat filmmateriaal betreft, de spoe ling enigszins dun wordt. In de achter hem liggende seizoenen heeft Boulanger het gelukkig slechts een keer mee gemaakt dat een antwoord dat werd goedgekeurd, onjuist bleek. „Voor alle antwoorden op vragen geldt de ijzeren regel van check en double check. Zelfs de Winkler Prins maakt fouten. In Triviant zat een vraag over de oorsprong van het woord 'ny lon'. Wij hadden gevonden dat het een samentrekking was van New York en London. Daar kre gen we verschillende brieven op van kijkers die allemaal beweer den dat nylon ontstaan was uit een acrostichon (naamvers) van de strijdkreet die Amerikaanse parachutisten in de Tweede Wereldoorlog tegen de Japanse vijand aanhieven: Now You Lousy Old Nippon! Toen heb ben we het nogmaals gecheckt bij verschillende chemici, maar we hebben de ware achtergrond nooit kunnen achterhalen." Het gegeven dat de kandida ten in Triviant behoren tot het bevolkingsdeel van de 'Bekende Nederlanders', maakt dat de re dactie speciaal die vragen pro duceert, waarvan het niet verve lend is als iemand het antwoord erop niet weet. Boulanger: „Het is niet erg als Marco Bakker geen idee zou hebben van wel ke zanger groot werd met de hit Manuela. We houden wel reke ning met hobby's van mensen en als er sportverslaggevers on der de kandidaten zijn, zullen we pittige sportvragen verzin nen. Maar je moet daar toch enorm mee oppassen, want het zou heel pijnlijk worden wan neer bijvoorbeeld een politicus een vraag op zijn vakgebied niet zou kunnen beantwoorden, nog afgezien van de vraag of wel in teressant genoeg is'voor de kij ker. We beschermen mensen tegen afgaan en je moet als re dactie daarbij voor ogen blijven houden dat het in Triviant slechts over triviale kennis gaat, het blijft toch een humoristi sche, luchtige quiz." Voorbereiding Vermoeid komt eindredacteur Wim Weyland uit de tweede op name van De Connaisseur. Sa men met twee andere redacteu ren vormt Weyland ook de jury ter ondersteuning van de pre sentator. Door middel van het opheffen van bordjes met de teksten 'Goed, fout, onvolledig, een punt, twee punt' laten de drie bliksemsnel aan Ad 's-Gra- vesande, de opvolger van Joop Koopman, weten of en hoe dit antwoord gehonoreerd moet worden. „Deze quiz vergt een zeer veel voorbereiding en een enorm brok research," vertelt Weyland. „Zes redacteuren zijn constant bezig met uitgebreide vragen over bijvoorbeeld een schilderij of een gebouw op een rijtje te zetten en van de antwoorden een goed leesbaar verhaal te maken. Tijdens de opnamen wegen wij zo snel mogelijk de antwoorden van de kandidaten af. Daarbij moeten wij als jury altijd meer weten dan alle kan didaten bij elkaar. Ook op het geheugen van de presentator wordt een zwaar beroep ge daan, want hij moet zoveel mo gelijk over het onderwerp in zijn hoofd hebben. Het zijn echt snelcursussen kunstgeschiede nis die hij van tevoren heeft ge had." De kandidaten voor De Con naisseur moeten niet alleen over veel kennis op een bepaald cultureel terrein beschikken, ze moeten dat ook nog leuk kun nen overbrengen. In tegenstel ling tot Triviant worden de mensen die zich aanmelden uitgebreid van tevoren getest. „Dat gaat heel ongedwongen, hoor", stelt Weyland gerust, „het is niet zo dat wij bij de se lectie kandidaten een examen afnemen. We proberen op een ontspannen manier iemands kennis te testen. Het was overi gens wel een leuk toeval dat re dacteur Kees Keyer bij de selec tie onder de kandidaten voor de eerste aflevering zijn eigen oud- docente aantrof bij wie hij zelf nog examen had gedaan." Dit derde seizoen is de cul tuurquiz van de NOS uitgebreid Wim Weyland en Francois Boulanger „Een vraag moet een Aha-Erlebnis veroorzaken." foto lex van rossen STRIPS BOLLEBOOM met vier nieuwe onderwerpen: speelfilm, theater, klassieke mu ziek en Nederlandse literatuur. De eerste afleveringen gaan over beeldende kunst en archi tectuur, beide behoren tot het vakgebied van Weyland, die in zijn laatste jaar kunstgeschiede nis is. Het vragenmateriaal over dit onderwerp wordt vooral ge haald uit wat er in Nederland aan schilderkunst voor handen is. „De reden daarvoor is dat we van kandidaten toch wel kun nen verwachten dat ze al die kunstwerken in Nederlandse musea gezien hebben. Vanuit diezelfde gedachte beperken we ons bij toneel en theater tot op voeringen van de laatste tien jaar. Je kunt er dan veilig vanuit gaan dat de mensen veel daar van gezien zullen hebben. Ook voor de kijker thuis is dat aan trekkelijker dan allerlei vragen over een opvoering van dertig jaar geleden, hoe interessant die ook was." „Voor De Connaisseur maken wij open vragen, en dat is heel ongebruikelijk in televisieland. Zie het als een kunstprogram ma in quizvorm. De nadruk ligt niet op spanning of snelheid. Deze quiz is het enige spelpro- gramma dat de NOS uitzendt. Daarin wilde men het spelele ment combineren met educatie. Ideaal gesproken zou De Con naisseur de geinteresseerde kij ker moeten stimuleren om dat boek eens erop na te slaan of naar een bepaald Mies Bouwman archieffoto cpd Sportverkiezing in nieuw jasje De AVRO steekt de jaarlijkse uitzending van de verkiezing van Sportman, Sportvrouw en Sportploeg van het jaar in een nieuw jasje. Mies Bouwman zal in een extra en bijzondere afle vering van 'In de hoofdrol' be kend maken wie in 1992 naar het oordeel van de sportredac ties van de Nederlandse dagbla den de beste sportprestaties hebben geleverd. Tegelijk zullen de betreffende sportlieden centraal staan in deze bijzondere 'In de hoofd rol'. De uitverkiezing, die voor de 42ste maal wordt gehouden, heeft dit jaar plaats op woens dagavond 23 december (Neder land 1 om 20.25 uur) in theater 't Spant in Bussum. Anita Meyer „Door mijn danslessen heb ik geen voeten BOES Anita Meyer heeft zich hoorbaar verjongd AMSTERDAM LOUIS DU MOULIN Anita Meyer heeft zich hoorbaar ver jongd. Met opzet, maar evenzeer door een gunsti ge speling van het lot. 's Lands populairste zangeres was eigen lijk net op zoek naar nieuwe im pulsen toen het van René Fro- ger bekende producersduo John van Katwijk-Marcel Schim- scheimer bij haar aanklopte met het voorstel om eens iets samen te proberen. Hoe ver standig het accepteren van die verrassende uitnodiging is ge weest blijkt thans uit de ont vangst van hun eerste visite kaartje 'Music Music': voor het eerst sinds jaren spreekt Anita Meyer in de hitparade weer een pittig woordje mee. Over publieke belangstelling heeft de geboren Rotterdamse al sinds het doorslaande succes van 'Why Tell Me Why' (1981) niet meer te klagen gehad. Zie onder meer de spontane toe loop telkens voor haar optre dens in Ahoy', waar ze in de cember andermaal drie avon den zal flink uitpakken. Haar verschijning op de na tionale single-ranglijsten stond evenwel al geruime tijd niet meer in verhouding tot die enorme uitstraling als podium attractie en dat baarde naar eer lijk gezegd best zorgen. De oor zaak van haar afgenomen hitge voeligheid was haar bekend: de grote nadruk op het degelijke luisterlied op haar jongste al bums, met name 'Première' (1987) en 'Close To You' (1989). Dus lag een ferme koerswijzi ging wel voor de hand. De rich ting liet zich alleen nog even ra den, omdat haar vaste producer en voornaamste liedjesleveran cier Martin Duiser niet direct met een karrevracht aan frisse ideeën klaarstond. Het onver wachte aanbod van 'oude be kende' John van Katwijk was dan ook meer dan welkom, be kent Anita Meyer zonder om haal. „Normaal laat je je eigen team natuurlijk niet zo snel in de steek, maar in dit geval was het allemaal zo logisch. Aan de ene kant had je Martin, die zich na meer dan tien jaar samen werken toch min of meer op een dood punt waande. Daarte genover stonden dan ineens John en Marcel, die overliepen van enthousiasme en ook met de ene bruikbare suggestie na de andere op de proppen kwa- geïnspireerd door Anita's verre gaande vocale mogelijkheden, zo werd ze zelf om de haverklap 'op fantastisch wijze geprikkeld' door haar nieuwe vertrouwens mannen. „Als je heel lang uit sluitend met bepaalde mensen werkt loop je toch het risico dat je op een gegeven moment niet meer je grenzen verlegt. Omdat je te veel rekening houdt met wat je allemaal van elkaar weet. En daar kom je dus pas achter als je met anderen aan de slag gaat. Ik ben nu herhaaldelijk een paar streepjes verder ge gaan dan ik gewend was. Was het niet omdat de songs er om vroegen, dan was het wel van wege de recht voor z'n raap- aanpak van die twee jongens." Tijdens haar studio-avontuur werd Anita Meyer moreel ge steund door Martin Duiser. „Ik sluit niet uit dat ik in de toe komst weer eens een conceptal bum met hem zal maken." Voorlopig is ze echter heel erg in haar sas met de kleinschali ger, meer synthesizer-achtige aanpak van het duo Van Kat- wijk-Schimscheimer. Eindelijk heeft ze weer het idee dat met haar volgende week verschij nende album 'Music Music' haar eigen geluid ook 'helemaal actueel' is. „Je ziet dat aan de uitstekende singleverkopen. Zonder meer een teken dat 'Music Music' de jeugd aan spreekt, want alleen jongeren kopen tegenwoordig nog sing les. Ik ben daar geweldig blij om. Ik ben zelf natuurlijk ook nog niet zo oud ben. Ik heb het best vervelend gevonden dat ik de afgelopen jaren nooit verder kwam dan de tipparade." In haar 'winning mood' heeft Anita Meyer het aantal Ahoy'- concerten opgevoerd tot drie. In eerste instantie dacht ze dat twee avonden dit keer voldoen de zouden zijn, maar de kaart verkoop is de afgelopen weken veel vlotter gelopen dan ver wacht. „Toch wel een hele ge ruststelling, omdat het finan cieel een behoorlijk hachelijke onderneming blijft", bekent ze. „Dat geldt nu meer dan ooit, want deze produktie is veel en veel groter dan de vorige. Om te beginnen heb ik straks de be schikking over het Metropole Orkest en dat scheelt in vergelij king met de Jan Rietman Band vanzelfsprekend een slok op een borrel." Over de speciale gastenlijst voor haar Rotterdamse drie daagse (op vrijdag 11, zaterdag 12 en zondag 13 december) in Ahoy' moet Anita Meyer nog even vaag blijven. „De enige naam die al vaststaat is die van Gerard Joling. Wie daar dan ver der nog bijkomt zien we wel. In elk geval zitten we niet direct om gasten verlegen, want we hebben al spectaculaire ideeën genoeg. Zo ben ik bijvoorbeeld al weken zo druk bezig met danslessen dat ik haast geen voeten meer over heb. Dat soort eigen stuntwerk krijgt dus so wieso voorrang. Voeg daarbij je hits die je fans toch altijd willen horen plus een groot deel van je nieuwe album dat je zelf zo graag laat horen, dan ben je er al. Je kunt natuurlijk altijd zelf wel wat inleveren, maar ook weer niet te veel. Want uitein delijk komt iedereen toch voor Anita Meyer." Klaas Vos staat open voor iedereen HILVERSUM CPD Wat mij het meest aansprak was dat we nu kun nen zien wat de kijker écht be zielt. Tot dusverre zien we de kijkers slechts als klapvee, of als onderdeel van een amuse mentsshow of quiz, met ogen die hebzucht naar de te winnen prijs uitstralen", zegt VPRO- programmamaker Klaas Vos. Sinds maandag is zijn program ma Open Deur TV te zien, een soort Achterwerk in de kast voor volwassenen. Een tot tv-studio omgebouw de bibliotheekbus rijdt al enige tijd door Nederland. De VPRO maakt vandaaruit mini-pro gramma's met mensen die iets kwijt willen: Open Deur TV, de volwassen tegenhanger van het bij de jeugd populaire Achter werk in de kast. Bijna alles mag: een ontboezeming over een hobby, een protest, een actuele kwestie, een gedicht, een lied, een dans. Maar politieke praat jes, reclameboodschappen en verwerpelijke ideeën zijn ta- boe.rm. Theologie Klaas Vos. Ex-dominee, ex- OAD-busreisleider, ex-coördi nator van discussiegroepen, ex- verpleeghuispastor en wat al niet meer. Momenteel mede werker van de VPRO. „Ik ben geboren in Huizen, in 't Gooi. Theologie gestudeerd en domi nee geworden, want opgegroeid in een 'stevig kerkelijk milieu. De Gereformeerde Bond, zoals heel Huizen. Eerst kweekschool. Maar buiten een paar inval beurten heb ik nooit voor de klas gestaan. De VPRO? Daar luisterde je niet naar als gerefor meerde bonder. Dominee Spel berg, die tot in de jaren zestig de leiding had, was taboe in het milieu waarin ik opgroeide." „Aan de Rijksuniversiteit in Utrecht ben ik theologie gaan studeren. Tussentijds, in '78 en '79, heb ik in Roemenië gestu deerd. De Koude Oorlog woed de nog in volle omvang. Wij streefden naar uitwisseling van gedachten tussen West en Oost en we wilden de onderdrukte kerk in de Oostbloklanden een steun in de rug geven. In Utrecht heb ik de studie afge maakt." „In augustus 1980 ben ik als predikant van de Hervormde Gemeente in Vreeland be noemd. In mijn studietijd was ik getrouwd, maar via een psy cho-analyse kwam ik er achter dat ik homofiel ben. Ik heb open kaart gespeeld met de ge meente. Ik ging ook scheiden van mijn vrouw. In de gemeen te ontstonden twee kampen, de verlichten en de conservatie ven." „In 1982 ben ik er weggegaan. Ik vertrok naar Wieringen in Noord-Holland, naar een expe rimentele gemeente, met werk groepen en aparte kerkdiensten voor buitenkerkelijken. Ik was de theoloog die de werkgroepen begeleidde. Maar ik doopte ook, sprak op begrafenissen en trou werijen. Een halve-tijd-baan. De rest van de week was ik ver pleeghuis-pastor in Purmer- end." Zak vuilnis „Tussen de jaren 1982 en 1985 voltrok zich een proces dat een tweede grote verandering in mijn leven tot gevolg had. Ik kwam tot de ontdekking dat mijn vroegere vroomheid te maken had met het verdringen van homoseksuele gevoelens. De kerk kwam me de strot uTt. In 1985 ben ik naar Amsterdam verhuisd. Een jaar heb ik me be zig gehouden met het commu nicatieproject Midden-Oosten. We brachten op conferenties jo den en Palestijnen samen. Na een jaar ben ik als een zak vuil nis buiten de deur gezet. Van wege mijn homoseksualiteit en omgang met een congresgan ger." „In 1986 had ik helemaal niks meer. Ja, in Amsterdamse thea tertjes speelde ik voorstellingen met amateurgroepen. Ik richtte de stichting ProSit, Op 't Leven dus, op. Om het theater uit Oostbloklanden hier te promo ten. Ik maakte een reis naar Praag. We zijn, heel voor cle hand liggend, begonnen met Havel, die was toen nog dissi dent. Maar 't liep niet goed." „In 1987 stond er een oproep van het VPRO-radioprogramma Het Gebouw in de krant. Er werden mensen gezocht die ra- dioreizen naar Oostbloklanden als Hongarije, Roemenië en Joe goslavië wilden meemaken. Ik heb opgebeld. Vooral ook om dat ik de taal van die landen sprak. Ik maakte kennis met programmamaker Ronald van den Boogaard. Na afloop van die reis zeiden ze bij de VPRO: we moeten wat met die jongen doen. maar wat?" De VPRO-reizen werden met OAD-bussen gemaakt. Een chauffeur herinnerde zich mij toen er reisleiders werden ge zocht. In 1988/'89 maakte ik als reisleider klassieke Italië-reizen. In 1990 deed ik via Van den Boogaard bij de VPRO-radio het voorstel om in het voetspoor van Jac. P. Thijsse nog eens een route uit een van zijn beroemde Verkade-albums af te leggen. De keus viel op de reis rond de Zuiderzee." Dorpshotel „De vijfdelige documentaire sloeg aan. In het najaar heb ik nog twee verhalen van Nescio nagereisd en het verhaal 'Wie rook en tranen' van Ward Ruys- linck. Ik oktober werd ik een paar keer gevraagd om Max Sip- kes vanaf een standplaats te vervangen. De eerste uitzending kwam van de Oosterbegraaf plaats in Amsterdam. Dat leek me een geschikte plek." „Het beviel zo goed, dat ze me vroegen dat vaker te doen. En zo ging ik elke vrijdagmor gen vroeg op stap. De reporta ges werden rechtstreeks uitge zonden. Op donderdagavond zocht ik meestal een klein dorpshotelletje op. Ik hou van die dorpshotelletjes en Neder land heeft er meer van dan men denkt." „Komend najaar ga ik, naast dat tv-programma, met mijn vroege tochten voor Het Ge bouw door, maar dan ga ik geen dorpen meer bezoeken. Mis schien worden het nu oude, monumentale gebouwen. Ik voel me,bij de VPRO-radio als een vis in het water. Maar ik wilde méér dan een dag radio. Open Deur TV leek mij, gelet op mijn ervaringen met mensen in het verleden, geknipt voor mij. Wat mensen bezielt spreekt mij Klaas Vos: „Wat mensen bezielt spreekt mij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 14