Het succes van een duo stille
krachten in een wereld vol geluid
'Die jongen heeft
een gouden stem'
Rtv show
PtNSDAG 22 SEPTEMBER 1992
Popconcerten kasinagneten voor Mojo Concerts en tal van bv's
Michael Jackson, door Mojo naar Nederland gehaald.
van ruim 20 miljoen gulden op.
Ook de veertig a vijftig con
certen die Mojo jaarlijks organi
seert in sportpaleis Ahoy' trek
ken enkele honderdduizenden
bezoekers. Vorig jaar werd de
zaal, met een maximale capaci
teit van 10.400 concertgangers,
vijftig keer afgehuurd door Mo
jo. Natuurlijk was het niet elke
keer uitverkocht, maar een ge
schatte gemiddelde bezetting
van zestig procent is aan de vei
lige kant. Aan bruto-recette le
verde Ahoy' zo minimaal 12,5
miljoen gulden op.
Daarnaast organiseert Mojo
nog vele, vele, kleinere concer-
In tiii.u.l
het om een
slordige
tweehonderd
optredens,
groot
klein, per
jaar. Al met al
zijn die dus
een omzet
ruwweg
35 miljoen gulden.
Monopolie
Mojo heeft een absoluut mono
polie op het gebied van de grote
popconcerten in ons land. Tot
nu toe is geen enkele andere
impresario erin geslaagd die al
leenheerschappij te doorbre
ken. Enkele jaren geleden on
dervond Bauke Algera uit Sneek
dat Mojo het keihard speelt als
iemand een aanval op hun toko
lanceert. Algera liet zich iets te
vroeg ontvallen dat zijn bureau
Diba Concerts in onderhande
ling was met de Godfather of
Soul, James Brown. Een dag la
ter was hij de artiest kwijt. Over
genomen door Mojo, die dom
weg meer geld bood.
Niettemin: van Algera geen
kwaad woord over Ramakers en
Visser: „Zijn hele goede vrien
den van me". Alle collega's an
nex concurrenten steken overi
gens de loftrompet over Mojo.
Daarbij speelt ongetwijfeld het
feit een rol, dat Mojo andere or
ganisatoren wel eens een con
certje toespeelt. „Leven en laten
leven", is Algera's motto. Hij
heeft het vizier verlegd naar het
buitenland en organiseert Eu
ropese toernees van artiesten
als B.B. King en Fats Domino.
„Mojo is ge
woon nummer
één in Neder
land", erkent
Algera.
In de loop der
jaren zijn Ra
makers en Vis
ser erin ge
slaagd dat risi
co goed in te
schatten. Het
duo kan dan
ook bogen op
een schat aan ervaring. Albert
James Visser (45), zeg maar Ber
ry, richtte in zijn studietijd aan
de Katholieke Sociale Academie
in Rotterdam een theatertje op:
het Mojo Theater. In 1968 zette
hij de eerste schreden op het
impresariopad. Visser haalde
Soft Machine en Jethro Tuil
naar Nederland en boekte daar
mee grote successen.
Het ging ook wel eens mis:
concerten van Pink Floyd en
Deep Purple leverden in 1970
een Financieel debacle op. Vis
ser hield de popbusiness enige
tijd voor gezien, maar zette de
zaak in het begin van de jaren
zeventig toch weer op poten.
Toen werkte hij al samen met
Leonard Joseph Marie Rama
kers (45), zeg maar Leon, die
eind jaren zestig studeerde aan
de TU in Delft. Ramakers pro
grammeerde op de universiteit
al groepjes voor de studenten
sociëteit.
In 1978 legde Mojo de b&Sis
voor het imperium zoals dat nu
bestaat. Ramakers en Visser
gingen samenwerken met het
organisatiebureau Double You
van impresario Willem Venema.
Dat bureau was gespecialiseerd
in het clubcircuit. Popgroepen
die de kleine zaaltjes ontstegen,
kwamen nu automatisch bij
Mojo terecht. Double You is nu
geen aparte organisatie meer,
maar een handelsnaam van
Mojo Concerts.
Risico
Het Delftse bureau schuwt het
nemen van risico niet. Dit jaar
lanceerde Mojo het plan om in
Amsterdam een multifunctio
nele zaal te bouwen, met plaats
voor vijfduizend bezoekers. Op
die manier zou eindelijk het gat
gedicht kunnen worden tussen
de kleine concertzalen als Para-
diso (hooguit 2000 bezoekers)
en een complex als Ahoy'. Voor
de investering, geschat op 12 tot
14 miljoen gulden, en de exploi
tatie wil Mojo zorgdragen. Am
sterdam zoekt nog naar een ge
schikte lokatie om de zaal neer
te zetten.
Dat Ramakers en Visser over
goede organisatietalenten be
schikken, is duidelijk. De com
pagnons hebben in de loopxfer
jaren ook een groot zakelijk in
zicht gekregen. Het tweetal
blijkt leiding te geven aan mini
maal een dozijn besloten ven-
nootschapjes. De namen van al
deze bedrijfjes - merendeels be
heermaatschappijen - zijn stuk
voor stuk titels (Waltzing
Mathilde bv, Joy of a Toy bv,
Tangled up in Blue bv en Two 2
Tango bv) van meer en minder
bekende (pop)liedjes.
Ramakers en Visser hebban
hun zakelijke activiteiten on
dergebracht in enkele holdings
met dochtermaatschappijen. Zo
is Waltzing Mathilde bv de
moedermaatschappij van Mojo
Concerts, Mojo Theater en Mo
jo Management. Uit de méést
recente bij de Kamer van Koop
handel gedeponeerde jaarcijfers
blijkt dat Mojo Concerts in 1990
een winst boekte van f
1.942.614,40. Dat geld werd
doorgesluisd naar de moeder
maatschappij. Eigenaren van
Waltzing Mathilde zijn de per
soonlijke bv'tjes van de twee
impresario's: Joy of a Toy van
Ramakers en Non Scrivere Sotto
Questa Linea van Visser.
„Onze bedrijven zijn op een
volstrekt normale manier ge
structureerd. Een holding met
een paar werkmaatschappijen
eronder. Daar is niks geheim
zinnigs aan, zo is 99 procent
van het bedrijfsleven georgani
seerd. Als de zaak een keer
klapt, is niet al je werk van vijf
tien, twintig jaar voor niets ge
weest", legt Ramakers uit.
Slimme zakenlui
Hij. wijst erop dat alle onderne
mingen van hem en Visset in
Nederland staan ingeschreven.
„Wij hebben geen bv'tjes in
Liechtenstein of op de Kaai
maneilanden. Over geld dat we
hier verdienen, betalen we ook
hier belasting. We vinden dat
dat zo hoort. Typisch onze ja
ren-zestig-mentaliteit'
„Humphrey Campbell is ééénig en zo'n lieve verlegen jongen gebleven." archieffoto ap
Mojo Concerts uit
Delft. Een bedrijf
met een omzet
van enkele tientallen miljoenen
guldens, behaald met de orga
nisatie van popconcerten. Een
directie, die het liefst geen enkel
geluid voortbrengt. Een insti
tuut als het gaat om de organi
satie van popconcerten in Ne
derland. Michael Jackson, Guns
'n Roses, Genesis, Dire Straits,
Eric Clapton en Elton John
speelden de afgelopen zomer
maanden in de Rotterdamse
Kuip; Mojo regelde het. Vanzelf
sprekend, want Mojo is betrok
ken bij elk groot popconcert in
Nederland.
Het impresariaat is al actief
sinds het einde van de jaren
zestig. Léon Ramakers en Berry
Visser, beiden directeur, krijgen
van alle kanten lof toegezwaaid
voor de perfecte wijze waarop
ze hun zaakjes runnen. Maar
het duo werkte de afgelopen de
cennia niet alleen aan het ver-
Familie
Timmerman
geeft cd
Humphrey
Campbell
de zegen
In 1958 werd hij in Moengo, Suri
name geboren. In 1983 maakte hij
een muzikale studiereis naar Eu
ropa, waar hij in contact kwam met de
Nederlandse muziek industrie. In 1975
werd hij door Oscar Harris naar ons
land gehaald om aan te treden als extra
zanger voor diens 'Twinkle Stars'.
In 1984 deed hij een tv-special met
Seth Gaaikema, in 1985 nam hij deel
aan het Knokke Festival, in mei van dit
jaar behaalde hij met 'Wijs me de weg'
de negende plaats op het Eurovisie
Songfestival en de afgelopen
zomer sloot hij zich geruime
tijd op in een platenstudio.
Dit laatste resulteerde in
de cd 'No Questions' die de
ze maand bij Dureco wordt
'gereleased'. Waarom daar
zo'n eigenaardig woord voor
gebruikt moet worden, kan
niemand me uitleggen.
Maar het komt er in elk ge
val op neer dat vanaf nu de
plaat in de platenwinkel ligt:
Humphrey Campbells lang-
verwachte eerste album. Dit
heuglijke feit werd gevierd
met een sprankelende presentatie in de
Amsterdamse 'Shorts of London' en
Panda was erbij.
Het Rembrandtplein ziet eruit als het
Vondelpark in de jaren zestig. Het gras
veld ligt bezaaid met Duitse hippies, er
wordt gerolschaatst, gitaar gespeeld en
gezongen. In 'The Shorts' is het al be
hoorlijk vol met de bekende eeuwig jon
ge mensen die allemaal, hoe toevallig,
nét terug zijn uit New York, Las Vegas of
Ibiza.
Men draagt Theo SijthofT-smokings
met glanzende cumberbands of alom
glitterende disco-kleding en de ver
wachtingen zijn hoog gespannen want:
„Humphrey is ééénig", „die jongen
heeft een gouden stem", „een natuurta
lent weet je, een absoluut natuurtalent"
en wat iedereen bovenal roemt is het
feit dat hij zo'n lieve, verlegen jongen is
gebleven, hetgeen in dit merkwaardige
wereldje zeker een opvallend verschijn
sel genoemd kan worden.
De Timmermannen maken hun en
tree, in de personen van Gert Her-
mien en twee wel zeer opvallende jon
gedames. „Stik, ze hebben hun dochters
meegenomen," zegt een glimmend zij
den man achter me.
„Hoezo stik?",informeer ik.
„Nou, als ik dèt geweten had, had ik
mijn vrouw thuis gelaten."
Sheila en Sandra Timmerman zijn
door Onze Lieve Heer inderdaad over
vloedig bedeeld met alles waar het
mannelijk geslacht zo gaarne het oog op
laat rusten en ze schromen niet de natie
daar het nodige van te tonen. En wat
meer is: ze kunnen nog zingen ook. Al
thans, ze vormen gezusterlijk het duo
'SHE-SHE' en hebben een plaatje ge
maakt. Het heet 'Mo-
ther, how are you today'
en is een reggae-versie
van dit eerder door de
(ook al) zusjes Maywood
uitgebrachte klassieker.
„We zijn al twee jaar
bezig", zegt Sheila,
„maar 't duurt natuur
lijk even voor je 'er in'
komt. Hoewel, twee jaar
valt nog best mee eigen
lijk." Pappa komt erbij
staan. „Ja, ze willen al
jaren het vak in. Ik heb
ze gewaarschuwd, maar
ze hadden geen zin om
eeuwig achter de was
tobbe te staan. Ze heb
ben ook prachtige stem
men, en het zijn schat
ten. Ik hoop dat dat zo
blijft."
Ook Gert Hermien
hebben een oud num-
mer in een nieuw jasje
gestoken. Op hun laatste plaat zingen
ze een house-versie van hun kraker uit
vroeger dagen 'De duiven op de Dam'.
„Je lacht je gek als je dat hoort", heeft
Ton Odijk van Radio Noordzee Natio
naal me net nog grinnikend uitgelegd,
maar Gert denkt er zelf heel serieus
over. „Het is geen geintje, Hermien en
ik vinden het echt mooi, we doen het
met plezier. We zingen ook nog steeds
nummers als 'Ik heb eerbied voor jouw
grijze haren'. De mensen vinden het
mooi en ik schaam me er niet voor. Dus
waarom niet?! Maar je moet ook ver
nieuwend bezig zijn en een jong pu
bliek voor je weten te interesseren."
Tip voor een eventueel geïnteresseerd
PANDA DE
L'ISLE
publiek: op 29 september aanstaande
'housen' Gert Hermien hun 'Duiven
op de Dam' in het programma van Gert
Berg, dus stel de video maar vast in.
Dan is het tijd voor de officiële presen
tatie van 'No Questions', die wordt ver
richt door niemand minder dan Neer-
lands grapjurk numero één, Seth - 'Geef
mijn Porsche maar aan Fikkie' - Gaaike
ma. Dat wordt lachen. En jawel: Seth is
de plaat kwijt. Hahaha! Verder valt het
met de humor een beetje tegen, want
de cabaretier vat zijn taak vandaag ui
terst serieus op. Hij roemt de stem, het
talent en de persoonlijkheid van
Humphrey Campbell en voor
spelt hem een grote carrière.
Applaus en een overdaad aan
kussen, bloemen en felicitaties,
waarna de geluidsband wordt
gestart en Campbell enige num
mers van 'No Questions' ten ge
hore brengt. Hij kan mooi zin
gen en de merendeels door hem
zelf geschreven nummers zijn
beslist aantrekkelijk om te ho
ren. 'SHE-SHE' heupwiegt mee,
wat een hevige beroering onder
de heren teweeg brengt en ook
Herman - Top of Flop - Stok kan
de nog immer soepele benen
niet stil houden. Vanachter zijn
droge sherry roept hij luid
'Bravo!'
Ook Seth Gaaikema swingt
beschaafd in de maat en ik
maak van de gelegenheid ge
bruik te memoreren dat we ooit
nog samen hebben 'opgetre
den': toen ik zes jaar was, las ik
in een overvolle Hilversumse Expo-hal
bevend een kerstgedicht voor bij wijze
van schamel voorafje aan een optreden
van de Grote Man en jawel, hij herin
nert het zich nog! (Ik kreeg toen een
hand en een schouderklopje van hem,
beide lichaamsdelen heb ik zeker een
week niet gewassen).
Campbell zet 'We all need somebody
to lean on' in en Gert Timmerman rept
zich andermaal naar mijn tafeltje. ,,Als
je dit nu hoort, zó mooi, zó goed, dan
kunnen we al die Amerikaanse troep
toch meteen wegsmijten? Wij hebben
hier die buitenlandse rotzooi helemaal
niet nodig. No questions about that!"
sterken van hun goede naam.
Ze stichtten ook een zakenim-
perium, via een netwerk van be
sloten vennootschapjes met
fantasievolle namen als Pennies
from Heaven, Appleknockers
Flophouse en Flappoort. De or
ganisatoren uit de hippe jaren
zestig zijn inmiddels miljonair.
Want popconcerten zijn big
business en Mojo pikt een
graantje mee.
Tel het aantal bezoekers van
de twintig grootste popconcer
ten bij elkaar op, vermenigvul
dig dit getal met de prijs van het
concertkaartje en doe er dan
nog een paar miljoen bij. Deze
formule om de jaaromzet te be
cijferen van Mojo Concerts BV,
werd ooit gegeven door Léon
Ramakers, samen met Berry
Visser directeur van het impre
sariaat. Een verdere toelichting
verstrekt Mojo niet.
Geen interviews, zegt Rama
kers vriendelijk maar zeer be
slist. Uit angst voor het Harry
Mens-effect, licht hij toe. „Kijk,
het eerste wat een impresario
doet, voordat hij ook maar één
concert heeft georganiseerd, is
naar de pers lopen. Want ze
vinden zichzelf zo geweldig en
ze willen zo graag op de foto.
Daar doen wij dus niet aan mee.
Mojo Concerts is er voor de ar
tiesten".
Gezond bedrijf
Een fïnancicële toelichting
wordt evenmin gegeven. Rama
kers beperkt zich aanvankelijk
tot deze summiere verklaring:
„We zijn een gezond bedrijf. De
afgelopen tien jaar hebben we,
voor zover ik weet, geen verlies
geleden". Eerst de omzet van
Mojo. Met gebruikmaking van
Ramakers' eigen formule valt
toch vrij simpel uit te rekenen
dat Mojo Concerts per jaar een
bruto-omzet boekt van enige
tientallen miljoenen guldens.
De afgelopen zomermaanden
organiseerde Mojo negen con
certen in de Rotterdamse Kuip.
Volgens stadiondirecteur Van
der Vegt was Stadion Feyenoord
telkens uitverkocht (46.000 be
zoekers): vier avonden Dire
Straits, twee maal Michael Jack
son en verder optredens van
Eric Clapton en Elton John,
Guns 'n Roses en Genesis. In to
taal goed voor 414.000 bezoe
kers, becijfert Van der Vegt.
Maal vijftig gulden voor het
concertkaartje levert een omzet
STRIPS
Big Bos Band wint
BOLLEBOOM Ses)un Festival
LELYSTAD GPD
De Big Bos Band van compo
nist-arrangeur Ruud Bos is win
naar geworden van TROS Ses-
jun Bigband Festival, dat afgelo
pen weekeinde in twee zalen
van Agora in Lelystad is gehou
den. Tweede werd de Zwolse
bigband Bodycheck, die onder
leiding staat van Metropole Or
kest-trompettist Henk Heijink.
Het festival werd gehouden
ter gelegenheid van de duizend
ste aflevering van het radiopro
gramma Sesjun, aanstaande
donderdag.
De winnende bigbands krij
gen een optreden in het popu
laire radioprogramma. Dat geldt
ook voor de nummers drie en
vier, respectievelijk de Big Bar-
chem Band van trombonist
Joan Reinders en de Dual City
Concert Band, die geleid wordt
door trompettist Jan Wessels.
De jury bestond uit Joop van
Zijl, Rob Pronk, Ab Schaap, Ton
van der Horst en Bert Vuijsje.
n popconcerten, hoe meer stille vreugd voor Mojo Concerts. Het geluid v
BOES
