'Toen ik hem zag, was ik meteen verkouden'
'Wij zien er al netjes genoeg uit'
Fokker slechts met één been in Leiden
'Het echte probleem in
Rijndijkbuurt is de sfeer'
Het Gesprek van de Zomerdag
Vakantieleed
of
vakantiepret
Polonaise publiekstrekker
Katwijkse najaarsfeesten
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1992
13
De 'Jenseneen melancholieke sportauto van vier ton
De Britse auto-industrie raakt
vrijwel zeker een van haar
mooiste en duurste mérken
kwijt: de Jensen sportwagen,
handmade en slechts op bestel
ling leverbaar. Volgens de jong
ste onheilstijdingen gaat de fa
briek in West-Bromwich failliet.
Een magnifieke auto is het, een
auto met een nobele lijn en een
bijna melancholieke uitlaat -
toon: de Jensen. Van de geïm
porteerde nieuwe wagens, rij
den er maar vier in Nederland
rond. Een van die auto's is in
het bezit van de Leidse chirurg
J.F. van R.
Patsers in metalen haaien doe
men op als wij denken aan een
auto van vier ton. Maar Van R.
is helemaal geen poenerig type.
Met zijn dikke, borstelige wenk
brauwen ziet hij eruit als een
vertrouwenwekkend chirurg die
toevallig van auto's houdt. Als
hij het in verband met zijn Jen
sen over 'zelfstellende kleppen'
heeft, moeten wij onwillekeurig
even denken aan het menselijk
hart. „Ik heb de auto in 1974 op
de RAI gekocht, het was een
showmodel. In die tijd reed ik in
een Jaguar, maar toen ik deze
auto zag, was ik meteen verkou
den. Ik kon kiezen tussen een
kanariegele en een zilvergrijze.
De grijze heb ik uiteindelijk ge
nomen. De heer Smelt van de
firma Smelt, een uitstekend ver
koper, heeft me erin getild,
zoals dat in het verkopersjargon
heet. Ik mocht mijn Jaguar voor
de nieuwprijs inruilen en moest
toen nog wat bijleggen. Mijn
vrouw was het er niet mee eens.
Ze zei: waar ben jij nu in he
melsnaam mee bezig? Ben je
gek omzo'n dure auto te kopen!
De volgende dag is Smelt naar
Leiden gekomen en mocht ik
een proefrit maken. Mijn vrouw*
wilde het niet. 'Ik heb geen tijd.
Ik zit met de baby', zei ze. 'Dan
ga fk wel even babysitten', zei
de heer Smelt. Nou ja, en na die
eerste proefrit waren we allebei
verkocht."
„Ach, ik ben echt niet zo n au
to-freak, maar ik hou van open
rijden. En ook het concept van
een sportieve auto met een de
gelijke motor bevalt mij zeer.
Mijn Jensen Interceptor III Ca
briolet heeft een 7,2 liter Chry
sler motor en dat is perfect. De
meeste sportwagens hebben
van die gammele motortjes,
waaraan van alles kapot kan
gaan. Deze ligt als een huis op
de weg en heeft me motorisch
nog nooit in de steek gelaten."
De fabriek van Jensen is, vol
gens Van R„ al veel eerder ter
ziele gegaan dan nu in de media
wordt gemeld. Een ruzie tussen
de Engelse vakbonden en de
Amerikaanse eigenaar lag daar
aan ten grondslag. „Die Ameri
kaan heeft toen allerlei onder
delen aan aparte fabriekjes ver
kocht. Je hebt dus nu eigenlijk
nog maar één firma en dat is
Jensens Spare Parts. Op bestel
ling kunnen ze daar een auto le
veren. De onderdelen worden
dan van verschillende bedrijfjes
betrokken. Voor de meeste En
gelse sportwagens kun je niet
altijd snel de juiste onderdelen
krijgen, bij de Jensen is dat geen
probleem".
„Het nadeel van dit soort hand
gemaakte auto's is wel dat ze
toch allemaal wat van elkaar
verschillen. Ik heb eens een
kleine schade aan de motorkap
gehad en toen moest er een
nieuwe op. 'Ik las hem liever
dan dat ik er een nieuwe kap op
ga zetten', zei de monteur,
'want die nieuwe past nooit he
lemaal'. Ik durf te zeggen dat de
auto erop vooruit is gegaan
sinds ik erin rij. Je zag bij de
carrosserie soms een nogal
amateuristische combinatie van
metalen die elkaar makkelijk
zouden kunnen aansteken met
roest. Dat heb ik verholpen. Je
leert na verloop van tijd liefheb
De Leidse bezitter van de Jensen en zijn zoon: „Ik ben echt niet zo'n auto-freak, maar ik hou van open rijden."
bers kennen en die weten dan
altijd wel wat te vinden op de
problemen. Zo heb ik bij een
apart bedrijfje een roestvrij sta
len uitlaat laten maken."
De Jensen Interceptor III wordt
niet behandeld als een duur
museumstuk. Er wordt met eni
ge regelmaat in gereden. Ook de
zoon des huizes, die bij het ge
sprek aanwezig is, heeft de
sportwagen wel eens mogen le
nen, „maar dat sloeg een be
hoorlijk gat in mijn portemon
nee", zegt hij. De Jensen loopt 1
op 5.
„Een wagen als deze kun je on
mogelijk all-risk verzekeren",
zegt Van R. De premie zou veel
te hoog worden. Het eigen risi
co is al zo'n zesduizend gulden.
Hij zit dus gewoon in de WA.
Maar ik kijk er natuurlijk wel
heel goed mee uit. Ik parkeer
hem altijd zo dat er geen auto's
naast staan. Als iemand een
portier opendoet of zo, is een
deuk natuurlijk gauw gemaakt.
Maar voor de rest is het echt ge
woon een gebruiksauto. Ik ga
niet zenuwachtig zitten doen,
denk niet de hele tijd: o, ik rij in
een auto van vier ton. Dan rij je
niet meer ontspannen."
Van R. vindt het heerlijk om
'open' te rijden. „In tegenstel
ling tot wat de meeste mensen
denken, zijn Nederland en
Zwitserland daarvoor de beste
landen. In Spanje is het daar
voor echt veel te heet. Als je rijdt
heb je dat niet in de gaten, maar
ik heb daar eens een behoorlij
ke zonnesteek opgelopen. En
het is er verschrikkelijk stoffig.
Nee, dit weer is eigenlijk het
beste om open te rijden."
En dan mag de Jensen Intercep
tor III Cabriolet uit de garage.
Een beauty is het, een wagen
de degelijkheid af
straalt. Maar geen opzichtige
auto, dat zeker niet. Van R. legt
zijn hand behoedzaam op de
motorkap. Zo moet hij vroeger
zijn hand op het hart van zijn
patiënten hebben gelegd. Hij
zegt:Als de mensen een Rolls
Royce voorbij zien gaan, zeggen
ze: hé, wie zit daar nu in! Zien
ze een Jensen voorbijkomen,
dan denken ze: wat is dat een
prachtige auto! Kijk, dat is het
verschil."
De ene keer zit de enige ster die het hotel
heeft in de badkamerspiegel. zoals de Leidse
band Rubberen Robbie ooit zong. De andere
keer kom je op een vakantie in een uithoek
van Thailand je buurman tegen. Of je wordt
mee uit gevraagd door Julio Iglesias. Gebeur
tenissen die een vakantie onvergetelijk ma
ken, in vele opzichten.
Wij willen weten welke bizarre, vrolijke en
nare avonturen onze lezers op hun reizen de
ze zomer meemaken. Ook zijn wij geïnteres
seerd in toepasselijke foto's. Schroom niet te
schrijven of te bellen naar 'Het Gesprek van
de Zomerdag', Postbus 54, 2300 AB Leiden,
tel: 071 - 161440.
Het moet dé publiekstrekker
van de najaarsfeesten in Katwijk
aan den Rijn worden: de langste
polonaise van Nederland. Orga
nisator Sjaak Snijer hoopt vijf
duizend man op de been te
kunnen brengen. Het record, zo
is de bedoeling, moet worden
opgenomen in het Guinness
Book of Records.
Zaterdag 29 augustus kan ie
dere geïnteresseerde vanaf
15.00 uur terecht bij de Groen
teveiling in Katwijk. Daarvan
daan zet de stoet zich in bewe
ging in de richting van de Jozef
school. Een boerenblaaskapel
moet de stemming erin hou
den. Onderweg zullen onafhan
kelijke waarnemers de stoet in
de gaten houden. De definitieve
telling is bij het eindpunt.
De najaarsfeesten beginnen op
maandag 24 augustus en duren
tot en met zaterdag 29 augus
tus. De feesten worden zoals ge
woonlijk georganiseerd door de
Oranjevereniging Katwijk aan
den Rijn. De ruim 1400 leden
tellende vereniging komt met
een feeestprogramma dat 86
festiviteiten kent. Volgens voor
zitter J. de Winter is de grens
van het aantal activiteiten wel
bereikt. „Binnen vijf jaar is het
aantal gegroeid van 35 tot 86.
Met het huidige bestand aan
bestuursleden is het ondoenlijk
dat aantal nog verder op te voe
ren."
Geen strenge kledingvoorschriften bij banken in Leidse regio
Spijkerbroeken, leggings, t-shirts en sport
schoenen zijn kledingstulcken die perso
neelsleden van de Rabobank in Maastricht
niet meer mogen dragen. Voor mannen die
met klanten te maken hebben zijn oorbel
len verboden, voor vrouwen te korte mini
rokken en decolletés. Een clubje van zeven
medewerkers heeft de voorschriften opge
steld. De regels zijn overgenomen door de
directie. Waf dragen medewerkers van ban
ken in deze regio zeker wel en absoluut
niet?
Medewerkster Rabobank Koudekerk:
„Wij krijgen nooit commentaar omdat we
er al netjes genoeg uitzien. Ik kleed me al
tijd netjes, ik ga niet met een legging naar
kantoor en ook niet in een spijkerbroek
want daar hou ik niet van. Dat is mijn stijl
JA. Vaandering, ABN/AMRO Lisse:
„Een spijkerbroek kan hier wel, mits het
een nette is. Een legging? Bij voorkeur niet.
Maar het ligt er aan wie haar draagt. Bij ste
vige dames staat het minder gauw mooi
dan bij slanke dames. De meeste mensen
beseffen zelf wel wat de normen zijn die de
klanten stellen. Er zijn geen regels nodig."
Medewerker Nutsspaarbank Leiderdorp:
„Er staan geen regels zwart op wit. Ik heb
weieens meegemaakt dat iemand vrij on
verzorgd haar had. Daar is wat van gezegd.
Verder gelden wel bepaalde eisen. Mannen
dragen een stropdas, en spijkerbroeken en
sportschoenen kunnen niet worden gedra
gen. Dat vind ik wel jammer. Thuis gaat
meteen de stropdas af, en gaat het pak di
rect de kast in. Vrouwen kunnen wel spij
kerbroeken dragen, als het maar nette zijn.
En een legging, dat gebeurt ook nog wei
eens. Het ligt er natuurlijk ook aan wat er
boven gedragen wordt. Als er een nette trui
bij wordt gedragen, dan kan het wel."
Medewerkster Rabobank Hazerswoude:
„U komt maar langs en dan ziet u wel hoe
we eruit zien."
Medewerkster Rabobank Leiden/Oegst-
geest:
„Wij hebben sinds november 1990 bedrijfs
kleding. De mannen dragen een donker
blauw kostuum en de vrouwen broekrok
ken en rokjes met lange en korte colberts en
daaronder witte blousjes. Het is hééerlijk. Ik
hoef niet meer na te denken wat ik zal aan
trekken. Ik denk dat een van de redenen om
het in te voeren is geweest dat het moeilijk
is om te bepalen welke kleding wel en niet
kan. De Rabobank wil de uitstraling van een
vijf-sterrenbank en daar past bedrijfskle
ding goed bij. Verreweg de meesten zijn er
tevreden over. Van de 90 of 100 perso
neelsleden vinden misschien 10 het waar
deloos, raar, rot. Dat zijn bijvoorbeeld men
sen die met het openbaar vervoer reizen."
J. van der Gaag, Rabobank Zoeterwoude-
/Stompwijk:
„We hebben er een halfjaartje geleden eens
over gesproken en toen is bepaald dat spij
kerbroeken niet kunnen, uit representatief
oogpunt. Regels zijn niet af te dwingen, de
mensen is gewoon verzocht zich represen
tatief te kleden. En aan dat verzoek wordt
voldaan."
Medewerkster Rabobank Voorhout:
„Iedereen ziet er hier keurig uit. Nette spij
kerbroeken en leggings worden gewoon ge
dragen. Ik zelf draag geen spijkerbroek naar
de bank. Ik heb er wel een in de kast han
gen, maar die vind ik niet netjes genoeg. Op
een gegeven moment past het ook niet
meer bij je leeftijd. Ik ben nu 39 jaar."
C. Koentsz, NMB Leiden:
„Per 9 september zijn wij geen NMB meer
maar ING-bank. Gelijk met de naamsveran
dering wordt bij alle vestigingen bedrijfskle
ding ingevoerd voor de groep mensen met
een baliefunctie. Later krijgen ook andere
personeelsleden bedrijfskleding. Op dit mo
ment verbieden wij niet echt bepaalde kle
dingstukken. Het personeel ziet er netjes
uit. Leggings, spijkerbroeken en mini-rok
ken worden hier niet gedragen en t-shirts
en sportschoenen ook niet. Als er een nieu
we medewerker is die uit de toon valt, dan
lost zich dat vanzelf op. Dan zeggen de an
deren er wat van. Ik heb één keer tegen ie
mand gezegd dat hij zich netter moest kle
den. Dat is jaren geleden gebeurd. Die me
neer kwam binnen met een fel geruit over
hemd, hij had geen riem om zijn broek en
droeg geen das maar wel sportschoenen."
Mevrouw Van der Vechte, NMS-bank
Woubrugge:
„Wij zijn geheel zelfstandig, ik werk samen
met mijn man. Het maakt niet uit wat ik
aan doe, al wil ik in mijn nachtpon gaan lo
pen. Maar ik hou er wel rekening mee, ik
zal niet zo gauw een legging of spijkerbroek
aantrekken als ik werk."
JANET VAN PUK
Goekoop pleit voor 'hoogwaardige railverbinding naar Estec'
De wens van burgemeester C. Goekoop
dat Fokker Space Systems (FSS) op 3
oktober 1993 'met hart en ziel' in Leiden
zit, gaat niet in vervulling. De eerste
burger sprak dat verlangen gisteren uit,
vlak voor het begin van de bouw van het
FSS-complex in het biosciencepark, na
bij het Pesthuis. Met een glas champag
ne in de hand voorspelde FSS-directeur
J. Groen dat het ruimtevaart-bedrijf van
Fokker volgend jaar hooguit een voet in
Leiden heeft gezet. En als het tegenzit,
trekt FSS dat been ook nog terug. „En
komt er van de zo vurig gewenste her
eniging van kantoor- en testfuncties
niets terecht", aldus Groen.
Sterker nog, het is nog maar de vraag
of Fokker Space Systems volgend jaar
nog wel zo heet. Fokker fuseert welis
waar met het Duitse Dasa maar dat wil
nog niet zeggen dat FSS ook in dat ver
band blijft. Fokker heeft nog een jaar de
tijd om de positie van FSS te bepalen.
„Dat is nog net voordat we verhuizen",
aldus Groen.
De situatie in de ruimtevaart-indus
trie maakt het er ook niet gemakkelijker
op. Op de Europese markt van telecom
municatie-satellieten is volgens Groen
ruimte voor maar 'één speler'. „En er
zijn drie of vier." Daar komt dan nog
eens bij dat er steeds minder geld be
schikbaar komt voor de ruimtevaartin
dustrie door de teïgulopende economie
en dat het in dit verband 'cruciale'
Duitsland kampt met de gigantische
kosten van de eenwording. „De zwakke
re broeders zullen dit niet overleven",
aldus Groen.
Voor het FSS-complex is zo'n 27.000
vierkante meter uitgetrokken. Ongeveer
de helft ervan heeft een belegger in erf
pacht. Deze bouwt er een kantoor dat
FSS zal huren. In het gebouw worden
administratieve handelingen verricht.
Voor de tests en de assemblage van de
zonnepanelen moeten op de andere
13.500 vierkante meter speciale hallen
worden gebouwd waaraan alleen FSS
wat heeft.
Dat verklaart volgens Groen direct
waarom beleggers niet geïnteresseerd
zijn in de bouw van deze 'laboratorium-
achtige faciliteiten'. Dat zal FSS zelf
moeten doen. Op de vraag of het kan
toor en de laboratoria onlosmakelijk
met elkaar zijn verbonden, zegt hij: „Dat
is niet de vraag. De vraag is waar de
raad van bestuur zijn prioriteiten legt. In
elk geval blijven die hallen voorlopig in
Amsterdam."
In het joviale welkomstwoord van
burgemeester Goekoop klonk niets van
al die onzekerheden door. Goekoop
voorzag Leiden van zijn zoveelste subti
tel: spacestad en voorspelde een vrucht
bare samenwerking tussen FSS en de
rijksuniversiteit. Ook nodigde hij FSS uit
om samen met de gemeente de druk op
het ministerie van verkeer en waterstaat
te verhogen zodat er geld loskomt voor
'een hoogwaardige railverbinding naar
Estec', het in Noordwijk gevestigde Eu
ropese onderzoekscentrum voor de
ruimtevaart.Als je geen druk uitoefent,
gaat er ook geen raket de lucht in."
Goekoop vindt het niet bezwaarlijk
dat de komst van de ruimtevaartfabriek
niet volledig strookt met de doelstelling
van een bio sciencepark. „Maar diversi
ficatie is ook belangrijk. In Leiden, voor
heen een textielstad, kennen we als
geen ander de gevaren van eenzijdig
heid. Ik bedoel: textiel wordt tegenwoor
dig hier heel ver vandaan vervaardigd."
De bewoners van de Kanaal
straat beschouwen de openbare
weg ten onrechte als een ver
lengstuk van hun eigen huis.
Dat stelde wethouder J. Walen
kamp (CDA/economische za
ken) gisteravond vast in de
raadscommissie economische
zaken en verkeer waar de par-
keerproblematiek van de Rijn
dijkbuurt werd besproken.
De problemen worden knel-
lender dan ooit, verwachten be
woners van de Kanaalstraat, nu
de gemeente een strook grond
verkoopt aan de bewoners van
de Rijndijkstraat waarmee deze
hun tuin kunnen vergroten. De
tuinen komen daardoor een
stuk dichter op vier parkeer-
f>laatsen aan de Kanaalstraat te
iggen. De bewoners van deze
straat zijn als de dood dat Rijn
dijkstraat-bewoners achteruit
gangen in hun schutting ma
ken. Het wordt dan immers heel
aantrekkelijk om de auto op de
felbegeerde parkeerplaatsen
achter te laten en via de vergro
te achtertuin de woning binnen
te gaan.
Verhouding
De raadscommissie vindt dat
echter lang niet zo bezwaarlijk
als de Kanaalstraat-bewoners.
CDA-raadslid Van Velzen stelde
vast dat wethouder Walenkamp
goed werk heeft verricht voor de
Rijndijkbuurt. Met de verkoop
opbrengsten van de grond kun
nen twee speelplaatsen voor
kleine kinderen worden betaald
en daar heeft de wijk alleen
maar baat bij. „De raadscom
missie economie is er niet om
de vrede in de Rijndijkbuurt te
herstellen", aldus de CDA'er.
De andere raadsleden sloten
zich daarbij aan en gooiden en
passant twee suggesties van de
Kanaalstraat-bewoners in de
prullenmand. Die wilden een
verbod op deuren in de schut
ting en bordjes met autonum
mers op de parkeerplaatsen. „Er
is helemaal geen parkeerpro
bleem in de Rijndijkbuurt",
wTeef D66-raadslid De Graaf
nog wat extra zout in de won
den. „Het echte probleem is de
verhouding tussen de buurtbe-
te vale spijkerbroeken, te diepe decolletés of te korte mini-rokjes. Al het
FOTO HINK BOUWMAN
Bij de Rabobank in Leiden en Oegstgeest geen oeverloze discussies
personeel draagt keurige bedrijfskleding.
