'Leon van Bon is geflikt' Mirjam Hooman is nu alleen nog toeschouwer Volleybalsters van de hel in de hemel 'Zo maken ze de bokssport kapot' Olympische Spelen Livingston ontkent alles ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1992 17 Koevermans weet van geen ophouden Barcelona Mark Koevermans heeft er gisteren voor gezorgd dat het thuisfront in Barcelona een medaillekandidaat minder heeft in het tennistoernooi. De 24-jarige Rotterdammer, die dinsdag op het laatste moment als tweede reserve tot het enkelspel was toegelaten, won verrassend in vier sets van de als elfde geplaats te één jaar jongere Catalaan Sergi Bruguera: 1-6 6-3 6-3 6-2. Ni cole Muns-jagerman, via de kwalificatietoernooien in Barcelona terecht gekomen, heeft haar plaats bij de laatste zestien in het vrouwen enkelspel afgedwongen. Ten koste van Julie Halard, Francaise en nummer vijftien van de plaatsing, 7-6 7-6. In de derde ronde speelt ze tegen de Duitse Huber. Afred Hitchcock had het scenario voor de Olympische puntenkoers kunnen schrijven. Een film boordevol sus pense en intriges, met een verrassende ontknoping. Een plot met een dramatische afloop voor Leon van Bon. De Nederlander waande zich na de laatste, dubbel tellende sprint eigenaar van de gouden medaille. Dolgelukkig priemde hij zijn vuist de zwoele lucht in. Daar was einde lijk het succes, waar het Nederlandse baanwielrennen een week tevergeefs op had gewacht. Ingrid Haringa (rechts) kust de Duitse Annett Neuman. Het kan verke ren, een dag eerder hadden de dames het op de baan nog met elkaar aan de stok en sprak Haringa over 'die Duitse doos'. De wielrenster uit Hoofddorp veroverde gisteren brons, Neumann zilver en de in het mid den toekijkende Erika Salumae goud. foto epa londen rtr De van doping beschuldigde sprinter Jason Livingston heeft in alle toonaarden ontkend ver boden middelen te hebben ge bruikt. ,,Ik kan het nog niet ge loven. Nooit, nooit heb ik stero- iden genomen", benadrukte de Britse atleet, die afgelopen week met twee Britse gewichtheffers uit Barcelona naar huis werd gestuurd. „Ik verwerp doping in de sport", vervolgde Livington, die gisteren aan de start van de 100 meter had moeten verschijnen. „Ik heb bij de officials gesmeekt totdat ik blauw werd in mijn ge zicht. De uitslag van de doping- test moet op een misverstand berusten. Zelfs de manager van de Britse ploeg steunde me." Livingston (21), wegens zijn gelijkenis met en zijn bewonde ring voor zijn held Ben Johnson ook wel 'Baby Ben' genoemd, kreeg woensdagmiddag per koerier een brief, waarin hem de onheilstijding werd meege deeld. ,,Ik dacht eerst, dat ie mand was overleden toen mij die brief werd overhandigd. Ik was verbijsterd. Ik ben onschul dig." Livingston bevestigde, dat hij vóór de dopingcontrole op 15 juli enkele medicamenten had genomen tegen een forse ver koudheid. Hij meldde zich we gens het lichamelijke ongemak af voor een internationale wed strijd in Edinburgh. „Ik had het goed te pakken", aldus Livings- ton. „Daarom heb ik multi-vita- minen, paracetamol en een soort lever-olie genomen." Ook gaf de Europese kam pioen indoor (60 meter) het ge bruik toe van een nieuw Japans produkt, Musachi, dat de proteïnen vervangt die bij trai ningen en wedstrijden worden verbrand. „Ik heb dat middel meteen in Barcelona aan de Britse teamarts gegeven. Dat zou misschien de enige reden kunnen zijn voor mijn positieve test. Anders heeft er iemand met mijn urinestaal geknoeid." Volgens het Britse Olympi sche Comité zijn bij Livingston sporen ontdekt van methandia- nons, een anabale steroïde. „Het wordt uiterst moeilijk om mijn naam te zuiveren", erken de Livingston, die binnen acht tien dagen zijn straf te horen krijgt. „Het wordt de zwaarste strijd van mijn leven. Ik ben niet echt optimistisch gestemd, ook al kan ik tegen de beslissing in beroep gaan." barcelona cees olsthoorn gpd-verslaggever De desillusie volgde enkele se conden later. Niet Van Bon, maar de Italiaan Lombardi bleek de hoofprijs in de wacht te hebben gesleept. Zijn tweede plek in de slotspurt was precies voldoende om de coureur uit Apeldoorn, die als vierde finish te te passeren. Geen goud voor de Oranje-man, maar zilver. Wat een ellende, wat een ver driet. Op één punt, op een paar centimeter, de mooiste medaille door je vingers zien glippen. De chaos was na afloop ge- compleet. De Hollanders bege leiders stonden in vuur en vlam. Een protest werd overwogen omdat Lombardi in de beslis sende sprint onreglementair onderdoor zou zijn geschoten. Bovendien, wist bondscoach Eric Geserick heel zeker, had de Australiër McGlede onderweg hand- en spandiensten verleend aan de Italiaan. „Je reinste combine," brieste Geserick. „Die goser reed puur in dienst van Lombardi. Hij trapte alle gaatjes dicht en fiets te zijn hart uit zijn longen om zijn 'maatje' voor vanavond uit de wind te houden. Leon is op een vreselijke manier geflikt. Als alles volgens de regels verloopt wordt hij met afstand Olym pisch kampioen." Chef d'equipe Joop Atsma trok uiteindelijk niet aan de bel bij de jury. „Dat heeft geen zin. Je weet dat in zo'n klassements wedstrijd dingen gebeuren, die niet door de beugel kunnen. Dat van Bon er de dupe van is geworden is jammer en triest, maar we zullen ermee moeten leren leven. Vooral Leon van Bon. De pas 20-jarige Gelderlander reageer de in de hectische entourage opvallend nuchter. Geen tra nen, geen vloeken, maar berus ting. „Misschien dat ik morgen met een kater wakker word. Nu dringt niet tot mij door wat er allemaal is gepasseerd. Maar een afknapper is het natuurlijk wel. Ik dacht echt dat ik had ge wonnen. En dan hoor je een paar minuten later dat het niet zo is. Nou ja, het heeft zeker zo moeten zijn. Met de zilveren plak ben ik ook best tevreden." De woorden klonken iedereen ongelooflijk in de oren, maar de renner bleef de rust zelve. Ieder ander zou van kwaadheid uit zijn vel zijn gebarsten, niet Leon van Bon. Hij kon terugkijken op een fantastische race. Op een wedstrijd waarin hij regelmatig punten bijelkaar sprokkelde. Na de vierde plaats vorig jaar bij het WK in Stuttgart, had hij de Olympische titel voor het grij pen. Maar Lombardie stak, of met met hulp van een, onge- Barcelona'92 twijfeld dik betaalde, Australiër een stok in zijn wiel. Haringa Eerder op de avond was ook In grid Haringa op het podium ge klommen om haar bronzen me daille in ontvangst te nemen. De kordate politie-agente uit Hoofddorp bleek zich nauwe lijks 24 uur later knap te hebben hersteld van de mentale dreun, een dag eerder. Op overtuigen de wijze rekende ze af met Feli cia Ballanger. Weliswaar pro beerde de Francaise in de twee de rit nog hardnekkig om Ha ringa uit haar evenwicht te brengen, maar de Noordhol landse gaf geen krimp. Eindelijk toonde ze de brutaliteit en de lef, die ze tegen Neumann (in de eindstrijd verrassend versla gen door Erika Sulamae, die Estland het eerste goud bezorg de) node had gemist. Ingrid Haringa begroette het brons met een reuzesprong op het erepodium, maar kwam er later rond voor uit het eigenlijk niet meer was dan een pleister op de wonde. „Natuurlijk ben ik er blij mee, al had ik op meer gehoopt. In wezen was het duel met Neumann de 'werkelijke fi nale'. Daarin was zij mij te slim af. Haar grotere ervaring heeft de doorslag gegeven. Daar heb ik achteraf geen moeite mee. Ook niet met de manier waarop het is gegaan. Sprinten is meer dan 200 meter hard naar de streep rijden. Er komen zo veel andere zaken om de hoek kij ken. En die beheerst zij nog be ter dan ik. Zij is niet voor niks een produkt uit de Oostduitse school." Twijfels Haringa zei de nacht na de tu multueuze confrontatie geen ,oog te hebben dicht gedaan. „Ik heb alle ritten op de video wel vijftig keer bekeken. Ik blijf mijn twijfels houden of ik in de twee de rit terecht ben gediskwalifi ceerd. De jury had net zo goed Neumann kunnen bestraffen. Zij ging ook even buiten de baan. Nee, ik verwijt haar niet dat ze protesteerde. In haar plaats had ik precies hetzelfde gedaan. Maar ik vind het wel leuk dat zij evenmin goud heeft gewonnen." De hoog gespannen verwach tingen hadden geen extra druk op haar schouders gelegd, be nadrukte ze. „Na het WK was het logisch dat iedereen mij tot favoriet voor de Spelen bom bardeerde. Ik heb zelf altijd een slag om de arm gehouden. In Stuttgart was de baan groter en kende niemand Ingrid Haringa. Hier was ik alom bekend en was de kleine piste in mijn nadeel. Daarom ben ik alles bijelkaar wel tevreden met het brons." Met die plak op zak keert Ha ringa reeds maandag terug naar Nederland. Het werk bij de ge meentepolitie in Heemstede roept. In de aanloop naar Bar celona kreeg ze alle medewer king van de korpsleiding en haar collega's, die gisterochtend via een fax hadden laten weten dat ze ook met een bronzen medaille van harte welkom was. Straks pakt ze met plezier de draad weer op. Werken en spor ten, het is voor Ingrid Haringa een ideale combinatie. „Ik moet naast m'n job wat om handen hebben. Ik heb geen zin om ie dere avond als een soort tante Truus op de bank voor de tv te zitten." Raymond Joval bestolen door jury Ze konden er in het Palau d'Es- ports de Barcelona na de groot ste stunt sinds jaren tegen top- natie China (3-2 winst) geen ge noeg van krijgen. Eerst vierden ze hun eigen uitbundige feestje, vervolgens maakten ze een ex tra applausrondje voor het luid ruchtige Oranje-legioen en tot slot lieten ze zich heupwiegend meevoeren op de sambatonen van de voor de confrontatie te gen Cuba aanwezige geel/groe ne Braziliaanse aaphang. De ontlading bij de Nederland se volleybalvrouwen was giste ren, na de veegpartij tegen Bra- zilë twee dagen eerder, onge kend groot en ging gepaard met uitzonderlijk spontane uitspat tingen. „Zo'n prestatie", sprak Peter Murphy na de boeiende en spannende vijfsetter (6-15, 15-17,15-13, 16-14,15-6) profe tisch, „poets je nooit meer weg. Ik heb genoten van de emoties van die meiden. Tijdens en vooral ook na de wedstrijd. Je moet met je hart spelen en niet met je verstand. Dat hebben ze gedaan." Voormalig bondsvoorzitter Piet de Bruin kwam net op tijd binnen om het laatste deel van de triomftocht van de nationale ploeg nog mee te maken. „Ik denk dat ik te oud ben gewor den om die spanning op de tri bune mee te maken", verklaar de de vice-president van de FI- VB zijn late komst. „Ik kan er niet zo goed meer tegen. Vooral niet na die teleurstellingen van de laatste dagen. Toen ik echter op de televisie zag dat er een verrassing zat aan te komen, ben ik tegen het einde van de wedstrijd in de auto gestapt. Gelukkig ben ik nog op tijd ge arriveerd. Dit is toch prachtig." Revival Pas nadat de gelukzalige sfeer tot normale proporties was te ruggebracht, slaagden speel sters en coaches erin de onver wachte revival, die herinnerin gen opriep aan het laatste EK in Italië, in het juiste perspectief te plaatsen. Toen was er ook pas oog voor de realiteit. En die maakte duidelijk dat op het olympisch toernooi het be scheiden verwachtingspatroon toch nog zou kunnen worden overtroffen. Na Brazilië, dat gis teren verloor van Cuba (1-3), had iedereen zich eigenlijk al verzoend met een zevende ei achtste plek in het eindklasse ment. Maar de gespannen olympi sche geest kwam zo veel sneller uit de fles dan bij voorbeeld bij de mentaal minder veerkrachti ge mannen dat een derde plaats in de poule tenminste nog een interessante slotronde oplevert. „Ik ga niet meer zitten reke nen", keek coach Murphy voor uit naar het laatste groepsduel met Cuba (zondag). „We zien wel. Op dit niveau balanceer je voortdurend op de grens van je mogelijkheden." Bij Henriëtte Weersing, de aanvallende krachtbron van het Italiaanse Ravenna en het Ne derlands team, uitte zich dat het meest extreem. Tegen Brazilië timmerde ze al haar traditionele granaten tegen het blok om ver volgens in de botsing met China boven alles en iedereen uit te groeien. „Of dit de beste wed-, strijd uit mijn carrière is, weet ik niet", merkte de ruim 200-vou- dige international uit Winscho ten naderhand op. „Ik hoop dat er nog betere komen. Maar het was wel een van mijn beste da gen. Ik had tegen China voor mezelf slecht één ding tot doel gesteld. Dat afschuwelijke ge voel van die eerste wedstrijd van me afspelen. En dat is ge lukt." Valkuil In de vroege ochtendsessie, tus sen 7.15 en 7.45 uur, (vier uur voor de match tegen de num mer twee van de wereld) had Murphy zo indringend op de groep ingesproken dat de dra gende krachten van het team zichzelf terugvonden. „We heb ben het helemaal niet over win nen gehad", betoogde de coach. „Ik heb gezegd: meiden zet even een andere bril op en on derga dit toernooi als een ge woon moment in het leven. Als je negatief met een resultaat omgaat, stort je steeds dieper in de valkuil. Laten we proberen een prestatie neer te zetten en gebruik daar die Chinezen maar voor. Daar is eigenlijk de winst van vandaag ontstaan, niet in de zaal." Vandaar gisteren ontspannen en lachende gezichten op de werkvloer, zoals dat ook in de goede voorbereiding het geval was geweest. Het moreel van de basiszes, Weersing, Boersma, Crielaard, De Jong, Kleis en Brinkman, brak zelfs niet na de 2-0 achterstand in sets. Bij Chi na daarentegen wel. Zeker toen hoofdaanvalster Li door haar enkel klapte, Oranje swingend en scorend boven het net ging hangen en elke bal van de grond via spectaculaire rallies haalde. De mannen hadden uit de veerkracht van hun collega's inspiratie uit kunnen putten. Maar uit hun afwezigheid mag worden afgeleid dat zij voorlo pig even genoeg hebben aan zichzelf. badalona loet van schellebeek gpd-verslaggever Het is de hoogste tijd, dat 's we relds topboksers voor de veran dering eens niet met elkaar op de vuist, maar in conclaaf gaan. Zo kan het niet langer, vindt Ar nold Vanderlijde die gisteren zelf net niet het slachtoffer werd van het verwerpelijke punten systeem, maar wel zijn ploegge noot Raymond Joval schaamte loos bestolen zag worden. „Zo maken ze de bokssport kapot," vertolkte Vanderlijde de alge mene stemming in Badalona. Hij had eigenlijk moeten rus- barcelona ad heesbeen gpd-verslaggever Zo snel het maar kon vluchtte ze met haar persoonlijke trainer Frits Kantebeen in het spoor he vig geëmotioneerd naar de kleedkamer van het Polisportu Estacio del Nord. Binnen drie uur werd Mirjam Hooman- Kloppenburg op hardhandige wijze van een olympische illusie wijze beroofd. Nadat de 26-jari- ge Leiderdorpse tafeltennisster eerder op de avond in het dub belspel brons had gemist met Bettine Vriesekoop, maakte Ma rie Hrachova haar afscheid met twee forse klappen in de derde game op de Zomerspelen defi nitief. In plaats van een plek bij de beste zestien van de wereld rest haar de komende dagen niets anders dan zich met de nodige tegenzin op de tribune te voe gen tussen het Oranje-legioen. Die kleine, maar luidruchtige aanhang kan zich alleen nog op Bettine Vriesekoop richten. De Amsterdamse maakte haar sta tus van Europese kampioene te gen de Tjechoslowaakse Ger- geltcheva volledig waar. Na een moeizame eerste game (22-20) stoof ze met overtuiging in de tweede omloop (21-15) over de nummer acht van de Europese ranglijst heen. Het lot brengt haar - met de kwartfinales in het zicht - tegenover de Zuidko- reaanse nummer drie van we reld, Hyun Jung Hwa. Vriesekoop was zo snel met Gergeltcheva klaar dat ze het drama van haar dubbel-partner nog kon meemaken. Maar daar gunde zich geen tijd voor. Met ten, 's middags, maar bij de tv had hij zich verschrikkelijk op gewonden over het onrecht, dat Joval was aangedaan. De Am sterdamse middengewicht bracht de Algerijn Ahmed Dine in de laatste ronde aan de rand van de afgrond, bezorgde hem twee keer acht tellen rust, maar had een knock out nodig om de in de eerste twee ronden opge lopen, belachelijk grote achter stand (16-2!) weg te werken. Vanderlijde kon er 's avonds na zijn zwaarbevochten zege op de Koreaan Sung Chae nog niet over uit. „Ik had tranen in mijn ogen. „Dat men iemand zo spanning wachtte ze op de lo ting om vervolgens als een speer de hal te verlaten en haar bed op te zoeken. Vanmorgen vroeg wordt ze al weer op het centre-court verwacht. Pijn Die eer zat er voor Hooman net als in Seoul, waar ze ook vroeg tijdig werd uitgeschakeld, niet in. „En dat doet best pijn", merkte de Top Twaalf-winnaar nog zichtbaar aangeslagen op. „Zo close verliezen is frusterend en komt hard aan. Ik had me heel wat voorgesteld van deze Spelen. Maar het is me toch een beetje tegengevallen. Dit evene ment heeft voor mij niet de sportieve uitstraling van een WK. Dat is toch belangrijker." Die reactie was logisch en be grijpelijk na de gemiste olympi sche dubbelslag. Temeer daar het toernooi zo voorspoedig was verlopen en de sfeer met Vriesekoop optimaal was geble ven. Een jaar geleden gunden beiden elkaar op het wereld kampioenschap in Chiba geen blik waardig. De conflicten lie pen destijds dermate hoog op dat het tafeltennis-tweetal zelfs niet bereid was een dubbel te vormen. Sinds de rijen zijn ge sloten en het koppel is her enigd, heeft Nederland in deze specialistische discipline weer een troef in handen om uit te spelen. Brons op de EK in Stuttgart, waar de nationale ta- feltenniselite de puinhopen van Japan met aansprekende resul taten opruimde, was een eerste signaal. Op de Olympische Spe len in Barcelona bleek een plek in de halve finales, die goed was durft te bestelen, daar heb ik geen goed woord voor over." Het had hem wel scherp ge maakt - zei hij - voor zijn eigen partij, al was daar in de ope ningsronde nog niet al te veel van te merken. De Koreaan was de Europese kampioen en num mer twee van de wereld telkens een fractie van een seconde voor. In feite mocht Vanderlij de, gadegeslagen door Evander Holyfield, zijn manager Lou Du- va en tennisser Yannick Noah, niet eens mopperen dat zijn achterstand tot 4-5 beperkt was gebleven. Chae, die in de halve finale geweest voor tenminste dezelf de plak, evenwel een brug te Troost Echt teleurgesteld kon het duo daar - mede gelet op de aanwe zigheid van de internationale top - niet over zijn. Met een wild card binnenkomen en ver volgens naar de laatste acht doorstoten, stelde de tcfelten- nissters best tevreden. Dat de Chinese Deng Yaping en Qiao Hong, de nummers 2 op de we reldranglijst in het dubbelspel en de twee sterksten in het en kelspel, de deur naar de halve eindstrijd op slot gooiden, viel te verwachten. „Mede om die reden kan ik deze uitschakeling makkelijk accepteren", wist Vriesekoop later. Nijman komt ervaring te kort BARCELONA» ANP Superzwaargewicht Jerrv Nij man is gisteren in de laatste partij van het avondprogramma meer het slachtoffer geworden van zijn onervarenheid dan van zijn Duitse tegenstander Wil helm Fischer. De Amsterdam mer, die, in navolging van Van derlijde, de kwartfinales dacht te kunnen halen, verzuimde zijn opponent in de tweede ronde definitief te doen zitten. Hij liet hem ontsnappen en kwam prompt zelf in problemen. De jurering van 5-22 sloeg echter voor de zoveelste keer in hel olympische bokstoernooi ner gens op. van de WK in Sydney door in terventie van Vanderlijde ver loor, had daarna geen verweer meer tegen de combinaties van de Nederlander en bofte, dat de Mexicaanse scheidsrechter maar twee in plaats van drie keer voor hem telde. Vanderlij de was oppermachtig. De 10-9 voorsprong werd 14-13 bij de laatste gong, genoeg voor een plaats in de kwartfinales. Daarin is maandagavond de Ier Paul Douglas het laatste obstakel tussen hem en de befaamde Cubaan Felix Savon. sta '*'um - 1 Uitzinnige vreugde bij de volleybalsters na de zege op China. Rechts bespringt Cintha Boersma haar teamgenoten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 17