De melige rijmregels
van Yogho Yogho
Rtv show
Vragen naar bekende weg
'Ik begin met het tonen van de bruine kiekendief
T
VRIJDAG 24 JULI 1992
CLOSE UP
In de Romeinse tijd was
die Caesar z'n tijd dus ver
vooruit. Een keizer met
een koninklijke mensenkennis
en met het strategische inzicht
van een admiraal. In Hilversum
en Aalsmeer, maar waar niet in
de tv-industrie, wordt zijn aan
beveling 'Geef het volk brood en
spelen' in uitgesplitste versie
nog dagelijks tot in den treure
toegepast in de quiz. Brood
voor de quizmaster, spelen voor
kandidaten en kijkersvolk.
Blijkbaar vond de NCRV dat er
nog niet genoeg vraag- en ant
woordspelletjes op kijkgeldbe
talers en zwartkijkers worden
losgelaten, dus kon 'Mensen
Kijken' er ook nog wel bij.
Mensen kijken graag naar ande
re mensen, vermoedelijk om ei
gen gedrag en uiterlijke ken
merken te toetsen aan die van
voorbijgangers. En dan maar
smoezen op het terras achter
een kouwe klets.
Bedenkers van spelletjes doen
op de vreemdste plaatsen inspi
ratie op. Neem nu Marie-Anne
Evertse van produktiebedrijf
Evertse Partners (altijd be
nieuwd wie daarachter schuil
gaat c.q. schuil gaan, maar dat
terzijde). Evertse heeft in het
Gooi het verhaal rondgeba
zuind dat ze op zekere dag zon
der Partners in de wasserette
verkeerde en naast haar een da
me van middelbare leeftijd ont
waarde, gehuld in een Chanel-
pakje. En ze had ook nog oerde
gelijke schoenen aan haar voe
ten. Moet een directie-secreta
resse zijn, dacht Evertse, al
haalde Chanelpakje wel een wa
gonlading sexy lingerie uit de
wasmachine. Mevrouw de di
rectie-secretaresse zal toch geen
dubbel leven leiden, dacht
Evertse in haar onschuld. Na
vraag leerde de wel heel
nieuwsgierig geworden partner
van Partners dat mevrouw de
directie-secretaresse de was
deed voor haar buurvrouw. Een
lichte ontnuchtering volgde op
de vrije loop van de fantasie,
maar het idee van 'Mensen Kij
ken' kon ze bijsluiten bij het
wasgoed.
Een oordeel vellen op grond van
een gezicht of stem is in feite
een vooroordeel. Iemand met
de tronie van een bullebak kan
bij nader inzien best meevallen
en iemand met het gezicht van
een vredesengel kan een ellen
depukkel van de eerste orde
zijn. En een stem zegt ook niet
alles over een persoon. Op de
radio zijn mannenstemmen te
horen, die geweldige macho's
doen vermoeden. Hoe onthul
lend, ontmaskerend en wie
weet ontluisterend kan een foto
in de omroepgids zijn, als blijkt
dat de persoon in kwestie eruit
ziet als een goedmoedige verza
melaar van gedroogde bloe
men?
„Mensen Kijken is een ver
schrikkelijk leuk programma",
was maandagavond de beschei
den binnenkomer van spellei
der Jochem van Gelder. Mogen
de kijkers dat zelf uitmaken, ja?
Van zichzelf mag hij dan vinden
niet al te veel diepgang te heb
ben, wat op zich klopt, een
grapjas is die Van Gelder anders
wel. Verzin het maar om met
een motor de vloer op te rijden,
het scheurijzer vervolgens in
parkeerstand te zetten en dan,
alsof hij hem regelmatig aan
lijnt, honds te commanderen
met: „Blijf."
Afgaande op zijn paspoort moet
Jochem 29 jaar zijn; in doen en
laten behoort Jochem tot de
doelgroep van 'Disney Club',
een programma dat hij drie jaar
lang presenteerde. Is het dan
gek dat zo'n type in alle op
rechtheid verklaart een onrusti
ge nacht te hebben gehad in het
vooruitzicht Tatjana Simic te
ontvangen? Ook NCRV, ja. Het
hooggesloten kraagje van Tanja
Koen is voorgoed losgeknoopt.
Waar het in 'Mensen Kijken' om
gaat is simpelweg mensen iden
tificeren op zien en horen. Een
foto van een oude bekende
komt in beeld. Op afstand te
herkennen als oud-kamerlid en
ex-burgemeester van Noorde
loos. Is te zien aan die snor, kan
bijna niet missen. Maar één
kandidate ziet het anders en
wijst een andere foto aan. Zoon
Schakel, burgemeester te Lopik,
lijkt als twee druppels water op
ouwe Schakel. Scoort honderd
procent, makkelijk zat. De
NCRV is en blijft een omroep
waar in hoge mate prijs wordt
gesteld op gezinsonderonsjes
denk maar aan 'Zo moeder, zo
dochter'; Zo vader zo zoon'
dus op de vraag wie het derde
schakeltje van de familieketting
is kan als het ware worden ge
wacht.
Raden wie bij een paar pantof
fels hoort, wie bij die zalmrose
badkamer met wc en wie bij het
kunstgebit op het nachtkastje,
volgens Evertse, Partners en ook
volgens de NCRV is dat volks
vermaak voor kijkers. En dan
vooral als de plank goed wordt
misgeslagen. Tja, daar zou na
tuurlijk wel het een en ander
voor te zeggen zijn, gesteld dat
een lange Jaeger-onderbroek
zou worden getoond en Henk
Vonhoff door de kandidaten als
de eigenaar werd aangewezen
in plaats van Albert Mol. Maar
'Mensen Kijken' gaat niet verder
dan kuis kijken boven de gordel.
Toen de tv nog in de kinder
schoenen stond er zijn men
sen die beweren dat het medi
um er nooit is uitgegroeid
nog van die quizzen
rjeu
i. Nu
valt alleen van 'Per Seconde
Wijzer' nog het een en ander op
te steken. Wie aan andere
vraag- en antwoordspelletjes wil
meedoen hoeft zich niet ge
remd te voelen, mocht het
vraagstuk hoeveel dozijn gaan er
in een gros het verstand eniger
mate te boven gaan. Elf of der
tien is vandaag de dag in de
quizindustrie altijd nog goed
voor ten minste een half punt,
mocht de kandidaat het excuus
aanvoeren dat er geen zakja-
panner in de buurt is.
Vrijblijvend volgen nog wat vra
gen, die in latere afleveringen
van 'Mensen Kijken' op kandi
daten zouden kunnen worden
afgevuurd:
„Hoeveel keer per week poetst
deze brildrager zijn schoenen?"
„Is mevrouw die u op de foto
ziet echt of is hier het resultaat
zichtbaar van een minder ge
slaagde face-lift?"
„Draagt meneer hier ook 's
nachts een toupet of draagt hij
in bed z'n badmuts?"
„Vrijen deze mensen veilig of
geven ze elkaar voor het slapen
gaan slechts een correcte hand
druk?"
Wanneer zou in een quiz nou
eindelijk de vraag worden ge
steld wat het ideale slaapmiddel
is? Vermoedelijk nooit, want het
juiste antwoord zou 'quiz' moe
ten luiden. En in een quiz past
het niet te vragen naar de be
kende weg, want dan zou zo'n
quiz in een doodlopende straat
terechtkomen. En dan moeten
bepaalde types al dan niet met
partner de wasserette in. De
NCRV mag dan de meest ver
mogende omroep zijn, de ani
mo om elke keer een klein kapi
taal te dokken voor een baal
wasgoed is uiteraard niet groot
aan de Hilversumse Bergweg.
Dat begrijpt een kind, zeker als
dat zelf de was kan doen.
Bij iedere nieuwe serie afleverin
gen van MCW verwacht iedereen
dat die krullebol er niet meer bij
zal zijn, maar ook deze keer is hij
weer van de partij in een nog gro
tere rol dan voorheen.
Er zijn van die bekende Ne
derlanders die consequent wei
geren zich te lenen voor een re
clamespot. Zo ook Rutger Hauer.
De filmacteur is in Nederland
nog nooit in een spotje te zien
geweest. In Engeland heeft hij
kennelijk zijn bezwaren over
boord gezet. De Britten kennen
hem maar al te goed als die man
van de bierspot. Hauer prijst
daarin het Guiness bier met veel
verve aan.
JV De Zangeres zonder Naam,
alias Mary Servaes is boos en ver
drietig. Al enige tijd doen hard
nekkig verhalen de ronde dat zij
van plan is weer op te gaan tre
den en dat is zij goed zat. Mary is
absoluut niet van plan om weer
te gaan zingen en zij vindt dat ze
door al die praatjes belachelijk
wordt gemaakt. ,,Als die geruch
tenstroom aan blijft houden, ge
loven de mensen mij straks niet
meer. Straks denken ze nog dat
ik aan het aftakelen ben."
Reclamespot slaat aan bij Neerlands grootste drinkers
De boodschap aan het slot van de tv-spot: Yogho is niet alleen Yogho, maar ook...
Gied Jaspars presentator natuurprogramma bij VARA
Rutger Hauer
leent zich
graag voor
spotjes om het
Guiness bier
aan te prijzen.
FOTO» ANP
tV Reeds vele decennia maakt
Peter van Houten als Van Wood
furore in Italië. De Hagenaar van
geboorte vestigde zich er in
1949, 26 jaar was hij toen. De
gitarist/zanger en orkestleider
componeerde eind jaren vijftig
diverse hits, die ook in het Ne
derlands werden vertaald. Oude
ren en oudere jongeren zullen
zich ongetwijfeld 'Waarom staat
hij zo scheef, het torentje van Pi-
sa' en 'Gooi me de sleutel' nog
wel herinneren. De inmiddels
70-jarige Peter van Houten is
weer veelvuldig op de buis te
zien. Als astroloog. In het ontbijt-
programma 'Mattina' van RAI
Uno vertelt Van Houten 's mor
gens om tien voor half acht de
Italiaanse en via de kabel Eu
ropese kijkers wat voor een
dag hun blijkens de sterren te
wachten staat.
Medisch Centrum West komt
half november weer op de buis.
Naast vele bekende spelers ver
schijnen er twee nieuwe sterren
aan het firmament. Helen Kam
perveen gaat als Helen Eggmk de
rol van medisch seksuologe ver
tolken en Roelant Radier wordt
chirurg Arend-Jan Hoekstra. Ou
de bekende is Mare Klein Essink.
AMSTERDAM/EINDHOVEN JOHN OOM-
KES
Het is dè hit van tele
visiekijkend Jong
Nederland. Overal
hoor je het liedje fluiten, of jon
ge kinderen de krankzinnige
rijmregels uit het STER-spotje
opdreunen. „D'r loopt een en
gerd door het bos, die eet een
broodje albatros." Oftewel de
diepere betekenis van 'Yogho is
niet alleen yogho, maar ook yo-
gho'.
De grootste drinkers in ons
land zijn jonge kinderen tussen
de zes en veertien jaar. Ze con
sumeren het merendeel van de
in totaal 110 miljoen liter
drinkyoghurt die jaarlijks in ons
land geconsumeerd wordt. „Dat
is de reden waarom we al onze
activiteiten, de smaak en de
verpakking van ons produkt op
hen afstemmen", zegt G.D. den
Hollander, senior product
manager bij Campina-
/Melkunie.
Den Hollander is vandaag de
dag een buitengewoon blijmoe
dig mens, want de omzet van
Yogho Yogho Drinkyoghurt is
de afgelopen maand meer dan
opmerkelijk gestegen. Dat alles
onder invloed van een enkel
spotje, dat sinds 22 juni op pri
me time (voor kids is dat vóór
20.00 uur 's avonds) met effec
tieve regelmaat wordt uitgezon
den. „Yogho Yogho was al
marktleider met zo'n 25 pro
cent", zegt Den Hollander,
„maar het produkt is nu mate
loos populair; dat is rechtstreeks
terug te voeren op dat spotje."
Het recept van dat succes?
Humor die bij de belevingswe
reld van de doelgroep aansluit.
'Daar is een lama zonder kind,
die laat een grote wind'. Na wel
ke zinsnede je een forse wind
hoort. Wat vindt Den Hollander
daarvan? Gelouterd door de
praktijk zegt de senior product
manager: „Als je met een alge
mene reclameboodschap aan
de bak probeert te komen, val je
niet meer op. Kijk maar naar de
Droste-reclame. Niet iedereen
vindt die spot even mooi, maar
iedereen kent 'm."
Over naar de Koningslaan in
Amsterdam. Daar trilt het pand
van Lowe, Kuiper Schouten
van de creativiteit in een poging
om prachtige follow-ups voor
de Yogho Yogho-spot te beden
ken. Omdat zo langzamerhand
zelfs het meisje van de' postka
mer regels voor een nieuw re
clamefilmpje aandroeg, zijn
creatief directeur Bart Kuiper en
tekstschrijver Hans van Dijk tot
het inzicht gekomen dat de
doelgroep zelf geprikkeld moet
worden. Nog dit jaar komt het
tot een Yogho Yogho rijm-wed-
strijd, waar de drinkebroertjes
tussen 6 en 14 het genoegen
kunnen smaken toe te kijken
hoe hun eigen rijmpjes zullen
worden verfilmd.
Bart Kuiper sleept een foto
aan van Van Dijk en hemzelf,
gefotografeerd in een van de ve
le scènes die het Yogho-spotje
rijk is. „Geschoten in een echt
ziekenhuis, vlak naast andere
operatiekamers waar patiënten
onder het mes gingen. Die moe
ten in hun narcose gedacht
hebben dat ze gek waren, om
dat ze voortdurend dat Yogho
Yogho-melodietje over de gan
gen van het ziekenhuis hoorden
schallen. Heel gênant."
Terwijl 'Dr.' Van Dijk de ka
mer binnentreedt, legt Kuiper
nog even het probleem van de
naamsbekendheid uit waarmee
Campina/Melkunie kampte,
voordat het reclamebureau in
februari van dit jaar zijn eerste
gedachtenspinsels aan de com
puter toevertrouwde.
Leentjebuur
„Yogho Yogho was ooit als eer
ste met houdbare drinkyoghurt
op de markt", zegt Kuiper. „Het
had toen in zijn reclame-uiting
hetzelfde liedje dat we nu ook
gebruiken. Inmiddels zijn daar
Yogi, Yor, Yovol bijgekomen; al
lemaal produkten die een beetje
leentjebuur hebben gespeeld bij
de merknaam Yogho Yogho. Bij
de vorige commercial had Yo
gho Yogho zijn reclametune los
gelaten; er was vorig jaar zo'n
filmpje over kinderen die in een
klas zaten en heel sterk aan Yo
gho Yogho dachten, waarop de
pakjes zo de klas binnenvlo
gen."
„Wat er gebeurde was dat de
bekendheid sterk terugliep en,
sterker nog, de 'volgers' waren
bekender dan Yogho Yogho.
Nog serieuzer was het probleem
dat wat voor reclame je ook
maakte: de mensen gaven er al
tijd een andere naam aan. Zo
van, ik heb een heel leuk Yor-
spotje gezien. Totale verwar-
Werkzaamheden
Pierre Janssen, die aanvankelijk
voor de presentatie was ge
vraagd, zag er bij nader inzien
toch vanaf „wegens niet voor-
Q^rr ziene drukke werkzaamheden
Dk-JLj elders." Jaspars: „Ik heb een
aantal jaren mijn medewerking
aan tv-programma's tot een mi
nimum beperkt. Op audio-visu-
eel terrein stortte ik me in het
zakenleven, deed aan promotie
van uitvindingen enzovoorts
omdat ik er genoeg van had met
ideëep voor tv-programma's bij
de omroepen te lopen leuren."
Met ingang van oktober gaat
Jaspars voor de VPRO-radio bo
vendien elke week op zondag
'Een uur natuur' presenteren:
„Dat kan een mooie wisselwer
king worden."
STARDOM
V-maker Gied Jaspars
(53) gaat met ingang
van medio september
26 afleveringen presenteren van
STRIPS
het programma Natuurmo
ment. Jaspars bedacht en pro
duceerde ooit geruchtmakende
VPRO-programma's als Hoepla,
Fred Haché-shows en vele an
dere Wim T. Schippers-series..
In de afgelopen weken ver
scheen Jaspars al in zes afleve
ringen van Natuurmoment, het
programma dat afwisselend
met Museumschatten de televi
sie-avonden van de VARA af
sluit. Deze afleveringen worden
in de komende weken herhaald.
Jaspars: „In de nieuwe serie
van 26 afleveringen zal het an-
BOLLEBOOM
ders toegaan. Tot nu toe wer
den in de natuur deskundigen
geïnterviewd. Daardoor kwa
men in elke aflevering weer an
dere mensen in beeld. Ikzelf
verscheen met mijn hoofd 30
seconden aan het begin en 20
seconden aan het slot in beeld.
Het programma, dat enkele sei
zoenen geleden na de start nog
werd gepresenteerd door Han-
neke Kappen, had geen duide
lijk gezicht meer, vonden ze. De
VARA wilde een vaste presenta
tor. Het is dan ook de bedoe
ling, dat ik in de nieuwe serie
opvallende zaken in de natuur
ga signaleren. Ik begin met het
tonen van de bruine kiekendief,
die sinds kort weer in aantal
door de visuele grap: het open
dak van de Mazda, de kraanvo
gel van Sony. Het Yogho Yogho-
spotje breekt met die wet. Kui
per: „Het is ook helemaal niet
erg dat mensen van boven de
twintig het spotje niet leuk vin
den; al is ons zelfs dat wel mee
gevallen. Maar bij de doelgroep
is de bekendheid van het spotje
zeergroot."
Tekstschrijver Hans van Dijk:
„Hoe gaat dat? Een onderzoeks
bureau zet voor ons dan een
vrolijke caravan neer op de
boulevard in Scheveningen.
Daar worden kinderen naar
binnen getrokken, zonder een
stuk hout overigens. Zo'n veer
tig jonge kinderen wordt dan
gevraagd: heb je de laatste tijd
nog een leuke reclame gezien.
Negendertig zeiden: Yogho Yo
gho. En waar gaat 't dan over?
Die kids, nou, welk couplet wil
je horen? We hebben wel eens
vaker een succesje meege
maakt, maar dit is echt verbijs
terend."
Tv-kijkers blijken veelvuldig
'Hilversum' te bellen met de
vraag wanneer de spot weer te
zien is. Onderwijskrachten wor
den gèk van de rijmregels. En
Hans van Dijk verheugt zich
over de stijlbreuk aan het slot
van het spotje. „Daar zegt een
of andere zoeloe, strelend over
de uiers van een koe; 'yogho is
niet alleen yogho, maar ook yo
gho'. Als we laten onderzoeken
wat kinderen daaronder ver
staan, komt het antwoord er
moeiteloos uit: Yogho is goed
voor je, en ook nog lekker."
ring; wat heb ik nou gezien?
Hetzelfde heb je met wasmid
delen; was het nou All of Persil?
Wie spreekt nou tegen me? Om
nou te bewerkstelligen dat elke
reclameuiting er een van jou is,
moet je een wat wij dan noe
men advertising property cre-
Dat sjieke woord staat voor
een simpel beeld. Advertising
property van Hak is Martine Bijl
in een veldje sperziebonen. Een
keuken met oranje kleurtjes?
Dat is Mora. Kuiper: „Heel veel
reclames zijn signerend, die val
len niet onmiddellijk op. Die
zou je ook nog aan een ander
kunnen toedichten. Mensen
hebben dan wel een leuke re
clame gezien, het merk kunnen
ze daar niet onmiddellijk bij
verzinnen."
Het melodietje van Yogho Yo
gho had oorspronkelijk van
componist Ilja Gorter een tekst
je meegekregen als 'Het is die
fijne yoghurtdrank, lekker fris
en lekker slank'. Die regels
moesten nu omwille van dit ci
taat letterlijk aan de vergetel
heid worden ontrukt, maar het
melodietje was wel degelijk blij
ven hangen.
Animatiefilmpje
Lowe, Kuiper Schouten be
dacht op basis van het melodie
tje tekstregels die door ouderen
vooral als melig werden erva
ren, maar bij de doelgroep ble
ken aan te slaan. Een moving
storyboard (een animatiefilm
pje) werd aan jongeren ge
toond, shot voor shot. Kuiper:
„Wij zijn zelf niet zo jong meer,
dus je wilt zelf wel graag weten
wat kinderen nu wel en niet
leuk vinden. Kinderen zijn daar
heel duidelijk in; dit is leuk, dat
niet. Vinden ze Paul de Leeuw
leuk of niet? Als je dat onder
zoekt, blijkt dat heel sterk met
leeftijd te maken te hebben.
Naarmate ze ouder worden,
vinden ze hem leuker. Als ze
heel jong zijn, vinden ze 'm een
enge man."
Kuiper vertelt dat er een scè
ne bedacht was rond de rijmre
gel: 'Kijk daar gaat Dracula, die
zit oma achterna'. „Dat vonden
ze nèt even minder leuk, dus
die scène hebben we uiteinde
lijk niet gefilmd."
De Nederlandse tv-spotjes
zijn de afgelopen twee jaar
voortdurend bepaald geweest