De melige rijmregels van Yogho Yogho Rtv show Vragen naar bekende weg 'Ik begin met het tonen van de bruine kiekendief T VRIJDAG 24 JULI 1992 CLOSE UP In de Romeinse tijd was die Caesar z'n tijd dus ver vooruit. Een keizer met een koninklijke mensenkennis en met het strategische inzicht van een admiraal. In Hilversum en Aalsmeer, maar waar niet in de tv-industrie, wordt zijn aan beveling 'Geef het volk brood en spelen' in uitgesplitste versie nog dagelijks tot in den treure toegepast in de quiz. Brood voor de quizmaster, spelen voor kandidaten en kijkersvolk. Blijkbaar vond de NCRV dat er nog niet genoeg vraag- en ant woordspelletjes op kijkgeldbe talers en zwartkijkers worden losgelaten, dus kon 'Mensen Kijken' er ook nog wel bij. Mensen kijken graag naar ande re mensen, vermoedelijk om ei gen gedrag en uiterlijke ken merken te toetsen aan die van voorbijgangers. En dan maar smoezen op het terras achter een kouwe klets. Bedenkers van spelletjes doen op de vreemdste plaatsen inspi ratie op. Neem nu Marie-Anne Evertse van produktiebedrijf Evertse Partners (altijd be nieuwd wie daarachter schuil gaat c.q. schuil gaan, maar dat terzijde). Evertse heeft in het Gooi het verhaal rondgeba zuind dat ze op zekere dag zon der Partners in de wasserette verkeerde en naast haar een da me van middelbare leeftijd ont waarde, gehuld in een Chanel- pakje. En ze had ook nog oerde gelijke schoenen aan haar voe ten. Moet een directie-secreta resse zijn, dacht Evertse, al haalde Chanelpakje wel een wa gonlading sexy lingerie uit de wasmachine. Mevrouw de di rectie-secretaresse zal toch geen dubbel leven leiden, dacht Evertse in haar onschuld. Na vraag leerde de wel heel nieuwsgierig geworden partner van Partners dat mevrouw de directie-secretaresse de was deed voor haar buurvrouw. Een lichte ontnuchtering volgde op de vrije loop van de fantasie, maar het idee van 'Mensen Kij ken' kon ze bijsluiten bij het wasgoed. Een oordeel vellen op grond van een gezicht of stem is in feite een vooroordeel. Iemand met de tronie van een bullebak kan bij nader inzien best meevallen en iemand met het gezicht van een vredesengel kan een ellen depukkel van de eerste orde zijn. En een stem zegt ook niet alles over een persoon. Op de radio zijn mannenstemmen te horen, die geweldige macho's doen vermoeden. Hoe onthul lend, ontmaskerend en wie weet ontluisterend kan een foto in de omroepgids zijn, als blijkt dat de persoon in kwestie eruit ziet als een goedmoedige verza melaar van gedroogde bloe men? „Mensen Kijken is een ver schrikkelijk leuk programma", was maandagavond de beschei den binnenkomer van spellei der Jochem van Gelder. Mogen de kijkers dat zelf uitmaken, ja? Van zichzelf mag hij dan vinden niet al te veel diepgang te heb ben, wat op zich klopt, een grapjas is die Van Gelder anders wel. Verzin het maar om met een motor de vloer op te rijden, het scheurijzer vervolgens in parkeerstand te zetten en dan, alsof hij hem regelmatig aan lijnt, honds te commanderen met: „Blijf." Afgaande op zijn paspoort moet Jochem 29 jaar zijn; in doen en laten behoort Jochem tot de doelgroep van 'Disney Club', een programma dat hij drie jaar lang presenteerde. Is het dan gek dat zo'n type in alle op rechtheid verklaart een onrusti ge nacht te hebben gehad in het vooruitzicht Tatjana Simic te ontvangen? Ook NCRV, ja. Het hooggesloten kraagje van Tanja Koen is voorgoed losgeknoopt. Waar het in 'Mensen Kijken' om gaat is simpelweg mensen iden tificeren op zien en horen. Een foto van een oude bekende komt in beeld. Op afstand te herkennen als oud-kamerlid en ex-burgemeester van Noorde loos. Is te zien aan die snor, kan bijna niet missen. Maar één kandidate ziet het anders en wijst een andere foto aan. Zoon Schakel, burgemeester te Lopik, lijkt als twee druppels water op ouwe Schakel. Scoort honderd procent, makkelijk zat. De NCRV is en blijft een omroep waar in hoge mate prijs wordt gesteld op gezinsonderonsjes denk maar aan 'Zo moeder, zo dochter'; Zo vader zo zoon' dus op de vraag wie het derde schakeltje van de familieketting is kan als het ware worden ge wacht. Raden wie bij een paar pantof fels hoort, wie bij die zalmrose badkamer met wc en wie bij het kunstgebit op het nachtkastje, volgens Evertse, Partners en ook volgens de NCRV is dat volks vermaak voor kijkers. En dan vooral als de plank goed wordt misgeslagen. Tja, daar zou na tuurlijk wel het een en ander voor te zeggen zijn, gesteld dat een lange Jaeger-onderbroek zou worden getoond en Henk Vonhoff door de kandidaten als de eigenaar werd aangewezen in plaats van Albert Mol. Maar 'Mensen Kijken' gaat niet verder dan kuis kijken boven de gordel. Toen de tv nog in de kinder schoenen stond er zijn men sen die beweren dat het medi um er nooit is uitgegroeid nog van die quizzen rjeu i. Nu valt alleen van 'Per Seconde Wijzer' nog het een en ander op te steken. Wie aan andere vraag- en antwoordspelletjes wil meedoen hoeft zich niet ge remd te voelen, mocht het vraagstuk hoeveel dozijn gaan er in een gros het verstand eniger mate te boven gaan. Elf of der tien is vandaag de dag in de quizindustrie altijd nog goed voor ten minste een half punt, mocht de kandidaat het excuus aanvoeren dat er geen zakja- panner in de buurt is. Vrijblijvend volgen nog wat vra gen, die in latere afleveringen van 'Mensen Kijken' op kandi daten zouden kunnen worden afgevuurd: „Hoeveel keer per week poetst deze brildrager zijn schoenen?" „Is mevrouw die u op de foto ziet echt of is hier het resultaat zichtbaar van een minder ge slaagde face-lift?" „Draagt meneer hier ook 's nachts een toupet of draagt hij in bed z'n badmuts?" „Vrijen deze mensen veilig of geven ze elkaar voor het slapen gaan slechts een correcte hand druk?" Wanneer zou in een quiz nou eindelijk de vraag worden ge steld wat het ideale slaapmiddel is? Vermoedelijk nooit, want het juiste antwoord zou 'quiz' moe ten luiden. En in een quiz past het niet te vragen naar de be kende weg, want dan zou zo'n quiz in een doodlopende straat terechtkomen. En dan moeten bepaalde types al dan niet met partner de wasserette in. De NCRV mag dan de meest ver mogende omroep zijn, de ani mo om elke keer een klein kapi taal te dokken voor een baal wasgoed is uiteraard niet groot aan de Hilversumse Bergweg. Dat begrijpt een kind, zeker als dat zelf de was kan doen. Bij iedere nieuwe serie afleverin gen van MCW verwacht iedereen dat die krullebol er niet meer bij zal zijn, maar ook deze keer is hij weer van de partij in een nog gro tere rol dan voorheen. Er zijn van die bekende Ne derlanders die consequent wei geren zich te lenen voor een re clamespot. Zo ook Rutger Hauer. De filmacteur is in Nederland nog nooit in een spotje te zien geweest. In Engeland heeft hij kennelijk zijn bezwaren over boord gezet. De Britten kennen hem maar al te goed als die man van de bierspot. Hauer prijst daarin het Guiness bier met veel verve aan. JV De Zangeres zonder Naam, alias Mary Servaes is boos en ver drietig. Al enige tijd doen hard nekkig verhalen de ronde dat zij van plan is weer op te gaan tre den en dat is zij goed zat. Mary is absoluut niet van plan om weer te gaan zingen en zij vindt dat ze door al die praatjes belachelijk wordt gemaakt. ,,Als die geruch tenstroom aan blijft houden, ge loven de mensen mij straks niet meer. Straks denken ze nog dat ik aan het aftakelen ben." Reclamespot slaat aan bij Neerlands grootste drinkers De boodschap aan het slot van de tv-spot: Yogho is niet alleen Yogho, maar ook... Gied Jaspars presentator natuurprogramma bij VARA Rutger Hauer leent zich graag voor spotjes om het Guiness bier aan te prijzen. FOTO» ANP tV Reeds vele decennia maakt Peter van Houten als Van Wood furore in Italië. De Hagenaar van geboorte vestigde zich er in 1949, 26 jaar was hij toen. De gitarist/zanger en orkestleider componeerde eind jaren vijftig diverse hits, die ook in het Ne derlands werden vertaald. Oude ren en oudere jongeren zullen zich ongetwijfeld 'Waarom staat hij zo scheef, het torentje van Pi- sa' en 'Gooi me de sleutel' nog wel herinneren. De inmiddels 70-jarige Peter van Houten is weer veelvuldig op de buis te zien. Als astroloog. In het ontbijt- programma 'Mattina' van RAI Uno vertelt Van Houten 's mor gens om tien voor half acht de Italiaanse en via de kabel Eu ropese kijkers wat voor een dag hun blijkens de sterren te wachten staat. Medisch Centrum West komt half november weer op de buis. Naast vele bekende spelers ver schijnen er twee nieuwe sterren aan het firmament. Helen Kam perveen gaat als Helen Eggmk de rol van medisch seksuologe ver tolken en Roelant Radier wordt chirurg Arend-Jan Hoekstra. Ou de bekende is Mare Klein Essink. AMSTERDAM/EINDHOVEN JOHN OOM- KES Het is dè hit van tele visiekijkend Jong Nederland. Overal hoor je het liedje fluiten, of jon ge kinderen de krankzinnige rijmregels uit het STER-spotje opdreunen. „D'r loopt een en gerd door het bos, die eet een broodje albatros." Oftewel de diepere betekenis van 'Yogho is niet alleen yogho, maar ook yo- gho'. De grootste drinkers in ons land zijn jonge kinderen tussen de zes en veertien jaar. Ze con sumeren het merendeel van de in totaal 110 miljoen liter drinkyoghurt die jaarlijks in ons land geconsumeerd wordt. „Dat is de reden waarom we al onze activiteiten, de smaak en de verpakking van ons produkt op hen afstemmen", zegt G.D. den Hollander, senior product manager bij Campina- /Melkunie. Den Hollander is vandaag de dag een buitengewoon blijmoe dig mens, want de omzet van Yogho Yogho Drinkyoghurt is de afgelopen maand meer dan opmerkelijk gestegen. Dat alles onder invloed van een enkel spotje, dat sinds 22 juni op pri me time (voor kids is dat vóór 20.00 uur 's avonds) met effec tieve regelmaat wordt uitgezon den. „Yogho Yogho was al marktleider met zo'n 25 pro cent", zegt Den Hollander, „maar het produkt is nu mate loos populair; dat is rechtstreeks terug te voeren op dat spotje." Het recept van dat succes? Humor die bij de belevingswe reld van de doelgroep aansluit. 'Daar is een lama zonder kind, die laat een grote wind'. Na wel ke zinsnede je een forse wind hoort. Wat vindt Den Hollander daarvan? Gelouterd door de praktijk zegt de senior product manager: „Als je met een alge mene reclameboodschap aan de bak probeert te komen, val je niet meer op. Kijk maar naar de Droste-reclame. Niet iedereen vindt die spot even mooi, maar iedereen kent 'm." Over naar de Koningslaan in Amsterdam. Daar trilt het pand van Lowe, Kuiper Schouten van de creativiteit in een poging om prachtige follow-ups voor de Yogho Yogho-spot te beden ken. Omdat zo langzamerhand zelfs het meisje van de' postka mer regels voor een nieuw re clamefilmpje aandroeg, zijn creatief directeur Bart Kuiper en tekstschrijver Hans van Dijk tot het inzicht gekomen dat de doelgroep zelf geprikkeld moet worden. Nog dit jaar komt het tot een Yogho Yogho rijm-wed- strijd, waar de drinkebroertjes tussen 6 en 14 het genoegen kunnen smaken toe te kijken hoe hun eigen rijmpjes zullen worden verfilmd. Bart Kuiper sleept een foto aan van Van Dijk en hemzelf, gefotografeerd in een van de ve le scènes die het Yogho-spotje rijk is. „Geschoten in een echt ziekenhuis, vlak naast andere operatiekamers waar patiënten onder het mes gingen. Die moe ten in hun narcose gedacht hebben dat ze gek waren, om dat ze voortdurend dat Yogho Yogho-melodietje over de gan gen van het ziekenhuis hoorden schallen. Heel gênant." Terwijl 'Dr.' Van Dijk de ka mer binnentreedt, legt Kuiper nog even het probleem van de naamsbekendheid uit waarmee Campina/Melkunie kampte, voordat het reclamebureau in februari van dit jaar zijn eerste gedachtenspinsels aan de com puter toevertrouwde. Leentjebuur „Yogho Yogho was ooit als eer ste met houdbare drinkyoghurt op de markt", zegt Kuiper. „Het had toen in zijn reclame-uiting hetzelfde liedje dat we nu ook gebruiken. Inmiddels zijn daar Yogi, Yor, Yovol bijgekomen; al lemaal produkten die een beetje leentjebuur hebben gespeeld bij de merknaam Yogho Yogho. Bij de vorige commercial had Yo gho Yogho zijn reclametune los gelaten; er was vorig jaar zo'n filmpje over kinderen die in een klas zaten en heel sterk aan Yo gho Yogho dachten, waarop de pakjes zo de klas binnenvlo gen." „Wat er gebeurde was dat de bekendheid sterk terugliep en, sterker nog, de 'volgers' waren bekender dan Yogho Yogho. Nog serieuzer was het probleem dat wat voor reclame je ook maakte: de mensen gaven er al tijd een andere naam aan. Zo van, ik heb een heel leuk Yor- spotje gezien. Totale verwar- Werkzaamheden Pierre Janssen, die aanvankelijk voor de presentatie was ge vraagd, zag er bij nader inzien toch vanaf „wegens niet voor- Q^rr ziene drukke werkzaamheden Dk-JLj elders." Jaspars: „Ik heb een aantal jaren mijn medewerking aan tv-programma's tot een mi nimum beperkt. Op audio-visu- eel terrein stortte ik me in het zakenleven, deed aan promotie van uitvindingen enzovoorts omdat ik er genoeg van had met ideëep voor tv-programma's bij de omroepen te lopen leuren." Met ingang van oktober gaat Jaspars voor de VPRO-radio bo vendien elke week op zondag 'Een uur natuur' presenteren: „Dat kan een mooie wisselwer king worden." STARDOM V-maker Gied Jaspars (53) gaat met ingang van medio september 26 afleveringen presenteren van STRIPS het programma Natuurmo ment. Jaspars bedacht en pro duceerde ooit geruchtmakende VPRO-programma's als Hoepla, Fred Haché-shows en vele an dere Wim T. Schippers-series.. In de afgelopen weken ver scheen Jaspars al in zes afleve ringen van Natuurmoment, het programma dat afwisselend met Museumschatten de televi sie-avonden van de VARA af sluit. Deze afleveringen worden in de komende weken herhaald. Jaspars: „In de nieuwe serie van 26 afleveringen zal het an- BOLLEBOOM ders toegaan. Tot nu toe wer den in de natuur deskundigen geïnterviewd. Daardoor kwa men in elke aflevering weer an dere mensen in beeld. Ikzelf verscheen met mijn hoofd 30 seconden aan het begin en 20 seconden aan het slot in beeld. Het programma, dat enkele sei zoenen geleden na de start nog werd gepresenteerd door Han- neke Kappen, had geen duide lijk gezicht meer, vonden ze. De VARA wilde een vaste presenta tor. Het is dan ook de bedoe ling, dat ik in de nieuwe serie opvallende zaken in de natuur ga signaleren. Ik begin met het tonen van de bruine kiekendief, die sinds kort weer in aantal door de visuele grap: het open dak van de Mazda, de kraanvo gel van Sony. Het Yogho Yogho- spotje breekt met die wet. Kui per: „Het is ook helemaal niet erg dat mensen van boven de twintig het spotje niet leuk vin den; al is ons zelfs dat wel mee gevallen. Maar bij de doelgroep is de bekendheid van het spotje zeergroot." Tekstschrijver Hans van Dijk: „Hoe gaat dat? Een onderzoeks bureau zet voor ons dan een vrolijke caravan neer op de boulevard in Scheveningen. Daar worden kinderen naar binnen getrokken, zonder een stuk hout overigens. Zo'n veer tig jonge kinderen wordt dan gevraagd: heb je de laatste tijd nog een leuke reclame gezien. Negendertig zeiden: Yogho Yo gho. En waar gaat 't dan over? Die kids, nou, welk couplet wil je horen? We hebben wel eens vaker een succesje meege maakt, maar dit is echt verbijs terend." Tv-kijkers blijken veelvuldig 'Hilversum' te bellen met de vraag wanneer de spot weer te zien is. Onderwijskrachten wor den gèk van de rijmregels. En Hans van Dijk verheugt zich over de stijlbreuk aan het slot van het spotje. „Daar zegt een of andere zoeloe, strelend over de uiers van een koe; 'yogho is niet alleen yogho, maar ook yo gho'. Als we laten onderzoeken wat kinderen daaronder ver staan, komt het antwoord er moeiteloos uit: Yogho is goed voor je, en ook nog lekker." ring; wat heb ik nou gezien? Hetzelfde heb je met wasmid delen; was het nou All of Persil? Wie spreekt nou tegen me? Om nou te bewerkstelligen dat elke reclameuiting er een van jou is, moet je een wat wij dan noe men advertising property cre- Dat sjieke woord staat voor een simpel beeld. Advertising property van Hak is Martine Bijl in een veldje sperziebonen. Een keuken met oranje kleurtjes? Dat is Mora. Kuiper: „Heel veel reclames zijn signerend, die val len niet onmiddellijk op. Die zou je ook nog aan een ander kunnen toedichten. Mensen hebben dan wel een leuke re clame gezien, het merk kunnen ze daar niet onmiddellijk bij verzinnen." Het melodietje van Yogho Yo gho had oorspronkelijk van componist Ilja Gorter een tekst je meegekregen als 'Het is die fijne yoghurtdrank, lekker fris en lekker slank'. Die regels moesten nu omwille van dit ci taat letterlijk aan de vergetel heid worden ontrukt, maar het melodietje was wel degelijk blij ven hangen. Animatiefilmpje Lowe, Kuiper Schouten be dacht op basis van het melodie tje tekstregels die door ouderen vooral als melig werden erva ren, maar bij de doelgroep ble ken aan te slaan. Een moving storyboard (een animatiefilm pje) werd aan jongeren ge toond, shot voor shot. Kuiper: „Wij zijn zelf niet zo jong meer, dus je wilt zelf wel graag weten wat kinderen nu wel en niet leuk vinden. Kinderen zijn daar heel duidelijk in; dit is leuk, dat niet. Vinden ze Paul de Leeuw leuk of niet? Als je dat onder zoekt, blijkt dat heel sterk met leeftijd te maken te hebben. Naarmate ze ouder worden, vinden ze hem leuker. Als ze heel jong zijn, vinden ze 'm een enge man." Kuiper vertelt dat er een scè ne bedacht was rond de rijmre gel: 'Kijk daar gaat Dracula, die zit oma achterna'. „Dat vonden ze nèt even minder leuk, dus die scène hebben we uiteinde lijk niet gefilmd." De Nederlandse tv-spotjes zijn de afgelopen twee jaar voortdurend bepaald geweest

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 8