'Ik voel me veilig in de muziek' Grootschalige opera-produkties terug in Rotterdams Ahoy Cultuur&Kunst Expositie in Lakenhal: 'En toen was er licht' DINSDAG 21 JULI 1992 12 REDACTIE CEES VAN HOORE RUYGROK (chef) SASKIASTOELINGA Munten en penningen in beeld pen haag Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van het Ko ninklijk Nederlands Genootschap voor Munt- en Penningkunde is er in het Haagse rijksmuseum 'Meermanno-Westreenianum- /-Museum van het Boek' een tentoonstelling over de bibliotheek van de 18de eeuwse penningkundige Pieter van Damme. De tentoonstelling duurt van 1 augustus tot en met 10 oktober en is geopend van maandag tot en met zaterdag van 13.00 tot 17.00 gevestigd aan de Prinsessegracht 30. Melissa Etheridge naar Ahoy Rotterdam De Amerikaanse zangeres Melissa Etheridge, die tot dusver in ons land uitsluitend op clubniveau optrad, geeft zater dag 10 oktober een concert in Ahoy. De voorverkoop vóórhaar optreden begint op zaterdag 22 augustus. Whitney Houston getrouwd mendham De Amerikaanse zangeres Whitney Houston (28) is zaterdag in het huwelijk getreden met de vijf jaar jongere Bobby Brown. De trouwplechtigheid, die plaatshad in een grote tent, werd bijgewoond door ongeveer 150 familieleden en vrienden van het paar, onder wie Whitney's tante Dionne Warwick, Patti LaBelle, Gloria Estefan en Donald Trump. Ongeveer 600 mensen waren uitgenodigd voor de receptie,. Dresden wil schilderij terug Amsterdam Het Amsterdamse advocatenbureau Russell is door de Duitse overheid ingeschakeld om een schilderij van Jan van der Heyden 1637-1712) terug te krijgen in de Gemaldegalerie in het Duitse Dresden. Het doek, getiteld 'Klooster in Landschap' werd na de Tweede Wereldoorlog door het Russische Rode Le ger uit het museum gestolen. Een Amsterdams zakenman is de huidige eigenaar ervan. Hij zou het voor een bedrag van 100.000 gulden hebben gekocht. 'En toen was er licht' is de titel van een expositie van moderne kunst in stedelijk museum De Lakenhal die tot en met 23 au gustus is te zien. Met zestig schilderijen en beeldhouwwer ken toont dit museum een keu ze uit de eigen verzameling mo derne kunst, waarbij het zwaar tepunt in de jaren tachtig ligt. Twintig, nog niel eerder geëx poseerde werken vormen de ba sis van een wandeling langs de verschillende vormen van fun- damenteleschilderkunst. De collectie van De Lakenhal is de laatste acht jaar flink ge groeid. Een groot deel van de collectie is in wisselende opstel lingen te zien geweest, maar twintig werken bleven voor het publiek verborgen, omdat zij door hun afmetingen of speci fieke ruimtelijke eisen moeilijk te plaatsen waren in de beperk te tentoonstellingsruimte. De expositie begint in de hal van het museum met het beeld 'Stella Maris' van Joris Wille. Een miniatuur vuurtoren op een marmeren plaat die weer gedragen wordt door een lang werpige glazen kist. Het licht van het torentje wordt weer kaatst door een goudkleurig pa neel waarop de titel van het werk te zien is. De gebruikte materialen verwijzen naar land, water en hemel. Verderop zijn werken van Leidse kunstenaars als Frans de Wit, Fer Hakkaart, Pieter Ge- raedts, Allard Lakke en Bert Kienjet te zien. Op de expositie wordt ook werk van Bram Bog- art, Lucebert, Toon verhoef, Rob van Koningsbruggen en an deren tentoongesteld. De Lakenhal is geopend van dinsdag t/m zaterdag van 10.00-17.00, zon- en feestdagen van 13.00-17.00 uur. Barcelona Tegelijk met de Olympische Spelen, die eind deze week in de Spaanse stad Barcelona beginnen, is er in de tuin van La Pedrera e tentoonstelling van avantgardisten te zien. Van de uit Barcelona afkomstige kunstenaar Xavier Manubens is dit veelkoppige 'Per Guanyar es millor no parlar' ('Om te winnen, is het beter niet te spreken'). foto epa Tracy Chapman eenlinge af de politiek geëngageerde vrou welijke 'neo-folky' is er af. Dat ze zelf zoekende was naai een pittiger geluid, werd al dui delijk ruim voor het verschijnen van haar derde album 'Matters of the Heart' enkele maanden geleden. En uit haar verrassen de keuze voor Jimmy lovine als producer, veel meer een rocker dan zijn voorganger David Kers- henbaum, de stille kracht achter haar twee eerste langspelers. Met de huidige concertreis, die ze in mei in eigen land begon, bevestigt Tracy Chapman haar nieuwe filosofie alleen maar. De hamvraag is natuurlijk of ze er als zingende bandleidster ook interessanter op is gewor den. Het antwoord is ja, al moet daar wel meteen aan worden toegevoegd dat Tracy Chapman nog niet als een echte front vrouw overkomt. Maar goed, dat is ook weer haar charme en niet zo verwonderlijk, gegeven haar bovenmodale schuchter heid. Met begeleiding boeit ze in elk geval meer dan ooit, ook omdat ze wel zo slim is af en toe toch te soleren. Pakkende ver tolkingen te over derhalve in 'Rotterdam', haar enige Neder landse halteplaats. Zoals: 'Open Arms', het (wederom) aan heel Zuid-Afrika opgedragen 'Free dom Now', 'All that you have is your Soul' 'Dreaming on the World' en 'Talkin' bout a Revo lution'. i pop recensie louis du moulin Tracy Chapman in de Doelen (uitve kocht) Met band bestaande uit Larry Mi chell (gitaar). Lee Sklar (bas). Roc Deadrick (drums), John Thomas (toetsen accordeon) en Steve Parton (percussie gehoord op 20/7 in De Doelen, Rotter dam Alleen is maar alleen, heeft ook Tracy Chapman inmiddels ge concludeerd. Vandaar haar eer ste uitgebreide tournee met een eigen band, die haar gister avond in een uitverkochte Doe len bracht. Voor, zo bleek al snel, een gedenkwaardig optre den, dat de donkere zangeres- gitariste uit Cleveland tot haar grote verbazing op de valreep nog moest bekopen met een krachtig boegeroep. Omdat ze het na twee spannende uren liet bij slechts één toegift, een zeer persoonlijke versie van 'House of the rising Sun'. Frivool zal de vier jaar gele den doorgebroken Tracy Chap man nooit worden. Past niet bij haar serieuze karakter en haar dito repertoire. Maar in een luchtiger taakopvatting als po diumartieste is de thans 28-jari- ge eenlinge van origine dan toch wel geïnteresseerd geraakt. Enigszins noodgedwongen, om dat de juichverhalen die met haar eerste wereldhit 'Fast Car' losbarstten, stil aan zijn ver stomd. Ofwel: het nieuwtje van Het grillige levenspad van John Trudell Eens in de zoveel jaar meldt zich in de doorgaans glamoureuze wereld van de popmuziek iemand die het zonder opsmuk kan en zijn eigen weg gaat. John Trudell (46) is zo iemand. Het klatergoud heeft hij nooit gezocht, maar op een dag moest hij constateren dat hij het pop wereldje ongevraagd was binnengerold. rug uit het openbare leven en verkeerde maandenlang vlak bij de waanzin. Hij zweeg net zo lang tot de woorden hem als het ware via de poriën verlieten. De regels kwamen als vanzelf. 'Li nes' noemt hij ze. Het woord ligt hem in de mond bestorven. „Als een soort therapie begon ik te schrijven. Ik schreef geen poëzie, ik schreef regels. Om al les van me af te schrijven. Het was de enige manier voor mij om contact te houden met deze wereld. Fysiek zat ik wel in deze realiteit, maar geestelijk dreef ik af. Ik wist dat ik contact met de werkelijkheid moest houden. Dat kon alleen met die regels. Ik stond op het punt er geestelijk onderdoor te gaan. Maar dat was niet de weg. Ik had geen doel meer. maar wilde wel over leven." Van Joris Wille is 'Stella Maris', een miniatuur vuurtoren op een mar meren plaat die weer gedragen wordt door een langwerpige glazen kist. foto de lakenhal ENSCHEDE THEO HAKKERT In 1986 kwam er bij een postor derbedrijf een cassette van hem uit, die door Bob Dylan tot het beste album van dat jaar werd uitgeroepen. Recent kwamen deze opnamen wereldwijd op cd uit, aangevuld met nieuwe songs. Een ware sensatie. Tru dell zingt niet, hij declameert. Hij praat van zich af, omdat praten sinds 12 februari 1979 zijn enige remedie was tegen krankzinnig worden. Die dag brandde zijn huis af, zijn hele gezin kwam om. Het was een gewone zondag in februari toen John Trudell zich meldde in Washington. Al zes jaar lang was deze zoon van een Santee Sioux-indiaan de landelijk befaamde voorzitter van de American Indian Move- ment, een militante beweging die vocht voor de rechten van de oorspronkelijk bevolking van de Verenigde Staten. Die be wuste zondag demonstreerden de Indianen bij het kantoor van de FBI, waarvan in die tijd Ed gar J. Hoover nog directeur was. De inlichtingendienst had Tru dell al jaren op de korrel. Naar verluidt omvat zijn dossier ruim 17.000 pagina's. Die zondag werd op het plein voor het FBI- hoofdkantoor de vlam gezet in de Amerikaanse vlag. In de vroege morgen van maandag 12 februari sloegen de vlammen uit het dak van Tru- dells huis in Nevada. De brand weer in het Shoshone Paiute-re- servaat kwam te laat. Tina Tru dell. haar moeder en de drie kinderen van John en Tina wer den in hun slaap verrast. De au toriteiten weigerden een onder zoek in te stellen naar de oor zaak. „Vermoord door de FBI", houdt Trudell vol. „Vermoord in de oorlog die de Amerikaanse regering nog altijd tegen de In dianen voert." Trudell kon de klap nauwe lijks verwerken. Hij trok zich te- Jackson Browne Zijn gedichten werden twee jaar later uitgegeven onder de titel 'Living in reality'. Met die titel wilde Trudell er vooral zichzelf van overtuigen dat hij nog in contact met de buitenwereld stond. Het idee om zijn teksten op muziek te zetten kwam pas later, ofschoon Trudell al vrij kort na de brand in contact kwam met de man die hem kennis liet maken met de we reld van de rockmuziek: Jackson Browne. „Als Browne er niet was ge weest. zou dit allemaal nooit zijn gebeurd. Ik hing voortdu rend bij hem rond. Ik was in de studio toen hij 'Hold Out' op nam. ik was bij 'Lawyers In Lo ve' en bij 'Lives In The Balance'. Door mij toegang tot de studio te geven, liet Jackson mij allerlei indrukken absorberen. Ergens in die tijd rees het idee mezelf in die richting te ontwikkelen. Hij steunde me zowel emotio neel. intellectueel als finan cieel." Toch was het niet Jackson John Trudell: „Als een soort therapie begon ik te schrijven. Schrijven werd mijn n schreef geen poëzie, ik schreef regels." Browne, maar een ander die Trudell aan de juiste muziek bij zijn teksten hielp. Die eer kwam Jesse Ed Davis toe. Ook een In diaan en fameus gitarist. „Het duurde twee jaar voor ik iemand gevonden had die mij precies die muziek kon leveren die ik bij mijn teksten nodig had. Toen ik hem gevonden had, was het zo gepiept. Ik ont moette Jesse Ed Davis in '8£ Het klikte. Vanaf het begin wa het zijn muziek, mijn tekst, on ze song. Maar omdat de tekst e eerst is en de muziek er uit is af geleid, is het ook een beetje mijn muziek geworden." Samen maakten ze de casset te waar Bob Dylan zo gek op was. Na Davis' overlijden in 1988 begon Trudell te werken met Mark Shark, die eerder gi taar speelde in de band van Doug Legacy. Er volgde nog een tweetal cassettes en nu is er de cd, 'AKA Grafitti Man'. „Dit album is de volgende stap in de eigenaardige logica van mijn leven. Ik hou van de formule van muziek. Ik hou van wat ik nu doe. Muziek commu niceert lekker, beter in elk geval dan wat ik tien, vijftien jaar ge leden deed. Muziek maken was ik nooit van plan. Ik evolueerde in deze richting." Op de plaat is Trudells stem ingebed in intrigerende gitaar rock. In zijn teksten is Trudell de angry young man die je mag verwachten na een leven als het zijne. Cynisme en sarcasme vechten om voorrang. Trudell toont zich een scherp observa tor. Je mag hem rustig chroni- quer van zijn generatie r Waanzin De songs van Trudell gaan zo wel over de waanzin van de Golfoorlog, de toestand in de Amerikaanse ghetto's als over hemzelf. 'Wildfires' heeft een tekst die alles over de man zelf zegt. „Het refrein had ik in tien minuten bedacht. Over de coupletten deed ik twee jaar." Over de Indianen heeft hij het relatief weinig. Trudell voelt zich niet langer de woordvoer der die hij jarenlang was. „Alleen al vanwege mijn dna zal ik altijd bij de Indianen-zaak betrokken blijven. Wat politieke structuren betreft, hoor ik ner gens meer bij. Ik laat me voor niemands karretje spannen. Po litiek gaat uit van competitie, maar in deze tijd hebben we sa menwerking nodig en geen strijd. Na alles wat er gebeurd is, wil ik kunnen zeggen wat ik te zeggen heb. Voor mij. Of men sen het nu met me eens zijn of niet. Binnen politieke kaders gaat dat niet. Ik voel me veilig in de muziek." ROTTERDAM FRANS ALTEN Opera-liefhebbers opgelet! Is Rotter dam de laatste jaren geworden tot wat je een witte vlek kunt noemen als het om opera-uitvoeringen gaat, vanaf volgend jaar brengt producent Michiel van Westering ieder jaar een opera in sportpaleis Ahoy. Het gaat om grootschalige produkties. die zo wel in kwaliteit als omvang de 'mon- ster-produktie' van Aïda, vorig jaar in Den Bosch en Sporthal Zuid in Am sterdam, moeten evenaren. Van Westering wil hiermee een traditie opbouwen, die volgend jaar januari begint met de uitvoering van Verdi's Nabucco. Voor 1994 is ge dacht aan Carmen van Bizet. Voor '95 is de keuze tussen Don Giovanni of Othello (afhankelijk van de keus van het Muziektheater) en in 1996, het jaar waarin Ahoy zijn 25-jarig be staan viert, zal een spectaculaire uit voering van Wagners Der Fliegende Hollander te zien zijn. Op Nabucco na gaat het om volle dige nieuwe, eigen uitvoeringen, waarvoor de regisseurs, solisten, or kesten en koren nog moeten worden aangezocht. Omdat de voorberei dingstijd te kort was, is voor de eer' ste prod u kt ie gekozen voor de door K.i\ niniul Kossius geregisseerde sta dion-uitvoering van Nabucco van de Opera Roval de Wallonië, die vorig jaar in Luik meer dan 30.000 bezoe kers trok. Verdi's uit 1841 daterende relaas over de strijd van het Joodse volk te gen de Babyloniërs (zijn eerste werk na het tragische verlies van vrouw en kinderen) zal echter in Ahoy worden uitgevoerd door het orkest van de Hongaarse Staatsopera uit Boeda pest o.l.v. Frank Cramers. Wie de hoofdrol van Nabucco gaat spelen is nog niet zeker. De ról van Abigaille zal worden vertolkt door de Ameri kaanse mezzosopraan Gail Gilmore. Andere rollen zijn voor Luigi Roni (Zaccaria), Giorgio Tieppo (Ismael), Martine Mahe (Fenena) en de Ne derlandse bas Pieter van de Berg (II gran Sacendato). Voor het koor - Nabucco is bij uit stek een koor-opera - zal gebruik worden gemaakt van het koor dat voor de Aida-produktie is samenge steld. De première van Nabucco in Ahoy is op vrijdag 29 januari. Daarna volgen op zondag 31 januari een ma tinee-uitvoering en op dinsdag 2 fe bruari een avondvoorstelling. Afhan kelijk van de belangstelling kunnen er nog drie of vier uitvoeringen vol- gen. Iedere opera-voorstelling kan door circa vijfduizend man worden ge volgd. De zijvakken en de bovenste plaatsen blijven onbezet. De prijzen variëren van 55 gulden voor de vier de rang tot 115 gulden voor de arena. Er komen ook speciale vip-arrange menten. Van Westering heeft voor het Rotterdamse Ahoy-complex ge kozen omdat het in Nederland vrij wel de enige accommodatie is die een oplopend podium van minimaal 30 meter heeft, geschikt voor dit soort massale opvoeringen en vol doende publiek kan herbergen om uit de kosten te komen. Overigens komen er aan de Nabucco-uitvoe- ring geen sponsors te pas. Voor de opera's in de navolgende jaren zullen wel een paar grote sponsors worden gezocht. „Verder ligt Rotterdam gun stig voor zowel het publiek uit de Randstad als het zuiden van het land. Ook heeft meegespeeld dat Rotterdam de laatste jaren arm aan opera-uitvoeringen is geweest, maar waarvoor wel een grote belangstel ling bestaat. Voornaamste reden is wel dat in Ahoy alles aanwezig is. El ders moet alles eerst worden opge bouwd. Je moet ook uit de voeten kunnen, voor Nabucco komen alleen al twintig vrachtwagencombinaties met al het materiaal uit België", al dus Van Westering. Het is zeker vijf tien jaar geleden dat deze opera voor het laatst in ons land is opgevoerd. Aan de Waalse produktie zullen ruim driehonderd mensen meedoen. Van Westering omschrijft de uitvoering als 'degelijk en niet modernistisch'. Zijn streven is met dit soort laag drempelige uitvoering ook een pu bliek binnen te krijgen dat doorgaans niet zo snel de concertzaal binnen stapt. Overigens had Van Westering graag het Rotterdams Philharmo nisch Orkest 'in de bak' gehad, maai dat lukte niet omdat het orkest tot er met 1995 is volgeboekt en niet mee opera-uitvoeringen op zich wil ne men dan voor het Amsterdamse Mu ziektheater is overeengekomcr „Maar voor het jubileumjaar 199 maken we een goede kans dat he 'Philharmonisch' wel van de part is", aldus Van Westering.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 12