Indurain: de nieuwe
'monsieur Chrono'
Breukink is
de kluts kwijt
'Dit valt dus allemaal nogal tegen voor ons'
Tour de France
TOUR '92
DINSDAG 14 JUL11992
13
TOUR IN CUFERS
's Werelds beste tijdrijder heet geen Erik Breukink meer.
Met een daverende, Tyson-achtige klap werd het direc
teurszoontje, Neerlands hoop in slechte wielerdagen, ge
nadeloos van zijn troon gestoten door een Spaanse boe-
renknul, Miguel Indurain Larraya.
Luxemburg aan de dag legde,
deed zelfs de reputaties - in dit
werk - van grootheden als An-
quetil en Merckx verbleken. Als
of hij het werelduurrecord
(51.151) wilde breken, zo ver
schrikkelijk hard joeg Indurain
van meet af aan over het geacci
denteerde parcours. Met een
moyenne dat in een proloog
niet zou misstaan (49.038), vol
tooide hij de 65 kilometer tus
sen start en finish. En passant
liet hij de concurrentie versuft
in de spreekwoordelijke hoek
(waar de klappen vallen) plaats
nemen. Er zal gisteravond on-
gewijfeld veel met vlugzout zijn
gestrooid door de soigneurs om
de gevallen favorieten uit hun
katzwijm te halen, maar of het
ook nog enig effect zal sorte-
Handdoek
Gianni Bugno heeft de hand
doek al geworpen. Alles, maar
dan ook alles, had de Italiaan op
de Tour gezet. Om na dik een
week te moeten constateren dat
hij verkeerd heeft gegokt. Ver
bijsterd taxeerde de kopman
van Gatorade de opgelopen
schade. Liefst 3 minuten en 41
seconden moest hij bij zijn ont
ketende rivaal inleveren. Zelfs
een rol als goede tweede zat er
niet in voor de wereldkam
pioen: Die eiste een tamelijk
onbekende (Franse) ploegge
noot van Indurain op, luiste
rend naar de mooie naam Ar-
mand de las Cuevas.
Bugno mocht zich wel de bes
te der 'grote' verslagenen wa
nen, maar de dreun was er niet
minder om. „De Tour is afgelo
pen," stelde hij somber vast.
„Dit overtreft alles. Natuurlijk
wist ik dat hij in deze tijdrit een
GPD-VERSLAGGEVER
De onverbiddelijke stopwatch
sprak klare taal. Nadere uitleg
was eigenlijk overbodig. Wat
moesten woorden, hoe superla
tief ook, nog toevoegen aan
zo'n heerschappij in de meest
eerlijke discipline die de wieler
sport kent, en die het complete
Tourcircus op zijn grondvesten
deed schudden.
Een nieuwe 'monsieur Chro
no', de bijnaam die de legenda
rische specialist Jacques Anque-
til in de jaren zestig met zich
meedroeg, is opgestaan. En hoe!
Nog nooit zette iemand in het
moderne wielertijdperk met zo
veel suprematie een 'contre la
montre' in de Tour de France
naar zijn hand.
Het majestueuze machtsver
toon dat Indurain rond de stad
goede slag zou kunnen slaan,
maar dit verschil had ik nog niet
in een nachtmerrie kunnen
voorzien. Ongelooflijk. Zoals In
durain nu rijdt, zie ik niet hoe ik
hem nog kan kloppen. Nee, ook
niet in het hooggebergte. Daar
zal hij me rustig volgen. Mijn
enige hoop is een inzinking van
hem."
In de nababbel bij het tv-sta-
tion Antenne 2 wilde Indurain
in het geheel niets weten van
een gelopen koers. Op z'n Zoe
temelks gaf hij te verstaan dat
Parijs nog ver is en de Alpen
nog moeten komen. Nee, een
rol als 'patron' liet hij zich niet
opdringen. „Er is nog helemaal
niets beslist, Roche en LeMond
beschouw ik ook nu nog als ge
vaarlijke klanten. In Parijs zul
len we wel zien wie de baas is."
Waarna hij nog even moest blij
ven zitten om een serenade van
enkele in klederdracht gestoken
landgenoten aan te horen. Een
zuinige glimlach vond hij, Mi
guel de Zwijger, dit hartstochte
lijke eerbetoon nog wel waard.
Speculaties
Duidelijk is in elk geval wel dat
alle speculaties aan de voor
avond van het uur van de waar
heid, als zou de vorm van Indu
rain wel eens tanende kunnen
zijn, niets anders bleken dan
(loze) slagen in de lucht. Zelden
zullen twijfelaars zo zijn over
tuigd. Zeker, hij had een paar
rotdagen achter de rug, maar
dat had meer te maken met de
aard van het parcours, regen en
kou, dan met 'dikke benen'. In
durain klaagde vooral steen en
been over de kasseienstrook,
die een spectaculiare crash ver
oorzaakte in de slotkiiometers
van de rit naar Brussel. Een
misstand die hem zelfs verbaal
uit zijn wielerschoentjes deed
schieten. Indurain: „Ik vind niet
dat een organisatie zo met de
gezondheid van renners mag
spelen. Wat er vrijdag gebeurde,
is de dwaasheid ten top." Zo,
dat kon de Tourdirectie in de
zak steken.
Sportief wachtte hij tot giste
ren met het halen van zijn
gram. Het hele 'spel' reed hij tot
gort. Ter illustratie enkele zéér
sprekende cijfers: Bugno kreeg 3
minuten en 41 seconden aan
zijn broek, LeMond (5) ging met
4.06 het schip in, Roche (7)
moest 4.10 toegeven, Chiap-
pucci (18) zelfs 5.26. Om over
de van zijn sokkel getrokken
Breukink (26ste op 6.15) maar
te zwijgen. Indurain: „Ik heb al
tijd gezegd dat deze tijdrit mijn
eerste grote richtpunt was. Hier
in Luxemburg is de Tour voor
mij pas echt begonnen. Oh ze
ker, ik wil niet ontkennen dat
het afgelopen weekeinde mij
slecht is bekomen. Gelukkig
leed mijn vorm niet onder het
slechte weer."
Dat LeMond en Chiappucci
zijn positie in een vlakke etappe
trachtten te ondermijnen, ver
ontruste Indurain echter geens
zins. „Ik kan hun aanval wel be
grijpen. Zij moeten het van dat
soort etappes hebben. Maar
nerveus ben ik nooit geweest.
Waarom zou ik? Ik heb dit sei
zoen de Giro gewonnen en ben
ook nog Spaans kampioen ge
worden. Ik heb dus al wat prij
zen verzameld. LeMond en
Bugno zijn volgens mij meer ge-
stressed. Die hebben nog niets."
Keurig
Temidden van de Spaanse Or
kaan hield gele-truidrager Pas
cal Lino zich keurig staande. De
Fransman gaat in het algemeen
klassement Indurain nog krap
anderhalve minuut (1.27) voor
af. Lino: „Dat is een meevaller.
Ik had niets te verliezen en
daarom ging het, denk ik, boven
verwachting goed."
De eerste dagen heeft hij van
Indurain niet veel te vrezen. Die
houdt zich, gelijk een bokser die
zijn tegenstander(s) naar het
canvas heeft gezonden, tot na
der order op in de neutrale
hoek. Om te kijken wie van zijn
murw geslagen slachtoffers nog
de moed heeft overeind te krab
belen om te vechten met 'de
Indurain blaast
beer'. Zoals hij ook onlangs in
de door hem gewonnen Ronde
van Italië deed; toeslaan in de
tijdritten en dan het initiatief la
ten aan de concurrentie. Mocht
er onverhoopt nog iets misgaan van
voor de troef van Banesto, dan eventuele nadelige plooien als-
rest er twee dagen voor de nog glad te strijken.
Johan Capiot is sinds de start
de Tour in San Sebastian
flink afgevallen. De Belg uit de
ploeg van Cees Priem verloor in
een week tijd vier kilo gewicht.
De sprinter compenseerde het
verlies aan kilo's door zaterdag
bijna 7000 gulden te vangen.
Dat was de bonus voor het win
nen van de Europese sprint in
Maastricht
Zijn houding van de laatste we
ken moet al een indicatie zijn
geweest: Breukink was niet
meer de Breukink van toen. Als
of hij een dramatische dreun in
het eerste de beste Tour-
démasqué meende te voorvoe
len. En zich daartegen wilde
wapenen door elk spontaan
contact met de buitenwereld te
mijden.
Maar dat de ontmaskering
zulke vormen zou aannemen,
dat hij zo zou worden gesloopt
in zijn eigen specialiteit, dat
moet zelfs in zijn ergste nacht
merries niet zijn opgedoemd.
Zesentwintigste in de Luxem
burg-tijdrit; alleen in zijn eerste
Skala-jaar kun je Breukink in
die regionen terugvinden.
Erik Breukink had zich de PDM-
bus ingehesen en veroorzaakte
een ontzetting, die bijna net zo
beklemmend was als vorig jaar,
op de fatale Tourdag in Quim-
per, toen de hele ploeg was ge
veld door een bedorven infuus.
Er werden vragen gesteld,
maar niet beantwoord. „Ik weet
het niet. Ik snap het niet. Ik zou
het echt niet weten. Geen idee
waar het aan ligt." En meer va
riaties op hetzelfde thema. Hij
werd geacht te praten, maar
wist amper waar hij was, kon
het drama nog nauwelijks de
baas.
Een poging: „Ik heb nooit lek
ker gedraaid. En als het niet
draait kun je ook niet diepgaan.
Ik kon geen zware versnelling
aan, en zelfs op een kleine zat ik
al te harken." 's Morgens aan
tafel bij de PDM-ploeg was er al
een discussie op gang gebracht
over dat 'diepgaan', over de
hardheid van de hedendaagse
coureur, over het durven en
kunnen afzien, over het lijden.
Nederlandse renners kunnen
dat niet meer, concludeerde ie
mand, en hij kreeg geen tegen
spraak.
Klasse
„Vorm is," zegt Jan Gisbers,
„een combinatie van geestelijke
en lichamelijke weerbaarheid.
En dat noemen we dan samen
klasse." De klasse, die Breukink
vaak genoeg is toegedicht, maar
waarvan hij nog maar heel zel
den optimaal gebruik heeft ge
maakt. Ontleed al zijn overwin
ningen, en kom tot de vaststel
ling, dat ze voor 90 procent te
gen de klok zijn behaald. Ande-
KORTJES
Frankrijk was bijna vergeten dat de Tour de
France momenteel aan de gang is. Het peloton
keert vandaag na uitstapjes naar België, Neder
land, Duitsland en Luxemburg terug in de ver
trouwde omgeving. De finishlijn is getrokken in
Straatsburg. Met de vermoeidheid van de 65 kilo-
burg. Destijds won de Fransman Jérome Simon
de rit.
Vjatsjeslav Ekimov wil ook het werelduurre
cord van Francesco Moser aanvallen. Greg Le
Mond en Francis Moreau hebben dezelfde plan
nen. De Amerikaan trainde al in Colorado
Springs. Ekimov kiest de wielerbaan in Moskou.
Moreau wil eerst in de Tour overleven en dan pas
denken aan een aanval. Het record van Moser da
teert van 23 januari 1984. Het werd gevestigd op
de wielerbaan van Mexico Stad. De Italiaan legde
51,151 kilometer af.
Castorama heeft de intentie nog twee jaar
sponsor te blijven van de wielerploeg van Cyrille
Guimard. De geste van de fabrikant en verkoper
van doe-het-zelf-artikelen en tuingereedschap is
niet verwonderlijk. De overwinningen van Du-
rand (Ronde van Vlaanderen), Leblanc (Midi Li
bre en Franse titel) en de ritzege van Arnould in
San Sebastian hebben de geldschieter gunstig ge
stemd.
Telekom heeft de verbintenis met Walter Go-
defroot met een jaar verlengd. De Duitse tele-
communicatiemaatschappij sponsort al twee jaar
een wielerploeg. Door het nieuwe contract is ook
een einde gekomen aan de speculaties dat )an
Gisbers volgend jaar de Duitse ploeg onder zijn
hoede zou krijgen.
Breukink heeft het niet meen 26ste in een tijdrit.
ren zijn wil opleggen in een
man-tegen-mannen gevecht,
dat was er nog maar zelden bij.
In al die jaren heeft Breukink
nog maar weinig hoeven lijden.
Zomin als in zijn jeugd. Be
schermd milieu thuis, be
schermd milieu op de fiets. In
de weg naar de top kan die co
con nog wel werken; maar als
de stap naar de troon moet
worden gemaakt, sta je er alleen
Erik Breukink stond begin juli
voor drie heel belangrijke fasen
in zijn leven. Hij zou zijn Tour-
revanche moeten nemen op het
verloren vorige jaar; hij zou zo
danig moeten presteren dat hij
kon uitgroeien tot de man van
twee miljoen; hij moet over an
derhalve week voor het eerst va
der worden.
Op zeker moment werd in de
bus de vraag gesteld of hij dacht
sterker te zullen zijn na het eer
ste vaderschap. Verluchtigende
vraag, maar op het verkeerde
moment. De toch al broze Breu
kink brak bijna onder de lading.
Vond dat hij werd gevraagd ver
antwoording af te leggen over
iets nog meer privé's.
Er viel een stilte, waarin een
ieder Breukinks hele carrière
voorbij zag flitsen. Ontluisterd,
ontnuchterd, ontheemd. Weg
schone droom over ooit een
Tourzege, al waagde hij een po
ging dat er ook op hun 31ste de
Ronde hadden gewonnen. Weg
illusie over een toekomst, die
geheel zonder zorgen zou zijn.
Weg alles, weg.
Koel en zakelijk, klinisch bijna, was de
reactie van ploegleider Jan Gisbers op
Breukinks brute 'break-down' in diens
5146 seconden van de waarheid. Alsof
Gisbers een aanvaring van zijn elektro
nisch bestuurbare speelgoedboot moest
analyseren. Alsof hij het had zien aan
komen. Een duivenmelker heeft meer
weet van een rampvlucht.
„Hij was niet goed, zonder power.
Toch leek er van tevoren niets verkeerd:
de voorbereiding, de medische tests, de
eerste week, alles liep volgens schema.
Ik had hem drie tot vier minuten sneller
ingeschat. Maar je kon meteen zien dat
het niet goed ging. Voor de wind niet,
tegen de wind niet, bergop niet, ner
gens. Dit valt dus allemaal nogal tegen
voor ons", klonk het eufemistisch.
Gisbers wilde Breukink in principe
meenemen naar zijn nieuwe werkgever
in Spanje. Maar hij prefereerde korte
lings de handtekening uit te stellen tot
na de Tour. Althans, de handtekening
onder het bedrag dat Breukink vroeg.
Eerst nog maar eens zien. Het leek alsof
Gisbers er voor de Tour al-niet in geloof
de.
die veronderstelling van de
hand. Vond dat Breukink in de Ronde
van Zwitserland zelfs beter was geweest
dan in de Tour de Suisse' 1990, toen hij
uiteindelijk als derde finishte in de
Tour. Toch sprak ook de 32 km-tijdrit
daar boekdelen: 8ste op 1.06 van een tot
dan onzichtbare Bugno.
„Ik had hem beter verwacht, maar hij
blijkt dus niet top te kunnen presteren,
dit moment. Indurain is in een paar jaar
tijd enorm gegroeid, Breukink zit ken
nelijk aan zijn plafond. Al ben ik het er
mee eens, dat dit niet de normale Breu
kink was. Hij had één uur en 21 minu
ten moeten rijden, in plaats van bijna
1.26. Zijn tempo zakte sofns schoksge
wijs met vijf kilometer terug."
Breukink startte met een petje op en
een zonneklep. Hij gooide beide onder
weg af. Gisbers had geen greep op hem.
had nauwelijks op hem ingepraat: „Dat
had geen zin. Een renner die slecht rijdt
hoef je niet wakker te schudden. Die
voelt dat zelf ook wel, komt bijna con
stant uit het zadel. Renners die goed rij
den vallen veel eerder in slaap."
„Het was een lastige tijdrit", wist Gis
bers al na de verkenning. „Maar op een
soortgelijk parcours heen Breukink twee
jaar geleden nog gewonnen. Ik denk dat
een Breukink in topvorm deze Indurain
ook niet meer kan verslaan. Het gat is
groter geworden, niet meer te dichten.
Dat is een extra mentale opdoffer. Maar
dat hoort erbij. Dat krijgen boksers ook.
Maar kom, we zijn niet dood."
TOUR OP TV
Dinsdag 14 juli: tiende etappe. Luxemburg - Straatsburg.
217 km. Start 11.15 uur. finish circa 17.00 uur.
Voor de vijfde opeenvolgende dag is het (licht) klimmen en
dalen geblazen. De sprokkelaars van punten voor het
bergklassement kunnen achtervolgens aan de slag op de
Cote de Montenach (4e cat.), de Cote de Buchwald (4e
cat.), de Cote de Valmont (4e cat en de Cote de Willgott-
heim (4e cat Lastig dus. De Tourdirectie ziet de renners
ondanks de (drie) tussensprints dan ook niet sneller gaan
dan 36 km per uur.
EURO
15.30-17.00
19.00-20.00
23.00-24.00
FRANKRIJK
STRAATSBURG
Obernei fTTTI y
Kreuzwefl EH7ÏÏ1
Bagenelln ETUIS Fouchy BES
w'le Bonhomme L'i.STm
La ScMucht iHlTm y
V__£rand Ballon Bff
La Bramont lETHfl
Wilier sur Tbur II IIT1 MULHOUSE
iBoinonvllle EBJ FRANKRIJK
JBoulay
FrtybouM ii'HTm
1 Marlmont les Benestrott ÜHTÏÏ1
^averne fFTTffl
Sarrebourg lEUTïïl
Stutzhelm
STRAATSBURG
Woensdag 15 Juli: elfde etappe. Straatsburg - Mulhouse.
249.5 km. Start 09.50 uur. finish circa 17.00 uur.
Een met twee tussensprints gelardeerd traditioneel Voge-
zen-karwei, met bekende hellingen als die van de Col de
Kreuzweg (3e categorie, na 49 km), de Col de la Schlucht
(2e categorie, na 139 km) en last but not least de Grand
Ballon (1e categorie, na 196.5 km). Als tussendoortjes
staan op het programma de Col de Fouchy (3e categone.
na 67,5 km), de Col de Bagenelles (2e categone, na 94.5
km), de Col de Catvaire (3e categorie, na 111 km) en de Col
du Bramont (3e categorie, na 154 km). Bergachtig terrein
dus, zij het niet voor de 'echte' adelaars. Die komen pas bo
ven de 1500 meter-grens aan hun trekken. In deze etappe
blijft men op 1424 meter (Grand Ballon) steken
