Z
De muizeval van L.A.
ZATERDAG 11 JUL11992
ZATERDAGS
BIJVOEGSEL
JOHN OOMKES
De recente aardbevingen langs de
San-Andreuslijn kwamen niet
iedereen in Califomië even on
gunstig uit. De schokken met waarden van
boven de 7 op de Schaal van Richter leidden
tijdelijk de aandacht af van de felle kritiek die
Amnesty Internationa] even eerder richtte
i het adres van de Verenigde Staten. Ame
rika, 's werelds politieagent, moest maar eens
de zaken in eigen huis op orde stellen,
dat hij elders als internationaal pleitbezorge
i de mensenrechten in het geweer kwam
secretaris-generaal van Amnesty Interna
tional, Ian Martin, uitte die kritiek in Los An
geles, de'stad die in mei van dit jaar in een
r ongunstig daglicht werd gesteld doordat
dagenlange rellen de aandacht vestigden op
'martelingspraktijken' van het Los Angeles
Police Department (LAPD).
Naar aanleiding van de affaire-Rodney-
tóng, waarbij een zwarte man door vier agen-
voor het oog van een videocamera wertl
afgetuigd, verscheen een zeer kritisch Am
nesty-rapport. Conclusie: de LAPD paste on
der leiding van de in opspraak geraakte
hoofdcommissaris Darryl Gates regelmatig
buitensporig geweld toe. Opvallend was
daarbij de overtuiging dat de politie in Ame-
rika's grootste stad aan de westkust de zwarte
i latino bevolkingsgroepen met regelmaat
anders bejegende dan de blanke en Koreaan-
i minderheden. Door het Amnesty-rapport
werden de meirellen weliswaar niet achteraf
gerechtvaardigd, maar het verschafte de
volkswoede wel de nodige geloofwaardig
heid.
de noodzaak om de vertrou-
ssen de verschillende bevol-
helen (het begrip 'healing'
te onpas op de Amerikaanse
gebruikt) echoën na in de Amerikaanse
politiek. Geen van de drie kandidaten voor
het hoogste ambt in het land zittend presi
dent Bush, zijn democratische uitdager Bill
Clinton en outsider Ross Perot heeft kans
gezien politieke munt'te slaan uit wat de
zwarte leider Jesse Jackson liever noemt: de
opstand van 1992.
'Fallen angels'
Clinton mag dan in de laatste populariteits
polls verrassend eerste staan, maar dat heeft
3 maken met de agressieve wijze waar
op Ross Perot en Bush elkaar in de haren zijn
gevlogen, dan met het alternatief dat de de
mocratische gouverneur van Arkansas biedt
teneinde de crises van de binnensteden op te
kunnen lossen. Clinton viel in een onhan
dige manier om een zo groot mogelijk pu
bliek achter zich te verenigen de zwarte
rapzangeres Sister Souljah 'aan. Deze waagde
n te suggereren dat haar brothers and
hun agressie beter hadden kunnen
richten aan het adres van de bezittende klas-
;e, de welvarende blanke bovenlaag.
Als Clinton straks de presidentsverkiezin
gen verliest, heeft het volgens Amerikaanse
analytici alles te maken met dit incident. Jes-
Jackson, bij beide vorige races naar het
Witte Huis een gevaarlijke outsider voor
Mondale en Dukakis, nam het namelijk voor
Sister Souljah op. Naar zijn smaak verried
Clintons aanpak nou juist het gebrek aan in
zicht dat 'de politiek' had met betrekking tot
dit probleem. Sister Souljah was niet racis
tisch geweest, maar had slechts de wanhopi-
n de luidruchtige minderheid laten
horen.
Die verdere verwijdering tussen Clinton en
Jackson (ze mochten elkaar al niet zo zeer)
leidde er toe dat Jesse aan Bill zijn steun en
De rellen e
wensbreuk tu;
kingsgroepen I
wordt te pas ei
r
V« i'i
- r - •-
;|j|#
ril'i'i
R
'Rap'-platen uiteen
onrustige samenleving
Rapper Kid Frost: 'De kids interesseren zich niet meer voor sport, maar voor het koortsachtige, knokkerige straatleven.'
voorspraak bij zijn grote achterban tot dusver
onthield. De Democraten hebben het van
oudsher goed gedaan bij de minderheden.
Zonder duidelijke 'support' van de Regen-
boogcoaltie kan Clinton het wel vergeten,
ook al voert hij dan nu tijdelijk de polls aan.
Nog pikanter is de omstandigheid dat
Jackson van huis uit een predikant, gepokt
en gemazeld in de hofhouding van wijlen
Martin Luther King te beluisteren is op
een deze week uit te geven rapsingle. City of
Fallen Angels heet het stuk dat in de verte wel
wat weg heeft van We are the World ofXtnas-
time is Here. Op het eerste gehoor lijken deze
ode aan Los Angeles en het appèl aan het
verstand van alle verstandige rassen die er le
ven, uitsluitend geïnspireerd door een com
merciële drift. Maar Jackson en talkshow
presentator Arsenio Hall (die recentelijk nog
in zijn uitzending de draak stak met een
saxofoon spelende Clinton) hebben de fee
ling met hun zwarte achterban niet verloren.
'City of Fallen Angels' is een project van
Kid Frost, alias Arturo Molina, Jr. Frost is een
zowel in het Engels, Spaans als Gallo (men
gelmoesje) 'rappende' Angelino uit East L.A.
Op zijn eigen platen, zoals East L.A. Stoiy
combineert Arturo zoete melodieën uit de rij
ke catalogi van de aloude labels Motown en
Philly met scherpe teksten. Je zou zonder de
waarheid geweld aan te doen kunnen bewe
ren dat Frost praat over 'datgene wat de ge
wone, gekleurde inwoners van L.A. bezielt.
Hun angsten om net als Rodney King met de
politie in aanraking te komen, hun vrees voor
de vele jeugdbenden die de stad terroriseren,
duiken in Arturo's sonoor gezingzegde dicht
regels op. Het heeft allemaal wel wat weg van
Lou Reeds Walk on the Wild Side, maar dan
zonder de waas van romantiek die over die
klassieker hangt.
Herkenbaar
Molina, Jr. is een stevig gebouwde mid-twin-
tiger van het type dat je 's avonds liever niet
in het Vondelpark tegen het lijf loopt. Zijn ar
men zijn, zoals gebruikelijk in de bendewe
reld vail L.A., vergeven van de plaatjes. Rigide
tattoo's en een kleurige bandana (een om het
voorhoofd geknoopte kleurige sjaal, zoals
John McEnroe die ook wel draagt) vormen de
reguliere outfit. Het kostuum wordt gecom
pleteerd door een donkere, aërodynamische
zonnebril. Maar verder kan Molina d'r wel
mee door. In vergelijking met zwarte rappers
als Ice T, Ice Cube en Niggers with Attitude is
Frost de beroerdste niet.
Rapper Kid Frost: stem van het volk
Ortiz Perez, een negenjarig jongetje van Mexi
caanse komaf, werd deze week door de politie
van Los Angeles (LAPD) aan de media ten voor
beeld gehouden. Het knulletje had een aantrek
kelijk aanbod van een drugsdealer afgewezen 'en
dat terwijl zijn familie honderd dollar goed had
kunnen gebmiken
De tv-beelden van een sprakeloos knulletje en
een armoedige familie gaan via CNN de wereld
over onder het motto: zie je wel, er is nog hoop
voor Los Angeles. „Maar", zegt rapzanger Kid
Frost, „dan moet er niet alleen maar vanuit air
conditioned politieauto's verzucht worden: oh,
oh wat is het hier triest...
Frost komt uit het binnenste van de samenleving
in L.A. Hij kent het bendeleven uit de praktijk.
Verslaggever John Oomkes bezocht de rapzanger
bij diens bezoek aan Amsterdam.
Op bezoek in Amsterdam, zet hij in een
keurig hoofdstedelijk hotèl zijn ghettoblaster
op een beschaafd volume. Hij zegt: „Rappen
is meer dan alleen maar het toepassen van
toevallige rijmwoorden. Het woord moet de
motor zijn. De muziek mag 'sweet' en 'laid-
back' zijn. Ik ben beïnvloed door mijn vader
die Willie Bobo- en Santana-platen mee naar
huis bracht, en weer later salsa. Ik houd van
de latino-erfenis. Door daar aan vast te hou
den creëer ik mijn eigen stijl. Ik beschouw
me zelf als een straatmuzikant: mijn muziek
wordt herkend door de buurt waar ik woon.
„Ik heb een etage vlak bij 'The White Fence',
die straten waar de buurt echt Mexico wordt
en afwijkt van het blanke deel van de stad.
Elk paar straten vormt het territoir van weer
een andere bende. De levensstijl is keihard:
het gaat er wild en gewelddadig toe. Je moet
er geboren en getogen zijn om dat te kunnen
'vatten'. Wil je het er als niet-bendelid kun
nen redden dan moet je door een hoop
stront. Een tiener die naar school gaat loopt
soms door het gebied van wel drie verschil
lendebenden..."
LA. staat bekend als de stad waar The
Bloods en The Crips onderling hun 'oorlogen'
uitvechten, maar de tientallen verschillende
logo's van de benden maken duidelijk dat er
veel meer gangs de scepter zwaaien. Frost:
foto lex van rossen
„Als ze je niet interessant vinden als toerist
dan laten ze je sowieso met rust. Als ze niet
met je 'fucken' is het gedrag van bendeleden
nonchalant: „Wc ain't even sweatin' his ass".
Nu ik hier zelf toerist ben, realiseer ik me die
situatie in L.A. dubbel. In Amsterdam zie ik
de mensen naar mijn uiterlijk kijken, maar ik
word niet lastig gevallen. Ondenkbaar, in Los
Angeles voor wie er als stadgenoot'de 'ver
keerde' wijk binnen stapt. Het uiterlijk is in
L.A. de eerste code. Als je met de verkeerde
kop in de verkeerde straat komt. gaat-ie er zo
maar af."
Moeilijk
Het is voor de vele Spaanssprekenden in de
stad ruim zeventig procent is volgens de
burgerlijke stand 'Hispanic' moeilijk om
aan het eigen milieu te ontsnappen. Wat
wordt als een succes beschouwd in East-LA.?
Arturo: „De kans op succes is zo gering dat
de mensen er verwrongen ideeën door heb
ben gekregen. Demented thoughts, noem ik
dat. Alles wat positief is werd negatief en an
dersom. Je hebt er veel kids rondlopen die
opkijken tegen de drugsdealers of de grote
gangsters, want zij hebben 't gemaakt. Er
zwerven zo maar 35 knulletjes om zo'n dea
ler heen, die later net als hij in een BMW wil
len kruipen."
„Doing crime misdaad is heel ge
woon. Doing dirt mishandelingen ook.
Wij, de Hispanics, hebben geen grote voor
beelden. Geen Michael Jackson, geen grote
basketballers als Michael Jordan of Magic
Johnson. Wij hebben Julio Cesar Chavez: een
prijsvechter, een bokser die er met zijn vuis
ten kwam. Gladiatoren, strijders, die maar
één ding uitstralen: 'Don't let nobody fuck
with you.' Goed, er zijn wat honkballers van
Spaanstalige komaf. José Consecos. Pedro
Guerrero. Fernando Valensuelo. De kids inte
resseren zich niet meer voor sport maar voor
het koortsachtige, knokkerige straatleven. Ze
willen rondscheuren in een lowrider (typisch
Mexicaans genoegen: auto met verlaagde
achteras J.O.). Lol schoppen, dope dealen,
alles overleven."
Voor de meeste wijkbewoners is het onmo
gelijk om aan de muizeval te ontsnappen. De
Hispanics behoren tot de laagste inkomens
categorieën en kunnen het zich niet permit
teren te verhuizen naar de betere buurten net
buiten LA. County.
Frost slingert een tiental namen de lucht in
die synoniem zijn voor latino-benden die de
stad al sinds de jaren veertig terroriseren. En
passant vertelt hij hoe je 'boeven inct boeven
vangt': de gevangenissen in en om L.A. wor
den hoofdzakelijk door mensen van Mexi-
komaf gerund.
Het 'Recht'
Tijdens de recente rellen maakte Arturo ge
luidopnamen van de algehele opwinding.
Deze impressies van wat op straat gebeurde,
belandden weer op de rapplaten die hij pro
duceert. „Ik ken de bendewereld van binnen
uit, was zelf een drop-out (voortijdige school
verlater) die in een gang terechtkwam. Daar
zie je hoe de benden zich net zo ontwikkelen
als de maffia in de jaren twintig. Ze houden
zich bezig met de 'beschenning' van hun
buurt, persen winkeliers geld af, en creëren
hun eigen gebied. Als je in zo'n gebied stil
slaat bij de verkeerde stoplichten, rijden ze
zo maar links en rechts je auto vast, zodat je
niet kunt ontsnappen. Denk niet dat het om
je carosserie gaat. Ze willen je motor, je ge
luidinstallatie en misschien ook wel het
meisje met wie je op stap bent. What's up,
motherfucker? Get lost. Op dal moment moet
je bedenken of je die 20 mille op vier wielen
laat staan en kiest voor je leven."
Het recht van de sterkste. Als rapper wordt
Kid Frost gehoord door zijn voormalige ben
decollega's en heeft hij nog enigszins een
goede invloed op hen. Hij is antiracistisch,
maar vindt het wel begrijpelijk dat de animo
siteit tijdens de recente rellen vooral op de
Koreanen werd gericht. „LA. is een van de
weinige steden waar er tegenover elke kerk
een drankwinkel staat, meestal gerund door
Aziaten. Deze mensen hebben een slechte
naam omdat ze grof verdienen aan de exploi
tatie van de armste buurten: Compton, South
Central. Watt. In Beverly Hills zie je ze niet."
Arturo meent dat de onrust niet tot beda
ren is gebracht nu de rellen zijn gesmoord en
de eerste aanstalten zijn gemaakt om de stad
weer op te bouwen. „Het probleem is niet
voorbij en het lost zich ook niet op doordat
de hoofdcommissaris, Darryl Gates, nu wordt
ingewisseld tegen een zwarte, Willie Willi
ams. Ja, aan Gates' methoden komt een eind.
Hij was de man die de blanke burgerij opjut
te en burgerwachten vormde als CRASH, citi
zens resistance against streel hoodlums (bur
gers tegen straatschooiers). Er komt een eind
aan de strijd tussen 'hunnie' en 'ons', zoals
hij die verwoordde. Daarom heeft de politie
van L.A. zo'n slechte naam: ze deed eigenlijk
mee aan de bendeoorlogen, en zette bevol
kingsgroepen legen elkaar op.
Volgens Kid Frost kan het tij alleen dan ten
goede keren als er in LA. geprobeerd wordt
alle buurten te betrekken bij de opbouw van
de samenleving. „Je moet met de samenle
ving werken, niet alleen maar vanuit je air
conditioned politieauto door de buurten rij
den en verzuchten: oh, oh, wat is het hier
triest en wat ben ik blij dat ik hier niet woon!
Het is te makkelijk om je in je luxe voorstad
af te sluiten van de rest. Als dat gebeurt komt
de misdaad je vanzelf opzoeken
De rol van rappers in deze City of Angels is
een dienende: „Ik probeer de jongens van
Spaanstalige komaf op tc voeden, niet op te
zetten tegen mensen met een andere huid
kleur of andere leefgewoonten. Een racist is
volgens mij iemand die uitsluitend aan de
belangen van zijn eigen ras of soort denkt.
Het is bovendien iemand die niet begrijpt
waar het probleem werkelijk in schuilt. Dit is
geen zwart, bruin of blank probleem. Dit is
het probleem van de stedelijke samenleving
die zich niet meer voor al zijn burgers inte
resseert."
Los Angeles eind april, begin mei van dit jaar. Brandhaard van ernstige rassenonlusten. foto s ap. afp, epa
