'Die modegrillen
zeggen me niets'
Cultuur&Kunst
Violist verliest kostbare 'Hopf
Eigenzinnige foto's vol
theatrale symbolen
Verstilde aanblikken van Leiden
'X' begint
een filmclub
'Beschaafd gluren
bij de buren'
ZATERDAG 11 JUL11992
1/
N HOORE ANNEMIEK RUVCROK (chef)
SASKIASTOELINGA
Chris de Burgh aan vooravond van wereldtournee
Een van de nummers op Chris De Burghs nieuwe CD
'Power of Ten' is een soort bericht aan zijn fans. Regels
die zijn geschreven vanuit het standpunt van een piloot,
die 's nachts door het noodweer vliegt en zegt: ik ben er
nog, en ik ga door tot het einde. Het is mijn manier om
tegen mijn fans te zeggen: ik ben er nog niet mee opge
houden, ik kom sterker dan ooit terug en ik zie jullie bin
nenkort weer op het podium".
BUSSUM KEES GROENENBOOM
De Burgh heeft alle reden om
zijn aanhangers erkentelijk te
zijn. Al voordat hij met 'The
Lady in Red' in 1986 een we
reldhit scoorde, kon hij aan zijn
carrière bouwen dank zij 'een
wereldwijde schare trouwe fans,
die vooral geïnteresseerd is in
zijn elpees. Zijn muziek is door
de jaren niet veel veranderd.
Degelijke, volwassen popmu
ziek met verhalende, vaak zeer
persoonlijke teksten. „Soms lijkt
het alsof ik me schuldig zou
moeten voelen dat de muziek
op mijn platen niet al te ver
schillend is", zegt De Burgh.
„Maar ik ben niet geïnteres
seerd in modegrillen. Op het
moment dat die over zijn, is het
met je carrière ook gedaan".
Ook op 'Power of Ten', zijn
tiende studioplaat, laat De
Burgh zich weer horen als de
twintigste-eeuwse elektrische
troubadour met een voorliefde
voor romantische en historische
onderwerpen. Na 'Flying Co
lours' heeft het drieënhalf jaar
geduurd voordat er een nieuw
Druk
„Het lijkt er niet op, maar ik heb
in de afgelopen drieënhalf jaar
zeker niet stil gezeten. Ik heb
het zelfs erg druk gehad. Na het
uitkomen van 'Flying Colours',
in september '88, ben ik een
jaar op tournee geweest. Daar
na ben ik de studio in gegaan
voor het opnemen van een paar
nummers voor de verzamelwed
'Spark To A Flame'. De eerste
drie maanden van 1990 ben ik
bezig geweest met het produce
ren van de live-cd 'High On
Emotion'. En de tweede helft
van dat jaar dacht ik: m'n neus
uit. Ik had m'n buik vol van de
hele muziekindustrie, dus ben
ik er een half jaar tussenuit ge
wéést. Je moet niet vergeten dat
ik al vanaf 1974 non-stop bezig
ben met het maken van platen
en het geven van concerten. Ik
heb nu een jong gezin en daar
wil ik de nodige tijd aan beste
den".
„Verleden jaar heb ik besteed
UITERST MILIEUBEWUSTE INVESTERING
IN HARDHOUTPLANTAGES.
NATURA BERGUM b.V., 05116-2897,fax3166
of via Antwoordnummer 771, 9250 VB Bergum Fr.
(adres in envelop zonder postzegel). Voor dit jaar zijn er
nog slechts 250 contracten beschikbaar.
HARDHOUT UIT PLANTAGES;
UITEINDELIJK HET ENIGE ALTERNATIEF.
aan het opnemen van 'Power of
Ten'. Eerst de liedjes geschre
ven. Dat gaat bij mij heel gedis
ciplineerd, vier of vijf uur per
dag. Daarna hebben we alles in
vijf maanden opgenomen".
Aan het uitkomen van de
nieuwe plaat wordt weer een
wereldtournee gekoppeld. Op
20 en 21 oktober speelt De
Burgh in Ahoy'. „Mijn bedoe
ling met 'Power of Ten' was een
plaat te maken met nummers
die stuk voor stuk ook live uit
gevoerd kunnen worden. Met
die gedachte heb ik ze geschre
ven en opgenomen. Wat trou
wens niet wil zeggen dat ik ze
ook alle twaalf zal spelen, waar
schijnlijk een stuk of acht".
Krachtiger
'Power of Ten' is voor De Burgh
nog te vers om de plaat te kun
nen plaatsen in het rijtje van
tien. „Ik heb minstens een jaar
nodig om er weer een beetje
onbevangen naar te kunnen
luisteren. Maar ik ben heel te
vreden met het resultaat. 'Flying
Colours' is een soort tussen-al-
bum geweest. Het stond een
beetje in de schaduw van 'Into
the Light', met 'Lady in Red' als
enorme hit. Het was ook een
plaat die nogal in mineur was.
'Power of Ten' is weer veel
krachtiger".
De fans krijgen via 'By My Si
de' een hart onder de riem.
Hoort De Burgh weieens iets te
rug? „Een van de dingen die ik
in dit vak het moeilijkste kan
accepteren is dat je een plaat
uitbrengt en dat niemand je
ooit eens opbelt om je te vertel
len wat hij ervan vindt. Het
klinkt een beetje lullig, maar als
Chris de Burgh: „Een van de dingen die ik in dit vak het moeilijkste kan accepteren is dat je een plaat uit
brengt en dat niemand je ooit eens opbelt om je te vertellen wat hij ervan vindt." foto cpd
ik op straat wordt aangehouden
of als ik een brief krijg met eep
compliment, vind ik dat heer
lijk. Voor sommige mensen ben
je toch blijkbaar iemand die er
gens vertoeft waar je onbereik
baar bent. Maar een persoonlij
ke brief van iemand uit Borneo,
De Amsterdamse kunstenaar Norbert Olthuis (66)
is de wanhoop nabij. Tijdens een fietstochtje door
het Twentse landgoed Twickel verloor hij een
paar weken geleden zijn kostbare viool. De uit
1880 stammende Hopf, door kenners tussen de
tien- en dertigduizend gulden geschat, was door
Olthuis tijdens een korte rustpauze even in de
berm gezet. Toen hij verder fietste en pas enkele
uren later de vermissing opmerkte was het leed al
geschied: de viool bleek verdwenen.
Thailand of Chirta zegt me veel
meer dan de laatste cijfers van
de plaatverkopen uit de Vere
nigde Staten."
Olthuis is er nog kapot van. „Ik was zeer aan
dat ding gehecht. Dat is geen kwestie van geld al
leen, maar vooral van gevoel. Een soort verliefd
heid die je voor zo'n instrument gaat voelen. Het
is alsof je een stuk van jezelf hebt verloren. Ik
koop ook geen nieuwe. Het is deze, of niets."
Olthuis heeft nijg één sprankje hoop: hij heeft
advertenties geplaatst en een hoge beloning uit
geloofd. „Ik ga er nog steeds vanuit dat hij terug
komt". Intussen blijft hij speuren in de Twentse
bossen. Iedere dag, op elk plekje. „Elke centime
ter bos kijk ik na".
BEELDENDE KUNST
RECENSIE NANCY STOOP
Foto's van Mieke Bijleveld. Te zien t/m 30
juli, ma t/m za 10-22 uur. zo 12-22 uur.
Fotogalerie De Kleine Klup. Nieuwe Rijn 1
Het interieur van de Kleine Klup
is onlangs vernieuwd en aange
past aan de steeds veranderen
de smaak: mintgroen heeft nu
plaats gemaakt voor zwart en
oker. Met de modernisering is
ook de naam veranderd in Café
Van Engelen: de fotogalerie in
het souterrain is gehandhaafd
en heet gelukkig nog De Kleine
Klup.
Onder aan de wenteltrap ont
vouwt zich de wereld van Mieke
Bijleveld. Deze jonge fotografe,
die binnenkort afstudeert aan
de Academie voor Beeldende
Kunsten in Rotterdam, expo
seert veertien heliogravures, een
combinatie van fotografie en
grafiek.
De heliogravures laten zich
het best omschrijven als zwart
wit foto's met een zacht-grijze
toon, waardoor het werk het ef
fect van een ets krijgt. Mieke
Bijleveld maakt eigenzinnige fo
to's van naaktmodellen. Door
attributen en een gestileerde
houding belichamen de figuren
aspecten van het menselijk be
staan, bijvoorbeeld het aardse
of heroïsche. In de meeste wer
ken is het gebruik van symbolen
bijna onontkoombaar. Titels af
geleid van attributen, zoals
'Vossekop' en 'Aronskelken',
versterken het idee. Een stuk,
'Aarde' getiteld, toont frontaal
een zwarte, naakte vrouw, die
twee schedels tegen haar borst
gedrukt houdt. Dit beeld roept
bij mij sterke associaties op met
de mens, gevoed door de aarde
en van haar afhankelijk, op le
ven en dood.
De symbolische tendens be
heerst vooral de foto's uit 1991.
In recenter werk concentreert
Bijleveld zich vooral op de the
atrale vormgeving. Het toneel
verbeeldde zij letterlijk in 'Ma
liënkolder', door toevoeging van
draperie waaraan geëtste arce
ringen zijn toegevoegd.
Net als op het toneel speelt
het licht in deze geënsceneerde
modelfoto's een belangrijke rol.
Op de foto van een man, van
opzij gezien en zittend, met in
zijn geheven handen de horens
van een dier, ontstaat door de
belichting van een kant op het
lichaam een sterk contrast,
maar een allesoverheersende
zachte toon van de heliogravure
verzacht dit.
Soms gebeurt het dat een
kunstwerk zonder duidelijke
aanwijzing een herinnering op
roept aan een ander kunstwerk
uit een recent of verder verwij
derd verleden. Mieke Bijlevelds
'Twee gezusters' trof mij niet al
leen door de verstilde schoon
heid van de modellen en de fo
to, maar herinnerde - misschien
ook door de tulband - aan de
oriëntaalse vrouwen op schilde
rijen van Ingres die ik onlangs
in het Louvre terugzag. De foto
onderscheidt zich nog op ande
re manieren. Als enige betreft
het een afbeelding van twee
personen, die niet zozeer als
model in een bedachte situatie
fungeren, maar echt geportret
teerd zijn. Desondanks past dit
stuk in de lijn van het overige
werk doordat een van de zusters
een masker als attribuut vast
houdt.
,Met de presentatie bij de Klei
ne Klup geeft Mieke Bijleveld in
compositorisch en technisch
opzicht blijk van haar talent en
haar vindingrijkheid om onder
werpen beeldend weer te geven.
Dat laatste heeft in het recente
fotowerk de neiging om de bo
ventoon te voeren. Om niet ver
strikt te raken in theatraiiteit, of
erger gekunsteldheid, zou zij de
ingehouden eenvoud van eer
dere foto's moeten vasthouden.
LEIDEN SASKIA STOELINGA
De foto's van Piet de Water, ook
al zijn ze recent, hebben iets
ouderwets. En dat ligt niet al
leen aan het zwart/wit gebruik.
De Water slaagt erin om die wa
terrijke plekjes in Leiden te fo
tograferen, waar nauwelijks au
to's of fietsen te zien zijn en
waar geen rommel is. Ook de
mens ontbreekt vaak. De foto's
zijn verstilde aanblikken van
Leidse monumenten en water
lopen.
Leidenaar Piet de Water, een
verwoed amateur-fotograaf,
heeft tot 31 juli een kleine expo
sitie in de bibliotheek aan de
Nieuwstraat in Leiden. Thema:
Leiden aan het water. Zijn foto's
zijn vooral mooi. De emotie
ontbreekt. De platen van de
Nieuwe Rijn, Herengracht Ou
de Singel, Zijlsingel, Vliet, Zoe-
terwoudse Singel, en niet te ver
geten het Rapenburg, kunnen
zo in het televisieprogramma
'Ontdek je plekje'.
De Water heeft de chaos die
wel degelijk langs de grachten
kan heersen, vermeden. Zelfs
op de foto 'Nieuwe Rijn met
markt' heerst serene rust. Gern
viezigheid, geen rotzooi in het
water, maar kabbelende golfjes
De Boulevard telt
150 voorstellingen
DEN BOSCH
Het achtste theaterfestival De
Boulevard wordt dit jaar van 7
tot en met 16 augustus gehou
den. In totaal staan in Den
Bosch 150 voorstellingen van
groepen en individuele kunste
naars uit binnen- en buitenland
op het programma. De voorstel
lingen op het gebied van thea
ter, muziek, dans en beeldende
kunst worden gegeven in onder
meer speciale theatertenten op
de Parade, de schouwburg en
aan de voet van de Sint Jan.
LEIDEN
Een tweede expositie en 'de ge
boorte' van een filmclub op za
terdag 18 juli markeren een
nieuwe manifestatie in de voor
malige Rex-bioscoop aan de
Haarlemmerstraat. De bewo
ners van de 'X', zoals de Rex te
genwoordig heet, menen dat
het succes van de eerste exposi
tie, in februari van dit jaar, voor
herhaling vatbaar is.
Vandaar op zaterdag 18 juli
opnieuw een multicultureel fes
tijn, waarop vanaf 12 uur 's
middags werken van tal van
beeldende kunstenaars te be
zichtigen zullen zijn. Om de ex
positie heen zullen muzikale
acts, dichters, podiumkunste
naars en korte films te zien en
te horen zijn. De expositie is
ook zondag van 12.00 tot 18.00
uur te bezichtigen.
De filmclub opent onder
meer met de korte films 'Nieu
we gronden' van Joris Ivens uit
1934, 'Guernica' van AJain Re-
snais en Robert Hcssens uit
1950 en 'Room 666' van Wim
Wenders uit 1992. Op zondag
26 juli zal 's middags om vier
uur 'Proces de Jeanne d'Arc'
van R. Bresson te zién zijn.
Molen de Put en het Rembrandtbruggetje over het Galgewater.
VORMGEVING
Wie nieuwe audio-
ofvideo-appara-
tuurwil aan
schaffen loopt eerst een winkel
binnen om met de fraaiste kleu-
rencatalogi onder de arm, inclu
sief prijslijst en een nauwkeuri
ge opsomming van alle techni
sche snufjes, huiswaarts te ke
ren. Over alle denkbare produk-
ten en dienstverlening krijgen
we vaak ongevraagd stapels fol
ders in de brievenbus gestopt.
En voor wie belangstelling heeft
voor computergames, zeilbo
ten, motoren, of noem maar op,
zijn er in de boekhandel of bi
bliotheek boeken, tijdschriften,
jaargidsen of catalogi voorhan
den die nauwkeurig omschrij
ven wat er zoal te koop is.
Bedrijven die een grafisch
vormgever zoeken kwamen er
tot voor kort eigenlijk slecht van
af. Informatiemateriaal was
nauwelijks beschikbaar. Twee
jaar geleden verscheen evenwel
'Ontwerpen in opdracht', waar
in ontwerpers zich voor het
eerst aan het publiek en op
drachtgevers in binnen- en bui
tenland presenteerden. Geen
overbodig boekwerk dus in een
tijd waarin ieder het er wel over
eens is dat de presentatie van
een bedrijf of produkt meer om
het lijf heeft dan een logo in het
briefhoofd of een reclame aan
de voorgevel. In de praktijk
blijkt immers dat de toegevoeg
de waarde van een goede vorm
geving tegenwoordig één van de
meest beslissende ingrediënten
van een succesvolle bedrijfsvoe
ring is. Voor het ontwerpen van
een huisstijl, een jasje voor een
(nieuw) produkt of een bood
schap, de daarbij horende ver
pakking, het interieur van een
bedrijf etc. kan een bedrijf niet
meer om een professioneel ont
werper, ontwerpbureau of inte
rieurarchitect heen.
Onlangs is de opvolger van
'Ontwerpen in opdracht', de
'Dutch Design' serie, versche
nen. Vier gebonden boeken, het
grootste naslagwerk tot nu toe,
met in totaal meer dan duizend
pagina's en meer dan 3000 illu
straties in kleur van recent werk
van Nederlandse ontwerpers en
ontwerpbureaus. Kortom: een
standaardwerk om je vingers bij
af te likken.
De verschillende boeken bevat
ten werk van zowel grafisch en
ruimtelijk ontwerpers, indus
trieel ontwerpers en interieurar
chitecten. En hoewel de boeken
natuurlijk in de eerste plaats
zijn aan te bevelen als naslag
werk voor opdrachtgevers, zijn
ze ook zeer-aantrekkelijkvoor
andere geïnteresseerden in Ne
derlandse vormgeving. „Design
binnen vier muren blijft vaak, te
vaak, voor de meeste mensen
verborgen", lezen we in een
voorwoord. „Juist daarom is een
uitgave als deze zo bijzonder
waardevol. Dit overzicht biedt
de mogelijkheid om nu eens be
schaafd bij de buren binnen te
gluren."
Het eerste boek bestaat uit twee
gebonden delen over grafisch
en ruimtelijk ontwerp en is de
feitelijke opvolger van het twee
jaar geleden verschenen 'Ont
werpen in opdracht'. Het twee
de boek bevat recente produkt -
ontwerpen van Nederlandse in
dustriële ontwerpers en ont
werpbureaus, en een overzicht
van designprodukten van een
aantal Nederlandse bedrijven.
Het maakt vooral duidelijk wat
design kan toevoegen aan de
produktontwikkelingvande
Nederlandse industrie. Het der
de boek gaat over recente inte
rieurontwerpen: entree- en ont
vangstruimten voor bedrijven
en instellingen die tegenwoor
dig gelden als een visitekaartje
voor de cultuur van de organi
satie.
Natuurlijk zijn in de presentatie
van zoveel produkten overeen
komsten, trends, risicoloosheid
en het teruggrijpen of voortbor
duren op oude thema's te her
kennen. Maar in het algemeen
geldt dat de kwaliteit van het
Nederlandse ontwerp van een
hoog niveau is en getuigt van
een prikkelend en inspirerend
vormgevingsklimaat.
De boekwerken zijn aan de prij
zige kant, maar hun geld abso
luut waard. Ze zijn, hoe kan het
anders, fantastisch vormgege
ven, met als bijzonderheid het
rond afsnijden van de lange zij
de. Vormgevers mogen zich de
afgelopen jaren al verheugen op
een steeds grotere belangstel
ling en groeiende reeks op
drachten voor nieuwe vormen
van visuele communicatie. De
'Dutch Design' serie zal daaraan
zeker een stevige impuls geven.
Boek I: Nederlands ontwerp
'92, f 155,- (voor twee delen);
Boek 2: Nederlands industrieel
ontwerp '92, f 95,-; Boek 3: Ne
derlandse interieurarchitec
tuur '92, prijs f 95,-. Uitgeverij
BIS, Amsterdam.
