Babbelen met Hedy d'Aneona VARA-radio haalt herinneringen op Rtv show Radio Tour weer in het spoor van de coureurs Omroepmuseum in teken van toekomst Bakkers Deurdienst Open VRIJDAG 3 JUL11992 10 f HILVERSUM Tegelijk met het vertrek van de Tour de France in het Spaanse San Sebas tian begint morgen in Hil versum Radio Tour de France, het jaarlijkse wie lerspektakel op Radio 1. Radio Nederland Wereld omroep neemt de uitzen- dingen over. Radio Tour de France is op werkdagen in de lucht van 11.00 uur tot 17.00 uur (of zo veel later als er in Frankrijk wordt gefl- nished). In het weekeinde duren de uitzendingen tot 18.00 uur. Bovendien zal, zodra het startschot voor een etappe is gelost, geregeld worden ingebroken in de programma's van Radio 1 De ploeg verslaggevers bestaat net als vorig jaar uit I.eo Driessen. Hans Prakke. leroen Wielaert en jack Chapel. De laatste neemt plaats op de BMW van motard Raymond Nackaerts. Chef-sport Ferry de Groot doet in Frankrijk tot halverwege de Tour-pe riode de dagelijkse radio regie, daarna wordt hij af gelost door Allard Berends van Veronica. De presentatie komt dit jaar voor rekening van Klaas Samplonius (14-15 uur), Jan Douwe Kroeske (15-16 uur) en Felix Meurders (16-17 of 18 uur). NOS-muziekredac- teur Hanneke Derboven en Herman van der Vel den zijn verantwoordelijk voor de dagelijkse mu ziekkeuze; voor de regie in Hilversum tekent Ro nald Boot. Een aantal regionale FM-zenders zal Radio Tour 'doorprikken'. Een nieuwe naam in de Radio Tourploeg is Rob Zand- voort, afkomstig van Ra dio Gelderland. Hij pro duceert en presenteert vanuit Frankrijk het Radio Tour Spel, een soort ra dioquiz waarop de luiste raars kunnen reageren. Onderdeel van dit Tour- spel zijn korte sfeerrepor tages waarin interviews met begeleiders, zoals masseurs, artsen, technici en andere randfiguren rond de wielerploegen. Minister Hedy d'Ancona (WVC) i: vierdelige reeks praatprogramma 'De Orangerie', gen de eerste aflevering te zien is. Presentator Pe ter Brusse praat met de bewindsvrouwe over al lerhande zaken die haar aan het hart gaan: i het minister- i de politiek, de lasten schap en natuurlijk haar om streden Kunstenplan. Wie een pittig, confronterend gesprek verwacht over bijvoor beeld de gevolgen van de ingrij pende bezuinigingen voor de Kunstwereld of het omroepbe leid, komt echter bedrogen uit. Brusse neemt vriendelijk genoe- uur lang diploma tiek gekeuvel over d'Ancona's inspanningen' op het gebied van cultuurbeleid, quasi-diepgaande priet praat over haar 'blijheid, vitaliteit en vrolijkheid' („Ik ben juist een zeer pessimistisch wezen") en clichématige uitspra ken over de positie van vrouwen in de politiek. De politicus Hedy d'Ancona heeft een impone rende staat van dienst. Voor haar huidige minis terschap was ze onder meer voor de PvdA lid van het Europees Parlement en staatsecretaris eman- Peter Brusse met vierdelig praatprogramma De Orangerie cipatiezaken in het kabinet Van Agt-Den Uyl. Toch beschouwt ze zichzelf niet als een 'politiek dier'. ..Ik ga niet snuiven als ik het zaagsel van de politieke arena ruik." Haar politieke carrière was dan ook niet ge pland: „Ik deed maar wat. en dan gebeurde er wel Het ministerschap valt haar zwaar „vanwege het eindeloze beslag dat het legt op je tijd, het feit dat je geen tijd meer hebt voor je geliefden, je kinderen, je vrienden en vriendinnen. In dat opzicht is het wel een beetje ontmenselijkend." Ze lijkt erg tevreden te zijn met haar Kunstenplan 1993-1996, ondanks de felle kritiek uit de kunstwereld en van haar 'eigen' Raad voor de Kunst, die onder meer verontwaardigd zijn over de willekeurige subsidieverstrekking. Vooral op het gebied van de podiumkunsten wordt flink bezuinigd. De minis ter: „Subsidies zijn belangrijk op cultuurgebied. Je moet als met een gietertje al die nieuwe zaad jes, al dat moois dat tot bloei wil komen, een kans geven om te groeien." En presentator Peter Brus se knikt begrijpend. Peter Brusse en Hedy d'Ancona: diplomatiek gekeuvel. Elke zaterdag tijdens de zomermaanden terug in de tijd De VARA gaat terug in de tijd. El ke zaterdag, te beginnen met morgen, besteedt Radio 2 een hele dag aan belangrijke gebeurtenissen uit de jaren vijftig tot en met negentig. Belang rijke mensen uit die tijd zullen in de studio herinneringen ophalen. Luisteraars kunnen telefonisch reageren. En verder zijn frag menten uit radio-programma's en muziek uit de gekozen jaren te beluisteren. Alle ru- briekén, die in de afgelopen winter op za terdag via Radio 2 te horen waren, zenden 'oude' gebeurtenissen op eigen terrein uit. Eindredacteur Kees Toering: „We kwa men op het idee toen we zat^n te brainstor men over de invulling deze zomer van het wekelijkse zaterdagmiddagprogramma 'Uitgelicht'. Dat programma, tussen twee en vier uur 's middags, zit de rest van het jaar vol nieuwtjes uit de wereld van de lich te muziek, cabaret, entertainement, klein kunst en theatergebeurtenissen. Maar in ju li en augustus gebeurt er naar buiten toe in dat wereldje niet zo veel." „Toen kwam het idee om eens terug te duiken in de tijd en artiesten, die in een be paald jaar spraakmakend waren uit te nodi gen. Al pratend kwamen we op de gedachte dit idee voor alle zaterdagprogramma's van Radio 2 uit te werken." Willekeurig Zaterdag komt als eerste jaar 1967 op de ra dio, daarna volgen 1979, 1956,. 1981, 1963, 1974, 1959 en 1984. De volgorde lijkt nogal willekeurig. Kees Toering: „Klopt, er is sprake van eni ge willekeur. We hebben er naar gestreefd een zo groot mogelijke variatie aan te bren gen. Bovendien wilden we niet dat er bij voorbeeld in de gekozen jaren steeds finales van wereldkampioenschappen voetbal wer den gespeeld of Olympische Spelen plaats vonden. De jaren vijftig beginnen bij ons bij 1956, omdat toen de rock-and-roll-muziek de wereld veroverde." Het muziekprogramma 'Intro' van Jan Rietman brengt tussen zeven en negen uur 's morgens muziek uit het gekozen jaar. Luisteraars kunnen rechtstreeks hun herin neringen aan die muziek kwijt. In de 'Tweede Ronde', tussen negen en twaalf uur, zitten wekelijks gasten, die in het jaar van keuze in het centrum van de belangstelling stond. Zaterdag zijn dat on der anderen Sjoukje Dijkstra, Mient Jan Fa- ber en Herman Stok, die in 1967 van zich lieten horen. 'Spijkers met koppen' haalt tussen de middag herinneringen op aan het politieke spektakel in het jaar-van-de-week. En daar na volgt 'Uitgelicht' met 'het rijke leven van het amusement'. Gasten zijn zaterdag An neke Grönloh, Ivan Heylen, Herman van Veen en Hein (tje) Simons. „De meeste presentatoren gaan in juli en augustus niet met vakantie", vertelt Toe ring. „En voor hen, die wel gaan, hébben we een oplossing gevonden. Zo zal Jack Spijkerman in de maand augustus elke za terdag door een collega-cabaretier worden vervangen. Want we nemén tevoren niets op. Wel staan de historische fragmenten vast en hebben we de gasten uitgekozen. Maar verder gaat alles rechtstreeks vanuit de studio de ether in." Sjoukje Dijkstra in de jaren zestig. ARCHIEFFOTO (De dag van het jaar, vanaf zaterdag 4 juli, wekelijks tussen 7 uur en 16 uur, Ra dio 2, VARA) CLOSE UP Gerard van Puften Het Nederlands Om roepmuseum aan het Melkpad in Hilversum gunt de bezoekers van 1 juli tot en met zon dag 6 september een blik in de toekomst. Gedurende deze perio de wordt gedemon streerd met breed beeldtelevisie en met High Definition Televi sion (HDTV). De museumgangers kunnen de uitzendin gen volgen van IA Plus, een Nederlandse satellietzender, die sinds februari pro gramma's op breed beeld formaat verzorgt. Vooral de periode tus sen 25 juli en 9 augus tus belooft spectaculair te worden. Tijdens de t Hympfsche Spelen in Barcelona staat in het weinige in Nederland aanwezige HDTV-toe stellen opgesteld, die bioscoopkwaliteit ga randeren. Jong en oud kunnen daarnaast vanzelfspre kend blijven grasdui nen in het heden en verleden van de 'magi sche' omroepwereld. Tevens worden voor de jeugd tal van activitei ten (videospelletjes, speurtochten en films) georganiseerd. Na af loop van het bezoek aan het vangen kinderen tot en met 14 jaar een souve- Openingstijden ge durende de zomerva kantie: op werkdagen van 10.00-17.00 uur; in de weekenden van 12.00-17.00 uur. Een specifieke toegangs prijs wordt niet gehe ven, wel wordt een vrij willige bijdrage op prijs gesteld. STRIPS BOLLEBOOM Nog tot en met zondag wor den vanuit de Groene Kathe draal Open Deurdiensten gehouden. Voorganger op Wimbledon: Heinze Bakker. Wat zou dat nou toch zijn dat Heinze Bakker als sportjournalist nauwelijks se rieus wordt genomen, hoe de man z'n best ook doet? Het is het allemaal nét niet. Ook al trekt de man de sportieve korte broek aan, Bakker blijft stemmig grijs, een boekhouder, een blikken domi nee, een man zonder grandeur. Zo praat hij ook. Bakker staat voor betrouwbaar, oerdegelijk, saai. Zelfs als hij met warmte over een sporter of een sportprestatie praat, sluimert op de achtergrond het vermoeden dat hij op hetzelfde ogenblik aan zijn spaar- groeirekening zit te denken. Wie Heinze al in verband brengt met sport, denkt waarschijnlijk aan fierljeppen, kaatsen of korfbal. Wagonladingen kritiek zijn door de jaren heen over hem uitgestort. Door schaats liefhebbers, door wielerfans en door ten- nisexperts. Naar hij ooit zelfheeft be weerd, doetbet hem allemaal niks. Ver stand van tennis heeft Bakker wel dege lijk, vindt hij althans zelf, uiteindelijk speelt hij het spelletje al jaren. Tja, maar wie af en toe op tennisbaan Welgelegen voor eigen genoegen de bal een mep verkoopt hoeft nog niet nood zakelijkerwijs sjoege te hebben van ten nis. Dat gaat in relatie tot voetbal evenzo op voor de diepgaande middenvelder van het vierde elftal van ZPGO, oftewel Zonder Pils Geen Overwinning. Aangenomen dat Bakker wel kijk heeft op sport in het algemeen en tennis in het bijzonder, dan geeft hij daar lang niet altijd blijk van. Bakker loopt al meer dan een kwart eeuw mee. Zijn tragiek is dat hij wel 'kijkt' naar sport, maar sport echt 'zien' doet hij niet. Het is zo'n verslaggever die met zijn neus op de be- slissendeontsnapping in de Elfstedentocht zit, maar de slag eenvou dig niet opmerkt. Zijn commentaar wemelt van de gemeenplaat sen. Heinze vertelt vooral wat tv-kijkers met gemak kunnen Tot het servicepakket van de tv-commentator zou j behoren het belichten van achtergron den. Geef de kijkers inzicht over het waarom van de hedendaagse mode van dubbelgeslagen backhands. Waarom is de nieuwe lichting tennissers amper nog in staat een fatsoenlijk enkelhandig 'shot' los te laten? Vanwaar die Accent verschuiving van service/volleyspecialis ten naar hardhittende baselineplakkers? Heinze Bakker volstaat te dikwijls met het roepen van 'de bal is uit' en met het roepen van de stand, die scorebord en umpire een paar seconden eerder ook al hebben doorgegeven. Vangt de camera ergens op de tribune een oude ten- niscoryfee of een bekend acteur c.q. ac trice, Heinze kent ze niet of wil ze niet kennen. Als hij al eens met een zinnige mededeling komt, dan geeft Bakker daar zelden een vervolg aan. Voor zijn doen alert merkte Heinze bij voorbeeld het volgende op over die weerzinwekkende miss Aaahiiiii, die on danks een zeer beperkt slagenrepertoire toch de top heeft weten te bereiken: „En daar breekt Seles met de belofte om niet te kreunen, want dat vinden ze hier maar niets op Wimbledon." Een paar minuten na die opmerking ontbood de Nieuwzeelandse umpire Se les bij zich. Miss Aaahiiiii knikte braaf van ja, het publiek merkte het op en gaf een instemmend applaus. En wat deed Heinze Bakker? Die zei niks, dacht zeker dat de umpire haar van kreunsteun een avondje uit vroeg. Zoals met alle balsporten het geval is, is het volgen van tennis meer dan het vol gen van de bal. Feilloos de naam weten op te lepelen van degene die in 1987 het badgastentoemooi op Sylt heeft gewon nen geeft ook absoluut geen indicatie over deskundigheid. De tennisverslaggeving is hier trouwens toch niet bepaald smashing te noemen. Op de radio struikelt Bep van Houdt on danks vele jaren microfoonervaring nog steeds over z'n woorden en Heinze Bak kers co-commentator Marcella Mesker investeert amper haar praktijkkennis in haar commentaar. Tegen wil en dank liet Heinze zich aan haar koppelen. Heinze heeft nooit het nut van dat mixed-dub bel ingezien. Niet helemaal ten onrechte heeft hij zich altijd op het standpunt ge steld dat oud-sporters niet of nauwelijks iets toevoegen aan het verslag van de 'vakman', omdaj ze geneigd zijn achter de microfoon ook commentatortje te spelen. Bakker en Mesker zijn nu uit el- kaar gehaald. Beiden spreken van een gelukkige scheiding. Bakker zonder Mesker is niet beter of slechter dan Bakker met Mesker, zoals Mesker zonder Bakker niet beter of slechter is dan Mesker met Bakker. In die zin is de ontkoppeling niet onlogisch. Zomaar wat citaten uit Bakkers Open Deurdienst: „De stand laat aan duidelijkheid niets te wensen over, dacht ik zo. Maar toch, in tennis is alles mogelijk, je weet maar nooit"(..) „Ja, als Becker zo blijft serveren kan hem weinig gebeuren. Héél geconcentreerd speelt hij nu, Boris staat uitstekend te serveren, hij staat écht op scherp"(..) Opportunisme is its Heinze niet vreemd. Binnen enkele minuten is de sympathie ke Fries in staat een geweldige swing aan zijn oordeel te geven. „Becker heeft het spel vast in handen." Nog geen 120 se conden later, na een cross geslagen backhandpasseershotvan Ferreira: „Ja hoor, hij is weer helemaal terug." Niet voor niets geeft menige tennislief- hebber de voorkeur aan de BBC. al biedt deze wellicht ook door snobistische overwegingen ingegeven switch niet al leen maar voordelen. Het dweepzieke gekwijl van Engelands eigen tennistutte bol Virginia Wade bereikt af en toe een irritatiegraad die spontaan doet terug verlangen naar het geneuzel van Heinze Bakker en Marcella Mesker. Zo gaat dat vaak, een blik over de schut ting leert vaak dat het bij de buren ook niet alles is. Bakker bakt ze wel eens bruin, maar Heinze hoeft daarom nog niet te worden afgeserveerd. Even die brallende, na missers van niet-Duitsers Gott sei Dank roepende Schlachten- bummlervan Graf, Becker en Stich op ARD/ZDF en RTL Plus aanzetten, en de neiging om een fanclub voor Heinze Bakker op te richten komt spontaan op. Dat neemt niet weg dat hij naar Neder landse normen beter op zijn plaats lijkt op de eindredactie van Studio Sport dan op de stoel van een commentator

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 10