Het mysterie
Lisette
Vroege
ZATERDAGS BIJVOEGSEL
LI ND REDACT! FWILLEM SCHRAMA
ZATERDAG 20 JUN11992
VORMGEVING: FRED VAN GELDEREN MARCO KROES RUUD VOGELESANG
Spoorloos. Verdwenen. Alsof ze
bij het tuinhek van haar wo
ning aan de Kleverparkweg in
Haarlem in het niets is gestapt.
Sinds woensdagavond 3 juni
half tien heeft niemand meer
iets gezien en gehoord van Li-
sette Vroege. Een bovenbuur
vrouw zag de 27-jarige Haar
lemse rond die tijd de auto uit
stappen met een tennisracket.
Een voorbijhollend meisje zag
hetzelfde. Meer duidelijkheid is
er niet. Geen aanwijzing. Niets.
Haar vader: „Verbijsterend, dat
iemand zo maar kan verdwij
nen.
De Kleverparkweg in Haarlem is
eigenlijk een groot plein dat
doorkruist wordt door een weg.
Veel grote bomen op de twee los van elkaar
liggende grasveldjes. De hoge herenhuizen
met grote ramen liggen als het ware aan een
soort ventweg. Een statig, deftig geheel. De
enige onrust wordt veroorzaakt door voorbij
denderende auto's. Aan die ventweg staat
ook het huis waarin bedrijfsadviseuse Lisette
Vroege (27 jaar) de eerste etage huurt. Bene
den is het pand leeg. Op de tweede verdie
ping woont een meisje.
Hier, voor dit huis aan de Kleverparkweg
44, stapt Lisette op woensdagavond 3 juni
omstreeks half tien uit haar auto. In haar
hand heeft ze een Donnay-tennisracket met
bijpassende hoes. Het blik met tennisballen
laat ze in de auto liggen. Ze komt van ten
nispark WOC aan de Zeeweg in Overveen.
Het paarse trainingspak met de witte tennis
schoenen heeft ze nog aan. Ze staat op vier,
vijf, passen van haar huis.
Verlaten
Om ongeveer zes uur die avond is ze op weg
gegaan naar tennispark WOC. Ze heeft een
afspraak met een vriendin om van half zeven
tot half acht een balletje te slaan. Als ze dat
gedaan heeft, koppelt ze er nog een partijtje
aan vast met iemand anders. Haar vriend,
ook lid van deze club, verschijnt om acht uur
op de baan.
Terwijl hij staat te spelen, ziet hij zijn
vriendin op het terras zitten, pratend met een
aantal mensen. Na verloop van tijd stapt het
gezelschap op. Lisette blijft alleen achter.
Haar vriend onderbreekt zijn tennispotje; hij
vindt het 'zielig' voor haar dat ze zo verloren
op het terras zit. Tegen zijn medespeler zegt
hij: 'Ik ga maar even naar mijn vriendin toe,
want die zit daar zo alleen'. Op het terras
spreken Lisette en hij even met elkaar. „Ik
heb het koud', zegt ze. Waarop hij haar aan
raadt om naar huis te gaan. „Ik kom er zo
Lisette verdwijnt van het park aan de Zee
weg en stapt in haar blauwe Volkswagen Po
lo. De vriend veegt nog even de gravelbaan,
neemt twee drankjes en rijdt ook naar de Kle
verparkweg 44. Bij zijn aankomst, omstreeks
tien uur, ziet hij haar auto voor de deur
staan: de blauwe Volkswagen. Hij parkeert
zijn wagen en merkt tot zijn verbazing dat in
Lisettes woning geen licht brandt. Binnen
verbaast hij zich ook nog over het feit dat hij
haar tennisracket niet aantreft en evenmin
haar tennisschoenen. Meestal laat zij die
schoenen, vanwege de gravelresten in de
zool, beneden staan. Hij loopt de trap op en
vindt een gesloten deur. Lisette is er niet. Hij
gaat op zoek en belt bij het huis er naast aan.
'Of ze hier soms is geweest', vraagt-ie. 'Nee',
zegt de buurvrouw.
Even later loopt hij het bovenbuurméisje
tegen het lijf. Ook zij heeft geen idee, maar ze
weet wel te vertellen dat zij Lisette rond half
tien voor de deur heeft zien uitstappen. Het
bovenbuurmeisje zat voor het open raam te
studeren. Later voegt deze getuige tegenover
de politie er nog aan toe dat ze verder geen
acht sloeg op de thuiskomst van Lisette. ..Ik
was aan het studeren en lette vooral op mijn
boeken."
Omstreeks elf uur besluit Lisettes vriend de
wijkpolitie in Haarlem-Noord te bellen. Later
zoekt hij nog twee keer contact. Agenten van
Een foto van de situatie op de ochtend na de verdwijning van Lisette Vroege. Haar auto geparkeerd voor het huis waarin zij de eerste etage be
woont. Een paar passen en ze is binnen. Dat gebeurde niet. De Haarlemse is spoorloos vanaf het moment dat een bovenbuurvrouw haar zag uit
stappen. FOTO United Photos De Boer GERALD VAN DAALEN
het wijkteam komen naar de Kleverparkweg.
Zij adviseren hem om 's morgens aangifte te
doen bij de recherche. Vanaf die donderdag
zijn twee rechercheurs van de Haarlemse po
litie, Nico Prinse en Ger Zandstra, 24 uur per
dag mei deze vermissing bezig.
Er volgt een uitgebreid buurtonderzoek.
Een meisje dat die avond rond half tien aan
het joggen was over de Kleverparkweg, belt
de politie. Ze heeft in de berichtgeving over
de vermissing de daarbij gepubliceerde foto
gezien en herkende Lisette als diegene die ze
uit een blauwe auto had ziet stappen. „Maar
ik kende haar niet. Toen ik die foto in de
krant zag, dacht ik hé..."
Geluiden
In het huis naast Lisette woont
een oudere vrouw. Die zegt haar
rond half tien voor de deur te
hebben horen praten. Tamelijk
hard, zelfs. „Alsof ze op straat ru
zie aan het maken was. Twee
verschillende stemmen hoorde
ik: een man en een vrouw. Maar
helemaal zeker weet ik het niet.
Ik heb dubbele ramen. De gordij
nen waren dicht en ik keek tele
visie." Het bovenbuurmeisje zat
bij een open raam maar heeft die
ruziënde stemmen in het geheel
niet gehoord. De onzekerheid
waarmee de oudere buurvrouw
de verklaring doet, vinden de re
chercheurs niet hoopgevend.
hoorden. Dat blijkt het geluid te zijn geweest
van ara's, grote papegaaien, die thuis horen
in Overveen en regelmatig over Haarlem vlie
gen. Ze strijken neer bij de Heilig-Hartkerk
aan de Kleverparkweg. „Dat gekrijs kwam
van die vogels", zegt Prinse. Ook deze tip
krijgt voorlopig de aantekening 'onbruik
baar'.
De politie heeft inmiddels veel mensen in
de buurt gesproken. Ook op de tennisbaan
van WOC is uitgebreid navraag gedaan. Vol
gens rechercheur Nico Prinse zijn daar die
avond 'geen vreemde personen' geweest die
meer dan normale acht op Lisette sloegen.
Toch zijn er wel n
die rond half tien 'geluiden' heb
ben opgevangen. De politie
sprak buurtbewoners die 'gekrijs'
In de speurtocht naar de zo mysterieus verdwenen Lisette Vroege werd
ook de naburige Schotersingel betrokken.
FOTO United Phqtos De Boer BABETTE STAPEL
Blijft de brandende vraag: wat kan er met
Lisette Vroege gebeurd zijn? Prinse zegt dat
er verschillende mogelijldieden zijn. „Mis
schien is ze uit haar auto gestapt en daarna
vrijwillig bij iemand anders in de auto gegaan
waarna dat vrijwillig onvrijwillig is gewor
den."
Of werd Lisette Vroege ontvoerd? In de
theorie over die mogelijkheid zitten twee
speculatieve elementen. Is ze na het uitstap
pen op weg gegaan naar de etalage van een
makelaar? Uit een uitgebreid onderzoek bij
WOC, blijkt ze op het terras van het ten
nispark met een makelaar te
hebben gesproken. De recher
che: „Ze vertelde hem dat ze op
zoek was naar een woning. Mo
gelijk is ze bij thuiskomst naar
het kantoor van die makelaar ge
gaan. Toevallig heeft die bij haar
in de buurt zijn kantoor. Wellicht
wilde ze daar de etalage bekijken
en is ze door iemand 'opgepikt'.
Verdwenen, dus."
Deze makelaar, die haar mo
gelijk als laatste sprak, wil onder
geen enkele voorwaarde uit de
anonimiteit treden. „Ik kende
haar niet en heb toevallig met die
vrouw getennist. We hebben
daarna wat gedronken en over
ons werk gesproken
De tweede mogelijkheid is, dat
Lisette 'om de hoek' wat eetbaars
ging halen. Daar zitten een piz
zeria en een snackbar. Alle per
soneelsleden zijn gehoord maar
ook deze gespreldcen leverden
volgens de rechercheurs geen
Raadselachtige verdwijning
van 27-jarige Haarlemse
Lisette Vroege, 27
jaar. Spoorloos ver
dwenen op woens
dagavond 3 juni rond
half tien.
aanknopingspunten op. Zoekend naar 'tech
nische bewijzen' zijn in de voortuin van haar
huis en in de buurt geen sporen aangetroffen
van een worsteling. De technische recherche
heeft ook de auto en het huis doorzocht.
Niets bruikbaars, geen enkele duidelijke aan
wijzing. Prinse en Zandstra zeggen eigenlijk
maar één 'vaststaand feit' te hebben, één ze
kerheid: Lisette Vroege is bij haar auto gezien
door twee personen: het voorbijhollende
meisje en het op de tweede etage studerende
bovenbuurmeisje.
Geen Problemen
Verdwenen. Spoorloos onder mysterieuze
omstandigheden. Het komt meer voor, maar
niet vaak. Eind vorig jaar het Groningse
meisje Nymphe Poolman dat na boodschap
pen doen het laatste stukje naar huis wilde
lopen en daarom door haar vader uit de auto
werd gelaten. Sindsdien is ze vermist. Zes
jaar geleden de IJmuidense Cheryl Morriën
die op weg ging naar een vriendinnetje en
nooit terug kwam.
In Haarlem komen zulke zaken waarin
geen enkele aanwijzing over een verblijf
plaats zit, bijna niet voor. Vanwege het bij
zondere karakter van deze verdwijning werd
al snel besloten om twee rechercheurs op de
zaak te zetten. Gemiddeld, vertelt politie
woordvoerder Dick van Egmond, zijn er in
Haarlem twintig a dertig vermissingen per
jaar. Zeventig tot tachtig procent wordt bin
nen korte tijd opgelost. In deze gevallen gaat
het om kleine ldnderen of mensen die in
overspannen toestand het huis hebben verla
ten. Ongeveer twintig procent wordt na iets
langere tijd gevonden. Een zeer klein percen
tage en daartoe rekent Van Egmond ook
de vermissing van Lisette Vroege blijft 'on
bepaalde' tijd onopgelost.
In die laatste gevallen blijkt dikwijls dat ie
mand er 'gewoon' even tussenuit is gestapt
om vervolgens weer onverwacht te verschij
nen. Of mensen die vanwege beslommerin-
'Verbijsterend dat
iemand zo maar kan
verdwijnen'
gen besluiten hun dagelijks leven vol malaise
de rug toe te keren en als een dief in de nacht
een andere toekomst in te stappen.
Deze laatste mogelijkheid sluiten de twee
rechercheurs uit in deze zaak. Of: „Het beeld
dat wij tot nu toe van Lisette Vroege hebben,
is dat zij niet een meisje is dat maar van het
ene op het andere moment op vrijwillige wij
ze weggaat. Om wat voor reden dan ook. Als
zou blijken dat ze wèl zo maar is weggelopen,
dan staan we daar bijzonder van te kijken
aldus Prinse. „We zouden even verbaasd zijn.
als zou blijken dat ze een dubbelleven leid
de."
Ook de familie gaat er niet van uit dat Li
sette vanwege persoonlijke problemen het
initiatief heeft genomen zich aan haar omge
ving te onttrekken. Die zekerheid haalden
haar ouders uit navraag bij vrienden en be
kenden. „Nergens hoorden we van proble
men", zegt haar vader. Hij sprak zijn dochter
voor het laatst telefonisch op de avond
voor haar verdwijning. De heer Vroege:
„Zoals altijd was ze vrolijk. Niets wijst er op
dat zij uit paniek, of iets dergelijks, is vertrok
ken."
Binnen de werkkring van Lisette Vroege
heeft de recherche evenmin aanwijzingen in
die richting gevonden. Het ging goed met
haar. Op de ochtend van de dag dat ze werd
vermist, had ze van haar chef te horen gekre
gen dat haar voorlopige contract als bedrijfs
adviseuse verlengd zou worden. Rechercheur
Zandstra: „Geen enkele aanleiding dus om
haar verdwijning in verband te brengen met
arbeidsomstandigheden." In gesprekken met
collega's kreeg de politie over Lisette te ho
ren, wat ze van iedereen die haar kent verna
men: 'Een fijne meid. Een goeie collega. Leuk
en spontaan.' „En", voegt Prinse er nog aan
toe, „een wat men noemt keurig meisje.
Geen flierefluiter."
Oproep
Onderdeel van het recherche-onderzoek is
ook een actie geweest waarmee Lisette aan
nieuwe woonruimte probeerde te komen.
Door de huiseigenaar was haar verzocht uit
te zien naar een andere etage. Hij wilde het
pand verkopen. In die poging hing ze tijdens
een braderie in haar buurt (een zogenoemde
'Franse markt') aan het tuinhek de oproep
wie mij aan woonruimte helpt, wacht een
fantastische Franse verrassing. Ze plaatste er
voor de duidelijkheid het adres bij alsmede
haar telefoonnummer. Voor mogelijke tipge
vers hing ze pen en papier naast die oproep
Het had in zoverre resultaat dat er een aantal
namen werd genoteerd. Ook dat spoor is de
recherche nagegaan, maar eveneens zonder j
resultaat. Rechercheur Prinse: „Het is in deze j
zaak zoeken naar een speld in een hooiberg.
In totaal zijn er dertig tips binnengeko I
men: geen enkële heeft nog enig aanwijzing i
geboden. Onder dat aantal, de in dit soort ge i
vallen altijd aanwezige categorie R. de I' van
paragnosten. Vooralsnog heeft de politie die
terzijde gelegd. „Wellicht", zeggen de recher i
cheurs, „dat we er ooit nog wat mee doen, j
maar voorlopig laten we het aan de familie I
om al dan niet in te gaan op wat paragnosten
aan informatie verstrekken." De familie doet
- zegt de heer Vroege - er voorlopig ook niets
Zoeken
Dagen na de verdwijning zijn de ouders van
Lisette en haar vriend in de buurt op onder
zoek uit geweest. Hopend op het vinden van
een belangrijke getuige. Het enige resulaat:
een jongen die Lisette 'mogelijk' als laatste
heeft gezien. Volgens zijn verklaring zag hij
haar in de buurt (Schotersingel) achter op
een fiets bij een man. „Deze tip zijn we nng
aan het na trekken", aldus rechercheur
Zandstra.
De ouders van Lisette Vroege doen er alles
aan om niet 'gelokaliseerd' te worden. De
heer Vroege: „Natuurlijk wachten we op ie
mand die ons belangrijk kan informeren,
maar voor die melding is in de eerste plaats i
de politie. Ik wil ons adres niet in de open
baarheid om daarmee te voorkomen dal we
vervelende telefoontjes krijgen, want dat kan
gebeuren. Daar zijn we op gewezen door
mensen die in het verleden ooit met een der
gelijke situatie te maken hadden. Er schijnen
'idioten' te zijn die de meest walgelijke din
gen door de telefoon roepen."
De verbijstering, de wanhoop, is groot. De
heer Vroege: „Natuurlijk zitten wij diep, heel
diep, in de zorgen. Maar dat treft niet alleen
ons. Ook al onze vrienden, en die van Usette.
Er spreidt zich als het ware een vlek van ver
driet over deze vriendenkring uit. Het gevoel
van machteloosheid is groot, je zou èJles
overhoop willen halen om Usette te vinden,
maar als zelfs de politie geen spoor heeft
Die machteloosheid, dat is erg."
