Pinkpop: groentjes en bliksemschicht
Ruim 80.000 mensen bezoeken Poetry Park
Inspiratie concert uit bomen en heesters
Cultuur Kunst
Kolossos op Floriade
n
Freek de Jonge
weigert Cabaretprijs
Afscheidsconcert voor
dirigent Arie de Ru
DINSDAG 9 JUN11992
n hoor£ ANNESM0C rl/vcbo*
Omzet Kunst-RAI 2,4 miljoen
Amsterdam» Tijdens de gisteren atgesloten kunst-KAI in Amster
dam is in totaal voor een bedrag aan 2,4 miljoen gulden aan
kunst verkocht. Dat hebben de organisatoren meegedeeld. De
beurs is bezocht door ruim 16.000 mensen. De organisatoren
zijn tevreden met deze cijfers, omdat die volgens hen aantonen
dat de recessie in de kunsthandel voorbij is. De omzet van deze
beurs bleef stabiel ten opzichte van vorig jaar.
Rob Birza wint Triple P Prize
Amsterdam» Rob Birza is tijdens de achtste Kunst-RAI uit zeven
genomineerden gekozen tot de winnaar van de Triple P Prize.
Aan deze aanmoedigingsprijs is een bedrag van 25.000 gulden
verbonden. De jury, onder voorzitterschap van Fred Wagemans
(conservator van Museum Fodor), liet in haar rapport weten te
hebben gekozen voor „een kunstenaar die de schilderkunst on
dervraagt, een kunstenaar die op zelfbewuste wijze verwachtin
gen vernietigt èn beantwoordt, die hem toegedichte virtuositeit
afbreekt en opnieuw zelf voorwaarden dicteert, die de schilder
kunst als overzichtelijk onderdeel van het burgerlijk verkeer nie
tig verklaart en zo voor zichzelf avontuur en toekomst schept."
Toch geld voor dansinstellingen
den haag Drie dansinstellingen krijgen, als het aan de Raad
voor de Kunst ligt, toch subsidie. Het zijn Dansers Studio, Korzo
en Stichting van de Toekomst. Dat staat in een zaterdag ver
schenen advies van de Raad voor de Kunst. Minister d'Ancona
van wvc wil volgens haar Kunstenplan ook geld reserveren voor
de moderne en jonge dansers. Er is dus nog het één en ander te
vergeven. De Raad denkt daarom Dansers Studio vier ton toe,
Korzo twee ton en de Stichting voor de Toekomst 175.000 gul
den.
SaiSL,
leiden Jouke Kleerebezem, beeldend kunstenaar en lid van de
kunstdirectie van de Floriade, geeft woensdag 10 juni een lezing
over de openluchttentoonstelling 'Allocaties' als onderdeel van de
Floriade. Deze lezing is de tweede van een cyclus die De Waag dit
jaar organiseert in samenhang met een serie rond het thema beel
dende kunst en architectuur. Aan de hand van lichtbeelden licht
Kleerebezem toe hoe de beeldende kunst in het landschap is inge
past. Aanvang van de lezing in de Waag is 20.30 uur, toegang viif
gulden. Van Rob Scholte staat het beeld Kolossos op de Floriade.
FOTO PIETER BOERSMA
scheveningen
Freek de Jonge zal de hem deze
week toegekende Nationale
Scheveningen Cabaretprijs 1992
piet in ontvangst nemen. Vol
gens de cabaretier voelt hij zich
al genoeg geprezen door het
publiek, „en daar hoeven voor
mij nog niet eens prijzen bij."
De Jonge krijgt de prijs voor
pijn nieuwste theatershow 'Los-
fee Nummers'. Volgens het jury
rapport „is De Jonge de lach-
dwang voorbij. Hij staat abso
luut aan de top: fascinerend, fa
buleus en subliem, juist omdat
hij subtiliteit, stilte en tederheid
aandurft en beheerst. Het is een
belevenis Freek de Jonge in het
programma 'Losse Nummers'
Russen geven
boeken terug
Rusland geeft 500 boeken terug
die in de oorlog door de Duit
sers uit ons land zijn ontvreemd
Dn uiteindelijk als oorlogsbuit in
Minsk zijn beland.
Het gaat om boeken van on-
per meer de Literaire Sociëteit
De Witte, het Internationale In
stituut voor Sociale Geschiede
nis. de Theosophische Vereni
ging en de Joodse HBS. Er moet
pog heel wat gestolen cultuur in
bet GOS zijn. waaronder een
grote collectie beeldende kunst.
Er lijkt steeds meer bereidheid
In de Gemenebest te komen om
dingen terug te geven.
Circa 50.000 bezoekers in Landgraaf
'Hallo Venray' had gisteren de ondankbare taak het drui
lerige publiek - circa 50.000 bezoekers - tijdens de 23ste
editie van Pinkpop wakker te schudden. Dat lukte heel
aardig. Zanger Henk Koorn kreeg het publiek warm met
een goed opgebouwde (korte) set en een erg 'macho' act.
Vooral Kooms unieke strip-act, waarbij hij zich ontkleed
de terwijl hij op een 'pogo-stick' sprong, kreeg veel han
den op elkaar. Slechts gekleed in een rood slipje, netkou
sen en hoge hakken sloot hij de set af.
nummers in een nieuw jasje. De
sterke ritmiek stond in contrast
met Byrnes wat houterige en in
troverte manier van doen. Na
tuurlijk speelde hij weer op zijn
hakkende manier gitaar en wa
ren er de 'schrikdraad-soli'.
De 'Venrayse' groep opende
toepasselijk met het landerige
'The Summer's Gone', waarna
'Eugene', 'Tuck The Man', en
'Slow Change' volgden. Na zo
geleidelijk het tempo opgevoerd
te hebben, sloten de Hagenezen
af met het fel-vinnige 'Japanese
Cars', een enthousiast publiek
achterlatend. 'Hallo Venray'
heeft zijn naam gevestigd.
Ruim vijf uur later kondigde
een onweersbui Soundgarden
aan. De regenbui paste prima
bij de sfeer die de Wall Of
Sound van deze 'metal-band'
oproept. Zanger Chris Cornell
dankte de Heer dan ook voor
deze passende entourage. Op
de loodzware rock waren fans
bezig de duivel te 'worshippen',
terwijl anderen zich in een po
ging tot 'stage-diven' over de
hoofden van het publiek gooi
den. Lichtvoetiger en zonniger
is de muziek van David Byrne.
Deze 'frontman' bracht een mix
van oud en nieuw: pop ver
mengd met afro- en latin-rit-
mes. Byme opende in zijn een
tje met mooie akoestische ver
sies van 'Road To Nowhere' en
'Girls On My Mind', waarna zijn
band er aan te pas kwam. Byr
nes muziek draait vooral rond
ritme en de aanwezigheid van
drie percussionisten onder
streepte dat.
De man bracht minder nieuw
werk dan je zou verwachten,
maar stak oude Talking Heads-
Groentjes
Je komt ze niet zo gek vaak
meer tegen, van die nog prille
rockbands die de spreekwoor
delijke barrière tussen het intie
me clubcircuit en de grote festi
valpodia in één keer weten te
nemen. De verrassing is dan
ook des te aangenamer als je
twee van zulke 'grasgroene'
Pinkpop-acts zo'n gedurfde
sprong in goed een uur tijd bij
na achteloos ziet maken.
Met doorslaand succes nog
wel. Toeval of niet, maar het
waren uitgerekend twee jeugdi
ge trio's die gisteren al vroeg op
de dag ruimschoots over ge
noemde atletische gaven bleken
te beschikken: de energieke
Amerikaanse gitaarrockers van
Buffalo Tom en de nög jongere
Britse honden verenigd in P.J.
Harvey. De noodgedwongen
korte, maar des te krachtiger
sets die beide drietallen zo rond
het middaguur verzorgden,
hadden drie kenmerken ge
meen: puur, hartverwarmend
en intens.
Het voor rockbegrippen toch
hoogst onchristelijk tijdstip
deerde de Buffalo's uit Boston
allerminst. De band grossierde
in dynamische, maar bovenal
melodierijke rocksongs, als een
turbo aangedreven door zan
ger-gitarist Bill Janovitz. Deze
frêle en rossige versie van Buffa
lo Bill stak in absolute bloed
vorm. De band zorgde voor één
van de onbetwiste hoogtepun
ten van Pinkpop.
Bliksemschicht
De lunchpauze was nog niet
aangebroken, of zangeres annex
gitariste Polly Harvey en band
mochten zich met recht en rede
de tweede festival-revelatie
noemen. Geheel tegen de ver
wachting in, overweldigd als ze
was door de gigantische meute
vóór zich, ontpopte Harvev zich
op het podium maar zelden als
een vervaarlijk brullende punk
tijgerin a la Patti Smith. In
plaats daarvan acteerde ze aan
vankelijk als een vriendelijk en
zelfs wat schuchter
meisje, dat zich met kijkers zo
groot als knikkers verwonderde
over de bijval die haar in de
stromende regen vanaf de eer
ste rijen - volkomen terecht -
ten deel viel.
Dat laatste geldt zonder enige
twijfel ook voor The Famuy
Stand uit New York. Ook al een
trio. maar voor de gelegenheid
uitgebreid tot een septet. De
zwarte band uit Brooklyn loste
RECENSIE WILFRED SIMONS
Concert: Flora Concert III met de natuur
als thema. Trio Ina van Duyn. Met Ina van
Duyn, sopraan; Margreet van Schie, blok-
In de achttiende eeuw'zongen
de vogels heel anders dan nu.
Ze kweelden menuetjes, ma-
drigaaltjes en aria'tjes, tenmin
ste als we een anonieme com
ponist uit het begin van de
achttiende eeuw moeten gelo
ven. In de twintigste eeuw zin
gen vogels daarentegen vrijwel
alleen nog maar atonaal. Of zou
het soms aan de componisten
liggen, die proberen de vogel
klanken in muziek om te zet
ten?
Vogelzang is natuurlijk niet
werkelijk 'zang', maar eerder
een soort taal die alleen voor
vogels begrijpelijk is. Hoe ver
schillend er in de achttiende en
de twintigste eeuw naar deze
geheimtaal geluisterd is, liet de
blokfluitiste Margreet van Schie
zondagmiddag in de Leidse
Hortus Botanicus op
ondubbelzinnige wijze horen.
Eerst speelde zij op een so-
pranino, een klein hoog blok-
fluitje, 'Tunes for the Bullfinch',
waarin het liedje van een goud
vink werd geïmiteerd. Het was
een merkwaardige ervaring:
enerzijds klonken daar duidelijk
achttiende-eeuwse deuntjes,
anderzijds was er toch onmis
kenbaar een vink aan het
'woord'. Daarna liet Van Schie
op een authentiek instrument
'Music for a bird' horen, een
stuk uit 1968 van H.M. Linde.
Ook in dit atonale stuk was
goed te horen dat de inspiratie
er voor uit bomen en heesters
was gekomen.
Beide melodieën lagen Van
Schie bijzonder goed. Vooral in
het laatste stuk, dat een virtuoze
techniek vereist, was zij bijzon
der goed op dreef. Het publiek
waardeerde haar virtuoze kun
sten met een enthousiast ap
plaus en terecht kan worden ge
steld dat zij met haar gedreven
heid en haar techniek de show
stal.
Ook de clavecinist Anton
Doomhein is een begenadigd
musicus. Solistisch blonk hij uit
met 'La Poule' van J.Ph. Rame-
au, waarin het karakteristieke
geluid van een kip wordt geïmi
teerd. Als begeleider gaf hij de
twee solisten veel steun, vooral
door zijn constante en rustige
begeleiding. Die man moet wel
een metronoom in zijn hoofd
hebben.
Alleen de sopraan Ina Van
Duyn viel mij tegen. Wel heeft
zij een aangename uitstraling
en een mooie, volle stem met
een groot bereik, maar haar ar
ticulatie laat te wensen over. In
de Engelse en de Italiaanse
stukken zong zij alle woorden
aan elkaar vast en slikte ze
nogal eens een lettergreepje in.
Dit had een modderige en rom
melige voordracht tot gevolg.
Deze vreepide zangwijze was
des te merkwaardiger, omdat zij
in het anonieme 'Silvester in de
Morgenstond' wel degBBjk het
horen hoe het moet. In het Ne
derlands kan ze het dus blijk
baar wel.
aan het werk te zien."
De Cabaretprijs wordt elk jaar
toegekend aan een persoon of
groep voor de meest opmerke
lijke prestatie, geleverd op caba-
retgebied in Nederland. Eerdere
winnaars van de prijs waren on
der anderen Herman van Veen,
Adèle Bloemendaal, Youp van 't
Hek en Paul de Leeuw.
De Stichting Bevordering Ca
baretkunst kende de Begelei-
dersprijs 1992 deze week toe
aan de begeleiders van Paul van
Vliet. Volgens de jury zijn Cees
van der Laarse, John Eskes,
Klaas van Dijk en André Hoek
stra „geen begeleiders in de
geijkte betekenis van het woord.
Zij bepalen mede de sfeer van
de show."
Arie de Ru temidden van zijn Seaside Singers.
Na twintig jaar neemt dirigent
Arie de Ru afscheid van het
Noordzeekoor The Seaside Sin
gers'. Ter gelegenheid hiervan
geeft het koor een laatste con
cert onder zijn leiding op vrij
dag 12 juni.
De Ru is ook vijftig jaar kerk
organist geweest, terwijl hij te
vens als cellist is verbonden aan
het Symphonie Orkest Bloem
bollenstreek. Als dirigent van
The Seaside Singers heeft Arie
de Ru een aantal tournees in
het buitenland meegemaakt. Zo
werden vorig jaar in Wenen drie
adventsconcerten verzorgd.
Tijdens het afscheidsconcert
in de Grote of St. Jeroenskerk in
Noordwijk Binnen wordt de
'Nelson Mis' uitgevoerd met be
geleiding van het Leiderdorps
Kamerorkest. Na de pauze
speelt dit orkest 'La Scala di Se
ta" van Rossini, gevolgd door
het koor dat '10 Deutsche Tan-
ze' van Schubert ten gehore
brengt.
De Finale van het concert be
staat uit een door Arie de Ru sa
mengesteld, voor een deel ge
componeerd en gearrangeerd
'ten Afscheid', waarin alle facet
ten van het koor, waarvoor de
slogan 'Van Beatles tot Bach'
geldt, naar voren komen. Het
'Hallelujahkoor' uit de 'Messias'
van Handel sluit dit werk feeste
lijk af.
Aanvang van het concert:
20.15 uur. de kerk Is al om half
acht open.
Ze zit in het natte gras op een stuk zeil,
een echte Surinaamse big mama met
voor haar keurig uitgestald een keur
aan nep-paardestaarten en -vlechten.
Even verderop ligt een berg kokosno
ten, bijna manshoog, nog in de schil.
Met geroutineerde bewegingen klieft
een donkere jongen een noot open,
steekt er een rietje in en overhandigt
de dorstige klant een 'flesje' kokosmelk
puur natuur. Bij het stalletje naast de
kokosberg veegt de man achter de
Marokkaanse lekkernijen op de rokeri
ge grill vermoeid in zijn rooddoorlopen
ogen, terwijl zijn (veel jongere) collega
onvermoeibaar staat te swingen op de
muziek v
i naburig podii
Poetry Park 1992 leverde afgelopen
zaterdag in het Park bij de Rotterdam
se Euromast niet alleen weer vele
kleurrijke beelden en geluiden, maar
ook de vertrouwde sfeer van eenheid
en verbroedering op. Met een bezoe
kersaantal van 80.000, zo'n 10.000 fes
tivalgangers meer dan vorig jaar, mag
deze vijftiende editie misschien wel tot
de meest geslaagde gerekend worden.
Het meest in het oog springende suc
ces dit jaar was de ongekend grote op
komst in de Dichterstent: de program
mering bleek zo sterk dat de tent bijna
de hele dag tot tegen het doek aan ge
vuld bleef.
Het onbetwiste hoogtepunt van de
dag was, wat de dichterstent betreft, de
Engelse rasta-dichter Benjamin Zepha-
nia. Hoewel de man de nacht vooraf
gaand aan Poetry nog in Engeland
moest optreden en maar twee uur
slaap had genoten, stal hij de show en
en passant ieders hart. Op zijn poëzie
kun je letterlijk swingen, zo ritmisch zit
die in elkaar. Voeg daarbij Zephania s
droge gevoel voor humor en het is
feest. Hij is het levende bewijs dat poë
zie ook echt léuk kan zijn. om te la
chen. en tegelijkertijd vol inhoud en
gevoel. Minder humoristisch, maar ook
van hoge kwaliteit waren de bekende
Surinaamse dichteres Astrid Roemer
en de Antilliaanse schrijver/dichter
Frank Martinus Arion.
Het feest uitte zich natuurlijk ook dit
jaar weer niet alleen in poëzie, maar
ook in muziek, eten. drinken, beelden
de kunst en van alles en nog wat aan
workshops. Enig was het 'jubileum
concert'. een groot kinderpopconcert
met begeleiding van het 'Groot Niet te
Vermijden Dans Show Orkest'. Gast-
artiesten Semih Arikan. Gerda Haver
tong en het hilarische duo Trud en P.
deden niet onder voor de kinderen zelf.
die de hele dag al hadden kunnen oe
fenen in de workshops.
Een muzikale klapper vormde het
optreden van de f^olombiaanse band
Los Tupamaros. Met twaalf man tege
lijk zetten ze binnen een paar minuten
het halve park op z'n kop met een
mengeling van salsa-canbeo, meren
gue en cumbia. Ook heerlijk was de
Marokkaanse groep Nas» Marakech,
die hypnotiserende gnaoua-muziek
speelde, een combinatie van Sahara
en Marokkaanse klanken met sterke
zwarte Afrikaanse invloeden.
Poetry Park weet de bezoeker elk jaar
opnieuw weer het gevoel te geven iets
unieks te hebben meegemaakt Toch
was Poetry Park 1992 leuker, mooier en
beter georganiseerd dan ooit. zodat het
zijn imago van grootste multi culn'
festijn van het jaar voorlopig weer met
trots kan prolongeren.
alle gedane beloftes zo goed als
volledig in en ThotMQB en
hoogst opwindend en boven
dien visueel aantrekkelijk alle
gaartje voor van heavy funk.
rock. soul en gospel Z|PgBM
Sandra St. Victor manifesteerde
zich afwisselend als heupwie
gende bliksems* hulit en rond
huppelend kruitvat. Waarmee
ze voor haar band en passant de
publieksprijs van Pinkpop '92 In
de wacht sleepte.
Feestelijk
'gastconcert'
1 het
Motrttenchor der Technische UmvervMt
van Chemnitz o I v Peter Krone samen
met het Toonkunst Orkest Leiden o I v
BasPnnsen Geboord 6z6 >n het Votahuh.
leiden
In Zwitserland hebben ze elkaar
ontmoet: het orkest uit leiden
en dat uit Chemnitz. Beide ge
zelschappen namen deel aan
een ontmoeting voor amateur-
orkesten met als gevolg dat or
kest èn koor van de technische
universiteit uit de voormalige
DDR tijdens de pinksterdagen
op bezoek waren in Nederland.
In het Volkshuis aan de Apothe-
kersdijk heerste een ontspan
nen, vriendelijke sfeer tijdens
het eerste 'gastconcert
De Ouverture van de avond
bestond uit een gezamenlijk op
treden van beide orkesten on
der leiding van Bas Prinsen. De
zaal werd grotendeels in beslag
genomen door de strijkers en
een dubbele blazersbezetting
vulde het podium tijdens de ac
curaat uitgevoerde 'Parade' van
Kees Olthuis. Daarna ging de
stok over in handen van Peter
Krone, een beminnelijke en zeer
inspirerende dirigent die zo te
zien een hechte hand vormt
met zijn orkest. De orkestleden
reageerden onmiddellijk op zijn
gebaren, klonk de symfonie van
Haydn 'La Reine' aanvankelijk
nog vooral gedisciplineerd en
bi tuig aangroei» latai I rep n
de muzikale nuances meer de
overhand.
De mooiste prestaties werden
geleverd door net strijkorkest in
de Hongaarse kinderliederen
van Bartók cn later in de tr»egif
ten, o.a. van Sibelius. Dat Peter
Krone de persoonlijke zorg voor
violisten en altisten op zich
heeft genomen biflfa BUI
neldaar uit de bczielae en ho-
mogenc klank van strijkers
Terwijl het orkest alle gele
genheid kreeg om op dreef te
raken, moest het koor. nog geen
twee jaar oud. na de pauze in
één klap paraat zijn voor het
Gloria van Vivaldi. Er werd vol
overgave cn met grote beheer
sing gezongen. To< h hoorde je
wel eens oe n stem hi|na aan la
or wal ntan pa toflaron nti
den voor enkele stralende aria s.
i ta ottaai roro rooi da p h ron
heid versterkt met een prachtig
helder Bach-trompet je dat de
uitvoering een zeer feestelijk ka
rakter gaf. Hetzelfde concert
werd gisteravond herhaald in de
Grote kerk in Noordwijk-Bin-
