'Sociaal raadswerk wordt onmogelijk' „Het is een proces van jaren" Regio Leiden Bibliotheek wil naar centrum Oegstgeest 'Oegstgeest verantwoordelijk voor geluidsoverlast SJJO' WCJtNbUAO 3 JUNI 1992 Voorschoten wil budget halveren Conflict binnen De sociale raadslieden in Voorschoten stoppen met hun werk als de gemeente de aangekondigde bezuinigingen voor 1993 handhaaft. „Het is alles of niets", reageert voorzitter R. Wetselaar van de Stichting Sociaal Raads werk op de aangekondigde halvering van het budget. De sociale raadslieden bestaan sinds 15 jaar in Voorschoten en helpen mensen met allerlei maatschappelijke problemen. Zij geven antwoord op vragen over sociale voorzieningen, wet- n, regelingen en instanties. Wetselaar: „We staan mensen met woningproblemen, uitke ringsproblemen en moeilijkhe- i met verblijfsvergunningen t raad en daad terzijde. Het gaat vaak om een heel complex van problemen. Als mensen aan één loket niet genoeg hebben, kunnen zij bij ons terecht. Bo vendien zijn wij onafhankelijk en dat vinden mensen ook be langrijk." Het college van burgemeester :n wethouders wil 20.000 gul den bezuinigen op het sociaal raadswerk. Volgens Wetselaar kunnen de raadslieden het werk niet goed doen met dit budget. „Het is te weinig om alle men sen goed te kunnen helpen die elke week bij ons op de stoep We hebben nu één be taalde kracht en één vrijwilliger en het werk is heel arbeidsin tensief. De personeelslasten be slaan ongeveer 85 procent van het hele budget. De bezuining betekent in feite dat verdere uit oefening van het sociaal raads werk in Voorschoten onmoge lijk wordt gemaakt." Het college heeft in een ge sprek met het bestuur van het sociaal raadswerk gesuggereerd om het werk op een andere ma nier gestalte te geven, bijvoor beeld door samenwerking met andere instanties. Maar dit idee wijst Wetselaar af. „Volgens de gemeente konden we bijvoor beeld aanhaken bij een ge meentelijke dienst of het maat schappelijk werk. Maar dat is niet wenselijk omdat we dan onze onafhankelijkheid verlie zen. Dus wij hebben gezegd te gen het gemeentebestuur: als u gaat korten, dan zijn wij weg." Belastingformulier Wethouder F. ten Have van fi nanciën zegt dit standpunt van de sociaal raadslieden te res pecteren. Toch houdt hij onver- de bezuiniging: kort Hardrockconcert in Oegstgeest In het Oegstgeester jongerencentrum aan het Boer- haaveplein wordt zaterdagavond een hardrock-concert gegeven. Om 21.30 uur staat de band 'Sexorcist consolation' op het po dium van het multicultureel centrum. De deuren van het pand gaan een uur eerder open voor publiek. De kaarten kosten 10 gulden. TTVZ wil papierbak behouden ZOETERWOUDE De Zoeterwoudse tafeltennisvereniging TTVZ wil de oud-papierbak bij de Klaverhal houden. De vereniging doet een dringende oproep aan mensen die oud papier brengen om het in de bak te deponeren. De laatste tijd zwierf er zo veel oud papier over de parkeerplaats van de Klaverhal, dat de gemeente heeft gedreigd de vergunning voor de bak in te trekken. Mensen die oud papier in de bak willen doen, kunnen in de Klaverhal de sleutel ophalen. Bovendien haalt TTVZ iedere derde zaterdag van de maand oud papier op. Dienstverlening voor 'grap' Wegens poging tot oplichting heeft de Haagse rechtbank gis teren twee Schiedammers ver oordeeld tot 160 uur dienstver lening en vier maanden voor waardelijk. Het tweetal, 39 en 41 jaar oud, heeft in januari van dit jaar gedreigd de woning van een Wassenaarse zakenman in brand te steken. Tegen hen was 240 uur dienstverlening geëist. De Schiedammers, waarvan de oudste als loodgieter betrok ken was geweest bij een bouw project van de Wassenaarder, waren van mening dat ze nog Als je het werk van de raadslie den nader bekijkt, zie je dat zij drie dingen doen. Zij helpen bij het invullen van het belasting formulier, bemiddelen bij het verkrijgen van een urgentiever klaring of van huursubsidie en zij helpen bij schuldsanering, budgettering en het verkrijgen van krediet. Dan zeg ik: de be lastingdienst, de woningbouw verenigingen en onze eigen af deling huisvesting kunnen de burgers daar heel goed bij hel pen." Ook andere instellingen, zoals de Leidse Rechtswinkel en de pro deo-advocatuur kunnen volgens Ten Have het raads werk op deze punten vervan gen. Alleen de behoefte aan hulp bij schuldsanering, bud gettering en het verkrijgen van krediet blijft dan nog over. „Daarvoor hebben wij nog altijd 20.000 gulden op de begroting staan en aan dat bedrag wordt niet getornd," aldus Ten Have. Als de Stichting Sociaal Raadswerk daadwerkelijk op houdt met haar activiteiten, zal Ten Have de mogelijkheden on derzoeken om de burgers deze diensten toch te blijven aanbie den. „Ik betreur het dat de Stichting Sociaal Raadswerk niet aan een oplossing wil mee werken. Maar Wetselaar als per soon heeft gezegd dat hij wel met mij wil praten. Dat vind ik positief." 'Jaap Kooy' in andere handen Het tuincentrum van Jaap Kooy in Lisse wordt definitief overge nomen door het Utrechtse tui- niersbedrijf Overvecht Zuid. Jaap Kooy heeft het personeel daarvan op de hoogte gesteld. De nieuwe eigenaar, W. Scher- renberg, maakte daarbij duide lijk dat Jaap Kooy zelf zal terug treden. Sinds het faillissement dat in april werd uitgesproken, draait het bekende Lissese tuincen trum al verder op risico van Overvecht Zuid. Scherrenberg bereikte met de belangrijkste schuldeiser, de Rabobank in Noordwijkerhout, een akkoord over de overname. fOTO HIELCO KUIPERS A. Schulp van de Oegstgeester leeszaal: „De mogelijkheden om hier extra activiteiten te organiseren zijn beperkt." Burgers laten opdraaien voor de financiële problemen van de bi bliotheek en ze meer laten beta len voor geleende boeken en compact discs? Nee, dat moet niet gebeuren, vindt het hoofd van Oegstgeester leeszaal, A. Schulp. Want het gaat volgens haar óók om de kwaliteit van de bibliotheek en daar schort nog het een en ander aan. „Zolang daar niks aan verbetert, kun je mensen ook niet confronteren met een tariefsverhoging." En volgens Schulp kan het wel de gelijk beter. De financiële positie van de bieb is slecht, zo blijkt uit het jaarverslag over 1991. Schulp: „Pas als we kunnen uitbreiden of als we een nieuw en ruimer gebouw kunnen betrekken in het centrum, zou het reëel zijn om de prijzen te verhogen. Nu hebben we niet genoeg te bie den." De bibliotheek heeft behalve geldgebrek ook een groot ge brek aan ruimte. Het hoofd van de bieb spreek van een 'nijpend probleem'. „De mogelijkheden om extra activiteiten te organi seren lezingen, tentoonstel lingen zijn daardoor ook be perkt. Daarom moet de ge meente haast maken met de centrumplannen. Nog dit jaar zouden we moeten weten waar we aan toe zijn: of wij ook een plekje kunnen krijgen in een nieuw centrum." Per 1 juni zijn de abonne mentstarieven wel iets omhoog gegaan. Ook moeten mensen wat meer betalen voor reserve ringen en voor boetes als de compact discs te laat worden teruggebracht. „Die tariefsver hoging was nodig om dit jaar grote tekorten op te vangen. Maar we weten niet zeker of dat inderdaad lukt. Het is nu aan het bestuur om oplossingen te bedenken voor het geldpro bleem." Schulp gelooft niet in een in voering van leengeld per boek of een drastische verhoging van de tarieven voor cd's. Ze weet dat dat in andere bibliotheken wel gebeurt, maar volgens haar zijn de ervaringen met de leen geldheffing toch niet gunstig. „De mensen lenen dan minder. Daardoor gaan je inkomsten toch omlaag, ook omdat minder mensen een abonnement ne men. Ik heb gehoord dat een bi bliotheek de invoering van het leengeld daarom maar weer heeft teruggedraaid. Het leverde niks op en de drempel voor de mensen om naar de bibliotheek te gaan, wordt hoger." Drempel Voor het bibliotheek-hoofd is die 'drempel' heilig. Een hoge drempel opwerpen zodat men sen minder snel naar de bieb gaan, is iets dat zij absoluut niet wil. „Ik vind het belangrijk dat de financiële drempel niet te hoog is. Ik zeg ook niet dat we de prijzen nóóit zullen verho gen, want je weet nooit waar je voor komt te staan. Maar je moet daarbij ook rekening hou den met het gegeven dat je maar een relatief kleine collectie hebt. Je moet bij de prijzen ook rekening houden met de kwali teit van hetgeen je te bieden hebt." Volgens Schulp moet het be stuur nu keuzes maken. „We hebben weinig mogelijkheden om onze inkomsten te verho gen als de subsidie van de ge meente zo blijft. Maar we moe ten daar wel over nadenken want het is een klemmende si tuatie. En als je aan de aanschaf van boeken en cd's gaat tornen, ga je in een glijdende schaal naar beneden. We i selecteren." Als ze kan kiezen, kiest Schulp voor een nieuwe vesti ging met een oppervlakte van 1250 vierkante meter in het centrum van het dorp. „Ook vanwege die drempel. Mensen lopen in het centrum gewoon makkelijker binnen om even iets na te slaan, dan ze nu doen. We horen wel vaker dat mensen vinden dat we in een uithoek zitten. En dat is dan toch weer een extra drempel." Het ruimteprobleem is nij pend dus 'er is rfciast bij' vol gens Schulp. „We kunnen de boeken nu al niet kwijt hier: ze staan boven op de kasten. Bo vendien zie je hier vaak lange rijen mensen voor de balie staan, door de oneconomische indeling van het gebouw. En als mensen informatie willen, kan iedereen meeluisteren. Ja, ook dat soort dingen werpen een drempel op. En leuke tentoon stellingen houden of groepen uitnodigen voor lezingen, is er ook niet bij." Schulp heeft nog wel even ge duld, maar ze wil wel snel dui delijkheid van de gemeente. „Maar aan de andere kant: als ïk weet dat we straks op een mooie centrale plek zitten, heb ik nog wel wat geduld. Maar nogmaals: het moet niet te lang duren." Radio Leiderdorp LEIDERDORP UESBETH BUITINK Een derde van de vrijwilligers van de lokale omroep Radio Leiderdorp heeft zijn werk zaamheden neergelegd. Volgens de twaalf medewerkers was de sfeer binnen de omroep 'vijan dig en emotioneel' geworden. Samen maakten zij 'Schudden voor gebruik', een ironisch pro gramma dat op werkdagen tus sen zes en zeven uur 's avonds was te beluisteren. De voorzitter van de Leiderdorpse Omroep Stichting. J. van Sandijk. wijt de breuk aan 'een kwaliteitskwes- 'Schudden voor gebruik' ver- orige week plotseling uit de programmering i dio Leiderdorp, nadat een con flict tussen het bestuur en de vrijwilligers was geëscaleerd. „We hadden afgesproken dat als één van ons zou moeten op stappen om dingen die tijdens uitzendingen waren gedaan, wij daar onze conclusies uit zouden trekken en collectief zouden te rugtreden. Dit punt was nu be reikt", verklaren de tw&alf in een open brief. Het conflict ontstond nadat het bestuur kritiek had geuit op het programma. Bestuurder Van Sandijk: „We kregen reac ties van het publiek op 'Schud den voor gebruik Of het niet wat beter kon. Het team be stond wel uit enthousiaste vrij willigers, maar het programma bleef gewoon onder de maat. Het waren mensen die speelden dat ze radio maakten." Het twaalftal vond dat de kri tiek 'rijkelijk laat' kwam. „Het ging om dingen die het bestuur al had kunnen signaleren voor dat wij met de uitzendingen be gonnen. Wij kregen zelfs sterk nel idee du dftl een veilapl vèi zoek was om ermee op te hou den.'1 Van Sandijk erkent dat de medewerkers van Radio Leider dorp 'in twee groepen uiteen vielen'. „Het team van 'Schud den voor gebruik' is psycholo gisch niet zo slim geweest. Ze vormden een eigen groep en dat werkte als een rode lap op een aantal andere medewer kers. Tijdens een vergadering hebben ze gevraagd waar de geldstroom heenging en of er niet wat cd's konden worden aangeschaft. Maar er is geen geldstroom, we hebben schul den gemaakt om de omroep op te zetten." De programmering van Radio leiderdorp is na het vertrek van de twaalf aangepast. „We had den geluk dat we iemand kon den vinden die dagelijks een uur radio wilde maken. Twaalf mensen eruit lijkt een hele aderlating, maar zij maakten maar vijf uur radio per week." sen kracht bij te zetten reden ze met een oude brandweerwagen de tuin in en begonnen met de slang te spuiten. Ze zouden daarbij .gezegd hebben dat de brandweerwegen gevuld was met benzine. Als de zakenman zijn schulden niet betaalde, zou zijn kapitale villa in brand gaan. De rechtbank zei begrip te hebben voor de irritatie die bij de Schiedammers was ontstaan over de openstaande rekening, maar noemde het voor eigen rechter spelen ontoelaatbaar. Niet het jongerencentrum maar de ge meente Oegstgeest is verantwoordelijk voor de geluidsoverlast van de feesten in het multicultureel centrum aan het Boerhaaveplein. De Stichting Jeugd- en Jongerenwerk Oegstgeest (SJJO) vindt dat die geluidsoverlast in de toekomst kan worden voorkomen als de de ge meente haar taak als 'goed huisbaas serieus neemt'. „Ze moet over de brug komen met intelligente geluidsisole- rende en ventilerende verbeteringen aan het multicultureel centrum." Het SJJO reageert met deze uitspraak op de commotie rond de 'houseparty' die het jongerencentrum zondagoch tend vroeg hield. Het feest bezorgde de buurtbewoners veel overlast omdat de jongeren de deuren van het pand had den opengezet. Hierdoor was de mu ziek in de wijde omtrek te horen. „We hadden die deuren opengezet om overmatige verhitting of zuurstoftekort in de kelder te voorkomen", luidt de verklaring van de SJJO. Verantwoordelijk wethouder A. Kohl- beck wil niet reageren op de uitspraken van de SJJO omdat hij de verhoudin gen niet opnieuw wil verstoren. Vorig jaar had de wethouder flinke bonje met de stichting over onder meer de subsidie. Die ruzie is begin dit jaar weer bijgelegd. Kohlbeck: „We spreken nu regelma tig met elkaar. Maar we hebben de af spraak gemaakt dat we niet achter el- kaars mg dingen over elkaar zeggen. Dus die afspraak wil ik niet schenden, want je moet zorgvuldig met elkaar omgaan. Bovendien weet ik niet of het bestuur van de SJJO wel achter die uit spraken over onze verantwoorlijkheid staat." De wethouder wil wel een enkel woord kwijt over de geluidsoverlast: „Het had niet alleen te maken met on- voldoene geluidswercnde voorzienin gen in het pand. Het was méér dan dat." Morgenavond zal Kohlbeck uitge breid op de zaak ingaan tijdens de ge meenteraadsvergadering. Edukatieve Tuin in Voorschoten in de lift VOORSCHOTEN WILFRED SIMONS Twee eenden zwemmen in het kleine vijvertje van de Edukatie ve Tuin in Voorschoten. Later op de avond lopen ze zó brutaal over de weggetjes en tussen de planten door, dat het wel lijkt alsof ze de zaak bezitten. De eenden mogen zich dan amuse ren, de beheerders van de tuin zijn minder blij met hun aan wezigheid. „Met hun uitwerpse len maken ze het water en de bodem voedselrijk en dat is slecht voor de flora. Want als stelregel geldt: hoe voedselrijker de bodem, hoe armer de varia tie aan planten." Aan het woord is Peter Paul van Eikhuizen, die in werktijd ontwerper van het gemeentelijk groen in Voor schoten is. Sinds kort onder houdt hij de tuin samen met een groepje enthousiaste vrij willigers. De tuin ligt naast het Burge meester Berkhoutpark in Voor schoten en is te bereiken via de gemeentekwekerij aan de Prins Bemhardlaan. Officieel is hij in beheer van de afdeling Groen van de sector Openbare Wer ken, maar sinds de oprichting in 1977 wordt het onderhoud uit gevoerd door vrijwilligers. Iede re woensdagavond tussen 19.00 en 20.30 uur zijn zij in de tuin te vinden om te planten, te schof felen, te wieden en te snoeien. Eén van hen is de 74-jarige Voorschotenaar G. Buijs. Hij was in 1977 als directeur van de Voorschotense beplantings- dienst bij de oprichting betrok ken, Sinds zijn pensionering maakt hij ieder jaar de beplan tingsplannen en zorgt hij voor de toevoer van nieuwe planten. „Ik kweek ze thuis in mijn eigen tuin en in een kasje, waar ik zaailingen laat ontkiemen," zegt hij. Maar gezien zijn leef tijd leek het hem een goed idee zijn werk over te dragen aan ie mand van de jongere generatie. Van Eikhuizen volgt hem op. Het doel van de tuin is om aan leerlingen in het basison derwijs en aan het overige pu bliek te laten zien hoe planten leven en groeien en om allerlei milieuproblemen op een aan schouwelijke manier aan de or de te stellen. Tot nu toe is dit doel echter nog niet bereikt. Volgens vrijwilligster C. Douma, die al tien jaar in de tuin werkt, komt dit doordat de gemeente zich te weinig aan het project gelegen heeft laten liggen. Zij signaleert echter een kentering: „Er staat nu jaarlijks een bedrag voor onze tuin op de begroting. Dat is belangrijk, want de ont wikkeling van zo'n tuin is een proces van jaren." Ook Van Eikhuizen heeft goe de verwachtingen voor de toe komst: „Leiden en de randge meenten werken samen aan een onderwijsproject op het ge bied van natuur- en milieu educatie. Er komt dit jaar een regio-coördinator voor het vak en we hopen dat het eerste on derwijs volgend jaar kan wor den gegeven." Hij ziet daar naar uit: „Dan komt de tuin meer in de belangstelling." Ook hoopt hij dat kinderen die meer van natuur en milieu afweten geen planten en bomen meer zullen vernielen. In de tuin zijn planten uit ge matigd Europa te zien. Het gaat daarbij niet alleen om algemeen voorkomende bomen, struiken, bloemen en kruiden, maar ook om heel zeldzame soorten. De nadruk ligt op de Nederlandse flora, maar toch is de tuin geen echte 'heemtuin'. Hans van 't Wout, één van de vrijwilligers, zegt hierover: „Daarvoor is hij te klein. Om een goede variatie aan Nederlandse landschappen te krijgen, heb je toch een flink stuk grond nodig. Op 1500 vier kante meter kun je niet zoveel doen." Toch hebben de vrijwilligers de tuin heel gevarieerd opgezet. Er is een bosje (met een es, een els, een hazelaar en een roos) en er is een duingebiedje (met helmgras, een duindoorn, een duinsalomonszegel en geel wal- stro). Ook is er een stukje veen met een vijvertje, waar oever planten als krabbescheer welig tieren en er is een nat weidege- biedje met allerlei grassoorten, bloemen en met gagel, een zeldzame moerasplant. Eén plant is echter óveral in de tuin te vinden: de gevreesde en gehate akkerpaardestaart. Van 't Wout zegt: „Het is een echte oerplant. Je vindt hem zelfs in fossielen! Vorig jaar heb ben we hem overal weggeschof- feld, maar het heeft niets gehol pen. Hij is gewoon teruggeko men. Je kunt dus wel zeggen dat het 1-0 voor de paardestaart staat." De vrijwilligers hebben een zekere bewondering voor deze zuurminnende plant, die met zijn lange wortels voedsel haalt uit een veenpakket in de ondergrond. Peter Paul van Eikhuizen: „Als stelregel geldt hoe voedselrijker de bodem, hoe armer de variatie aan planten."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 21