'Roem is een belachelijke leugen'
Oogartsen op pad in Nepal
om staarpatiënten te helpen
'In kort geding' voorziet
in behoefte aan reality-tv
Rtv show
Tournee Michael Jackson
met acties opgeluisterd
'WOENSDAG 3 JUN11992
14
Kim Wilde al tien jaar over hoge toppen en door diepe dalen
ZOGEZEGD
AMSTERDAM TON DE JONG
Buiten regent het,
maar wat deert dat
wanneer je met Kim
Wilde binnen zit? Snipverkou
den is ze, en praat over brood
bakken en schapen houden.
Want ze is er vol van: leven op
het platteland. Vlak voor de op
namen van haar nieuwe album,
'Love is', verruilde ze de grote
stad (Londen) voor een opge
knapte schuur in het rustieke
Hartfordshire. L)aar heeft ze de
rust in haar bestaan terugge
vonden. „Het is een goed en
simpel leven. Ik geniet van veel
dingen die ik in Londen niet
kon doen. Ik heb er echt een
thuis, iets moois gevonden. En
ik ben er erg gelukkig. Einde
lijk."
De voormalige schuur staat in
de buurt van de studio, die de
familie Wilde zo'n acht jaar ge
leden in Knebworth liet bouwen
en waar nu ook 'Love is' werd
opgenomen. Een landelijke om
geving, niet echt een ambiance
om je druk te maken over je
loopbaan als artiest. En zeker
niet, wanneer je carrière je al
tien jaar lang over hoge pieken
en door diepe dalen heeft ge
voerd.
Openhartig vertelt Kim. „Het
idee om me weer in de muziek
te storten was een beetje be
angstigend, moet ik toegeven.
Ik vroeg me af of er nog steeds
plaats voor me zou zijn. De
concurrentie is veel groter dan
een paar jaar geleden. Het ziet
er nu goed uit. de respons op de
single is heel behoorlijk, maar ik
heb de laatste tijd veel vraagte
kens gekend."
Lange rok, laarzen, het haar
opgestoken. Zelfs zoals ze daar
zit, in alle eenvoud, is ze niets
minder dan een monument uit
het begin van de jaren tachtig,
toen ze met een cross-over van
pop en new wave een reeks van
wereldhits scoorde: 'Kids in
America'. 'Chequered love',
'Cambodia', 'View from a brid
ge'. Dat stormachtige succes uit
die jaren zou
„M'n album 'Close'
was nog vrij succesvol, met drie
hits in de Engelse top 10, maar
ik ben zelf intussen gewend ge
raakt aan de pieken en dalen in
mijn loopbaan. En het publiek
ook, denk ik. Ik neem het tegen
woordig maar zoals het komt, ik
analyseer het verleden niet
meer. Bovendien probeer ik op
andere manieren in mijn leven
succesvol te zijn. Ik schrijf mijn
eigen werk, soms samen met
mensen van wie ik vroeger al
leen maar droomde: Rick No-
wels (de man achter Berlinda
Carlisle, red.), Tony Swain (ge
reputeerd Brits producer, red.).
Wanneer ik- daar succes mee
heb, is me dat eerlijk gezegd
meer waard dan een hit uit
1981."
Familieband
Naast Nowels en Swain werkte
Kim vöor 'Love is' opnieuw sa
men met haar vader Marty, zelf
een muziekster in het Engeland
van de vroege jaren zestig, en
broer Ricky. Hun hechte fami
lieband is nog steeds vrij uniek
in de hedendaagse popwereld.
„Ik voel dat we een team zijn,
wc werken goed samen. Als ik
ergens aan begin, zal ik er
meteen m'n familie bij betrek
ken. Ik hoop dat dat zo blijft."
Haar ouders wisten haar in
1988 ook over te halen om als
supporting act op wereldtoer-
nee te gaan met Michael Jack
son. Persoonlijk had ze daar de
nodige bedenkingen tegen. „Ie
dereen zou diezelfde twijfel
hebben gehad: openen voor een
wereldklasse-artiest. Ik had net
'Close' uitgebracht, het album
had een langzame start, en de
single 'Hey mr. Heartache' deed
niet echt veel."
„Dus toen de vraag kwam of
we het voorprogramma wilden
doen, was mijn eerste reactie:
vergeet het maar. Maar mijn va
der en moeder, en de platen
maatschappij, hebben me uit
eindelijk overgehaald. Ik had
wel bühne-ervaring, maar het
idee om met één toernee voor
ongeveer twee miljoen mensen
op te treden had gewoon iets af
schrikwekkends. Achteraf ben ik
Michael Jackson archieffoto
ZAANDAM GPD
Pepsi-Cola, de sponsor van de
Dangerous-wereldtournee
van Michael Jackson die op
27 juni in Duitsland begint,
gaat de komst van de megas
ter met acties opluisteren. Er
worden onder meer toe
gangsbewijzen voor de con
certen op dinsdag 30 juni en
woensdag 1 juli in De Kuip
weggegeven en cassette-sing
les verspreid.
Het nummer op de casset
te-single. Someone put your
hand out, is speciaal door
Jackson voor de actie ge
schreven en is gisteravond in
het Radio-3-programma De
Avondspits in première ge
gaan. De singles zijn vanaf 8
juni exclusief bij de filialen
van Albert Hcijn verkrijgbaar.
Pensi kondigde bovendien
aan dat het bedrijf een bedrag
aan het Sofia Kinderzieken
huis in Rotterdam zal schen
ken. Dit in het kader van de
door Michael Jackson opge
richte Heal the World Foun
dation, een stichting die vóór
Kerstmis 1993 100 miljoen
dollar wil inzamelen voor
hulp aan kinderen in de hele
wereld.
Verder kondigde de fris
drankfabrikant een wikkel-
wedstrijd aan waarmee dui
zend toegangskaarten voor de
twee Nederlandse concerten
te winnen zijn.
De TROS zal op donderdag
25 juni op Radio 3 een Dan
gerous Day organiseren. Ge
durende de programma's
worden via een speciaal 06-
nummer, dat 's morgens om
kwart over zes bekend wordt
gemaakt 100 toegangskaarten
weggegeven. Bovendien
wordt 's avonds de winnaar
bekendgemaakt van de wed
strijd die het blad Tros Kom
pas organiseert. De hoofdprijs
is een vliegreis naar het ope
ningsconcert van Jackson in
Duitsland. De hele dag staat
verder in het teken van Mi
chael Jackson, zijn muziek en
nieuws over zijn wereldtour-
„Ik heb het leren kennen als
iets waarvan je lol kunt hebben,
maar waar je niet in moet gelo
ven, zoals vooral veel popster
ren in Amerika doen. Ik sta daar
wel eens versteld van. Ik maak
me er niet druk om, maar ik wil
de er toch een liedje over schrij
ven. Roem, de belachelijke leu
gen. Zo voel ik dat. Ik ontmoet
namelijk ook veel interessante
mensen die in het geheel niet
beroemd zijn. Lovely people."
Bescheidenheid
Die bescheidenheid maakt dat
ze misschien ooit de spotlights
zal laten voor wat ze zijn. Een
leven zonder muziek kan ze
zich nog niet voorstellen, een
leven zonder mechanismen als
Countdown en Top of the Pops
wèl. „Eens zal ik stoppen. En
dan loop ik weg met mooie her
inneringen en een beetje trieste,
maar vast op weg naar iets
Kim Wilde: „Het idee om me
beetje beangstigend. Ik vroeg
zijn."
blij dat ik het gedaan heb, ik
heb er veel van geleerd."
De mensenschuwe Jackson
zelf heeft ze tijdens de tour wel
geteld één keer ontmoet, voor
een publiciteitsfoto. „Een hand
je gegeven, hallo gezegd en een
foto gemaakt. Dat was het."
Kim, de nuchterheid zelve,
kon met Jackson's curieuze al
lures niet zitten: couldn't re-
late to him at all. Dus het zat
me niet dwars dat we geen
maatjes waren. Ik heb nooit op
beroemde vrienden gekickt. De
vrienden en vriendinnen die ik
heb, dateren ook hoofdzakelijk
nog uit m'n schooltijd. Roem
er in de muziek te storten v
e af of er nog steeds plaats v
foto cpd
maakt totaal geen indruk op
me. Ik heb daar een nummer
over geschreven voor het nieu
we album, getiteld 'Who do you
think you are'."
„Sinds het begin van mijn
loopbaan heb ik nooit over
roem nagedacht. Mijn eigen va
der, die in zijn tijd een grote ster
was, hield er altijd al een 'nor
maal' leven op na. De meeste
van zijn vrienden zaten even
min in de muziekbusiness en
zijn kinderen gingen naar een
gewone school. Roem was voor
mij dus de gewoonste zaak van
de wereld, ook toen ik er later
zelf mee te maken kreeg."
Een gezinsleven, wellicht? „In
de toekomst, wie weet. Dat ik
niet getrouwd ben wil ik niet
aan m'n loopbaan wijtep, dat is
nu eenmaal zo gelopen. Ik heb
nooit zo die behoefte gevoeld
om getrouwd te zijn en toch
ben ik gelukkig met m'n leven.
Ik ben altijd al een beetje een
eenling geweest, zelfs op school.
Al mijn vriendinnen hadden
een vriendje, maar die behoefte
had ik niet. Ik heb nooit een
man nodig gehad om me een
identiteit of zekerheid te geven.
Die waarden heb ik altijd in me
zelf willen zoeken."
Het Engelse platteland maz
zelt met haar. En de schapen,
die ze binnenkort om het huis
wil hebben, niet minder. Ze
heeft een hypotheek en wat
meer afstand genomen. „Ik voel
me een beetje toeschouwer."
Ze ademt zelfvertrouwen.
Vanavond vliegt ze terug, naar
huis. Ze voelt zich, duidelijk, op
haar gemak. „Erg, ja. Vroeger
had ik niets anders. Nu wel.
Daardoor waardeer ik de dingen
meer: die loopbaan is niet lan
ger het enige in mijn leven. En
dat maakt een verschil, een
groot verschil."
AERDÉNHOUT PIET A
In TROS-Aktua is vanavond een
documentaire te zien over het
werk van de stichting Oogkamp
Himalaya uit Aerdenhout. De
TROS reisde in april mee met
een oogarts-echtpaar uit Den
Helder naar enkele dorpen in
Nepal. De Nederlandse artsen
voerden daar operaties uit bij
staarpatiënten.
Het hoge bergland van Nepal
maakt de afgelegen dorpen heel
moeilijk bereikbaar. Veel bewo
ners van de Himalaya gaan vrij
wel nooit naar een arts. Om de
ze reden wordt staar in de regel
niet behandeld. De patiënten
blijven blind, tenzij oogartsen
met een kleine ingreep de troe
bele lens verwijderen en een
staarbril geven. Daarna zouden
deze Nepalezen zichzelf weer
goed kunnen redden. Voor veel
staarblinden is het ziekenhuis
echter te ver weg, de reis en de
ingreep te duur.
Vandaar dat buitenlandse in
stellingen als de Nederlandse
oogkampstichting te hulp schie
ten. Zij sturen jaarlijks vele tien
tallen oogartsteams op expedi
tie de bergen van Nepal in om
daar onder uiterst primitieve
omstandigheden gratis oog
heelkundige zorg te bieden. In
de dorpjes verblijven de geope
reerde patiënten enkele dagen
in ontruimde schoollokalen of
hutten, de operatiekamer is
vaak niet meer dan een aange
veegd bezemhok of een zelf
meegebrachte tent. Ondanks
deze slechte hygiënische om
standigheden ontstaan maar
heel weinig ooginfecties na de
ingreep.
Anneke en Nok van Waveren,
een verpleegkundige en een
oogarts uit Den Helder, trokken
dit voorjaar meer dan zes we
ken door het berggebied achter
de ruim 8.000 meter hoge pie
ken van de Anapurna in de Hi
malaya om de patiënten in hun
dorpen op te zoeken. Het art
senechtpaar en hun assistenten,
koks. dragers en gidsen moes
ten soms dagen achtereen over
smalle, steile bergpaden lopen
om hun reisdoel te. bereiken.
Daar wachtten groepen patiën
ten, die over de radio gewaar
schuwd waren op hun komst.
Sommige Nepalezen kwamen
De staarpatiënten in de oogkampen moeten, net als de artsen van de
oogkamp-expedities, soms dagen over de bergpaden in de Himalaya lo
pen voor zij onderzocht en geopereerd worden. foto pieter goedhart
tevergeefs, voor veel anderen
kon een nieuw leven beginnen.
Al sinds 1984 zorgt de Aer-
denhoutse stichting Oogkamp
Himalaya dat er voldoende geld
is om Nederlandse oogartsen
tussen december en april naar
Nepal te laten reizen voor hun
vrijwilligerswerk in de Nepalese
bergen. De artsen en verpleeg
kundigen gebruiken daar hun
vakantiedagen voor. Tijdens
sommige (gratis) oogkampen
worden vijftig of meer staarpa
tiënten op één dag door de oog
artsen geopereerd. Talloze an
dere Nepalezen met oogkwalen
worden onderzocht en tegen
een geringe vergoeding van
medicijnen of brillen voorzien.
De Aerdenhoutse stichting
legt inmiddels in de Nepalese
stad Pokhara de laatste hand
aan een oogkliniek met 48 bed
den. In maart volgend jaar
opent dit ziekenhuis officieel de
deuren. Het geld voor de bouw,
zo'n drie miljoen gulden, werd
bijeengebracht door middel van
inzamelingsacties in Nederland.
Zo droegen lezers van deze
krant vier jaar geleden ruim
215.000 gulden bij in de kosten.
De bijdragen van de groeiende
groep vaste donateurs van de
stichting, vele duizenden alleen
al in Kennemerland. komen
vooral ten goede aan de jaarlijk
se oogkampen. Het ziekenhuis
in Pokhara zal op termijn ge
heel aan de Nepalezen worden
overgedragen.
„Als je nou vraagt: wat is de zin
der dingen, dan denk ik altijd aan
'De Verheffing'. Ik droom daar ook
over, in hele duidelijke dromen. Ik
zie mezelf dan op een weg rennen,
ik maak een sprong en in de
sprong word ik opgetild door een
grote witte vogel." (Lenny Kuhr in
Algemeen Dagblad)
„Ik heb besloten in mijn werk me
zelf te zijn. Het nieuwe eraan is de
synthese, het besef, de bewust
wording dat ik geen zin meer heb
in los zand. Ik weet wat ik doe, ik
weet ook heel goed wat het reper
toire moet zijn. 'Visite' past er niet
meer in, 'De troubadour' weer
wèl." (Lenny Kuhr in Algemeen
Dagblad)
„Ik geloof dat de meeste vrouwen
gebruikt zijn door mannen. Hoe
ouder ik word des te meer reali
seer ik me dat vrouwen worden
gebruikt en misbruikt door mannen
en dat dit nog altijd een mannen
wereld is." (Joan Collins in De Te
legraaf)
„Jane Fonda heeft gezegd dat ze
op haar vierenvijftigste nog een
baby wil hebben en dat leidt tot
een schandaal in de pers. Maar nu
Warren Beatty op zijn vierenvijftis-
te vader is geworden, is iedereen
blij en vol bewondering en zegt
men: 'Is het niet fantastisch voor
hem'. Ja, het is nog altijd een man
nenwereld." (Joan Collins in De
Telegraaf)
„Mensen die denken dat ik weer
de nummer één van de wereld wil
worden, begrijpen niet waar ik
mee bezig ben. Ik heb het plezier
in tennis hervonden en zie het als
een uitdaging om te ontdekken wat
ik als bijna 36-jarige in het heden
daagse tennis kan bereiken."
(Björn Borg in De Telegraaf)
„Ik heb geen moeite met haar. Als
je haar de credits geeft die zij ver
dient en haar respecteert, ontdek
je dat zij een ontwapenende vrouw
is." (Jeroen Krabbé over Joan Col
lins in De Telegraaf)
„Ik krijg steeds meer het gevoel
dat ik aan het leuren ben met de
dramatische dood van mijn vrouw.
Van iedereen moet ik horen dat ik
munt sla uit haar zelfmoord. We
zijn de publieke doodgravers van
mijn vrouw geworden." (Schrijver
Ward Ruyslinck en vriendin in De
Telegraaf)
„Eén ding is in ieder geval zeker.
Voor het werk hoef ik niet in Ne
derland te blijven. In Indonesië
heb ik namelijk veel meer werk. Ik
kan daar, als het moet, echt iedere
dag optreden." (Anneke Grönloh in
Story)
„Ik heb enorm veel plezier in tui
nieren gekregen en wil alles zelf
doen. Ik ben nu bezig mijn vijver af
te maken. Dat is een behoorlijke
klus. Eigenlijk is tuinieren dank
baar werk. Vroeger had ik die inte
resse niet." (André Hazes in Story)
„Mensen daar hebben niets. Maar
ze zijn op een of andere manier te
vreden. Dat was een harde leer
school voor me. Want zijn wij met
ons materialisme, nou gelukkiger
dan die mensen die dus gewoon
niets heben? Ik weet het niet."
(Frank Masmeijer - op bezoek in
Angola - in Story)
„In een badscène moest ik in m'n
nakie uit de kuip stappen. Dick
wilde mijn hele blote zijkant laten
zien als ik uit bad stapte, ik wilde
mijn schaamhaar niet in beeld. Zei
ik bij de opnames: 'Zo jongens, ik
heb mijn schaamhaar helemaal
weggehaald, dat is nu kaal, dus
géén discussies meer', ledereen
had iets van: 'Oh Tajtanaaaa'. Was
ik de bink, hèhè." (Actrice/zange
res Tatjana Simic in Revu)
„Wat gebeurt er met Joegoslavië?
Vluchtelingen vertellen wat ze ge
zien hebben, dat is zo schokkend.
Jonge meisjes worden verkracht of
vastgenageld aan een houten kruis
en dan kerven ze met een mes een
kruis in hun lichaam. Een babytje
van zeven maanden was met een
bajonet tegen een deur geprikt.
Mijn volk, mijn mensen. Ik moest
zo huilen" (Tatjana Simic in Revu)
HILVERSUM DANIEL DE V
1-^ litsende beelden en
I geluiden. Al even flit-
Jl. send, knallen na elkaar
drie woorden op het scherm: In
kort geding. Vanavond de eerste
aflevering van deze zes-delige
Alles wat u gaat zien, is waar
gebeurd. Niets is in scène ge
zet." Presentator Jaap Jong
bloed geeft met deze belofte
ook meteen een aardige defini
tie van de term reality-tv, waar
van 'In kort geding' het meest
recente voorbeeld is op de Ne
derlandse televisie. Een be
proefd concept. In Amerika en
Frankrijk bleken 'echte emoties'
garant te staan voor hoge kijk
cijfers.
De formule van 'In kort ge
ding' is simpel en doeltreffend:
twee partijen met tegengestelde
belangen worden aan het
woord gelaten, waama in de
rechtszaal wordt gekeken hoe
de advocaten het steekspel uit
vechten. Vervolgens rolt de uit
spraak van de rechter over het
scherm, zaak gesloten, door
naar nummer twee.
Per aflevering worden steeds
twee zaken behandeld. Het pro-
duktie-team van 'In kort geding'
heeft 700 dagvaardingen door
gelezen, waarvan er 300 nader
zijn onderzocht. De zeshonderd
bijbehorende partijen zijn be
naderd met de vraag of ze wil
den meewerken. Zodra een par
tij weigerde of een zaak tot een
schikking kwam, verviel de mo
gelijkheid die zaak te volgen.
Uiteindelijk bleven er slechts
twaalf partijen over, goed voor
zes uitzendingen. De zaken zijn
volgens producer en eindredac
teur Paul Römer zo gekozen dat
zij een representatief beeld ge-
vrn van hel kon gedine. „en
aardig zijn om naar te kijken.
Het is tenslotte televisie."
Vanavond staat het verschil van
mening centraal tussen de
Bond van Kermisexploitanten
en het kermisduo The Golden
Showers. Hun pomo-humor in
het Veronica-programma Petit
Populair bracht de bond ertoe
een zaak aan te spannen om 'de
eer en goede naam van de ker-
misbranche' te verdedigen. Dat
de actualiteit ver te zoeken is
door deze zaak maanden na da
to te belichten, vindt Römer
geen punt: dit kort geding staat
volgens hem model voor soort
gelijke zaken die vaker voorko-
In aflevering drie (woensdag
17 juni) staat 'de zaak Dinger'
centraal. T. Dinger is journalist
en spande in oktober een kort
geding aan tegen het Goois
Weekblad, een dochteronderne
ming van het dagblad De Gooi
en Eemlander b.v., die de kabel
kranten in het Gooi en Eemland
verzorgt. Dinger was door het
weekblad op staande voet ont
slagen. Het kort geding liep an-
ders dan verwacht: tijdens de
schorsing van de zitting kwa
men de raadslieden van beide
partijen tot een vergelijk. Recht
bankpresident Van Dijk: „Van
een overeenstemming als deze
wordt een mens beter dan van
een rechterlijke uitspraak."
Römer: „Na zes afleveringen
moet de kijker een goede indruk
hebben gekregen hoe het kort
geding in elkaar steekt. Het is
niet onze opzet een kijkje achter
de schermen te geven. Wij wil
len gewoon op een objectieve
manier laten zien wat er in de
rechtbank gebeurt. Vandaar ook
dat wij stoppen met filmen als
de zaal leegloopt en de partijen
moeten wachten op het oordeel
van de rechter. Een blik achter
de schermen, waarbij ook dui
delijk wordt hoe de rechter tot
zijn oordeel is gekomen, is meer
iets voor een ander programma.
Misschien is het een goed idee
vooreen vervolg-serie."
STRIPS
BOLLEBOOM
BOES
