'Show hoort erbij,
anders is het doods'
'Ik dacht: dat wil ik proberen'
Rtv show
m
rn
im
m
PI
pn
im
HM
p i
Gehandicapt, maar optimistisch
/'A
DINSDAG 2 JUNI 1992
10
Carlo Bosz.hard, de jonge showmaster van RTL 4
HILVERSUM ANNEMIEK HUVERMAN
Elke keer weer klinkt
zijn stem ademloos
van spanning: „Stop
de kJok geld of een letter?!"
In vijfendertig afleveringen
van Hitbingo zal Carlo Bos-
zhard dat zinnetje gemiddeld
zo'n vijftien keer per finale heb
ben uitgesproken. Van slijtage
of sleur is vooralsnog geen spra
ke. De jongste showmaster (22)
bij RTL 4 gooit er in de spel
show van de Nationale Postco
de Loterij elke week weer zijn
volle gewicht tegenaan. Toch
kunnen zijn elastieken grimas,
vermetele grappen en ledema
ten die alle kanten uitschieten,
niet iedereen bekoren.
Ook aan een tafeltje in de
kantine van RTL 4 spatten de
vonken van Carlo Boszhard af.
De presentator voert het ge
sprek met handen en voeten,
praat overwegend in uitroepte
kens en schakelt over op de
hoogste versnelling als de kwes
tie Willem Ruis aan de orde
komt.
Boszhard is in de pers meer
dere keren beticht van imititatie
van de legendarische, op 41-ja
rige leeftijd gestorven show
master van o.a. de Lotto Show.
Boszhard: „Als ik roep 'en hier is
je prrrijsssü!' en mensen zeggen
tegen me dat ik Willem Ruis na
doe, dan is dat mijn ondergang.
Ik word er ontzettend onzeker
van. Tot nog toe heeft die kritiek
alleen maar negatief gewerkt."
Hij zegt het nadrukkelijk en
bezwerend. „Het is ook niet
waar. Ik heb nooit, nooit ge
dacht: nu ga ik Willem Ruis na
doen. Kijkers zouden dat trou
wens ook niet pikken. Ik weet
wel dat ik in bepaalde opzich
ten op hem lijk, maar ik heb
hem indertijd niet zo bewust
meegemaakt. Ik was veel meer
een fan van Mies Bouwman en
van Telebingo. Het ligt eerder
voor de hand dat Peter jan Rens
met hem vergeleken wordt,
want Vijf tegen vijf werd vroeger
door Ruis gepresenteerd."
Grote afgang
Boszhard begon als reporter bij
de AVRO. De redactie van Pau
ze TV, een jongerenprogramma
met een combinatie van jour
nalistiek en humor, zag al snel
in dat Boszhard het beste kon
worden ingezet voor onderwer
pen die wat opgepoetst moes
ten worden met grappen en
gimmicks. Een item over water
skiën werd door hem verrijkt
met het naspelen van scènes uit
de film 'Jaws', waarhij de pre
sentator zich te water begaf om
de aldaar vertoevende orca ge
zelschap te houden.
Toen Boszhard door RTL 4
werd gevraagd voor een nieuw
project met de titel 'De gek van
de week-show', zei hij onmid
dellijk ja. Hij blikt zonder wrok
terug op de flop die na zeven
uitzendingen werd stopgezet.
„Dat was een grote afgang. De
eerste uitzending had nooit uit
gezonden mogen worden. We
hadden er langer aan moeten
werken en over moeten naden
ken. We waren stuk voor stuk te
onervaren en op dat lijstje
plaats ik mezelf bovenaan."
„Feitelijk had ik het program
ma niet moeten presenteren. Ik
ben te schreeuwerig geweest.
Maar ik heb er geen moment
spijt van gehad. Ik heb ervan
geleerd dat ik me niet gek moet
laten maken door allerlei kritiek
en dat ik vooral mezelf moet
zijn."
„Toch gutst aan het begin van
elke aflevering van Hitbingo het
zweet nog altijd van me af.
Vooral in het begin van het sei
zoen voelde ik bij alles wat ik
deed, ogen in mijn rug prikken,
spiedend of ik misschien niet
toevallig iemand probeerde te
imiteren. Gelukkig krijg ik daar
langzamerhand wat minder last
vari."
Op de basisschool wist Carlo
Boszhard al precies dat hij later
showmaster wilde worden. Het
zesdeklassertje presenteerde op
de Oranje Nassauschool in Am
sterdam-Noord zijn eigen afle
veringen van Telebingo. Zozeer
was hij met show en toneel be
zig dat hij dezelfde klas nog een
Carlo Boszhard: „Ik heb nooit, nooit gedacht: nu ga ik Willem Ruis nadoen. Kijkers zouden dat trouwens ook niet pikken."
keer mocht overdoen. Na de
mavo en het kmbo (kort mid
delbaar onderwijs) ging hij in de
verpleging.
Op feestavonden van de per
soneelsvereniging van het Onze
Lieve Vrouwe Gasthuis vertolkte
hij in theater De Meervaart sa
men met zijn broer rollen in
blijspelen van de ook in Neder
land populaire Engelse toneel
schrijver Alan Ayckboum. Naast
Hitbingo blijft hij zijn liefde
voor toneel trouw. Kortgeleden
nog voerden eenendertig kinde
ren uit de vierde klas van zijn
oude basisschool de slotvoor-
stelling uit van Oliver!. Boszhard
bewerkte deze musical speciaal
voor kinderen en deed de regie.
Amusement
hij zich op
showmaster. Hij
foto dijkstra
kijkt naar elke show van colle
ga's en voorbeelden Ron Brand-
steder en Henny Huisman. Bos
zhard wil graag kwijt dat het
meeste werk voor Hitbingo ach
ter de schermen plaatsvindt.
„Mensen zien maar tien pro
cent van wat ik die dag doe. Ik
ben altijd aanwezig bij het scr
eenen en selecteren van kandi
daten. We hebben een speciale
medewerkster die ze begeleidt,
maar ik ga altijd uitgebreid van
tevoren praten met de kandida
ten. Ik haal water en koffie voor
ze, want ik wil dat ze zich goed
voelen en op hun gemak zijn.
Zij zijn de belangrijkste mensen
in de show. Als zij tijdens de op
namen niets tegen mij zeggen,
moet ik trekken en trekken en
dat is een afgang."
En het moet vooral leuk zijn.
Hans Kazan en Hans van der
Togt staan voor dezelfde opga
ve, stelt Boszhard. „Het is amu
sement. De kandidaat vertelt
iets over zichzelf. Thuis hebben
de kijkers al uitgemaakt of ze
hem of haar leuk vinden of niet.
Vervolgens maak ik een grap en
ga door naar de volgende deel
nemer en dan moet er ook weer
een leuke uitspraak komen. Dat
is show, dat hoort erbij, want
anders is het doods. Het moet
power hebben."
Kandidaten kunnen altijd met
suggesties komen voor een leu
ke actie tussen de ronden door,
vertelt Boszhard. In een van de
afleveringen gingen drie deelne
mers na het optreden van Imca
Marina de derde ronde in met
het zingen van een oude hit van
de zangeres. De drie stonden
tijdens haar optreden mee te
swingen achter de draaischijf en
een van de vrouwen stelde voor
om Marina's bekende liedje "Vi
va Espana' samen te zingen,
vertelt Boszhard.
„Natuurlijk, zeggen wij dan,
graag, het is tenslotte jullie
show. Toevallig zat de sfeer er
bij die drie heel goed in. Laatst
nog hebben ze een reünie ge
houden, allemaal naar aanlei
ding van die ene Hitbingo
Show. Na afloop van de opna
men zeiden ze dat ze zo'n leuke
dag hebben gehad. Dan is de
show ook voor ons geslaagd.
Gerrit Den Braher, radioman en schrijver van talloze succesliedjes
Programmaserie van Joost Hartog met een bijzondere kijk
HILVERSUM »GPD
Jo zou kunnen zeggen dat
hij nu vijfenveertig jaar
radio-actief is. In 1947
vond hij samen met twee vrien
den in Rotterdam hel fenomeen
ziekenomroep uit. De 'RANO'
bestaat nog steeds. Onlangs
presenteerde hij er als onder
deel van de feestelijkheden nog
eens een programma. Maar hij
heeft nóg een jubileum te vie
ren. Dit jaar is hij vijfentwintig
jaar in dienst van de AVRO. Ge
noeg aanleiding voor een ge
sprek met Gerrit den Braher.
Den Braber draait nergens
zijn hand voor om. Hij presen
teert een talkshow in Diligentia
in Den Haag, of kookt als gast-
kok in een restaurant voor zes
tig mensen. Hij begeleidt een
Gouden Roos- winnaar in Mon-
treux en verschijnt op de titelrol
van een veelbekeken program
ma. Hij maakt radioprogram
ma's als 'De burgemeester is ja
rig' en 'Album'.
En hij is de man van liedjes
als 'Roosje m'n roosje', 'Ritme
van de regen' en 'Het oude
huis'...
Het begon allemaal in 1947,
toen Den Braber een ziekenom
roep in Rotterdam oprichtte.
Waarom meldde hij zich niet
rechtstreeks in Hilversum?
„Daar had ik geen kans. Vroeger
moest je voor radio een stem
hebben zoals Gcr Lugtenburg of
Joop Koopman. In 1954 werden
we bij de ziekenomroep bena
derd door Herman Broekhui
zen. Hij begon met Minjon, de
Miniatuur Jongerenomroep Ne
derland en vroeg of wij een pro
gramma voor Sinterklaas kon
den maken. Dat hebben we ge
daan. Vervolgens wilde Broek
huizen weten wie de teksten
had geschreven en het geheel
had geregisseerd. Dat was ik
dus."
„We hebben méér program
ma's voor hem gemaakt. En
toen vroeg Herman me, eind
'54, of ik zijn assistent wilde
worden. Ik had helemaal niet
naar een salaris gevraagd. Bij
het laatste gesprek met de per
soneelschef bleek dat ik 330 gul
den per maand kon verdienen.
Dat was de helft van wat ik bij
Phoenix kreeg! Mijn vader ver
klaarde me voor gek."
„Bij de omroep heb ik het vak
pas goed geleerd. Er moesten
hoorspelen komen, dus ik
meldde me bij Kommer Kleyn.
Voor de muziek ging ik kijken
bij Jos Cleber. En verder heb ik
ondervonden dat je nergens zo
veel van leert als van het regis
seren van amateurs. Je moest
alles voordoen. Ook aan een
Gerrit den Braber „Een liedje
moet duidelijk zijn als je het voor
het eerst hoort. Een gedicht, een
tekst die is bedoeld om te lezen
kan je overlezen. Voor een liedje
gelden andere maatstaven." fo
to ceeszorn
jong ding dat Anne Will Blan-
kers heette. Ze wilde zo graag
aan het toneel. Maar ze mocht
van haar streng katholieke ou
ders niet naar de toneelschool
in Amsterdam. Ik heb toen haar
moeder opgebeld en verteld dat
er in Maastricht een katholieke
toneelschool zat. Toen mocht
ze wel."
„Zelf ben ik in die tijd gek op
radio geworden. Voor jeugdpro
gramma's schreef ik heel wat
liedjes en musicals. De teksten
gingen soms de kant uit van ca
baret. En toen zei iemand tegen
me: 'Maar weet je wat écht
moeilijk is? Het schrijven van
amusementsliedjes.' Dat had
den ze niet tegen me moeten
zeggen. Ik dacht: dat wil probe-
„Ik heb iemand opgezocht
van wie ik kon leren. In dit geval
was dat Jack Buiterman. Hij zat
toen bij Phonogram en was de
auteur van een liedje als 'Weet
je nog wel die avond in de re
gen'. Elk woord, elk akkoord, elk
nootje op de juiste plaats. Hij
gaf me, als proef, de melodie
mee van 'Tendres années'. Dat
moest in een Nederlandse ver
taling een liedje worden voor
Willcke AJberti. Ik heb er 'Spie
gelbeeld' van gemaakt. Bulter-
man vond het wel aardig."
Maatkleermaker
Er volgden meer liedjes. Voor
Willy Albcrti 'De glimlach van
een kind', voor Anneke Grönloh
'Paradiso'. Den Braber: „Ik ben
altijd een maatkleermaker ge
weest. Ik heb altijd de mensen
die het moesten gaan zingen in
gedachten gehad. Rob de Nijs
was in die tijd een idool van tie
nermeisjes. Dat werd: 'Zachtjes
tikt de regen.' Voor Corry Brok
ken, een adembenemende
vrouw met een prachtige stem,
heb ik 'l.a Mamma' mogen
schrijven."
„Het zijn geen Shakespeare-
teksten. Die pretentie heb ik
niet. Een liedje moet duidelijk
zijn als je het voor het eerst
hoort. Een gedicht, een tekst die
is bedoeld om te lezen kan je
overlezen. Voor een liedje gel
den andere maatstaven. Ook de
muziek speelt een grote rol. En
gelukkig heb ik altijd mogen sa
menwerken met topcomponis
ten zoals Joop Stokkermans,
Ruud Bos, Johnny Holshuysen
en Cees Bruyn."
Den Braber bleef liedjes
schrijven. Ook toen hij in 1966
hoofd programmabureau bij de
platenmaatschappij Phono
gram werd en de AVRO verliet.
„Bij Phonogram hadden we
vrijwel alle Nederlandse arties
ten van naam, behalve Toon
Hermans. Het beleid was erop
gericht om kwaliteit van Neder
landse bodem uit te brengen.
Conny Vandenbos, Liesbeth
List, Ramses Shaffy, Boudewijn
de Groot, Comelis Vreeswijk,
Wim Sonneveld. Noem ze maar
op-
In 1978 vroeg de AVRO aan
Den Braber of hij terug wilde
komen. „Het kwam mij niet
slecht uit. Ik werkte op dat mo
ment bij Polydor en had net
mijn ontslag genomen. Er was
ruzie en ik kan niet werken in
zo'n sfeer. Bij de AVRO werd ik
gevraagd als hoofd gevarieerde
programma's. Ik heb toen ja ge
zegd, maar ik heb de voorwaar
de gesteld dat ik het niet langer
dan vier jaar wilde doen. Ik heb
uiteindelijk zes jaar in die func
tie gezeten. Te lang. Ik begon
het vervelend te vinden. Op een
gegeven moment deed ik naar
m'n idee niet veel anders dan
declaraties tekenen. En ik moest
meningen geven over program
ma's waar ik zelf geen aandeel
in had. Het ging de kant uit van
de quizzes en de spelletjes en
daar ben ik geen man voor. Bo
vendien wilde ik zelf program
ma's maken voor de radio."
Burgemeesters
„Toen ben ik 'De burgemeester
is jarig' en 'Dat zoeken we op'
alias 'Album' gaan maken. 'De
Burgemeester' is gestopt In
1990. Ik heb 315 burgemeesters
geïnterviewd. Dat programma is
een onverwacht succes gewor
den. 't Was ook ongelooflijk veel
werk. Ik was er drie werkdagen
aan kwijt. Ik heb van slecnte
sprekers goede sprekers ge
maakt. enkel en alleen door de
montage. Later hoorde ik dat bij
sollicitaties van die bandjes ge
bruik is gemaakt. Dan zeiden
sommigen, als ze naar een gro
tere gemeente solliciteerden, te
gen de vertrouwenscommissie:
'En als u verdere informatie
wilt, luistert u dan naar de band
die is gemaakt van een radio-in-
„Zelf had ik alle 650 burge
meesters willen interviewen.
Maar mijn baas Boudewijn Klap
zei: 'Je moet op het hoogtepunt
stoppen.' Hij had gelijk."
Den Braber heeft zich jaren
lang bezig gehouden met het
Nederlandstalige repertoire.
Hoe staat het daarmee op dit
moment? „Laat ik het zo zeg
gen: er zijn te veel mensen die
zich met mijn vak bemoeien. Ik
word gek van spelfouten, stijl
fouten in teksten. Hetzelfde
geldt voor de artiesten. Het
wemelt van de Bruine Alies,
Wilde Greten en ze mogen alle
maal plaatjes maken. Maar ze
nemen wel de plaats in van Wil-
leke Alberti, Conny Vandenbos,
Liesbeth List en Ramses Shaffy.
Een vrouw als Liselore Gerritsen
hoort op handen te worden ge
dragen. Maar dat gebeurt niet.
Ik wil werken met vakmensen.
Als ik een loodgieter nodig heb,
wil ik een vakman. Als huisarts
wil ik een vakman. Moet ik dan
als het om amusement gaat ge
noegen nemen met mensen die
ik in wezen alleen maar zielig
vind?"
„Van al die mensen verschij
nen platen. Succes gegaran
deerd. De meeste platenmaat
schappijen spelen op safe. Er is
geen sprake van idealisme, van
je nek uitsteken voor iets met
kwaliteit, met inderdaad het ri
sico dat het kan mislukken.
Toen ik destijds bij Phonogram
het idee opperde om Liesbeth
List de 'Mauthausen-cyclus' van
Theodorakis te laten zingen,
verklaarden ze me voor gek.
Maar geen directeur die me een
strobreed in de weg legde. Wel
voorspelden ze dat er misschien
300 platen van verkocht zouden
worden. Er werden er 80.000
van verkocht."
Er wordt gezegd dat platen
maatschappijen in Nederland
niet zo veel speelruimte meer
hebben, omdat ze veelal onder
deel zijn van een internationaal
concern. Den Braber: „Ja, er is
ook een Nationaal Olympisch
Comité. Dat is een onderdeel
van het Internationale Olympi
sche Comité. Stel je voor dat het
NOC zou zeggen: 'O ja, er moet
een bekwame kracht voor de
marathon komen. Laten we Nij-
boer maar nemen, want die
heeft het achtbaar geleden ook
zo leuk gedaan.' Kom nou."
„Veel goede mensen komen
niet aan de bak. Dat ligt voor
een deel aan de platenmaat
schappijen, men investereert te
weinig. Misschien ligt het ook
aan de mentaliteit van sommige
jongeren. Ze douwen niet door,
gaan niet tot op de bodem. Dan
moeten de ouderen weer de kar
trekken."
„Laatst hoorde ik Koos Poste-
ma daar ook over: de generatie
van de vijftigers, die de oorlog
heeft meegemaakt, in Rotter
dam met name, met veel zorgen
en veel verantwoordelijkheid,
heeft een andere mentaliteit.
Zorgen voor, zuinig zijn op het
goede dat is geweest, oog voor
duurzaamheid, voor kwaliteit.
Laat ik zeggen dat dat voor mij
ook een reden is om tot m'n
65ste door te werken."
Joost Hartog met Ivo Niehe.
HILVERSUM GPD
Joost Hartog is gehandicapt,
maar zit boordevol energie. Die
heeft hij met succes aangewend
voor het presenteren van een
driedelige programmaserie
waarin een optimistische kijk
wordt gegeven op het gehandi
capt-zijn. Aanstaande vrijdag is
de serie 'Joost, zo goed als nor
maal' voor het eerst bij de TROS
te zien. Het enthousiasme spat
van het scherm.
Een gehandicapte enthou
siast? Een gehandicapte opti
mistisch? Tegen dit soort voor
oordelen voert Hartog strijd, na
het ongeluk dat hem in 1987 in
een rolstoel deed belanden. Het
was deze houding die opviel
STRIPS
toen hij te gast was bij presenta
tor Ivo Niehe.
Later klopte Hartog bij Niehe
aan met een idee voor een pro
gramma over gehandicapten.
Het resultaat is vrijdag te zien.
De 35-jarige Joost Hartog uit
Amsterdam was voor zijn han
dicap actief als werktekenaar,
fotograaf en illustrator voor een
aantal weekbladen. Hij brak zijn
nek na een duik in 40 centime
ter water. Gevolg was een
dwarslaesie en een verlamming
vanaf zijn schouders. Sindsdien
functioneert Joost niet meer
honderd procent, maar is wel
'zo goed ais normaal'.
In het programma interviewt
Hartog gehandicapten die iets
opvallends presteren of mensen
foto cpd
die zich inzetten voor gehandi
capten, zoals de trainers van de
zogenoemde Soho-honden en
de arbeidsbemiddelaars van de
stichting Quado. Hartog laat
een vrouw aan het woord die in
een rolstoel karate-les geeft en
praat met de lichamelijk gehan
dicapte zangeres van een rock
band. Zij heeft het ook nog even
over haar zwangerschap, die na
acht maanden uitliep op een
keizersnee. In de derde afleve
ring wordt dieper ingegaan op
zaken als seks en het krijgen
van kinderen.
('Joost, zo goed als normaal',
TROS, vrijdag 5 juni, 19.13
uur, Nederland 2)
10 meest bekeken programma's/
van de afgelopen week
1% kijkdichtheid is ca. 133.000 kijkers van 6 jaar en ouder
dag
zo.
programma
Journaal 20.00 uur
omroep
NOS
•kon
16%
kijkers
k 1000
2.220
za
Nederland-Wales
RTL-4
16%
2090
WO.
Nederland-Oostenrijk
RTL-4
16%
2.070
ma
Lethal Weapon
VOO
13%
1.800
ma.
RUR
VOO
13%
1.690
vr.
Wie ben ik
RTL-4
13%
1.680
za.
Flying Doctors
VARA
12%
1.610
di.
Goede tijden
RTL-4
12%
1.590
di.
De Verleiding
VARA
11%
1.450
di.
Oppassen
VARA
11%
1.420
«p/b»onAGBMrf«/NCtt
f
