11
Op zoek naar de vele
gezichten van Amerika
'Ik ga van duel naar duet'
Rtv show
G'oud en Nieuw met
Rode Kruis in Angola
Lokale omroepen 1 J j -
schieten als paddestoelen uit de grond
al
MAANDAG 1 JUN11992
10
Veronica trekt vier maanden met een camper door VS
SUSANNEVAN VEIZEN
Van New York via on
der meer Miami,
Nashville, Salt Lake
City, Las Vegas en Los Angeles
naar San Fransico. Ruim 16.000
kilometer met een camper van
coast to coast, in krap vier
maanden tijd. En onderweg ook
nog tijd vinden om twee keer
per week een televisieprogram
ma van 25 minuten te maken.
Het lijkt onmogelijk, maar Vero
nica durft het aan. Het resultaat
is vanaf vandaag de komende
vier maanden op televisie te
zien.
'Veronica goes America' heet
het project, waarvan vanavond
om 21.35 uur op Nederland 2 de
eerste aflevering wordt uitge
zonden. Een spraakmakende
programmaserie waarin alles
draait om het Amerika van de
Amerikanen. Productiemaat
schappij Pinball BV uit Bussum
heeft de zware klus op zich ge
nomen om elke week ruim een
uur televisie vanuit de States te
leveren.
„Met Veronica goes America
gaat Veronica back to her roots",
legt producent Willem Hersel-
inan uit. „Rob Out had al langer
het idee om de hele zomerpro
grammering van Veronica in
het teken van Amerika te zetten.
Hij vond het tijd worden om
eens terug te gaan naar de oor
sprong van zijn omroep: de Ver
enigde Staten."
Uiteindelijk heeft Veronica
voor de zomer van 1992 geko
zen omdat de omroep juist dan
een eigen gezicht moet hebben.
„De concurrentie op televisie is
heel groot de komenende
maanden. De Europese Kam
pioenschappen voetbal in Zwe
den, de Olympische Spelen in
Barcelona. Ons programma is
een leuke 'tegenhanger voor alle
sportbeelden."
jan Pieter Stafleu is één van
de drie regisseurs van Veronica
goes America. „We maken met
dit programma een beetje de
droom waar van Jan met de Pet,
die al jaren roept dat hij met
een camper van coast to coast
in de Verenigde Staten wil rij
den. Overigens is het een groot
misverstand om te denken dat
het voor ons één grote vakantie
van maar liefst vier maanden is.
Onzin. We hebben gemiddeld
drie dagen de tijd om een uit
zending van 25 minuten te ma
ken. Dat is niet veel. Dat bete
kent keihard werken, want er
moeten wél dertig afleveringen
worden gemaakt."
Goede praters
Het lijkt bijna onvoorstelbaar
als Herselman vertelt dat er pas
sinds februari dit jaar een re
search team van zes mensen
aan de slag is gegaan. „Ik heb
zelf in Amerika gewoond en heb
daar een hoop vrienden en ken
nissen. Die heb ik ook ingescha
keld. Als je vier maanden weg
gaat, moet je natuurlijk wel wat
voorbereiden. Dat wil niet zeg
gen dat we nu al precies weten
welke items we waar maken.
We laten ook een deel aan het
toeval over. We zien wel wie we
tegenkomen. Amerikanen zijn
goede praters. Die hoef je maar
voor een camera te zetten en ze
beginnen te vertellen. Een Hol
lander zou in zo'n geval ver
schrikt achteruit deinzen."
„We hebben nog even het
plan gehad om door alle staten
te gaan in plaats van coast to
coast, maar dat was niet haal
baar. Het zou te lang duren en
we zouden door hele grote ge
bieden moeten waar geen inte
ressante dingen te filmen zijn.
Als je in een week niemand te
genkomt, heb je ook geen pro
gramma. We hebben nu een
heel boekwerk gemaakt van de
route van New York tot San
Fransisco en weten precies wat
er honderd mijl links en rechts
van die route aan interessante
onderwerpen te vinden is. Al
leen is daarvan misschien maar
zo'n twintig procent te gebrui
ken. Wat onderwerpen betreft
zitten we met een luxe-pro
bleem: het zijn er veel te veel."
Stafleu verheugt zich nu al op
het moment dat de Veronica-
karavaan Texas aan zal doen.
Het presentatieteam van 'Veronica goes America'.
„Daar moet een heel klein stad
je zijn, met een weg er om heen.
Iedere zaterdagavond gaan de
jongeren uit dat stadje rondjes
rijden over die weg. Het is toch
fantastisch om met je camera
een paar rondjes mee te rijden?
Over de onderwerpen die de
komende maanden over het
scherm zullen rollen wil de pro
ducent nog niet te veel vertel
len. „Eén tipje van de sluier wil
ik wel oplichten. We gaan naar
een van de grootste sm-huizen
in New York. Daar is nqg nooit
een televisiecamera binnen ge
weest. Ons is het wel gelukt."
Gilbert Bécaud, vanavond te zien in G'oud en Nieuw.
HILVERSUM GPD
Het moet geen zielig programma worden, maar een po
lonaise Is nou ook weer teveel van het goede. Presenta
tor Frank Masmeijer van G'oud en Nieuw vindt het
compromis in 'lekker amusement' en 'de realiteit'. Van
avond brengt de NCRV een speciale aflevering van het
programma G'oud en Nieuw, waarin het 125-jarig jubi
leum van het Rode Kruis centraal staat: vrolijke liedjes
afgewisseld met een stukje leed.
Masmeijer is voor het programma naar Angola ge
weest om de kijker te laten zien dat het Rode Kruis haar
geld goed besteedt. In een kort filmpje laat hij zien hoe
Tito Marcos een nieuw onderbeen krijgt aangemeten
en uiteindelijk de eerste stappen doet met ondersteu-
Frank Masmeijer bezoekt in het kader van de Rode Kruis-aflevering van G'oud en Nieuw de orthopedische
foto anp werkplaats van het Nederlandse Rode Kruis in Angola. foto ncrv
ning van de presentator. Ook producer Theo Smit, een
van de makers van het liedjesprogramma, is in Angola
geweest. Hij kijkt ernstig als hij zegt dat zijn bezoek aan
het land een diepe indruk heeft gemaakt. „Ik werd zó
met mijn neus op de feiten gedrukt. Tachtigduizend
mensen lopen daar gehandicapt rond, met een wegge
schoten arm of been. Nee, we hebben de aflevering van
vanavond met liefde opgeofferd aan het Rode Kruis.
Sterker: ik wou dat ik mijn hele leven dit soort uitzen
dingen kon maken."
Hij zegt bij terugkomst te hebben gemerkt dat wij in
Nederland ons druk maken om de verkeerde dingen.
„Je ziet opeens van allerlei dingen de betrekkelijkheid
in. Wij zijn te veel op het materiële gericht. Al die luxe,
s het goed voor... Maar ik ga natuurlijk niet in een
'Waarom krijgen wij geen deel van de omroepbijdrage?'
hard bed slapen of droog brood eten. Dat heeft geen
Voor mensen die niet in staat zijn naar de studio te
komen, is een speciaal onderdeel in de show waarin
Frank Masmeijer met een artiest naar hèn toegaat. De
Thuisvisite van deze week speelt zich heel toepasselijk
af op de Henri Dunant, het vakantieschip van het Rode
Kruis. Gastartiest op de boot is Conny Vandenbos. Haar
optreden is vanavond te zien in G'oud en Nieuw. Ver
der is Gilbert Bécaud in het programma gemonteerd.
Monsieur 10.000 Volt draafde voor tv-opnamen on
langs op in het 'thuishonk' van G oud en Nieuw, Claus
Partyhouse in Hoofddorp.
(G'oud en Nieuw, vanavond, Nederland 1, 20.25
uur)
NUMEGEN MONIQUE BRANDT
Van Goirle tot Tietjerksteradeel en van
Amsterdam tot Breezand: overal zijn fa
natieke 'radiogekken' te vinden die met
hulp van vrijwilligers een eigen omroep
op poten henben gezet. Binnen tien jaar
tijd is het aantal lokale omroepjes uitge
groeid van 7 naar zo'n 320 omroepjes,
waarvan er 270 regelmatig uitzendingen
verzorgen via radio (of televisie), sinds
kort mét reclame. De lokale omroepen in
Nederland floreren als nooit tevoren.
Voor directeur Pieter de Wit van de
overkoepelende organisatie van lokale
omroepen (OLON) zijn deze cijfers ech
ter geen reden om ontspannen achter
over te leunen. Integendeel, want de
groeiende populariteit van de 'lokalen'
wordt binnenkort afgestraft, zo vreest hij.
De dreiging komt uit Den Haag.
WVC wil in de toekomst iedere ge
meente een radiofrequentie voor lokale
omroep toewijzen. Als de plannen door
gaan, krijgt elk gemeentebestuur daarbij
de bevoegdheid om te beslissen of die
frequentie commercieel - dus volledig
opgebracht uit reclamegelden - of pu
bliek moet worden gebruikt. Tijdens een
congres over kabeltelevisie vorige weck
liet minister d'Ancona via een van haar
ambtenaren haar ideeën nog eens door-
krijgen wij geen deel van de omroepbijdrage?'
chetr
quentiebeleid werkelijk bij gemeenten
komt te liggen. De Wit: „We moeten pu
blieke omroep blijven. Lokale commer
ciële omroep betekent
het einde van de lokale
omroep zoals die nu
bestaat en ook succes
vol is. Een omroep met
veel aandacht voor de
plaatselijke cultuur en
informatie. In plaats
daarvan krijg je groep
jes lokale omroepen
die veel reclame en de
zelfde programma's
aanbieden, met af en
toe misschien een
plaatselijke agenda."
De OLON wil dan ook
zo snel mogelijk met
de minister rond de ta
fel gaan zitten om de
zaken eens goed door
te praten. En niet al
leen op het gebied van de frequentiever
deling. Want er schort wel meer aan het
lokale omroepbeleid, zo meent de orga
nisatie. Nog sterker: écht beleid is er ei
genlijk niet.
Pieter de Wit: „Lokale omroep krijgt
geen cent overheidssteun. We zijn volko
men afhankelijk van het subsidiebeleid
van de gemeenten. Voor de continuïteit
van een omroep is dat slecht, want elk
jaar kan het gcldstroompje worden
dichtgedraaid. Landelijke en regionale
omroepen krijgen geld uit de omroepbij
drage. Wat is er dan logischer dan het in
stellen van een omroepbijdrage voor de
lokale omroep?"
„Ik vind het vreemd dat de landelijke
Peter de Wit: Waarom Hilversum
niet wat ingeperkt? Dan kan een
deel van de omroepbijdrage voor
de lokale omroep worden gereser
veerd." foto» gpd
omroepen drie televi
sie- en maar liefst vijf
radionetten krijgen
toegewezen. Voor het
amusement en veel an
der tv- of radioplezier
kunnen de kijkers im
mers volop terecht bij
de commerciële zen
ders. Waarom zou je
Hilversum dan niet wat
inperken? Dan kan een
deel van de omroepbij
drage voor de lokale
omroep worden gere
serveerd."
De minister laat vrijwel
geen gelegenheid voor
bij gaan om te verkon
digen dat ze drie om-
roeplagen - dus lande
lijke, regionale en lokale omroep - te veel
van het goede vindt. De Wit begrijpt die
gedachtengang, maar ziet niet in waar
om de lokale omroepen als eerste het
veld moeten ruimen.
„Lokale omroep is nieuw, actueel, en
voegt écht iets toe. Wij zenden niet tot in
den treure Amerikaanse series of kwisjes
uit. Er zijn zo'n 10.000 mensen in Neder
land met lokale omroep oezig. Er is dus
een draagvlak, dat valt niet te ontken-
Reclame
De ideale lokale omroep. Volgens de
en toegankelijke
OLON-directeur i
omroep, die zich midden in dorp of stad
bevindt. Mensen moeten er vrijelijk in en
uit kunnen lopen om te melden wat ze te
melden hebben. „Lokale omroep past op
de plaats, zeg ik altijd. Het heeft een ac
tieve functie binnen een gemeente. Een
heel eigen karakter. De lokale omroepen
hebben een brede programmamix. Pro
gramma's met muziek, maar ook doel
groepen- en jongerenprogramma's. De
regionalen hebben gekozen voor een
'middle of the road-genre', ze lijken alle
maal op elkaar. En op Hilversum."
Sinds enige tijd zenden ook de meeste
lokale omroepen reclame uit. In principe
moeten zij die inkomsten delen met de
uitgever van een lokaal of regionaal dag
blad. De uitgevers derven immers adver
tentie-gelden als ook de plaatselijke om
roep reclame-mogelijkheden biedt. De
OLON wil echter van de regeling af om
dat de organisatie van mening is dat er
geen echte lokale dagbladen meer be
staan. Inmiddels heeft ook de Raad van
State al enkele lokale omroepen toe
stemming gegeven uit te zenden zonder
overeenkomst met een uitgever.
De Wit: „We zijn geen concurrenten
voor de regionale kranten. Lokale om
roep is vaak het enige plaatselijke medi
um. De dagbladen werken puur regio
naal en worden daarbij ook steeds groot
schaliger. Ze moeten steeds grotere ge
bieden bestrijken. Het is onzinnig om de
reclame-inkomsten van de toch al arm
lastige lokale omroepen af te staan aan
regionale uitgevers."
Veronica heeft speciaal voor de
reis een informatieboekje laten
drukken dat het team onderweg
kan overhandigen aan mensen
van wie medewerking gevraagd
wordt. Het boekje meldt dat Ve
ronica, de grootste omroep van
Holland, very-America-minded
is. De Amerikaanse televisie is
Veronica's grote voorbeeld, zo
luidt de tekst. Volgens Hersel
man is het heel handig om zo'n
boekje te hebben. „Vgin Holland
hebben de meeste Amerikanen
nog nooit of heel vaag wel eens
gehoord. Ze denken soms zelfs
dat het de hoofdstad van Dene
marken is."
Het team is inmiddels al eni
ge tijd in Amerika. De reacties
zijn volgens Herselman heel po
sitief. De grote camper met de
levensgrote afbeelding van het
blonde Veronicameisje Corinne
doet veel Amerikanen vermoe
den dat het gezelschap een
rondreizende popgroep is. „Ze
denken dat Corinne zangeres
Veronica is. Ze vinden het heel
vreemd als we vertellen dat Ve
ronica een omroep is", aldus
Herselman.
De twaalf meter lange camper
is vier maanden lang het ze
nuwcentrum van Veronica goes
America. Het is een rijdend re
dactiekantoor met aan de ach
terkant twee complete mon
tagesets. De computers aan
boord hebben via een satelliet
rechtstreeks verbinding met het
Veronicagebouw in Hilversum.
Het team bestaat steeds uit tien
mensen inclusief een presenta
tor. De ploeg heeft een vaste
kern van zeven mensen en
daarnaast wisselen de regis
seurs en presentatoren elkaar
af. Bij de presentatoren bijt
Jeroen van Inkel vanavond het
spits af. Hij gaat in Amerika gol
fen en probeert zijn rijbewijs te
halen.
De presentatieploeg bestaat
uit twaalf bekende gezichten
van Veronica: Jeroen van Inkel,
Anita Witzier, Tom Egbers, Ju
dith de Klijn, Will Luikinga, Erik
de Zwart, Gert Berg, Adam Cur
ry, Chiel van Praag, Hans
Emans, Frans van Deursen en
René Mioch. Ze wisselen elkaar
om de week af. Daarnaast zijn
er nog drie gastpresentatoren
die elk een aflevering op bezoek
komen.
(Veronica goes America, van
avond, Nederland 2, 21.15 uur.
Tweede uitzending donderdag
4 juni om 21.35 uur)
Peter van Ingen over Zomergasten
HILVERSUM FRED VAN GARDEREN
De VPRO zendt sinds gisteren
wekelijks opnieuw Zomergasten
uit. Presentator Peter van Ingen
ontvangt dit jaar vijf gasten. Ac
trice Renée Soutendijk was de
eerste die de gelegenheid kreeg
haar ideale tv-avond samen te
stellen. Psychiater Frank
Ree (76) komt zondag aan bod,
daarna volgen schrijfster Char
lotte Mutsaers (146), sociaal
geograaf en essayist Anil Ram
das (216) en de reeks wordt 28
juni afgesloten met journalist
Ischa Meijer.
De vijf zijn geselecteerd uit 40
namen die de vijfkoppige re
dactie van het programma in
december vorig jaar op een pa
piertje schreef. AJ meteen viel er
een aantal af. Van Ingen: „Som
migen willen niet, anderen dur
ven niet, omdat ze bang voor li-
ve-tv zijn en weer anderen kun
nen niet. Zo had ik dit jaar
graag Ruud Gullit gehad. Maar
die heb ik niet eens gevraagd,
omdat hij in die periode met
het EK-voetbal bezig is."
De mensen op het lijstje moe
ten aan een paar criteria vol
doen. Van Ingen: „Ze moeten
kijken naar film en tv, ze moe
ten verhalen hebben over hun
fragmenten. Ze moeten van el
kaar verschillen zodat de ene
week anders is dan de andere.
En ze moeten mij liggen en ik
moet hen liggen. We moeten
per slot van rekening een hele
avond vullen. Ook moet beke
ken worden of wat zij willen
zien ook haalbaar is. Zomergas
ten is namelijk voor een deel
een rechtenkwestie. Alles wat de
gasten willen zien, is te krijgen.
Maar er hangt wel eens een
prijskaartje aan dat wij niet wil
len betalen."
Van Ingen kwam tijdens het
i Ingen
presenteren van Zomergasten
er al snel achter dat zijn rol
geen gemakkelijke is. „Het is de
wisselwerking tussen mij en
mijn gast. Die wordt ook voor
kijkers steeds interessanter, om
dat het live-tv is. Ik word steeds
weer geconfronteerd met een
andere persoonlijkheid. Ik ga
van duel naar duet. Mensen
klappen wel eens dicht. En wat
dan? Ik zeg niet met wie, maar
ik heb het wel eens gehad dat ik
dacht: 'mijn God, hoe kom ik
hiermee de avond door'."
STRIPS
BOLLEBOOM
BOES
