Elco Brinkman, een man zonder twijfels Feiten Meningen Thaise militairen gewend aan rol in politiek Fidel Ramos: van handlanger Marcos tot erfgenaam Aquino f" DONDERDAG 21 ME11992 2 Leendert Cornelis Brinkman heet waarschijnlijk de nieu we premier van Nederland. Lubbers heeft de nu 44-jari- ge, in Leiden woonachtige CDA-fractieleider officieel aangewezen als zijn opvolger. De wisseling van de wacht aan de top van het CDA is meer dan een personeelskwes tie: de politieke cultuur zal anders worden. Lubbers, econoom, die de jaren van Den Uyl heeft meegemaakt, wilde politieke patronen veranderen. Brinkman, politico loog en jurist die met afschuw de vrijzinnigheid in de ja ren zestig gadesloeg, wil mensen veranderen. Lubbers, met een je/.uïetenach tergrond, is beroemd om zijn ongeëvenaarde vermogen com promissen te smeden. Brink man, plattelandscalvinist, spie gelt zichzelf in termen als: rechtlijnigheid, knopen door hakken en duidelijkheid. De rolwisseling binnen de machtigste partij in Nederland werpt zijn schaduwen al voor uit. Zeven jaar lang was Ruud Lubbers de onbetwiste boven- baas van het CDA en Neder land. Maar zijn derde kabinet hapert en het politieke initiatief verhuist langzaam maarzeker naar de CDA-fractie, naar Elco Brinkman. Van 1982 tot 1989 minister van welzijn, volksge zondheid en cultuur en sinds 1989 fractieleider van het CDA. Sinds zijn overstap van het mi nisterie naar de Kamer neemt de uitverkoren kroonprins per jaar meer het voortouw. Hij ka pittelt de lakse bewindslieden die maar niet opschieten met hun discussies. En hij steelt het hart van de achterban met het verhaal dat bij het CDA-volks- deel een weldadige huiver van herkenning teweeg brengt: het verhaal van het gelijk van de 'kleinburger'. Op partijbijeenkomsten mag Lubbers uitleggen waarom het plan-Simons nodig is en hoe dat toch goed zal komen. Op dat soort bijeenkomsten trekt hij nog steeds de meeste be langstelling. Hij is de man van de techniek van het regeren. Brinkman heeft een andere rol. Hij spreekt rechtstreeks tot het hart van het CDA. Als het corvee van de lopende kwesties achter de rug is, steekt hij van wal. Zijn verhalen bevatten de moraal, een boodschap die altijd terug te voeren is tot de politieke ge loofsbelijdenissen die hij schreef toen hij minister was. In die tijd begon hij Nederland al l-evieten te lezen: het land moest terug naar de traditionele christelijke waarden en nor men. Het gezin moet in ere worden hersteld. Nederland moet het kwaad niet op zijn be loop laten: voor niets gaat de zon op: het is verkeerd om er maar op los te leven en mensen moeten weer het belang van de gemeenschap zien. Het zijn typisch de lessen waar mee veel Nederlanders uit de eerste periode na de oorlog zijn opgegroeid. Lessen die voor de oorlog door de discipelen van Abraham Kuyper ook al waren doorgegeven in de kring van de 'kleine luyden'. Er schuilt veel nuchtere volkswijsheid in, die hel bij de meeste mensen tot de jaren zestig goed deed. Daarna ging het schuiven en zochten hele volksstammen niet meer naar die oude zekerheden, maar naar nieuwe en spannende din gen. Jaren zestig Wie graaft in de geestelijke ran sel van Brinkman, zoekt tever geefs naar enige affiniteit met de roerige jaren zestig. Brink man heeft nooit ergens naar ge zocht. Hij wist van jongs af aan hoe het moest. In zijn grenzelo ze openhartigheid heeft hij in het begin van zijn minis tersloopbaan ooit trots aan Bi- beb van Vrij Nederland verteld dat hij als knaap meteen de de finitieve liefde vond. Omdat de twijfel nooit aan hem vrat, had hij over alles snel zijn oordeel klaar. I lij viel op het mi nisterie van binnenlandse za ken de toenmalige minister Wiegel op, die hem razendsnel promoveerde tot topambtenaar. Als Lubbers de teugels over neemt van Van Agt, plukt hij de 34-jarige Brinkman van het mi nisterie van binnenlandse za ken om eerste man op wvc te maken. Van het begin af is hij een spraakmakende minister, die zich niét alleen met zijn eigen terrein bezig houdt. Hij verhaalt vrijmoedig over zijn hoge op Brinkman neemt nog wat aantekeningen door tijdens de onderhandelingen over het kabinet Lubbers-Kok. Sinds zijn aantreden als fractieleider neemt hij langzaam de Scepter c vattingen van het ministers ambt en hij stool de Kamer voor het hoofd als hij per interview duidelijk maakt dat de heren en dames volksvertegenwoordigers wat meer respect dienen te heb ben voor de wijze bewindslie den die na zorgvuldige afweging hun wijze besluiten naar buiten brengen. Lubbers moet er aan te pas komen om de Kamer te vertellen dat het kabinet echt gepaste eerbied heeft voor de gekozen volksvertegenwoordi gers. Brinkman is in die tijd een mi nister die met verve het herstel beleid van Lubbers mee uit voert. Zonder onvertogen woord slikt hij elke bezuiniging die wordt opgelegd. Hij presen teert het als consequent en krachtig ombuigingsbeleid. Op zijn departement is er ook kri tiek. Daar verwijt men de minis ter dat hij nergens echt voor staat op zijn vakgebied, dat hij nergens echt hart voor heeft. Hij ziet alles zakelijk en afstande lijk. i premier Lubbers. foto bert verhoeff Bij de media is Brinkman in die periode echter een populaire minister. Hij vertelt honderduit over wat er mis is aan Neder land en hoe het wel moet. Een dankbare interviewpartij. Al in 1983 wordt publiek de vraag op geworpen of hij op een bepaald moment Lubbers op zal volgen. Tot de dag van vandaag is dat officieel nog steeds een open vraag, waarover niet Lubbers, maar de partij beslist. Maar intern ligt dat minder for meel. Als in de loop van de tijd circuits rond Ruding en rond Van den Broek terrein verliezen omdat hun favorieten steken la ten vallen, komt steeds nadruk kelijker de calvinist uit Hardinx- veld-Giessendam in beeld. En als Lubbers net aan zijn derde kabinet is begonnen en vooraf al zegt dat hij er aan het eind van de rit een punt achter wil zetten en dat Brinkman hem maar moet opvolgen, lijkt de of ficiële benoeming alleen nog af hankelijk van zijn prestatie aJs fractievoorzitter. Tot dusver is de partij zeer tevreden. Creatief Met Brinkman wordt het boeg beeld van de Nederlandse poli tiek anders. Lubbers is een man die schuift en die plooit, die zoekt naar oplossingen en die soms zo creatief is dat het lijkt alsof hij te weinig principes heeft. Brinkman is een appa ratsjik genoemd, een man die niet houdt van gedoe en die hoe dan ook een besluit wil. Een man die principes etaleert en die niet opvalt door creativiteit. Brinkman heeft zich wel eens zorgen gemaakt over zijn pre sentatie. Hij komt te koel over. Deskundigen schaven daaraan. Vorige week in Heerenveen pro beerde hij een nieuwe stijl uit. Wandelend over het podium moest hij een directer contact maken met de zaal dan van achter een katheder mogelijk is. Lubbers heeft die toneelmanie ren nooit nodig gehad. Als hij achter het spreekgestoelte ging staan en een betoog hield van een paar losse aantekeningen, dan was het meestal ook een betoog met een begin en een eind. Brinkman had altijd een uitgetikte tekst. Sinds Heeren- veen praat hij ook uit het hoofd, slechts gesteund door een sta pel kaartjes met kernpunten in zijn broekzak. Met Lubbers heeft het CDA ja renlang een premier 'gehad' die bijna op nationale erkenning kon rekenen. Een man die dag en nacht werkt en een grote aantrekkingskracht heeft op de kiezers door zijn deskundigheid en zijn politieke lenigheid. Brinkman is anders gebouwd, 's Avonds zit hij het liefst 'gezellig thuis'. Duintop In interviews heeft hij het vaak over het genoegen om op een duintop te zitten en te mijme ren over het land. Dat is een on schuldig genoegen maar het is de vraag of Nederland zit te springen om een premier met onschuldige genoegens. Er zijn ergens ook nog belangen die verdedigd moeten worden. En het is de vraag of de ideeën van Brinkman nog wel passen in de jaren negentig. Het herstel van 'oude waarden' heeft zijn aantrekkelijke kanten, maar dan toch vooral voor een maat schappij die bang is voor het nieuwe, voor de onzekerheid en de verandering. En zelfs dan: de voortschrijdende Europese inte gratie maakt duidelijk dat Ne derland geen eiland is. Neder land kan zich niet onttrekken aan de ontwikkelingen elders in de wereld. Al het gemijmer op de blanke top der duinen ten spijt. IN N&?£2(Hoyr \jegQAcure Mier /yie£TE vvERicew AAKJ Z'N V££OOI2I7£UN6J, po? KUNNCM 26/HU Mooir vwchtcm met eoo SfAAt-T cAZp re VKIJVEN"' J7| MANILA JAN VAN VECHEL MEDEWERKER Generaal b.d. Fidel 'Eddy' Ra mos, die momenteel riant aan kop ligt in de race om het Fili- pijns presidentschap, zal, als hij inderdaad wint, een hoogst 'on- Filipijns' staatshoofd zijn voor het Zuidoostaziatische land: hij zou de eerste protestantse lei der zijn van een bevolking die voor ruim 80 procent devoot rooms-katholiek is, en de eerste beroepsofficier die president wordt van een volk dat nog al tijd slechte herinneringen heeft aan het militaire bestuur onder wijlen dictator Ferdinand Mar- De 64-jarige Ramos, zoon van een topdiplomaat, die zich bij voorkeur laat fotograferen als jogger of met zijn onafscheide lijke sigaar, is uitgesproken on zeker voor de tv-camera's, ont beert enig charisma en kan in zijn toespraken nauwelijks boeien. Maar desondanks ver overde hij de steun van de Fili pino's met zijn beloften van sta biliteit, politieke rust en een voortzetting van Aquino's be leid van geleidelijke voorzichti ge sociale hervormingen. Ramos studeerde aan de Ameri kaanse militaire academie Westpoint en vocht met de Fili- pijnse troepen in Korea en Viet nam. In 1972 maakte dictator Marcos, van wie Ramos een achterneef is, hem tot hoofd van de Nationale Mobiele Een heid die in de Filipijnen onder deel uitmaakt van de strijd krachten. Uit hoofde van die functie was Ramos betrokken bij het arresteren, vaak marte len en soms zelfs standrechtelijk executeren van politieke tegen standers van de dictator. Nadat Marcos in 1986 op grote schaal de uitslag van de toen malige presidentsverkiezingen verdraaide, liet Ramos onver wacht zijn broodheer in de steek. De generaal liep over naar het Aquino-kamp. Nadat de daaropvolgende massale volksopstand Marcos verdreef, maakte Aquino Ramos achter eenvolgens tot stafchef van het leger en minister van defensie. Zo functioneel als Ramos was voor het Marcos-bewind, zo cruciaal bleek hij ook voor het nieuwe bestuur. In zeven po gingen tot staatsgrepen door muitende militairen stond hij trouw aan Aquino's zijde. Die loyaliteit hield de Filipijnse re gering overeind en maakte hem populair bij de bevolking en bij Aquino. Uit dank maakte zij Ra mos politiek ergenaam en droeg hem begin dit jaar voor als favo riete opvolger. In de verkiezingscampagne be loofde Ramos een regering 'die meer banen schept, meer huis vesting biedt, betere sociale voorzieningen creëert en de be volking een hoger inkomen be zorgt'. Hoe hij dat denkt te ver wezenlijken, onthulde hij tot nu toe niet. Maar met zijn acade mische achtergrond Ramos is civiel ingenieur en doctoran dus in de bedrijfseconomie en zijn steun bij het lokale be drijfsleven is Ramos waarschijn lijk beter dan zijn voorganger en politiek mentor in staat te vol doen aan de verwachtingen van de miljoenen arme Filipino's. Premier Suchinda knielt voor koning Bhumibol, die gisteren bemiddelde tussen de voormalige generaal en de oppositie. foto afp LONDEN RAYMOND WHITAKER THE INDEPENDENT l)c televisiebeelden van Thaise soldaten die op ongewapende burgers schieten in de straten van Bangkok hebben reeds ge leld tot het maken van vergelij kingen met de slachting op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking, nu bijna drie jaar gele den. De gelijkenissen zijn ech ter oppervlakkig. Tijdens het neerslaan van de democratische beweging wer den in 1989 in de Chinese ste den honderden mensen ge dood. De acties werden gevolgd door harde politieke onderdruk king, die tot op de dag van van daag voortduurt. Een jaar eer der kwamen ongeveer evenveel mensen om in Burma (nu: Myanmar) toen ze probeerden de ijzeren greep, die het leger al 26 jaar op het land heeft, te bre- ken Ondanks het bloedvergieten van deze week en bij soortgelij ke confrontaties gedurende de jaren zeventig, heeft het Thaise leger nooit dat soort aanhou dende meedogenloosheid of zelfverzekerdheid getoond. Het aantal doden in Bangkok is veel kleiner en niemand gelooft dat het protest lang onderdrukt kan worden. In plaats van namens een poli tieke elite op te treden, zoals het Chinese Volksbevrijdingleger deed. is het Thaise leger in vele opzichten de politieke elite. Sinds de generaals zestig jaar geleden de macht van de abso lute monarchie intoomden, hebben zij zichzelf beschouwd als de arbiters bij uitstek van het politieke systeem, ook wanneer in naam burgers aan de macht waren. Alle hoofdrolspelers in de huidige crisis zijn dan ook dienstdoende of gepensioneer de generaals. laak Meer dan tien jaar geleden kwam een einde aan de com munistische opstand in Thai land, hetgeen de bewering van premier Suchinda Kraprayoon, dat de communisten achter de rotesten tegen hem zitten oogst onwaarschijnlijk maakt. Het einde van de opstand ont nam het leger echter wel zijn belangrijke taak. Generaal Suchinda's voorgan ger als hoofd van de strijdkrach ten, Chavalit Yongchaiyut, stuurde de strijdmacht erop uit om in plaats daarvan het platte land tot ontwikkeling te bren gen. Maar dat was tevens een uitnodiging aan de Thaise gene raals, die bij gebrek aan binnen landse dreiging toch niets an ders te doen hadden, om zich zelf te verrijken en verder be trokken te raken in de politiek. De sleutel om te begrijpen wie wie steunt binnen de militaire kaste ligt in het jaar dat iedere officier afstudeerde aan de pres tigieuze Chulachomklao militai re academie. Generaal Chavalit was een leerling van klas 1de eerste klas die zijn opleiding af maakte na de reorganisatie van de academie in de jaren vijftig. Machtspositie Hij hield zich aan zijn belofte tijdens zijn periode als opperbe velhebber geen coup te bera men en werd leider van een op positiepartij na zijn pensione ring in 1990. Dit wekte de hoop dat de strijdkrachten genoegen zouden nemen met een kleine re rol in de politiek. Maar in fe bruari 1991minder dan een jaar nadat hij de macht had overgenomen, maakte zijn op volger Suchinda een eind aan de burgerregering. Generaal Suchinda behoort tot klas 5. die nu verreweg het machtigst is in het leger, en die vrijwel alle vooraanstaande pos ten in Thailand bekleedt. Toen hij vorige maand opstapte om premier te worden, ondanks dat hij geen parlementslid was, en een groepsgenoot hem opvolg de, bleek dat klas 5 een nog niet eerder vertoonde machtspositie had bereikt. Noch dit noch de voorgaande coup veroorzaakte enige wan klank bij 's lands politieke par tijen, die traditioneel corrupt zijn, een ideologie missen en Bange familieleden van een jonge Thaise demonstrant smeken om zijn vrijlating. geneigd zijn om zich door hei leger te laten koeioneren. Hun zwakheid heeft de generaals versterkt in hun overtuiging dat Thailand nog steeds militaire voogdij nodig heeft. Ook was er van het publiek geen onmiddellijke oppositie op grote schaal. Wat de explosie van gevoelens van Bangkoks middenklasse leek te verklaren, was de dreiging van een andere tot politicus omgeturnde gene raal. Chamlong Srimuang. om zich dood te hongeren tenzij ge neraal Suchinda opstapte. Als populair e.n eerlijk ex-gou verneur van Bangkok is Cham long een overtuigend tegen stander van corniptie in de ho gere gelederen, maar sommige waarnemers vinden dat zijn standpunt veelal een gevolg i: van frustraties in het leger ten opzichte van klas 5. Protest Hij is leider van klas 7, die waar schijnlijk overgedragen wordt ten gunste van jongere functio narissen wanneer de leden van klas 5 de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Het protest dat hij heeft losgelaten leidt er ech ter waarschijnlijk toe dat de strijdkrachten de gelederen slui- Het leger geniet nog steeds steun van het volk op het platte land. waarbij het geloof wordt versterkt dat het dichter bij het volk staat dan Thailands politi ci. Het land kan echter niet wor den geleid zonder de belangen te behartigen van de stadsbe volking en de middenklasse die steeds ongeduldiger worden te genover de onhandigheid van de generaals. Generaal Chavalit zei eens dat politieke bekwaamheden telden in de strijdkrachten, niet mili taire bekwaamheid, maar dit sloeg meer op manoeuvres van klasgenoten van de academie dan dat hij dit in bredere zin bedoelde. De opleiding die ge neraal Suchinda en zijn colle ga's op de militaire academie genoten levert waarschijnlijk geen oplossing voor de crisis in Thailand. MONIQUE ECGERMONT WIM STEVENHAGEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2