Op een oor na gevild ZATERDAGS BIJVOEGSEL eindredactie: willem schrama ZATERDAG 16 ME11992 VORMGEVING: FRED VAN GELDEREN MARCO KROES RUUD VOGELESANG De grimmigste kantjes zijn er zo langzamer hand van af. Maar om nou te zeggen dat de Britten blij zijn met de Kanaaltunnel is over dreven. Nog steeds vre zen velen dat ramp spoed en plagen hun land zullen overspoe len zodra de Europea nen massaal toestro men. Hoe bijvoorbeeld de gevreesde hondsdol heid buiten de deur te houden? Om maar te zwijgen over het ge vaar van een heuse ontmoeting met de Fransman. Na 15 sep tember 1993 zal een Brit nooit meer dezelf dezijn. om over bestaande trajecten moeten koersen met aangepaste snelheden. Voorts zijn de Franse TGVs nog niet ge reed voor het onderhouden van regelmatige diensten vanuit het continent naar loonden. De verschillende stroomsterkten in de deel nemende landen en afwijkingen in het Engel se railsysteem maken kostbare aanpassingen noodzakelijk. Met lede ogen heeft Eurotunnel moeten aanzien dat pas medio '94 met een klein jaar vertraging de 38 flitstreinen op de trajecten van Europa naar Engeland in beweging ko men. Een nadeeltje van bijna 700 miljoen gulden En dat terwijl de Engelse ingezetenen van veraf gelegen steden als Manchester. Bir mingham en Glasgow, anders dan hun land genoten van Kent en Surrey, smeken om een snelle doorgaande verbinding via Londen met het continent. Desondanks richten de deelnemende spoorwegen van een groot aantal I urnpese landen hun blik op dat prachtige ideaalbeeld Ze werken nijver aan de aanleg en uitbrei ding van het sneltreincnnet. waardoor over enige jaren de afstand Parijs-Londen in drie uur te overbruggen moet zijn. terwijl de nieu we hsl-verbinding met Lille de reistijd tussen Londen en Brussel moet terugbrengen tot drie uur en een kwartier. Monopoue Problemen doemen eveneens op voor het Europese nachttreinennet. een commercieel plan van de gezamenlijke spoorwegen van Frankrijk. Engeland. Duitsland. België en Ne derland. Zij hebben de handen ineengesla gen om de reiziger via comfortabel nachtelijk vervoer naar het hartje van Londen te bren gen. Vooralsnog ligt echter de Europese (ie- meenschap dwars. Een EG-commlssie onder leiding van Sir Leon Brittan noemt het voor lid in stri|.i mri de npb een vrije oom rii rentie. Hij is bang dat er een monopolie ont staat op hel nachtelijk railnet Zijn collega Van Miert van transportzaken denkt daar to taal anders over. wat niet wegneemt dat de uitwerking voorlopig stagneert len bestel ling van 139 rijtuigen voor deze luxe-verbin ding is voorlopig opgeschort. Met lede ogen ziet Eurotunnel dat de vertraging, die het ge volg is van de papieren oorlog in Brussel, op nieuw honderden miljoenen guldens aan in komsten scheelt. Voor Nederland zijn de nieuwe verbindin gen voorlopig van marginale betekenis Een dagverbinding met de trein naar Londen duurt, inclusief de verplichte overstap in Brussel, ruim 6.5 uur. Een tijdwinst van krap twee uur wordt geboekt, zodra de hslverbin ding tussen Brussel en Amsterdam gereed zal zijn. Maar dan leven we al tegen het eind van deze eeuw. Wie met eigen vervoer de reis naar l-nnden maakt, zal ookvminimaal vijf uur onderweg zijn. De verschillen met een aantrekkelijk- bootreis zijn voor velen te gering om de Franknjk route te kiezen tunnel exploi tant verwacht dan ook dat hel aandecF van Nederland in het tunnctvcrvoer beperkt zal blijven tot vier procent van het totaal. Dot geldt zowel voor passagiers- als voor vracht vervoer. De prijs? Niemand kan of wil uitsluitsel gr ven. Wat vaststaat is dat de prijs van een rit door de tunnel per shuttle even hoog zal zijn als een oversteek per veerboot Beide partijen hebben breed aangekondigd de prijs op de concurrentie te zullen afstemmen Maar welk bedrag ct dan uit de bus rolt. is nog volledig onbekend. Licht aan het eind van de tunnel. Zo kom je vanuit Engeland in het land van Marian ne aan. fOTO JAN KUYS ficiële opening. Het is zeer aannemelijk dat de planning wordt gehaald. Sinds het begin van de werkzaamheden in 1987 is bouwtech nisch slechts een vertraging opgelopen van vier maanden. Op een project waarvan de kosten inmiddels zijn gestegen tot 30 miljard gulden, een te verwaarlozen tijdverlies. Na jaren voorbereiding, voor de Engelsen vooral in geestelijke zin, is de bouw in feite uitermate voorspoedig verlopen. Een con tract met de Franse en Britse spoorwegen baande een weg voor het vergaren van de be nodigde gelden door de particuliere exploi tant Eurotunnel, een internationaal consor tium. Uiteindelijk stelden zich zo'n 200 ban ken garant voor het enorme kapitaal dat het project mogelijk moet maken. Daarnaast hebben 600.000 aandeelhouders zo veel ver trouwen in het commerciële welslagen ervan, dat zij gezamenlijk een bedrag van 4 miljard neertelden. Al met al voldoende om de 8500 werknemers van Tranche Manche Link, een conglomeraat van vijf Franse en vijf Britse aannemersmaatschappijen, te verzekeren van jaren werk. Optimistisch De spanningen over de kostenstijgingen lie pen zo nu en dan hoog op. maar uiteindelijk kwamen de banken telkens weer over de brug. Ook de recente financiële problemen zullen geen beletsel meer vormen voor het afwerken van de tunnelbuizen. Er is dan ook niemand die in dit vergevorderde stadium de totstandkoming van de vaste oeververbin ding een strobreed in de weg kan leggen, ver zekert de Nederlander H. Goote. die als 'rail way business manager' de NS in de Eurotun- nelgroep vertegenwoordigt. Uiteraard is Goote optimistisch. Cijfers geeft hij echter niet. Feit blijft dat de aanvan kelijke kostenraming van 16,5 miljard gulden in de loop der jaren bijna is verdubbeld. Naar de gevolgen daarvan voor de exploitatie van de Eurotunnel mogen we slechts raden. Blijk baar zijn de aandeelhouders nog steeds te vreden. blijkbaar doen de banken niet al te moeilijk, blijkbaar baart de toekomstige ex ploitatie niet al te grote kopzorgen. Toch is nooit officieel gereageerd op de aankondi ging van financiële experts dat een kosten stijging tot 28 miljard onoverkomelijke finan ciële problemen zou opleveren. Op dit punt hult Eurotunnel, dat een contract heeft om tot het jaar 2042 de tunnel te exploiteren, zich in stilzwijgen. Los van de financiële verwikkelingen wor stelt Eurotunnel op dit moment met de nega tieve beeldvorming. Het spookbeeld van hondsdolheid, dé schrik van Engeland, baart de staf van Eurotunnel (nu nog 650 werkne mers, in de toekomst aanzienlijk meer) bij voorbeeld veel zorgen. Om de Engelsen eni germate gerust te stellen zullen strenge maatregelen gelden, die het meenemen van dieren zo veel mogelijk moeten voorkomen. Van het veronderstelde passagiersaanbod in 1995 van 30 miljoen per jaar zal volgens Eurotunnel 17,4 miljoen met de trein reizen en 12,6 miljoen met de auto. Voor die laatste groep is een ingenieus systeem ontwikkeld, waarbij de reiziger vrijwel zonder enig opont houd de andere kant kan bereiken. Direct vanaf de snelweg rijdt de automobi list het terminaJterrein op, bij de ingang koopt hij een kaartje. De route voert vervol gens over viaducten naar platforms waar de (trein)shuttles gereed staan. De automobilist De Kanaaltunnel is bijna klaar, alleen met de TGV zit het nog tegen JAN KUYS De damp slaat in grotë wolken naar buiten. Links en rechts klinken de geluiden van een bouwterrein. Rangerende kranen, tuffende diesels, geklop en gehamer. Vóór ons een donker, gapend gat. Gehuld in passende be- zoekerskledij helm, gummilaarzen en een felgele plastic regenjas met fluorescerende strepen wachten we tot de doordringende stank van de dieseltrein is verdwenen. Dan is het grote moment daar. We wande len ondergronds vanuit Frankrijk richting En geland via de enige vaste verbinding die het rijk van Albion sinds kort koppelt aan het land van Marianne: de Kanaaltunnel. Door te werken met een ongelooflijke pre cisie, het gebruik van hoogwaardig technolo gisch materiaal, cfe inzet van duizenden wer kers en het fourneren van miljarden guldens, is de Kanaaltunnel al bijna een jaar een feit. Zo'n 25 a 40 meter onder de zeebodem wachten de 50 kilometer lange tunnelbuizen op de officiële openstelling in september van het volgend jaar. Naar verwachting zullen in 1995 ongeveer 30 miljoen reizigers per jaar de oversteek per tunnel gaan maken. Het vrachtvervoer heeft tegen die tijd volgens voorspellingen de om vang van 15 ton per jaar. Of deze getallen werkelijkheid worden zal de nabije toekomst moeten leren. Lange tijd leek de gedachte aan een vaste verbinding tussen het Europese continent en Groot-Brittannië een onhaalbare droom. Nu de laatste voorzieningen (rails, koel- en yenti- latiesystemen) worden aangebracht, maakt het prestigieuze bouwproject een alledaagse indruk. Wat we zien zijn twee gaten met een doorsnede van bijna acht meter, betegeld met honderdduizenden beton-elementen van 40 50 centimeter dik. Gebouwd volgens een speciale, tot op de millimeter berekende constructie die volmaakt in elkaar past. Meter voor meter hebben de speciaal ont worpen tunnelboormachines hun weg ge zocht naar het ontmoetingspunt, ergens on der het Nauw van Calais. Een immense hoe veelheid mergelslik spuugden ze uit, als ge volg waarvan de kust bij Qover verrijkt is met een schiereiland van 1,5 kilometer bij 125 meter en het landschap ten zuiden van Ca lais nu een maanheuvel kent. De tunnel zelf is vooral donker. Na 375 meter komen we bij de eerste dwarsverbin ding tussen de twee hoofdtunnels en de ser vicetunnel, onontbeerlijk voor de dagelijkse onderhoudswerkzaamheden en tevens een vluchtweg in geval van calamiteiten. Alles lijkt gereed voor gebruik. Niets staat een om helzing van de Engelsen meer in de weg. Of het zouden de Engelsen zelf moeten zijn... 15 september 1993 is de grote dag van de of- De tunnel boormachines spuugden een immense hoeveelheid mer gelslik uit als gevolg waarvan het landschap ten zuiden van Calais nu een maanheuvel kent. De bestrijding van alle verhalen over tun nelangst kost Eurotunnel minstens evenveel energie. Naarmate de openstelling dichterbij komt, circuleren vooral in de Engelse pers steeds meer berichten over alle onaange naamheden van het reizen per tunnel, waar in het begrip tunnelfobie telkens terugkeert. Een naamsverandering van het bedrijf moet de associatie met het vermaledijde woord tunnel zo klein mogelijk maken. Spoorwegen Twee partijen hechten enorm belang aan het welslagen van de onderneming. Uiteraard Eurotunnel, maar ook de spoorwegen zien in het project een gigantische verruiming van de markt. Partijen sparen kosten noch moei te om de voordelen (snelheid, comfort, regel maat, milieuvriendelijkheid) van de door gaande verbinding tussen Parijs en Londen te schetsen. Volgens plan zullen op den duur maximaal 40 treinen per uur (heen en terug) de tunnel doorkruisen. In het eerste jaar zal dit aantal beperkt blijven tot twintig, waarvan tien pendeltreinen met (vracht)auto's en tien treinen met vrachtvervoer. rijdt vrijwel direct de shuttle binnen, die te gelijkertijd aan de andere kant wordt gelost. Daardoor kan de shuttle met 24 rijtuigen (lengte 800 meter) binnen acht minuten wor den geladen en gelost. De rit door de tunnel duurt vervolgens 35 minuten, zodat de reizi ger binnen het uur, inclusief de afhandeling door de douane, van de Franse op de Engelse snelweg rijdt of omgekeerd De automobilisten vinden op de giganti sche terminals, die in Frankrijk een opper vlakte van 700 hectare omvat en in Engeland 170 hectare, een keur van voorzieningen die het gemak van de mens dienen. Hotels, ban ken. restaurants en belastingvrije winkels veraangenamen het verblijf, maar leiden on herroepelijk tot oponthoud op een verbin ding die juist gemaakt is om in een mum van tijd de overkant te bereiken. Geen Oponthoud Het vervoer met de flitstrein kent vanaf 1994 vrijwel geen oponthoud. Met snelheden van 140 kilometer per uur doorkruisen de hoge snelheidslijnen de vaste verbinding. Eurotun nel betreurt echter de dwarsligger ij \.in <1<- Engelsen bij het aanleggen van een hogesnel heidslijn (hsl) naar tonden. De inwoners van Kent en Surrey, wonend in de 'tuin van Enge land'. voelen geen snars voor het aanpassen van het railtraject, waarbij ze nauwelijks baat hebben en dat hun groen doorklieft Tot minstens het eind van deze eeuw zullen de flitstreinen in het zuiden van Engeland daar-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 37