Rusland blijft met harde hand regeren Los Angeles stad der vertwijfeling Alleen het tijdstip waarop het kabinet valt, telt nu nog Feiten Meningen MAANDAG 4 MEI 1992 2 ik als student in het midden van de jaren zeventig in het tijdperk van Brezjnjev in Leningrad woonde, accepteerden mijn Russische vrienden dat het on mogelijk was dat zij tijdens hun leven radicale veranderingen zouden meemaken. Zij zouden tot hun dood moeten leven met angst en apathie. Het Sovjet systeem stagneerde om de latere propagandaleus te ge bruiken maar het leek bijna eeuwig te duren. Opmerkelijk Het feit dat het systeem zo snel is verdwenen, en dat zonder een rampzalige oorlog, is op zichzelf opmerkelijk. Miljoenen hebben het verschil geleerd tus sen de waarheid en leugens. Dit vermogen, dat voor een groot deel te danken is aan de hervor mingen van Gorbatsjov, kan nooit meer worden afgeleerd. Toen Gorbatsjov in 1985 leider van de Sovjetunie werd, ver klaarde hij zich bereid het stel sel te hervormen, een meer effi ciënte (en menselijker) versie van de een-partij-staat te scheppen. Het werd snel duide lijkveel sneller dan sommi gen van Gorbatsjovs westerse aanhangers wilden erkennen dat het stelsel niet kon worden hervormd, maar slechts ineen kon storten. De vraag is nu: is Jeltsin in staat Rusland naar een of ander de mocratisch stelsel te leiden? Of zal hij zich uitleven in het soort verordonneringen die na éen tijdje zullen leiden tot zelfs nog bloediger botsingen en explo sies dan die we tot nu toe heb ben gezien? Compromissen tussen de ver schillende naties van de voor malige Sovjetunie zullen een sleutelrol moeten spelen in de komende gebeurtenissen. In het Rusland van vandaag, met zijn chaotische economie en poli tiek, roepen velen om een sil- naya ruka, de harde hand die kenmerkend is geweest voor de Russische manier van regeren, van Peter de Grote tot Stalin en tot in de tijd van Gorbatsjov en Jeltsin. Op zijn minst voor de stabiliteit van Rusland op de lange termijn is het van belang dat de silnaya ruka in staat is andere handen te grijpen in vriendschap en niet alleen maar om de doodsklap te ge ven, die uiteindelijk Rusland zelf zou kunnen vernietigen. VERTALING LÜUTJE NIEMANTSVERDR1ET Misschien maakt macht niet altijd corrupt, maar zeker kan het gezonde verstand er door worden afgestompt. Politici die in de oppositie zo verstandig lijken, herhalen als zij eenmaal aan de macht zijn de meest duidelijke fouten van hun voorgangers. De kri tiek uit het verleden is vergeten wanneer de nieuwe leider oude orthodoxe praktijken omarmt. LONDEN STEVE CRAWSHAW THE INDEPENDENT Ooit placht Boris Jeltsin Michail «orbatsjov te irriteren door zichzelf voor te stellen als de kampioen van de republieken die zich wilden losmaken van het regime van Moskou. Tegen woordig gaat Jeltsin, de nieuwe leider van de Russische federa tie, te keer tegen onalhankelijk- g< /.inde gebieden, net zoals pre sident Gorbatsjov dat deed. Het is mogelijk een gevaarlijke her haling van de geschiedenis. Na de moorden in Litouwen in januari 1991 klaagde Gorbatsjov dat de Balten het geweld zelf over zich hadden uitgeroepen. Jt ltsin daarentegen, vloog er heen om een solidariteitsverkla ring met de Raltische leiders te tekcncn. Hij drong er bij de Russische soldaten op aan dat ze zouden weigeren zich te la ten gebruiken voor illegaal ge weld (Gorbatsjov kaatste terug dat Jeltsin 'niet goed bij zijn hoofd' moest zijn). Zelfs voor de staatsgreep van af gelopen zomer had Jeltsin le ring getrokken uit het hoofd punt van de Balten: dat het pro ces van verandering niet kan worden gestopt door geweld te gebruiken, maar dat het daar al leen maar bloediger van wordt. Zoals kristalhelder werd in ge sprekken met gewone Polen, I sjechcn, Albanezen, Russen of Litouwers, is Marx' doctrine van historische onontkoombaarheid de afgelopen jaren nergens zo toepasselijk gebleken als in de Sovjetunie en Oost-Luropa. Staatsgreep Gennadi Janajcf, de beoogde president met de trillende han den, dacht dat hij en zijn kame raden simpelweg de zaken kon den keren met de staatsgreep in augustus. Maar het is geen wijs heid achteraf om te zeggen dat de staatsgreep gedoemd was te mislukken. De samenzweerders begrepen niet dat de hele Sov jet maatschappij was veran derd. Niemand die vroeger in de Sovjetunie heeft gewoond, en haar nu weer terug zou zien, zou de omvang van die veran dering ontgaan. Maar de sa menzweerders bleven blind. Nu denkt ook Boris Jeltsin dat hij de rem kan zetten op verde re verandering. Eind vorig jaar stuurde hij honderden troepen naar het zuidelijke gebied van de Tsjetsjen-lngoesjen om te voorkomen dat zij zich zouden losmaken. En hij neeft boos het referendum veroordeeld dat on langs in Tatarstan, ten westen van de Oeral, werd gehouden en waarbij werd gestemd voor zelfbestuur binnen de Russische federatie (volgens sommigen een voorbode van een volledige onafhankelijkheidsverklaring van Moskou). De verklaring van Gorbatsjov van twee jaar gele den dat degenen die naar onaf hankelijkheid streefden in Li touwen 'tweedracht, bloedver gieten en dood' zaaiden, weer klonk in de klaagzang van Jelt sin dat het referendum illegaal was en waarin hij waarschuwde voor bloedvergieten. In Tatarstan en Tsjetsjen-In- goesj waren de activiteiten van plaatselijke leiders politiek ver dacht. In beide gevallen waren de leiders oud-communisten, die een manier zochten om te overleven. Maar als de dreiging van afscheiding erg was, dan was de dreigende reactie van Jeltsin erger. Ook in de bittere woordenwis selingen tussen Rusland en Oekraïne lijkt Jeltsin niet bereid te erkennen dat de doelpalen niet slechts een paar centimeter zijn opgeschoven, maar naar de andere kant van het veld zijn verplaatst. Zijn bewering eerder dit jaar dat de Zwarte Zeevloot Russisch 'was, is en zal blijven' is historisch min of meer cor rect. Belangrijker was echter de achterliggende betekenis van de opmerkingen van Jeltsin: dat Moskou altijd over de zeeën van het imperium had geregeerd en geen reden zag daarin verande ring te brengen. Dat is een zor gelijk standpunt. Bekeerde communist Men behoeft geen rooskleurig beeld te hebben van het huidige Oekraïense leiderschap pre sident Leonid Kravtsjoek is ook een bekeerde communist, een voormalig ideoloog om zich te realiseren dat er twee voor nodig zijn om een nationalisti sche ramp te veroorzaken. Zoals de gevolgen van het gedrag van president Slobodan Milosevic van Servië en president Franjo Tudjman van Kroatië op een gruwelijke manier duidelijk hebben gemaakt, is onverzoen lijkheid voor geen van beide kanten op de lange duur voor delig. De Oekraïners houden vol dat Oekraïne niet hetzelfde is als Rusland. De Russen mogen ver baasd zijn, of teleurgesteld of boos over deze weigering om te worden gekoppeld aan hun reusachtige buur. Maar de Oek raïners geen autonomie gunnen is even zinloos als de bewering dat Schotland niet echt Schot land is en niet het recht heeft over zijn eigen toekomst te be slissen. Er is vandaag maar één werkelijkheid: dat Oekraïne een ander land is. De Oekraïense klachten op de onlangs gehou den top van het gemenebest in Kiev waren voor een deel be doeld om te benadrukken hoe ongelukkig zij ermee zijn dat Moskou het spel nog steeds vol gens de oude regels speelt. Alsof het Gemenebest van Onafhan kelijke Staten (GOS), gevormd na de ineenstorting van de Unie van korte duur zijn. Het westen was bereid Gorbatsjov te steu nen in de hoop dat hij het dek sel op de exploderende Sovjetu nie kon houden, bijelkaar ge houden door het bindmiddel van het een-partij-systeem. Vertrouwen Nu gaat het westen steeds meer vertrouwen op president Jeltsin. De eerdere westérse weigering om hem te accepteren was een vergissing. Hoe groot Gor batsjovs bijdrage aan verande ring in het begin ook is geweest, vorig jaar was hij net zo zeer een rem geworden op verande ring als de schepper ervan. De gekozen Jeltsin, met zijn enor me populariteit en duidelijke af wijzing van het communisti sche systeem, vertegenwoordig de een echte verandering in het zoeken naar vooruitgang. Maar de cirkel is weer rond. Nog steeds op zoek naar conti nuïteit, kiest het westen de kant van Rusland in ieder conflict met de republieken (net zoals het vorig jaar direct voorafgaan de aan de Joegoslavische burge roorlog uitdrukkelijk de kant van Belgrado koos en aldus meewerkte aan het ontbranden van de oorlog). De steun voor de huidige Russische leider ten koste van de andere leden van het gemenebest, en zeker ook ten koste van de aspiraties van andere nationaliteiten in de Russische federatie, is net zo'n vergissing als de vroegere on voorwaardelijke steun voor Gor batsjov. Het voortdurende bloedvergie ten in de Kaukasus herinnert niet aleen aan de gevolgen van de ineenstorting van de een- partij-staat (hoewel de commu nisten het graag op die manier voorstellen). Het is ook het ge volg van het verwijderen van de verbanden om het overleden staatslichaam van de Sovjetu- Zelfs nu nog is er reden te ho pen dat het officiële bloedver gieten niet zal toenemen, om dat Moskou pogingen doet de versplintering van de Russische federatie en de ineenstorting van het gemenebest te voorko men. Het Rusland'van Jeltsin gedraagt zich nog net niet alsof het de Sovjetunie was. Bovenal is het nuttig hoe somber de situatie vandaag de dag ook mag zijn om ons te herinneren noe belachelijk de dingen waren die we achter ons hebben gelaten en hoe opmer kelijk de veranderingen die al hebben plaatsgevonden. Toen foto ep a het westen zich vast aan de overblijfselen van de Sovjet-sta tus quo, in de illusie dat dit voor een soort stabiliteit kan zorgen. In werkelijkheid kan dat maar in december, de natuurlijke op volger is ven de door Rusland geregeerde Sovjetunie en het tsaristische keizerrijk daarvoor. Als dat de manier is waarop Rusland de dingen ziet, dan is er geen hoop voor toekomstige stabiliteit laat staan voor de toekomst van het GOS. Net als in Joegoslavië klampt Aanhangers van Jeltsin steken hun voorkeur niet onder stoelen of banken. Angst en agressie woekeren onderhuids voort LOS ANGELES WOB HWO€S VERSLAGGEVER Cynische!* had de zwarte grondstewar dess van North-West Airlines het niet kunnen zeggen. Met een ..good flight to paradise" bracht zij de passagiers van de nachtvlucht Minneapolis-Los Angeles aan boord van het vliegtuig. Voor enig paradijselijk gevoel is in l.os Angeles gee n ruimte meer. De Stad van de Enge- 1c n is verworden tot een stad van de wraak. Het was er het afgelopen week einde betrekkelijk rustig, maar onder huids woekeren vertwijfeling en agressie voort. Toch doen de bewoners van de getroffen wijkin hun uiterste best dc onderlinge relaties te herstellen. Blank en zwart zijn gezamenlijk begonnen de puinhopen op te mimen. Hand in hand werken ze aan de heropbouw van dc verwoeste bedrij ven. Ook dc Koreanen, die het zwaarst werden getroffen en zich twee dagen ge- ledc n nog massaal wapenden om brand stichters en plunderaars van de straat te schieten, roepen nu in grote demonstra ties op tot vrede en verbroedering. Aan de rand van de miljoenenstad is nauwelijks iets merkbaar van de dagen lange nachtmerrie. Maar de nog steeds boven het hart van Los Angeles hangen de inktzwarte rookkolom vormt b«*t stille bewijs van de orgie van tomeloos ge weld. Het openbare leven komt slechts langzaam weer op gang. Het straatbeeld wordt in hoofdzaak beheerst door fede rale politie-eenheden, gespecialiseerd in n llcnhestrijding, en door middenstan ders die elk hun eigen American Dream in enkele uren tijds zagen sterven. Zwartgeblakerd Met dc armen beschermend om elkaar heen geslagen staan Myrna en David Ri vera tussen tie zwartgeblakerde skeletten van wat ooit hun trotse bandenhandel en autogarage was. Zes jaar hebben ze gespaard om een eigen zaak te kunnen beginnen. Iedere cent is erin gestopt. In nauwelijks een uur verwoestten de vlam- r> ,n toekomst David De zaak be Kkei ie lopen Wedaihten ,ix ii isi aao een korte vak«uitie Nu kunnen we nergens meer aan denken". ,i gi li j, O ivn111 nij lijn vuisten bah. Er n paar kilometer verderop in Korea- town i Sang J. Oh bezig de puinhopen van zijn winkeltje in huishoudelijke arti ki len cp te ruimen. Hij is daar al vanaf zate rdagdmk mee. Hij de pakken neer zitten, ligt niet in zijn aard Hij vindt dat hij aan zijn klanten verplicht is opnieuw ii beginnen. Als het kan op dezelfde plek Met man en macht zijn de ii puin. waar hij twaalf jaar geleden een nieuw bestaan begon op te houwen, na met zijn gezin uit Zuid Korea te zijn geëmi greerd. Het is een hele onderneming om in de getroffen wijken van l.os Angeles te ko men. De wijk Watts, het getto van zwart IA van waaruit de vlam in de pan sloeg, is hermetisch afgegrendeld voor ieder een die er niets heeft te zoeken. En dat zijn er nu nog meer dan voorheen. Maar ook andere stadsdelen zijn gedeeltelijk afgesloten door de politic. Discussies worden niet gevoerd Op verzoek wor den omleidingsroutes aangegeven Spookstad Dank zij een lift vanaf de luchthaven worden de stadsdelen bereikt, die welis waar niet helemaal ongeschonden zijn gebleven, maar wel weer toegankelijk zijn. Benjamin Lautcr moest op het v liegveld een familielid ophalen, die in de nacht van zaterdag op zondag arri veerde. Het was de eerste nachtvlucht, die weer op Los Angeles werd uitge voerd. Het vliegverkeer was de afgelopen dagen tamelijk chaotisch vanwege de hinder die de gigantische branden ver oorzaakten. Vanuit de lucht lijkt de stad totaal niet op een spookstad. De miljoe nen brandende lichtjes doen sprookjes achtig aan. Alleen in het hart branden geen lampjes meer. maar wordt een groot gapend gat zichtbaar. Het kost Lautcr aanzienlijk meer tijd om het vliegveld te bereiken dan onder nor male omstandigheden. Hij is verplicht bepaalde routes te mijden omdat daar een uitgaangsverbod van kracht is. In overleg met de politie komi hij tot een alternatieve route Ovengens noemt hij de situatie vanaf zaterdag rustig. Eenzelf de situatie schetsen de autoriteiten, hoe wel nog wel melding werd gemaakt van enkele kleine branden en een incidentele schietpartij. Maar dat beeld wijkt niet echt af van een doorsnee-dag, legt Lau- ter uit. Sinds dc komst van de door president Bush gestuurde federale troepen wordt het nachtelijk uitgaansverbod nageleefd. Een algeheel uitgaansverbod en de aan wezigheid van 12.000 zwaarbewapende politiemannen, Nationale Gardisten en soldaten hebben het afgelopen weekein de de rust in Los Angeles doen terugke ren. De stad was donderdag en vrijdag het toneel van ernstige rellen nadat vier blanke agenten waren vrijgesproken van mishandeling van een zwarte automobi list. De ongeregeldheden hebben in to taal aan 46 mensen het leven gekost. Van de ongeveer 2000 gewonden zijn er 211 ernstig aan toe. Het uitgaansverbod in Los Angeles is in middels opgeheven, maar politiecom missaris Gates heeft wel gevraagd of de federale troepen nog zeker vier dagen een oogje in het zeil willen houden. Een Zuidkoreaanse delegatie is vandaag naar LA vertrokken om te praten over schadevergoeding voor Koreanen die tij dens de rellen hun winkels of de inhoud ervan zijn kwijtgeraakt. Volgens het Zuidkoreaanse consulaat hebben een half miljoen Koreanen voor 580 miljoen dollar schade opgelopen. Duizenden militairen patrouilleren op straat, terwijl de dodelijk vermoeide poli tiemensen voor het eerst sinds dagen een paar uur kunnen slapen. De korpschef van de politie in Los Angeles verwacht dat de spanningen de komen de dagen verder zullen afnemen en dat de federale troepen over een dag of drie, vier weer naar hun kazernes kunnen te rugkeren. Verdringen Over de geweldsexplosie zegt Lauter hooguit een indirect verband te zien met de vrijspraak van de vier politiefunctio narissen. „Die vrijspraak neeft alleen maar het lont in het kruitvat doen ont steken. Net als een kwart eeuw geleden, toen het ook tot een soortgelijke uitbar sting in The Watts kwam. Het verschil met toen was echter dat het geweld des tijds niet over andere delen in de stad uitwaaierde." De computer-salesman is achteraf ge zien niet verbaasd over de recente ontwikkelingen. „De situatie was al weer jarenlang explosief. Maar iedereen pro beert dat te verdringen door de kloof tus sen zwart en blank in het dagelijks leven zoveel mogelijk te negeren. Want een droom 1s in de regel prettiger dan een nachtmerrie. Nu is iedereen weer eens wakker geschud." CDA-fractievoorzitter Elco Brinkman heeft wel erg snel ge lijk gekregen. Vorige week be klaagde hij zich erover dat het CDA vaak de enige is die moei lijke kabinetsstandpunten steunt. De PvdA zou eens wat vaker van harte achter de be sluiten van de ministerraad moeten gaan staan, zo meende hij. Zijn uitspraak was nog geen twee dagen oud, of PvdA-vice- fractievoorzitter Frans Leijnse ondersteunde die uitspraak van Brinkman met wel een heel duide lijk voorbeeld. Leijnse haalde het zo moeilijk bevochten compromis over de arbeidsonge schiktheid onderuit: een compromis dat bijna tot een kabinetscrisis had geleid en de PvdA in gro te moeilijkheden heeft gebracht. Partijvoorzitter Felix Rot tenberg had gelijk toen hij reageerde dat het mo ment van deze uitspraak erg ongelukkig was geko zen. Het kabinet heeft zojuist weer op het nip pertje een crisis over de begroting voor volgend jaar overleefd. Om dan binnen enkele dagen de verhoudingen opnieuw op scherp te zetten is tac tisch niet erg handig, tenzij.... Tenzij de PvdA de eigen gelederen langzaam rijp prans aan het maken is voor een kabinetscrisis. De laatste peilingen tonen een onvermin derd geringe steun van de kie- i voor de PvdA. terwijl het CDA ondanks (of juist dankzij) de harde standpunten na een korte inzinking weer aan het te- ugkomen is. Inkomensbeleid en de positie uitkeringsgerechtigden zijn oudsher goede onderwer pen voor de PvdA om een ver kiezingscampagne op te voeren. Weliswaar is de partij er in woorden op uit ook bij de mid dengroepen wat meer aanhang te verwerven, maar dat lijkt niet erg te lukken. Om niet ook nog de traditionele achterban hele maal kwijt le raken, zou het heel goed kunnen zijn dat de PvdA het op deze punten maar eens hard gaat spelen. De sociaal-democraten weten heel goed dat het CDA het nooit zal accepteren dat het wao- be sluit van vorig jaar onderuit zal worden gehaald. Maar als daar op (en eventueel op het inko mensbeeld voor volgend jaar) een kabinetscrisis ontstaat, Leijnse. foto dijkstra bv heeft de PvdA een heel goed on derwerp voor de campagne die op die crisis volgt. Het lijkt zo langzamerhand dat de PvdA dit nog de enige mogelijkheid vindt om enigszins terug te keren in de kiezersgunst. Als de PvdA dit van plan is, moet ze die actie echter wel be ter coördineren. Staatssecretaris Ter Veld reageerde stomver baasd op de uitspraken van haar partijgenoot Leijnse. Zij hield onverkort vast aan de ka binetsbesluiten van vorig jaar. Zij kon ook moeilijk anders. Als zij ook zou gaan twijfelen aan de besluiten, die zij letterlijk huilend heeft geaccepteerd, zou het kabinet deze week al onder uit gaan. Hierdoor ontstaat echter wel het beeld van een verdeelde PvdA. Dat beeld moet snel wor den weggewerkt, wil de PvdA de weg omhoog weer kunnen vin den. Kiezers houden niet van partijen die al te openlijk twijfe len aan de eigen standpunten. De WD heeft daar in 1989, tij dens de crisis over het reiskos tenforfait, duidelijk leer geld mee betaald. Niet alleen de PvdA, ook het CDA houdt ernstig re kening met een crisis. Brinkman heeft met zijn uitspraken van de afgelo pen weken over de inko mensverdeling voor vol gend jaar duidelijk ge maakt dat het CDA kiest voor 'werk boven inko men'. Daarmee verweet hij de PvdA impliciet dat juist niet te doen. Brinkman weet heel goed dat in zijn achterban niet al te veel uitkeringsgerechtigden verkeren. Hij moet het juist van de middengroepen hebben, die zonder uitzon dering vinden dat zij de laatste jaren te veel zijn 'gepakt'. Nu de discussie tussen CDA en PvdA alleen nog maar plaatsvindt via de media, wordt het tijd om weddenschappen te gaan afsluiten over het tijdstip van de kabinetsval. De vraag öf het kabinet zal vallen, is al lang niet meer inte ressant. Het gaat er nu alleen nog maar om wannéér. Voor de coalitiepartners zelf is de vraag ook nog relevant wie de schuld zal krijgen van een kabinetscrisis. Het antwoord op die vraag is echter niet moeilijk te geven. Het oeroude spelletje 'Zwarte Pieten' wordt door het CDA al veel langer gespeeld dan door welke andere partij in ons land ook. Het CDA heeft dat spelletje nog nooit verloren en zal het ongetwijfeld ook deze keer weer winnen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2