if#f
ik aan Manuela vastzit'
'In Nederland kennen ze me onderhand ook'
Rtv show
Weerzien met jeugdzonden 'Mijn handicap is dat
nr
'We geloofden niet dat de Moffen zouden schieten'
MAANDAG 4 MEI 1992
CLOSE UPGerard van putten Jacques fierb hoopt met cd uit anonimiteit te treden
Frank Kramer ontving gisteren Henny Huisman die in 'Oude Liefdes' werd geconfronteerd met z'n 'ex'.
foto dijkstra
alloze verbroken rela-
ties ijlen nog geruime
tijd na. De een betaalt
/.ich jaren na de mislukking
kleurenblind aan alimentatie,
de ander ligt naast de partner
hardop een andere naam te
dromen. Pijnlijk voor alle be
trokkenen, maar het is soms
niet anders. Oude liefde roest
blijkbaar niet, al doen naar het
schijnt vooral de struisvogelpo
litici onder ons nog zo hun best
het verleden uit het geheugen te
pannen.
Wat ooit was laat zich niet ver
geten, weten ze bij de KRO. Bij
die omroep wordt de ene na de
andere reünie georganiseerd.
1 lan van der Meer traceert
mensen die 'Spoorloos' zijn.
Sinds jaar en dag belanden
dank zij het radioprogramma
'Adres Onbekend' verloren zo
nen en dochters weer in de
moederschoot. Scheiden doet
weliswaar lijden, redeneren ze
in de Hilversumse Lmmastraat,
de pijn kan wel worden ver
zacht. Met aandoenlijke roomse
blijheid past het dan te stellen
dat je elkaar nog niet hoeft te
haten als het over en sluiten is
met de liefde.
In 'Oude Liefdes' confronteert
Frank Kramer namens de KRO
oude liefdes tfcn minste 20 jaar
na de laatste omhelzing met el
kaar. Dat wil zeggen: iemand
moot op basis van zien en ho
ren l>epalen met wie van de drie
er ooit amoureuze betrekkingen
zijn onderhouden. Ln zodra de
'ex' is herkend, mag die op zijn-
/haar beurt weer uit drie perso
nen de huwelijkspartner van de
vroegere partij kiezen.
Flitsend is anders, er zijn zelfs
van die momenten dat er in
'Oude Liefdes' totaal geen op
schieten zit. Maar dat neemt
niet weg dat deze vorm van tv
amusement ook aardige aspec
ten heeft. Ten eerste is het ver
makelijk te zien hoe iedereen
krampachtig z'n best doet be
leefd en aardig te blijven. Maar
de tv heeft de hinderlijke ge
woonte schone schijn zichtbaar
te maken. Wat dat betreft dringt
geen medium zo diep lot ie
mands binnenste door. Het
druipt als het ware van de ge
zichten af: de opperste verwar
ring en de verbijstering over het
eertijdse gebrek aan onder
scheidingsvermogen. Heerlijk,
die sprekende ogen, die elk ge
sproken woord overbodig ma
ken. Je ziet het ze denken: ..Ik
mag hier ter plaatse neervallen,
maar moet ik één van die drie
troelen ooit een zoen hebben
gegeven? Ik zal vroeger toch
niet nachten wakker hebben ge
legen van één van die types. Dat
kan toch niet waar zijn! Ik zal
toch niet zo'n hekel aan mezelf
hebben gehad. Nee, aan die van
mij mag dan een gebruiksaan
wijzing hangen, ik ben al met al
nu toch wel beter af. Je zou met
zo'n molenpaard getrouwd zijn.
Ik kan me vergissen, maar vol
gens mij heeft die ene ook nog
Of zou in 'Oude Liefdes' toch de
blijheid overheersen over het
weerzien met die oude vlam?
Maar dan nög! Hoe zouden op
hun beurt de vrouwen oordelen
over de echtgenotes van hun
'oude liefdes?' En hoe over de
vroegere verovering van hun
man? Nooit zullen wij kijkers,
wij voyeurs dat te weten komen.
Vrouwen genieten nu eenmaal
de reputatie meesteressen te
zijn in het een tikje veils aftasten
van de concurrentie. Wie kent
het verschijnsel niet? Het ge
zicht plooien op mierzoet om
zo voor het oog een scherm vol
vriendelijkheid op te trekken.
De ware gevoelens blijven zo
doende voor de concurrentie
aardig verborgen, al liggen som
mige glimlachjes net iets te veel
op de monden gebeeldhouwd.
Ondertussen spoken er in de
bovenkamer vermoedelijk vilai-
ne gedachten rond. Bekijk die
keurende blikken maar eens
goed. Is het verbeelding dat die
ogen veel zeggen? Is de wens de
vader van de gedachte dat tus
sen die al die kunst- en natuur-
wimpers een lichtelijk hatelijk
oordeel te zien is? Zo in de trant
van: ,,Is hij op dèt mens gek ge
weest? Wat een smaak! 1 lij zal
mij toch ook niet zo zien. En
dan al die spannende verhalen
die die wijven over hem ophan
gen. Alsof hij Casanova in eigen
persoon is. Moe je 'm thuis
meemaken. Niet vanachter zijn
krant te slaan. En nu, nu komt
zij daar, die truttebol die zich
voordoet als zijn oude liefde
even vertellen hoe ze het in hun
tijd samen hadden in de intimi
teit van de Fiat 500. Moet je nu
komen. Elke avond ligt die
dooie op de driezits uren te
knorren. Met open mond, ook
dat nog. En in bed is het alleen
maar snurken geblazen. Effe in
de veertig, maar al oud voor z'n
lijd."
Nee, de kijkers zullen dergelijke
ontboezemingen niet horen.
Daar zijn de oude liefdes, die de
KRO heeft geselecteerd, te fat
soenlijk voor. Er valt geen on
vertogen woord. Ja, tussen de
regels door laat een enkele da
me iets van minachting blijken:
„Die mevrouw daar zal het wel
zijn, tenslotte komt mijn man
uit de Zaanstreek en ik hoor bij
haar dat platzaanse dat ik héél
vroeger ook sprak."
Voelt u 'm? Spreekster probeert
op haar manier even subtiel te
laten merken dat zij wèl aan
zichzelf heeft gewerkt. Dat zij
thans wel in staat is met mes en
vork te eten, zonder daarbij te
smakken. Maar nogmaals, het
kan allemaal verbeelding zijn.
Frank Kramer grijzend nu,
maar nog altijd een beetje een
kwajongensachtige vrijgezel
staat erbij, kijkt ernaar en wag
gelt soms zichtbaar verwonderd
tussen de stellen door. 'Oude
Liefdes' zal nergens diepe won
den slaan.
Niemand zal als gevolg van Kra
mers relatieshow op de sofa van
een zieleknijper terechtkomen.
Een jeugdzonde bij de KRO pri
ma, maar er moet wel klare bis
schopswijn bij kunnen worden
geschonken. Vandaar waar
schijnlijk dat er alleen maar
keurig getrouwde stellen defile
ren langs de camera en andere
samenlevingsvormen buiten
beeld worden gehouden. De
bouwvakkers in de jaren dertig
waren nog echte vaklui. De
hoeksteen van de maatschappij
is ten tijde van de bouw blijk
baar onwrikbaar in de KRO-stu-
dio gemetseld.
'Tijd voor Koenveel bekeken
„Ik maak geen tv-programma voor de elite.
De Vlaamse operazanger Koen Crucke
is inmiddels een bekende tv-persoon-
lijkheid geworden. In 'Tijd voor Koen'
(elke zondag BRTN-TV 1 om 21.30 uur) introdu
ceert hij licht klassieke muziek bij een zo breed
mogelijk publiek. Behalve de opnamen van een
volgende reeks van Tijd voor Koen is hij volop be
zig met de voorbereiding van een nieuwe cd.
Daarnaast vertolkt hij wekelijks de rol van Itali
aanse kapper in het onlangs door Veronica aan
gekochte BRTN- kinderprogramma Samson. Ko
mend najaar is hij in deze gedaante op de Neder
landse beeldbuis te zien.
„Er zijn veel Nederlanders die een opname van
het programma willen bijwonen. Dank zij 'Tijd
voor Koen' word ik in Nederland zo langzamer
hand inderdaad een bekende figuur. Ik geef er ge
regeld concerten. Er zijn ook zeer veel Nederlan
ders die reageren op ons programma."
„De waardering van Samson is bijzonder groot.
Je hebt er geen idee van hoe sympathiek meneer
Spaghetti bij de kinderen is. Zelfs timide kinderen
komen naar me toe om me een hand te drukken.
Ik ben 'een kind' in Samson. Ik doe alles wat kin
deren van hun ouders niet mogen doen. Ze heb
ben graag dat ik ruzie maak, omdat ik tenslotte
één van hen ben. Snap je?"
De eerste reeks van 'Tijd voor Koen' was qua
presentatie niet zo sterk. Had je toen de juiste for
mule nog niet gewnden?
„Ik had het presenteren en interviewen van
gasten nog niet onder de knie. Ik schaam me er
niet over om dat te bekennen. Ik heb bij de BRTN
gelukkig de kans gekregen om het vak te leren.
Omdat 'Tijd voor Koen' een duur programma is,
was het onmogelijk dat er enkele proefprogram-
ma's werden gemaakt. Internationale artiesten
zijn duur en een groot orkest is ook al niet goed
koop: vandaar dat ik verplicht was om er meteen
in te duiken. Inmiddels heb ik geleerd hoe ik me
rustig voor een camera moet gedragen en is de
inhoud van het hele programma aanzienlijk ge
wijzigd. De muziek is in vergelijking met vroeger
bijzonder licht. Wat de muziek betreft ligt het. ac
cent op operette en lichte opera. Te lange ouver
tures worden geschrapt omdat het programma
niet langer dan een dik halfuur mag duren.".
„Ik maak geen tv-programma voor een bepaal
de elite. Ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken.
Vandaar ook dat ik blij ben dat 'Tijd voor Koen'
een beter uitzenduur op zondagavond heeft ge
kregen."
je blijft toch zanger. Aanvaard je nog eens een
rol in een opera?
„Ik werd onlangs weer gevraagd. Toen ik hoor
de dat ik drie maanden full time ter beschikking
moest zijn voor één produktie, haakte ik af. Ik ben
dol op televisie. In een opera spelen zou beteke
nen dat ik niet langer meer voor televisie kan
werken. Het was een kwestie van kiezen: het be
perkte publiek van een opera of de massa die
naar televisie kijkt. En ik geniet nu eenmaal mate
loos van mijn populariteit. Ik sta tussen de men
sen, ik ben van het publiek. Dat mag toch? Som
mige collega's vinden het vervelend als ze
kend worden. Ik zeg hun dan dat ze beter ee
der vak hadden kunnen Jdezen. Ik vind het heer
lijk als de mensen even goeiendag komen zeg
gen."
ROTTERDAM GPD
Noem de naam Jac
ques Herb en ne
gen van de tien
keer zal er spontaan 'Manuela'
worden gezongen. Herb weet
het: „Het is natuurlijk een
voordeel dat je die bekendheid
21 jaar na die hit hebt kunnen
vasthouden. Maar het nadeel is
dat zo'n nummer aan je blijft
kleven."
Hij is een tijdje uit zicht ge
weest, althans van het grote pu
bliek. „Want ik heb altijd door
gewerkt." Maar een come back
hoort thans tot de mogelijkhe
den. Hij werkt aan een cd met
nieuwe, zelfgeschreven liedjes.
Smartlappen. „In dat hokje zit
ik nu eenmaal. Een tijd lang zijn
smartlappen niet in tel geweest.
Merkwaardig eigenlijk, want als
je sommige Engelse teksten op
de keper beschouwt, ze vertaalt,
dan blijven er wat wij zouden
noemen pure smartlappen over.
Maar als je hier in je moers taal
zingt, dan word je meteen lou
ter op de tekst beoordeeld."
Nieuwe smartlap
„Gelukkig is het klimaat aan het
veranderen. Dat komt door
mensen zoals Jan Rot. Ik heb
onlangs op het popfestival in
Groningen opgetreden. Daar
was een aparte plaats inge
ruimd voor wat dan heet de
nieuwe smartlap'. Er waren
groepen zoals 'De Ideale
Schoonzoon.' Groot succes."
Sinds Manuela is er veel met
Jacques Herb gebeurd. Naar de
zanger zelf zegt heeft hij in een
dal gezeten, om niet te zeggen
in een diepe depressie. „Maar ik
heb ook een gedegen zangop
leiding gehad. Een professor
van het conservatorium in Ant
werpen, professor Vercammen,
zag het helemaal voor me zitten
in de operawereld".
Hij verkaste naar België en
klopte aan bij de artistieke lei
ding van het operettegezel
schap van Jean Maryn. „Ik
vroeg of ze wilden hebben.
Eerst dachten ze dat ik een
grapje maakte, maar ik meende
het echt. Toen heb ik twee sei
zoenen met hen opgertreden,
heel Belgie doorgereisd. Fantas
tisch, veel geleerd. Maar pure
„Ik ben terug naar Nederland
gegaan, ben weer gaan optre
den. In 1983 ben ik in Zeeland
een theaterbureautje begonnen.
Uit die tijd stamt mijn samen
werking met de zangeres Stella.
Nu staat ze met 'Over een uur'
in de hitparade. Maar Zeeland
was wel erg ver van de weg."
„Mensen denken dat als ze je
niet meer op de radio horen, je
dan niets meer doet. Maar zo zit
het artiestenvak niet in elkaar.
Mijn handicap is alleen dat ik
aan 'Manuela' vastzit. In mijn
optredens zing ik wel degelijk
nummers als 'Granada' en 'Plai-
sir d' Amour. Ook een liedje als
'Mamma'. Dat laatste heeft
trouwens veel meer aanzien ge
kregen sinds Pavarotti het heeft
opgenomen. Uit een geintje
haalde ik ook wel eens een wit
zakdoekje tevoorschijn als ik
het lied zong. Maar dan had ik
de hele avond de longen uit m'n
lijf staan zingen, dan kwam
daar toch tegen het eind het
verzoek: 'Jacques, zou je Manu
ela willen zingen?"
Verrassing
„Wat je nu ook gaat krijgen, is
dat mensen je gaan vragen voor
zoveel-jarige bruiloften. Familie
of vrienden van het jubilerende
bruidspaar weten dat die twee
elkaar hebben ontmoet toen
Manuela een hit was. Dan wil
len ze mij als verrassing op de
feestavond. Ik heb wel eens ge
zegd: Ik ga me als totaalpakket
verkopen: ik in een mooie doos
met een prachtige strik erom
heen."
„Niet dat ik niet probeer om
dat lied telkens weer en nog
steeds zo goed mogelijk te zin
gen, het is een prachtig lied. Er
zit wat mij betreft volstrekt geen
vals sentiment in. Alleen, het is
vervelend dat de mensen niets
anders van je willen horen. Vo
rig jaar heb ik in Duitsland op
getreden. Ik heb Duitstalig re
pertoire gezongen, ook Spaans:
Granada Fantastisch. Het pu
bliek wilde almaar 'Zugabe,
Zugabe'. Maar ja, daar kennen
ze Manuela niet."
„Toch heb ik het idee dat er
een soort opleving aan de gang
is. Dat mag je nooit te hard zeg
gen, maar ik voel dat zo. Paul
Ruven had me uitgenodigd mee
te werken aan de muziek van de
film 'De tranen van Maria Mar-
chita'. Hij deed dat naar aanlei
ding van m'n lp 'Eigenwijs. Ik
was stomverbaasd dat hij die
plaat kende, want er zijn mis
schien duizend exemplaren van
verkocht".
„Maar die film wint het Gou-
de Kalf In Berlijn. Dus daar liep
ik ineens tussen allemaal groten
uit de filmwereld. Ik ben zo toch
weer een beetje in the picture
gekorppn. Uit die tijd stammen
ook de contacten met een pla
tenmaatschappij en het plan
voor een cd".
„Wie weet lukt het: een come
back, want zo zie ik het zelf toch
wel. Dat zou dan een hele ver
dienste zijn, want ik ben van
mening dat Nederland en met
name de platenmaatschappijen
alles hebben om van een artiest
een consumptie-artikel te ma
ken: opeten en weggooien. Als
je een hit hebt, kan het niet op,
dan ben je je van het. Maar gaat
het minder, dan sta je in de kou
en kan je op geen ertkele facili
teit meer aanspraak maken".
Zuinig
„Dan komt het er op aan of je
Jacques Herb: „Heb je de hele avond de longen uit het lijf gezongen en
dat komt toch weer dat verzoek om 'Manuela' te zingen." foto gpd
zelf sterk genoeg bent. Of je
doorgaat. Je kan dan natuurlijk
allerlei fratsen gaan verzinnen
om in de belangstelling te blij
ven. Maar als je het puur om
het vak gaat, om het maken van
muziek, dan houd je je daarbij,
hoe moeilijk je het ook af en toe
hebt. Van mijn zangleraar heb
ik geleerd: Verspil nooit je kapi
taal. Ik ben altijd zuinig op mijn
stem gebleven".
„Gelukkig verkeer ik nu in de
omstandigheid dal ik uit de
aanbiedingen die ik krijg kan
selecteren. Zo treed ik niet meer
op in kroegen. Ja kom, het is
toch al zo moeilijk om goed uit
de verf te komen. En kroegen
betekent altijd dronken publiek.
Ik heb toch liever dat mensen
luisteren. Ik doe shows met
Frank en Mirella en De Twee
Pinten en ik doe een show met
onder anderen Trea Dobbs".
„Het werk gaat dus gewoon
door. En wie weet wordt de cd
een succes. Ik ben druk bezig
met schrijven. Ik pas alleen een
beetje op met de titels. In 1972
schreef ik 'Werkloos.' Toen was
het meteen afgelopen".
Tv-documentaire over het Geuzenverzet
HILVERSUM ALE V
Ruim 50 jaar nadat vijftien
uzen' op de Waalsdorper
vlakte werden gefusilleerd,
wordt vanavond de tv-docu-
ntaire over het zogenaamde
uzenverzet' op het scherm
gebracht.
Drie mannen uit het Rijn
mondgebied die aan de moord
partij ontkwamen, omdat ze op
maart 1941 nog geen 20 jaar
oud waren, vertellen filmer Bert
Steeman wat ze allemaal in de
erste maanden van de bezet
ting hebben meegemaakt.
..Nog voor het bombarde
tent van Rotterdam was onze
gedachte al: die Moffen moeten
/o snel mogelijk weer uit. We
loeten dus wat doen." getuigt
a vijftig Jaar Jan van Wijk. „Het
bombardement van Rotterdam
heeft het organiseren van ons
verzet alleen maar versneld en
verscherpt."
Nog maar nauwelijks hadden
de Duitse troepen 10 mei 1940
Nederland onder de voet gelo
pen of in het Vlaardingse huis
van Ary Kop verzamelde zich
het bestuur van de wandelvere
niging 'Flardinga'. Al gauw gin
gen vanuit Vlaardingen 'Geu-
zenberichten' het land in. Eind
mei werd samen met de Haar
lemmer Bernard IJzerdraad de
eerste Nederlandse verzets
groep 'De Geuzen' opgericht.
Daarna vertakte de groep zich
razendsnel. Vele plannen tot sa
botage werden gesmeed, maar
van de uitvoering kwam weinig
terecht. In het grootste deel van
Nederland hernam na de Duitse
inval het leven z'n gewone gan
getje. Maar niet voor 43 Geu
zen: nadat in Arnhem een on
voorzichtige Geus zijn mond
voorbij had gepraat (in novem
ber 1940) gingen NSB, Neder
landse politie en de Duitse
Sicherheitsdienst het Geuzen-
netwerk ontrafelen. Honderden
Cieuzen, onder wie Ary Kop, Jan
Kijne en Bernard IJzerdraad
werden opgepakt: „Ach, in het
Vlaardingen van die dagen wist
iedereen wie Geus was. Aan
vluchten werd niet gedacht, van
onderduiken had nog nooit ie
mand gehoord."
Van de honderden arrestan
ten belandden 43 Geuzen in de
strafgevangenis aan tje Scheve-
ningse Pompstationsweg, eertij
ds beter bekend als hotel De
houten Lepel. Op 24 februari
1941 startte het Geuzenproces
en 4 maart meldde een Duits
gezind dagblad op de voorpagi
na: „Achttien boeven ter dood
veroordeeld."
Tegen de meesten van hen
was tijdens 'het showproces'
drie maal de doodstraf gëeist.
„Tot het laatst hebben we alle
maal geloofd dat de Duitsers
ons nooit zouden durven dood
schieten. Dat kwam niet in ons
op," zeggen de getuigen, die
aan de dood ontsnapten omdat
ze nog geen 20 jaar oud waren.
„Wij werden op transport ge
steld, richting kampen Nog
steeds, na vijftig jaar, stokken
hun stemmen als ze praten over
hun laatste uren met hun me
de-Geuzen in de Scheveningse
gevangenis.
Filmer Bert Steeman heeft 20
jaar rondgelopen met het plan
het Geuzenverhaal te verfilmen:/
„Ik werd erop attent gemaakt
door het boekenweekgeschenk
van 1965, waarin een deel van
het verhaal verteld werd. Begin
jaren zeventig heb ik er een
speelfilmscenario over gemaakt.
Maar ik kreeg geen subsidie.
Twee iaar geleden kwam ik met
het iaee bij de NCRV terecht.
Daar waren ze meteen enthou
siast, want nooit eerder is er
over dit unieke stuk oorlogsge
schiedenis een documentaire
op de Nederlandse tv te zien ge
weest."
(Vanavond om 19.13 uur op
Nederland 1)
STRIPS
BOLLEBOOM
