'Hier past geen muis meer bij' 'Je wordt geen wereldkampioen met 'n spuit' Feiten Meningen Nieuwe gouverneur Hong Kong belangrijke ceremoniemeester S\ V WOENSDAG 22 APRIL 1992 2 LONDEN Cf ES VAN ZWEEDEN CORRESPONDENT Het salaris bedraagt tenminste 460 000 gulden per jaar Dat is twee keet zo veel als dat van pre mier Major zelf Met is bovendien belastingvrij. Bij de baan hoort bovendien een plezierig klimaat en goed voedsel Maat Chris Patten weet nog niet of hij gouverneur van Hong Kong wil worden. Het is hem wel gevraagd maar omdat hij een vrouw heeft die ook verdient, wil hij er nog even over nadenken. De gouverneur van Hong Kong is de komende vijf jaar een belangrijke ceremoniemeester Hij wordt een soort Mountbatten, met dat verschil dat de onderkoning van India het land moest voorberei den op onamankelijkheid. De gouverneur van Hong Kong moet de stadstaat eerder voorberei den op het einde van haar onafhankelijkheid; in de nacht van 30 juni 1997 namelijk dragen de Britten hun kroonkolonie met een royaal gebaar over aan China. Nadat de huidige gouverneur zijn ontslag had in gediend. zijn verschillende namen genoemd als opvolger voor sir David Wilson De politicus dr. David Owen kwam uil de geruchtenmachine en ook Margaret Thatcher passeerde de revue Maar Chris Patten is nieuw Voor zover bekend, is Pat ten geen begenadigd sinoloog. Een politicus in I long Kong smaalde zelfs: ..Hij weet helemaal niets van China." Maar Patten werd de baan dan ook om andere redenen aangeboden. Vorige week, toen de Conservatieve Partij de ver kiezingen won, verloor Chris zijn zetel in het La gerhuis. Dat was sneu voor de man, want uitgere kend hij had als voorzitter van de partij de basis gelegd voor de verkiezingszege. In het kabinet kon hij niet meer worden opgenomen, dus wat kon hem als troostprijs worden gegeven? John Major had nog wel een kroonkolonie. De Britten willen Hong Kong zo welvarend moge lijk aan China overdragen, aJ was het alleen maar om te voorkomen dat nele volksstammen uit de stadstaat te elfder ure naar Groot-Brittannië emi greren. Major toog vorig jaar zelfs als eerste wes terse leider naar Peking om de 'slager van het Plein van de Hemelse Vrede', premier Li Peng, de hand de drukken. Waarom? Om van de Chinezen gedaan te krijgen dat Hong Kong een nieuwe luchthaven mocht bouwen. Hong Kong heeft die luchthaven nodig om zijn toekomt als financieel centrum van Oost-Azië veilig te stellen. Tot dusverre gaat alles goed met de stadstaat. Terwijl elders de koude wind van de recessie wordt gevoeld, groeien in de kroonkolo nie de bomen als vanouds tot in de hemel. De aandelenkoersen bereiken elke dag nieuwe hoog ten. de werkloosheid is 1,9 procent, de economi sche groei 6 procent. Nu de Chinezen hebben ingestemd met de aan leg van een nieuwe luchthaven, die meer dan 30 miljard gulden gaat kosten, hoeft de gouverneur geen knopen meer door te haJcken. Hooguit zal hij nog een besluit moeten nemen over de Hong kong dollar, die nu nog aan de Amerikaanse dol lar is gekoppeld. Maar de machtsoverdracht is acht jaar geleden door Thatcher en Deng al gere geld, en de zakenlieden aan beide zijden van de grens zorgen wel voor de rest. Van de gouverneur wordt vooral verwacht dat hij naar hartelust van zijn salaris geniet. Duitse opvangcentra asielzoekers bomvol „Zo'n toestand heb ik nog nooit meegemaakt", verzucht Karl-Heinz Gerber die al tien jaar werkt bij het centrale opvangpunt voor asielzoekers in de Duitse deelstaat Hes sen. Bij het in de buurt van Frankfurt gelegen Hessische Gemeenschappelijke Onderkomen voor Buitenlandse Vluchtelingen (HGU) was de situatie altijd al moeilijk, maar het centrum had nog nooit zijn deuren hoeven sluiten. Nu echter is de overvolle inrich ting al tien dagen dicht, omdat er absoluut geen plaats voor nog meer asielzoekers is. Er ver blijven nu bijna 6.000 mensen in het barakkenkamp en zijn 27 afdelingen daarbuiten. In de in stelling mogen officieel 5.500 personen worden onderge bracht. Er wordt geslapen op in derhaast opgezette bedden maar veel mensen moeten het doen met alleen maar een ma tras op de grond. „Hier past geen muis meer bij", zo conclu deert directeur Volker Möser. Toch blijven er nieuwe asielzoe kers naar het HGU komen. Op het vliegveld van Frankfurt wachten nog 127 asielzoekers. Hoeveel van hen door kerken kunnen worden opgenomen, is momenteel onduidelijk. Onge acht hoeveel asielzoekers elders kunnen worden geplaatst, ie dereen die in Hessen Duitse bo dem betreedt moet het HGU doorlopen omdat alleen daar een officieel asielverzoek kan worden ingediend. Volgens een in oktober 1990 vastgelegde verdeelsleutel moet Hessen bijna 7,5 procent van al le asielzoekers opnemen. Maar omdat via de in Hessen gelegen Frankfurtse luchthaven heel veel vluchtelingen in de Bonds republiek aankomen, is het aantal mensen dat in Hessen asiel aanvraagt veel hoger. Volgens berekeningen van de regering van de deelstaat ligt het aantal aanvragen tussen de 13 en de 15 procent van het to tale aantal landelijke aanvragen. In één week kwamen zelfs 700 vluchtelingen, aldus minister voor familiezaken Iris Blaul. De ze 700 behoren tot het legioen asielzoekers die in het HGU ge registreerd, ondergebracht, ver zorgd en medisch onderzocht moeten worden. Dat betekent veel werk, teveel werk, vóór de 80 werknemers - artsen, sociaal werkers, admini stratief personeel en koks - van het HGU. De chef van de afde ling sociale zaken, Horst Feid- ner, ergert zich vooral aan het gebrek aan geschoolde sociaal werkers. Het ministerie van fa miliezaken bevestigt dat het HGU slechts 15 sociaal werkers heeft, terwijl er volgens Feidner 50 tot 100 nodig zijn. „Het werkt iedereen op de ze nuwen omdat normaEil werken zo niet mogelijk is", zegt een medewerker. Een oplossing is echter niet in zicht. Het aantal asielzoekers blijft toenemen; in maart werden in het hele land 35.000 nieuwe asielzoekers in geschreven, een stijging van meer dan 10 procent in vergelij king met februari. En aan de andere kant zijn ste den en gemeenten steeds min der bereid asielzoekers op te nemen als de asielprocedure in het HGU is afgesloten. Vorige maand liet de gemeente Main- Kinzig weten deze maand geen asielzoekers meer op te zullen Hessen staat dus onder druk om het HGU uit te breiden en op het eerste gezicht lijkt dat goed mogelijk, omdat een groot aantal kazernes vrijkomt in ver band met het inkrimpen van de Bundeswehr en het vertrek van een deel van de in Duitsland ge stationeerde Amerikaanse een heden. Minister Blaul heeft voorgesteld in voormalige ka zernes in Kassei en Gelnhausen, en later eventueel in Giessen, Darmstadt, Frankfurt, Hanau en Wetzlar nieuwe opvangcentra in te richten. Maar de betrokken gemeenten hebben weinig en thousiasme getoond en zijn merendeels niet bereid mee te werken. Kort voor pasen is het de rege ring echter toch nog gelukt om een deel van de asielzoekers on der te brengen op een nabij het HGU gelegen voormalige Ame rikaanse basis. Daar mag de deelstaat van de gemeenten aan wie de basis sinds kort behoort gedurende anderhalfjaar maxi maal 500 mensen onderbren gen. Volgens Möser van het HGU is dat slechts symptoom bestrijding en geen echte oplos sing. „Ik kan minimaal het dub bele aan plaatsen gebruiken", aldus Möser. foto »epa Asielzoekers in Duitsland dreigen tussen wal en schip te vallen nu de opvangcentra overvol zijn. Voormalig schaatstopper Kees Verkerk beschouwt dopinggebruik als 'het stelen van medailles van anderen Kees Verkerk wordt in oktober 50 jaar, maar die leeftijd belet hem niet zeer sterk betrok ken te blijven bij de schaatssport Ofschoon de topper van toen is uitgeweken naar het Noorse Kristiansand. waar hij een camping en hotel beheert, volgt hij op afstand de ontwikkelingen op de voet De voormali ge inwoner van Puttershoek, die in 1974 een punt zette achter zijn actieve carrière, windt zich danig op over de uitspraken van de Haarlemse huisarts Michel Karsten die zegt dat in het schaatsen in Nederland do ping wordt gebruikt. „I let lid van de kernploeg, dat Karsten be doelt", zegt de legendarische volksheld, „moet zo snel mogelijk de consequenties van zijn beslissing nemen en z'n biezen pakken Hij of zij bedondert de dokter, de masseur, de trainer, de bond en met name de collega's. Ie steelt de medailles van an deren. Als ik nu in de nationale ploeg zat, had ik alles in het werk gesteld om de be wuste persoon te ontmaskeren.'" Kees Verkerk, die met Ard Schenk in de eindjaren '60 de internationale top domi neerde (2x wereldkampioen in '66 en '67 - en lx Europees kampioen in '67). heeft geen enkel begrip voor sporters die naar sti mulerende middelen grijpen om daarmee de prestatie te verhogen. „Ie bent je eigen lichaam aan het verzieken", klinkt het reto risch. „Dat soort figuren behoort niet tot de groep echte sportmensen. Maar ja. er is al tijd een aantal gekken dat tot zoiets bereid blijkt te zijn. In de meeste gevallen gaat het om sporters die de top toch nooit zullen ha len. En waarvoor doen ze-het eigenlijk? Voor een titel? Dat is het allemaal niet waard. Ik zeg altijd op zondagavond sta je op het podium, maar op nfka ndagochtend moei je wen werken Alsjeuenkt dal i<- we reldkampioen kunt worden met een spuit in je kont, zit je er faliekant naast." Desondanks is de man, die vier olympische "medailles veroverde op drie achtereenvol gende Spelen in Innsbruck, Grenoble en Sapporo (3x zilver, lx goud), realist genoeg om te erkennen dat er in zijn geliefde sport 'best gebruikt' zal worden. „Ik zeg niet", geeft hij zelf een schot voor de boeg, „dat er niks gebeurt in het schaatsen. In mijn tijd heb ik niets gezien. Wel gehoord ja. Ik kan verhalen vertellen over buitenlandse rijders en ander» mensen er omheen, die ik heb meegemaakt. Echt ongelooflijk. Maar dat ga ik niet naar buiten brengen. Zulke dingen zeg je alleen tegen een vriend, die te ver trouwen valt. Hier in Noorwegen heb ik wel eens schaatsers.uit andere lan den aan de telefoon gehad, die vroegen of ik ze kon helpen. Bij navraag bleek dan dat ze in hun eigen land aan de dope hadden gezeten. Dan houdt het voor mij op Daar begin ik niet aEin." Jorrit lorritsma, kritisch top sporter na de tijd van Ard en Keesieen oud-coach van de Ca nadese kernploeg ('74-76) en van de Nederlandse sprintequi pe ('79-'80), verbaast zich er an no '92 over dat in eigen land zo hyprociet wordt gereageerd. „Het is een merkwaardig feno meen dat de sport het zelf altijd ontkent", geeft de leraar licha melijke opvoeding uit Bergen aan. „Dat er hier en daar in het schaatsen wordt gepakt, is dui delijk. Al lijkt me de top in Ne derland relatief vrij schoon. Ik denk wel dat het gebruik van stimulerende middelen vaker bij de B-gamituur voorkomt dan bij de toppers. Die jongens springen daar toch iets intelli genter mee om." Volgens de Noordhollander, als free lance sportverslaggever verbonden aan de NOS-radio, is tijdens zijn sportloopbaan ook wel eens over doping gediscus sieerd. „Zij het", verweert hij zich, „dat er dan gemakshalve meestal naar het buitenland werd gewezen. Aan de andere kant hebben wij ook de doping- gcvallen van Ernst Beets, Ron nie Nooitgedagt en los Pronk gehad, hoewel het bij die rijders niet ging om anabolen, maar om efedrine. In mijn tijd kregen we hooguit een vitamine B -12 injectie met ijzer. Daarvan her stelde je goed en sliep je beter. Maar dat is natuurlijk geen ver boden middel. Vroeger dachten we er zelf nooit aan om doping te gebruiken. Heden- tendage weet ik het niet. Je ziet het overal om je heen gebeuren. De schaatssport is zo'n gesloten wereldje. Daarin gelden ande re regels. Als je je daar niet aan houdt, kom je elkaar later toch tegen." Of zoals Henk Boer, oud-coach van de mannen-kemploeg het kernachtig samen vat: „Ik steek voor geen enkele schaatser mijn hand in het vuur, ook al worden ze niet gepakt bij de dopingcontroles. Als trai ner heb je er helemaal geen zicht op. Je weet nooit wat de rijders zelf doen. In dat opzicht zouden sporters eerlijker tegen el kaar moeten zijn. Ik heb het altijd vreemd gevonden dat naar het Oostblok is gewezen De beste laboratoria staan toch in het Wes ten?" overtuigd Jos Valentijn: „Wanneer je spierversterkende middelen op een goede manier en onder begeleiding gebruikt, hoeft het niet per definitie slecht te zijn voor je lichaam." foto cor eberhard archief 'Oogkleppen af' Boer is er zo langzamerhand geraakt dat meer wordt gebruikt dan alom denkt. „Voor mij", zegt de Heerenve- ner, „zijn de oogkleppen afgegaan, toen ik ontdekte dat het heel eenvoudig was om aan spierversterkende middelen te komen. Oud-staatssecretaris van WVC, Joop van der Reijden, heeft op dat terrein ooit eens een onderzoek laten verrichten bij de sportscholen. De uitslag was ontmoedigend." Jos Valentijn, eind '70/'begin '80 een beloftevolle sprinter, kijkt als fysiotherapeut met - zoals hij zelf zegt - para-medi sche ogen tegen de doping-ont- wikkelingen aan. „Ik ben geen medicus", weerlegt hij, „maar het is nog nooit aangetoond dat anabole steroïden blijvende, slechte gevolgen zouden heb ben. Alleen bij ongebreideld en onverantwoord gebruik. We staan altijd met het bestraffende vingertje omhoog. Maar mijn persoonlijke mening is dat wan neer je dit soort spierverster kende middelen op een goede manier en onder begeleiding gebruikt, het niet slecht hoeft te zijn voor je lichaam." In de optiek van Valentijn heeft de schaatssport in de doping- ontwikkeling een enorme ach terstand op anderé disciplines als het wielrennen en de atle tiek. „In Nederland", weet de Heerenvener zeker, „houden we er calvinistische opvattingen op na. „Het publiek, de commercie en de sponsors verwachten wel dat iemand in de Tour de Fran ce bijvoorbeeld 21 dagen lang als een idioot over de bergen heenjakkert. Maar hij mag er niks bijnemen als -ie ziek wordt of zeven of acht kilo afvalt. Dan kijken we er ineens heel anders tegenaan. Dat is natuurlijk een verkeerde voorstelling van za ken. Je moet je niet roomser willen voordoen dan het in wer kelijkheid is. In alle sporten is sprake van het gebruik van sti mulerende middelen. Waarom zou dat bij het schaatsen niet zo Kees Verkerk: „Hier in Noorwegen heb ik wel eens schaatsers uit andere landen aan de telefoon gehad, die vroegen of ik ze kon helpen. Bij navraag bleek dan dat ze in hun eigen land aan de do pe hadden gezeten." foto soenar chamid archief zijn? Sinds Karsten met zijn uitspraken is gekomen, staat plotseling de hele natie op zijn achterste benen omdat het schaatsen altijd zo'n fantastisch cleane sport is ge weest. Dat is natuurlijk niet zo en dat moet men ook niet zeggen. Dat is hypocriet." Valentijn Vier jaar geleden riep Valentijn al hetzelfde toen Nikolai Goeljajev werd ontmaskerd als pion in de handel van dopingpillen. In een eerste reactie zei hij destijds onder meer: „In mijn tijd gingen we naar de dokteren hoefde ik alleen mijn broek even te laten zakken voor een spuit." „Klopt", herinnert hij zich. „Die woorden moet je echter niet uit zijn verband rukken. Ik heb dat in algemene zin bedoeld te zeg gen. Nee, zelf heb ik nooit gebruikt. Het is me ook nooit aangeboden. Je kon wan neer je dat überhaupt had gewild ook niet zo gek veel doen. Anderen zouden dat zeker hebben waargenomen. Je trekt zp in tensief en zo lang met elkaar op. Ik ken ook geen schaatsers uit die periode die een an dere dan de bondsarts consulteerden. Daar voor was het een te hechte familie. Natuur lijk praat je er wel eens in alle eerlijkheid over. Er is ooit gesuggereerd dat je met krachttraining meer effect zou kunnen be reiken wanneer je er bepaalde middelen bij zou nemen. Maar meer ook niet. Leen Pfrommer en Henk Gemser (ex-coaches, red.) hebben altijd heel duidelijk gesteld dat er overleg met hen zou moeten zijn wan neer iemand onder zekere omstandigheden stimulerende produkten wilde gebruiken." Ofschoon het bewuste kernploeglid. dat volgens Karsten doping heeft gebruikt, ui teraard ook bij heni niet bekend is, zegt Va lentijn: „Ik kan zo een aantal namen weg strepen. Heb ik al gedaan trouwens. Er is wel een aantal twijfelgevallen. Dat valt niet zo moeilijk te analyseren. Je kunt al veel af lezen aan de manier waarop iemand met zijn sport omgaat. En vooral ook: wat voor effecten van anabole steroïden voor bepaal de type schaatsers verwacht mogen wor den. Als oud-topsporter en als fysiothera peut kun je dan al een aardige indruk krij gen wie de mogelijke gebruiker is. Maar daarover laat ik me niet uit.... Morgen: Hans van Helden over een Neder landse schaatser onder verdachte omstan digheden. En hij niet alleen.... Eerder verschenen in deze serie: 15 april: Schone scfiijn in de schaatssport al lang verdwenen. 16 april: Eerste dopinggeval in Nederland een raadsel. 17 april: Dagboek van een spraakmakende zaak. 18 april: Dokter Karsten: 'Schaatsers we ten van elkaar niet dat ze hier komen'. 21 april: Sportartsen Kuipers en Pluy- mers: 'Alleen de onwetenden worden ge pakt'. I Chris Patten (links) tijdens de verkiezingscampagne van de Conservatieve Partij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2