Bennie Jolink hoopt op spoedig herstel
'Een commercial is écht iets aparts'
Rtv show
Versierders op leeftijd
Afslanken: voor veel
mensen een hartstocht
'Blij, dat ik ben blijven leven'
VRIJDAG 17 APRIL 1992
10
Zanger van Normaal na ongeluk bedolven onder bloemstukken en kaarten CLOSE UPjoian*. oui.es
BOLLEBOOM
BOES
De vorige week bij
een auto-ongeval
gewond geraakte
Bennie Jolink (46) heeft nog al
tijd geen uitsluitsel over zijn
herstel en mogelijke rentree in
de popmuziek. De zanger van
de Ac hterhoekse groep Normaal
kreeg deze week te horen, dat
het voor zestig procent zeker is
dat het met z'n verbrijzelde lin
ker elleboog weer in orde komt.
,,De breuk zag er aanvankelijk
niet best uit", zegt chirurg A.F.
de Ruiter van het Doetinchemse
ziekenhuis Slingeland, waar Jo
link is opgenomen. Van het ge
wricht waren vijf stukjes afge
broken. Ook zaten er splinters
en glas in de wond. Het grote
gevaar is infectie. Na een dag of
tien kunnen we zien of Bennie
al dan geen infectie heeft opge
lopen."
Het ziekenhuis Slingeland is
de afgelopen dagen bedolven
onder bloemstukken, fruitbak-
ken, telegrammen en honder
den kaarten. De adressering
was in vele gevallen uiterst sim
pel: „Bennie Jolink, ziekenhuis,
Achterhoek". Omdat de Nor
maal-zanger in zijn geboorte
streek een bekende verschijning
is, kwamen alle sympathie-be
tuigingen snel op de plek van
bestemming.
Normaal-zanger Bennie Jolink wordt verwend in het ziekenhuis van Doetinchem. foto hans groene
„Ik voel me op dit moment
héél klein", zegt de besnorde
patiënt op de eenpersoonska
mer D 203. „De verwondingen
doen me nog behoorlijk pijn en
als ik al grappen maak, dan doe
ik dat als de bekende boer met
kiespijn." De elleboog van Jo
link is deze week in het gips ge
zet. „Ik hoop echt dat het weer
goed komt, want gitaarspelen is
vreselijk belangrijk voor mij."
In de hoop dat Normaal met
Jolink als zanger over enkele
weken weer op de planken
staat, is een - tijdelijk - gitarist
gestrikt. Het is de 23-jarige Ro
bert Colenbrander uit het Gel
derse Halle, afkomstig uit de
amateurband Why Not. Colen
brander studeert in Nijmegen
en gebruikt de komende weken
om intensief te repeteren met
de overige drie muzikanten.
Overleg met de behandelend
arts zal de komende dagen
moeten uitwijzen, of het me
disch verantwoord is, dat Ben
nie Jolink deze maand met mi
tella z'n come-back maakt.
„Over zijn doorzettingsvermo
gen maak ik me geen zorgen",
zegt chirurg De Ruiter, „maar
veel belangrijker is dat er nu
een periode van rust volgt. Het
risico is anders levensgroot, dat
het gewricht of zelfs de hele arm
altijd stijf blijft. Bennie moet er
rekening mee houden, dat het
nog honderd procent fout kan
gaan."
Jolinks hoop is gevestigd op
een rentree met Koninginnedag
(30 april). Normaal treedt dan
volgens planning op in Pijnac-
ker. De afgelaste concerten pro
beert Normaal in de zomer
maanden in te halen. De net
voor het ongeval afgeronde Ip-
/cd 'Buugen of basten' komt
vermoedelijk 1 juni uit.
'De bijzondere wereld van dik en dun
Astrid Joosten tevreden over De Verleiding
De vier mensen in de KRO-
documentaire zaten in zo n de
pressie. Nu. een paar jaar later
zijn ze dolgelukkig dat ze nog
leven. Ze vertellen hun verhaal
voor de camera om jongeren
die in een soortgelijke positie
zitten een hart onder de riem te
steken.
Koekoek heeft in 'Daar ben ik
het levende bewijs van' gekozen
voor een ingetogen en sobere
stijl van filmen. Dat komt de
opzet van het programma (jon
geren laten weten dat een de
pressief gevoel ook overgaat)
ten goede. Het programma is
niet op sensatie belust. De po
gingen zelf worden slechts even
aangestipt.
Schild
Robert, Lia, Henk Jan en Mari
anne vertellen één voor één
over hun moeilijke perioden.
Marianne (getrouwd en twee
kinderen) was tien jaar geleden
meer bezig met overleven dan
met leven. „Ik was aan de bui
tenkant heel vrolijk, vastbera
den en zeker van mezelf. Mijn
binnenkant was heel anders. Ik
was eenzaam, verdrietig en
bouwde langzaam een schild
om me heen. Niemand kon
daar meer doorheen komen."
„Via mijn werk als veipleegr
kundige kon ik makkelijk aan
medicijnen komen. Ik had de
kleren die ik op mijn begrafenis
wilde dragen al in de kast han
gen en er lagen afscheidsbrie
ven klaar. Het moment waarop
ik er een eind aan zou maken,
was zo gekozen dat ik op mijn
verjaardag, 6 april, begraven
kon worden. De cirkel was voor
mijn gevoel dan helemaal
rond."
Marianne werd evenals Ro
bert, Henk Jan en Lia op tijd ge
vonden. Marianne zocht hulp
bij een psychiater en is met
vrienden over haar problemen
gaan praten. Op die manier is
ze uit de put gekomen.
De vier verhalen wijken niet
veel van elkaar af. Voor pro
grammamaker Hans Koekoek
was dat desondanks geen reden
om andere personen met meer
verschillende geschiedenissen
te portretteren. „Voor verreweg
de meeste jongeren met suïci
daal gedrag ligt de oorzaak in
zware depressies en het niet
zien van de zin van het leven.
Niet meer verder willen leven
omdat je een dierbaar persoon
verliest of je baan kwijtraakt,
komt veel meer bij ouderen
('Daar ben Ik het levende be
wijs van', zondag 19 april, Ne
derland 1, 16.05 uur)
De cast van 'Sjans': v.l.n.r. Sylvia Millecam, Huub Stapel, Peter Bolhuis
en Camilla Braaksma. foto pr
strid Joosten pre
senteert sinds enke
le weken De Verlei
ding, het wekelijkse VARA-pro
gramma over alles wat met re
clame te maken heeft. Aan
staande dinsdag deel zes van
het programma dat na een aar-
zelende start loopt als een trein.
„Ik heb reclame altijd al leuk
gevonden", vertelt Astrid Joos
ten. „Een commercial is echt
iets aparts. In dertig seconden
tijd moet er een verhaaltje wor
den verteld. En in die dertig se
conden wordt veel tijd, veel
aandacht, veel geld en veel
energie gestoken. Daar zit méér
in dan in welke speelfilm ook."
„In Nederland is nog nooit
een programma over reclame
gemaakt. En omdat we niet de
dertiende talkshow of het veer
tiende magazine wilden maken,
hebben we voor reclame geko
zen. Bovendien willen we een
mooi programma maken en re
clame leent zich daarvoor uit
stekend, omdat het zo
glamourous is."
De Verleiding is opvallend
0g van opzet. Astrid Joosten loopt
rond in een immens decor, in
een studio die normaal alleen
voor grote shows wordt ge
bruikt. Het decor bestaat uit
verschillende 'kamertjes' waarin
ons nieuw, maar voor de kijkers
natuurlijk ook. De waarderings
cijfers waren de eerste keer laag.
De kijkers moesten blijkbaar
Geen waarschuwing
Tijdens cle uitzending worden
regelmatig produkten met
naam en toenaam genoemd.
Het team van De Verleiding
heeft zich van tevoren goed op
de hoogte gesteld van de regels
van het Commissariaat voor de
Media. „We willen natuurlijk
geen boetes", zegt Joosten. „In
principe mogen we geen recla
me maken of tonen, alleen als
het relevant is. Maar als je de
kijkers duidelijk wilt maken
welke reclamegrootheid je in de
studio hebt, moet je wel iets van
zijn of haar werk laten zien. Dan
hebben de kijkers zo iets van:
'O, heeft hij dat gemaakt?' Na
de bestudering van de regels
bleek trouwens dat er meer mag
dan je denkt. We hebben ook
nog geen enkel waarschuwings
briefje gehad. En je mag toch
aannemen dat het commissari
aat op het puqtje van de stoèl
zit te kijken."
„De reclamemensen die ik tot
nu toe heb ontmoet zijn alle
maal vrij open en gemakkelijk
te benaderen. Leuk om mee om
te gaan. Harde werkers iri een
harde wereld, dat wel. Maar het
vreemde is dat ik het stereotype
beeld van een reclamejongen -
een snelle jongen met een vlotte
babbel in een strak pak - nog
niet ben tegengekomen."
In de uitzending van aan
staande dinsdag praat Astrid
Joosten met een Spaanse recla
memaker die in zijn land ta-
Sobere documentaire over zelfmoordpogingen jongeren
Astrid Joosten:
dol op reda-
boedoorbrekende reclame
maakt. De Verleiding laat
alleen zijn pro-euthanasie film
pje zien dat in Spanje is uitge
zonden, maar ook zijn
cial in het kader van een
doomcampagne, die werd
boden door de Spaanse
heid. Verder hebben de makers
een reclamebureau de opdrachi
gegevep een campagne te r
ken voor een begraafplaats en
komt het Commissariaat voor
de Media aan de hand van een
aantal buitenlandse filmpjes la
ten zien wat wel en niet mag in
een commercial.
(De Verleiding, dinsdag 21
april, 20.43 uur, Nederland 2)
STRIPS
Dikke dertigers, die
zich nog dagelijks
op kansloze versier
dersvoeten begeven, maken ra
re sprongen. Ze liegen en be
driegen dat het een lieve lust is.
Ze zakken diep in de leu
genachtige prut,.totdat er uit
eindelijk geen weg terug meer
is. Wie eens is begonnen met
het verdraaien van de waarheid
móet dat tot het einde toe vol
houden.
In de 13-delige comedy 'Sjans'
staan Sjaak (Huub Stapel). Wil
lem (Peter Bolhuis), Pamela
(Sylvia Millecam) en Karin (Ca
milla Braaksma) centraal. Ou
dere jongeren die de ware jacob
(a) nog niet zijn tegengekomen.
Plaats van handeling Café Cupi
do, gespecialiseerd in de wat
oudere alleenstaanden.
Ook dikke dertigers Sjaak en
Willem doen zich, zodra leden
van de andere sekse binnen
handbereik zijn, anders voor
dan ze zijn. Sjaak zit in de inter
nationale handel, „export en
dergelijke", maar staat in wer
kelijkheid met iets onduidelijks
op de markt. Willem is arts,
maar sjouwt in het dagelijks le
ven achter brancards en rol
stoelen aan.
In het begin wil het allemaal wel
lukken. Willem schaft zich een
stethoscoop aan en wandelt het
café binnen, terwijl het medi
sche gereedschap nonchalant
uit zijn zak bungelt. Karin valt
meteen op hem. Zij denkt haar
mislukte liefdesleven te kunnen
compenseren door op rijpere
leeftijd een succesvolle en rijke
man aan de haak te slaan. Voor
dat doel is zelfs de oenige Wil
lem geschikt.
Sjaak, al van nature voorzien
van een snelle babbel, heeft ook
weinig moeite in zijn rol te blij
ven. Radde prater, snel gekleed,
het werkt prima. Alleen óp Pa
mela maakt het geen indruk. Zij
is het nuchtere type dat zich
niet laat verleiden door het vak
dat haar aanbidder beweert uit
te oefenen.
Ook Karin krijgt weinig vat op
haar vriendin. Het liefst ziet zij
dat Pamela iets moois begint
met Sjaak, de vriend van Wil
lem, zodat ze met z'n viertjes
kunnen stappen.
Maar Pamela Iaat zich niet in
palmen. Integendeel. Pamela
probeert voortdurend Karins
ogen te openen omdat ze twij
felt aan de medische onderlegd
heid van Willem. Die twijfel
borrelt op nadat Willem in een
restaurant een onwel geworden
man heeft doodverklaard. Ter
wijl Willem de prille weduwe
Twintig procent van de mannen en vierenveertig procent van de vrou
wen zegt wel eens problemen met het lichaamsgewicht te hebben.
archieffoto
Miljoenen Nederlanders vinden
zichzelf te dik. Terecht of niet?
Dat is de centrale vraag in een
speciaal TROS-programma van
avond op Nederland 2 over on
ze hartstocht: het 'lijnen'. Wat is
'dik zijn' en hoe komt het? Wie
zijn er dik? Wanneer en waarom
moet je er iets aan doen? Waar
om mislukt afvallen zo vaak?
Hoe moet het écht?
Al deze vragen komen aan de
orde in 'De bijzondere wereld
van dik en dun', een program
ma dat duidelijkheid wil schep
pen. want wie weet de weg in
het woud van wetenschappelij
ke, maar hoofdzakelijk com
merciële adviezen?
Uit onderzoek blijkt dat één
derde van de ondervraagde vol
wassen Nederlanders tobt met
gewichtsproblemen. mannen
overigens veel minder dan.
vrouwen. Twintig procent van
de mannen en vierenveertig
procent van de vrouwen zegt
wel eens problemen met het li
chaamsgewicht te hebben of te
hebben gehad. Eén op de vijf
van die Nederlanders doet er
verder niets aan of heeft er
nooit iets aan gédaan.
Belangrijke motieven om wel
te gaan lijnen is dat men vaak te
zwaar wordt, last krijgt van li
chamelijke klachten, kleding
niet meer past, men zichzelf
niet langer mooi' vindt, of op
advies van de dokter.
Het programma is gemaakt
door Ivo Niche die uitgebreid
ingaat op alle aspecten van 'het
aan de lijn doen'. Betrokkenen,
artsen, diëtisten, mode-ontwer
pers en reclamemakers geven
hun visie op de begrippen dik
en dun. De uitzending maakt
het verschil duidelijk tussen art
sen en kwakzalvers, tussen dië
tisten en verkopers en tussen le
vensstijlen en wondermiddel-
tjes.
('De bijzondere wereld van dik
en dun', 20.55 uur, Nederland
2)
„Shit. ik leef nog". Met die ge
dachte werd Robert (19) twee
jaar geleden 's morgens vaak
wakker. „Ik ging wel naar
school, maar was daar enkel li
chameüjk aanwezig. Geestelijk
niet. Ik was hang voor mensen,
voor de wereld. Op een gegeven
moment had ik een kluize-
naarsleventje. Ik werd een
beetje gek."
Robert is één van de hoofd
personen in de documentaire
'Daar ben ik het levende bewijs
van', die aanstaande zondag
middag door de KRO wordt uit
gezonden. In het programma
van Hans Koekoek vertellen Ro
bert (19), Lia (28), Henk Jan (31)
en Marianne (36) hoe ze hun le
ven na een mislukte zelfmoord
poging opnieuw inhoud probe
ren te geven.
Volgens programmamaker
Hans Koekoek geven de vier
portretten een gevoel van de
pressiviteit weer dat veel jonge
ren hebben. In Nederland heeft
één op de vijf jongeren suïcidale
gedachten. Van die groep doet
vijf procent een serieuze poging
om een eind aan'zijn of haar Ie
ven te maken. Soms is die po
ging zéér overwogen, maar vaak
gebeurt het in een opwelling tij
dens een moment van depres
probeert te troosten, staat de
'overledene' op. Door de warm
te bevangen, zo blijkt later.
Karin houdt zich echter van de
domme en trekt meteen haar
slaapkamerblik uit de kast als
Willem Café Cupido binnen-
hobbelt. De goeiige hobbezak
probeert keer op keer de waar
heid te vertellen, maar wordt
daar vanaf gehouden door de
door de wol geverfde Sjaak, die
niet in zijn eerste leugen is ge
stikt.
Karin ziet zichzelf al met Willem
in het huwelijksbootje stappen
en past daaraan alvast haar gar
derobe aan. Want op een dag
verschijnt zij in Café Cupido in
een peperdure bontmantel die
zij absoluut niet wil uittrekken.
Ook niet als het etablissement
een sauna-achtige temperatuur
heeft bereikt. Fluisterend biecht
zij Pamela op dat de mantel af
komstig is uit de boedel van een
overleden dame op stand. Op
de vraag of de vrouw de mantel
aan had toen ze stierf, roept Ka
rin onthutst uit: „Nee, ik zou
nooit iets dragen waarin ie
mand is doodgegaan." Pamela
droogjes als altijd: „En al die
nertsjes dan?"
De ingrediënten van Sjans lij
ken typisch iets voor het Thea
ter van de Lach, waarin ook
chaos, verwikkelingen en leu
gens en bedrog elkaar afwisse
len met de snelheid van een
Formule 1-race. Sjans zit echter
een stuk minder oudbollig in el
kaar.
De van oorsprong Britse serie is
niet onverdienstelijk bewerkt.
De dialogen zijn te pruimen en
niet zelden komisch, zoals een
comedy betaamd. De cast is
ook niet slecht gekozen. De fors
uit de kluiten gewassen 'teddy
beer' Bolhuis is de schlemielige
Willem en Huub Stapel zet met
Sjaak zijn bravourachtige 'Flod-
der-Sjonnie' heel herkenbaar
voort. Typetjes-specialiste Syl
via Millecam speelt Pamela iets
ingetogener dan dat zij in 'Ook
Dat Nog' doet. En Camilla
Braaksma heeft het uiterlijk van
een vamp maar de inhoud van
een leeg melkpak. Daarmee vol
doet ook zij precies aan de eisen
die de serie stelt.
Helaas moeten de kijkers bin
nenkort al weer afscheid nemen
van de serie. Of Sjans een ver
volg krijgt, is nog onduidelijk.
Dat zal van de kijkcijfers afhan
gen. Maar dan nog is voortzet
ting niet verzekerd. Want Hil
versum heeft in het verleden er
maar al te vaak blijk van gege
ven het beter te weten.
