Duitse versie van 'Elias' in Leiden Project 'Overbruggen' op losse schroeven Dostojevski en zijn schutsengel Cultuur Kunst redactï Onderscheiding Eerste internationale tijdschrift over affiches DINSDAG 7 APRIL 1992 Bijzonder concert Handelvereniging arnhem henk meutgeert Hen nieuw blad over een tijd loos onderwerp. Zo kondigt Wilma Wabnitz, uitbaatster van de enige affichegalerie die Ne derland rijk is - gevestigd in Arnhem - het nieuwe tijdschrift 'Affiche' aan. In mei verschijnt het eerste nummer van het tweetalige (Engels en Neder lands) blad ovér culturele en commerciële affiches. „Een we reldprimeur", aldus initiatief neemster en uitgeefster Wab nitz. Een dergelijk internatio naal tijdschrift bestond tot nu toe nog niet. De vraag waarom er een tijd schrift over affiches moet ko men, kaatst Wabnitz meteen te rug. „je kunt beter vragen waar om zo n tijdschrift er nog niet was. Als je nagaat wat affiches met mensen doen, hoe groot de invloed ervan is, dan is het vreemd dat er nog geen tijd schrift bestaat. Zeker als je ziet dat er wel bladen over bijvoor beeld mode en architectuur zijn." In september van het vorig jaar vroeg Wabnitz een tijd schriftsubsidie bij WVC aan en twee maanden later had ze al een positieve reactie. De redac tieraad van 'Affiche' bestaat in middels uit ontwerpers als Pie- ter Brattinga en Anthon Beeke; William Rothuizen is hoofdre dacteur. Kunsthistorici, recla memakers en gespecialiseerde journalisten gaan hun mede werking verlenen. „Alle aspecten van het affiche willen we belichten", zegt Wab nitz. „Dus niet alleen de vorm, maar ook de maatschappelijke geschiedenis van het affiche in een bepaald land. Hoe verder we in het onderwerp duiken, hoe meer er te vertellen valt." De eerste oplage bedraagt 5000 exemplaren. leiden annemiek ruygrok Thijs Kramer zélf stuitte een aantal jaren geleden op de zo genaamde 'Gauntlett-partituur' leiden jan ru sp am Het met veel tam-tam aange kondigde kunstproject 'Over bruggen', dat beoogt om kun stenaars iets spectaculairs te la ten uithalen op of rond 23 brug gen in Leiden, staat op losse schroeven. Het ministerie van wvc heeft een subsidieverzoek van de organiserende stichting afgewezen. Bovendien' zijn er nauwelijks sponsors te vinden en ook de gemeente' Leiden toont zich tot op heden niet erg happig om geld te geven, hoe wel burgemeester Goekoop als beschermheer zitting heeft ge nomen in het comité van aan beveling. Het project, begroot op 600.000 gulden, is opgezet door de 'Stichting 2, 3 of 24'. De stichting maakte een voortva rende start. In 1989 werd een groot aantal kunstenaars uitge nodigd naar Leiden te komen voor een rondwandeling langs bruggen in de Leidse binnen stad. Een twintigtal kunstenaars heeft vervolgens plannen uitge werkt die gerealiseerd kunnen worden. Onder hen kunstenaars uit de regio leiden, kunstenaars met landelijke bekendheid en een aantal Belgische kunste naars die, met subsidie van de Vlaamse deelregering, hun pro ject nader hebben uitgewerkt. Uitgangspunt is dat de kun stenaars geen op zichzelf staan de kunstwerken maken maar de brug en omgeving, het water en de walkanten, nadrukkelijk in hun werk betrekken. Voorwaar de is verder dat het verkeer ge woon gebruik kan blijven ma ken van de brug en dat de kunstwerken vandalisme-be- stendig zijn. De opzet van de organiserende stichting is dat met dergelijke omgevingskunst een figuurlijke brug wordt ge slagen naar de Leidenaars die juist helemaal niet van moder ne kunst houden. Subsidie Het geld voor de realisatie van het opmerkelijke kunstproject moest komen van het ministe- die als originele versie van de Elias te boek staat en als zoda nig als vermist was opgegeven. Wat wil namelijk het geval? Mendelssohn schreef de Elias Een gen rie van wvc, de provincie, de ge meente en sponsors. Maar al leen de gemeente en de procin- cie waren tot dusver bereid een startsubsidie te geven. „Spon sors hebben nauwelijks interes se getoond in het project", al dus Ben Walenkamp, woord voerder van de 'Stichting 2, 3 of 24'. „We hebben daarom een professionele firma, de Rotter damse Stichting Kunstprojec ten, in de arm genomen om uit te zoeken of het project haal baar is en om te zien of er spon sors kunnen worden gevon den." Volgens directeur A. Roskam van de Stichting Kunstprojecten biedt het concept van de Leidse initiatiefnemers voldoende aan- oorspronkelijk in het Duits, maar de compositie was een opdracht van het driejaarlijkse Birmingham Festival. De pre mière moest dus in het Engels geschreven worden. Mendels sohn. beïnvloedbaar als hij was, paste de muziek steeds aan de Engelse tekst aan en dat maakte de partituur er niet beter op. Volgens Kramer zijn bij deze bewerking noten weggevallen, verbindingsstukken in het niets opgelost, waardoor de Elias zoals muziekliefhebbers die kennen eigenlijk een 'slechte Mendelssohn' is, althans geen Mendelssohn zoals men van hem gewend is. De herziene versie, moest ook nog in ijltempo worden ge- knopingspunten om het te laten slagen, mits een duidelijke keu ze wordt gemaakt voor een kleinschalige opzet ofwel een grootschalig project met lande lijke uitstraling. Een onderzoek naar de verde re ontwikkelingmogelijkheden van het project kost 25.000 gul den. De 'Stichting 2, 3 of 24' wil daarvan een kwart voor haar re kening nemen. De gemeente Leiden is gevraagd het resteren de bedrag van 17.500 gulden voor haar rekening te nemen. „Het antwoord op dit verzoek laat echter al langer dan een half jaar op zich wachten", al dus Walenkamp. „De gemeente zegt wel keer op keer dat ze het project prachtig vindt, maar als maakt, want de première stond voor de deur, Mendelssohns le venskrachten namen af en de componist leed dus duidelijk aan wat je tegenwoordig stress zou noemen. Ook dat maakte de Engelse versie er niet beter op. Kramer zelf heeft deze Elias diverse malen uitgevoerd en zich daarbij altijd gestoten aan onverklaarbare ongerijmdhe den en breuken in de gedrukte partituur. Zo rijpte het idee om eens naar de Gauntlett-parti tuur op zoek te gaan. De orga nist dr. Gauntlett had namelijk de Duitstalige partituur tot zijn beschikking, waaruit hij bij de première in 1846 in Birming ham de orgelpartij improviseer- het er op aan komt horen we niets. Wij willen het project nog steeds graag uitvoeren, maar het enthousiasme ebt natuurlijk wel weg als van de gemeente zo weinig respons toont." Het hoofd van de directie kunst en cultuur van de ge meente Leiden, Yvonne van Baarle, laat desgevraagd weten ook van mening te zijn dat het antwoord op het verzoek van de stichting te lang op zich laat wachten. Van Baarle zegt deze week een gesprek te hebben met Roskam over hoe de zaak nu verder moet. „Ik vind het nog steeds een prachtig project dat goed is om het imago van Leiden als cultuurstad op te vij zelen. Maar aan de andere kant de. Deze partituur bevat bijeen gebonden de diverse katems die Mendelssohn successievelijk, naarmate hij met componeren vorderde, naar zijn vertaler stuurde. De zoektocht van Kra mer verliep opmerkelijk voor spoedig, en enkele jaren gele den kon hij een kopie van de Gauntlett-versie meenemen naar Nederland. Hij besloot uitvoeringsmateri aal te laten vervaardigen aan de hand van de kopie en via een moeizaam proces kwam de oo- spronkelijke Elias uiteindelijk gereed. Afgelopen zaterdag had de première van deze versie plaats in Amsterdam en op 5 mei zal het publiek in de Leidse regio de Duitstalige Elias kun nen horen. Het is de bedoeling dat Kramer de partituur ook pu bliceert en dat zal stof tot dis cussie opleveren voor musicolo gen. Tijdens de uitvoering in Lei den zullen opnamen worden gemaakt voor een cd. Uitvoe renden zijn, behalve het koor van de Nederlandse Handelver- eniging, onder anderen de orga nist Jan Jansen (van de Dom in Utrecht), de sopraan Hanneke Kaasschieter en de tenor Alex Vermeulen. Het Randstedelijk begeleidings Orkest zorgt voor de muzikale ondersteuning. Kaarten voor de Elias zijn on der meer verkrijgbaar bij K O én het VW. Martin Müller krijgt prijs choreografie amsterdam anp Het Amsterdams Fonds voor de Kunst heeft gisteren de Aanmoedigingsprijs Choreo grafie 1992 toegekend aan Martin Müller voor zijn ballet "Who's watching who'. De Aanmoedigingsprijs Mimo- grafie 1992 is toegekend aan Lina Fregeres en Christel Olyslager voor hun voorstel ling 'Maar niet zo'. De prij zen bedragen elk vijfduizend gulden. Müller (29) maakte dit jaar als choreograaf zijn debuut bij het Nederlands Dans Theater II. De jury heeft veel waardering voor het lef en het risico dat deze beginne ling demonstreert. De water wezens in zijn eersteling ma ken op een andere manier gebruik van de benen. Fregeres en Olyslager maakten samen een vooste- ling van twee vrouwen cp zoek naar hun magie, ver borgen in een blauwe doos. De jury benadrukt de fragèle bewegingskwaliteit van Fre geres en de spontane aanwe zigheid verbonden met kwetsbare zelfspot van Oly slager. ben ik van mening dat de stich ting wel een erg grote bijdrage van de gemeente vraagt. Dat maakt ons enigzins terughou dend." „Zo'n 17.500 Gulden voor een haalbaarheidsonderzoek is veel geld", aldus Van Baarle. „Als blijkt dat het project niet haal baar is zijn we dat geld kwijt zonder dat we er verder iets voor terug krijgen. De gemeente heeft al eerder 14.000 gulden in het project gestoken zonder er iets voor terug te zien, dus het mag geen verbazing wekken dat we voorzichtig zijn." Van Baarle zegt het project nog niet te heb ben opgegeven. „Leiden kan zo'n project van landelijke allu re goed gebruiken." Verkeerde foto Tot onze spijt is er gisteren bij de recensie van de musical 'Vik tor en Viktoria' een verkeerde foto geplaatst. Het gaat hier na tuurlijk niet om Hugo Metsers en Gerrie van der Klei zoals in het onderschrift werd vermeld. Op de foto staat de kleinzoon van James Joyce (links). Hij drukt de hand van de Ierse mi nisterpresident (midden). Zijn vrouw (rechts) kijkt toe. De foto is gemaakt tijdens de plechtige opening van de James Joyce-ar- chieven in de Nationale Biblio theek in Dublin. Onze excuses voor deze verwisseling. Archief James Joyce geopend dublin» Voor het eerst sinds vijftig jaar zijn de archieven van de Ierse schrijver James Joyce geopend. Dat gebeurde in de Natio nale Bibliotheek in Dublin in aanwezigheid van de kleinzoon van de schrijver, Stephen Joyce, en de Ierse minister-president. Voor het literair-wetenschappelijk onderzoek zijn de papieren van Joyce, die vooral bekend werd met 'Ulysses', zeer waardevol. Sf-auteur Isaac Asimov overleden new york Isaac Asimov, een van de beroemdste schrijvers van science fiction, is in een ziekenhuis in New York overleden. Dit heeft het Amerikaanse televisiestation CBS gisteren bekend ge maakt. Asimov werd 72 jaar oud. De in Rusland geboren auteur schreef meer dan 400 boeken."Veel van zijn bekendste futuristi sche werk ging over robots en moderne technologie en ethische aspecten die hiermee samenhangen. den haag Met een schaterlach ontvangt koningin Beatrix uit han den van schrijfster Hel la Haasse haar nieuwste boek 'Heren van de thee'. Even tevoren had de koningin de schrijfster de versierselen be horende bij de Huisorde van Oranje Nassau opgespeld als waarde ring voor haar gehele oeuvre. foto anp Een bijzonder optreden van een bijzonder koor staat Lei den op 5 mei te wachten. Dan zal de Nederlandse Han- delvereniging het oratorium 'Elias' van Felix Mendels sohn Bartholdy in de Pieterskerk uitvoeren. Het is voor het eerst dat de Handel vereniging, die voornamelijk in Amsterdam en het Gooi opereert, naar Leiden komt. Of dat nog niet genoeg is zal het koor onder leiding van zijn dirigent Thijs Kramer de oorspronkelijke Duitse versie van 1846 ten gehore brengen. En dat is voor de tweede keer in Nederland, want afgelopen zaterdag beleefde de ze uitvoering in het Amsterdamse Concertgebouw haar wereldpremière. Geen sponsors te vinden, overheid niet toeschietelijk kunstwerk bovenop de Nonnenbrug over het Rapenburg, ontworpen door Arienne v Of het ontwerp ooit wordt uitgevoerd is zeer de vraag. Staveren in het kader v ÜHW i het kunstproject 'Overbrug- 'Spelersvan Ger Thijs morgenavond in Leidse Schouwburg leiden cees van hoore Hoe belangrijk is de vrouw ach ter de schrijver? In 'Spelers', het nieuwste toneelstuk van Ger Thijs, wordt daar een subtiel en mooi antwoord op gegeven. In dit stuk, dat morgenavond door het RO Theater in de Leidse Schouwburg wordt gebracht, laat Thijs zien dat de vrouw achter de schrijver van cruciaal belang kan zijn. Niet zozeer als muze maar als schutsengel. Romanschrijver en regisseur Ger Thijs is net bezig met een leesrepetitie van 'Iphigenie auf Taurus' van Goethe, een stuk dat tijdens het komende Hol land Festival zal worden ge speeld door het Nationale To neel. Tussen de bedrijven door heeft Thijs nog wel even tijd om zijn licht te laten schijnen over 'Spelers', zijn laatste toneelstuk. Thijs liet zich voor dit stuk in spireren door Dostojevski's ro man 'De speler'. Hij laat ons kennismaken met drie persona ges: Dostojevski, Anna, de ste- nografe aan wie de schrijver zijn roman 'De Speler' dicteert, en Polina, de vrouw die Dostojevs ki heeft laten vallen voor een croupier. Thijs: „In 1866 is Dostojevski bijna bankroet. Bijna al zijn geld heeft hij verspeeld aan de rou lettetafel. Zijn uitgever leent hem 3000 roebel onder de voor waarde dat hij binnen één maand een nieuwe roman bij hem inlevert. Zo niet, dan krijgt de schrijver een fikse geldboete en gaan de rechten van^ijn toe komstige werk over op de uitge ver. Dostojevski is ten einde raad. Vier weken voor de dead line heeft hij nog geen woord op papier. Maar dan komt een vriend van hem op het idee de hulp v/an een stenografe in te roepen. Het resultaat is de ro man 'De speler'." Drie teksten „Ik heb mij voor het schrijven van 'Spelers' gebaseerd op drie teksten. Allereerst natuurlijk op de roman van Dostojevski. Ver volgens heb ik de memoires ge nomen van Anna Dostojevskaja, die enkele jaren geleden in de Privédomeinreeks van de Arbei derspers zijn verschenen. In het begin van dat boek schrijft Anna hoe ze als stenografe Dostojevs ki ontmoette. Het relaas van Po lina, de ontrouwe minnares van Dostojevski. had ik niet. Totdat ik op een keer in New York was en daar een boek vond waarin zij de affaire beschrijft. Toen kon ik aan het werk. „Al die teksten heb in mijn tekstverwerker gezet. Daarna ben ik gaan bekijken welke stukken ik kon gebruiken. Een schrijver die een vrouw een ro man dicteert die gaat over een ongelukkige liefde met een an dere vrouw - dat is natuurlijk een prachtig gegeven voor een toneelstuk. Maar je moet zoiets natuurlijk nog wel in een dra matische setting plaatsen, kij ken welke situaties en dialogen je kunt gebruiken, enzovoorts. Dat heb ik gedaan. Daarna be gon het eigenlijke schrijven pas. Helmert Woudenberg, die Dostojevski speelt, zei me toen we aan het repeteren waren: 'Dat is Dostojevski niet, dat ben jij'. En dat is in zekere zin ook zo. Er zit veel van mezelf in dat stuk. Daarom durf ik er ook mijn naam onder te zetten." Huid „In mijn stuk zie je een relatie die afloopt en een relatie die opbloeit. Halverwege het stuk kruisen die twee lijnen elkaar. Op het eind doet Dostojevski zijn stenografe een huwelijks aanzoek. Zij geeft hem haar ja woord. Dat is ook in werkelijk heid gebeurd. De schrijver is met zijn stenogfafe getrouwd." „Je komt dit gegeven nogal eens in de literatuur. Een schrij ver ontmoet een vrouw op wie hij hopeloos verliefd wordt, een vrouw die hem verlaat. Als dat is gebeurd, komt hij een andere vrouw tegen die hem helpt om het boek te schrijven over die ongelukkige relatie. Anna, zijn stenografe, helpt Dostojevski af van zijn epilepsie-aanvallen en zijn angsten. En in die, door haar gecreëerde, gezonde situa tie schrijft Dostojevski nader hand zijn belangrijkste boeken, zoals 'De idioot', 'Boze geesten' en 'De gebroeders Karam^zov', boeken waarin nogal wat ge spleten persoonlijkheden voor komen. Alsof hij een gezonde basis nodig had, om die 'zieke' geschiedenissen te kunnen be schrijven." „Met mijn stuk heb ik ook willen aangeven hoe banaal, hoe gewoon, het schrijverschap soms is. Dat schrijvers onbe schaamd uit de werkelijkheid putten. Dat ze zomaar je eigen schappen kunnen stelen en er dan mee aan de haal gaar. Schrijvers stropen de mensei hun huid af en verwachten d»i later van hen dat ze die terugko pen. Zo ligt het." Helmert Woudenberg en Loes Wouterson in 'Spelers' van Ger Thijs.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 6