Mat UVS laat
steekje vallen
SJC sust Lugdunum in slaap
Blauw Zwart op wilskracht langs Roodenburg
Sport
WSB doet goede zaken bij WSE
Foreholte
bezegelt
lot Lisse
MAANDAG 6 APRIL 1992
N KXJSTRA AO VAN K
Verlies bij Unitas zet Leidenaars onder druk
UVS dacht lekker door te kunnen breien aan zijn kam
pioenstruitje. Unitas uit, dat moest toch niet een al te
groot probleem zijn. Dat had het ook niet hoeven zijn,
maar de Leidenaars lieten gisteren in Gorkum een steek
je vallen: 1-0.
GORINCHEM HERMAN JOUSTRA
Door deze misstap lachte con
current Tonegido zich in elk ge
val een kriek en profiteerde het
maximaal. UVS moet volgende
week de opgelopen schade
maar weer zien te herstellen te
gen datzelfde Tonegido. Bij ver
lies is alles voorbij, winst is bit
tere noodzaak om de kampi
oenskansen in eigen hand te
houden.
UVS acteerde allesbehalve be
roerd op sportpark de Molen
vliet, maar vreemd genoeg ont
brak het heilige vuur voor de
zoveelste keer dit seizoen. Dus
kon Ruud de Groot wederom
hoofdschuddend de kleedka
mer opzoeken. „Je zou toch
meer inzet verwachten van een
ploeg die kampioen wil wor
den", klonk het weer eens.
Klopt natuurlijk als een bus,
maar UVS is en blijft een gezel
schap van vreemde snuiters.
Voetballen kunnen ze allemaal,
maar als de mouwen moeten
worden opgestroopt geven ze
vaak niet thuis. Dat was gisteren
ook het geval in Gorkum. Uni
tas bleek weliswaar met de bal
behoorlijk uit de voeten te kun
nen, maar echte dreiging ging
er niet van uit. In de eerste helft
kwam de thuisploeg welgeteld
tot een piepklein kansje, maar
Martin de Man krulde de bal
van afstand over de kruising.
Rustig
UVS op zijn beurt deed het aan
vankelijk ook rustig aan. Tikkie-
hier, combinatie daar, maar al
les wel met de rein er op. Even
kenden de Leidenaars een ople
ving, zo na een half uurtje spe
len. Unitas-doelman Erik Plie-
ger en Menno Bosman kleun
den tegen elkaar op bij een
voorzet van Hans van Leeuwen,
maar Gerry Jansen schoof de
bal vervolgens knullig in de
richting van het doel. Ferdinand
Hentenaar kon op zijn gemak
opruimen.
Even later soleerde Hans de
Kruijs, die nog zou worden ge
boekt wegens commentaar op
de leiding, zich tot vlak bij het
doel. Net op tijd gaf hij de bal
aan de mee opgekomen Edwin
Robbers die het leder maar voor
het intikken had. De lange voor
stopper wilde echter nog een
één-tweetje met De Kruijs aan
gaan, maar die verwachtte op
zijn beurt weer een schot.
In de rust beloofden de spe
lers De Groot plechtig hun le
ven te beteren en daar leek het
aanvankelijk warempel ook op.
Unitas verloor de greep op het
spel en John van der Zwan ont
popte zich meer en meer als
motor van UVS. Alleen misten
de Leidenaars de fraaiste kan
sen. Al snel mocht Albert Hoog
land, in de eerste helft in de
ploeg gekomen voor de gebles
seerd geraakte Wout Holverda,
na een passje van Van der Zwan
ongehinderd naar het doel op-
stomen, maar hij knalde een
p^ar meter naast. Even later pe-
gelde Van Leeuwen nog eens op
de paal en poeierde Hoogland
in kansrijke positie over de goal.
Rekening
Unitas presenteerde UVS
een kwartier voor tijd de gepe
perde rekening. Marco van de
Broeck bracht André Rijkers
met een leep balletje voor Ma-
rijn Mokveld die prompt kans
loos was: 1-0. Toen was het
pompen of verzuipen voor UVS.
Het werd verzuipen omdat de
Leidenaars in hun drift de opge
lopen schade te herstellen veel
te gehaast te werk gingen. Inval
ler Ruud Boot, voor de licht
aangeslagen Peter Gallert, pro
beerde het nog een paar keer
van afstand, maar trof geen
doel.
Paul Osenga liep in de slotfa
se ook nog eens tegen een dom
me boeking op, zijn derde, en
mag dus het sleutelduel tegen
Tonegido vanaf de tribune be
kijken. Als UVS dan nog een
steekje laat vallen is voorlopig
het hele breiwerk naar de knop
pen. Dan rest De Groot en zijn
ploeg een slopende nacompeti-
Gallert (Boot), Osenga. Roöbers,
der Zwan. Van Leeuwen, Tolsma;
Wilco Otte steekt er bij SJC met kop en schouders boven uit Lugdunummers Richard Onstenk (links) en Ton de Rooy houden hem er onder.
FOTO HENK BOUWMAN
LEIDEN LARS ULRICH
VOETBALMEDEWERKER
Het was een moeilijke wed
strijd voor WSB in Waddinx-
veen. Het resultaat deed de
spelers wel goed, want door de
0-1 winst en het verlies van
koploper Gouda hebben de
Noordwijkerhouters samen
met Foreholte het kleinste
aantal verliespunten. Al na een
kwartier was de uiteindelijke
eindstand bereikt. Nick Caisley
bediende Sander Warmerdam
op maat, waardoor de laatste
de openingstreffer voor zijn re
kening kon nemen. Dat het
daar bij bleef had twee oorza
ken. Allereerst had WSE het
initiatief, maar kon het niet de
verdediging van WSB breken.
Dat het aan de andere kant
van het veld niet tot doelpun
ten kwam, was volgens WSB-
trainer Fokke van der Reijd de
verdienste van WSE.
Paul Warmerdam was desal
niettemin dichtbij een treffer.
Hij soleerde knap en leverde
een goed schot af, dat in de
kruising was gegaan, ware het
niet dat de Waddinxveense
keeper er een handje tussen
had. Volgende week zal het er
om gaan spannen, want dan
kan WSB koploper Gouda in
Nooordwijkerhout een pootje
lichten.
Wilco Otte loopt bij de training
niet voorop en mag zich ook in
de wedstrijd graag even aan het
spel onttrekken. De spits van
SJC heeft het hardlopen niet
uitgevonden („Maar dat hebben
Van Basten en Romario ook
niet") en wordt pas wakker als
er een bal in de buurt is. Een sa
lonvoetballer pur sang.
De grillige aanvaller legde gis
teren met twee weergaloze ac
ties de basis voor de 3-1 over
winning van SJC op Lugdunum.
Twee doelpunten om in te lijs
ten en weer eens een bevesti
ging van het feit dat de broer
van Edwin Otte (Quick Boys) er
met kop en schouders bovenuit
steekt bij de modale derdeklas
ser die net als de Kikkers nog in
degradatienood verkeert. Dat
hij beter is dan de rest zal de al
lerminst hooghartige aanvaller
zelf nooit zeggen. Het is wel de
realiteit, en overigens geen
schande voor die overigen.
Wilco Otte is geen schaap uit
de kudde. Hij dreef al wat trai
ners tot wanhoop met zijn spel
opvatting en instelling. Eigenge
reid, liever lui dan moe en vaak
afwezig. Maar ook: bij vlagen
briljant en voor het doel van de
tegenstander ijzig kalm. Zijn
huidige trainer Ben van Leeu
wen (hij speelde ooit samen
met zijn oogappel in het eerste
van RCH) vergeleek hem niet
voor niets al eens met Romario.
Maar de vergelijking gaat Otte
te ver. „Volgens mij is Romario
iets beter. Maar inderdaad: ook
hem zie je tijden niet in een
wedstrijd. Opeens krijgt hij de
bal en dan roeit-ie 'm er effe
Onzichtbaar
Ook Otte was gisteren lange tijd
onzichtbaar. Om opeens op te
duiken met de hoogtepunten
van de wedstrijd. De doelpun
ten waarmee hij zich aan de La-
geweg onderscheidde waren
staaltjes van balcontrole en
schotvaardigheid. Twee keer
plaatste hij de bal vanaf zestien
meter stijf in het kruis. Daarmee
zijn seizoenstotaal op 13 bren
gend („Als ze me wat meer aan
spelen, schop ik er lachend 25
in").
De bevliegingen van Otte be
tekenden respectievelijk 1-0 en
2-1. Tussendoor had Harm de
Vos namens Lugdunum uit een
scrimmage de gelijkmaker ge
scoord. Met 1-1 ging de rust in.
Een kwartiertje na de pauze -
net nadat Piet Hazenoot voor 3-
1 had gezorgd - werd Otte naar
de kant gehaald door zijn
coach. De goudvink was 'moe
gestreden'.
Eigenlijk was hij ook maar fit
genoeg voor één helft. Otte
kampt al tijden met een knie
blessure en heeft een trainings
achterstand. „We moeten zui
nig met hem zijn", aldus trainer
Van Leeuwen.
Sint Jeroens Club (SJC) zal
hem immers nog nodig hebben
in de uiterst felle degradatie
strijd van de zondagderdeklas-
se. Lugdunum en SJC hangen in
deze klasse beide rond de rode
streep en wisselden aan de on
derkant van de middenmoot
stuivertje. Gelukkig had de wed
strijd niets van doen met degra
datievoetbal. Integendeel: de
twee ploegen maakten er vooral
na rust een zeer spectaculair
duel van.
In de eerste helft had
Lugdunum zich een hoop na
righeid in het verdere verloop
kunnen besparen als het de vele
kansen had benut. Ongestoord
konden de gasten opbouwen
over links en rechts. De kansen
kwamen in feite als vanzelf. Vol
gens Kildcers-trainer Ferry Nij-
huis lag daar indirect ook de
oorzaak van de nederlaag. Zijn
ploeg was in slaap gesust. ..Het
ging zo makkelijk. Hoewel het
bij rust 1-1 stond, dachten we
op deze manier na de thee wel
verder te scoren. Dat viel dus te
gen." Inderdaad, want het voor
de rust zo schuchtere SJC kwam
als herboren uit de kleedka
mers. Aanvallender en feller.
Binnen een kwartier was het
leed geschied voor de geschrok
ken Leidenaars, die tegen een 3-
1 achterstand aan bleven kijken
tot het eindsignaal. Want al ont
stonden er heerlijke taferelen
voor de doelen, gescoord werd
er niet meer.
Met de overwinning rekende
SIC af met een obsessie. Want
sommige spelers en bestuursle
den konden zich al niet meer
herinneren wanneer zwart-wit
voor het laatst van Lugdunum
had gewonnen.
SJC - Lugdunum 3-1 (1-1). 27 Otl* 1-0. 34
Hawnort. Otte (Oude Vetd-
Lugdunum IJandOOm-, Van As. i
eren De Roov. Pelc van Tonj
Weitden. Van Bcrkel. Onstenk 0
Van der Haay. De Vos. S<era
Winnen is vaak ook een kwestie
van willen. Dat bleek gisteren
maar weer eens bij het streek-
duel tussen Roodenburg en
Blauw Zwart. Waar Rooden
burg, gesterkt door een hele
vroege voorsprong, fluitend
naar de overwinning leek te
'freewheelen'. Maar waar Blauw
Zwart, op pure wilskracht, te
rugkwam in de wedstrijd en er
een kwartiertje uitperste waarin
het de thuisploeg finaal aftroef
de. Om uiteindelijk met 1-3 te
zegevieren.
Blauw Zwart, nog in acuut de
gradatiegevaar verkerend, heeft
de punten harder nodig dan
Roodenburg. Dat verklaarde
meteen de extra portie inzet
waarmee de ploeg uit Wasse
naar in de tweede helft op jacht
ging naar de gelijkmaker. Die
kwam, na een kwartier, vanaf de
strafschopstip nadat Rooden-
burger Maurice Barends de bal
met zijn hand had beroerd. Ty
perend voor het weinige zelfver
trouwen dat Blauw Zwart voor
dien had laten zien, stapte in
eerste instantie niemand naar
voren om de penalty te nemen.
Uiteindelijk belastte spits Wijn
and Baldcer zich maar met het
karwei. Toen hij raakschoot gin
gen vervolgens alle remmen Tos.
Wederopstanding
Het geloof in eigen kunnen, de
hele eerste helft zo nadrukkelijk
afwezig in de Wassenaarsë gele
deren, was daarmee plotseling
terug bij Blauw Zwart, dat het
afgelopen seizoen werd ge
plaagd door een veelheid aan
blessures. Het jeugdige Leidse
collectief, dat de eerste helft vol
ledig had gedomineerd, liet zich
na die 1-1 diep op eigen helft
vastzetten. En eer trainer Eelco
Fielemon het gevaar daarvan
onderkende en zijn routiniers
Marcel van den Burg en Arno
Lancel gelastte het trainingspak
uit te trekken, was het kwaad al
geschied. Opnieuw Bakker en
daarna Edwin van der Ploeg
vertaalden de wederopstanding
van Blauw Zwart en die nadruk
kelijke wil om te winnen in nog
eens twee treffers. Voldoende
voor twee broodnodige punten.
Roodenburg liet zich daarmee
aardig in de kaart kijken. Al na
vier minuten spelen had Peter
Kruit, een junior nog, met een
wonderschone goal zijn ploeg
op voorsprong gezet. Gelijk
Stefan Pettersson van Ajax in
het duel met Genoa kwam Kruit
als een duveltje uit een doosje
voor zijn bewaker Marcel l'Amie
en kopte de strakke voorzet van
Fred Ouwerkerk schitterend in.
Een voorsprong waarop de Lei
denaars vervolgens lang konden
teren. Want Blauw Zwart, toch
al niet het toonbeeld van zelf
verzekerdheid, had hier voorals
nog totaal geen antwoord op.
Dat bood de Leidse formatie
de kans om zijn technisch sur
plus te tonen als prettige optie
voor de toekomst. Alleen vergat
Roodenburg daarbij in zijn
overmoed om de kansen die het
uit zijn veldmeerderheid ver
kreeg ook daadwerkelijk te be
nutten. Peter Kruit. Richard
Gottmer en nogmaals Kruit
kwamen achtereenvolgens in
goede schietpositie, maar von
den de juiste richting niet. En
dat zou de thuisploeg in het
verdere verloop van de strijd
danig opbreken.
De terugkeer van Blauw
elektronische scorebord te krij
gen.
Vreemd
De reactie van Fielemon was
even begrijpelijk als vreemd. Nu
zijn 'jonkies' onder de druk van
Blauw Zwart dat simpelweg
koos voor de snelste weg naar
het doel onder het motto: 'het
hoeft niet mooi te zijn maar
vooral effectief - weggleden
naar een bedenkelijk niveau
mochten de niet geheel fitte
routiniers Van den Burg en lan
cel hun opwachting maken. Dat
ging in het geval van Van den
Burg ten koste van Henk Buyn,
uitgerekend de enige Rooden-
burger die net als voor de pauze
nog werkte als een paard. Beter,
had 1 letamon Patrick Heijmans
of Peter Kruit kunnen 'offeren'.
Want die waren de weg kwijtge
raakt.
Zijn ongelijk werd meteen
aangetoond toen Heijmans zeer
opzichtig in de fout ging en te
genstander Van der Ploeg een
niet te missen kans bood. Dat
was, na de tweede treffer van
Bakker die uit een corner raak
schoot, ook direct de genade
slag. Veel te laat poogde
Roodenburg nog om zich we
derom een winnende houding
aan te meten. Wat dat betreft
had Blauw /wan het Ix i. r gr-
daan.
LISSE LARS ULRICH
VOETBALMEDEWERKER
Aan het slot van het vorige sei-
kaapte Foreholte het kam
pioenschap in de vierde klasse
net voor FC Lisse weg. dat ech
ter via de nacompeiitie de pro
motie alsnog bewerkstelligde.
Dit seizoen liggen beide ploe
gen niet zo dicht bij elkaar,
want waar Foreholte nog strijdt
om de titel, daar is het «DOK I b>
se over en uit in de derde klasse.
De Voorhoulers deelden giste
ren de genJdeklap uit door in
i tone met 0-3 te wnum
Winst was noodzakelijk voor
Lisse om nog enige hoop op
klassebehoud te kunnen
koesteren. Maar de ploeg die op
voorsprong kwam was Forehol
te. Daarbij krees het wel hulp
van de thuisclub. Patrick Bon
speelde terug op zijn keeper
Piet Warmerdam, maar had
Voorhouter Ton Arroyo over het
hoofd gezien. Het resultaat was
een achterstand binnen vijf mi
nuten, hetgeen des te vervelen
der was omdat Lisse grote
moeite heeft met scoren.
Ook interim-trainer Jan Gies-
ke zag de bui toen al hangen,
getuige zijn uitspraak na afloop:
..Als je zo'n bal weggeeft, dan
weet je het al." Hij kreeg gelijk,
maar het duurde vrij lang voor
dat de echte genadekl.ip ld
De thuisclub kreeg een paar
mogelijkheden om naast de
gasten te komen, maar het ge
luk ontbrak. Zo keerde de paal
een vrije trap van Patrick Bon.
Het was wel dat 1 un-hulte de
wedstrijd al in een veel eerder
stadium had moeten beslissen,
want Jan Homan en Nico van
Rijn zagen in de eerste helft hun
opgelegde kansen door War
merdam onschadelijk worden
gemaakt.
Deze ontstonden vooral uit
■counters, omdat Usse natuurlijk
moest aanvallen en daarmee
ook ruimte gaf aan de aanval
lers van trainer Mart de Groot
pqpm
De tweede helft maakte een be
kende Lisse-speler zijn opwach
ting. Paul Pijpers, normaliter in
de basis, was door een blessure
genoodzaakt om bij het begin -
signaal nog op de bank plaats te
nemen. Met deze wissel nam
Lisse risico's door achterin één
op één te spelen. Dat wist Mart
de Groot ook en daarom bracht
hij niet een verdediger voor een
aanvaller in.
Althans hij keek het een tijd
aan, want ook voor zijn ploeg
waren twee punten onontbeer
lijk om niet te moeten afhaken
in de kampioensstrijd. Hij hoef
de niet in te grijpen, bOOMl d}D
spelers er erg lang over deden
om de wedstrijd definitief te be
slissen.
In de 27ste minuut pas trof
Mart Bax doel. hetgeen enige
commotie teweeg bracht bij de
thuisclub. Wat was het geval?
Scheidsrechter Vink wees te
recht naar de stip en stuurde
boosdoener Piet Warmerdam
naar de kant. Stan Uljee nam
plaats achter de bal, maar
schoot buiten bereik van inval
ler keeper Lensen op de lat
In tweede mM.uin. WOU VOft-
gens Lisse Uljee voor de tweede
keer de bal beroerd hebben,
waarna Mart Bax de 0-2 maak
te. De geelhemden hadden
geen gelijk, want de persoon in
kwestie was Pascal Roffelsen
De aanvoerder van Foreholte.
die in de tweede helft Wirn
Bouckaert succesvol voor de
voeten liep, was ook aanwezig
bij 0-3, dit keer als eindpunt.
Onkunde
Gieske was niet echt te spreken
over de arbiter, maar hij was
wel reëel genoeg om in te zien
dat hij geen blaam trof voor de
nederlaag. ..Het was onze on
kunde. We zijn tactisch zwak
Dat is een erfenis, waarmee je
zit. Foreholte is namelijk geen
ploeg, waarvan je zegt tjonge,
tjonge."
Maar die ploeg speelt nog wel
een rol in de titelstrijd, terwijl
Usse zich alleen nog kan bezig
houden met zijn sportieve
plicht
Roodenburgs doelpuntenmaker Peter Kruit wordt hard aangepakt door een verdediger
Zwart in de wedstrijd leek zes schijnend doelpunt dat door de
minuten na de pauze al gestalte boomlange Leidse goalie echter
te krijgen toen de rappe Edward op miraculeuze wijze werd ver
van der Ploeg alleen op doel- hinderd met de voet. Een staal
man Vink afging. Een zeker tje dat hij later nog eens zou
herhalen toen Wijnand Bakker
alleen voor hem opdook. Maar
steeds duidelijker werd dat
Roodenburg intussen achter de
feiten aanliep en Blauw Zwart
daarvan wel moést profiteren.
Al was fiaar dan wél een dom
me handsbal van Barends voor
nodig om die door Blauw Zwart
zo gewenste gelijkmaker op het
