Rtv show Een streep door dat streepje 'Frits is de sloddervos, ik ben de Pietje Precies' Sesamstraat in de ruimte Op jacht naar het boterbriefje liit ui J MAANDAG 6 APRIL 1992 CLOSE UP Gerard van Putten De dikke Blomberghet muzikale geweten van de 'Avondspits' Tom Blomberg; „Frits Spits en ik vullen elkaar goed aan. Hij is een sloddervos en ik ben heel precies." HOOFDDORP INEKE VAN DER MEER Hij is bezeten van popmuziek. Noem een titel van een plaat en hij lepelt moeiteloos op uit welk jaar de zwarte schijf da teert, welke band erop zingt en voegt er voor het gemak maar even een stukje geschiedenis over de band aan toe. Tom Blomberg, beter bekend als 'de dikke Blomberg' van het NOS- programma de 'Avondspits' is een wandelende dikke Van Da- Ie, maar dan op het gebied van popmuziek. Tom Blomberg, 37 jaar en su perslank, begon zich als zeven jarig knulletje al te interesseren voor muziek. Zijn ouders woon den in Bennebroek. Ze hadden een hulp in de huishouding die altijd plaatjes van de Blue Diamonds meenam. 'Muziek terwijl u werkt' zal ze hebben gedacht. Zo kwam de kleine Blomberg met andere muziek in aanraking dan hij van huis- uit gewend was. Als pa en moe de deur uit waren, voetbalden Tom en zijn oudere broer altijd in de huiskamer. „Daar lag na melijk parket, lekker glad. We hadden van aluminiumfolie een soort bal gemaakt en daar trap ten we tegen, maar dan wel op de melodie en de maat van Little ship keep sailing. Spelenderwijs raakte Blom berg bezeten van rock and roll en popmuziek. In 1963 was hij helemaal verkocht na de op komst van The Beatles en The Rolling Stones. Blomberg begon alles wat maar met rock and roll te maken had te verzamelen. „Niet alleen platen, vooral ook rijdschriften. Muziek Express, Muziek Parade, Aloha en Hit week. Vooral Hitweek was een goed blad, heel actueel met veel nieuws ook uit Amerika en En geland. Dat kocht ik iedere week bij de sigarenwinkel voor 30 cent en zo kreeg ik al een aardige verzameling." Playboy Niet voor een kleintje vervaard begon Tom op elfjarige leeftijd met een eigen popblad. „Mijn vader had de Playboy. Dat blad nam ik altijd mee naar school als we moesten gymen. Dan stonden we in de rij met rode oortjes en de PB ging natuurlijk van hand tot hand. Ik dacht met mijn muziekblad net zo goed te kunnen scoren. Daarom had ik voor mijn blad ook de code PB gebruikt. Dat stond voor 'Para de Benelux'." De oplage van 'Parade Bene lux' is nooit hoger gekomen dan twee stuks. Twee klasgenoten van Blomberg werden abonnee, daar bleef het bij. „Ik vulde het blad met strips en wetenswaar digheden uit de popwereld. Ik maakte een eigen hitparade en ook recensies. Verder kwamen er ingezonden brieven in, ge stuurd door mijn klasgenoot. Je weet wel, één van die twee abonnees" grinnikt Blomberg. Bij de radio werken, dat was Blombergs grote droom. Er gin gen heel wat jaartjes over heen voordat die droom werd be waarheid. Na de middelbare school ging hij sociologie stude ren. Na het behalen van zijn bul, begon hij aan de studie po liticologie. „Dat was niks. Dat heb ik niet afgemaakt." Maar er moest toch brood op de plank komen en Blomberg toog aan het werk. Eerst bij Bu- ma Stemra; later werd hij verta ler in het Zweeds en Engels. On dertussen was zijn verzamel woede nog steeds niet te stui ten. Vooralsnog bleef z'n jon gensdroom onvervuld. Wel ge noot hij al enige bekendheid in Hilversum. Blomberg kon het niet laten de omroepen te be stoken met brieven als hij weer een feitelijke onjuistheid in een radioprogramma had verno men. Kans Inmiddels had hij zoveel kennis vergaard, dat Blomberg uitein delijk werd uitverkoren om als Nederlandse kandidaat mee te doen aan een Europese popquiz. „Ik dacht: dit is mijn In de twee voorrondes in Ne derland was hij nog onderuit gegaan. De schrik sloeg hem om het hart. Voor de derde ron de leerde Blomberg twee ency clopedieën zo ongeveer uit zijn hoofd. Hij slaagde met vlag en wimpel. Met een gerust hart kon Tom deelnemen aan de Eu ropese finale, die dat jaar in Knokke werd gehouden. In het Belgische wist Blom berg van de twaalf vragen er elf goed te beantwoorden. „Uitein delijk kwamen een Noorse jon gen en ik met een gelijk aantal punten tegenover elkaar te zit ten. Met een vraag kon je dertig punten of twintig punten ver dienen. Je mocht zelf het pun- tenaantal kiezen. De Noor koos voor 30 en ik voor 20 punten. Hij wist het antwoord niet op de vraag, dus ik had eigenlijk al ge wonnen. Maar het was mijn eer te na om mijn vraag niet meer te beantwoorden, natuurlijk. Ik had hem goed." Met de chef van de muziekaf deling van de NOS reed Blom berg terug naar de studio in Hil versum. Daar liep hij Frits Spits tegen het lijf. Het is dan 1978. Hij vertelde van zijn succes in Knokke. „Toen kwam voor mij eigenlijk de doorbraak. Frits wil de dat ik hem kwam helpen met de Avondspits die in mei van dat jaar voor het eerst de ether in was gegaan. Natuurlijk was er bij de omroep geen budget. Het heeft nog een jaar geduurd, voordat ik bij de NOS aan de bak kwam." Nog dit jaar vieren de 'dikke Blomberg' en Frits het twaalf en een halfjarig bestaan van de Avondspits. Frits Spits is or ove rigens twee jaar tussenuit ge weest; Jeanne Kooijmans heette toen de presentatrice van het programma. Blomberg bleef wèl achter de schermen actief. Als regisseur, producer en redac teur. Presentatie Als Frits Spits op vakantie is, naar het carnaval of gewoon een dagje vrij heeft, neemt Blomberg de presentatie van het programma over. „Dat vind ik altijd heel spannend. Ik ben namelijk erg precies in alles dat ik doe. Daarmee maak ik het mezelf heel moeilijk. Frits is veel makkelijker, die kletst ge woon door de platen heen. Ik ben tot op een kwart van de se conde nauwkeurig met het draaien van platen. Natuurlijk moet er wel vaart in het pro gramma blijven. Sommige pla ten moet je gewoon enthousiast aankondigen. Maar bij mij hangt het ook van m'n bioritme af. Toen Frits dit jaar naar het AMSTERDAM CPD 'Sesamstraat en Melkweg'. Zo heet het nieuwe kinderpro gramma dat Artis Planetarium Amsterdam vanaf nu dagelijks vertoont. Tommy, Ieniemienie, Pino en Meneer Aart maken in deze grote sterrenbioscoop een adembenemende ruimtereis en hun avonturen worden vanaf de aarde met spanning gevolgd door Bert en Emie, Lex, Sien, Frank en vele andere bekende Sesamstraat-figuren. Het spe ciale programma, bedacht door Govert Schilling, zal zeker tot 1995 vertoond worden. Als die norsige Meneer Aart, die altijd alles beter weet, in eens iets verkeerd doet met zijn Lelijke Eend in Sesamstraat, schiet hij samen met Tommy, Ieniemienie en Pino regelrecht de ruimte in. Maar gelukkig ontmoeten ze Flonkertje, een mysterieus ruimtewezen dat hen via vele omzwervingen pro beert terug te brengen. Homofielen kunnen zich laten inschrijven in parttierregister I I ederland telt af, Ve- I ^1 ronica telt af en Jan jL. Lenferink telt af. Nog zeven afleveringen en dan wordt er een ferme streep door RUR gehaald. En daama nooit meer over praten. Het streepjes- overhèmd moet in elk geval de eerste paar jaar de toegang tot de mode worden ontzegd. Des noods met geweld, de schaar in dat zebragedoe. In de tijd dat caissières de to taalprijs van het boodschap penlijstje nog niet berekenden op de automatische piloot van de streepjescode, was lenferink er al. In onderling overleg, de fatsoenlijke dekmantel voor we derzijds ongenoegen, hebben Veronica en Jan Ix>nferink be sloten RUR definitief niet meer Rechtstreeks Uit Richter te laten komen. Een wijs besluit dat overigens veel te laat is geno men. De rek was al lang uit RUR. Wat eens werd herkend als een okselfrisse, oorspronke lijke en kwajongensachtig-char- mante aanpak van de vaste the ma's kunst, cultuur, sex en we tenschap, kotst de goegemeente nu zo ongeveer uit. Lenferink met z'n RUR, dat weten we nou wel. Mag het ook na ruim 200 afleveringen? Mag het na zoveel keer Mario Been en René van der Gijp, Xaviera I lollander, Herman Brood, Miep Brons, Jannes van der Wal en vele an dere min of meer bijzondere kinderen die Nederland heeft te bieden? Naar verluidt had Lenferink nog graag een aflevering versierd met oranjefranje, maar hij is nooit door de barrière van de Rijksvoorlichtingsdienst geko men. Geen schande overigens. Royalty verkoopt, alleen léót royalty zich moeilijk verkopen. Vraag het de gespecialiseerde bladenmakers maar, die hun klanten koning willen laten zijn. De uitgever/hoofdredacteur van Ons Koningshuis zag zich een jaar of wal geleden zelfs ge noodzaakt het blad van de markt te halen; de censuur van de RVD stond niet veel meer toe dan wat vrijblijvende familie portretjes. Maar ook de hoofd redactrice van het maandblad Vorsten is ondanks al haar ge fleem nooit kind aan huis ge worden op Huis ten Bosch. Om een lang verhaal kort te maken: Lenferinks droom Beatrix, Irene en Margriet ooit in de stoelen te krijgen, is in die negen jaar dus nooit bewaarheid. I let zij zo. De metaalmoeheid sloop in feite een jaar of zes ge leden al in Ixnfcrinks praat show, De zakelijke mislukking van zijn met veel bombarie,aan- gekondigde RUR-pagina in de Nederlandse huis-aan-huis-bla- den was al een veeg teken. Een jaar na verschijning van de eer ste RUR-aan-huis gaven al acht Uitgevers te kennen het proza van Lenferink niet langer op prijs te stellen. Jan gaf geen waar voor zijn geld. „We had den gehoopt op een spranke lende pagina vol shownieuws", klaagde in de loop van 1986 een Groninger huis-aan-huisman, „maar ons werd een pagina vol bij elkaar gebelde stukjes, flau we rijmpjes en nog meer van dat soort onzin geleverd." In de Randstad was de ergernis over Lenferinks stoplappenwerk zo mogelijk nog groter. Want de ruimte die Lenferink op z'n pa gina bewust vrij hield voor ad verteerders was eenvoudig niet formule 'drie man in de snelkook- foto anp Piet Smolders, hoofd van het Planetarium, noemt het project ronduit uniek. Er is intensief sa mengewerkt met de Children's Television Workshop New York en met de redactie, auteurs en poppenspelers van het NOS- programma Sesamstraat. Jan Lenferink heeft genoeg van de pan'. Wie niet? te verkopen. Ondernemers ver klaarden zich bereid te adverte ren, maar ze lieten die bood schap veelal vergezeld gaan van de cis dat ze hun advertentie onder geen beding op de RUR- pagina wilden terugzien. Zo verbazingwekkend is dat ook niet, als je meent lezers te kun nen amuseren met kleffe troep. Wat moet je als presentatrice met een interessante vraag als: „Ben je van plan in je nieuwe Krogramma weer van die kittige loesjes te dragen?" Met z'n oubollige gerur verlaag de Ixnferink zichzelf; intussen schoot de irritatiegraad per afle vering omhoog naar almaar ho gere waarden. Op z'n praatstoel mitrailleerde hij de ene na de andere dubbelzinnigheid de zaal in, je kon daar als het ware op wachten. En al die gillende keukenmeiden en hitsige lach- zakken maar giechelen. De mo menten waren de laatste jaren schaars dat Ixnferink de indruk wekte een fatsoenlijk gesprek met zijn gasten te kunnen voe- De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij vorige week het tegen deel bewees toen hij Gerard Re- ve en diens levenspartner Joop (Matroos) Schafthuizen op au diëntie ontving. Voor de veran dering informeerde 'Rurur' eens niet naar het wel en wee van het ondemavelse. Godlof niet dat quasi-bijdehante gezanik, niet dat post-puberale gezever dat uitsluitend en alleen de drang naar goedkoop scoren verraadt. Waar I-enferink de laatste jaren zijn gasten meer en meer als een ongeleid projectiel probeer de uit te horen, daar bleek hij in confrontatie met het gezin-Reve zijn ongein ineens wel redelijk te kunnen doseren. Lenferink hield zich behoorlijk in toom, het gebruikelijke kakkepisse- poepie liet hij achterwege. Daardoor hielden ook de gillen de keukenmeiden en de hitsige lachzakken het geginnegap bin nenboord. Beter te laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Dat laat onver let dat RUR zichzelf heeft over leefd en vrijwel geen mens die daar rouwig om zal zijn. Nog even geduld, even doorbijten nog en dan is kijkend Neder land af van RUR, Lenferink van Veronica en Veronica van Len ferink. Kan het mooier? De rela tie Lenferink-Veronica verhield zich de laatste tijd toch al tot el kaar als twee echtelieden, die al lang niet meer weten waarom ze onder een en hetzelfde dak huizen. Het herkenbare probleem dat nogal eens wortel schiet na zo veel jaar bovenop eikaars lip zit ten: elkaar niets meer te vertel len hebben, omdat de een bij voorbaat al weet wat de ander gaat zeggen. Lenferink heeft nu ook verklaard de formule van 'drie man in een snelkookpan' meer dan zat te zijn. Het woord RUR kan hij nu uitspreken zon der te stotteren, heeft Lenferink zelf gezegd. „Tijd dus voor iets nieuws." Bij Veronica verwachten ze niet dat er spoedig een nieuw pro gramma van net merk-Lenfe- rink in de programmering wordt ingepast. Voor het mooie werd er wel bij gezegd dat Len ferink altijd met een idee langs mag komen. Lenferink zal dus ook wel bij Van den Ende terecht komen. heel ingewikkeld. Maar we zijn een goed duo en kunnen het prima met elkaar vinden. Wat nog belangrijker is, we vullen el kaar aan. Frits is een sloddervos en ik ben de Pietje Precies." Zijn huis in Hoofddorp heeft inmiddels veel weg van een mu ziekbibliotheek. Het barst bijna uit zijn voegen doordat de ency- lopedieën, muziekbladen, an dere naslagwerken, boeken en platen bijna tot aan het plafond reiken. „Voor Nederland ben ik één van de weinigen die alles over popmuziek in huis heb ben. Ik denk dat ik alles com pleet heb. Elke wéék houd ik bij of er weer een boek of iets der gelijks over popmuziek op de markt is. Dat geldt ook voor an dere landen. Zelfs voor Rus land." Blomberg vindt het ook noodzakelijk om alles te blijven verzamelen. „Als er vlak voor de uitzending iets binnenkomt, de dood van een popmuzikant bij voorbeeld, dan moet je daar in het programma iets mee doen. Vinden wij tenminste. Vorig jaar nog kreeg ik om half zes het be richt door dat een lid van de Small- Faces bij een brand in zijn huis was omgekomen. Dan ga ik dus als de donder aan het werk om iets over hem en over de historie van de band te vin den. Dan maak ik een tekst en fax die naar Frits. Dat is dan toch fantastisch, als je een zin nig verhaal kunt brengen in de uitzending van die avond." Zijn ogen glinsteren achter zijn brilleglazen als hij over zijn werk praat. Hij doet het ook met liefde, of zoals hij zelf zegt: „Je moet er hart voor hebben, anders gaat het niet. Want het is slopend." „De geluiden van nu? Ja, nou ja, ach. Weet je, hip-hop, dat is niet om aan te horen, maar op zichzelf is het een interessant verschijnsel. Het hoort alleen niet op de radio thuis, vind ik. Daarvoor is het te agressief. Dat soort muziek moet je in een dis co draaien. Nee, geef mij de six ties maar." In 'Dossier Weerwerk' van avond de zaak-Frans Stello en Gerard Kuipers. De geschiede nis van deze twee mannen be knopt weergegeven: Frans en Gerard ontmoeten elkaar in 1972 in Amsterdam, waar zij beiden werken in de gezond heidszorg. Zij worden verliefd en trekken vervolgens bij elkaar in. In 1984 gaan ze in Vlaardin- gen wonen en werken. Dan stuiten ze op problemen die ze niet kunnen oplossei omdat ze niet kunnen trouwer De voordeurregeling wordt m gesteld; Gerard kan geen pai> nerpensioen voor Frans regelei De enige oplossing is een menlevingscontract Dat is minste iets, maar het rcr geen zaken buiten de rel. Met steun van de Gay Kram sluiten de mannen op jach gaan naar het meest waterdu t te samenlevingscontract dai ei bestaat: het boterbriefje. Trou wen voor de wet dus. Het toeval wil dat de hu we lijkswet een verbintenis tussen twee mensen van hetzelfde ge slacht niet direct uitsluit.'Daar om wil de advocate van Frans en Gerard hen helpen bij hun pogingen voor de wet te trou- De eerste stap wordt gezet; de twee heren melden zich op het Naast Tommie en Ieniemienie gaan ook Pino en Meneer Aart van Se samstraat een adembenemende ruimtereis maken. foto cpd stadhuis van Amsterdam met i, •ni'ri<*drting ii ->ndertrouw te '•lei 'lm -ek wordt aai «et '.i\ <>n ge din# dar, „y. naai van de burgep; De rechter laai m <u u"- we ten dat er duidelqk-i i discriminatie en scni.it antwoordelij! ?id dooi rtaa politiek, de wetgevers Radio, tv en schrijvende pers ruiken publiciteit en duiken op het verschijnsel 'homohuwe lijk'. Volgens Gerard een ver keerde term. „Het gaat om part nerschapsregistratie. Ook van mensen die geen liefdesrelatie hebben. Dus geen bruidstaart mei vijf verdiepingen." Veel gemeenten stellen nu naasi het huwelijksregister een partnerregister in. En zo stap- pe; ui 1991 Frans en Gerard zeil over de-drempel van het ge meentehuis in Hoornaar om zich in tc laten schrijven in het partrvrregister. (Uitzending: vanavond, 20.25 uur. Nederland 3) foto ton kasteraaans carnaval ging en ik hem verving, voelde ik me prima. Ik kon de hele wereld aan. Presenteren, achter de knoppen, jingles monteren, het nieuws verzor gen. Dan ben je echt van half acht 's morgens tot zeven uur 's avonds bezig. Te gek." Toch voelt Blomberg er niets voor om altijd te gaan presente- ren. Het werk achter de scher men ligt hem veel beter. „Kijk, ik ben gewoon de spin in 't web, de aangever. Dat vind ik veel leuker. Ik heb die kwaliteiten nu eenmaal, dus zit ik op de juiste plaats. Improviseren zoals Frits in zijn programma doet vind ik BOLLEBOOM BOES STRIPS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 10