Die gozer van Vanessa Stoethaspel ZATERDAG 21 MAART 1992 De eerste vraag is makkelijker te beantwoorden dan de tweede. Een stoethaspel is een onhan dig, onbeholpen persoon. Ook wel een vreemdeling iemand die men met enig wan trouwen beziet: een vreemde stoethaspel. Het woord duikt in de 18de eeuw voor het eerst op. Een van de eerste keren dat we er over lezen, is in de roman 'Sara Burgerhart' van Betje WolfT en Aagje Deken uit 1782: ~Wa zullen toch zulke misselyke stoethaspels van mannen, zo als ik er een hen, in den hemel hc droeft afsteken by zo een Styntje'. Het is niet duidelijk waar het woord vandaan komt. In verschillende dialekten en ook in oudere taal komt een woord stoetel of stoeter voor. ook met de betekenis van tmhandig persoon', verwant met stoten.stuiten en stui teren. Haspelen duidt eveneens op onhan digheid. zoals we het nu nog tegenkomen In 'verhaspelen' Het is dus waarschijnlijk dat stoethaspel is opgebouwd uit twee woorden die elk voor zich al op onhandigheid duiden. Er is ook wel eens gedacht aan het woord stoet als broodnaam. In sommige streken van Nederland spreekt men nog van een stoet voor een bepaald soort brood, zoals ook bol, wegge, slof en mik broodnamen zijn. Soms gebeurde het. als de broden te dicht naast elkaar in de oven lagen, dat er enkele aan elkaar vast bakten. Zo n misbaksel van drie of vier stoeten aan elkaar werd 'een haspel stoeten' of 'stoethaspel' genoemd. En zo zou het woord stoethaspel ontstaan zijn: van onhandig misbaksel naar onhandig per soon. Maar ik vind de eerste verklaring eigen lijk eenvoudiger en waarschijnlijker. Overigens is de stoet als broodnaam langs een omweg wel familie van de stoeter en de stoetel als onhandig persoon. De onhandig heid was afgeleid van de grondbetekenis van stuiten en stoten. Om het verband met stoet te zien. moeten we denken aan 'stuitje', ook een afleiding van stuiten, het onderste deel van de ruggegraat. De stoet of stuut zou zijn naam wel eens ge kregen kunnen hebben door zijn gelijkenis met onze billen; een flink rond brood met een gleuf in het midden. Wie meer wil weten over allerlei oude broodnamen, verwijs ik graag naar het boek van mevrouw J. Jobse- Van Putten, 'n Brood is ginnen stoeten (uitga ve Meertens-Instituut. 1980). Ik ontdek nu dat het woord stuitje nóg een betekenis heeft die ik niet kende: korstig uit einde van een brood. Dat is dus wat veel mensen een kapje of kontje noemen en wat vroeger bij ons thuis 'een pil' heette. De pil was uiteraard erg in trek. Niets is lekkerder dan de eerste pil van een vers brood. Er zal dus wel vaak onenigheid gerezen zijn over wie de pil mocht hebben, want we waren me vier kinderen. Wie er het eerst om vroeg, die kreeg hem. En zo zal wel de gewoonte ontstaan zijn, als mijn moeder de kamer binnenkwam om aan tafel het brood te gaan snijden, dat een van ons zo gauw mogelijk riep: „Eerste pij bezet' Wie maar een ogenblik later pas bemerkte dat mijn moeder met het brood binnen kwam, viste achter het net. Het zou trouwens boeiend zijn om ook eens enkele bakkerswinkels langs te gaan, in verschillende delen van Nederland, om he dendaagse broodnamen te verzamelen. Wan de Franse knip, het Gelders tarwebrood, het casinobrood, het viergranengrofvolkorrn- brood en het kadetje heten overal anders. Er zitten nog allerlei bollen, weggen, mikken, sloffen en stoeten tussen, maar er zijn ook veel nieuwe namen ontstaan. Iedere vakantie in Nederland sta ik bij de plaatselijke bakker weer tegenover mij onbekende broodnamen t<' stoethaspelen. M Joop van der Horst universitair docent Nederlands „Oh, kijk, ze liggen er nog.Quasi-verbaasd bukt Hans Breukhoven om zijn cementen voetafdrukken in de Kalverstraat voor de zoveelste keer te be wonderen. Alsof ook maar iemand op het idee zou komen ze weg te halen. Een opmerke lijk verhaal over een kelner uit Rotterdam- Zuid, die door zijn lief de voor muziek miljo nair werd. Van de kleinste platenwinkel van Europa tot een ke ten van 117 Free Re cord Shops: Harts J. A. Breukhoven, groothan delaar in emotie en plezier. In oude Story's en Privés bij de kapper kom je zijn foto met enige regelmaat tegen: Hans Breukhoven, eigenaar, op richter en algemeen directeur van Free Re cord Shop NV. Even een hagelwitte glimlach richting camera tijdens een feestje. Aan zijn zijde de rondborstige ex-zangeres Vanessa, die hij enkele jaren geleden trouwde en met wie hij een riant 'love-nest' in Wassenaar bouwde. De welvaart spettert van de pagina's. Alles lijkt 'duur' en 'Dynasty' uit te stralen. Een vooroordeel is snel gevormd. Maar de werke lijkheid is anders. De cd-magnaat is, hoewel ietwat flamboyant, een gewone Rotterdamse jongen gebleven. Bescheiden zelfs, ondanks het succes van zijn imperium. Winst en om zet stegen vorig jaar met 25. procent tot res pectievelijk 9,3 miljoen en bijna 167,7 mil joen gulden. Het einde van de groei is nog niet in zicht. De aandeelhoudersvergadering van aanstaande woensdag zal wel druk en vrolijk worden. Concurrent „Wie mot je hebbe? Breukhove? Oh, da's toch die gozer van Vanessa?" De breedgeschou derde bouwvakker geeft een vette knipoog. „Moet-ie hier rondlopen dan?" Ratelende drilboren, een snijdende wind en opwaaien de stofwolken. Hans Breukhoven is een uur te laat. Het móet ook haast wel fout lopen als je afspreekt op de opgebroken stoep voor het voormalige hoofdpostkantoor in hartje Am sterdam. Tien voor half elf precies, had Breukhoven nog gezegd. Dan heeft hij een gaatje in zijn agenda om met 'goede vriend' en projectontwikkelaar Lars-Erüc Magnusson te bekijken hoe het postkantoor wordt omge toverd tot het luxe winkelcentrum Magna Plaza. „Sorry, my fault", zegt de Zweed Magnus son. Zijn vliegtuig uit Amerika was die och tend met vertraging geland, vandaar. Als uit het niets staan de zakenlieden opeens in het stoffige souterrain van Magna Plaza. Breuk hoven donkerblauw pak, kanariegeel overhemd, felgekleurde stropdas heeft een meer dan gemiddelde interesse voor de ruimte. Hij vind het allemaal „fantèèès- tisch", al strijkt over enkele maanden juist hier zijn Engelse concurrent Virgin neer met een 'megastore'. ,Ach, business brings business", zegt Breukhoven, één hand losjes in de zak. Hij zit er niet mee dat zijn eigen super-platenzaak Fame Music, pas anderhalf jaar geleden ge opend, slechts een steenworp verderop in de Kalverstraat gevestigd is. Ook voor de omzet van de drie Free Record Shops in dezelfde straat vreest hij niet. „Ik ben zelfs erg blij dat Virgin kpmt. Dat trekt meer mensen uit alle delen van het land aan, die allemaal op dat kleine stukje grond op zoek zijn naar muziek. En die komen ook bij mij binnen." Dikke maatjes De pui van zijn eigen Fame Music is beslist klein voor de grootste platenwinkel van Ne derland. De baas stuift naar binnen, schudt handjes en wijst een personeelslid en passant op een ontbrekende luidspreker. Die blijkt van de muur te zijn gevallen. Breukhoven re ageert laconiek. Als het ding vóór de aandeel houdersvergadering, die in Fame Music wordt gehouden, maar weer op zijn plek hangt. Hij is dikke maatjes met het personeel. „Nee, het is geen meneer Breukhoven. Ik heet toch Hans! Ik ben gewoon honderd pro cent vrolijk, eerlijk en gezellig. Die sfeer wil ik ook in het concern. Heel vrij en heel open." Het geeft hem nog een kick als hij terug denkt aan de opening van de megastore, waarvan zijn voetafdrukken in het plaveisel van de Kalverstraat nog getuigen: zijn eigen Walk of Fame. „Kijk, het openen van een Free Record Shop is niet meer zo spannend In gezelschap van een snoes haan, een hotemetoot en een lange sladood valt de stoet haspel niet erg op. Maar op zichzelf beschouwd is ook stoet haspel een heel raar woord. Wat is een stoethaspel eigenlijk en hoe komt hij aan zijn naam? De niet aflatende successtory van platenbaas Hans Breukhoven als je dat al meer dan honderd keer hebt ge daan. Maar dit was een enorme uitdaging. We hebben hier een pui van maar vierenhal ve meter. Daardoor moesten we heel Neder land naar binnen zien te krijgen: de punker, de house-freak en Tante Mien met de bood schappentas voor BZN. Dat is wonderwel ge lukt." Groot heeft de toekomst in de platenhan- del, zegt Breukhoven. Fame Music telt ruim 1800 vierkante meter, Virgin gaat op zo'n 2000 vierkante meter z'n cd's uitstallen. Ook Breukhovens ruim honderd 'oude' Free Re cord Shops worden stukje bij beetje ruimer opgezet. Van de kleine winkels van vroeger wil hij niets meer weten. „Neem de oude winkel in Haarlem. Die is echt veel te klein geworden. Ik kom er niet vaak meer. Die gaan we dan ook sluiten. Aan de overkant komt een winkel van ongeveer 600 vierkante meter. De consument wil tegenwoordig ruimte. Dat geldt voor alle branches. Kijk naar Albert Heijn. Daar worden de gangpa den ook steeds breder." Nonchalant spuit hij tussen twee zinnen 'Nee, het is geen meneer Breukhoven. Ik heet toch Hans!' door wat ademverfrisser in zijn mond. „Weet je, muziek verkopen is emotie verkopen. Het draait om gevoel, om sfeer. Snelheid, open heid, grootsheid. Dat is het leuke van dit vak. Mensen lopen nooit in een slechte bui bij je binnen. Muziek kopen is plezier. Daarom moet een winkel leven, sfeer ademen." Fame Music is wat dat betreft voor hon derd procent geslaagd, vindt Breukhoven. El ke afdeling heeft een eigen aankleding. De platenbaas loopt van de 'algemene' entree via de 'open' pop-afdeling naar de 'koele' jazz-hoek. Zwartwit tegels gaan over in don kerblauw tapijt: de 'warme' klassieke afde ling. De enige hoek waar luisterstoelen staan. „Uiteraard van Jan des Bouvrie. Hij heeft de hele aankleding hier gedaan." De plaag stootjes van Glamourland's Gert-Jan Droge aan het adres van de meubelontwerper zijn Breukhoven blijkbaar ontgaan. Met de kids Hij luncht nooit. Van Fame Music gaat het dan ook direct naar Hoofddorp, waar hem de volgende afspraak wacht. Daama brengt de chauffeur hem weer naar het hoofdkantoor in Capelle aan den Ijssel. „Ik ga gewoon door, maar ik ontbijt 's ochtends altijd goed. Om half acht, samen met de kids. Dat heeft mijn vrouw bedacht, als een soort alternatief voor het avondeten. Daar ben ik vaak niet bij. Dus ik rol om zeven uur mijn bed uit en mijn joggingpak in. Ik ren een half uurtje en schuif om half acht bezweet aan tafel. Daama naar kantoor om de post op te halen. Die neem ik meestal in de auto door, op weg naar m'n eerste afspraak." Groot. Dat is het kantoor van de directeur beslist. Middenin staat een immens bureau, links in de hoek een bank waar wel twaalf gasten tegelijk plaats kunnen nemen. Kunst siert de muren, maar ook het eerste briefje van vijf dat Breukhoven ontving is keurig in gelijst. Hij heeft er een traditie van gemaakt: in alle Free Record Shops hangt het eerst ont vangen handgeld aan de muur. De Rotterdammer heeft het ver geschopt. Begonnen als kelner bij de Holland-Amerika Lijn en vervolgens op de markt als koopman in textiel, pruiken en cosmetica. Een vriend bracht hem op het idee een platenzaak te be ginnen in zijn kleine opslagruimte in Schie dam, want 'hij was toch altijd aJ zo gek met muziek'. Het werd de eerste Free Record Shop, 1,80 bij 9 meter 'groot': de kleinste pla tenwinkel van Europa. Dat hij ooit algemeen directeur van een ke ten van 117 winkels zou worden, was nou niet direct de bedoeling. Een winkeltje of vier, vijf, dat was zijn streven. „Als een soort van sociale verzekering, niet omdat ik snel rijk wilde worden. Ik sport nogal veel, toen ook al. Als je dan een eenmanszaakje hebt en je raakt flink geblesseerd bij bij voorbeeld het diepzeeduiken, zit je meteen zonder inkom sten. Met meer winkels kon ik tenminste ie mand in dienst nemen om de zaak draaiende te houden." Al snel werden het inderdaad drie winkels en vervolgens weer één. „Die winkels hadden geen uitstraling, geen sfeer. Ik timmerde maar wat bakken van spaanplaat in elkaar, zette er een juffrouw achter en dacht dan dat het wel zou lopen. Dat deed het dus niet. Ik was in dat eerste winkeltje dan ook continu aan het verbouwen om er een beetje sfeer in te krijgen." Dat was begin jaren zeventig en de kleine platenwinkels schoten als paddestoelen uit de grond. De meeste andere winkels zijn in middels ter ziele of nog altijd klein. „Mijn ambities lagen wat hoger dan die van de rest, denk ik", zegt Breukhoven. „Zij hadden meer de mentaliteit van: ik heb één biefstuk, twee kan ik er toch niet eten. Dat is niét mijn hou ding." Begin jaren tachtig, juist in de tijd dat de platenmarkt sterk inzakte, nam de Free Re cord Shop een hoge vlucht. Breukhoven er kent dat hij heeft geprofiteerd van de malaise van anderen. „We openden een filiaal in bij voorbeeld Bussum, terwijl andere zaken daar de deuren sloten omdat ze nèt niet goed ge noeg waren gesorteerd. Toen waren we in Bussum plotseling de enige platenzaak. En dat was niet alleen daar het geval." Anno 1992 heeft Free Record Shop 708 mensen in dienst. Naast vestigingen in Ne derland bezit het concern ook zaken in Bel gië. In Spanje en Frankrijk worden momen teel de mogelijkheden onderzocht voor ver dere groei over de grens. „Nederland raakt verzadigd. Per 11.000 inwoners is er één pla tenwinkel. Dat is te veel. Als we hier nog nieuwe winkels openen, gaan we onszelf snel kannibaliseren. Ik verwacht dat opnieuw een groot aantal slecht gesorteerde kleine winkels zal verdwijnen. Ook de warenhuizen verlie zen terrein. Wij profiteren daarvan." la chend: „Dat is ook kannibaliseren, maar dan van een ander. En dat is veel leukerl" Er wordt Breukhoven vaak gevraagd naar zijn succesformule, maar „die tover je niet zo maar uit een hoge hoed". Na even nadenken zegt hij: „Aan de basis van de Free Record Shop ligt een goed marketingplan. En ser vice, vooral veel service. Je moet goed weten wat de consument wil. Free Record Shop is een menselijk bedrijf, een bedrijf met een ge zicht. Dat stellen de mensen op prijs." ..Als je succesvol wilt zijn in het leven, mag geld niet te belangrijk zijn. Ik heb er altijd voor gezorgd dat de winst terugvloeide in het bedrijf. Een slecht zakenman koopt een Por sche als-ie z'n eerste winstje boekt. Een goed zakenman investeert eerst jaren in z'n bedrijf en kan op een gegeven moment wel twintig Porsches kopen." Hans Breukhoven in zijn megastore Fame Mu sic „We moesten heel Nederland naar binnen zien te krijgen: de punker, de house-freak en Tante Mien met de boodschappentas voor BZN. Dat is wonderwel gelukt" FOTO'S UNITED PHOTOS DE BOER POPPE DE BOER Geen mens is perfect. Ook Breukhoven heeft de plank wel eens vreselijk misgeslagen. Een avontuur in Duitsland en Zwitserland liep spaak. Free Record Shop sloeg er niet aan. Breukhoven moest zijn zaken sluiten en een verlies van zes miljoen gulden incasseren. Dan is er nog de flater die hij maakte door In 1984 te voorspellen dat de cd nooit zou aan slaan. „Die opmerking moest ik binnen het jaar weer inslikken." Lachend. „Hij wordt me nog vaak naar het hoofd geslingerd." De geslaagde zakenman mag graag college geven aan beginnende economie-studenten. De toehoorders zijn eerst altijd afwachtend, maar hangen al gauw aan zijn lippen. Ook buiten de universiteiten merkt Breukhoven nooit iets van afgunst. „Ik krijg zelfs fanmail van mensen die het écht leuk vinden wat ik heb bereikt. Van jaloezie heb ik nooit iets ge merkt. Ik heb ook altijd de goede mensen om me heen gehad. Je kunt mij geen personen opdringen die ik niet wil, echt niet." Dat hij het heeft gemaakt, betekent niet dat zijn kinderen automatisch in een ge spreid bedje terechtkomen. Zijn oudste dochter werkt momenteel op zaterdag in een parfumerie om haar eerste autootje te kun nen betalen. „Er zijn al mensen genoeg zon der ruggegraat. Ledigheid is des duivels oor kussen, zei mijn opa zaliger altijd. Zo denk ik er ook over, net als mijn vrouw. Als zij niet met de kinderen bezig is, is ze wel aan het sporten." Hans Breukhoven weet zichzelf in de kijker te spelen. Dat bijna heel Nederland de Rot terdammer kent. komt voor een groot deel door zijn huwelijk met Vanessa, dat geeft hij graag toe. De promotie voor Free Record Shop gaat echter ook niet onopgemerkt. Drie jaar geleden haalde hij Frank Sinatra naar Rotterdam, vorig jaar herhaalde hij die stunt in Antwerpen. De naambekendheid van zijn winkels nam daardoor met twaalf procent toe. Er staat nog meer op stapel. „Mijn wens Is om Barbra Streisand hierheen te halen. Ge weldige artiest. In d'r hele leven heeft ze pas twee keer opgetreden. Laatst had ik Jeroen Krabbé aan de telefoon. Die kent haar goed. Ik heb toen tegen hem gezegd: 'Zeg maar te gen haar dat de blanco cheque hier klaar ligt', maar tot nog toe heb 4c nog geen positieve reactie gehad. Je legt op dit soort dingen al leen maar geld toe, maar het is zó goed voor de naam van je bedrijf." - Opvolger Hans Breukhoven Is Free Record Shop. De vraag dringt zich dan ook op of hij wel op te volgen is. Daarmee geconfronteerd, staat hij op uit zijn stoel. Hij loopt naar de muur. Bre de grijns. Met zijn arm maakt hij een gebaar van 'kom even mee'. Ingeklemd tussen twee romantische portretten van zijn vrouw in avondjurk, hangt een grote foto van een dreumes van een jaar of twee. Zijn jongste zoon, inmiddels drieënhalf. „Een kanjer, echt fantèè&stisch." Lachend wijst Breukhoven op een strookje tekst dat ter hoogte van het buikje is geplakt. „Zie je wat er staat? War ning, I'm the next president „Maar serieus: de opvolging is goed gere geld. Als ik tegen een boom aan rijd, kan het bedrijf gewoon door. ledereen heeft hier een second man. Ik heb zelfs drie kroonprinsen, de andere directeuren. Maar ik ga er van uit dat ik niet tegen een boom aan rijd. M'n kroonprinsen zullen nog geduld moeten heb ben. ik ga door tot m'n 88ste." i „Als ik tegen een boom aan rijd, kan het bedrijf gewoon door. ledereen heeft hier een second

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 41