Scheurtjes in het dak van Europa 'N: ZATERDAGS BIJVOEGSEL eindredactie: willem schrama margot klompmaker ZATERDAG 29 FEBRUARI 1992 VORMGEVING: FRED VAN GELDEREN MARCO KROES RUUD VOGELESANO Wintersport, een half miljoen Nederlanders staan er elk jaar weer voor in de startblokken. Maar de grenzen van het sneeuwplezier komen steeds meer in zicht. Het dak van Europa dreigt te bezwijken Onder milieuvervuilingen massatoerisme. Onlangs meldden onderzoekers van het Wereld Natuurfonds zelfs dat skiën in de Alpen in 2050 niet meer mogelijk zal zijn. Niettemin zijn ze de komende week weer volledig 'uitverkocht'. Een reportage uit Salzburgerland in Oostenrijk. -■ r m Voor de aanleg van nieuwe skipisten zijn in de jaren zestig en zeventig in de Alpen tal van bossen gekapt. De gevolgen bleven niet uit erosie op de berghellingen en daardoor ook n de voet van de Matterhom bij Zermatt. Om verdere erosie van de Alpen te voorkomen, is het kappen van bossen nu aan banden gelegd. Alpen kreunen onder massatoerisme en milieuvervuiling ee, daar kan ik niets zeggen. Dan moet u echt Herr Direktor hebben, maar die is er niet." De medewerkster van de lokale VW van het witte paradijsje Grossari, zo'n honderd kilometer onder Salzburg, schrikt als de thema's milieuvervuiling en massatoerisme ter sprake komen. Graag ver haalt ze over de fraaie pistes en de meer dan uitstekende hotels. Maar kaalslag en files? Daarover zwijgt ze liever. Trouwens. Grossari is erg blij met al die aardige Nederlanders. Kan dat nog in het artikel? Een paar kilometer verderop, in Sankt Jo- hann im Pongau, is de schrik bijkans nog groter. Dat is niet zo vreemd. Want waar Grossari met enige moeite kan volhouden een gezellig dorp in het Salzburgerland te zijn waar het 's winters toevallig leuk skieen is. daar heeft Sankt Johann zich reeds lang geleden overgeleverd aan de grillen van het 'Alpendorf heet toepasselijk de foeilelijke concentratie van duizend hotelbedden, iets buiten het dorp Mies is er mogelijk Skienen langlaufen natuurlijk, maar ook rodelen, schaatsen, zwemmen, kegelen en een ritje i met de arreslee. Ook in Sankt Johann zijn de uitwassen van de moderne wintersport als gespreksthema voorbehouden aan de directeur van de VW. Alleen is het hier Frau Direktor en is ze niet weg, maar ziek. De sneeuwsituatie is uitste kend, dat wil de VW-medewerkster nog wel kwijt. Vorig jaar ook, trouwens. Eigenlijk is de sneeuwsituatie in Sankt Johann im Pongau altijd uitstekend. Dit gebied, bekend als Salz- burger Sportwelt Amadé, beschikt bovendien overeen batterij 'sneeuwkanonnen'. Aanslag Elk zichzelf respecterend groot wintersport- centrum in de Alpen kan eigenlijk niet meer zonder die sneeuwkanonnen. Het gaat hier om sproei-installa- ties die water oppompen en dat met behulp van veel energie als sneeuwkristallen weer eruit spui ten Fraai oogt het niet. met z'n kilometers lange kabels en lei dingen. maar je kunt je gasten wel van begin december tot na Pasen sneeuw beloven Dat doet Sankt fohann in zijn folder dan ook, en dat brengt geld in het laatje. Het sneeuwkanon is.de milieu groeperingen in Oostenrijk een doorn in het oog. Onderzoekers maken nog steeds ruzie over de vraag of kunstsneeuw nu juist wel of niet goed is voor de Alpen-vegeta tie. maar duidelijk is dat er een zware wissel wordt getrokken op water- en energiebron nen. „Het gebruik van die dingen moet zo snel mogelijk door de overheid worden be- Kaprun: een lange en dikke rij wachtenden voor transport n perkt," meent Gerhold Benedikter van de Al- penverein in Innsbruck. De Alpenvereniging roept al jaren dat er een eind moet komen aan het vernielen van het regionale natuur schoon. En de laatste tijd, zo verzekert Bene dikter, met steeds meer succes. Koel vertaalt hij de aanslag op de Alpen in cijfers. Het jaarlijkse aantal overnachtingen in de Alpen bedraagt 250 miljoen. Voor de sneeuwliefhebbers zijn 45.000 skipistes aangelegd, waarvan ongeveer de helft in Oostenrijk. Voorts 'Ondernemers beseffen ook wel dat de groei niet langer kan' gene i al dit fraais z zijn er duizend skiliften en gondelbanen, dui zenden sneeuwschuivers, tienduizenden ap partementen. hotels, restaurants en cafés, alsmede een net werk van (snel)we- snel mogelijk te be rei- Zo'n honderd miljoen bezoekers beleven er jaarlijks veel plezier aan. maar de Alpen hebben een zware tol moeten betalen. Bij de explosieve groei van de wintersport in de ja ren zestig en zeventig is de nat schade toegebracht. Hele bossen werden ge kapt en hele gebieden werden 'geëgaliseerd', om maar steeds meer pistes te kunnen aan leggen. Woestenij Door het verdwijnen van de natuurlijke vege tatie is op grote schaal erosie ontstaan. De plantengroei die het nog wél volhoudt, ver dwijnt vaak op den duur door het enor- me machinaal sa mengeperste sneeuwdek. De grond wordt zodanig in elkaar geduwd dat planten en dieren sterven. Een flinke regenbui in de zo mer spoelt het reste rende leven met ge mak weg. Wat rest is een woestenij. Ooit moest in Zwitserland al eens een dorp ontruimd worden, omdat de erosie de kans op grondverschuivingen en een vernietigende lawine sterk had vergroot. Op dit moment moeten honderden dorpen in het Alpen-gebied met dat risico leven. Die ontwikkeling wordt verergerd door de milieuproblemen. Want niet alleen het mas- 'In de zomer zie je de schade van de winter pas goed' erspoelt de Alpen, ook de zure regen doet dat De voornaamste bron van el lende in dit verband is het verkeer het toeris tische verkeer, maar vooral het vrachtverkeer. Voeg daarbij een voorspelde wereldwijde stij ging van de temperatuur, en skiën in de Al pen zal in de tweede helft van de volgende eeuw niet meer mogelijk zijn. Zelfs het veel- bezongen Edelweisz gaat eraan, aldus het alarmerende onderzoek van het Wereld Na tuurfonds. Amo Gasteicher. plaatsvervangend hoofd toerisme van de deelregenng in Salzburg, kent de gegevens. Er zijn dan ook al maatre gelen genomen, zo verzekert hij. „We zaten in deze regio tien jaar geleden op ongeveer 204.000 bedden. Nu zijn het nog steeds 204.000 bedden. Het zijn natuurlijk alleen maar cijfers, maar het toont aan dat het bij ons afgelopen is met de ongebreidelde „Voor grote investeringen zoals nieuwe ho tels. appartementen en nieuwe pistes, moet eerst door de overheid toestemming worden gegeven. En grote centra als Zeil am See of Saalbach kunnen het dan wel vergeten Die zijn al volgebouwd „Daarnaast proberen we. in overleg met de gemeentebesturen, het autogebruik tenig te dringen. Dat gaat heel goed. er zijn al dorpen waar je alleen per bus binnen mag komen. Verder kun je hier een voordeelpas krijgen als je niet met de auto maar met de bus of trein komt. Dat geeft leuke kortingen op musea en zo. De actie is een groot succes. Net zoals de trein, die we in de weekends uit Salzburg naar de skigebieden laten rijden Die heeft het autogebruik duidelijk verminderd Het is niet eenvoudig om maatregelen ie nemen die het voor Oostenrijk zo belangrijke indammen, erkent Gasteicher Ie bent immers al snel een dief van je eigen portemonnee „Toch valt het wel mee. We beginnen het punt te naderen dat de milieu schade meer kost dan het toerisme opbrengt. Dat weten de wintersport ondernemers ook wel. We worden door hen ge steund. Ze beseffen dat een ver dere groei niet meer mogelijk is Althans niet in de volgebouwde gebieden." Albertville Korting op een museum bezoek voor de wintersporter die de auto laat staan. Gerhold Benedikter van de milieu -organisa tie Alpenverein vindt zoiets duideli|k veel te lief. De overlast van het massatoerisme met z'n afvalhopen en vele files toepasselijk Blechlawine genoemd moet volgens hem hard worden aangepakt Benedikter. „Het ziet er hier nu. in de winter, prachtig uit Maar u moet eens in de zomer terugkomen.! dan zie je pas goed wal voor schade er 's win I ters wordt aangericht. Daarom moet de groei van het toerisme worden stopgezet. Nu <11 -j reet. en voor altijd „De roep daarom wordt hier in Ooienrijk, steeds sterker, want steeds meer mensen zijn het zat." vervolgt hij. „Nu wil Oostenrijk op eens weer de Olympische Winterspelen van 2002 organiseren, in Innsbruck. Omdat we zo veel medailles hebben gewonnen in Albert ville. Als ze nu een enquête houden met de vraag of Oostenrijk die Spelen mort hebben, dan zegt misschien een meerderheid van dc bevolking ja. Maar als ze het over een jaa nog eens vragen, dan zegt de meerderheid nee. Dat weet ik zeker Dan zijn ze die 21 me dailies vergeten. Maar dan weten ze nojjj we hoe de natuur in Albertville is vernietigd Benedikter beseft dat hij met zijn uitiatin gen niet populair is bij de wintersport-lndu sirie. „Daarom zie ik mik maar eén oplossing Dat de loensten straks thuisblijven omdat n genoeg hebben van die drukke, vervuildej wintersport-centra Dan zullen de ondeme mers zich pas echt zorgen gaan maken en maat regelen nemen. Het op den duur wegblijven van toeristen is niet ondenkbeeldig Uit recent onderzoek onder Duitse wintersport-toeristen blijkt dut deze in toenemende male de dnikke en ver vuilde Alpen mijden. In fiet rustieke plaatsje Abtenau komen de Nederlanders die hun buik vol hebben van massale winlersportcen tra als Kitzbühel. Ftachau of Wagrain. Zoals het echtpaar Van laak uit Dedemsvaart. „We zijn gek op Abtenau. het is hier lekker rustig, verklaren ze. „We zijn ook eens in Bad Gas teln geweest, maar daar hadden we het snel gezien Enorm lang wachten en dan met tachtig man zo'n gondel in. nee. dat is niks voor ons. Dan maar niet skiën, dan gaan wel in het zonnetje zitten." Industriegebied „We zijn milieubewuste mensen. Dan schrik je tor h wel van al die slechte berichten over het milieu in de Alpen Cioed. we zijn met de auto naar Oostenrijk gekomen, maar verder proberen we hier zo veel mogelijk op het milieu te letten, langlaufen doe je in de na tuur. skiën oierde natuur, zeggen we altijd In Kannthié komen de Van laaks niet meer. „Negen jaar geleden zijn we er ge weost Een prachtig grbied. we hebben er heerlijk gewandeld Eén skibaantje was er. meer niet. Afgelopen zomer zijn we er weer geweest en het was verschrikkelijk. Ewaren hele steden met appartementen uit de grond gestampt En dan al die kale plekken met buizen en leidingrn. Het leek wel een Indus tnegebied. Déir gaan we nooit meer heen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 33