Wat zetten we deze week op tafel? oh Gezinsproject succesvoller IJ* 79 1.69 Mag het een beetje moeilijk zijn? I,Epilepsie Zet jezelf niet buitenspel Zaans meergranen vloer- br00d' 1 r\r\ heel 2J5 1.99 CU Goudse licht belegen 48+ kaas, vers van 't mes®** of vacuüm verpakt kilo nü 10.90 Uit de bedieningsafdeling: Slagersachterham, 100 gram 2.39 Magere varkenslappen, 500 gram im 5.49 kilo izm 9.99 Varkenslever, 100 gram Ch Kippebouten, 500 gramJ^90 3.49 kilo 5.99 Witlof, 500 gram Dole bananen, kilo Ch Valdepefias of Rheinhessen, een droge, rode Spaanse of frisse, rinszoete, witte Duitse wijn, fles 1 liter 585 4.95 Ch Chips, naturel of paprika, 6x30 gram 2A8 1.99 Chaudfontalne mineraalwater, orange of lemon, - fles 1 liter 1V5 l.ly Go-Tan Indische kroepoek, zak 3 plakken ^1.49 Unox familie erwten- 13A9I bruine bonen-of goulashsoep, IA69)A AA 'buki.3liter z.yy tdl Amandel- of volkoren speculaas, 1 on pak 400gram l.yy Heinz sandwichspread, kerrie/ananas,naturel,groente gs£L of komkommer, 0 or. *79 pot ZOT 2.29 AH-Se*vtcell|n bei gratis 06 -0305 Artikelen waar kie.ne ci|teft|es b*| staan alleen knoen .n ah winkels waar een van d> op de deur staat Reciamepn^en geiden v. dag 25 t/m zaterdag 29 februari a s 's Lands grootste kruidenier blijft op de kleintjes letten. Intensieve begeleiding pleegouder schap bij jongeren Het begon met het in huis nemen van een neefje. Daarna kwamen er kinderen van kennissen. Na acht jaar deed het eerste 'officiële' pleegkind zijn intrede in het huis van Yvonne Wielinga. Na 18 jaar is zij inmiddels een door gewinterde pleegouder. In totaal 15 kinderen vonden een plekje bij haar thuis. Soms voor crisisopvang, soms voor langere tijd. Op dit moment vangt zij vier pleegkinderen op. „En elke keer weer leer je ervan", constateert zij. In Nederland wonen naar schatting 10.000 kinderen in ongeveer 7500 pleeggezinnen. Het gezin heeft meestal toch de voorkeur boven een plaatsje in een kindertehuis. Het biedt meer bescherming en geeft kin deren betere kansen zich te handhaven in de maatschappij, is de algemeen geldende opvat ting. Met name voor jongeren in die tehuizen is het overigens lang niet eenvoudig een ge schikt plekje in een gezin te vin den. Als onderdeel van het Sociaal- Agogisch Centrum Het Burger weeshuis in Amsterdam, ging in 1979 het Jongeren Gezinspro- jekt (JGP) van start Het project richt zich op jongeren tussen de 14 en 17 jaar. Vaak niet de meest gemakkelijke groep. De meesten hebben veelal een te huisverleden. Ze worden als las tig ervaren, worden niet begre pen en dreigen buiten de boot te vallen. Velen van hen zien een plekje in een gezin als hèt ideaal. Is er eenmaal na veel moeite een pleeggezin gevon den, dan wil het nog wel eens stuklopen. DIEPE Zoals bij Annette van Tilborg, waar twee pleegkinderen lang durig verbleven. Tien jaar gele den meldden zij en haar echtge noot zich voor het eerst als pleegouders aan. Na drie ge sprekken werden ze tot eigen verbazing als pleeggezin geac cepteerd. „We dachten nog wél, kunnen we dat wel aan, want je springt toch eigenlijk in het die pe". Ze kregen een meisje van 14 jaar toegewezen. „Enig vonden we het. Een schat van een meid. We staken haar in de kleren, overstelpten haar met cadeaus en ze kreeg een eigen kamer. Maar al in de kennismakingspe riode haakte ze weer af. Ze bleef toch liever in het tehuis wonen. Diep teleurgesteld waren we. We pakten het helemaal ver keerd aan, weten we nu". Het JGP realiseert zich maar al te goed dat het niet eenvou dig is dergelijke jongeren op te vangen. „Als pleegouder moet je sterk in je schoenen staan, niet gauw de moed ODeeven als het moeilijk wordt, veel geduld en begrip kunnen opbrengen en vooral geen hoge verwachtin gen hebben", is de waarschu wing. Reden waarom naast in tensieve begeleiding, gespreks groepen van pleegouders en in speciale cursussen extra hulp geboden wordt. Het IGP wil maatwerk leve ren. Gesprekken thuis en allerlei adviezen moeten de komst van een pleegkind voorbereiden. Liever voortijdig afhaken dan dat er dingen misgaan, is de fi losofie. Om pleegouders voor te bereiden op hun nieuwe taak, biedt het JGP sinds twee jaar zogeheten STAP-cursussen aan. STAP staat voor Samenwerking en Teamwerk ten behoeve van Aspirant Pleegouders. In het programma komen niet alleen opvoeding en verzorging aan de orde. Ook is het een middel om te ontdekken of men de taak van pleegouder denkt aan te kunnen. Toen het echtpaar De Vries zich als pleegouder aanmeldde bij het JGP, leek zo'n cursus hen overbodig. Sinds twee jaar heb ben ze een pleegzoon en ze zijn achteraf blij de cursus toch te hebben gevolgd. „Ie hebt na tuurlijk ook geen ervaring", zegt Carla de Vries. „Wat we vooral ook deden, was erover praten met familie en vrienden, dat we een pleegkind zouden nemen. Die werden er helemaal bij be trokken en zo groeiden we er met zn allen naar toe. Toen het zover was, zijn we onze pleeg zoon met de hele familie in het tehuis gaan afhalen. Hij hoort er helemaal bij en dat is ontzet tend belangrijk". TELEURSTELLING Na een reeks conflicten thuis, belandde Jan-Willem (17) op zijn dertiende in een kinderte huis. Samen met het tehuis koos hij voor een pleeggezin. Toen dat eenmaal was gevon den, bleek het daar tot zijn gro te teleurstelling niet te klikken. „Ze vonden dat ik teveel aan dacht vergde". Opnieuw brak een periode aan van afwachten. „Ie zag iedereen in dat tehuis vertrekken, ik bleef achter. Op een gegeven moment interes seerde het me niet meer wat voor pleegouders er zouden ko men. Ik wilde gewoon weg". Nu woont hij sinds twee jaar bij pleegouders. Pas na een langdurige kennismakingspe riode durfde iedereen het aan. Hij heeft het er naar zijn zin. „In het begin was het wel moeilijk. Ie komt daar aan met je koffer tje en laat iedereen, het tehuis, je school en je vrienden achter". Wat de pleegouders vooral een steun in de rug geeft, is de intensieve begeleiding van hef JGP. „Bij problemen komen zq desnoods midden in de nacht. Je weet dat je altijd op hulp te rug kunt vallen en dat geeft een grote steun". Yvonne Wielinga ontdekte na jaren van pleegouderschap tij dens een STAP-cursus hoe be langrijk de rol van de eigen ou ders is. „Vooral hoeveel menseri er bij zo'n kind betrokken zijn en hoe weinig beslissingsbe voegdheid de ouder dan heeft. Het is de kroon op pleegouder schap als een kind weer bij z'n eigen ouders kan terugkeren". Dat lukte bij Vasilya (19). Na tien jaar pleeggezin woont zij nu weer bij haar eigen moeder. „Ik heb een periode gehad, dat ik haar niet kon uitstaan. Mijn pleegouders maakten me dui delijk wat haar situatie was. Het was m'n eigen keuze weer bij haar te willen wonen. Zij heb ben alles in het werk gesteld dat dit ook lukte. Fantastische men sen en ik ben ze er enorm dank baar voor". Ook jan-Willem heeft sinds kort weer contact met zijn ou ders. Vol begrip zegt hij nu: „Ik denk dat het voor elke moeder vreselijk moet zijn, als blijkt dat je je eigen kind niet goed kunt opvoeden. Bij mij maakte de rechter uit dat het beter was als ik er niet bleef wonen. Dat maakte het contact tussen ons er wel moeilijker op. Nu, na een rustperiode, kunnen we meer als volwassenen met elkaar om- Het Jongeren Gezins Projekt zoekt projektgezinnen Het Jongeren Gezins Projekt, onderdeel van het Sociaal-agogisch Centrum, zoekt gezinnen voor jongeren tussen de 14 en 17 jaar, die uit een problematische eigen gezinssituatie komen, waardoor ze niet thuis kunnen wonen. De doelstelling van het Jongeren Gezins Projekt is om met behulp van projektouders (en hun gezin) deze jongeren de kans te geven gedurende enige jaren gezinservaring op te doen en een aantal dingen te leren. In gezinnen kunnen jongeren: zich oriënteren op normen en waarden; zich trainen in sociale en praktische vaardigheden; leren in een vast ritme te leven van school, werktijden enz.; leren hun positie te bepalen ten opzichte van ervaringen uit hun verleden. Wij vragen daarom van u dat u: uzelf en elkaar goed kent; plezier heeft in het omgaan met pubers; niet gauw de moed opgeeft als het moeilijk wordt; openstaat voor de eigen ouders en familie van de jongeren; wilt samenwerken met de medewerk(st)ers van het Jongeren Gezins Projekt. Het Jongeren Gezins Projekt biedt u: een zorgvuldige voorbereiding; regelmatige en intensieve begeleiding; de mogelijkheid ervaringen uit te wisselen met andere projektouders; een financiële vergoeding; 24-uurs bereikbaarheid. Bent u geïnteresseerd? Vul dan onderstaande bon in en stuur hem op. U ontvangt dan van ons een informatiepakket. Voor meer informatie kunt u natuurlijk ook kontakt opnemen met het Jongeren Gezins Projekt, telefoon (020) 671 76 77. INFORMATIE-AANVRAAG: Stuur mij meer informatie over uw Jongeren Gezins Projekt. Naam Adres Postcode/plaats S.v.p. als brief opsturen aan het Jongeren Gezins Projekt, t.a.v. Charlotte Robert, Amstelveenseweg 400,1076 CT Amsterdam. LD Met je komende huwelijk TROUWPLANNEN Het Leidsch/Alphens Dagblad zorgen ervoor dat ook jij in het bezit komt van het gratis Happy Day pakket van Felicitas. Hierin zitten leuke en nuttige produkten die bij de voorbereiding van je huwelijk goed van pas kunnen komen. Ook vindt je in het pakket exclusieve kortingscheques en aantrekkelijke aanbiedingen van plaatselijke winkeliers. Als je binnenkort gaat trouwen of iemand kent die binnenkort in het huwelijk treed, vul dan onderstaande bon in en stuur hem vandaag nog naar het Leidsch/Alphens Dagblad. De hostess van Felecitas komt dan het Happy Day pakket ruim voor de bruiloft bij je thuis presenteren. Blij verrast. FELICITAS BRUID Naam en Adres: n ontvangen graag het Happy Day pakket v itigl n Felicitas ontvangt. I BRUIDEGOM Naam en voorlett I Adres: De trouwdatum is vastgesteld op:19 I De trouwdatum wordt verwacht in: lente/romer/herfst/winter. 19 Antwoordnummer 10050,2300 VB Leiden. o snel mogelijk felicitasj Leidsch Dagblad Witte Singel 1,2311 BQ Leiden, tel. 071-1614 00 Alphens Dagblad, Julianastraat 19, 2405 CG Alphen a/d Rijn. tel. 01720-93 9 61 weer regionale info-markten. Nederland telt ruim 90.000 mensen met epilepsie. Is dat ook bij u deel van het leven? Praat mee. De Epi lepsie Vereniging Nederland is een belangenvereniging van en voor men sen met epilepsie. En organiseert dit jaar 3506 gv Utrecht, epilepsie eu maatschappij Voor alle informatie: EPILEPSIE VEREMIGING NEDERLAND (030) 66.00.64 a r Postbus 9840, \J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 12