Bart Veldkamp groeit door gouden medaille 099 Wereld van verschil tussen Haagse slapies Ruzie met pers kan feest niet bederven OLYMPISCHE WINTERSPELEN VRIJDAG 21 FEBRUAR11992 Redactie 023-150187 Tim Brouwer de Koning Ad Heesbeen Karei Jansen Patncia Jimmink Ad van Kaam Rob van der Zanden Topambtenaar ry M ijn identiteitskaart M vermeldt de naam M 4 Laurentiusjorritsma. ,£eg maar Laurens.Vraag hem niet hoe veel grote sportevene menten hij al heeft bezocht. Dat het na Los Angeles en Seoul zijn derde Olympische Spelen zijn, die rekensom kan hij nog wel maken, maar na alle WJCs en EJCs voetbal, schaaktweekam pen. hockeytoernooien en uni- versiades is hij voor wat betreft zijn totale sportervaring de tel een beetje kwijtgeraakt. Jorritsma iverkt op het ministe rie van WVC. is hoofd van de taakgroep Topsporten bezoekt grote sportevenementen om de komst van hoogivaardigheidsbe- kleders uit Nederland voor te be reiden en hun verblijf aange naam te laten verlopen. De Zo merspelen van Barcelona later dit jaar laat hij trouwens schie ten. „Dit iverk is killing. Soms sta ik om zes uur op en 's nachts om vier uur lig ik er weer in. Albertville is in trek bij de Hol landse VIP's. Jorritsma ging vo rig jaar. toen in de Franse stad tweemaal een World-Cupwed- strijd werd geschaatst, reeds poolshoogte nemen. „Ik bereid alles, maar dan ook alles voor. Vorig jaar heb ik bijvoorbeeld gekeken hoe de zon op bepaalde momenten van de dag in het stadion staat Dan kun je de mensen die willen komen een beetje adviseren wat voor soort kleren ze moeten meenemen. Hij zocht een leuk hotelletje. „Niet ergens bovenop een berg, midden in de sneeuw, want dan loop je het risico dat je op een dag ingesneeuwd raakten niet naar het schaatsen kunt. Trou wens. dat hotel op die berg kost te ook 5000 gulden per nacht. Nu slapen we voor 300franc per nacht. En net zo lekker hoor. Albertville is reeds bezocht door minister van verkeer en water staat Hanja Maij-Weggen. de Nederlandse ambassadeur in Frankrijk Wijnaendts. mr. Pieter van Vollenhoven en minister van defensie Relus ter Beek. Ze zitten niet alleen op de eretribu ne om hun populariteit in het land te doen stijgen, bezweert Jorritsma. „Er zitten sportgekken bij. zeg ik u. Een krat champag ne op de heer Ter Beek, dat hij meer feitenkennis heeft op het gebied van sport dan u. Hans Si mons, idem dito. WYBREN DE BOER 'Een winnaar heeft altijd gelijk ten tc onderdrukken. Probleem is in zo n geval, dat je moet op passen met medicijnen slikken. Voor je het weet. neem je per ongeluk iets. dat op de doping- lijst staat. Ik heb alleen maar homeopathische middelen in genomen." Veldkamp voelde zich gister middag redelijk hersteld. ..Maar ik was niet superfit" Het weer hield hem niet van een fantasti sche race. „Ik leerde van Karl stad. dat ik niet te snel moest starten op dit ijs. Hij kwam zichzelf tegen. Koss deed het stukken beter. Ik heb zijn tac tiek gevolgd: niet al te voortva rend starten en daarna zien de relatief snelle rondetijden vast te houden Na twee rondjes voelde ik al dat het goud in de knip zat. Ik had meteen mijn ritme te pakken. Het was uitge sloten, dat ik het nog uit han den zou geven. Zo sterk voelde ik me. De eerste vijf rondjes heb ik voor mezelf gereden, de rest voor familie en kennissen." Veldkamp huilde na zijn mis lukte vijf kilometer uit op de v. honden vao lb Krooft i )H maal viel het duo elkaar op nieuw in de armen, maar de emoties hadden nu een plezie riger achtergrond. Velakamp: „Kleine was de laatste winnaar van een gouden medaille. Ik heb voor mezelf JpMPOBMH maar ook een beetje voor Ne derland. Het schaatsen in het algemeen in ons land is hier mee gediend. Als we nummer twee. dne en vier waren gewor den, hadden we het slecht ge daan Nu bM lohann Olav Koss en Geir Karlstad, de twee Noorse verlie zers, liepen in eerste instantie met een boog om Veldkamp heen. ..Het viel me tegen, dat ze me niet meteen feliciteerden. Ik doe dat wel altijd bij hen." Nadat hij zijn goud in Innbruck had afgehaald, had Piet Kleine in 1976 nog één grote wens: postbode worden. De toenmalige CRM-minister Van Doom bezorgde de win naar van de tien kilometer in samenwerking met de PTT korte tijd later zijn begeerde baan. Kleine heeft inmiddels tot ieders tevredenheid tienduizenden brieven en an sichtkaarten in Kerkeveld en omgeving bezorgd. Veldkamp. Op de berichten, dat hij een alternatieve ploeg wil oprichten om meer ptwé-apOKl- sors te kunnen aantrekken, ging hij niet in. De oud-Europees kampioen (1990) wilde gisteren nog niet vooruitlopen op de mogelijke consequenties van het succes en eigenlijk alleen maar genie ten van het gouden moment. Dat kwam voor de buitenwacht als een verrassing, nadat hij op de tien kilometer van het EK in Heerenveen in enorme proble men was gekomen en vorige week donderdag de mist was ingegaan op de 5000 meter in Albertville. Veldkamp: „Ik had on de 5000 meter pech met het slechte ijs. anders was ik toen al dicht bij een overwinning geweest. Dit maal had ik mazzel. Ik had al gewonnen tijdens de loting, omdat ik me kon richten op alle andere favorieten. Kennelijk zit er iemand boven, die regelt, dat er balans is tussen pech en ge luk. je moet soms een beetje mazzel hebben. Dat zie je nu ook weer aan de Zwitserse skiërs. Die wonnen alles van te voren, maar staan in Albertville met lege handen. Dat is het spe ciale van de Olympische Spe len." Dopinglijst Een lichte verkoudheid dreigde Veldkamps aanval op goud op het laatste moment nog te ver storen. „Maar die heb ik in sa menwerking met Nusse en een masseur in Nederland goed we- Bart Veldkamp wappert na afloop van zijn gouden tien kilometer met de nationale driekleur „Ik heb voor me zelf gewonnen, maar ook een beetje voor Nederland. foto ap" ALBERTVILLE GOVERT WtSSE Bart Veldkamp, die Kleine giste ren als laatste Nederlandse gou den medaille-winnaar (bij de mannen wel te verstaan) aflos te, wil geen postbesteller wor den. De Hagenaar heeft heel andere en veel grootsere plan nen. De stayer hoopt zich in de toekomst te 'settelen' als des kundige op het gebied van sportmarketing. Enkele maan den geleden richtte hij samen met zijn maatje Ben van der Burg het bureau 'B&B sports- marketeers' op. Als mede-eige naar zond Veldkamp gisteren in de Franse Alpen een prachtige reclamespot de wereld in voor de nog stille BV. Veldkamp heeft de exploitatie van zijn eigen medaille zelf in handen. Of hij er als fulltime schaatser tijd voor heeft is een tweede. „Eerlijk gezegd ver wacht ik niet, dat er nu meteen veel reacties loskomen. Pas over twee jaar, als ik gestopt ben met schaatsen, heb ik tijd om het succes commercieel te vertalen. Er zal niet meteen veel verande ren. Ik heb er alleen een mooie medaille bij. Dat is voor mij al een enorme bevrediging." Veldkamp denkt wel, dat hij nu meer macht heeft om be paalde financiële eisen bij de KNSB op tafel te leggen. „Een winnaar heeft altijd gelijk. Door die gouden plak heb ik meer aanzien om dingen voor elkaar te krijgen. Ik zal die macht ge bruiken, niet misbruiken. Ik denk, dat er voortaan beter naar me geluisterd wordt", aldus Bart Veldkamp jubelt en Thomas Bos baalt ALBERTVILLE WYBREN DE BOER GPD-VERSLAGGEVER Thomas Bos was gistermiddag de medaillekandidaat die het meest teleurstelde op dé tien ki lometer. Het slapie van Bart Veldkamp, 's morgens naar de baan gelopen in de veronder stelling dat goud voor hem mo gelijk was, zat nog vóór hij de vier-kilometerpassage had be reikt, al helemaal stuk en finish te gedesillusioneerd op de elfde plaats. Ter illustratie dat het met de Oranje-teamgeest nog niet zó beroerd gesteld was als werd aangenomen, bleef de Ha genaar op het ijs, om de race van zijn maatje te kunnen aan schouwen. De Hollandse teamgeest af meten aan het vriendschappe lijke gebaar van Bos is overigens niet helemaal terecht. Hij en Veldkamp vormen al sinds jaar en dag een hecht duo. „Ik vind het hartstikke mooi voor Bart. Klasse van hem. Op het mo ment dat ik hem feliciteerde, heb ik nog zelfs geen seconde gedacht: was het maar anders om geweest. Terwijl ik hem een hand gaf, zag ik aan Bart dat hij het wél heel vervelend vond: ik zo'n slechte tijd en hij kam pioen." Onderonsje Na het korte onderonsje tussen beide Hagenaars vluchtte de verliezer het stadion uit. Terwijl Veldkamp met de vaderlandse driekleur in de hand zijn ere- ronde aflegde, zocht Bos de rust en de ruimte van het parkeer terrein op. Hij sloeg er een bamboestok aan puin, schopte enkele malen wild tegen net hekwerk en liet een paar vloe ken rollen. Bos is overigens niet het type dat zoals zijn maatje na een grote teleurstelling zijn zelf beheersing verliest. „Na een uurtje is de teleurstelling weer weg en kijk ik weer fris tegen het leven aan. Stoppen met schaatsen? Die gedachte komt bij mij geen moment op." Ideaal Bos trof Geir Karlstad naast zich op het ijs en had derhalve op papier een ideale partner om zich aan op te trekken. Maar van meegaan was geen sprake. „Na tien rondjes was ik kapot", becommentarieerde hij zijn ei gen race. „Was het maar afgelo pen, dacht ik steeds. En dan zijn 15 rondjes nog lang, hoor. Ver stand op nul en kijken maar wat ervan komt." De martelgang eindigde bij 14.40,13. Kemploegcoach Ab Krook keek met hele andere ogen naar de tijd van Karlstad. Getipt als dé favoriet voor het goud, liet hij bij 14.18,13 de chronometers stilstaan. Krook noemde die tijd heel erg knap. maar durfde wel onmiddellijk te twijfelen aan het feit of het de gouden race was geweest. „Karlstad deed het ver keerd. Hij ging snel van start, maar had aan het einde niets over", zei hij. lohann Olav Koss, die onmiddellijk na zijn landge noot werd weggeschoten, pakte de zaken beter aan. Regelmaat De tweevoudig wereldkam pioen opende zijn race beschei den, lag daardoor geruime tijd achter op het schema van Karl stad. maar hield de regelmaat wel vast en pakte op grond daarvan in de tweede helft van zijn race per ronde steeds een halve seconde terug. Koss bleef uiteindelijk ruim 3,5 seconden onder de tijd van zijn ploegge noot en meende daarmee zijn tweede gouden medaille bin nengehaald te hebben. Koss: „Vijf, zes ronden vóór het einde was ik té moe om nog een keer aan te zetten. Voor mijn gevoel kon ik het laatste stukje energie er niet meer uitpersen. Toch had ik niet verwacht dat Veld kamp sneller zou zijn." Krook liet Veldkamp simpel weg dezelfde tactiek volgen. „Wat die beide Noren deden, was razendknap. Daardoor wis ten wij wat ongeveer mogelijk was. Koss maakte ons duidelijk hoe je de rit moest indelen, wij moesten het alleen een tikkie sneller doen", verklaarde de coach. Supportersbus Robert Vunderink had als enige indicactie de eindtijden van de kanslozen Jonas Scnön en Tos- hihiko Itokawa. De marathon rijder uit Zwolle, voor wie een speciale supportersbus naar Frankrijk afreisde, haalde niet temin zijn revanche op Saraje vo, waar hij acht jaar geleden slechts 17de werd op de 10.000 meter. Enkele weken daavoor was hij bij het EK in Larvik nog als tweede geëindigd op zijn specialiteit. Gisteren legde hij achter het Nederlands-Noorse stayerstrio beslag op de vierde plaats. „Ik heb mijn uitzending ge rechtvaardigd". zei Vunderink bescheiden. „Heel misschien had er voor mij ook 14.18 inge zeten. maar sneller absoluut niet. Ach, Veldkamp, Koss en Karlstad trainen hier een heel seizoen voor. Ik heb al die tijd gewoon lekker mijn marathon- netjes gereden." Vader Veldkamp: 'Ik heb wel begrip voor die uitbarstingen 3art Veldkamp (goud) 14 12.12 -46 sec VERSCHIL IN EINDTIJD Johann-Otav Koss (zilver) 14-14-M[ 3.55 Geir Karlstad (brons) 14 18.13 I 6,01 sec seconden 36,5 -r~ RONDETIJDEN SCHAATSEN 10.000 METER HEREN Dolle taferelen in Albertville, waar het Nederlandse legioen op de laatste schaatsdag eindelijk wat te vieren heeft. foto anp ALBERTVILLE GOVERT WtSSE vervolg voorpagina Het feest dreigde in eerste in stantie nog in het honderd te lo pen, toen gouden Bart Veld kamp boos opstapte tijdens de persconferentie. De zoveelste botsing tussen (een deel van) de Nederlandse pers en de schaatsploeg. De stoppen sloe gen door bij de Hagenaar, toen eerst dokter Frank Nusse én even later hijzelf ruzie kregen met een journalist. Dat was na tuurlijk niet de bedoeling, nu Nederland eindelijk zijn gouden plak te pakken had. NOC-voor- zitter Wouter Huibregtsen doof de het vuurtje vliegensvlug door Veldkamp tot bedaren te bren gen. Daarna kon de champagne alsnog worden ontkurkt. Veldkamp senior keek er niet van op. dat zijn zoon zich in Al bertville af en toe zo agressief gedroeg ..Dat had hij vToeger ook al. Als hij boos was smeet hij een stoel door de kamer. Ik snap niet. dat er zo'n drukte om wordt gemaakt Als iemand na een triomf uit zijn bol gaat mag Vader Hans Veldkamp vangt zijn 'gouden' zoon op na de tien kilometer. „Voor de race zag ik al dat het goed zat Bart had gouden sterretjes In zijn ogen." s $oto mp hij zuipen, zingen, springen en slopen. Maar wanneer een sportman na een teleurstelling emotioneel reageert, is het land te klein. Dan mag je daar niets van laten merken. Dat is niet eerlijk. Ik heb wel begrip voor die uitbarstingen. Ik ben zelf wielrenner geweest SOUN schopte ik mijn achterwiel doormidden." Hans Veldkamp keek samen met zijn dochter naar de rit van /i|ii Bon /ijn echtgenote Ada was het stadion uitgelopen. „Ik kon het met aanzien Pas nadat Bart klaar was. ben ik weer naar binnengegaan." Hans Veldkamp sprong meteen na de formidabele pres tatie van zijn zoon over het hek. „Ik ben meteen naar hem toe gegaan. Bart en ik hebben niets tegen elkaar gezegd, alleen maar geschreeuwd Er was alle reden tot een Oranje-feestje, omdat Neder land in Albertville dreigde uitge roepen te worden tot 'olym pisch kampioen van de vierde plaatsen'. Veldkamp bracht met zijn winnende tien kilometer mm Mm op hal pric hl mb-ir grootste sch&atsnatie ter wereld. Zijn gouden plak is de veertien de voor Oranje in de geschiede nis van de Winterspelen Sjouk- je Dijkstra, en 12 schaatsers gin gen de Hagenaar vooraf. Post bode Piet Kleine was in 1976 de laatste Hollandse rijder, voor wie het Wilhelmus klonk. Daar na waren alleen nog de vrou wen (Borckink. Van Gennip) aan de winnende hand. Na een dergelijk succes zit niemand tc wachten op een or- dhMfcl lUMa Vandaar het snelle en adequate optreden van Hui bregtsen. die als topman van het bureau McKinsey dagelijks problemen uit de wereld moet nelpen. Hij maakte gisteren van rijn mA iqjn bobbj

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 23