Zijlstra mist
bronzen plak
OLYMPISCHE
WINTERSPELEN
Zieke Van Gennip heeft
veel krediet verspeeld
Velzeboeren gaan op jacht naar echte medailles
T
DINSDAG 18 FEBRUAR11992
Redactie 023-150187
Tim Brouwer de Koning
Ad Heesbeen Karei Jansen
Patricia Jimmink Ad van
Kaam Rob van der Zanden
Duitse trojka heerst op 5000 meter
Carla Zijlstra had al een paar keer vrolijk gezwaaid naar
het Oranje-legioen en was door een enkeling zelfs al ge
complimenteerd met haar 'bronzen' race. Op de valreep
leek de ploeg van Arie Koops dan toch succes te halen in
Albertville. Tot het negentienjarige talent Claudia Pech-
stein van start ging en achter haar landgenotes Niemann
en Warnicke brutaal beslag legde op de derde plaats.
Kernploegcoach Arie Koops en zijn vrouwen de Olympic
Oval verlieten definitief met lege handen.
WYBREN DE BOER
GPD-VERSLAGGEVER
Uiteraard werden de sterk wis
selende weersomstandigheden
in de Haute Savoie en de gevol
gen daarvan op de ijsvloer als
belangrijkste oorzaak genoemd
voor het Oranje-echec. Een land
dat echter ruim twee ton inves
teert in het vrouwenschaatsen,
kan en mag zich niet verschui
len achter een dergelijk excuus.
„Het rijden in een sneeuwstorm
past toch een beetje bij de hero-
iek van het schaatsen", zei Ard
Schenk nog niet zo heel lang ge
leden. En Carla Zijlstra meldde
deze week: Je moet de oorzaak
van een nederlaag altijd in de
eerste plaats bij jezelf zoeken."
De verwende vrouwen uit de
ploeg van Koops raakten op de
stroeve ijsvloer van Albertville
geheel uit het ritme. Misschien
moet Koops overwegen de trai
ningskampen volgend jaar wat
vaker af te werken op de winde
rige pistes van Alkmaar en
Haarlem, in plaats van onder
het beschermende dak van Thi-
alf. Al zal met het oog op de
Winterspelen van 1994, waarbij
het schaatsen in de nieuwe hal
van Hamar wordt afgewerkt, die
redenering zonder twijfel van
tafel worden geveegd.
Voor de negende maal namen
vrouwen deel aan het olym
pisch schaatstoernooi. Viermaal
eerder keerde de Hollandse
vrouwenploeg naar huis terug
zonder een medaille in de kof
fer. Voor het laatst was dat in
1984 in het Joegoslavische Sara
jevo, waar ook de mannen op
nul bleven staan. Calgary werd
vier jaar geleden in de laonie-
•ken bijgeschreven als het suc
cesvolste olympische toernooi
ooit voor de Nederlandse vrou
wen. Dat achter Van Gennip de
rest daar figureerde werd in de
euforie vergeten,
Koops keert met een fikse ka
ter terug naar huis. De hyper-
ambitieuze bondscoach conclu
deerde enkele weken voor Al
bertville, dat de kansen op me
dailles reëel waren en dat de
Duitse kanonnen binnen
schootsafstand waren gekomen.
Van Velde loot
Zuidkoreaan
(Zw
13.
Carla Zijlstra, na haar 5000 meter
ondersteund door trainer Arie
Koops: „Je moet de oorzaak van
een nederlaag altijd in de eerste
plaats bij jezelf zoeken." foto
Gunda Niemann.
„Het zou vreemd overkomen
als ik nu blij zou zijn", ver
woordde hij gisteren zijn gevoe
lens. Het kostte hem zichtbaar
moeite een lach op het gezicht
te toveren. Verwijten wenste de
Drentse coach aan het adres
van zijn pupillen niet te maken.
Wellicht dat hij dat na het sei
zoen, binnenskamers tijdens de
seizoensevaluatie, wel doet.
Dan kan Van Gennip de zwaar
ste klappen verwachfen. De kille
stemming in het Oranje-kamp
was voornamelijk te wijten aan
het tegenvallende rijden van
Van Gennip en diens eigenzin
nige gedrag. Koops: „Als een
ploeg eenmaal in een neer
waartse spiraal zit, kom je daar
moeilijk weer uit."
Carla Zijlstra kan als enige Al
bertville met een tevreden ge
voel verlaten. Een jaar terug was
ze nauwelijks meer dan een
anonieme gewestelijke rijdster,
in Albertville ontpopte de stu
dente bewegingswetenschap
pen zich met tweemaal een
vierde plaats als Neerlands bes
te schaatsster.
Zijlstra's topsport-carrière is
pas begonnen en kan over twee
jaar in Lillehamer een hoogte
punt bereiken. „Ik heb vandaag
een hele goede race gereden. Bij
het EK zat ik nog zeven secon
den achter Warnicke, nu nog
maar twee. Ik kan binnen korte
tijd op het Duitse niveau zijn",
was haar conclusie na de vijf ki
lometer.
Nuchter
Li a van Schie had een bedui
dend minder vrolijk slotwoord.
„Hier had ik me veel meer van
voorgesteld", zei de Stompwijk-
se. Zorgen omtrent haar toe
komst zijn vooralsnog niet op
hun plaats. Haar talent en
nuchtere instelling vormen een
te solide basis om de Franse te
genslag niet te boven te komen.
Daarbij weet Van Schie, wier
carrière tot dusver een opgaan
de lijn vertoonde, zich gesteund
door de gedachte dat elke top
sporter in zijn of haar loopbaan
een terugslag kent. Die woorden
klonken ook in de analyse van
Koops door. „Lia stond in elk
geval elke race met een top
sport-instelling op het ijs."
Christine Aaftink had Neder
land eindelijk aanzien kunnen
bezorgen op de sprintnummers.
In de persoon van Carry Geijsen
haalde Nederland pas eenmaal
een medaille op de korte num
mers. Een gouden wel te ver
staan. Aaftink behoorde in Al
bertville tot de kandidaten voor
het belangrijkste eremetaal,
maar bleef steken op een vierde
(1000 meter) en vijfde plaats
(500 meter).
In shorttrack-trainingen wil
ze de komende twee jaar een
flitsende binnenbocht leren rij
den. Wellicht dat enkele karate-
lessen meer aan haar besteed
zijn, want niet voor niets con
stateerde ze ook zelf dat ze 'te
aardig' is. „Ik ben geen killer.
Bonnie Blair is dat wel. Buiten
de baan is ze vreselijk sympa
thiek, maar op het ijs haat ze
haar tegenstander. Ik kan dat
niet."
Aaftink mag niettemin, op
grond van haar ongeëvenaarde
kracht, blijven hopen. Het
wachten op de definitieve door
braak van Sandra Voetelink lijkt
daarentegen zinloos. Ander
maal ging de Heerhugowaardse
op een groot toernooi ten on
der. Gewestelijk rijdster Herma
Meijer streefde haar zelfs voor
bij en solliciteerde aldus na
drukkelijk naar een plaats in de
kernploeg.
ALBERTVILLE GO VER? WISSE
Eerst was er die braam, toen die
duikeling en tot slot werd ze
ziek. Verstopt achter een zwaar
bewaakt ijzeren hek, dat het
olympisch dorp als een Berlijn-
se Muur in tweeën splitst, ligt
Yvonne van Gennip met 38.5
koorts op bed. Uitgekotst door
haar vroegere fans, hermetisch
afgesloten van de buitenwereld.
Journalisten, die het Van Gen-
nip-drama willen optekenen,
worden in Brides-Ies-Bains door
strenge Franse politiemensen
tegengehouden.
Gistermorgen sijpelden de
eerste berichten over Van Gen-
nips ziekte door vanuit de
olympische 'gevangenis'. Er
heerste in en rond Albertville
ongeloof. Had ze ruim een week
eerder immers niet verklaard,
dat zij de vijf kilometer liever
wilde laten schieten?
Ploegarts Frank Nusse kwam
meteen in het geweer, om al die
boze geruchten de kop in te
drukken. „Yvonne wilde zelf
heel graag rijden, maar ik heb
het haar afgeraden. Het was te
riskant. Ze had koorts en spier
pijn. Ook de hartspier kon aan
getast zijn. Ik vond het onver
antwoord om haar te laten rij
den. Ze is zondag ziek gewor
den. We hebben tot het laatste
moment gewacht met het door
hakken van de knoop. Vanmor
gen, toen bleek dat Van Gennip
nog lang niet hersteld was, is ze
van de startlijst gehaald."
Van Gennip bleek niet de eni
ge, die zondag aan het bibberen
is geslagen. Sprintkampioen
Uwe-Jens Mey was ook griepe
rig en meldde zich af voor de ki
lometer van vandaag. Voorts
kwamen de Amerikanen met oe
mededeling, dat Eric Flaim zich
niet lekker voelde. Een olympi
sche griepgolf wellicht? Het zal
anders toch niet aan de pizzeria
in Brides-les-Bains liggen?
De vijf kilometer moest nog
beginnen, maar coach Arie
Koops zag er al voor de start ge
tekend uit. Hij wist, dat er op
nieuw een storm zou opsteken
rond zijn pupil, met wie hij eer
der een pittig gesprek had ge
voerd over bepaalde uitlatingen
aan zijn adres. „Iedereen begint
natuurlijk weer te zeiken. Nou,
ze doen maar", zei de geplaag
de t
r de wed
strijd. ,Ze gaat zo snel mogelijk
naar huis. Wat heeft Van Gen
nip hier nog te zoeken?"
Een goede vraag. Wat had de
ijskoningin eigenlijk te zoeken
in Albertville? Zelf heeft ze altijd
verklaard niet tot nieuwe stunts
in staat te zijn. Het plezier en
het 'mens-zijn' stonden voorop.
Ze zou wel zien hoe ver ze zou
komen. Nadat Van Gennip de
drie kilometer op het oog onge
ïnspireerd had uitgereden, zei
ze laconiek niet het gevoel,
maar wel een braam te hebben.
Nederland pikte het zweveri
ge gepraat van de drievoudig
olympisch kampioene niet lan
ger. Volkskrant-columnist Jan
Mulder verwoordde de onlust
gevoelens misschien wel het
best. 'Het Haarlemse media-
meisje moet eens een klap op
haar kanis hebben', schreef de
oud-voetballer. Na haar val op
de 1500 meter suggereerde een
landelijk ochtendblad zelfs, dat
Van Gennip er met opzet bij
«as gaan liggen.
Labiel
Na Calgary was Van Gennip nog
de ideale schoondochter, nu
wordt ze als een labiele tante
uitgelachen. Het leven is hard,
zelfs voor een koningin. De
sportvrouw van 1988 had op
meer krediet gerekend, en ook
mogen rekenen. Ze heeft zelf
steeds aangegeven, dat Calgary
passé was en niet meer te eve
naren. De hoge verwachtingen
voor Albertville waren in haar
ogen nergens op gebaseerd. Te
gen Marts Smeets zei ze on
langs bi Nieuwe Revu: J Ie! is
toch niet reëel, dat men van mij
nu weer gouden medailles ver
wacht. Waar is dat op gestoeld?
Dat idee dus, dat anderen van
me hebben. Ik kreeg die me
dailles in Calgary aangereikt.
Het was een cadeau, net Sinter
klaas van vroeger. Je kwam be
neden, en er lag iets in je
schoen. Ik reed een toernooi en
kreeg drie plakken in mijn
schoen. Dat overkwam me."
Nederland pikte het echter
niet, dat Van Gennip na de drie
kilometer zo onbekommerd en
gemaJckelijk over haar teleur
stelling heenstapte. Daar ligt het
grote knelpunt. Sport is vooral
mooi als de emoties aan de op
pervlakte komen. Zoals bij l>eo
Visser, die, nadat Koss hem het
goud had afgepakt, brieste als
een leeuw.
Stress
Van Gennip treft niet alleen on
begrip aan bij land- maar ook
bij ploeggenoten. Carla Zijlstra
zei vorige week veelbetekenend
op de vraag, hoe ze over de ijs
koningin dacht: „Laat ik daar
over maar niets zeggen." Vol
gens Zijlstra was Van Gennip
lang niet zo laconiek als ze naar
buiten toe heeft doen voorko
men. De olympische stress had
de Haarlemse in de ogen van de
Groningse, die prima presteerde
in Albertville, wel degelijk te
pakken. Zijlstra na haar vijf kilo
meter: „Yvonne had, doordat ze
ooit drie gouden medailles heeft
gewonnen, moeite om zich hier
een houding te geven. Ik zat
hier in een olympisch ritme, zij
Gerard van Velde komt op de
olympische 1000 meter in de
negende rit uit tegen de Zuidko
reaan Yoon-Man Kim. De ver-,
rassende nummer vijf van de
500 meter start vanmiddag in
Albertville in de buitenbaan.
De tweede Nederlandse
sprinter, Arie Loef, treft in het
achttiende paar de Japanner
Yuji Fujimoto. De overige Ne
derlandse deelnemers zijn Falko
Zandstra en Rintje Ritsma. De
Duitser Uwe-Jens Mey meldde
zich ziek af. Hij heeft griep. Het
is nog niet duidelijk of Mey zal
deelnemen aan het toernooi om
het wereldkampioenschap, dat
een week na afloop van de Spe
len in Oslo wordt gehouden. In
zijn lange loopbaan heeft Mey
nog nooit de wereldtitel ver
overd.
De loting 1000 meter mannen
luidt:
1. Bachvalov (GOS) - Yasunori Miyabe
(Jap), 2. Toshiyuki Ktlroiwa /Jap) - Kli-
mov (GOS), 3. Thibault (Gan) - Yukino-
ri Miyabe (Jap), 4. Goeljajev (GOS) -
Adeberg (Dui), 5. Zinke (Dui) - Flaim
(VSt). fi. Zjelezovski (GOS) - Bestcman
(VSt), 7. Ireland (Can) - Brunner (Oos).
8. Kelly (Can) - Jansen (VSt), 9. Kim
(Zkol - Van Velde, 10. Scott (Can)
Söndraal (Noo), 11. Thometz (VSt) -
Konig (Zwe), 12. Jaej
ALBERTVILLE WYBREN DE B
Jaroszek (Pol), 16. Forslund (Zwe) -
Likic (Joe), 17. Zandstra - Mc Nicol
(GBr), 18. Fujimoto (lap) - Loef. 19. Li
(NKo) - Dai (Chi), 20. Balo (Hon) -
Choi (NKo), 21. Lee (ZKo) - Madarasz.
(Hon), 22. Ilkka (Fin) - Tahmindjis
(Aus), 23. Liu (Chi) - De Taddci (lta),
24. Ritsma - Lamberton (Fra)
Vier jaar geleden veroverde Mo
nique Velzeboer de olymische
shorttrack-titel op de 500 meter.
Van goud kon in haar geval ech
ter niet worden gesproken,
want het rodeo-schaatsen was
in Calgary slechts een demon-
stratiesport en leverde daarom'
niet meer op dan een fraai ge
tuigschrift. Jn Albertville staat
shorttrack wél officieel op het
olympische programma. En op
nieuw staat de naam van Moni
que Velzeboer in het rijtje met
favorieten. Mocht haar olympi
sche missie onverwacht stuklo
pen, dan zijn er altijd nog zus
Simone en broer Mark.
De Velzeboertjes, beroemd
vanwege hun passie voor het
shorttrack en berucht vanwege
de vermeende vete met de Os
sendrijvers tijdens het NK in
1988 vochten de beide families
voor de tv-camera's openlijk
een ruzie uit heten begiftigd
te zijn mét uitzonderlijk veel ta
lent. De erelijst van de zusjes
vertoont desondanks grote ver
schillen. Monique (22) weet
zich in het bezit van nationale
en Europese titels en mag zich
bovendien olympisch kampioen
noemen. Haar twee jaar oudere
zus stond nog nooit op de
hoogste tree van het podium.
Simone lijkt bepaald niet ge
bukt te gaan onder de rol in tfe
schaduw van haar zus. De ver
klaring voor haar minder suc
cesvolle carrière schuilt volgens
de oudste Velzeboer voorname
lijk in het uiteenlopende belang
dat beiden aan hun sportieve
bezigheden hechten. ,,Ik stu
deer al vier jaar geneeskunde.
.Geen gemakkelijke studie. Ik
heb de studie altijd boven het
schaatsen verkozen. Monique
zat op het VWO, had het daar
door iets makkelijker. Boven
dien heeft zij er alles voor over
om de top te bereiken."
Maar daarmee is volgens Si
mone ook alles gezegd. „Moni
que heeft niet meer talent dan
ik. Ik was de eerste die interna
tionaal meetelde. Ik denk dat ik
net zo succesvol had kunnen
zijn, als ik had gewild." In 1983
debuteerde Simone Velzeboer
op een wereldkampioenschap.
In Tokyo werd ze dertiende.
Drie jaar later sloot Monique
haar eerste optreden bij een
mondiale titelstrijd af met een
twaalfde plaats.
Monique Velzeboer, inmid
dels studente psychologie in
Leiden, zette nadien koers rich
ting internationale top, met
tweemaal een vierde plaats bij
een WK als beste prestaties. Si
mone bleef een subtopper met
een tiende plaats als beste WK-
klassering. Hun sterk verschil
lende mentaliteit vormt daar
voor de basis. „Simone ziet het
niet zo zitten om haar hele soci
ale leven opzij te zetten om de
top te halen", zegt de vaandel-
draagster van het Oranje-short
track. die er onomwonden aan
toevoegt: ..En ik heb gewoon
meer talent dan Simone."
De harde instelling van Moni
que laat zich nog het best illu
streren aan de hand van de
Olympische Spelen in Calgary.
Vlak voordat zij het ijs op
moest, zag Monique hoe haar
zus ten val kwam, met een
smak tegen de boarding be
landde en daarbij een ernstige
rugkwetsuur opliep. Ruim een
half jaar had Simone Velzeboer
nodig om weer op de been te
geraken. Uiterlijk onbewogen
stapte Monique direct na het
ongeval het ijs op, keek niet om
naar haar zus die per brancard
van het ijs werd gedragen, en
sleepte de titel in de wacht.
Vanavond staan de boeren
dochters uit Oude-Ade opnieuw
aan de start van een olympisch
toernooi. In de persoon van de
23-jarige Mark brengt de Zuid-
hollandse shorttrack-familie
zelfs nog een derde troef op het
ijs. Donderdag wordt de vrou
wenfinale afgewerkt, zaterdag
besluiten de mannen hun toer
nooi. „Ik heb goede medaille
kansen", zegt regerend kam
pioene Monique Velzeboer.
„Voor mij kan het toernooi
morgen al afgelopen zijn",
toont Simone haar reserves.
Dat ze nog maar weinig
rechtstreekse confrontaties
heeft uitgevochten met de Azia
tische en Russische vrouwen,
die pas na Calgary het short
track serieus namen, maar in
middels wel de wereldtop vor
men. laat Monique Velzeboer
koud- „Ik heb ervaring, dat is al
lesbepalend. £n ik heb meer
kracht dan in Calgary. Ik ben al
leen veel zenuwachtiger dan
voor andere wedstrijden. Maar
Met in het midden Monique Velzeboer banjert de Nederlandse shorttrack-ploeg in Albertville door de
sneeuw, op weg naar de ijshal. Naast de medaillekandidate loopt haar zus Simone (tweede van links), achter
haar broer Mark. fOTO ahp
dat zal het olympische gevoel
wel zijn."
Dat het olympisch shorttrack
programma bij de vrouwen
slechts een 500 meter en een
koppelkoers omvat, staat beide
zussen behoorlijk tegen. luist
op de 500 meter speelt de ge
luksfactor een belangrijke rol.
„Als je de buitenste startplaats
loot, ben je al bijna verloren",
zegt Simone. Maar de zelfverzc
kerde Moniaue laat zich door
die wetenschap niet uit haar
evenwicht brengen „Ik ken alle
foefjes, ik ben tactisch goed. Ik
zie de strijd vol vertrouwen te
gemoet.
niet. De laatste dagen had ik he
lemaal geen contact meer met
haar
Van Gennips zaakwaarnemer
Ron Muidei aai \""r in t begin
van de zestiende Winterspelen,
dat Van Gennip ongeacht haar
resultaten in Albertville altijd de
schaatskoningin blijft. Dat is na
alle gebeurtenissen van de afge
lopen negen dagen zeer de
vraag. Haar imago van ijsvorstin
heeft een geweldige knauw ge
kregen. Mulder heeft haar na
Calgary geadviseerd te stoppen
met schaatsen. Misschien had
ze daar, achteraf bekeken, beter
gehoor aan kunnen geven. Het
had haar een hoop ellende be
spaard.
Arie Koops: „Dat is gemakke
lijk, achteraf praten, dat moet je
niet doen. Ie moet vooruit kij
ken, niet achteruit. Ze vond het
zelf zinvol om haar come-back
te maken, omdat ze er plezier in
had en daardoor meer waarde
aan haar leven kon geven. In Al
bertville heeft ze alleen de fout
gemaakt om het Calgary-gevoel
te willen najagen, Maar dat was
er niet meer. Wal ik haar zou
willen adviseren? Ik heb niets te
willen. Ik hoop, dat Yvonne niet
stopt, want ze is hoe dan ook
een topschaatsster. Dat doet ze
ook niet. Van Gennip gaat heus
wel door."
NOS-barokken
e midden van de be-
sneeuwde Alpen-lop-
M pen pakt de schaats -
equipe van de NOS in deze
olympische dagen af en toe een
dalletje. Want de hotel-accom
modatie is niet wat de Studio
Sporters gen end zijn. Wellicht
hebben de Hilversumse bazen
zich de pittige kritiek van Mart
Smeets alsnogaangeiroktcen. Ja
ren geleden liet de NOS-vedette
zich in Vrij Nederland ontvallen,
dat hij op reportages altijd in
schreeuwend dure hotels werd
gestopt. Dat poenige en die luxe
vond Smeets maar niets. Vanwe
ge zijn openhartigheid werd de
basketbal-fan prompt een tijdje
op non-actief gesteld.
HelnteBakktr, Ma I Inar, SM
de Vos alsmede loan Haanappel
wonen deze weken in Hotel Ixxi-
ge 2 te Albertville. Een demon ta
bel complex, dat bestaat uit op
elkaar gestapelde containers.
Piepkleine kamertjes, waarin
een deur is getimmerd en een
raam is aangebracht. Verder
staat er het hoogst noodzakelijke
in zoals een bed, een stoel en een
bureautje. Plus uiteraard een te
levisie- toestel.
De doucheruimte is ook niet al
te ruim. Als iemand bukt om een
stukje zeep op te rapen ligt de
deur meteen in de kamer. Pen
Itar alsmede een fatsoenlijk res
taurant ontbreken.
Sierd de Vos: We hebben onze
barakken al omgedoopt in con
tainer-city. "loan Haanappel
„Ik neem altijd een ixiar Iwnt-
jassen mee, maar die heb ik in
dit geval maar thuisgelaten,
want anders heul ik er zelf met
meer bij gekund.De Vos weer
„Die containers zitten aan el
kaar vast met stalen Ixtuten Als
iemand de trap oploopt, Ixm ik
meteen klaarwakker. Dat heeft
wel Mn voordeel. Ik heb een ver
rekijker bij me en kan, als ik
weer eens wakker ben, vanuit
mijn raam op de ijsbaan kijken.
I ton de week itg tk n I ter
nachts om twee uur. dat ijs
meester Pul loth met een gieten je
bezig was de baan te besproeien
om de scheuren weg te krijgen
uit het ijs. Dat uns een mooi ta-
fereel.
Niet elk lid van de 2b man en
vrouw tellende NOS-delegatie
hteft het \ln hl in I r,uil
Snoeks. De iwtbalman van Stu
dio Sport is nu namens zijn
uerkgever chef schansspringen.
Snoelcs zit in zijn eentje in her
mondaine oord CourcheveL Zijn
hotel heeft veel weg van een
winterpaleis. Snoelcs:Weet je
wie mijn huren zijn? Prinses Ca
roline van Monaco en de S/faan-
se koning Juan Carlos.
En Smeets? Hij zit in een keurig,
recht toe recht aan hotel in
Moutiers en heeft dus niet te kla
gen De Vos: „Ik heh begrepen
dat hij alleen problemen heeft
om in zijn Ikidruimte te komen.
De deurojjening is te smal voor
zijn grote lichaam, waardoor hij
zich zijwaarts naar binnen moet
COVERT WISSE
